.

Prokuratura to instytucja bez której nie można dziś sobie wyobrazić funkcjonowania praworządnego państwa. Powszechnie kojarzy się z wymiarem sprawiedliwości, ściganiem i zwalczaniem przestępczości. Jednakże wniknąwszy bardziej w to zagadnienie okazuje się, że funkcjonowanie prokuratury w poszczególnych krajach jest bardzo zróżnicowane i wiąże się z jej ustrojowym usytuowaniem, przyjętym modelem i idąc dalej szeregiem unormowań dotyczących statusu i funkcji prokuratorów. W odniesieniu do pozycji i funkcjonowania prokuratury można przyjąć bardzo wiele rozwiązań. Aby się o tym przekonać niekoniecznie potrzebna jest analiza porównawcza systemów poszczególnych państw, ponieważ samo prześledzenie zmian dokonujących się w odniesieniu do polskiej prokuratury na przestrzeni lat wskazuje, jak różnorodnie prawodawca może regulować wszystkie zagadnienia związane z tym organem. Tematyka niniejszej pracy skupia się wokół współczesnych uregulowań dotyczących prokuratury, w związku z czym jej zasadniczym celem jest dokonanie analizy całokształtu jej funkcjonowania w świetle obowiązujących przepisów, w tym przede wszystkim znowelizowanej ustawy o prokuraturze, która weszła w życie od 31 marca 2010 roku. Należy jednak dodać, że dokonanie charakterystyki polskiej prokuratury w obecnej jej postaci nie jest możliwe bez odwoływania się do uregulowań z nieodległej przeszłości jak i toczących się bieżąco dyskusji o jej przyszłości. Z przekonania, że taki sposób przedstawienia współczesnego obrazu prokuratury tworzy pewną logiczną całość wynika struktura tej pracy, składającej się z czterech rozdziałów. W rozdziale pierwszym zaprezentowano zagadnienie instytucji prokuratury w ujęciu historycznym. Na wstępie przedstawiono genezę prokuratury i jej organizację w okresie międzywojennym, a następnie funkcjonowanie prokuratury w kolejnych latach po wojnie, zgodnie ze zmieniającymi się przepisami prawa. W rozdziale tym poruszono również tematykę Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiego oraz zagadnienie umocowania prokuratury w Ustawie Zasadniczej. Rozdział drugi zawiera treści dotyczące modeli prokuratury oraz pełnionych przez nią funkcji. W związku z tym dokonano charakterystyki modeli prokuratury ukształtowanych w różnych krajach, jak również opisano funkcję sądowniczą, dochodzeniową o procesową prokuratury.Tematykę rozdziału trzeciego stanowi ustrojowa pozycja prokuratury w ujęciu współczesnym. Poruszono w nim zagadnienie dekonstytucjonalizacji prokuratury, w ramach czego przedstawiono także poglądy wybranych przedstawicieli środowisk prawniczych i politycznych. Istotne miejsce poświęcono w tym rozdziale znowelizowanej ustawie z dnia 9 października 2009 roku, która stanowi obecną podstawę prawną funkcjonowania i organizacji prokuratury w Polsce. Rozdział czwarty zawiera całokształt zagadnień dotyczących funkcjonowania Prokuratora Generalnego oraz takie kwestie, jak procesowe usytuowanie prokuratora, jego pozycja w postępowaniu przygotowawczym, pozycja w systemie wymiaru sprawiedliwości oraz w systemie organów państwowych. Praca została napisana na podstawie analizy wielu aktów prawnych, literatury z zakresu prawa dotyczącej prokuratury oraz publikacji zawartych czasopismach o profilu prawniczym, co odzwierciedla zamieszczona w pracy bibliografia.

.