Marta Górnicka mówi o swojej koncepcji tworzonego przez indywidua chóru w Chórze Kobiet oraz Requiemmaszynie. Charakteryzuje stosowany w jej spektaklach język jako wyczyszczoną z psychologizmu mowę przypominającą brzmienie komputera czy maszyny. Reżyserka opowiada o procesie tworzenia chóru oraz pracy nad wykreowaniem nowego aktora/performera poprzez prowadzony na próbach trening. Górnicka mówi również o procesie powstawania librett do jej spektakli, podkreślając, że dramaturgia zawsze wynika z podjętego przez nią tematu. Zaznacza kilkukrotnie, że rozmontowywanie języka w jej spektaklach ma przede wszystkim uruchamiać wymiar krytyczny.

Marta Górnicka speaks of her concept of a chorus of individuals in Chorus of Women and Requiemmachine. She calls the language applied in her plays speech cleansed of psychological content, recalling the sound of a computer or machine. The director speaks of the process of creating the chorus and the work on creating a new actor/performer through training during rehearsal. Górnicka also speaks of the process by which the libretti for her plays were created, emphasizing that the dramaturgy always emerges from the subject she chooses. She also repeats that the dismemberment of language in her plays is primarily meant to mobilize their critical dimension.