UNIWERSYTET JAGIELLOŃSKI INSTYTUT BOTANIKI ZAKŁAD TAKSONOMII ROŚLIN I FITOGEOGRAFII Krzysztof Stawowczyk Geobotaniczne aspekty i flora pasma Radziejowej w Beskidzie Sądeckim Praca doktorska wykonana pod kierunkiem prof. dr. hab. Adama Zająca atpol1 - numery kwadratów KRAKÓW 2010 WSTĘP ......................................................................................................................................... 3 1. HISTORIA BADAŃ FLORYSTYCZNYCH NA OBSZARZE PASMA RADZIEJOWEJ .............................. 4 2. FIZJOGRAFICZNA CHARAKTERYSTYKA TERENU ....................................................................... 5 2. 1. Położenie i granice ......................................................................................................... 5 2. 2. Budowa geologiczna i rzeźba ......................................................................................... 7 2. 3. Gleby .............................................................................................................................. 8 2. 4. Stosunki wodne ............................................................................................................ 10 2. 5. Klimat ........................................................................................................................... 11 3. ROŚLINNOŚĆ .......................................................................................................................... 12 3. 1. Zbiorowiska leśne ........................................................................................................ 13 3. 2. Zbiorowiska łąkowe ..................................................................................................... 18 3. 3. Zbiorowiska synantropijne ........................................................................................... 19 3. 4. Inne zbiorowiska .......................................................................................................... 20 4. HISTORIA OSADNICTWA ......................................................................................................... 22 5. OCHRONA PRZYRODY ............................................................................................................ 23 6. METODYKA BADAŃ ............................................................................................................... 24 7. FLORA PASMA RADZIEJOWEJ ................................................................................................. 27 7. 1. Wykaz zastosowanych skrótów ................................................................................... 29 7. 2. Słownik nazw topograficznych użytych w liście ......................................................... 31 7. 3. Wykaz gatunków i stanowisk ....................................................................................... 41 8. STATYSTYKA FLORY ............................................................................................................ 181 9. ROZMIESZCZENIE PIONOWE GATUNKÓW .............................................................................. 182 10. GATUNKI GÓRSKIE ............................................................................................................. 185 10. 1. Gatunki podgórskie .................................................................................................. 188 10. 2. Gatunki reglowe ....................................................................................................... 188 10. 3. Gatunki subalpejskie ................................................................................................ 191 10. 4. Gatunki alpejskie ...................................................................................................... 193 10. 5. Gatunki ogólnogórskie ............................................................................................. 195 11. GATUNKI WYBRANYCH GRUP SIEDLISKOWYCH ................................................................. 197 11. 1. Gatunki wodne ......................................................................................................... 197 11. 2. Gatunki szuwarowe .................................................................................................. 198 11. 3. Gatunki torfowiskowe .............................................................................................. 200 11. 4. Gatunki grądowe ...................................................................................................... 202 11. 5. Gatunki borowe ........................................................................................................ 204 11. 6. Gatunki kserotermiczne ........................................................................................... 206 11. 7. Gatunki wapieniolubne ............................................................................................ 208 12. GATUNKI WĘDRUJĄCE DOLINĄ DUNAJCA Z TATR I PIENIN ................................................ 210 13. GATUNKI ZAGROŻONE I CHRONIONE .................................................................................. 213 14. ZMIANY WE FLORZE RODZIMEJ W STOSUNKU DO STANU Z POCZĄTKÓW XX WIEKU .......... 217 15. FLORA SYNANTROPIJNA ..................................................................................................... 220 15. 1. Charakterystyka poszczególnych grup roślin synatropijnych .................................. 223 15. 1. 1. Archeofity ......................................................................................................... 223 15. 1. 2. Kenofity ............................................................................................................ 226 15. 1. 2. 1. Holoagriofity ............................................................................................ 228 15. 1. 2. 2. Hemiagriofity ........................................................................................... 228 15. 1. 2. 3. Epekofity .................................................................................................. 229 15. 1. 3. Diafity ............................................................................................................... 230 15. 1. 4. Apofity ............................................................................................................. 231 15. 2. Zmiany we florze synantropijnej pasma Radziejowej w przeciągu ostatniego stulecia ............................................................................................................................................ 231 16. MIEJSCE PASMA RADZIEJOWEJ W GEOBOTANICZNYM PODZIALE POLSKICH KARPAT ......... 235 16. 1. Porównanie flory rodzimej pasma Radziejowej z obszarami sąsiednimi ................ 235 16. 2. Przynależność geobotaniczna ................................................................................... 237 17. PODSUMOWANIE ................................................................................................................ 239 BIBLIOGRAFIA ......................................................................................................................... 241 INDEKS RODZAJÓW .................................................................................................................. 251 FOTOGRAFIE ............................................................................................................................ 258 0 100 200 300 400 500 600 700 300-349 350-399 400-449 450-499 500-549 550-599 600-649 650-699 700-749 750-799 800-849 850-899 900-949 950-999 1000-1049 1050-1099 1100-1149 1150-1199 >1200 liczba gatunków wysokośd [ m n.p.m.] 0 20 40 60 80 100 120 300-349 350-399 400-449 450-499 500-549 550-599 600-649 650-699 700-749 750-799 800-849 850-899 900-949 950-999 1000-1049 1050-1099 1100-1149 1150-1199 >1200 liczba gatunków wysokośd [m n. p. m. ] 87,5% 12,5% gatunki niegórskie gatunki górskie 0 10 20 30 40 50 60 70 80 300-349 350-399 400-449 450-499 500-549 550-599 600-649 650-699 700-749 750-799 800-849 850-899 900-949 950-999 1000-1049 1050-1099 1100-1149 1150-1199 >1200 liczba gatunków wysokośd [m n.p.m.] 3 64 18 10 32 podgórskie reglowe subalpejskie alpejskie ogólnogórskie 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 300-349 350-399 400-449 450-499 500-549 550-599 600-649 650-699 700-749 750-799 800-849 850-899 900-949 950-999 1000-1049 1050-1099 1100-1149 1150-1199 >1200 liczba gatunków wysokośd [ m n.p.m.] 0 2 4 6 8 10 12 14 16 300-349 350-399 400-449 450-499 500-549 550-599 600-649 650-699 700-749 750-799 800-849 850-899 900-949 950-999 1000-1049 1050-1099 1100-1149 1150-1199 >1200 liczba gatunków wysokośd [ m n.p.m.] 0 1 2 3 4 5 6 300-349 350-399 400-449 450-499 500-549 550-599 600-649 650-699 700-749 750-799 800-849 850-899 900-949 950-999 1000-1049 1050-1099 1100-1149 1150-1199 >1200 liczba gatunków wysokośd [ m n.p.m.] 0 5 10 15 20 25 300-349 350-399 400-449 450-499 500-549 550-599 600-649 650-699 700-749 750-799 800-849 850-899 900-949 950-999 1000-1049 1050-1099 1100-1149 1150-1199 >1200 liczba gatunków wysokośd [ m n.p.m.] 0 5 10 15 20 25 30 300-349 350-399 400-449 450-499 500-549 550-599 600-649 650-699 700-749 750-799 800-849 850-899 900-949 950-999 1000-1049 1050-1099 1100-1149 1150-1199 >1200 liczba gatunków wysokośd 83,2% 16,8% gatunki rodzime zadomowione antropofity 0 20 40 60 80 100 120 140 160 300-349 350-399 400-449 450-499 500-549 550-599 600-649 650-699 700-749 750-799 800-849 850-899 900-949 950-999 1000-1049 1050-1099 1100-1149 1150-1199 >1200 liczba gatunków wysokośd [ m n. p. m.] WSTĘP Pasmo Radziejowej to najwyższa część Beskidu Sądeckiego, usytuowana między dolinami Dunajca i Popradu. Dzięki położeniu u jego południowych podnóży dynamicznie rozwijających się uzdrowisk w Krościenku i Szczawnicy oraz bliskiemu sąsiedztwu modnych w galicyjskich kręgach inteligenckich Pienin, już w drugiej połowie XIX wieku stało się znane wśród turystów i kuracjuszy. Między odwiedzającymi nie brakowało i botaników, stąd też pierwsze znaczące doniesienia florystyczne z tego obszaru pochodzą jeszcze z XIX stulecia. Dopiero jednak kilkuletnie badania Bogumiła Pawłowskiego, zwieńczone pracą „Geobotaniczne stosunki Sądeczyzny” (1925), pozwoliły na dokładniejsze poznanie flory i roślinności tego rejonu polskich Karpat. 