Tematem pracy jest analiza nieoficjalnych i fakultatywnych nazwy mieszkańców małej podkarpackiej wioski – Szkodnej oraz okolic. Nadane one zostały ze względu na potrzebę wyrażenia stosunku emocjonalnego, charakterystyki, wyodrębnienia oraz łatwiejszej identyfikacji, szczególnie tych osób, które noszą to samo nazwisko. Materiał onomastyczny liczy 219 przezwisk, a dokonując jego klasyfikacji za nadrzędne kryterium uznano motywację nadania określonego przezwiska w wyniku czego powstało siedem podstawowych grup.

Szkodna (situated in the commune Sędziszów Małopolski) is a small village with a population of 828 inhabitants, where giving nicknames is still a living and very popular custom. Among three classes of personal names (first names, surnames, and nicknames), only the set of nicknames seems to be lexically open in contemporary Polish, and shows their author’s imagination, perceptiveness and sense of humour. This phenomenon is especially popular in the rural community. The anthroponimical material from Szkodna presents 219 nicknames, which are divided into 7 semantic groups. The majority of them refer to appearance, individual characteristics, job, favourite activities, habits or to the way of speaking of the individual to which they are given and most of them are ironic, humorous or even express negative emotion. The need for identification is the main reason of giving nicknames in Szkodna because there are many people who have the same surname. So using these informal anthroponyms make it easier to distinguish individuals