Szerokie spektrum zastosowań tytanu spowodowało wzrost zainteresowania toksycznością tego metalu. Literatura naukowa sugeruje, że znaczne ilości tytanu uwalniane są z powierzchni implantu do organizmu pacjenta w postaci jonów Ti(IV). W niniejszej pracy określono toksykokinetykę jonowej formy tytanu. W tym celu szczurom dożylnie podano cytrynian tytanu(IV) w dawce 3 mg Ti/kg masy ciała. Do oznaczenia Ti w próbkach tkanek pobranych po dekapitacji zwierząt (krew, wątroba, śledziona, nerki) wykorzystano metodę atomowej spektrometrii absorpcyjnej z atomizacją w kuwecie grafitowej. Do wyznaczenia parametrów toksykokinetycznych zastosowano modele kompartmentowe oraz analizę bezkompartmentową. Wykazano szybki spadek stężenia tytanu w surowicy. Spośród analizowanych narządów największą zawartość Ti wyznaczono w nerkach. Porównanie otrzymanych wartości parametrów toksykokinetycznych z danymi dostępnymi w literaturze naukowej wskazuje na znacznie szybszą eliminację z organizmu jonów Ti(IV) niż nanocząstek tlenku tytanu(IV), a co za tym idzie - niższą potencjalną toksyczność tej formy metalu.

A wide range of titanium applications resulted in a growing interest in its toxicity. The aim of this study was to determine the toxicokinetic parameters of titanium in ionic form. Rats were injected intravenously with titanium(IV) citrate in a dose of 3 mg Ti/kg body weight. The blood and organs (liver, spleen, kidneys) were collected from the animals after decapitation. The graphite furnace atomic absorption spectrometry was used to measure the concentration of titanium in the tissues. The toxicokinetic parameters were determined using compartmental models and non-compartmental approach. The titanium level in serum decreased rapidly. Among organs, the highest level of Ti was observed in the kidneys. The comparison of calculated parameters with the data available in the literature shows a significantly faster elimination, and, in consequence, a lower potential toxicity of ionic titanium than that of titanium dioxide nanoparticles.