Populistyczna retoryka na stałe wpisała się w dzisiejszy dyskurs polskich partii politycznych i stała się jednym z podstawowych elementów politycznej gry jej przedstawicieli. Wśród opinii publicznej rodzi się zatem wiele pytań o źródła tego zjawiska, warunkującego nie tylko charakter samej przestrzeni politycznej, ale również jakość debaty w ramach całego społeczeństwa. Celem niniejszej pracy będzie określenie istoty populizmu występującego w ramach polskiej sceny partyjnej oraz odnalezienie źródeł populistycznych tendencji, które zaważyły o jego dzisiejszym wykorzystaniu i sile oddziaływania. Aby dokonać analizy na gruncie polskiej polityki, konieczne będzie ukazanie wielowymiarowości przestrzeni, w jakich może zaistnieć zjawisko populizmu. W pierwszej kolejności ukazane zostaną dylematy i kontrowersje występujące wśród badaczy w związku z samą definicją tego fenomenu, który, mimo powszechnego użycia, ma tyle znaczeń ilu autorów posługujących się tym terminem. Sprecyzowanie szczególnych elementów, w obliczu których można powiedzieć o zaistnieniu populizmu, pozwoli na odnalezienie przejawów populistycznej strategii w ramach działań partii politycznych i ich reprezentantów, a następnie wyjaśnienie, w jaki sposób populizm może stać się źródłem politycznego sukcesu partyjnych graczy. W dalszej części omówione zostaną tradycje polskiego populizmu, co pozwoli wyjaśnić kontekst, na bazie którego zrodziły się postawy populistyczne w swojej współczesnej postaci. Dość powszechne jest postrzeganie Polski jako kraju rządzonego podziałami, a polskiej sceny politycznej jako rozgrywki między przedstawicielami zantagonizowanych ugrupowań, gdzie realne problemy państwa schodzą na dalszy plan w obliczu rozemocjonowanej walki o władzę jej przedstawicieli. Okazuje się, że populizm zarówno był czynnikiem warunkującym stworzenie tych podziałów, jak również obecnie jest czynnikiem je pogłębiającym i prowadzącym do dychotomizacji nie tylko sceny politycznej ale też całego społeczeństwa. Wnioski wynikające z rozważań na temat głównych linii konfliktów politycznych oraz wybranych problemów, zjawisk i wydarzeń z przestrzeni partyjnej w Polsce pozwolą zatem dokonać głębszej analizy populistycznego charakteru partii politycznych w ostatniej części pracy. Populizm stał się bowiem nie tyle jedną z głównych form retoryki wykorzystywanej przez polityków, co wręcz kodem komunikacyjnym i nieodłączną częścią współczesnej debaty.

Populist rhetoric has become a fixture in today's discourse Polish political parties and has become one of the basic elements of the political game of its representatives. The public therefore raises a lot of questions about the source of this phenomenon, conditioning not only the political nature of the space itself, but also the quality of the debate within the whole society. The aim of this study is to determine the essence of populism occurring within the Polish party scene, and finding sources of populist trends that influenced its present use and powerful effect. To make the analysis on the basis of Polish politics, it will be necessary to show the multi-dimensionality of space in which there may be a phenomenon of populism. Firstly, dilemmas and controversies among researches will be shown due to the definition of this phenomenon. Despite the widespread use of it, populism has as many meanings as writers who use this term. Clarification of specific elements, in the face of which we can say about the occurrence of populism, will find expressions of populist policies in the framework of the activities of political parties and their representatives, and then explain how populism can become a source of political success of party players. In the next part we will discuss the traditions of Polish populism, which will clarify the context, on the basis of which it gave rise to populist attitude in its present form. Quite common is the perception of Polish as a country ruled by divisions and Polish political scene as a game between representatives of antagonistic groups, where the real problems of the state recede into the background in the face of face of aroused passions of its representatives. It turns out that both populism was a factor in the creation of these divisions, as well as the current is a factor aggravating them and leading to dichotomization not only the political scene but also the entire society. The conclusions arising from deliberations on the main lines of political conflict and selected problems, phenomena and events of the party in Poland will therefore make a deeper analysis of the populist nature of the political parties in the last part of the work. Populism has become not so much one of the main forms of rhetoric used by politicians, which even communication code and an integral part of the modern debate.