54% 6% 14% 26% archeofity holoagriofity hemiagriofity epekofity 79; 47% 7; 4% 82; 49% Antropofity notowane tylko obecnie notowane tylko początkiem XX w. notowane początkiem XX w. i obecnie 18; 23% 61; 77% archeofity kenofity Jednak od czasu notowań Pawłowskiego upłynęło już niemal stulecie. Ponadto, zgromadzone przez niego dane dość precyzyjnie określają występowanie gatunków rzadkich, natomiast rozmieszczenie większości taksonów pospolitszych scharakteryzowane jest bardzo ogólnikowo. Toteż wiele częstych w Polsce gatunków, umieszczonych w „Atlasie rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce” (ZAJĄC & ZAJĄC 2001), wykazuje na terenie pasma Radziejowej przerwę zasięgową, która w rzeczywistości wynika jedynie z braku dokładnych informacji. Uzasadnione więc wydawało się podjęcie kolejnych systematycznych badań w tym fragmencie Karpat, umożliwiających przedstawienie aktualnego obrazu jego szaty roślinnej. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Celem niniejszego opracowania, opartego o wyniki kilkuletnich badań terenowych, jest podanie pełnej listy gatunków roślin naczyniowych, zarówno rodzimych, jak i trwale zadomowionych antropofitów, występujących w granicach badanego terenu oraz precyzyjne podanie ich rozmieszczenia poziomego i pionowego. Zgromadzone dane florystyczne wykorzystano również do wykonania analizy geobotanicznej pasma Radziejowej, a także w miarę możliwości do nakreślenia głównych zmian, które zaszły we florze tego terenu na przestrzeni ostatniego stulecia. 1. HISTORIA BADAŃ FLORYSTYCZNYCH NA OBSZARZE PASMA RADZIEJOWEJ Początek badań florystycznych w paśmie Radziejowej Beskidu Sądeckiego sięga XIX wieku. Pojedyncze dane dotyczące flory roślin naczyniowych tej części Beskidów można napotkać w pracach HERBICHA (1834), GRZEGORZKA (1868) i KNAPPA (1872), jednak dopiero końcem tego stulecia ukazują się opracowania o większej liczbie danych. Kilkanaście stanowisk rzadkich gatunków podaje KRUPA (1885), interesujące notowania zawierają też prace BERDAUA (1890), ŁAPCZYŃSKIEGO (1892) i ZUBRZYCKIEGO (1894), choć w wielu przypadkach, ze względu na zbyt ogólnikowe określanie stanowisk poszczególnych gatunków przez tych autorów, nie można jednoznacznie rozstrzygnąć, czy podawane informacje dotyczą obszaru pasma Radziejowej, czy też Pienin. Źródłem obfitych i bardzo cennych danych jest również opracowanie WOŁOSZCZAKA (1895). Jak podaje PAWŁOWSKI (1925), materiały zielnikowe rodzaju Hieracium zebrane przez WOŁOSZCZAKA zostały uwzględnione w pracy ZAHNA (1911). Jednak prawdziwy przełom w poznaniu flory pasma Radziejowej następuje wraz z ukazaniem się monografii autorstwa BOGUMIŁA PAWŁOWSKIEGO, zatytułowanej „Geobotaniczne stosunki Sądeczyzny” (1925). Długoterminowe badania autora przeprowadzone w latach 1917-1921 na terenie szeroko pojętej Sądecczyzny (oba pasma Beskidu Sądeckiego, Kotlina Sądecka, południowo-wschodnia część Beskidu Wyspowego) zaowocowały podaniem stanowisk dla ponad 700 gatunków występujących w paśmie Radziejowej, z których wiele zostało zanotowanych po raz pierwszy w tej części Beskidów. Poza ogromną liczbą danych florystycznych, dzieło Pawłowskiego uwzględnia wszystkie ważniejsze kwestie związane z florą i roślinnością badanego terenu – zawiera charakterystykę zbiorowisk roślinnych, pionowego rozmieszczenia roślinności i składników flory, podejmuje zagadnienie pochodzenia poszczególnych jej elementów i problem synantropizacji. Z tych wszystkich względów praca ta stanowi aż do czasów obecnych najpełniejszy obraz stosunków geobotanicznych omawianego terenu, choć wskutek upływu czasu już częściowo zdezaktualizowany. Dalsze publikacje dotyczące flory pasma Radziejowej ukazują się dopiero po II wojnie światowej. Kolejne prace PAWŁOWSKIEGO (1950, 1962) stanowią uzupełnienia, a w pewnych przypadkach sprostowania danych zawartych w głównym dziele z roku 1925. Następni badacze publikują najczęściej krótkie notatki zawierające stanowiska nowych taksonów, bądź nowe stanowiska rzadkich gatunków dla omawianego obszaru Beskidów (KORNAŚ & MEDWECKA-KORNAŚ 1957; NOWIŃSKI 1962; ZABOKLICKA 1964; DZIEWOLSKI 1965; STASZKIEWICZ 1968; DĄBROWSKA 1971; LOCH 1986; STAWOWCZYK 2008, 2009). Ponadto nieco danych florystycznych można znaleźć w pracy NOWIŃSKIEGO (1965), poświęconej zbiorowiskom segetalnym Beskidu Sądeckiego oraz w opracowaniach dotyczących poszczególnych rezerwatów z terenu pasma Radziejowej, opublikowanych przez STASZKIEWICZA (1967, 1972). Dużą wartość mają też prace poświęcone zbiorowiskom leśnym w granicach pasma (FABIJAŃSKI 1962; MYCZKOWSKI & GRABSKI 1962; LESIŃSKI & RÓŻAŃSKI 1986). Na uwagę zasługuje również publikacja PELCA (1973), dotycząca wędrówek roślin wzdłuż doliny Dunajca, której obszar badawczy w znacznej mierze stanowią tereny należące do tej części Beskidu Sądeckiego. Oprócz tego pojedyncze dane zawarte są w licznych opracowaniach monograficznych (ŻUKOWSKI 1965, 1966, 1969; PAWŁOW 1966; ZAJĄC 1975; DZWONKO & TOŁWIŃSKA 1979; PIĘKOŚ-MIRKOWA 1979, 1981; PAWLUS 1985; JAGIEŁŁO 1986-1987; POPIELA 1996; ZALEWSKA-GAŁOSZ 2008). Ostatnio wskutek kilkuletnich badań ZARZYCKIEGO (2008) znacznie pogłębiona została znajomość zbiorowisk łąkowych tej części Beskidów. 2. FIZJOGRAFICZNA CHARAKTERYSTYKA TERENU 2. 1. Położenie i granice Według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski (KONDRACKI 2002) pasmo Radziejowej znajduje się w obrębie prowincji Karpaty Zachodnie, podprowincji Zewnętrzne Karpaty Zachodnie i w makroregionie Beskidy Zachodnie. Stanowi ono zachodnią część Beskidu Sądeckiego, położoną między dolinami Dunajca i Popradu. Od zachodu graniczy z Gorcami, od północy z Beskidem Wyspowym i Kotliną Sądecką, od wschodu z pasmem Jaworzyny Krynickiej – wschodnią częścią Beskidu Sądeckiego, a od południa z Małymi Pieninami i Pieninami Właściwymi (Ryc. 1). Grzbiety pasma przechodzące na słowacką stronę są tam znane jako Lubovňanská Vrchovina (KONDRACKI 2002). Granice badanego obszaru obejmują całą polską część pasma i mają następujący przebieg: od Szczawnicy w dół doliny Dunajca po ujście Popradu w okolicach Starego Sącza, następnie w górę Popradu do granicy ze Słowacją w okolicach przejścia granicznego Piwniczna – Mniszek nad Popradem, a stamtąd wzdłuż granicy państwowej przez grzbiet Eliaszówki aż do przełęczy Rozdziela, skąd w dół doliny Białej Wody i Grajcarka do Szczawnicy. Z badanego obszaru wykluczono wapienne skałki leżące na orograficznie prawym brzegu potoku Biała Woda, z geologicznego punktu widzenia należące do Małych Ryc. 1. Położenie i granice pasma Radziejowej: a – na tle polskiej części Karpat; b – w stosunku do obszarów sąsiednich Pienin. Powierzchnia tak zarysowanego terenu badań, nie uwzględniając rzeźby terenu, liczy około 300 km2. Północno-wschodni fragment obszaru ujętego opisanymi wyżej granicami (okolice Starego Sącza) znajduje się w obrębie Kotliny Sądeckiej (KONDRACKI 2002). Według alternatywnego ujęcia do Kotliny Sądeckiej włącza się tylko tereny położone u ujścia Popradu do Dunajca, zaś połogie grzbiety nad Starym Sączem o wysokości 400-500 m n. p. m. wchodzą w skład Pogórza Starosądeckiego (ZIĘTARA 2000). 2. 