Tolerancja jest zdolnością organizmu do adaptacji do czynników środowiskowych. W tej pracy skupiono się na tolerancji wybranych gatunków roślin na obecność węglowodorów w glebie. Zakres tolerancji roślin na związki ropopochodne jest zależny w dużej mierze od gatunku. Do grupy roślin odznaczających się wyższą tolerancją na obecność węglowodorów należą głownie wiechlinowate (Poaceae) oraz bobowate (Fabaceae). Jednak nawet w obrębie poszczególnych rodzajów istnieją rozbieżności pomiędzy gatunkami, a nawet odmianami. W przypadku roślin, oznaką zanieczyszczenia gleby węglowodorami mogą być: obniżony procent kiełkujących nasion, ograniczony wzrost części nadziemnych i systemu korzeniowego oraz chlorozy liści. Skala tych zmian zależy nie tylko od tolerancji rośliny, ale również obecności węglowodorów: ich typu i właściwości fizyko-chemicznych, stężenia oraz czasu, który upłynął od ich wprowadzenia do gleby. Ważne są też cechy samej gleby: jej typ, porowatość oraz zawartość wody i materii organicznej. Końcowy wpływ węglowodorów na rośliny, bądź jego brak, zależny jest od oddziaływań w układzie gleba-węglowodory-roślina. Gatunki o wyższej tolerancji na obecność związków ropopochodnych oraz rozbudowanym systemie korzeniowym wykorzystywane są w bioremediacji. Proces ten, choć nie bez wad, jest najtańszym i najbardziej naturalnym rozwiązaniem problemu zanieczyszczonych gleb. Rozkład węglowodorów może być przyspieszany przez rośliny, jednak to mikroorganizmy związane z ryzosferą mają zdolności rozkładania węglowodorów. Rośliny pełnią bardzo ważną rolę pośrednią, tworząc dogodne warunki do ryzodegradacji.

Tolerance is defined as an ability of an organism to adapt to changing environmental factors. This work focuses on tolerance of chosen plant species for hydrocarbons presence in the soil. The range of plant’s tolerance for hydrocarbons depends mostly on plant species. Plants from Poaceae and Fabaceae families are known for their higher hydrocarbon tolerance. Differences in tolerance occur not only in genera, but also between species or even varieties. Presence of hydrocarbons in the soil affects plants in a variety of ways, such as: a decrease in the number of germinated seeds, reduction of plant’s aboveground height as well as root system length and leaf chlorosis. Severity of changes mentioned above depends not only on plant’s tolerance, but also on hydrocarbons present in the soil: their type, physio-chemical properties, concentration and time passed between the contamination and vegetation. Soil type, porosity, water and organic matter content are also important. Final effect that hydrocarbons induce on plants, whether positive, negative or neutral, depends on interactions in soil-hydrocarbons-plant system. Species with higher hydrocarbon tolerance and highly-developed root system are used in bioremediation. It is the cheapest and least intrusive way of dealing with contaminated soils, although not without flaws. Plants can accelerate hydrocarbons decomposition, however rhizosphere microorganisms have the ability to decompose them. Plants play a crucial, indirect role by creating favourable conditions for rhizodegradation.