Celem pracy było zbadanie nanoporowatego tlenku tytanu(IV) jako potencjalnego nośnika leków używanego w implantologii. Wykorzystano 2 związki: gentamycynę i ibuprofen. Były one oznaczane spektrofotometrycznie. Warstwa TiO2 została uzyskana w trójstopniowym procesie anodyzacji tytanu w roztworze glikolu etylenowego zawierającego jony fluorkowe. Zoptymalizowano sposób nanoszenia leku na warstwę TiO2 i stężenie roztworów farmaceutyków. Do uzyskanych profili uwalniania dopasowano 5 modeli podanych w literaturze. Ze względu na ich niedostateczną zgodność z wynikami zaproponowano funkcję obrazującą połączenie dwóch procesów: desorpcji i dyfuzji. Na jej podstawie zauważono, iż nierozpuszczalny w wodzie ibuprofen był wolniej uwalniany niż rozpuszczalna gentamycyna.Zbadano możliwość modyfikacji struktury krystalicznej i powierzchni nanoporowatego TiO2. Dla każdej próbki wykonano zdjęcie za pomocą Skaningowej Mikroskopii Elektronowej i zmierzono kąt zwilżania. Modyfikacja powierzchni NaOH spowodowała największe zmiany w wyglądzie powierzchni amorficznego TiO2, która stała się bardziej hydrofilowa. Zmiana struktury krystalicznej tlenku na anataz oraz mieszaninę anatazu i rutylu doprowadziła do zmniejszenia frakcji leku uwolnionej w tzw. „wyrzucie”. Sprawdzono też opcję pokrycia nośnika z załadowanym lekiem warstwą polimeru metodą „warstwa po warstwie”, jednak była ona nieefektywna.

The aim of this research was to find out whether nanoporous titanium dioxide layers can be used as potential drug delivery systems in implantology. Two used drugs: gentamicin and ibuprofen were determined spectrophotometrically. Nanoporous TiO2 layers were formed via a three-step anodization process in an ethylene glycol – based electrolyte containing fluoride ions.The method of drug loading and the concentration of solutions were optimized. Five models of the drug release were fitted to the resulting profiles. Due to their insufficient compatibility with results, another function, being a combination of desorption and diffusion processes, was proposed. Based on function analysis, it was noted that the water-insoluble ibuprofen was released slower than the soluble gentamicin.The modification of the crystalline structure and the surface of nanoporous TiO2 were examined. Each sample was characterized by Scanning Electron Microscopy. The contact angle tests were performed. The application of sodium hydroxide on the layer resulted in the greatest changes of amorphous TiO2. Changing the crystalline structure (anatase and anatase/rutile phases), the reduction of the amount of the drug release in the first stage (“burst” effect) was observed. The possibility of coating the drug loaded nanoporous TiO2 layer with polymer was analysed, however the layer-by-layer method was not effective.