2. Budowa geologiczna i rzeźba Beskid Sądecki wchodzi w obręb Karpat Zewnętrznych, sfałdowanych w późnym paleogenie i miocenie. Tworzą go utwory fliszu karpackiego, złożone z naprzemianlegle ułożonych ławic zlepieńców, piaskowców, mułowców i iłowców (OSZCZYPKO 1995). Obszar pasma Radziejowej znajduje się w granicach podjednostki krynickiej płaszczowiny magurskiej – największej i najbardziej wewnętrznej płaszczowiny Karpat Zewnętrznych. Spośród jednostek litostratygraficznych występujących na terenie pasma, największą powierzchnię zajmują gruboławicowe piaskowce muskowitowe formacji magurskiej, posiadające grzbietotwórczy charakter. W dolinie Grajcarka, w strefie kontaktu z pienińskim pasem skałkowym, występują utwory cienkoławicowego fliszu, wydzielone jako formacja szczawnicka. Utwory z okolic Łącka znane są jako formacja z Zarzecza (MARGIELEWSKI 2000). W piaskowcach formacji szczawnickiej pospolicie występują żyły kalcytowe (OSZCZYPKO i in. 1990). W południowo-zachodniej części pasma występują także intruzje skał pochodzenia wulkanicznego – andezytów (BURTAN i in. 1981). Z nich zbudowana jest częściowo m. in. Stajkowa Góra nad Krościenkiem i Bryjarka nad Szczawnicą. Z kolei terasy w dolinach Dunajca, Popradu i większych potoków pokrywają piaski i żwiry czwartorzędowego pochodzenia (BURTAN i in. 1981). Zasadniczą cechą rzeźby pasma Radziejowej jest jej inwersyjny charakter. Wierzchowina szczytowa pasma rozwinęła się w obrębie rozległej synkliny Radziejowej, wypełnionej gruboławicowymi piaskowcami magurskimi. Pasmo ma charakter szerokiego wału o przebiegu w przybliżeniu równoleżnikowym, gęsto pociętego od północy i południa siecią dolin wciosowych o stromych zboczach i głębokości 500-600 m. Wierzchowinowe, wyrównane partie pasma znajdują się w obrębie beskidzkiego poziomu zrównania, natomiast na wzgórzach między widłami Dunajca i Popradu, położonych na południe od Starego Sącza, zaznacza się pogórski poziom zrównania (MARGIELEWSKI 2000; ZIĘTARA 2000). Główny grzbiet pasma wznosi się od doliny Dunajca naprzeciw Łącka na Cebulówkę (741 m n. p. m.), skąd biegnie na południe przez Okrąglicę Północną i Południową (odpowiednio 767 i 785 m n. p. m.), Wojakówkę (834 m n. p. m.), Jaworzynkę (936 m n. p. m.) i Błyszcz (945 m n. p. m.), a następnie opada ku przełęczy Złotne i wznosi się na Dzwonkówkę (983 m n. p. m.). Od tego punktu ma przebieg równoleżnikowy. Z Dzwonkówki opada na przełęcz Przysłop, a następnie wznosi się na Skałkę (1163 m n. p. m.), Wielką Przehybę (1191 m n. p. m.), Złomisty Wierch Północny (1226 m n. p. m.) i Południowy (1218 m n. p. m.), kulminując na wierzchołku Radziejowej (1262 m n. p. m.), najwyższym punkcie badanego obszaru. Z Radziejowej przez przełęcz Żłobki ( 1106 m n. p. m.) biegnie na Wielki Rogacz (1182 m n. p. m.). Stąd jedno ramię opada na wschód przez Niemcową (1001 m n. p. m.) i Kordowiec (762 m n. p. m.) ku dolinie Popradu w okolicach Rytra, zaś drugie przez przełęcz Obidza (930 m n. p. m.) i Gromadzką (931 m n. p. m.) schodzi ku granicy państwowej ze Słowacją. Z przełęczy Gromadzkiej grzbiet wznosi się ku Eliaszówce (1024 m n. p. m.), a następnie opada dość łagodnie wzdłuż granicy państwowej do Piwnicznej w dolinie Popradu. Najniższym punktem omawianego obszaru jest ujście Popradu do Dunajca, zlokalizowane na wysokości 290 m n. p. m. Tak więc różnica wysokości między najniższym, a najwyższym punktem na terenie badań wynosi niemal 1000 m. 2. 3. Gleby Według MACIASZKA (2000) do głównych czynników decydujących o rozmieszczeniu i zróżnicowaniu właściwości gleb na omawianym obszarze należą skała macierzysta i rzeźba terenu, a tylko w najwyższych partiach pasma Radziejowej (piętrze regla górnego) zaznacza się wpływ klimatu i szaty roślinnej. Biorąc za podstawę klasyfikację gleb zawartą w „ Systematyce gleb Polski” (1989), na charakteryzowanym obszarze odnotowano występowanie gleb litogenicznych, autogenicznych, semihydrogenicznych, hydrogenicznych oraz napływowych (MACIASZEK 2000). Do gleb litogenicznych występujących w obrębie tej części Beskidów należą m. in. regosole (gleby rumoszowe) tworzące się w miejscach obrywów skalnych, złożone z nagromadzonych odłamków piaskowców pokrytych materią organiczną. Z eutroficznymi regosolami próchnicowymi związany jest zespól jaworzyny górskiej (Phyllitido-Aceretum) występujący na stromych stokach zajętych przez ten typ gleby nad doliną Roztoki Wielkiej (cyt. za MACIASZEK 2000). Ryc. 2. Mapa topograficzna pasma Radziejowej Największą powierzchnię pasma Radziejowej zajmują gleby autogeniczne, reprezentowane przez gleby brunatne właściwe, brunatne kwaśne i ograniczone tylko do szczytowej kopuły Radziejowej gleby bielicowe (MACIASZEK 2000). Jak wynika z badań przeprowadzonych w wybranych rezerwatach przyrody tego pasma (ZAWLIŃSKA 1987; ZAWLIŃSKA & ZAWLIŃSKI 1987), na glebach brunatnych właściwych rozwijają się zespoły buczyny karpackiej (Dentario glandulosae-Fagetum), a także kwaśnej buczyny (Luzulo luzuloidis-Fagetum), podczas gdy powierzchnie pokryte glebami brunatnymi kwaśnymi zajmuje zbiorowisko kwaśnej buczyny (Luzulo luzuloidis-Fagetum). Wilgotne i mokre gleby semihydrogeniczne (opadowo-glejowe, gruntowo-glejowe) i hydrogeniczne (mułowo-torfowe) zajmują niewielkie powierzchnie, na których wykształcają się zbiorowiska młak i wilgotnych łąk, a w lasach zespół olszynki bagiennej (Caltho-Alnetum). Ich właściwości zostały ukształtowane wskutek stagnowania wody opadowej w powierzchniowych warstwach profilu lub pod wpływem wysięków wód eutroficznych (MACIASZEK 2000). Najbardziej rozpowszechnionym typem gleb napływowych na charakteryzowanym obszarze są mady rzeczne, wytworzone z osadów aluwialnych, występujące w dolinach rzek i potoków. Wilgotne i kamieniste mady rzeczne właściwe porośnięte są zwykle zespołem olszynki karpackiej (Alnetum inacanae), natomiast zajmujące wyższe terasy rzeczne i mniej uwilgocone mady rzeczne brunatne zajęte są przez lasy łęgowe, bądź stanowią użytki rolne (MACIASZEK 2000). 2. 4. Stosunki wodne Teren Beskidu Sądeckiego jest obszarem o dużych zasobach wodnych, porównywalnych z Gorcami (ŁAJCZAK 2000). Pasmo Radziejowej należy do dorzeczy dwóch większych rzek, które zarazem na znacznym odcinku stanowią jego granice. Od zachodu i północy od sąsiadujących części Beskidów oddziela je dolina Dunajca, zaś od wschodu dolina Popradu. Dział wodny między dorzeczami Dunajca i Popradu na terenie pasma przebiega od przełęczy Gromadzkiej na północny zachód przez przełęcz Obidza, a dalej fragmentem głównego grzbietu przez Wielki Rogacz, Radziejową i Wielką Przehybę, gdzie zmienia kierunek na północno-wschodni i biegnie wzdłuż długiego grzbietu przez Zgrzypy aż po górę Sapieniec nad Starym Sączem. Taki jego układ sprawia, że ponad ⅔ charakteryzowanego terenu odwadniają cieki wodne uchodzące do Dunajca, pozostałe spływają do Popradu. Doliny potoków zasilających Dunajec mają z reguły przebieg południkowy. Większe jego dopływy to Biała i Czarna Woda, Stary, Sielski, Sopotnicki i Skotnicki Potok, spływające na południe do Dunajca za pośrednictwem Grajcarka, a także Obidzki Potok i Jaworzynka spływające bezpośrednio do Dunajca z północnych stoków pasma. Z kolei układ dolin większych dopływów Popradu, jak Przysietnicy, Roztoki Wielkiej, Roztoki Małej i Czerczy, jest generalnie równoleżnikowy. Większość źródeł głównych potoków zlokalizowana jest wzdłuż głównego grzbietu pasma na znacznej wysokości, często powyżej 1000 m n. p. m. Do rzadkich powierzchniowych zjawisk wodnych pasma Radziejowej należą wodospady. Największy w całym Beskidzie Sądeckim o nazwie Zaskalnik znajduje się w dolinie Sopotnickiego Potoku i ma 5,4 m wysokości (ŁAJCZAK 2000). Naturalne zbiorniki wody stojącej spotykane są w Beskidach stosunkowo rzadko. Należą do nich m. in. jeziorka osuwiskowe. Ich rozmiary są na ogół niewielkie, a poziom lustra wody ulega znacznym wahaniom. Okresowo mogą całkowicie wysychać. W obrębie pasma Radziejowej znajduje się zaledwie kilka takich obiektów. Zlokalizowano je m. in. na stokach Sobla Zarzeckiego, Złomistego Wierchu, Radziejowej i w dolinie Czarnego Potoku (NOWALNICKI 1970, 1976). W zagłębieniach osuwiskowych, znacznie częściej niż jeziorka, spotyka się młaki, występujące również na spłaszczeniach stokowych i dnach dolin. Największy ich kompleks, znany jako Młaki Kotelnicze, znajduje się na południowym zboczu Złomistego Wierchu (ŁAJCZAK 2000). Do naturalnych zbiorników wody stojącej należy zaliczyć także niewielkie, okresowe zbiorniki wód zastoiskowych, tworzące się wskutek wezbrań wzdłuż dolin Dunajca i Popradu. Całości obrazu stosunków wodnych badanego terenu dopełniają zbiorniki antropogenicznego pochodzenia. Tworzą je dwa kompleksy stawów położone w dolinie Dunajca, w pobliżu Mostków i Starego Sącza. Każdy z nich składa się z kilku zbiorników wodnych, dość znacznie różniących się powierzchnią. Powstały prawdopodobnie jako żwirownie, a obecnie większość z nich służy celom wędkarskim. 2. 5. Klimat Zróżnicowana rzeźba terenu pasma Radziejowej oraz znaczne różnice w wysokości bezwzględnej poszczególnych jego fragmentów, decydują o istnieniu piętrowego układu stosunków klimatycznych w jego obrębie. Według klasyfikacji HESSA (1965) na charakteryzowanym obszarze występują trzy piętra klimatyczne, wyróżnione na podstawie wartości średniej rocznej temperatury. Od podnóży po 750 m n. p. m. rozciąga się piętro umiarkowanie ciepłe, którego górną granicę wyznacza izoterma 6° C. Powyżej, aż do wysokości 1100 m n. p. m. znajduje się piętro umiarkowanie chłodne, którego średnie roczne temperatury powietrza kształtują się w granicach 4-6 ° C. Najwyższe partie pasma Radziejowej wchodzą w obręb dolnej części piętra chłodnego, o średniej rocznej temperaturze w przedziale 2-4° C. