Regulacja rozporządzenia Nr 1896/2006 ma doniosłe znaczenie z punktu widzenia interesów olbrzymiej liczby podmiotów gospodarczych w Unii Europejskiej, dla których szybkie i skuteczne odzyskiwanie zaległych długów ma szczególne znaczenie, gdyż opóźnienia w płatnościach stanowią jeden z głównych powodów ich niewypłacalności, zagrażającej istnieniu zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw. Z punktu widzenia wierzyciela zagranicznego istniejące w państwach członkowskich procedury upominawcze i nakazowe nierzadko nie są wystarczające do skutecznego dochodzenia wierzytelności jako, że istnieją znaczne różnice zarówno co do treści jak i co do skuteczności postępowań krajowych. Ponadto obecnie istniejące procedury często są niedopuszczalne lub niewykonalne w sprawach transgranicznych.Głównymi celami wyznaczonymi przez unijnego ustawodawcę przy tworzeniu regulacji dotyczącej europejskiego postępowania nakazowego były uproszczenie, przyspieszenie i ograniczenie kosztów postępowania sądowego w sprawach transgranicznych dotyczących bezspornych roszczeń pieniężnych oraz umożliwienie swobodnego przepływu europejskich nakazów zapłaty we wszystkich państwach członkowskich poprzez określenie minimalnych standardów, których spełnienie uchyla konieczność przeprowadzenia w państwie członkowskim wykonania, jakiegokolwiek dodatkowego postępowania pośredniego poprzedzającego uznanie i wykonanie europejskiego nakazu zapłaty.Głównym zadaniem niniejszej pracy jest analiza regulacji postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty wprowadzona przez rozporządzenie Nr 1896/2006 oraz polskich przepisów wykonawczych i uzupełniających przepisy rozporządzenia zawartych w KPC z punktu widzenia realizacji podstawowych celów tego unijnego aktu. W pracy omówiono wymagania formalne stawiane pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty, omówiono kwestie wydania nakazu, środków prawnych obrony pozwanego, kwestię doręczeń pism w postępowaniu. Przedstawiono materialne przesłanki stosowania rozporządzenia Nr 1896/2006, wskazano na zakres przedmiotowy rozporządzenia, określanie jurysdykcji krajowej oraz właściwość sądu. Zawarto również analizę sposobu legislacji przepisów uzupełniających i wykonawczych wprowadzonych w polskim Kodeksie Postępowania Cywilnego.

The regulation No 1896/2006 establishes a European procedure for orders for payment. The procedure simplifies, speeds up and reduces the costs of litigation in cross-border cases concerning uncontested pecuniary claims. The regulation permits the free circulation of European orders for payment throughout European Union (EU) countries by laying down minimum standards, compliance with which renders unnecessary any intermediate proceedings in the EU country of enforcement prior to recognition and enforcement.The main purpose of this work is to analyze the regulation of the European payment order introduced by Regulation No 1896/2006 and the Polish regulations and supplementary provisions of the Regulation contained in the Code of Civil Procedure from the point of view of the basic objectives of the EU act. The paper discusses the requirements of formal and material conditions on a European order for payment. Also includes an analysis of how legislation supplementary rules and regulations introduced in the Polish Code of Civil Procedure.