Niniejsza praca skupia się nad semiotycznym tekstem Białoruskiej stolicy Mińsk, który produkowany jest w książce "Przewodnik po Mieście Słońca" autorstwa białoruskiego artysty-konceptualisty i architekta Artura Klinaua. Tekst Mińska jest analizowany na podstawie metodologii semiotyki miasta Tartusko-Moskiewskiej Szkoły Jurija Łotmana, a zatem Łotmana pojęcie kultury jako komunikacja jest tu kluczowe. Również pojęcie Simulacrum J. Baudrillard'a jest używane aby wyjaśnić Mińsk jako przestrzeń "pustki" i "nieobecności", co stanowi filozoficzne sedno intelektualnego dyskursu nad historią narodową Białorusi. Temat białoruskiej kultury mieszczańskiej przyjmuje zatem rolę "promotora" tożsamości narodowej dlatego, że miasto jest upatrywane jako serce nowoczesnych narodów europejskich. W tym intencja Klinaua aby produkować pierwszy Miński semiotyczny tekst kultury, jako tekst o charakterze narodowym mimo głębokiej radzieckiej natury tego miasta. Klinau dlatego pokazuje jak z "radzieckości" można otrzymać w głębi białoruskie (narodowe) doświadczenie. W tym celu on nasyca tekst Mińska białoruskimi odniesieniami historycznymi i filozoficznymi, wśród których są obecne dwa najważniejsze: dziedzictwo Wielkiego Księstwa Litewskiego i postać Partyzanta. W tym samym czasie, definiując tożsamość Białorusinów poprzez Mińsk, Klinau przedstawia to miasto jako mające prawdziwe europejskie korzenie: z tego wynika fakt, iż tekst Mińska jest opierany na siedemnastowiecznej utopii włoskiego mnicha i filozofa Tommaso Campanelli. A więc Klinaua Miasta Słońca jest realizacją wizji Miasta Słońca Campanelli, potwierdzając że cała radziecka idei "inżynierii społecznej" wcale nie było czymś obcym dla Europy zachodniej, a wręcz odwrotnie. Semiotyczny tekst miasta jest produkowany wzbogacając doświadczenie miasta nowymi znakami i zwłaszcza symbolami, od których powstaje dla Mińska Mit. Cel niniejszej pracy jest zatem rozszyfrować symbolizm w tekście Klinaua i przedstawić ten ostatni jako spójną jednostką, której ambicją jest wpływanie na sposób w jaki mieszkańcy białoruskiego miasta zaczną postrzegać siebie, własną rolę w zbiorowości i zbiorowość narodową jako taką. Odbija się to w różnego rodzaju programach, rządowych i nieformalnych, dedykowanych mieście: odkrywaniu jego przeszłości, opisaniu nowych doświadczeń miasta, opowiadaniu o nim na nowo poprzez aktywne zaangażowanie w procesie produkowania miejskiego sensu (co nie było możliwe w czasach radzieckich i jest do dziś ograniczone). Miński semiotyczny tekst kultury jest w niniejszej pracy przedstawiony w kontekście historycznym, pokazującym jak dotąd białoruskie urbanizowane doświadczenie miejskie było nieobecne i jak bardzo jest to temat wzbudzający interes i dyskutowany wśród intelektualistów od lat '90 do dziś. Cel niniejszej pracy jest wreszcie pokazywanie jak miejski teks kultury jest produkowany (odrywany analizą semiotyczną) i jak mit może być skonstruowany w okół idei miasta, która nadal odgrywa kluczową rolę w narodowym wszechświecie jako centrum produkcji kultury i jako strategia promująca zbiorową tożsamość

The present MA thesis focuses on the semiotic text of Belarus' capital city Minsk, produced through "A Small Guidebook to the Sun City", a literary work by the Belarusian architect and constructivist artist Artur Klinau. This work is analysed according to the Tartu-Moscow School's semiotic approach, especially to J. Lotman's and V. Toporov's similar works on the city-texts of culture for St. Petersburg and Moscow. Lotman's understanding of culture as communication is crucial. Baudrillard's concept of Simulacrum is applied to explain Minsk's space of "absence", which is the focal point for the conceptualisation of Belarus' capital city as a potentially national cultural centre, where past, tradition, urbanness, collective identity are "absent" - according to the intellectual discourse since the '90s. The theme of Belarusian urban culture assumes a role of national identity promoter, since the city is seen as the engine for modern nations to become such. Here lays the reason why Klinau intentionally produced a first city-text for Minsk, which still bears a strong Soviet character, therefore having a weak national potential. Klinau however shows in his book how to transform the Soviet body of the city into a deeply Belarusian experience. For this purpose, he creates a text rich in historical and philosophical reference: themes of Belarusian history, heroes, stereotypes, representations and self perception, including two of the most cited ones: the heritage of the Grand Duchy of Lithuania and the Partisan. At the same time, trying to define belarusianness through Minsk, Klinau presents its foundations as profoundly European: that is why he links the concept of Soviet Minsk to the ancient European tradition of utopias. Klinau's literary works does in fact clearly present Minsk as the realisation of Tommaso Campanella's Sun City, the Italian philosophical utopia of the 17th century. The city-text is produdced by filling the Belarusian urban experience with new meaning: with signs and especially symbols, the texture of which will eventually erect for Minsk a Myth. The aim of the present MA thesis is therefore to decode the symbolic meaning of Klinau's text and present it as a coherent textual unit, whose ambition is to influence the way how city dwellers start perceiving themselves, their role in the collectivity and finally the national collectivity as such. This activity is noted in the various official (governmental) and unofficial programmes dedicated to the city: to re-discover its past, describe new city experiences, re-tell the city anew by participating in the process of urban meaning production (which was not possible in the USSR and is still relatively limited in Belarus' today). The city-text of Minsk in the present MA dissertation is therefore presented in a historical context, to show how a Belarusian urban experience has been missing so far and how much ferment there is now around it in Belarus' intellectual milieu. This thesis's aim is finally to show how a city-text of culture is produced (disclosed through a semiotic analysis) and how a myth can be created around the idea of city, which plays a crucial role still today in the national universe, as a centre for cultural production and as a strategy to promote collective identity.