Celem niniejszego artykułu jest porównanie włoskiego przekładu "Małego Księcia", dokonanego przez Nini Bompiani Bregoli, z francuskim oryginałem. Różnice pomiędzy tymi tekstami (a jest ich wiele, wbrew temu, co mogłoby sugerować względne podobieństwo dwóch języków) są spowodowane zarówno specyfiką danego języka (w artykule zwrócono szczególną uwagę na to, jak różnica rodzajów pewnych rzeczowników wpływa na odbiór tekstu przez czytelnika), jak i decyzją samej tłumaczki (ewentualnie redaktora), niekiedy dość arbitralną. Trudno np. wytłumaczyć obiektywnie wprowadzone zmiany w relacji pomiędzy czasami perfetto/imperfetto, skoro użycie tych czasów w danych wypadkach jest identyczne w obu językach. Uwzględniono też różnice stylistyczne, zwłaszcza te przypadki, w których zdaje się, że tłumaczka nie zauważyła piękna stylistycznego pewnych struktur i niepotrzebnie je zmodyfikowała. Tłumaczka wprowadza wiele modyfikacji do tekstu, także na płaszczyźnie leksykalnej; dodaje pewne wyrażenia, usuwa zdania lub ich części. Ten ostatni fakt jest najbardziej niezrozumiały: w artykule wskazano kilka całych zdań, których na próżno można by szukać we włoskim przekładzie.

Le but du présent article est de comparer la traduction italienne du "Petit Prince", faite par Nini Bompiani Bregoli, avec l’original français. Les différences entre les deux textes (qui sont nombreuses, malgré la relative ressemblance présumée des deux langues) sont dues aussi bien à la spécificité d’une langue (dans l’article, l’attention est focalisée particulièrement sur la manière dont la différence des genres de certains substantifs a de l’impact sur la réception du texte par le lecteur) qu’aux décisions de la traductrice même (éventuellement celles du rédacteur), parfois assez arbitraires. Par exemple, il est difficile d’expliquer objectivement les changements introduits dans la relation entre les temps parfait/imparfait, vu que l’usage de ces temps dans de tels cas est identique dans les deux langues. On a relevé aussi des différences stylistiques, surtout des cas où, apparemment, la traductrice n’a pas fait attention à la beauté stylistique de certaines structures et en a modifié quelques-unes inutilement. La traductrice introduit beaucoup de modifications au texte, aussi sur le plan lexical ; elle ajoute certaines expressions ou bien supprime des phrases ou leurs parties. Ce dernier fait est le plus incompréhensible : dans l’article sont montrées quelques phrases tout entières que l’on peut chercher en vain dans la traduction italienne.