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec, którego średnie miesięczne temperatury kształtują się od 13° C na szczycie Radziejowej do 16° C w Kotlinie Sądeckiej. Z kolei miesiącem najzimniejszym jest styczeń (BRZEŹNIAK & LIMANÓWKA 1999). Układ stosunków termicznych odzwierciedla się także w długości trwania okresu wegetacyjnego w poszczególnych fragmentach omawianego obszaru. Podczas gdy w Kotlinie Sądeckiej (320 m n. p. m.) sięga on 225 dni, na wierzchołku Radziejowej trwa około 160 dni (BRZEŹNIAK & CZEMERDA 1987). Również rozkład opadów atmosferycznych związany jest z ukształtowaniem terenu. Obszarami o najniższej wartości rocznej sumy opadów są doliny Dunajca i Popradu, gdzie nie przekracza ona 800 mm, za wyjątkiem okolic Piwnicznej, w których jest nieco wyższa. Spowodowane jest to położeniem tych obszarów w cieniu opadowym. Najwięcej opadów przypada na partie wierzchowinowe, gdzie ich wartość roczna sięga 1100 mm. Maksimum opadów przypada na miesiące letnie (40-47% sumy rocznej), w szczególności czerwiec (>100 mm), zaś najniższe wartości notowane są w marcu (25-50 mm), rzadziej w miesiącach zimowych (BRZEŹNIAK, CZEMERDA & FIJAŁ 1984). Długość zalegania pokrywy śnieżnej uzależniona jest głównie od wysokości n. p. m. i kształtuje się w granicach 65-154 dni. W najwyższych partiach pasma średnie daty pojawiania się pokrywy śnieżnej przypadają na pierwszą dekadę października, podczas gdy na terenach najniżej położonych śnieg pojawia się średnio w trzeciej dekadzie tego miesiąca. Zanik pokrywy śnieżnej obserwowany jest w miarę wzrostu wysokości n. p. m. od końca marca do pierwszej dekady kwietnia. Na zboczach o ekspozycji północnej pokrywa śnieżna utrzymuje się o około 10 dni dłużej w stosunku do zboczy zwróconych na południe (BRZEŹNIAK & CZEMERDA 2000). 3. ROŚLINNOŚĆ Stan wiedzy na temat roślinności pasma Radziejowej jest nierównomierny. Tylko niektóre jego części i wybrane zbiorowiska poznane są w zadowalającym stopniu. Pionierską próbę pełnej charakterystyki zbiorowisk roślinnych tej części Beskidów podjął PAWŁOWSKI (1925), uwzględniając w swym opisie praktycznie wszystkie typy zbiorowisk. Opis ten nie został jednak sporządzony w całkowitej zgodzie z regułami fitosocjologii. Pierwsze prace wykonane według metodyki fitosocjologicznej pojawiły się dopiero po II wojnie światowej, jednakże dotyczyły jedynie określonych typów zbiorowisk i niewielkich fragmentów pasma (FABIJANOWSKI 1962; MYCZKOWSKI & GRABSKI 1962; NOWIŃSKI 1965; STASZKIEWICZ 1972; LESIŃSKI & RÓŻAŃSKI 1986). Jak dotąd, jedyną pracą z dziedziny fitosocjologii obejmującą swym zakresem cały obszar pasma Radziejowej są badania ZARZYCKIEGO (2008) nad roślinnością łąkową. Oprócz wspomnianych wyżej publikacji, ukazały się również artykuły o charakterze opisowym na temat roślinności Popradzkiego Parku Krajobrazowego (STASZKIEWICZ 2000b; SZEWCZYK 2000a), a więc dotyczące także omawianego terenu. Poniższa krótka charakterystyka roślinności pasma Radziejowej opiera się z jednej strony na powyższych publikacjach, z drugiej na obserwacjach własnych. Przedstawia ona najpowszechniej występujące i najbardziej reprezentatywne zbiorowiska roślinne dla tej części Beskidów. Z uwagi na charakter prowadzonych badań, koncentrujących się głównie na poznaniu flory, nie wykonywano w ich trakcie zdjęć fitosocjologicznych, a identyfikacji zbiorowisk roślinnych dokonywano w oparciu o ich fizjonomię i charakterystyczną kombinację gatunków. Nazewnictwo zbiorowisk podano za MATUSZKIEWICZEM (2006), o ile nie zaznaczono inaczej. 3. 1. Zbiorowiska leśne Lasom pasma Radziejowej poświęcona została większość wymienionych wyżej prac fitosocjologicznych. W latach 60-tych XX wieku ukazały się prace na temat zbiorowisk leśnych zlewni potoków Białej i Czarnej Wody na południowych zboczach pasma (FABIJANOWSKI 1962; MYCZKOWSKI & GRABSKI 1962). Nieco później STASZKIEWICZ (1972) opracował lasy w rezerwatach Beskidu Sądeckiego. Z kolei wschodnia część pasma Radziejowej została scharakteryzowana pod tym względem przez LESIŃSKIEGO i RÓŻYCKIEGO (1986). W rozmieszczeniu pionowym poszczególnych rodzajów zbiorowisk leśnych uwidacznia się najwyraźniej jedna z zasadniczych cech roślinności pasma Radziejowej, a mianowicie obecność pięter roślinnych. Zwrócił na to uwagę już PAWŁOWSKI (1925). Ich układ i rozmieszczenie jest typowe dla stosunków panujących w Beskidach Zachodnich (PAWŁOWSKI 1972). Ze względu na podobną rzeźbę i wypiętrzenie najbardziej przypomina układ znany z Gorców (KORNAŚ 1955). Najniższe położenia zajmuje piętro pogórza, nad nim znajduje się piętro regla dolnego, a niewielkie powierzchnie najwyższych partii pasma położone są już w piętrze górnoreglowym. Piętro pogórza Piętro pogórza rozciąga się od podnóży pasma do wysokości 550-600 m n. p. m. W jego granicach znajduje się w całości poddany badaniom fragment Kotliny Sądeckiej oraz niewielkie powierzchnie w dolinach Dunajca i Popradu. Naturalna szata roślinna tego piętra została w znacznej mierze zniszczona wskutek trwającej wiele wieków antropopresji. Obecnie większość obszarów w jego obrębie zajęta jest przez zabudowę i pola uprawne. Płaty roślinności naturalnej są niewielkie i często silnie przekształcone. Większość z nich to zbiorowiska leśne. W dolinach Dunajca i Popradu, na brzegach tych rzek i ich większych dopływów wykształciło się zbiorowisko krzewiaste należące do zespołu Salicetum triandro-viminalis. Tworzy go kilka gatunków wierzb, wśród których dominuje zwykle Salix purpurea, a towarzyszą jej Salix viminalis, Salix triandra, Salix eleagnos, a także młodociane osobniki gatunków drzewiastych: Salix alba i Salix fragilis. W nieco większym oddaleniu od koryt rzecznych Dunajca i Popradu, w bliskim sąsiedztwie wiklin nadrzecznych uformowały się lasy łęgowe, tradycyjnie ujmowane jako łęg topolowo-wierzbowy Salici-Populetum (MEDWECKA-KORNAŚ 1972). Lasy tego typu zachowały się tylko we fragmentach, zwykle bardzo silnie przekształconych. Niewielkie ich płaty spotkać można w dolnie Dunajca w okolicach Obidzy, Łazów Brzyńskich, Mostków i Starego Sącza. Warstwę drzew formują wierzby: Salix alba i Salix fragilis, którym towarzyszą pojedyncze drzewa topoli: Populus alba i Populus nigra. Obficie występują pnącza: Calystegia sepium, Humulus lupulus, Solanum dulcamara. Runo jest z reguły bardzo dobrze rozwinięte i bogate w gatunki właściwe lasom liściastym: Anemone nemorosa, Anemone ranunculoides, Dentaria bulbifera, Ficaria verna, Galeobdolon luteum, Pulmonaria obscura, Ranunculus lanuginosus, Symphytum tuberosum oraz wiele innych. W niektórych płatach trafiają się gatunki górskie, spotykane najczęściej w zbiorowiskach dolnoreglowych, a schodzące w dolinę Dunajca wzdłuż potoków spływających z wyższych partii pasma. Należą do nich m. in. Allium ursinum i Symphytum cordatum. Kolejnym zbiorowiskiem łęgowym występującym w paśmie Radziejowej jest olszynka karpacka Alnetum incanae. Zespół ten występuje na terasach aluwialnych większych potoków w piętrze pogórza i sięga w niższe położenia regla dolnego. Warstwa drzew zdominowana jest przez Alnus incana, której towarzyszy Picea abies i Fraxinus excelsior. W bujnym i bogatym florystycznie runie przeważają gatunki typowe dla żyznych siedlisk lasów liściastych. W okolicach Barcic i Starego Sącza, w dolinach niewielkich potoków uchodzących do Popradu wykształciło się zbiorowisko nawiązujące swoim składem do podgórskiego łęgu jesionowego Carici remotae-Fraxinetum, z dominującym w drzewostanie Fraxinus excelsior i wieloma wilgociolubnymi gatunkami w runie. Największą osobliwością tego zbiorowiska jest Cerastium sylvaticum, takson występujący w niektórych płatach bardzo obficie. Jego stanowiska na omawianym terenie należą do najbardziej wysuniętych na zachód w polskiej części Karpat. Zbiorowiskiem leśnym najbardziej charakterystycznym dla piętra pogórza są lasy grądowe Tilio cordatae-Carpinetum betuli. Na badanym terenie zachowały się tylko fragmentarycznie w dolinie Popradu, natomiast znacznie większe powierzchnie zajmują wzdłuż doliny Dunajca, gdzie porastają strome stoki do wysokości 550-600 m n. p. m. Spotkać je można w okolicach Tylmanowej, Zarzecza, Obidzy i Łazów Brzyńskich. W drzewostanie zdecydowanie dominuje Carpinus betulus, zaś inne gatunki występują tylko jako domieszka. Najciekawsze, a zarazem najrozleglejsze płaty tego zbiorowiska zlokalizowane są w pobliżu Zarzecza. W dużej obfitości spotyka się tam gatunki charakterystyczne dla tego zespołu, jak Galium schultesii i Ranunculus cassubicus oraz wiele innych gatunków typowych dla lasów liściastych. W grupie tej są również taksony bardzo rzadkie w paśmie Radziejowej, jak Cephalanthera damasonium, Dactylis polygama, Lathyrus niger, Lathyrus vernus, Melittis melisophyllum, Monotropa hypophagea. Florystycznie ciekawe fragmenty grądów porastają także zbocza opadające ku dolinie Dunajca w okolicach rezerwatu Kłodne i koło przysiółka Królowo, między Tylmanową a Krościenkiem. W tym drugim miejscu, oprócz pełnego zestawu pospolitych gatunków, znaleźć można płaty z charakterystyczną dla zespołu Carex pilosa oraz bardzo rzadkie gatunki w skali całego pasma i terenów sąsiednich, jak Carex alba, Lilium martagon, Pleurospermum austriacum, a nawet Scopolia carniolica – takson wschodniokarpacki. Wśród pozostałych płatów grądowych dużą powierzchnię zajmują fragmenty grądu wysokiego, o bardzo ubogim składzie florystycznym. Piętro regla dolnego Obszar regla dolnego zawiera się w przedziale 600-1150 m n. p. m. Jest to piętro zajmujące największą powierzchnię na badanym terenie. W stosunku do piętra pogórza jest znacznie bardziej zalesione, a zachowane lasy, mimo długotrwałej eksploatacji