W latach 60-tych XX wieku na izraelskim rynku wydawniczym zaczęły się ukazywać tzw. Stalagi, ilustrowane książeczki pornograficzne, których akcja rozgrywała się w obozach niemieckich pod koniec II wojny światowej. Bardzo często Stalagi podejmowały temat stosunków seksualnych pomiędzy Żydami a nazistami, co w społeczeństwie w którym czasy II wojny światowej i zagłady stanowiły temat tabu, mogło powodować daleko idące negatywne skutki w odbiorze tego okresu. Brak odpowiedniej edukacji historycznej, powodował że Stalagi mogły stać się dla wielu młodych czytelników jedynym źródłem informacji na temat obozów, co oczywiście sprzyjało negatywnemu wizerunkowi tych, którzy przeżyli obozy. Przybyli w latach 50-tych do Izraela ocaleni z holokaustu stanowili ponad 50% mieszkańców nowopowstałego państwa, ale ich tragiczna historia nigdy nie została opowiedziana. Bardzo często zaczęły pojawiać się pytania jak zdołali oni przeżyć, podczas gdy tak wiele osób zginęło. Numer obozowy wyryty na ramieniu stawał się stygmatem, a osoba go nosząca odbierana jako była obozowa prostytutka czy kapo. Do takiego wizerunku ofiar holokaustu przyczyniła się też pierwsza wydana po hebrajsku książka traktująca o obozach Dom lalek Katzetnika, której jednym z ważniejszych wątków było funkcjonowanie domu publicznego w jednym z obozów pracy, przeznaczonym dla niemieckich żołnierzy. Dopiero proces Eichmanna spowodował, że holokaust znalazł miejsce w debacie publicznej. Młode pokolenie miało w końcu szansę poznać prawdziwą historię obozów i zagłady, a nie bazować wyłącznie na fikcji literackiej tworzonej przez Katzetnika czy twórców Stalagów, która była wielce krzywdząca dla ofiar holokaustu, a w pewnym momencie była niemal jedynym rodzajem publikacji na ten temat dostępnym szerszej publiczności.

In the 60s of the twentieth century in the Israeli book market began to appear so called Stalags – a pornographic, graphically illustrated books, which setting took place in the German concentration camps at the end of World War II. The very common plot of Stalags is about sexual relations between Jews and Nazis, which in a society that suffered World War II and the Holocaust were a subject of taboo. It could cause far-reaching negative effects on the perception of this period. The lack of adequate historical education might have cause that Stalags became for many young readers the only source of information about the living conditions in camps, which obviously would have affected the image of survivors. As arrived in the 50’s to Israel, Holocaust survivors were more than 50% of the citizens of newly created state, but their tragic story was never told. Very often, questions began to appear, how they managed to survive, while so many people were killed. Camp number engraved on the shoulder became a stigma, and the person, who have it was perceived as a prostitute or camp kapo. The Katzetnik Doll House – first Hebrew book dealing with the camps contributed to the preservation of such image of the victims of the Holocaust. One of the major topics of the book was the brothel designed for German soldiers and functioning in one of the labor camps. It was not until the Eichmann trial, were the problem Holocaust found a righteous place in public debate. The young generation had a chance to finally discover the real story of the extermination camps, and not rely solely on the fiction created by the creators of Stalags and Katzetnik’s fiction. These publications were very unjust to the victims of the Holocaust, and at one point was almost the only publications on the subject accessible to a wider audience.