Artykuł przedstawia sylwetkę Tadeusza Łopuszańskiego. Wybitnego, choć nieco zapomnianego polskiego pedagoga i animatora życia społecznego. Jego praca społeczna i naukowa przypadła na trudne dzieje historii polski. Pracę rozpoczynał w Krakowie jeszcze w czasach zaborów, aby potem w wolnym kraju pełnić funkcje ministerialne w kolejnych rządach. Po dojściu do władzy "sanacji" odsuwa się od polityki i prowadzi pracę pedagogiczną realizując tzw. eksperyment rydzyński. Po II wojnie światowej włącza się, ale już tylko słowem, w dyskurs pedagogiczny, pisząc swoistą odezwę do narodu polskiego.

The article portrays Tadeusz Łopuszański, an outstanding, though slightly forgotten, Polish educator and animator of social life. His social and scientific work coincided with a difficult time in Poland's history. He started working in Kraków already in times of partitions, only to perform ministerial functions in successive governments in free Poland. After sanacja comes to power, Łopuszański abandons politics and continues pedagogical work by implementing the so-called Rydzyna experiment. After the Second World War, he contributes to pedagogical discourse, if only with his words, writing a special appeal to the Polish nation.