Czy możliwy jest kompromis pomiędzy niczym nieograniczoną wyobraźnią i nieprzetłumaczalnymi emocjami a sztywnymi regułami języka? Naturalnie, ale pod warunkiem, że mediatorami w tym sporze są... dzieci. Tworzone przez nie i dla nich teksty mogą istnieć właśnie dzięki tej relacji, dlatego też są ważnym nośnikiem licznych wartości językowych i pedagogicznych oraz łącznikiem pomiędzy dzieciństwem i edukacją szkolną.Zainspirowana tym zagadnieniem zdecydowałam zająć się wyliczankami i kołysankami francuskimi, które reprezentują w tej pracy bogactwo użytkowej literatury ludowej dla dzieci, w której w pełni realizują się naturalność i spontaniczność, a związki tekstu z rzeczywistością są doskonale widoczne. Wybrałam, opisałam i zilustrowałam przykładami siedem cech wspólnych dla języka wspomnianych gatunków, takich jak wyznaczniki ruchu, struktura rytmiczna, możliwość transformacji tekstu oraz wiele innych. Analiza ta stanowi centralną część pracy. Postarałam się również wyjaśnić, między innymi, dlaczego formułki dziecięce są narzędziem socjalizacji i „szkołą moralności”, co pozwala dzieciom zrozumieć neologizmy oraz jakie są możliwe sposoby bawienia się językiem.

Is it possible to reach a compromise between unhindered imagination, untranslatable emotions and set rules of a language? Naturally, providing that children are mediators in this dispute. The texts written by and for them, can exist thanks to this relation and that is why they are an important means of conveying numerous linguistic and pedagogic values and a connector between the childhood and the schooling.Inspired by this question, I have decided to deal with French counting rhymes and lullabies which in this thesis represent a diversity of the folk functional literature for children where naturality and spontaneity are completely realised and the connections between the text and the reality are well visible. I have chosen, commented and illustrated with examples seven common properties of the language of above genres, such as determinants of the movement, rhythmic structure, the possibility of text transformation and many others. This analysis is the central part of the thesis. I have also strived to explain, among other things, why simple formulas are a tool of socialisation and 'a school of morality', how children become capable of understanding neologisms and what are the possible ways to enjoy the language.

Est-il possible d'accorder la fantaisie illimitée et les sentiments intraduisibles avec les règles strictes de la langue ? Bien sûr, mais à condition que les enfants soient les médiateurs... Les textes créés par et pour les enfants peuvent exister grâce à cette relation, par conséquent, ils sont des porteurs importants de maintes valeurs linguistiques et pédagogiques et un connecteur entre l'enfance et l'éducation scolaire. Inspirée par cette question, nous avons décidé de nous occuper des comptines et berceuses françaises qui représentent dans notre mémoire la richesse de la littérature ludique fonctionnelle pour enfants dans laquelle la naturalité et la spontanéité se réalisent pleinement et les liaisons entre le texte et la réalité sont bien visibles. Nous avons choisi, commenté et illustré avec des exemples sept traits communs à la langue des genres susmentionnés, tels que indicateurs du mouvement, structure rythmique, possibilité de transformer les textes et bien d'autres. Cette analyse constitue la partie centrale de notre travail. Nous avons aussi cherché à expliquer, entre autres, pourquoi de simples formulettes sont un instrument de socialisation et une « école de moralité », comment les enfants arrivent à comprendre les néologismes et quels sont les moyens possibles permettant de jouer avec la langue.