Pedagogical dimension of aesthetic experience

Oddziaływanie sztuki na człowieka dokonuje się w toku przeżycia estetycznego. Znamienną cechą tej kategorii przeżycia aksjologicznego jest to, że odsłania ono przed swoim podmiotem nie tylko wartości estetyczne (będące tego przeżycia bezpośrednią przyczyną), ale także wartości poznawcze i społeczno-moralne. Proces przeżycia estetycznego przyczyniać się może do wzbogacania naszej wiedzy o sobie i o innych, do osiagania samodzielności poznawczej, uczenie się krytycznego i osobistego myślenia. W sferze społeczno-moralnej sztuka pomagać nam może w nabywaniu umiejętności rozumienia złożonych, niejednoznacznych i trudnych niejednokrotnie sytuacji ludzkich, co z kolei prowadzić może do lepszej komunikacji z innymi. Idzie tu więc o integralny rozwój naszej osobowości, osiąganie pełniejszej samowiedzy i samourzeczywistnienia. W tym właśnie sensie sztuka i jej przeżywanie, dokonujące się w kontakcie z przedmiotami estetycznymi, jawią się jako ważne podłoże procesu wychowania, kształcenia oraz samokształtowania się człowieka w ciągu całego życia.