gospodarczej, w wielu miejscach mają w miarę naturalny charakter. W obrębie tego piętra wykształciło się kilka typów zbiorowisk leśnych, których występowanie na konkretnych powierzchniach jest ściśle związane z lokalnymi warunkami siedliskowymi. Jednym z najistotniejszych dolnoreglowych zbiorowisk leśnych pasma Radziejowej jest żyzna buczyna karpacka Dentario glandulosae-Fagetum. Zespół ten zajmuje znaczne powierzchnie tego piętra. Bardzo dobrze rozwinięte płaty tego zbiorowiska spotkać można w dolinach Roztoki Małej i Wielkiej, na zboczach Błyszcza, w obrębie rezerwatów: „Kłodne nad Dunajcem”, „Baniska” i „Nad Kotelniczym Potokiem”, w okolicach osuwiska Wietrzne Dziury i w wielu innych miejscach. W drzewostanie dominuje Fagus sylvatica, znaczny jest udział Abies alba, dużo mniejszy Picea abies i Acer pseudoplatanus. W runie występują gatunki charakterystyczne dla zespołu: Dentaria glandulosa, Polystichum braunii i Symphytum cordatum, w niektórych płatach znaczny udział ma takson wschodniokarpacki – Glechoma hirsuta. Bardzo ciekawie prezentuje się wiosenny aspekt najżyźniejszych płatów zespołu, kiedy to obficie kwitną geofity: Anemone nemorosa, Anemone ranunculoides, Corydalis cava, Corydalis solida, Ficaria verna, Gagea lutea, Galanthus nivalis. Zbiorowisko to na terenie pasma jest wewnętrznie zróżnicowane. Szczególnie zwraca uwagę podzespół czosnkowy Dentario glandulosae-Fagetum allietosum, tworzący się w miejscach silnie uwilgoconych. Wyróżnia się on obfitym występowaniem Allium ursinum. Na terenie pasma Radziejowej występuje rzadko. Jedne z najlepiej wykształconych płatów tego zbiorowiska spotkać można w dolinie potoku Baniska, prawego dopływu Roztoki Wielkiej. Natomiast na stromych, kamienistych i wilgotnych stokach porośniętych przez buczynę karpacką zdarzają się płaty z dużym udziałem Lunaria rediviva. Nawiązują one do znanego z Karpat Wschodnich podzespołu Dentario glandulosae-Fagetum lunarietosum (MATUSZKIEWICZ 2002). Zupełnie innym typem lasu bukowego jest kwaśna buczyna górska Luzulo luzuloidis-Fagetum. Jej płaty znaleźć można m. in. na stokach Dzwonkówki, Sobla Tylmanowskiego, Wyśniej Góry w rezerwacie „Kłodne nad Dunajcem”, czy na zboczach doliny Czarnej Wody. Ten typ lasu tworzy się na siedliskach ubogich, na glebach płytkich o odczynie kwaśnym. W związku z tym jest to zbiorowisko florystycznie znacznie uboższe od poprzedniego. Drzewostan tworzy Fagus sylvatica, zaś w runie spory udział mają gatunki acydofilne. Z reguły obficie występuje charakterystyczna dla zespołu Luzula luzuloides, której towarzyszą Hieracium murorum, Maianthemum bifolium, Oxalis acetosella, Prenanthes purpurea, Vaccinium myrtillus, a także paprocie: Gymnocarpium dryopteris i Phegopteris connectilis. Oprócz zbiorowisk leśnych z dominacją Fagus sylvatica w drzewostanie, nierzadkie są lasy dolnoreglowe, w których głównym komponentem warstwy drzew jest Abies alba. Na siedliskach uboższych formuje się dolnoreglowy bór jodłowo-świerkowy Abieti-Piceetum, w którym drzewostan tworzą Abies alba i Picea abies w różnych proporcjach, a runo składa się z gatunków borowych. W miejscach żyźniejszych występują bory jodłowe nawiązujące do związku Galio rotundifolii-Abietenion, w których runie, obok gatunków borowych, spory udział mają gatunki właściwe zbiorowiskom lasów liściastych. Bardzo ciekawym zespołem piętra dolnoreglowego pasma Radziejowej jest jaworzyna z języcznikiem zwyczajnym Phyllitido-Aceretum. Zajmuje ona niewielkie powierzchnie na bardzo ograniczonym obszarze pasma. Jak dotąd, odnotowano jej występowanie na zboczach opadających ku dolinie Roztoki Wielkiej (PAWŁOWSKI 1925; LOCH 1986). Płaty tego zespołu tworzą się tam na bardzo stromych, wilgotnych stokach, pokrytych w znacznej mierze rumoszem skalnym. Zarówno skład drzewostanu, jak i runa przypomina zespół buczyny karpackiej, jednak o odrębności zespołu świadczy obecność rzadkiej paproci Phyllitis scolopendrium, będącej dla niego gatunkiem charakterystycznym. Piętro regla górnego Piętro górnoreglowe wykształciło się w paśmie Radziejowej na niewielkiej powierzchni. Zajmuje najwyższe partie głównego grzbietu pasma, zwykle powyżej 1150 m n. p. m. W zestawieniu z niższymi piętrami roślinność górnoreglowa jest bardzo monotonna. Występuje tu tylko jedno zbiorowisko leśne – acydofilna zachodniokarpacka świerczyna górnoreglowa Plagiothecio-Piceetum. Spotyka się je od okolic Skałki na zachodzie po Wielki Rogacz na wschodzie. Poszczególne płaty tego zespołu bardzo różnią się między sobą, zarówno pod względem wieku drzewostanu, jak i stopnia naturalności. Południowe stoki Wielkiego Rogacza są praktycznie pozbawione roślinności leśnej wskutek niedawnych klęsk żywiołowych (wiatrołomy, wiatrowały). Z kolei rozległe przestrzenie między Złomistym Wierchem Południowym a Radziejową, dotknięte podobnymi zjawiskami w nieco wcześniejszym okresie, porasta kilkunastoletni już młodnik świerkowy. Jedne z najcenniejszych płatów górnoreglowych świerczyn na badanym terenie znajdują się na północnych zboczach kopuły Radziejowej, powyżej 1150 m n. p. m. Lity drzewostan świerkowy urozmaicają pojedyncze drzewa Sorbus aucuparia. W dobrze rozwiniętym runie dominuje Vaccinium myrtillus oraz paprocie: Athyrium distentifolium i Dryopteris expansa. Liczne są też mchy, jak np. Dicranum scoparium czy przedstawiciele rodzajów Plagiothecium i Polytrichum. Nieco rzadziej występują tacy przedstawiciele flory naczyniowej, jak Calamagrostis villosa, Homogyne alpina, Luzula sylvatica i Oxalis acetosella. Trafia się również Streptopus amplexifolius – na terenie pasma wyraźnie związany z tym zbiorowiskiem. Notowano tu także Luzula luzulina (KORNAŚ & MEDWECKA-KORNAŚ 1957), natomiast w przeciwieństwie do górnoreglowych świerczyn Gorców, brak jakichkolwiek danych odnośnie występowania storczyka Listera cordata w zbiorowiskach tego zespołu na obszarze Beskidu Sądeckiego. 3. 2. Zbiorowiska łąkowe Łąki pasma Radziejowej zostały ostatnimi laty poddane szczegółowym badaniom (ZARZYCKI 2008). Mimo, iż zajmują znacznie mniejszą powierzchnię niż lasy, stanowią bardzo ważne źródło bioróżnorodności na badanym terenie. Jako zbiorowiska półnaturalne, są ściśle związane z gospodarką ludzką i wymagają zabiegów podtrzymujących ich istnienie – koszenia lub wypasu. Na ich skład florystyczny, a tym samym i przynależność fitosocjologiczną, wpływa zarówno kompleks warunków siedliskowych, jak i sposób użytkowania. W paśmie Radziejowej zbiorowiska łąkowe występują najczęściej w niedalekiej odległości od ludzkich siedzib, a więc w piętrze pogórza. W reglu dolnym są jeszcze dość rozpowszechnione, zwłaszcza w niższych położeniach. Brak ich niemal zupełnie w piętrze górnoreglowym. Poniżej przedstawiono wybrane zbiorowiska, odgrywające największą rolę w tej części Beskidów. Jednym z najpospolitszych zbiorowisk łąkowych pasma Radziejowej jest łąka rajgrasowa Arrhenatheretum elatioris. Ten typ łąki występuje przeważnie w niższych położeniach, na miejscach płaskich lub o słabym nachyleniu, które pełniły do niedawna funkcję gruntów ornych (ZARZYCKI 2008). Łąki te na omawianym terenie cechuje niejednorodność składu gatunkowego. Zwykle jednak dominują w nich trawy, przede wszystkim Arrhenatherum elatius i Dactylis glomerata, którym towarzyszą liczni przedstawiciele rodziny Asteraceae i Fabaceae. W wyższych położeniach i na siedliskach mniej żyznych wykształciły się łąki mieczykowo-mietlicowe Gladiolo-Agrostietum capillaris. Zdaniem ZARZYCKIEGO (2008) zbiorowisko to zajmuje powierzchnie wykorzystywane jako użytki zielone od ponad ćwierćwiecza. Ten typ łąki pełni znaczącą rolę w szacie roślinnej pasma Radziejowej ze względu na duże bogactwo florystyczne, w tym obecność wielu rzadkich i cennych gatunków. Spośród roślin charakterystycznych dla zespołu występuje tu Gladiolus imbricatus oraz przedstawiciele rodzaju Alchemilla, z których najczęstszym jest Alchemilla monticola. Licznie występują niektóre gatunki traw, przede wszystkim Agrostis capillaris i Festuca rubra. Do najcenniejszych roślin tego zbiorowiska należą storczyki, m. in. Gymnadenia conopsea, Platanthera bifolia i Traunsteinera globosa. Znacznie uboższym florystycznie zbiorowiskiem od łąk mieczykowo-mietlicowych są pastwiska życicowo-grzebienicowe Lolio-Cynosuretum. Zespół ten tworzy się na powierzchniach intensywnie wypasanych i wydeptywanych. Najrozleglejsze jego płaty znajdują się na południowych stokach pasma, w okolicach Szlachtowej i Jaworek – dawnych terenach Rusi Szlachtowskiej, gdzie do obecnych czasów zachował się jeszcze wypas owiec. W runi zespołu dominują trawy, głównie Cynosurus cristatus i Lolium perenne, a z gatunków charakterystycznych występują m in. Bellis perennis, Leontodon autumnalis i Trifolium repens. Kolejnym ubogim florystycznie zbiorowiskiem łąkowym są psiary Hieracio- Nardetum. W zestawieniu z poprzednimi zespołami, występują one z reguły w wyżej położonych partiach pasma, głównie w piętrze dolnoreglowym. Według ZARZYCKIEGO (2008) większość powierzchni zajętych przez to zbiorowisko nigdy nie było wykorzystywanych jako grunty orne. Ruń zespołu zdominowana jest zwykle przez Nardus stricta, której towarzyszą niezbyt liczne gatunki roślin dwuliściennych, jak np. Hieracium pilosella czy Potentilla erecta. W wyższych położeniach spotyka się w płatach tego zbiorowiska gatunki alpejskie, jak Potentilla aurea i Geum montanum. Podczas gdy pierwszy z nich występuje jeszcze stosunkowo często i dość licznie, drugi staje się coraz rzadszy. Z kolei miejsca podmokłe zajmuje łąka ostrożeniowa Cirsietum rivularis. Jej zwykle niewielkie płaty wyróżniają się w terenie dzięki obfitemu występowaniu różowo kwitnącego Cirsium rivulare, który jest jedynym gatunkiem charakterystycznym dla tego zbiorowiska. Towarzyszą mu inne rośliny wilgociolubne, z których do najciekawszych należą storczyki: Dactylorhiza majalis, Dactylorhiza fuchsii i Listera ovata. Jednym z miejsc obfitego występowania tego zbiorowiska jest dolna część doliny Roztoki Wielkiej. 