Tematem niniejszej pracy magisterskiej jest gospodarcze, społeczne i polityczne znaczenie regionu we współczesnej Europie. Obserwowany od lat osiemdziesiątych XX wzrost gospodarczego i politycznego znaczenia regionu jest ściśle związany z procesami globalizacji oraz z przeobrażeniami związanymi z przejściem do gospodarki opartej na wiedzy. W gospodarce poprzemysłowej dokonała się zasadnicza zmiana roli i znaczenia przestrzennych uwarunkowań działalności gospodarczej. Globalizacja często kojarzona jest z postępującym ograniczeniem gospodarczego znaczenia przestrzeni, co wiązane jest z przeobrażeniami technologicznymi, rozwojem środków transportu, liberalizacją i deregulacją międzynarodowego handlu oraz wzrostem mobilności międzynarodowych korporacji. Jednak w rzeczywistości, w obecnym stadium gospodarczym dokonała się "jedynie" zasadnicza zmiana form przestrzennych uwarunkowań procesów rozwoju gospodarczego. We współczesnej gospodarce maleje znaczenie ograniczeń związanych z pokonywaniem fizycznej odległości jednakże terytorium, a więc pewien obszar w przestrzeni wyposażony w pewne społeczne, społecznoekonomiczne i kulturowe atrybuty nadal odgrywa kluczową rolę gospodarczą. Procesy globalizacji wydobywają znaczenie regionu jako skali organizacji działalności gospodarczej, sprawiając, że staje się on płaszczyzną terytorialną umożliwiającą najbardziej efektywne kształtowanie rozwoju gospodarczego poprzez działania władz publicznych. Region, będąc podstawową skalą funkcjonowania sieci innowacyjnych, odgrywa ponadto kluczową rolę w procesach wytwarzania i dyfuzji wiedzy i innowacji. W konsekwencji regiony są dziś postrzegane, jako systemy terytorialne najlepiej przystosowane zarówno do wyzwań globalizacji, jak i do wymogów zrównoważonego rozwoju. Wzrost politycznego znaczenia regionów jest rezultatem obserwowanego w Europie od drugiej połowy lat siedemdziesiątych procesu decentralizacji władzy publicznej, w wyniku którego na poziom regionalny i lokalny przekazywany był rosnący zakres kompetencji zarezerwowanych wcześniej dla szczebla centralnego. Proces ten postrzegany jest jako dostosowanie struktur instytucjonalnych do przeobrażeń związanych z globalizacją, a jego rezultatem jest rosnąca polityczna podmiotowość regionów oraz postępująca regionalizacja przestrzeni społeczno-gospodarczej państw Unii. Do końca lat dziewięćdziesiątych administracyjna regionalizacja oraz decentralizacja władzy publicznej wprowadzona została w różnym zakresie niemal we wszystkich krajach Europy. Zmiany te silnie powiązane były z postępującą integracją europejską, zwłaszcza ze sformułowaną pod koniec lat osiemdziesiątych nową doktryną rozwoju gospodarczego Zjednoczonej Europy, oraz opartymi na tej doktrynie instrumentami i programami europejskiej polityki strukturalnej tworzącymi szereg instytucjonalnych, finansowych i dyskursywnych zachęt dla procesów regionalizacji, tworzenia i umacniania samorządu regionalnego oraz rozwoju różnorodnych form regionalizmu w państwach członkowskich.

The rise of economic and political significance of the region in Europe is connected with the process of globalisation and the turn towards knowledge-based economy.Post-industrial economy causes fundamental changes to the role of spatial dimension of economic activity which meaning was redefined.As the obstacles connected with the distance are overcome, a role of territory as a part in economic life, attributed with special social, socio-economic and cultural features become to play crucial economic role.Being a basic scale of functioning of innovative networks and playing vital role in creation and diffusion of innovations, regions are perceived as territorial systems which are ready for challenges of sustainable development.The rise of the political significance of regions should be also viewed as part of the process of European integration that took place in the second half of the 20th century.Growing number of fields of government were delegated on the regional level by the nation state. Taking roots in keynesian efforts to help underdeveloped regions, the process of regionalisation gained its own momentum. Regions in many European countries called for greater autonomy. Regionalisation became a part of an ideology of European elites as a notion of cohesion gain prominence in official discourse of European Union.