Rozpoznawszy niesprawiedliwe traktowanie jakiego ofiarą stała się Anne Brontë w roli powieściopisarki, zarówno za życia, jak i długo po jej przedwczesnej śmierci, zamiarem autora jest przeanalizowanie i zaprezentowanie jej ostatniej powieści – Lokatorki z Wildfell Hall - jako przykładu krytyki społecznej, by w rezultacie uzasadnić jej literacką wartość pod tym względem. Na poparcie swoich twierdzeń autor odwołuje się do samej powieści, jej bohaterów i narracji, oraz niektórych z najbardziej znanych badaczy zajmujących się dorobkiem sióstr Brontë. Inne źródła akademickie dostarczają materiałów do opracowania tła historycznego. Główne aspekty pracy dotyczą kolejno nierówności płci, niesprawiedliwości będących rezultatem struktur patriarchalnych i korupcji klas wyższych, tak jak zostały one przedstawione w Lokatorce.

Having recognised the unjust treatment Anne Brontë has received as a novelist, both during her lifetime and long after her untimely death, the author’s aim is to analyse and showcase her final novel – The Tenant of Wildfell Hall – as an example of social critique, and therefore prove its literary merit in that regard. To support his claims, the author refers to the novel itself, its characters and narrative, and some of the most well-known Brontë scholars. Other academic sources provide material for the purpose of fleshing out the historical background. The main points of the thesis concern inequality between the sexes, injustices resulting from patriarchal structures, and the corruption of the upper class as undertaken in the novel.