Kaidan - the ancestor of the Japanese horror film.

Opowieści kaidan przedstawiające niesamowite historie o duchach i potworach, największą popularność zyskały w epoce Edo, a inspiracje czerpały z dawnych podań japońskich oraz ze zbiorów setsuwa. Tematyka kaidan głównie wykorzystywania była w literaturze, sztuce oraz teatrze. Mimo postępu naukowego oraz technicznego, legendy o duchach nadal są obecne w kulturze japońskiej. Współcześnie charakterystyczne elementy opowieści kaidan są wykorzystywane w japońskiej kinematografii. Najbardziej popularną historią przeniesioną na ekrany kin jest „Yotsuya kaida”, którą sfilmowano kilkanaście razy. Adaptacja opowieści Nobuo Nakagawy z 1959 oraz film Masakiego Kobayashiego „Kwaidan, czyli opowieści niesamowite” (1964) zainspirowały współczesnych reżyserów takich jak Hideo Nakata oraz Takashi Shimizu. Stworzyli oni niesamowite kino grozy, które zyskało uznanie nie tylko wśród azjatyckiej widowni ale również na Zachodzie.

The kaidan stories show amazing stories about ghosts and monsters. They achieved the greatest popularity during the Edo period, and were inspired by setsuwa collections and former Japanese stories. This subject has been mainly used in literature, art and theatre. Despite the scientific and technical progress, the legends of the ghosts are still present in Japanese culture. In modern times, characteristic elements of kaidan stories are used in Japanese cinematography. The most popular story, which was made into a movie is called “Yotsuya kaida”, and it was filmed several times. Nobuo Nakagawa story adaptation of the 1959 and Masaki Kobayashi film “Kaidan” inspired modern directors like Hideo Nakata and Takashi Shimizu. They both created amazing horror cinema, that has gained recognition not only among Asian audience, but also in Western countries.