Komórki Purkinjego, pełniące kluczową rolę w korze móżdżku, funkcjonują w ścisłym związku strukturalnym i funkcjonalnym z glejem Bergmanna (GB) – wyspecjalizowaną formą gleju radialnego. Od 20 lat coraz większa liczba prac wskazuje, że interakcje między komórkami glejowymi i neuronami nie są czysto opiekuńcze, a mają charakter czynnościowy i opierają się na współpracy. Komórki glejowe wykazują ekspresję receptorów neuroprzekaźników oraz potrafią przekazywać informacje innym komórkom glejowym za pomocą fal wapniowych. Potrafią nie tylko rozpoznawać aktywność komórek nerwowych, ale również na nią wpływać poprzez wydzielanie czynników wzrostu, neuromodulatorów oraz wychwyt neuroprzekaźników w szczelinie synaptycznej. Celem niniejszej pracy jest podsumowanie najnowszej literatury na temat funkcji gleju Bergmanna i określenie jego wpływu na komórki Purkinjego i funkcje móżdżku w skali makro.GB bierze czynny udział w regulacji przekaźnictwa synaptycznego w korze móżdżku. Poprzez ekspresję transporterów dla glutaminianu, GABA oraz glicyny bierze udział w klirensie tych neuroprzekaźników. Mechanizmy odwróconego transportu oraz modyfikacje krótko i długoterminowe funkcjonowania systemu tych transporterów wpływają na pobudliwość komórek Purkinjego i funkcjonowanie mikrokompleksu. Obecność receptorów takich jak: AMPA, P2Y, P2X7, GABAA, 5-HT2A, α1A-adrenergicznych i H1 umożliwia GB złożoną odpowiedź na neurotransmitery i neuromodulatory w mikrokompleksach. Ekspozycja na L-Glu, NA, histaminę, puryny, a także NO doprowadza do powstania fal wapniowych, które powstają w mikrodomenach komórek GB z możliwością szerzenia się na całe komórki i ich populacje. Fale wapniowe doprowadzają z kolei do zmian transkrypcji i translacji białek GB, zmieniając repertuar jego receptorów i transporterów; doprowadzają także do zwiększenia stężenia zewnątrzkomórkowego jonów potasu, wyrzutu glutaminianu i przełączenia stanów komórek Purkinjego, wpływając na ich aktywność.GB jest czynnym uczestnikiem tworzenia modelu wewnętrznego w obrębie mikrokompleksów w móżdżku. To, jakie neuroprzekaźnictwo dominuje w konkretnym mikrokompleksie, będzie kształtowało strukturę i funkcję GB na danym obszarze, doprowadzając w nim do długotrwałej zmiany warunków przekaźnictwa. O istotności GB w uczeniu się świadczą eksperymenty pokazujące, że brak GFAP i zaburzona funkcja receptorów AMPA uniemożliwia uwarunkowanie odruchu mrugania.Omówione prace wskazują, że podczas badania i analizowania funkcji móżdżku GB powinien być brany pod uwagę na równi z komórkami nerwowymi.

Purkinje cells, which serve a key role in the cerebellar cortex, operate in close structural and functional cooperation with Bergmann glia (BG) – a specialized form of radial glia. For 20 years, a growing number of studies indicate that interactions between glial cells and neurons are not purely welfare, but they are functional and based on cooperation. Glial cells express receptors for neurotransmitters and are able to transmit information to other cells by glial calcium waves. Glia not only recognizes nerve cells‟ activity but also affect it by the secretion of growth factors, neuromodulators and uptake of neurotransmitters in the synaptic cleft. The purpose of this paper is to summarize the recent literature concerning the functions of BG and to determine its effect on Purkinje cells and cerebellar functions.BG plays an active role in the regulation of synaptic transmission in the cerebellar cortex. By expression of glutamate, GABA and glycine transporters it is involved in the clearance of these neurotransmitters. With a use of the inversed transport mechanism, and by short- and long-term modifications of the transporters system, BG affects the excitability of Purkinje cells and the functioning of the microcomplex.The presence of receptors such as AMPA, P2Y, P2X7, GABA, 5 -HT2A, α1A - adrenergic and H1 allow BG to generate complex response to neurotransmitters and neuromodulators. Exposure to L -Glu, NA, histamine, purines, and NO leads to the formation of calcium waves that arise in BG microdomains and spread over the whole cells and their populations. Calcium waves in turn lead to changes in transcription and translation in BG, changing its‟ repertoire of receptors and transporters. BG calcium waves affect Purkinje cells activity by the increase of the extracellular concentration of potassium ions and the release of glutamate from BG. BG is an active participant in the formation of an internal model within the microcomplexes of cerebellum. The dominant neurotransmitter in specific microcomplex will influence the structures and functions of BG in a given area, leading to the long-term change in the transmission. The crucial role of this cell in learning process has been shown in the studies indicating that the lack of GFAP or dysfunction of AMPA receptors, leads to impaired eye-blinking conditioning.Discussed studies indicate that during the study and the analysis of the cerebellum, BG should be considered on a par with nerve cells.