Praca dotyczy szeroko rozumianego pojęcia "drugiej przestrzeni" w twórczości Czesława Miłosza. Składają się na nie wizje zaświatów, przed- świata i związana z eschatologią idea apokatastazy- odnowy wszechrzeczy. Pierwszy rozdział traktuje o przestrzeni, która istniała przed powstaniem świata w utworach Miłosza w odniesieniu do Swedenborga, gnostyków, Jakuba Boehme. Drugi rozdział dotyczy idei apokatastazy w twórczości poety. Trzeci natomiast zawiera różne wizje zaświatów, pojawiających się w lirykach noblisty w odniesieniu do między innymi: Swedenborga, Blake'a i tradycji chrześcijańskiej. Ostatni rozdział traktuje również o szeroko rozumianym pojęciu wyobraźni w odniesieniu do myśli Blake'a, którego twórczość stała się inspiracją do podejmowania tematu Urthony przez Miłosza.

The thesis discusses widely understood notion of „second space” in works of Czesław Miłosz. This notion refers to visions of afterworld and space existing before the world was created as well as to the idea of apocatastasis (restoration of all things) linked with eschatology. First chapter examines space that existed before the world was created in the works of Miłosz in comparison with Swedenborg, gnosticism, Jakub Boehme.The second chapter is devoted to the idea of apocastasis in the works of the poet. The third chapter contains different visions of afterworld found in lyrical works of Miłosz in comparison with Swedenborg, Blake and Christian tradition. The last chapter is devoted to widely understood notion of imagination compared to Blake whose works inspired Miłosz to write about Urthona.