W roku 1978 na świat przyszła pierwsza osoba urodzona dzięki zapłodnieniu pozaustrojowemu. Obecnie jest to jedna z najpopularniejszych technik medycznie wspomaganej prokreacji. Charakterystyczną jej cechą jest tworzenie większej ilości embrionów niż ta, która ostatecznie zostaje przeznaczona do implantacji. Kluczową kwestią jest zatem decyzja co do postępowania z utworzonymi, a nie implantowanymi embrionami. Aktualny stan prawny dostarcza pewnych norm, jednak kwestią nierozwiązaną legislacyjnie jest to zagadnienie w kontekście tego, czy i któremu z byłych małżonków (partnerów) powinno się przyznać prawo do decydowania o nich, jeśli nie prezentują oni wspólnego stanowiska. Kwestia ta wymaga nie tylko analizy prawnej, przede wszystkim ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o leczeniu niepłodności, ale również zbadania na gruncie etycznym.

In the 1978 the first person was born thanks to in vitro fertilisation. Nowadays, it is one of the most popular technique of medically assisted procreation. It is characteristic to create more embryos than it is programmed to implant. The crucial point is the decision about what to do with created and non-implanted embryos. Legal situation gives some norms, but it is not legally decided wheter and alternatively - to who should the right to decide about embryos given to in case of a divorce whereas there is no possibility to present a joint standpoint. It is required not only to analyse the situation from the legal perspective, especially taking into consideration The Infertility Treatment Act, but also from the moral one.