W 2008 roku została przyjęta dyrektywa 2008/48/WE w sprawie umów o kredyt konsumencki. Jej głównym celem jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony konsumentów transgranicznych usług finansowych. Co najważniejsze nakłada ona szereg wymogów ujawniania informacji, które muszą zostać spełnione przez profesjonalistów i pośredników kredytowych przed zawarciem umowy. W niniejszej pracy dokonano analizę kosztów i korzyści wynikających z obowiązków informacyjnych. Dyskurs zwraca szczególną uwagę na kwestie, takie jak reklama, Standardowy Europejski Formularz Informacyjny oraz pomoc przed zawarciem umowy. Co więcej, rozważono metody implementacji oraz stopień harmonizacji nowych przepisów na przykładzie wybranych państw członkowskich. Przeprowadzona analiza wykazuje, że w kategoriach teoretycznych, dyrektywa z powodzeniem rozwiązuje podstawowe zagrożenia rynkowe, takie jak asymetria informacji i brak przejrzystości w umowach kredytowych. Chociaż przepisy obciążają profesjonalistów dodatkowymi kosztami, dyrektywa zapewnia więcej korzyści dla obu stron umowy, przyczyniając się do stworzenia dobrze funkcjonującego rynku kredytów konsumenckich. Ponadto, w pracy starano się odpowiedzieć na pytanie, w jakim stopniu zachowania konsumentów mogą mieć wpływ na rzeczywistą poprawę sytuacji na rynku usług finansowych. Analiza zagadnień, takich jak różnica między wiedzą a informacją, umiejętności finansowe konsumentów oraz heurystyki prowadzą do wniosku, że w praktyce przepisy mogą mieć graniczony wpływ ze względu na sposób, w jaki konsumenci podjęcia decyzji.

In 2008 Directive 2008/48/EC on agreements on consumer credit was adopted. Its main objective is to provide a high level of protection to consumers of cross-border financial services. Most importantly it puts forth a number of disclosure requirements that must be fulfilled by professionals and credit intermediaries before the conclusion of an agreement. This paper analyzes costs and benefits of these obligations to both consumers and professionals. The study pays particular attention to issues such as advertising, the Standard European Consumer Credit Information Form, and pre-contractual assistance. It demonstrates that, in theoretical terms, the Directive successfully addresses and solves fundamental market threats such as information asymmetry and lack of transparency in credit agreements. Although the legislation burdens professionals with additional costs associated with compliance with the Directive, it provides more benefits for both parties to a contract contributing to the creation of well functioning market of consumer credits. Also, the paper touches upon a more complex issue linked to the legislation, that is the extent to which consumers’ behavior may affect an effective utilization of provisions of the Directive. The analysis of problems such as distinction between information and knowledge, economic literacy and heuristics leads to a conclusion that, in practical terms, the legislation may have limited impact because of the manner in which consumers undertake decisions.