Promieniowanie ultrafioletowe (UV) docierające do powierzchni ziemi może wpływać na organizm człowieka zarówno korzystnie, jak i niekorzystnie. UV odgrywa istotna rolę w syntezie witaminy D3, a jej wieloaspektowe działanie obejmuje regulowanie gospodarki wapniowo-fosforanowej organizmu i metabolizmu kostnego, wzmacnianie funkcji układu odpornościowego, zmniejszenie ryzyka zachorowań na niektóre typy nowotworów, a przez zwiększenie wydzielania endorfin wpływa na nasze dobre samopoczucie, zapobiegając depresji i schizofrenii. UV stosuje się też w fototerapii niektórych schorzeń. Niestety nadmiar UV uszkadza skórę, oczy i osłabia działanie układu odpornościowego. Szczególnie niebezpieczne jest mutagenne i kancerogenne działanie UV wynikające z uszkadzającego działania na cząsteczki kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA). Brak lub niekompletna naprawa uszkodzeń DNA w komórkach może prowadzić do powstania mutacji genetycznych, niestabilności genomowej, a w konsekwencji do rozwoju nowotworów skóry lub oka. Długotrwała i intensywna ekspozycja na UV może prowadzić do wystąpienia oparzeń słonecznych, fotodermatoz, przedwczesnego starzenia skóry, rogowacenia słonecznego, a w końcu inicjować rozwój raka podstawnokomórkowego, płaskonabłonkowego i czerniaka złośliwego. Najskuteczniejszymi środkami ochrony przed UV są unikanie słońca w godzinach okołopołudniowych, stosowanie przeciwsłonecznych preparatów ochronnych oraz noszenie ubrań chroniących przed promieniowaniem słonecznym, kapeluszy z dużym rondem oraz okularów przeciwsłonecznych.