Wybór tematu pracy magisterskiej został podyktowany aktualnością tematyki twórczości pracowniczej. W niniejszej pracy pragnę ukazać zjawisko twórczości pracowniczej nie tylko, jako jeden z wielu aspektów problematyki tworzenia utworów jako takiej, ale także, jako istotną część stosunku pracowniczego, jeśli ten ostatni dotyczy wypełniania obowiązków pracowniczych polegających na kreowaniu dzieł przez pracownika będącego twórcą. Praca ta ma również za zadanie znaleźć odpowiedź na pytanie, czy i w jakim stopniu polska regulacja dotycząca powyższej tematyki, a zawarta w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych w sposób pełny i czytelny normuje kwestię twórczości artystycznej. Dyskusja dotycząca utworów pracowniczych, zakresu praw, jakie przysługują obu stronom stosunku pracy, momentu ich przejścia, jak i obszaru ich późniejszego wykorzystania toczy się od wielu lat. Art.12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 1994 r. nr 24, poz. 83 ze zm.) rezygnuje z objęcia swym zakresem utworów stworzonych na zamówienie pracodawcy (dotyczy bowiem wyłącznie utworów stworzonych w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy). Artykuł ten ma charakter względnie obowiązujący, zatem znajdzie zastosowanie tylko wtedy, gdy strony w umowie nie postanowią odmiennie o autorskoprawnych zagadnieniach, związanych z korzystaniem z utworów pracowniczych.Podstawą nabycia autorskich praw majątkowych jest art.12 pr. aut. lub ewentualnie umowa o pracę oraz art.12 pr. aut. w zw. z art.56 kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. nr 16, poz. 93 ze zm.), co skutkuje uniezależnieniem się art.12 pr. aut. od art.41 i następnych tej ustawy. Nie został on bowiem umieszczony w rozdziale II ustawy o pr. aut. dotyczącym podmiotu praw autorskich, w związku z tym nie spełnia funkcji przenoszenia praw z jednego podmiotu na drugi. Jest on zatem regułą przypisania (przyporządkowania) odnoszącą się do pewnej kategorii utworów (dzieł o charakterze pracowniczym). Omawiając dyspozytywny charakter art.12 pr. aut. należy tę dyspozytywność odnieść do w/w reguły. W konsekwencji jej modyfikacja nie może być uznana za umowę przenoszącą prawa autorskie w rozumieniu art.41 i następnych pr. aut. Samodzielny charakter art.12 pr. aut. wiąże się ściśle z jego dyspozytywnością. Dyspozytywność art.12 pr. aut. daje możliwość uzgodnienia przez strony innej, niż wynikającej z tego przepisu reguły przyporządkowania praw autorskich w stosunku pracy i szczegółów tego procesu.Zagadnienie twórczości pracowniczej zostało także unormowane w art.14, 15 oraz 74 ust.3 ustawy o pr. aut. Art.14 pr. aut. dotyczy przypadków twórczości pracowniczej w ramach umowy o pracę zawartej pomiędzy pracownikiem naukowym a instytucją naukową. Jego analiza wykracza poza ramy niniejszej pracy, tym niemniej warto o nim wspomnieć przy omawianiu utworów pracowniczych. Art.15 ustawy o pr. aut. odnosi się do podmiotu będącego producentem lub wydawcą, którzy to w wielu przypadkach są pracodawcami zatrudniającymi artystów - pracowników. To właśnie nazwa firmy znajduje się na każdym jednostkowym utworze, który pracodawca rozpowszechnia. Podmiot zatrudniający pracownika – twórcę odnosi korzyści ekonomiczne poprzez ich wykorzystywanie na różnych polach eksploatacji. Twórczość pracownicza to niezwykle ważna płaszczyzna, na której dochodzi do tworzenia dzieł, pełni coraz istotniejszą rolę we współczesnej gospodarce. Utwór jako przejaw działalności intelektualnej konkretnego twórcy, w dodatku stworzony w ramach stosunku pracy, pełni nie tylko rolę kulturotwórczą, ale i rozwojową.Utwory pracownicze zaczynają pełnić coraz istotniejszą rolę w obrocie gospodarczym. Dochodzi do tego na skutek wzrostu roli dóbr niematerialnych w gospodarce opartej na wiedzy jak i rozszerzania ochrony prawno-autorskiej w orzecznictwie sądów powszechnych. Unormowanie na poziomie ustawowym winno uwzględniać zarówno interesy twórcy – pracownika, jak i pracodawcy oraz szerszy interes publiczny (społeczny).

The choice of the subject matter was dictated to a master's thesis with topicality of the subject matter of the employee artistic work. At this work I want to portray the phenomenon of the employee artistic work not only, as the one among many of aspects of issues of creating works as such, but also, as the essential part of the employee relationship, if the one last is regarding filling up employee duties consisting in creating work by the employee being an author. This work also has the task of finding the answer to a question, whether and what step the Polish regulation concerning the above subject matter, but included in the act on the copyright and related rights in the full and clear way is regulating the issue of the artistic creativity in. Art. 12 acts on the copyright and related rights (D. U. from 1994 No. 24, as amended pos. 83) is giving the assumption up with one's scope of works created to order for the employer (because is regarding exclusively works created as a result of the discharge of one's duties from the employment).This article has character comparatively being in force, and so will only find application when pages in the agreement don't decide differently about author's-legal issues, associated with using employee works. Art. 12 is a base of acquiring proprietary copyrights pr. out. or if necessary the contract of employment and Art. 12 pr. out. in relation to Art. 56 of civil code (D. U. from 1964 No. 16, as amended pos. 93) what results in becoming independent Art. 12 pr. out. from Art. 41 and next of this act. Because he didn't stay put in the chapter II of the act on pr. out. concerning the subject of the copyright, therefore isn't acting as the transfer operation of laws from one subject on second. And so he is a rule of assigning referring to the certain category of works (of work about employee character). Discussing comparatively being in force character Art. 12 pr. out. belongs the one comparatively being in force to relate to the rule mentioned above. In consequence for her the alteration cannot be recognized as the agreement moving the copyright as defined in Art. 41 and next pr. out. Independent character Art. 12 pr. out. is connected closely from of him comparatively being in force. Comparatively being in force Art. 12 pr. out. is giving the possibility of agreeing by pages of the rule other, than resulting from this regulation of assigning the copyright in the employment and details of this process.The issue of the employee artistic work was also normalised in Art. 14, 15 and 74 sec. 3 acts on pr. out. Art. 14 pr. out. is regarding cases of employee artistic work included in frames of the contract of employment between a researcher and research institutions. Art. 15 acts on pr. out. refers to the entity being a producer or a publisher, which in many cases are employers employing artists - of employees. The business name is just finding it oneself on every individual work which the employer is spreading. Subject recruiting staff - is taking the author back economic benefits by using them on different fields of the use. An employee artistic work is an extremely important plain, on which he/she is reaching for creating work, is performing more and more substantial role in the contemporary economy. Work as the sign of intellectual activity of the specific author, as well created as part of the employment, is performing not only a creating culture, but also developmental role.Employee works are starting performing more and more substantial role in trading economic. He/she is reaching it as a result of the rise of the role of intangibles good in the economy based on the knowledge as well as widening the legal-author's protection in the judicial decision of courts of general jurisdiction. Normalizing on the statutory level should take into account both businesses of the author - of the employee, as well as the employer and the wider public interest (social).