Ritual aspects of football

Piłka nożna jest współczesnym widowiskiem kulturowym o globalnym zasięgu. Sport ów przyciąga uwagę ogromnej ilości ludzi, niezależnie od ich statusu społecznego, narodowości, grupy etnicznej, religii etc. Szczególny, "wyróżniony" status, którym sport ów cieszy się wśród fanów piłkarskich oraz skala emocji które rozbudza jest asumptem do rozważań nad jego rytualnym charakterem. Celem niniejszej pracy jest pokazać, że piłkę nożną oraz rytuały łączy szereg aspektów przypisywanych tradycyjnie tym drugim. Niezależnie więc od faktu, czy współczesnym zjawiskom quasi-rytualnym gotowi jesteśmy przypisać ten sam rytualny status co rytuałom społeczeństw pierwotnych, futbol odznacza się wybitnie rytualnymi parametrami.Mecze piłkarskie rozgrywane są zawsze w obrębie szczególnej przestrzeni. Stadiony piłkarskie są obiektami wyróżnionymi i odgrodzonymi od przestrzeni dnia codziennego. Co więcej, rozgrywki futbolowe charakteryzuje cykliczność oraz fakt, iż odbywają się one w ramach skontrastowanego z codziennością "czasu świętego". Zarówno pojedyncze mecze, sezony ligowe jak i cykle turniejowe mają wyraźnie sekwencyjny, zrutynizowany i niezmienny charakter. Kibice piłkarscy oraz piłkarze na czas rozgrywek zyskują atrybuty które Victor Turner przypisywał liminalności. Ponadto, więzi i interakcje zachodzące w obrębie obydwu grup wykazują podobieństwo do Turnerowskiej communitas. W obrębie schematu dramatów społecznych brytyjskiego badacza, widowiska piłkarskie pełnią dziś podobną do rytuałów społeczeństw pierwotnych rolę - strategii kompensującej mającej na celu przywrócenie ładu społecznego.Piłkę nożną wyróżnia w świecie sportu jeszcze jedna cecha, którą dzieli z rytuałem - potencjał do wytwarzania i podtrzymywania niezwykle silnych tożsamości społecznych.

Football is a cultural performance of global reach. It attracts huge and diverse audiences of various social standing, nationality, ethnicity, religion etc. The unique, distinguished status as well as the range and scale of emotions the sport evokes poses some serious questions about its ritualistic qualities.The purpose of this paper is to show that football and traditional rituals share a significant number of common aspects. Regardless of whether one is inclined to ascribe ritual status to contemporary cultural performances, football displays a compelling number of ritualistic qualities.Football matches are always held within very particular space. Football stadiums are select venues, strictly separated from places of everyday use. Moreover, games are held repeatedly in fixed time intervals and in a specific, "sacred" temporal settings. Single matches, as well as whole football seasons and tournaments display a highly sequential, routinised and more or less invariable character.During matches, football fans and players can be viewed as Victor Turner's liminal entities. Moreover, relationships and interactions within both groups bear striking resemblance to Turner's communitas. Within Turner's social drama concept, football plays a role that's similar to that of simple societies' rituals. It's the role of a compensatory strategy used to bring back social order.One more quality that football and rituals share is the power to create and sustain various social identities.