Tekst stosuje fenomenologiczną teorię architektury Juhaniego Pallasmy, jako poszerzenie metodologii sensuous film theory, by zbadać możliwość zaistnienia kategorii widzenia haptycznego na gruncie kinematografii. Film "Słońce w drzewie pigwy" Víctora Erice stanowi materiał dla prześledzenia pozaokulocentrycznych sposobów percepcji w przestrzeni wewnątrz i zewnątrzdiegetycznej. Artykuł poddaje analizie intertekstualne relacje medium malarskiego i filmowego, status wytwarzanego przez nie obrazu a także współzależność bohatera, autora i widza w doświadczeniu rzeczywistości przez sztukę.

The text uses Juhani Pallasmaa's phenomenological theory of architecture as a way of broadening the sensuous film theory methodology, with the aim of testing the possibility of haptic seeing in cinematography. "The uince Tree Sun" directed by Víctor Erice becomes source for investigating ways of perception other than visual within the space of inner- and outer-diegesis. The article also analyses intertextual relations of painting and film media, the status of images they produce, as well as co-dependence of the protagonist, the author and the viewer in experiencing reality through art.