W artykule analizowane są konteksty, w których kategoria nadziei pojawia się w tekstach przemówień i pism Michaiła Gorbaczowa. Uwzględniono główne teksty programowe i manifesty polityczne ostatniego sekretarza generalnego KPZR – teksty, w których twórca polityki pierestrojki wyjaśnia i uzasadnia jej główne założenia. „Nadzieja” nie należy przy tym do słów, z którymi czytelnik Gorbaczowa styka się na każdej stronie jego pism. Na tle dyskursu władz radzieckich ostatni przywódca ZSRR wykorzystuje jednak ten termin w sposób niezwykły, odważny, świadczący o jakościowej zmianie sposobu formułowania przekazów politycznych.

The article analyses contexts in which the category of hope appears in the texts of Mikhail Gorbachev’s speeches and writings. His main programmatic texts and political manifestoes, in which the creator of the perestroika policy explained and justified its main assumptions, have been taken into account. Although “hope” does not belong among words with which Gorbachev’s reader is confronted on every page his writings, considered against the background of the Soviet authorities’ discourse, the last leader of the USSR uses this term in an extraordinary, courageous manner, testifying to a qualitative change in the way of the formulation of political messages in the Soviet Union.