Constructing a film character through dramaturgical devices

Bibliogr. s. 101-102. Filmografia s. 103

Autor omawia konstruowanie postaci filmowych oraz nadawanie im motywacji psychologicznej za pomocą środków dramaturgicznych. Pierwszym chwytem formalnym jest wprowadzanie do opowiadania dwóch wątków, w które zaangażowany jest bohater. Dodanie do wątku głównego opartego na akcji wątku pobocznego opartego na uczuciach pogłębia psychologię postaci. Drugim chwytem jest wprowadzenie przedakcji, w której protagonista doświadcza traumy. Ta rana z przeszłości daje postaci motywację do działania we właściwej akcji, co często umożliwia przepracowanie traumy z przedakcji. Dzięki wymienionym środkom postać jest bardziej złożona, jej motywacja zyskuje w działaniu realistyczne uzasadnienie, a rozwiązanie problemu z przeszłości, czyli z przedakcji, daje poczucie realizacji celów postaci i kompletności fabuły.

The author discusses the process of constructing film characters and equipping them with psychological motivations through dramaturgical means. The first formal device is introducing two narrative lines to the story in which the hero is involved. Adding a second narrative line, based on the protagonist's emotions, to the main, action-based line, deepens the psychology of the character. The second device is adding a backstory in which the protagonist experiences trauma. This wound from the past motivates the character to act in the main thread, which often makes it possible to work through the trauma from the backstory. Thanks to these measures, the character is more complex, and his or her motivations in the main story gain a realistic justification, and the solution to a problem from the past, i.e. from the backstory, gives a sense of achieving the character's goals and the completeness of the plot.