Intermarium to koncepcja geopolityczna z przełomu XV i XVI wieku, ale najpopularniejsza była na początku XX wieku. Intermarium to obszar pomiędzy Adriatykiem, Morzem Bałtyckim i Morzem Czarnym. Na tym obszarze znajdują się takie państwa, jak: Polska (inicjator całego projektu), Ukraina, Białoruś, Litwa, Łotwa, Estonia, Czechy, Słowacja, Węgry, Rumunia, Bułgaria, Mołdawia, Serbia, Chorwacja, a według niektórych wersji nawet Grecja. Koncepcja ta dotyczy bliskiej współpracy pomiędzy krajami Europy Środkowo-Wschodniej. Miałaby to być współpraca między innymi w dziedzinie gospodarki i polityki zagranicznej. Kraje Międzymorza finalnie miały stworzyć federacje powiązanych ze sobą, niepodległych państw. Początki tej geopolitycznej idei sięgają XIV wieku i są związane z porozumieniami polsko-litewskimi i tak zwaną polityką jagiellońską. Potwierdzeniem koncepcji Międzymorza było zawarcie unii lubelskiej w 1569 roju pomiędzy Polską i Litwą, w związku z którą powstała Rzeczpospolita Obojga Narodów. Projekt ten funkcjonował aż do rozbiorów Polski, czyli przez prawie dwieście lat. Rzeczpospolita była drugim pod względem wielkości państwem w Europie (największym była carska Rosja). Rzeczpospolita obejmowała swoim terytorium znaczną część Europy Środkowo-Wschodniej. Tak duże państwo borykało się oczywiście z licznymi problemami na płaszczyźnie etnicznej, czy narodowej. W międzyczasie pojawił się też pomysł utworzenia Rzeczpospolitej Trojga Narodów, która obejmowałaby dotychczasowe terytorium Rzeczpospolitej, które byłyby rozszerzone na wschód( w kierunku Rusi Kijowskiej). Polityka jagiellońska, a wraz z nią doktryna Intermarium, odżyła wśród polskich elit politycznych w dwudziestoleciu międzywojennym. Objawiło się to szczególnie podczas kształtowania się granic II Rzeczpospolitej. Polska scena polityczna podzieliła się wtedy na dwa, wzajemnie zwalczające się obozy. Prawicowy obóz endecji twierdził, że niektóre obszary należy siłą inkorporować w skład Rzeczpospolitej, a ludność zamieszkująca owe terytoria powinna być poddawana przymusowej polonizacji. Sanacja, na czele której stał Marszałek Józef Piłsudski proponowała utworzenie na obszarze Europy Środkowo-Wschodniej federacji autonomicznych, niepodległych państw. Józef Piłsudski był zwolennikiem wspólnoty wartości. Finalnie okazało się, że zwyciężyła właśnie wizja sanacji. Doktryna Międzymorza nie została w tym czasie jednak w pełni zrealizowana a spowodowały to trzy podstawowe czynniki: zaszłości historyczne, konflikt interesów poszczególnych państw oraz trudna sytuacja geopolityczna. Ten ostatni czynnik był najważniejszy. Wobec agresywnej polityki Niemiec i ZSRR Polska musiała realizować politykę równowagi. Obecnie, niektóre elementy koncepcji Międzymorza można odnaleźć w polityce regionalnej realizowanej przez państwa Europy Środkowo-Wschodniej pod przewodnictwem dużych organizacji międzynarodowych (na przykład European Union i North Athlantic Treaty Organisation). Przy obecnym ładzie międzynarodowym idea Intermarium jest trudna do zrealizowania.

Intermarium is a concept geopolitical turn of the fifteenth and sixteenth centuries, but the most popular was the beginning of the twentieth century. Intermarium is the area between the Adriatic, the Baltic and the Black Sea. This area includes such countries as: Poland (initiator of the project), Ukraine, Belarus, Lithuania, Latvia, Estonia, Czech Republic, Slovakia, Hungary, Romania, Bulgaria, Moldova, Serbia, Croatia, and according to some versions even Greece. This concept refers to the close cooperation between the countries of Central and Eastern Europe. It would be cooperation particularly in the fields of economy and foreign policy. Countries Intermarium finally had to create a federation of interconnected, independent states. The origins of this geopolitical idea dates back to the fourteenth century and are associated with the Polish-Lithuanian agreements and the so-called Jagiellonian policy. The confirmation of the concept of Intermarium was the conclusion of the Union of Lublin in 1569, the swarm between the Polish and Lithuania, in connection with which the Polish-Lithuanian Commonwealth was established. The project was in operation until the Polish Partitions, which for nearly two hundred years. The Commonwealth was the second largest country in Europe (the biggest was Tsarist Russia). The Republic included in its territory a large part of Central and Eastern Europe. Such a big country of course struggled with many problems on the plane ethnic, or national. In the meantime, also it appeared the idea of creating the Republic of the Three Nations, which would include the current territory of the Republic, which would be extended to the east (towards the Kievan Rus). Jagiellonian policy, and with it Intermarium doctrine, revived among the Polish political elite in the interwar period. This is particularly manifested itself during the formation of the borders of the Second Polish Republic. Polish political scene is then divided into two, mutually hostile camps. The right-wing National Democratic Party camp claimed that some areas should be forcibly incorporate in the Republic, and the population of these territories should be subjected to forced Polonization. Sanitation, headed by Marshal Jozef Pilsudski proposed the creation of the area of Central and Eastern European federation of autonomous, independent states. Jozef Pilsudski was a supporter of a community of values. Finally it turned out that the winner was the vision rehabilitation. Intermarium doctrine was not at that time, however, fully realized and led to three main factors: historical events, conflicts of interests of individual countries and the difficult geopolitical situation. This last factor was the most important. In view of the aggressive policies of Germany and the Soviet Union, Poland had to pursue a policy of balance. Currently, some elements of the concept of Intermarium can be found in regional policy pursued by the countries of Central and Eastern Europe under the leadership of major international organizations (such as the European Union and the North Athlantic Treaty Organisation). With the current international order Intermarium idea it is difficult to achieve.