Artykuł prezentuje interpretację tekstów zawartych w antologii Niam niam i wydanych w 1923 roku przez Edwarda Kozikowskiego i Emila Zegadłowicza jako zbiór tłumaczeń poezji murzyńskiej, faktycznie stanowiących jednak mistyfikację. Pojęcia z zakresu krytyki postkolonialnej zostają tutaj użyte do analizy stereotypów rasowych zaktualizowanych przez pisarzy, a także do ukazania, jak autorzy projektują na postaci ze swoich wierszy własne idee regionalizmu i prymitywizmu, dokonując tym samym aktu symbolicznej antropofagii.

The article presents an interpretation of texts entitled Niam niam and published in 1923 by Edward Kozikowski and Emil Zegadłowicz as a collection of translated African poetry, which was in fact a literary mystification. The concepts of postcolonial criticism are used to analyze some racial stereotypes that have been updated by the authors of the performance and to demonstrate how they project their own ideas of regionalism and primitivism on the characters in their poems, thereby committing an act of symbolic anthropophagy.