Celem niniejszego artykułu jest prezentacja polskiego modelu postępowania w sprawach nieletnich w szerokim kontekście sporu między środowiskami pedagogów pracujących w środowisku otartym i w placówkach wychowawczych czy resocjalizacyjnych a prawnikami- odpowiedzialnymi za stanowienie prawa. Współczesny dyskurs naukowy w obszarze resocjalizacji, a także wnioski z obserwacji inicjatyw ustawodawcy w zakresie zapobiegania przestępczości nieletnich każą sądzić, że te dwie perspektywy nie tylko nie uzupełniają się, ale są wzajemnie sprzeczne. Autorka niniejszego tekstu wyraża opinię o konieczności współpracy między środowiskiem prawniczym, akcentującym jurydyczne mierniki efektywności działań zapobiegających powrotności do przestępstwa a środowiskiem pedagogów, którzy rozumieją dobro nieletniego przez pryzmat funkcji wychowawczych samego postępowania sądowego i orzeczonych środków wychowawczych nakierowanych na resocjalizację nieletniego.

The aim of the article is to present the Polish model of the juvenile justice system against a broad context of a conflict between educators, working both in open environments and educational and correctional centres, and lawyers involved in lawmaking. The contemporary academic debate within the are of rehabilitation pedagogy and the analysis of legislators' initiatives lead to the conclusion that these two perspectives not only do not complement each other, but are contradictory. The author of the paper believes in the need of close cooperation between lawyers, who place emphasis on juridical efficiency measures of the prevention of re-offending, and educators, who perceive the interest of a juvenile from the perspective of educating functions of court proceedings and the resulting educational measures directed at their rehabilitation.