Ocena jakości życia oraz stanu funkcjonalnego chorych na stwardnienie rozsiane

Wstęp: Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą chorobą demielinizacyjną ośrodkowego układu nerwowego. Na stan funkcjonalny i psychiczny chorego wpływają takie czynniki jak: postać stwardnienia rozsianego, czas od diagnozy, wsparcie ze strony rodziny oraz wiele innych indywidualnych cech. Postępujący i długotrwały charakter choroby prowadzi z czasem do obniżenia jakości życia pacjentów oraz stopniowego pogarszania się ich stanu funkcjonalnego. Cel pracy: Ocena jakości życia pacjentów ze stwardnieniem rozsianym oraz określenie zależności pomiędzy jakością życia a: postacią stwardnienia rozsianego, czasem trwania choroby oraz sprawnością funkcjonalną, a także porównanie kwestionariuszy do oceny jakości życia u chorych na stwardnienie rozsiane. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 35 pacjentów z potwierdzoną diagnozą stwardnienia rozsianego. Jakość życia oceniana była za pomocą kwestionariusza SF-36 oraz MSIS-29. Oceniano także sprawność funkcjonalną pacjentów testem Timed Up&Go, na skali DeSouza oraz na 4-etapowej skali równowagi. Wyniki: Średnie wyniki wszystkich podskal kwestionariusza SF-36 w badanej grupie osiągnęły wartości poniżej normy. Odnotowano silne dodatnie korelacje pomiędzy wynikami Physical Functioning (Aktywność fizyczna i jej ograniczenia spowodowane stanem zdrowia), Role Physical (Ograniczenia w pełnieniu ról społecznych z powodu problemów w funkcjonowaniu fizycznym) i Physical Summary Component (PSC), a rezultatami 4-etapowej skali równowagi oraz skali De Souza, a także silną ujemną korelację pomiędzy PF, RP PSC, a wynikami testu Timed Up&Go. Wraz z wydłużaniem się czasu trwania choroby znamiennie obniżały się wyniki na podskalach PF oraz PSC. Wnioski: 1. Dłuższy czas trwania choroby oraz gorsza sprawność funkcjonalna, wpływa na obniżenie poziomu jakości życia pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Należy spodziewać się, że ta grupa docelowa wymagała będzie szczególnego wsparcia ze strony formalnych i nieformalnych opiekunów oraz instytucji opieki zdrowotnej. 2. Silna korelacja pomiędzy wynikami uzyskanymi u chorych na stwardnienie rozsiane w kwestionariuszu SF-36 oraz MSIS-29, sugeruje, że stosowanie ich zamiennie do oceny niektórych obszarów jakości życia może być uzasadnione.

Background: Multiple sclerosis is a chronic demyelinating disease of the central nervous system. The patient’s state is determined by factors such as the type of MS, the time since diagnosis, family support and many other individual characteristics. The prolonged and progressive nature of the disease leads to a decrease in the quality of life and the gradual deterioration of a patient’s functional state. Purpose: The aim of this study was to evaluate the quality of life in people with multiple sclerosis and to determine the relationship between the quality of life and the disease duration, the type of MS and the functional state. The second goal was to compare the questionnaires in order to assess the quality of life in patients with MS. Material and methods: The study involved 35 consecutive patients with a clinical diagnosis of multiple sclerosis. Quality of life was assessed using the SF-36 and MSIS-29 questionnaires. To assess the patients' functional state the Timed Up & Go test, De Souza scale and a 4-test balance scale were used. Results: The mean scores of all subscales of the SF-36 were below the norm in the study group. There was a strong positive correlation between the results of Physical Functioning (PF), Role Physical (RP) and Physical Summary Component (PSC) and the results of the four-step balance scale and the De Souza scale, as well as a strong negative correlation between the PF, RP, PSC and the Timed Up & Go results. The longer the duration of the disease was, the lower the scores assessed on the PF and PSC subscales were. Conclusion: 1. A longer duration of the disease and a worse functional state, lowers the quality of life of patients with multiple sclerosis. It seems that this group of patients requires more support from formal and informal caregivers and institutions within the health care system. 2. A significant correlation between the results obtained in patients with MS in the SF-36 and MSIS-29 questionnaires, suggests that using them alternatively in the assessment of some areas of the quality of life may be justified.