3. 3. Zbiorowiska synantropijne Dane dotyczące roślinności synantropijnej pasma Radziejowej są bardzo skąpe. Skrótowo potraktował ten aspekt szaty roślinnej PAWŁOWSKI (1925). Jedyną pracą fitosocjologiczną dotyczącą tej kwestii jest publikacja NOWIŃSKIEGO (1965) na temat zbiorowisk segetalnych, obejmująca swym zakresem południowo-wschodnią część pasma. Wyczerpujące poznanie tego zagadnienia wymagałoby podjęcia kilkuletnich, szczegółowych badań, stąd też poniżej podano zwięźle tylko najbardziej podstawowe informacje. Zbiorowiska synantropijne na obszarze pasma ustępują obszarowo obu wcześniej omówionym typom zbiorowisk, przy czym udział ich gwałtownie maleje w miarę wzrostu wysokości n. p. m. Dzielą się one na dwie grupy: zbiorowiska siedlisk segetalnych i ruderalnych. Zbiorowiska segetalne należące do klasy Stellarietea mediae zajmują znaczną powierzchnię w piętrze pogórza, szczególnie na obszarze Kotliny Sądeckiej. W reglu dolnym są bardzo rozdrobnione i występują głównie w pobliżu wysoko położonych, odosobnionych osiedli. Najwyżej sięgają w rejonie przełęczy Złotne, Przysłop i góry Okrąglicy, gdzie występują jeszcze w przedziale 700-800 m n. p. m. W szczątkowej formie spotkać je można nawet na Hali Konieczna, na wysokości 1000 m n. p. m. Roślinnność segetalna różnicuje się na dwie wyraźne grupy. Zbiorowiska upraw zbożowych należą do rzędu Centauretalia cyani, zaś rząd Polygono-Chenopodietalia grupuje zbiorowiska upraw okopowych. Bliższe scharakteryzowanie niższych jednostek syntaksonomicznych w obrębie tych rzędów wymagałoby przeprowadzenia badań z zastosowaniem metod fitosocjologii. Zbiorowiska ruderalne najpowszechniej występują w niższych położeniach. Spotkać je można przede wszystkim w obrębie i na obrzeżach miejscowości leżących w dolinie Dunajca, a w jeszcze większym stopniu Popradu, gdzie na całej jej długości przebiega linia kolejowa. Roślinność ruderalna występująca na omawianym terenie należy do klasy Artemisietea vulgaris. Poszczególne zbiorowiska tej klasy reprezentowane są zwykle przez niewielkie płaty ograniczone powierzchnią określonego siedliska, jak gruzowisko, torowisko czy przydroże. Najciekawszym obszarem występowania tego typu roślinności jest Stary Sącz – największa miejscowość badanego terenu, ważny węzeł drogowy i stacja kolejowa. 3. 4. Inne zbiorowiska Pozostałe typy roślinności pasma Radziejowej wykształciły się na znacznie mniejszych powierzchniach niż scharakteryzowane powyżej, jednak mimo to niektóre z nich pełnią istotną rolę w szacie roślinnej pasma, wzbogacając jego florę o wiele właściwych im taksonów, wśród których nie brakuje gatunków rzadkich i ginących. Najważniejsze z nich krótko opisano poniżej. Zbiorowiska szuwarowe z klasy Phragmitetea na terenie pasma są bardzo zróżnicowane. Większość z nich ograniczona jest do piętra pogórza, jednak niektóre sięgają wyżej. Najpowszechniej występują w dolinach Dunajca i Popradu, a w szczególności w pobliżu dwóch kompleksów stawów zlokalizowanych w okolicach Mostków i Starego Sącza. Strefę brzegową tych zbiorników pokrywają szuwary pałkowe – powszechnie występujący szuwar szerokopałkowy Typhetum latifoliae i rzadki szuwar wąskopałkowy Typhetum angustifoliae. Nie brak i płatów szuwaru trzcinowego Phragmitetum australis. Z kolei na odlewiskach Dunajca i na brzegach płytkich, naturalnych stawków w dolinie tej rzeki spotkać można zbiorowisko z panującą jeżogłówką gałęzistą Sparganietum erecti. Spośród szuwarów turzycowych najpowszechniej występującym jest zespół Caricetum gracilis. Występuje on głównie na terasach zalewowych doliny Popradu. Natomiast zarówno w piętrze pogórza, jak i reglu dolnym w różnych częściach pasma spotyka się niewielkie powierzchniowo płaty nawiązujące do zespołu Caricetum paniculatae. Tworzą się one w dolinach potoków i w lokalnych zagłębieniach terenu w miejscach odpowiednio wilgotnych, a charakterystycznym ich rysem jest kępkowa struktura, nadawana przez dominujący w nich gatunek turzycy Carex paniculata. Zbiorowiskiem o dość szerokich granicach pionowego występowania w obrębie pasma jest Glycerietum plicatae, obecne zarówno w piętrze pogórza, jak i regla dolnego. Wytwarza się ono na brzegach cieków wodnych czy w rowach przydrożnych, a gatunkiem w nim panującym jest Glyceria plicata. Kolejnym ciekawym rodzajem zbiorowisk na omawianym terenie są młaki. Najpospolitszym ich reprezentantem jest eutroficzna młaka górska Valeriano-Caricetum flavae. Zajmuje z reguły niewielkie powierzchnie w zagłębieniach terenu na glebach torfowych, zarówno w piętrze pogórza, jak i dolnoreglowym. Zespół ten wyraźnie odróżnia się fizjonomią od sąsiednich zbiorowisk dzięki białym owocostanom Eriophorum latifolium. Spośród gatunków charakterystycznych dla zespołu najczęściej występuje w jego płatach Valeriana simplicifolia, dużo rzadziej Carex davalliana. Towarzyszą im pospolite gatunki turzyc, jak Carex flava, Carex nigra, Carex panicea oraz inne gatunki siedlisk bagiennych: Eleocharis pauciflora, Equisetum palustre czy Triglochin palustre. Zbiorowisko to jest miejscem występowania wielu cennych taksonów, m. in. kilku gatunków storczyków: Dactylorhiza majalis, Epipactis palustris, Gymnadenia conopsea, Listera ovata. Na młakach spotyka się także rośliny rzadkie w obrębie pasma Radziejowej. Należą do nich m. in. Equisetum variegatum, Parnassia palustris, Pinguicula vulgaris i Tofieldia calyculata. To w obrębie tego zbiorowiska znajduje się jedyne stanowisko w Polsce Primula farinosa. Wszystkie te fakty decydują o wyjątkowych walorach florystycznych tego zbiorowiska. Warto jeszcze wspomnieć o właściwych obszarom górskim zbiorowiskom, czyli ziołoroślom z klasy Betulo-Adenostyletea. Najpowszechniej występującym zbiorowiskiem tej klasy jest zespół Petasitetum albi, występujący wzdłuż górskich potoków w obrębie pięter reglowych. Dużo rzadziej spotyka się łopuszyny zespołu Petasitetum kablikiani. Jedne z większych płatów tego zbiorowiska znajdują się w dolinie Sopotnickiego Potoku, gdzie w ich obrębie, oprócz Petasites kablikianus, rośnie drugi gatunek charakterystyczny dla zespołu – pasożytnicza Orobanche flava. Na stromych zboczach potoków w piętrze dolnoreglowym trafiają się płaty nawiązujące do zespołu Arunco-Doronicetum austriaci. Najczęściej występuje w nich Aruncus sylvestris, rzadziej Cicerbita alpina, Doronicum austriacum czy Thalictrum aquilegiifolium. Płaty kilku innych zbiorowisk należących do tej klasy występują zwykle w postaci zubożałej, co wiąże się prawdopodobnie ze stosunkowo niską wysokością bezwzględną pasma i niewielką liczbą potencjalnych siedlisk. Najczęściej spotyka się płaty, w których dominuje jeden określony gatunek ziołoroślowy, jak np. Adenostyles alliariae czy Veratrum lobelianum, rzadko natknąć się można na bardziej złożone zbiorowiska. 4. HISTORIA OSADNICTWA Najstarsze ślady obecności człowieka na terenach sąsiadujących z pasmem Radziejowej pochodzą z paleolitu. Datowane na ten okres znaleziska odkryto w pobliskich Pieninach (KOŁODZIEJSKI I IN. 1982). Epoka brązu i żelaza reprezentowana jest przez szereg znalezisk z Kotliny Sądeckiej (z okolic Starego Sącza, Barcic, Moszczenicy Wyżnej i Przysietnicy), wiązanych przez badaczy z kulturą łużycką i okresem wpływów rzymskich (TUNIA 1977; MADYDA-LEGUTKO & TUNIA 1978). Ich charakter sugeruje istnienie w tym okresie w okolicach Starego Sącza intensywnego osadnictwa. We wczesnym średniowieczu na obszar ten przybywa ludność słowiańska, o czym świadczą m. in. pozostałości grodu w Naszacowicach, zamieszkałego przez plemię Wiślan (CABALSKA 1969). W okresie XI – XIII wieku pobliskie Podegrodzie staje się siedzibą kasztelanii sądeckiej (ŻAKI 1969). Pierwsze źródła pisane dotyczące omawianego terenu pochodzą z XIII wieku. Wynika z nich, że w tym czasie istnieje już wiele miejscowości, jak np. Barcice, Gaboń, Gołkowice, Moszczenica, Sącz czy Zarzecze, związanych w większości z kolonizacją zainicjowaną przez księżną Kingę, a kontynuowaną przez starosądecki klasztor klarysek ufundowany w 1280 roku (RUTKOWSKA-PŁACHCIŃSKA 1961). W XIV stuleciu osadnictwo posuwa się stopniowo w górę dolin Dunajca i Popradu, czego wyrazem jest lokacja przez Kazimierza Wielkiego miast Krościenka i Piwnicznej w roku 1348 (KRZAN 1988; STAMIRSKI 1961). Ekspansja osadnicza w głąb pasma Radziejowej przybiera na sile w wieku XVII i XVIII, kiedy to zostaje założonych kilkadziesiąt zarębków i zagród na północnych zboczach pasma, na terenach zajętych obecnie przez Brzynę, Obidzę