Trudności w finansowaniu działalności kulturalnej były przedmiotem wielu analiz na przestrzeni ostatnich lat. Niejednokrotnie podejmowano także próby znalezienia sposobu na stworzenie zrównoważonej polityki kulturalnej zarówno na poziomie centralnym, jak i samorządowym. Mimo to kultura pozostaje sektorem przodującym w odnajdywaniu niestandardowych sposobów pozyskania środków na samodzielne inicjatywy. W artykule przedstawiono analizę trzech przypadków projektów kulturalnych o charakterze pozainstytucjonalnym oraz oddolnym. Wskazano trudności, jakie napotykają takie działania, jak również zidentyfikowano istniejący potencjał oraz chęci do podejmowania pozafinansowych działań kulturalnych. W związku z rozwojem zjawiska samoorganizacji w kulturze oraz prywatyzacją i deinstytucjonalizacją uczestnictwa w niej, istnieje potrzeba zmiany podejścia do finansowania działalności kulturalnej oraz aktywnego wyjścia poza dotychczasowe ramy współpracy w tym zakresie.

Difficulties with financing cultural activities are a subject of many analysis throughout the years as well as many attempts of finding a way to construct a balanced cultural policy at both the state and local government level. Facing those, culture is a sector that is at the forefront of attempts to raise funds for independent initiatives in a non-standard way. The article presents the analysis of three cases of cultural projects of a fundamentally non-institutional and bottom-up nature, as well as crossing sector boundaries. It points to the difficulties that such activities face, while identifying the existing potential and willingness to undertake non-financially motivated cultural actions. In connection with development of the phenomenon of self-organization in culture, as well as the privatization and deinstitutionalisation of cultural participation, there is a need to change the approach of financing cultural activities and actively going beyond the existing framework of cooperation in this field.