Dermatoskopia to prosta i nieinwazyjna metoda diagnostyczna, która dzięki wielokrotnym powiększeniom umożliwia wizualizację niewidocznych gołym okiem struktur i kolorów, mieszczących się w obrębie naskórka oraz skóry właściwej. Termin „dermatoskopia” został wprowadzony po raz pierwszy przez J. Saphiera w 1920 roku. Od tamtej pory nastąpił znaczny postęp technologii sprzętu i zakresu prowadzonej diagnostyki. Obecnie dermatoskopia stosowana jest najczęściej do oceny zmian i chorób dotyczących skóry, włosów, paznokci i mikrokrążenia. Celem niniejszej pracy jest określenie aktualnego stanu wiedzy z zakresu dermatoskopii i przedstawienie aspektu jej szerokiej przydatności, jako metody diagnostycznej w gabinecie kosmetologicznym. W pracy zaprezentowano i omówiono technikę przeprowadzania badania, podstawowe reguły oraz algorytmy diagnostyczne, a także wybrane jednostki chorobowe z lokalizacją w obrębie skóry gładkiej, skóry owłosionej głowy i płytek paznokciowych. Wśród nich wyróżniono zmiany pochodzenia melanocytowego i niemelanocytowego, choroby zapalne skóry indukowane przez drobnoustroje, niezakaźne choroby zapalne skóry oraz schorzenia skóry owłosionej głowy i płytek paznokciowych, które kosmetolog może rozpoznać w trakcie swojego doświadczenia zawodowego, zarówno podczas pracy w gabinecie, jak również w innych placówkach zajmujących się promocją zdrowia i urody.W czasach współczesnych dermatoskopia cieszy się coraz większym uznaniem zarówno wśród klinicystów doświadczonych, jak i początkujących. Jako metoda diagnostyczna znajduje zastosowanie w różnicowaniu i ocenie wykwitów pochodzenia melanocytowego i niemelanocytowego, co stanowi podstawę profilaktyki czerniaka. Ponadto jest procedurą, która wspiera istotnie trafność diagnostyczną oraz pomaga w klasyfikacji schorzeń o różnej etiologii i lokalizacji. Dermatoskop w rękach odpowiednio przeszkolonego kosmetologa bądź lekarza stanowi wiarygodne narzędzie diagnostyczne. Wykonywana z jego pomocą analiza, nierzadko chroni jednostkę społeczną przed utratą zdrowia, a wręcz może nawet uratować życie.

Dermatoscopy is a simple and non-invasive diagnostic method which allows for visualisation of the structures and colours situated within the epidermis and dermis that are invisible with the naked eye due to multiple magnification. The term ‘dermatoscopy’ was introduced for the first time by J. Saphier in the year 1920. Since then significant progress of the technology of equipment and scope of the performed diagnostics has been made. Currently applied dermatoscopy is most frequently used to assess the lesions and diseases of the skin, hair, nails and microcirculation. The objective of this thesis is to determine the present state of knowledge in dermatoscopy and demonstrate its aspect of wide usefulness as a diagnostic method in the cosmetology parlour. In the thesis the technique of examination, basic principles and diagnostic algorithms as well as selected disease entities located within the smooth skin, hairy skin of the head and nail plates were presented and described. Among them the following were differentiated: melanocytic and non-melanocytic lesions, inflammatory diseases of the skin caused by micro- germs, non-infectious inflammatory skin diseases as well as ailments of the hairy skin of the head and nail plates that can be diagnosed by a cosmetologist during his or her professional experience, both during the work in the parlour and, also, in other institutions dealing with health and beauty promotion. In the contemporary times dermatoscopy is held in an increasingly higher regard, both among experienced and beginner clinicists. As a diagnostic method it is applied to differentiate and assess melanocytic and non-melanocytic eruptions, which constitutes the foundation of prophylaxis of melanoma. Furthermore, it is a procedure that considerably supports diagnostic validity and helps to classify the ailments of various etiology and location. A dermatoscope in the hands of properly trained cosmetologist or physician constitutes a reliable diagnostic tool. The analysis performed with its help frequently protects a social entity from the loss of health and it may even save life.