Niniejsza praca przedstawia językowy obraz śmierci w serbskich pieśniach ludowych zebranych i zredagowanych przez Vuka Karadżicia. Pierwsza część dotyka sposobu funkcjonowania śmierci w sztuce europejskiej - w malarstwie, rzeźbiarstwie oraz fotografii. W drugim rozdziale omówiona została postawa współczesnego człowieka względem śmierci i umierania, jak również zbadane zostało zjawisko językowego tabu, którym owiana jest śmierć.Przedstawione są najczęstsze eufemizmy bądź metafory opisujące samą śmierć, bądź cały proces umierania. Najważniejszą część pracy stanowi rozdział trzeci, w którym to, po krótkim wprowadzeniu dotyczacym funkcjonowania motywu śmierci w literaturze europejskiej oraz serbskiej, dochodzi do analizy językowej sześciu wybranych pieśni ludowych, w których pojawia się temat śmierci.

This bachelor presents the linguistic picture of the death in Serbian folk songs, which are collected and edited by Vuk Karadzic. The first part is about functioning of death in European art - in painting, sculpture and photography. In the second chapter is discussed the attitude of modern man in relation to death and dying. Also there is a part dedicated to the phenomenon of linguistic taboo of death. Presented are the most common euphemisms or metaphors for death itself, or the whole process of dying. The most important part of the work is the third chapter, in which, after a short introduction about the functioning of the theme of death in European and Serbian literature, there is a linguistic analysis of six selected folk songs in which the death occurs.