Niniejsza praca magisterska skupia się na problemie przekładu treści komicznych zawartych w wersji lektorskiej pierwszego sezonu serialu komediowego „2 Broke Girls”. W pracy podjęty został problem śmiechu w tle stosowanego w tego typu produkcjach i jego wpływ na proces tłumaczeniowy. Część teoretyczną rozpoczyna prezentacja podstawowych teorii humoru oraz specyfiki śmiechu w tle oraz jego oddziaływania na postrzeganie treści humory-stycznych przez publiczność. W dalszej kolejności opisana została problematyka tłumaczenia treści komicznych w kontekście nieprzekładalności oraz teorii skoposu. Następnie przedstawione zostały poszczególne rodzaje tłumaczenia audiowizual-nego oraz sposób ich funkcjonowania w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem wersji lektorskiej. Analiza żartów przeprowadzona w niniejszej pracy wykonana została zgodnie z kryteriami podziału żartów opartym na klasyfikacji Patricka Zabalbeascoy oraz klasyfikacji strategii tłumaczeniowych Delii Chiaro. Kryterium selekcji treści uznanych w niniejszej pracy za żarty stanowiły momenty, w których w serialu słyszalny był śmiech w tle. Analiza miała na celu wykazanie, czy tematyka żartów warunkuje zastosowanie do ich przekładu konkretnych strategii oraz czy treści komiczne, zidentyfikowane w wersji oryginalnej, zachowywały ładunek komiczny w tłumaczeniu.

The present M. A. thesis focuses on the problem of translation of jokes present in the first season of voiced – over version of 2 Broke Girls comedy TV series. Also, the thesis addresses the problem of canned laughter and the way it affects the translation process.In the theoretical chapter main theories of humor are presented, as well as the concept behind canned laughter and the way it influences audience’s perception of humorous content. Secondly, the translation of humor is described in the context of untranslatability and skopos theory. The thesis proceeds with presentation of audovisual translation types and their application in Poland, especially focusing on voice–over.The analysis presented in the thesis was based on classification of jokes by Patric Zabalbeascoa and classification of humor translation strategies by Delia Chiaro. Jokes were selected according to the presence of canned laughter in the given moment in the text. The aim of the analysis was to verify whether a certain type of a joke defines application of a certain translation strategy, and whether jokes identi-fied in the original version retain their comic effect in translation as well.