Artykuł przedstawia literaturę polską w Izraelu jako literaturę tworzoną przez migrantów: stanowiącą odpowiedź na doświadczenie przemieszczenia terytorialnego oraz funkcjonowania pomiędzy różnymi kulturami. Przedmiotem analiz są obecne w poezji polsko-izraelskiej parafrazy, trawestacje i parodie utworów Adama Mickiewicza, w których odwołanie do kanonicznych tekstów polskiej literatury służy zapisowi życia w Izraelu. Posługiwanie się polskimi wzorami literackimi w opowieściach o nowym życiu i wpisywanie w nie świata izraelskiego oraz znaków kultury hebrajskiej interpretowane są jako swoisty korelat doświadczenia migracji.

The article presents Polish literature in Israel as literature written by migrants: a response to the experience of being relocated and of functioning between different cultures. The subject of the analyses are the paraphrases, travesties and parodies of works by Adam Mickiewicz that are present in Polish-Israeli literature. Referring to the canon texts of Polish literature in them serves recording the life in Israel. Using Polish literary patterns in stories about the new life and inscribing the Israeli world as well as signs of Hebrew culture into them is interpreted as a peculiar correlate of the experience of migration.