Praca stanowi próbę prześledzenia sposobu, w jaki postaci oszusta, błazna i głupca funkcjonują w emigracyjnej prozie Marka Hłaski. Rozdział teoretyczny poświęcony został opisowi przeobrażeń, jakim figura błazna ulegała na przestrzeni wieków w różnych kręgach kulturowych. Uwzględnione zostały zagadnienia związane z mitem tricksterskim oraz szaleństwem Chrystusowym. W drugiej części pracy uwaga skupia się na charakterystyce przedstawionych w omawianej twórczości męskich bohaterów, a ściślej: na prowadzonych przez nich grach. Rozdział zamykający pracę dotyczy problemu obcości. Jego druga część koncentruje się na zagadnieniu autokreacji, grach podejmowanych przez samego pisarza, obnażonych częściowo w jego beletryzowanej autobiografii zatytułowanej "Piękni dwudziestoletni".

This paper is an attempt to trace the way in which a trickster, a clown and a fool function in Marek Hłasko’s emigration prose. The theoretical chapter describes a clown figure transformations over the centuries in a different cultures. Included are issues related to the trickster’s myth and madness Christ. In the second part the attention is focused on the description of male characters presented in this prose, and more precisely: the games they run. The last chapter is concerned on the problem of alienation. Its second part focuses on the issue of self-creation, games run by the writer, partly uncoverd in his literary autobiography 'Piękni dwudziestoletni'.