Nerwiak zarodkowy współczulny (neuroblastoma) to nowotwór złośliwy powstający z listewki nerwowej, która podczas normalnego rozwoju stanowi podstawę do wytworzenia nadnerczy i zwojów układu współczulnego. Stanowi 7-10% przypadków nowotworów u dzieci i jest najbardziej powszechnym guzem litym rozwijającym się w tym wieku. Cechą charakterystyczną tej choroby jest znaczna różnorodność jej przebiegu - stosunkowo często dochodzi zarówno do szybkiej progresji, jak i spontanicznej regresji nowotworu. Markerami złej prognozy są przede wszystkim amplifikacja genu N-MYC, a także delecja krótkiego ramienia chromosomu 1 i utrata heterozygotyczności długiego ramienia chromosomu 14. Przeprowadzone doświadczenia wykonywano na linii komórkowej CHP-134, którą cechuje wysoka aktywność hydroksylazy tyrozynowej i amplifikacja genu N-MYC (3 kopie). Obecnie duże nadzieje wiąże się z terapiami skierowanymi przeciwko gangliozydowi GD2. Wykazuje on znaczną ekspresję na komórkach neuroblastoma przy jednoczesnym ograniczonym występowaniu na innych komórkach w organizmie. W niniejszej pracy skupiono się na poznaniu wpływu przeciwciała monoklonalnego 14G2a rozpoznającego gangliozyd GD2 na zachodzenie procesu autofagii, a także na roli inhibitora autofagii, chlorokiny, w jej zahamowaniu. Zmiany w przeprowadzanym przez komórki procesie autofagii oceniano mierząc poziom białek MAP-LC3, Atg3, Atg7, beklina-1 w przypadku określania wpływu przeciwciała monoklonalnego, a także dodatkowo mTOR i jego ufosforylowanej formy p-mTOR w przypadku oceny działania chlorokiny z wykorzystaniem metody western blot.Otrzymane wyniki pozwalają na stwierdzenie, że przeciwciało monoklonalne 14G2a prawdopodobnie stymuluje zachodzenie procesu autofagii w komórkach linii ludzkiej neuroblastoma, jednak efekt ten utrzymuje się jedynie przez 24 godziny, a po tym czasie następuje jego zahamowanie. Potwierdzono także, że chlorokina nie hamuje autofagii na etapie przed formowaniem w komórkach autofagosomów, gdyż stymuluje ich powstawanie, zatem jej hamujący wpływ na ten proces musi uwidaczniać się podczas fuzji autofagosomów z lizosomami i degradacji białek, co znajduje potwierdzenie w literaturze.

Neuroblastoma is a malignant tumor arising from neural crest, that gives rise to adrenal glands and parts of symphatetic nervous system. It is the most commonly occurring extracranial solid cancer in childhood (7-10% of all children’s cancers). The characteristic feature of this illness is a high probability of both fast progression and spontaneous regression. The most important markers of poor prognosis are amplification of MYCN gene, deletion of short arm of chromosome 1 and loss of heterozygosity on chromosome 14. The experiments have been carried out on human CHP-134 neuroblastoma cell line, which is a MYCN amplified line (3 copies) that shows a tyrosine hydroxylase activity. Nowadays, therapies targeting GD2 ganglioside become very promising. This ganglioside is expressed commonly on most of the neuroblastoma cells, while it is really rare on other human cells. This study focused on characterisation of the impact that monoclonal antibody 14G2a that recognises a GD2 ganglioside has on the autophagy process in neuroblastoma cells. The second aim of the study was to check the role of chloroquine in the autophagy inhibition. It was performed by measuring the expression of MAP-LC3, Atg3, Atg7 and beclin-1 proteins (in both cases) and additionally mTOR and its fosforylated form (only in chloroquine test) by using western blot technique.Obtained results suggest that the treatment with 14G2a antibody stimulates autophagy in in vitro conditions (cell cultures), but only after 24 hours of incubation – after additional 24 hours this process was inhibited. The results show that chloroquine does not slow down autophagy before a fusion between autophagosomes and lysosomes, because it stimulates the formation of autophagosomes. The inhibitory effect of chloroquine might occur within late stages of the process as it is often reported in other findings.