i Łazy Brzyńskie. Z kolei wschodnie stoki pasma aż do końca XVIII wieku pozostają niezamieszkałe (STAMIRSKI 1969). Kolejne stulecie przynosi początki rozwoju funkcji uzdrowiskowych w miejscowościach położonych u podnóży południowo-zachodnich stoków pasma, wykorzystujących w tym celu pobliskie złoża wód mineralnych. W tym to okresie Krościenko i Szczawnica stają się modnym miejscem wypoczynku dla kuracjuszy udających się „do wód”(KRZAN 1988; JAGUŚ & RZĘTAŁA 2002). Jednocześnie bardzo wzrasta znaczenie doliny Popradu jako ważnego szlaku komunikacyjnego wskutek poprowadzenia nią w roku 1876 odcinka linii kolejowej tarnowsko-preszowskiej (PRZYBOŚ 1995). Obecnie główną gałęzią gospodarki w miejscowościach leżących w dolinach Dunajca i Popradu, oprócz rolnictwa, jest turystyka – zarówno uzdrowiskowa, jak i wypoczynkowa. Tereny pasma Radziejowej, oprócz osadnictwa polskiego, zasiedlała też ludność pochodzenia ruskiego. Zamieszkiwała ona cztery wsie położone na południowych zboczach pasma: Szlachtową, Jaworki, Białą Wodę i Czarną Wodę (REINFUSS 1947). Mimo, iż często mieszkańców tych wiosek utożsamiano z Łemkami, zdaniem REINFUSSA (1947) tworzyli oni odrębną grupę etnograficzną, nazwaną przez tego badacza Rusinami Szlachtowskimi, zaś obszar przez nich zasiedlony Rusią Szlachtowską. Podobieństwa kulturowe i bliskie sąsiedztwo z ludnością ruską ze słowackiej części Spisza sugerują, że właśnie tam należy upatrywać źródła jej pochodzenia, choć trudno określić okres tej migracji. Kres osadnictwu ruskiemu na obszarze Rusi Szlachtowskiej, podobnie jak i na położonych bardziej na wschód terenach polskich Beskidów zasiedlonych przez Łemków, położyły wydarzenia po II wojnie światowej – przymusowe wysiedlenia w ramach akcji „Wisła” (REINFUSS 1990; NYKA 2008). Opuszczone wioski zostały zajęte przez osadników polskich z Podhala i Sądecczyzny, część terenów użytkowanych gospodarczo przez Rusinów zalesiono, zaś pozostałe przekazano jako tereny pastwiskowe hodowcom owiec z Podhala (JAGUŚ & RZĘTAŁA 2002). Ten typ użytkowania zachował się tam do czasów obecnych. 5. OCHRONA PRZYRODY Przedsięwzięcia związane z ochroną przyrody na obszarze pasma Radziejowej mają już niemal stuletnią historię. Pionierem w tej dziedzinie na omawianym terenie był hrabia Adam Stadnicki, który w roku 1916 w obrębie należących do niego lasów w okolicach Rytra założył leśny rezerwat „Baniska” (STASZKIEWICZ 1967, 1972). Kolejne trzy rezerwaty powstały dopiero po II wojnie światowej. W roku 1959 powołano do życia rezerwat leśny „Nad Kotelniczym Potokiem”, w 1963 ustanowiono rezerwat „Pusta Wielka”, chroniący reliktowe stanowiska Pinus sylvestris, zaś rok później rezerwat krajobrazowy „Kłodne nad Dunajcem”(STASZKIEWICZ 2000a). Dzięki badaniom STASZKIEWICZA (1967; 1972) szata roślinna tych rezerwatów jest stosunkowo dobrze poznana. Kilkadziesiąt lat później ochroną obszarową została objęta większa część pasma Radziejowej, dzięki powstaniu w 1987 roku Popradzkiego Parku Krajobrazowego z siedzibą w Starym Sączu. Był to dopiero drugi tego typu obiekt w Karpatach, po powstałym rok wcześniej Żywieckim Parku Krajobrazowym (WIECZOREK 2000). Od kilku lat omawiany teren wchodzi również w zakres sieci Natura 2000, jako Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk „Ostoja Popradzka” (PERZANOWSKA & GRZEGORCZYK 2009). Oprócz obszarowych form ochrony, na terenie pasma znajduje się kilkadziesiąt pomników przyrody ożywionej i nieożywionej. Tą formą ochrony objęto najczęściej pojedyncze, wiekowe drzewa, rzadziej ich grupy (RUSIN 2000). Wśród obiektów przyrody nieożywionej status pomnika przyrody mają m. in. wodospad Zaskalnik w dolinie Sopotnickiego Potoku, grzędy i mury skalne w rejonie Wietrznych Dziur czy źródła siarczkowej wody mineralnej „Katarzyna” i „Rogaś” w dolinie Roztoki Wielkiej (ALEXANDROWICZ 2000). 6. METODYKA BADAŃ Badania przeprowadzono w oparciu o metodę kartogramu. Podziału terenu na jednostki badawcze dokonano na podstawie siatki kartogramowej ATPOL (ZAJĄC 1978). Całość obszaru objętego badaniami znajduje się w dużym kwadracie 100x100 km, oznaczonym literami EG. Przy rozdzielczości 10x10 km badany teren wchodzi w zakres następujących kwadratów: EG14, EG23, EG24, EG25, EG33, EG34, EG35. Dla przeprowadzonych badań podstawową jednostką kartogramu był kwadrat 2x2 km. Granice obszaru poddanego badaniom obejmują 96 jednostek kartogramu ATPOL o tej powierzchni, z których 56 znajduje się w nim w całości, a pozostałe częściowo (Ryc. 3.) Badania terenowe przeprowadzono w latach 2005-2009. W trakcie kolejnych sezonów wegetacyjnych (od początku kwietnia do końca września) wykonano notowania florystyczne w kwadratach ATPOL na całym obszarze objętym badaniami i zbierano materiały zielnikowe. Notowań dokonywano na formularzach karpackich. Łącznie zgromadzono około 42 000 notowań i zebrano 3000 arkuszy zielnikowych. W celu określenia wysokości bezwzględnej poszczególnych stanowisk korzystano z wysokościomierza/barometru Silva ADC Ridge. Wykonano także dokumentację fotograficzną przy pomocy aparatu cyfrowego Sony DSC-H2. Ryc. 3. Pasmo Radziejowej w siatce kwadratów ATPOL 2 x 2 km. Zebrane materiały zielnikowe oznaczono, wykorzystując głównie następujące pozycje: „Rośliny polskie” (SZAFER i in. 1988), „ Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej” (RUTKOWSKI 2004), „Flora polska” (1919-1980), „Flora Polski” (1985-1992), „Exkursionsflora für die Gebiete der DDR und der BRD” (ROTHMALER 1987). W przypadku niektórych rodzajów sięgnięto także po opracowania monograficzne (ZAJĄC 1975; PIĘKOŚ-MIRKOWA 1981; PAWLUS 1985; CIEŚLAK & MIREK 1996; POPEK 2002; ZIELIŃSKI 2004). Rodzaje i gatunki z grup krytycznych zostały zrewidowane lub oznaczone przez następujących specjalistów (kolejność nazwisk w porządku alfabetycznym): dr Wacław Bartoszek – Alchemilla; dr Leszek Bernacki – Orchidaceae; dr Elżbieta Cieślak – Caltha, Veronica hederifolia; dr hab. Józef Mitka – Aconitum; dr Marcin Nobis – Festuca ovina agg., Glyceria; dr Beata Paszko – Calamagrostis; prof. dr hab. Halina Piękoś-Mirkowa – część Dryopteris; dr Teresa Nowak – część Centaurea; dr hab. Krzysztof Oklejewicz – Rubus, część Crataegus; dr Renata Piwowarczyk – Orobanche caryophyllacea; dr hab. Ryszard Popek – Rosa; dr Ewa Posz – Euphrasia; prof. dr hab. Krzysztof Rostański – Aster, Oenothera; dr hab. Zbigniew Szeląg – Hieracium, Gentianella germanica; dr Maciej Wayda – Epilobium; dr Joanna Zalewska-Gałosz – Najas, Potamogeton, Zannichellia; prof. dr hab. Jerzy Zieliński – Crataegus, Quercus, Pyrus, Salix, Ulmus, część Rubus,; prof. dr hab. Adam Zając – Carex flava, Cerastium. Uzyskane wyniki własne, zarówno z notowań, jak i z oznaczenia materiału zielnikowego oraz te dane publikowane, zielnikowe i niepublikowane innych autorów, które można było zlokalizować w siatce kwadratów ATPOL o rozdzielczości 2x2 km, wprowadzono do bazy danych w programie RAR w wersji 1.0 w celu ich graficznego zaprezentowania w postaci mapek kartogramowych. Materiał zielnikowy zebrany w trakcie badań zostanie zdeponowany w Zielniku Instytutu Botaniki UJ. 7. FLORA PASMA RADZIEJOWEJ Lista florystyczna pasma Radziejowej zawiera 1018 numerowanych gatunków roślin rodzimych i trwale zadomowionych antropofitów, odnotowanych w granicach obszaru objętego badaniami. Sporządzono ją według następujących reguł: 1. Układ systematyczny oraz nazewnictwo podano według koncepcji przyjętej w pracy „Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist” (MIREK i in. 2002), natomiast kolejność gatunków według „Roślin polskich” (SZAFER i in. 1988). Gatunki, których brak w tej pracy zostały umieszczone na końcu danego rodzaju, bądź w sąsiedztwie gatunku najbliżej spokrewnionego. Odnośnie rodzaju Rubus kolejność gatunków podano za pracą ZIELIŃSKIEGO (2004). W przypadku gatunków występujących w „Roślinach polskich” pod innymi nazwami niż w opracowaniu MIRKA i in. (2002), podano ich synonimy w nawiasach. 2. Nazwy gatunków roślin rodzimych i trwale zadomowionych (antropofitów) ponumerowano i wyróżniono czcionką pogrubioną. 3. Dla każdego numerowanego taksonu podano częstość występowania w terenie, opierając się na następującej skali (liczby oznaczają ilość stanowisk): 1-5 – bardzo rzadko 6-10 – rzadko 11-25 – niezbyt często 26-50 – często 51-75 – bardzo często >75 – pospolicie 4. Podano dokładną liczbę stanowisk, w których odnotowano dany gatunek, za pojedyncze stanowisko uważając kwadrat ATPOL o boku 2 km. Toteż te dane historyczne, których przez wzgląd na ich ogólnikowość nie można było precyzyjnie przyporządkować do konkretnego kwadratu o boku 2 km, nie zostały uwzględnione w liczbie stanowisk. 5. Dla każdego taksonu wymieniono przykładowe stanowiska, podając kwadrat ATPOL o boku 2 km, topograficzną nazwę stanowiska oraz w większości przypadków wysokość w metrach n. p. m. Stanowiska ułożono w kolejności wzrastających numerów. Przy doborze przykładowych stanowisk priorytet miały notowania własne. Dla gatunków bardzo rzadkich i rzadkich wymieniono wszystkie stanowiska, zaś w przypadku pozostałych podano maksymalnie 16 stanowisk, wybierając je w ten sposób, by ich zestaw w miarę dokładnie odzwierciedlał zarówno rozmieszczenie poziome, jak i pionowe danego taksonu w badanym terenie. 