Ustawa z 7 października 1999 r. o języku polskim jest aktem normatywnym lapidarnym, a jednocześnie interdyscyplinarnym. Może to prowadzić do trudności związanych z wykładnią i interpretacją jej przepisów, co utrudnia ustalenie właściwej normy postępowania w toku codziennego stosowania prawa. Tak stan rzeczy należy uznać za niepożądany, zaś antidotum pozwalającym ustrzec się błędów stanowi właśnie niniejszy komentarz. Autor prezentuje komleksowe spojrzenie na komentowaną materię – sięga do instytucji z zakresu prawa cywilnego, prawa handlowego, własności intelektualnej, pojęć z zakresu lingwistyki czy nawet prawa karnego, które rzutują na interpretację przepisów, a co ważniejsze – praktykę ich stosowania. Odnosi się także do materii podustawowej i wskazuje przepisy aktów wykonawczych, które mają istotne znaczenie dla interpretacji pojęć użytych w ustawie o języku polskim. Przytacza ponadto orzecznictwo powstałe na tle stosowania przepisów komentowanej ustawy w praktyce, wraz z szeroką liczbą przykładów zastosowania powyższego komentarza w praktyce Komentarz adresowany jest przede wszystkim do prawników, którzy na co dzień zajmują się problemami prawa konstytucyjnego, prawa cywilnego, prawa administracyjnego, czy prawa karnego. Będzie on także użyteczny dla osób, które w systemie prawa poszukują normatywnych aspektów ochrony języka polskiego.