Celem niniejszego artykułu jest ukazanie polidyskursywnego i polisemicznego charakteru polskiej partykuły NO, jak również implikacji, które przedstawia zarówno w języku polskim, jak i w tłumaczeniach na język hiszpański. W tym celu została przeprowadzona analiza w ujęciu pragmatycznym różnorodnych aktów mowy i kontekstów konwersacyjnych, w których element ten może występować w języku polskim oraz ich form ekwiwalentnych w języku hiszpańskim. Analiza ta pozwoliła zaobserwować pragmasemantyczną złożoność omawianej partykuły w określonych wypowiedziach, co jest szczególnie widoczne, gdy zaistnieje konieczność znalezienia jej właściwych odpowiedników w językach obcych, w tym przypadku w hiszpańszczyźnie.

The aim of the paper is to show the polydiscoursive and polysemic nature of the Polish particle NO, as well as its implications that shows both in Polish and in translations into Spanish. In order to do that, the authors carried out a pragmatic analysis of diverse speech acts and conversational contexts, where this element can appear in Polish, and their equivalent forms in Spanish. This analysis enabled to observe a pragmasemantic complexity of this particle in certain utterances, which is specially visible in case of necessity of finding its appropriate equivalents in foreign languages, in our instance – in Spanish.