Celem niniejszej pracy dyplomowej jest zaprezentowanie motywów, za sprawą których sześć utworów ze zbioru Kwiaty zła Charles’a Baudelaire’a zostało zakazanych. Refleksja podzielona została na trzy rozdziały: krytykę zbioru, która miała miejsce w 1857 roku; przedstawienie założeń poetyki baudelaire'owskiej pojawiających się w zakazanych poematach oraz analizę samych utworów. Konkluzją jest stwierdzenie, że owe poematy zostały skazane nie tylko z powodu domniemanego realizmu, ale również dlatego, że przeciwieństwo Dobra, jawi się w nich jako Dobro.

The aim of this study is to present motives, because of which six poems from Charles Baudelaire’s “Flowers of Evil” volume were banned. Cogitation was divided into three chapters: criticism of volume, which took place around 20th of August 1857; presentation of principles of Baudelaire’s poetry occurring in the banned poems and the analysis of the poems themselves. In conclusion, it is proven that those poems were banned not only because of their alleged realism, but also because of the motive of the opposite-Goodness appearing in them as the Goodness.

Le mémoire a pour but de présenter les motifs pour lesquels six poèmes du recueil Les Fleurs du mal de Charles Baudelaire ont été condamnés. La réflexion se déroule en trois temps : le jugement du recueil lors du procès du 20 août 1857 ; la présentation des principes de la poétique baudelairienne visibles dans les poèmes condamnés et l’analyse des poèmes eux-mêmes. En conclusion il est démontré que les six poèmes ont été condamnés non seulement à cause du réalisme présumé de leurs peintures mais aussi en conséquence du motif du contre-Bien qui y est développé et qui a l’apparence du Bien.