6. Nazwy topograficzne stanowisk podano na podstawie arkuszy map topograficznych Głównego Geodety Kraju w skali 1:25000 z roku 1990 (arkusze: 183.23 Ochotnica Dolna, 183.24 Stary Sącz, 183.41 – Krościenko nad Dunajcem, 183.42 Szczawnica, 184.31 Piwniczna) oraz map turystycznych: „Beskid Sądecki” wydawnictwa Compass (2006) i „Beskid Sądecki” wydawnictwa WiT (2007), obu w skali 1:50000. 7. Dla każdego gatunku podano rodzaj siedliska, piętra roślinne i przedział wysokościowy (w metrach n. p. m.), w którym występuje na badanym terenie. W sytuacjach, gdy było to możliwe, rodzaj siedliska określono odwołując się do terminologii fitosocjologicznej (MATUSZKIEWICZ 2006). 8. W stosunku do gatunków górskich określono element wysokościowy, do którego przynależą w oparciu o pracę ZAJĄC (1996) i opracowania florystyczne z innych części polskich Karpat: KORNASIA (1955; 1957), PAWŁOWSKIEGO (1956), GRODZIŃSKIEJ i PANCER-KOTEJOWEJ (1960) oraz JASIEWICZA (1965). W sytuacji rozbieżności między autorami odnośnie statusu poszczególnych gatunków, przyjęto koncepcję ZAJĄC (1996). W kilku przypadkach, wskutek braku danych z literatury, status gatunku określono na podstawie faktycznego zasięgu pionowego w obrębie polskich Karpat. 9. Nazwy gatunków roślin obcego pochodzenia (antropofitów) zostały poprzedzone gwiazdką *, a poszczególne taksony przyporządkowano do właściwych kategorii klasyfikacji geograficzno-historycznej roślin synantropijnych zawartej w pracy KORNASIÓW (2002). W przypadku archeofitów korzystano przy tym z opracowań ZAJĄCA (1979, 1983, 1987a, 1987b, 1988). Ponadto, na podstawie dyskusji z prof. Adamem Zającem, do archeofitów zaliczono jeszcze kilka gatunków nie ujętych w niniejszych opracowaniach. W stosunku do kenofitów użyto prac A. ZAJĄCA, M. ZAJĄC i TOKARSKIEJ-GUZIK (1988) oraz TOKARSKIEJ-GUZIK (2005). 10. Nazwy gatunków o niepewnym statusie we florze polskiej, co do których istnieją przypuszczenia, że mogą być antropofitami, poprzedzono znakiem [*]. 11. Nazwy diafitów (efemerofitów i roślin zdziczałych) poprzedzono dwiema gwiazdkami **, a czcionki nie pogrubiono. 12. Nazwy gatunków, których występowanie w granicach badanego terenu na podstawie podanych stanowisk literaturowych uznano za wątpliwe, zostały poprzedzone znakiem zapytania ? i nienumerowane. 13. Stanowiska potwierdzone wyróżniono znakiem wykrzyknienia !. 14. Nazwy gatunków wymarłych na badanym terenie poprzedzono znakiem +. 15. W nawiasach wymieniono skróty nazwisk autorów i rok wydania publikacji, które podają określony gatunek z badanego terenu. W przypadku zbiorów zielnikowych podano osobę, która zebrała dany takson, rok zbioru i akronim zielnika, w którym znajduje się okaz. 7. 1. Wykaz zastosowanych skrótów Skróty łacińskich nazw zbiorowisk roślinnych: Ai – Alnetum incanae A-P – Abieti-Piceetum Cr – Cirsietum rivularis Dg-F – Dentario glandulosae-Fagetum G-A – Gladiolo-Agrostietum capillaris Ll-F – Luzulo luzuloidis-Fagetum Q-F – Querco-Fagetea P-P – Plagiothecio-Piceetum P-V – Poo-Veratretum lobeliani S-P – Salici-Populetum St-v – Salicetum triandro-viminalis T-C – Tilio cordatae-Carpinetum betuli V-C – Valeriano-Caricetum flavae Skróty nazwisk autorów publikacji i osób, które zebrały materiał zielnikowy: Berd. – Berdau Dąb. – Dąbrowska Dziew. – Dziewolski Fab. – Fabijanowski Grab. – Grabski Grzeg. - Grzegorzek Guz. – Guzikowa Jag. – Jagiełło Korn. – Kornaś Kost. – Kostrakiewicz Kot. – Kotarba Lesiń. - Lesiński Łapcz. – Łapczyński Medw-Korn. – Medwecka-Kornaś Meł. – Mełgieś Mycz. - Myczkowski Nowiń. – Nowiński Oklej. – Oklejewicz Pawlik. – Pawlikowa Pawł. – Pawłowski Piękoś-Mirk. – Piękoś-Mirkowa Różań. - Różański Stasz. – Staszkiewicz Sych. – Sychowa Woł. – Wołoszczak Zabokl. – Zaboklicka Zalew.-Gał. – Zalewska-Gałosz Zarz. – Zarzycki Zubrz. – Zubrzycki Żuk. – Żukowski Akronimy zielników: KRA – zielnik Instytutu Botaniki UJ w Krakowie KRAM – zielnik Instytutu Botaniki PAN w Krakowie LBL – zielnik Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Inne skróty: dol. – dolina gat. – gatunek inf. – informacja leg. – legit mat. – materiały n/Dun. – nad Dunajcem nienot. – nienotowana npbl. – niepublikowane pd. – południowy pn. - północny pot. – potok przeł. – przełęcz rez. – rezerwat wys. – wysokość 7. 2. Słownik nazw topograficznych użytych w liście Baniska – rezerwat leśny na północnych zboczach Radziejowej, w dolinie potoku Baniska; EG34 Barcice Dolne – wieś w dolinie Popradu na południe od Starego Sącza; EG24, EG25 Barcice Górne – wieś w dolinie Popradu i Przysietnicy, między Barcicami Dolnymi a Rytrem; EG24 Bereśnik (843 m n.p.m.) – góra nad Szczawnicą w bocznym grzbiecie odchodzącym od Dzwonkówki na południe; EG33 Będzikówka (972 m n.p.m.) – góra w bocznym grzbiecie odchodzącym na północ od Skałki; EG24 Biała Woda – potok wypływający spod przełęczy Obidza na południe, łącząc się w Jaworkach z Czarną Wodą tworzy Grajcarek; EG34 Biały Potok – potok wypływający spod Dzwonkówki na południe, łącząc się z Czarnym Potokiem tworzy Skotnicki Potok; EG33 Błyszcz (945 m n.p.m.) – wybitna góra nad Tylmanową w głównym grzbiecie pasma Radziejowej, sąsiadująca od północy z Jaworzynką; EG23 Borownice – północna część Piwnicznej nad Popradem, między Młodowem a centrum miasta; EG35 Bryjarka (679 m n.p.m.) – andezytowa góra nad Bryjarką w bocznym grzbiecie odchodzącym od Dzwonkówki na południe; EG33 Brzyna – wieś w dolinie Dunajca i potoku Kąty u północnych podnóży pasma Radziejowej; EG23 Bucznik (669 m n.p.m.) – wzniesienie nad doliną Czerczy w Piwnicznej w krótkim grzbiecie odchodzącym od Piwowarówki na północ; EG35 Cebulówka (741 m n.p.m.) – góra nad Brzyną w głównym grzbiecie pasma Radziejowej; EG23 Ciemny (= Klępów) – potok wypływający spod Koziarza na zachód i wpadający do Dunajca w Tylmanowej; EG23 Ciżowa Góra (649 m n.p.m.) – wzniesienie nad Szczawnicą w bocznym grzbiecie odchodzącym od Dzwonkówki na południe; EG33 Cyganowice – południowa część Starego Sącza położona w dolinie Popradu, granicząca z Barcicami Dolnymi; EG24 Czarna Woda – potok wypływający spod Złomistego Wierchu Południowego i Radziejowej na południe, łącząc się w Jaworkach z Białą Wodą tworzy Grajcarek; EG34 Czarny Potok – potok wypływający spod Kotelnicy na południe, łącząc się z Białym Potokiem tworzy Skotnicki Potok; EG33 Czercz – potok wypływający spod Małego Rogacza na południowy wschód, wpływa do Popradu w Piwnicznej; EG34, EG35 Czeremcha (1144 m n.p.m.) – góra w bocznym grzbiecie odchodzącym od Przehyby na południowy zachód; EG34 Czeremcha Zachodnia (1015 m n.p.m.) – góra w krótkim, bocznym grzbiecie odchodzącym na zachód od Czeremchy, między dolinami Sopotnickiego i Jastrzębiego Potoku; EG34 Dominików – osiedle w dolinie Popradu między Barcicami a Rytrem; EG25 Dunajec – rzeka stanowiąca zachodnią i północną granicę pasma Radziejowej, oddzielająca je od Pienin, Gorców i Beskidu Wyspowego Dzwonkówka (983 m n.p.m.) – wybitna góra w zachodniej części głównego grzbietu pasma Radziejowej, między Przełęczą Siodełko a Przełęczą Przysłop; EG33 Eliaszówka (1024 m n.p.m.) – najwyższa góra granicznego grzbietu odchodzącego od przełęczy Gromadzkiej na wschód; EG34, EG35 Flader (861 m n.p.m.) – góra nad doliną Białej Wody, na południe od Jasielnika, w bocznym grzbiecie odchodzącym od przełęczy Obidza na południowy zachód; EG34 Gabańka (829 m n.p.m.) – góra w grzbiecie odchodzącym od Czeremchy na południe, między Szczawnicą a Szlachtową; EG33, EG34 Gaboń – rozległa wieś u północnych podnóży pasma Radziejowej między doliną Dunajca a potokiem Jaworzynka; EG24 Galiszowianka – niewielki potok wpływający do Dunajca w Gołkowicach Dolnych; EG24 Gałka (693 m n.p.m.) – góra o stromych zboczach nad doliną Roztoki Wielkiej stanowiąca zakończenie krótkiego grzbietu odchodzącego od Jaworzyny na północ; EG34 Gołkowice Dolne – wieś w dolinie Dunajca u północnych podnóży pasma Radziejowej, między Gaboniem a Mostkami; EG24 Gołkowice Górne – wieś w dolnym biegu potoku Jaworzynka, nieco na północ od Gołkowic Dolnych; EG24 Grajcarek – potok powstający w Jaworkach z połączenia Białej i Czarnej Wody, wpływa do Dunajca w Szczawnicy; EG33, EG34 Groń (803 m n.p.m.) – wyniosłość w grzbiecie odchodzącym od Dzwonkówki na południowy zachód; EG33 Hala Konieczna – rozległa polana na wschodnim stoku Wielkiej Przehyby; EG34 Hanuszów – część Piwnicznej na lewym brzegu Popradu w pobliżu granicy państwowej ze Słowacją; EG35 Hatajowska Polana – polana nad doliną Sopotnickiego Potoku, na zachodnich stokach Czeremchy Zachodniej; EG3303 Hurcałki (938 m n.p.m.) – góra w granicznym grzbiecie odchodzącym od przełęczy Gromadzkiej na południe; EG34 Jasielnik (882 m n.p.m.) – góra nad doliną Białej Wody, w bocznym grzbiecie odchodzącym od przełęczy Obidza na południowy zachód; EG34 Jasiennik (= Skałka Gabońska; 1148 m n.p.m.) – góra sąsiadująca ze Skałką, w bocznym grzbiecie odchodzącym od Skałki na północ; EG34 Jasionowa (= Pod Jesionową) – polana nad doliną Roztoki Wielkiej, na zachodnich stokach Jastrzębskiej Góry; EG24, EG34 Jastrzębi Potok – potok wypływający spod Czeremchy na południowy zachód i wpadający do Sopotnickiego Potoku; EG33 Jastrzębska Góra (708 m n.p.m.) – góra nad Roztoką Ryterską między dolinami Roztoki Wielkiej i Małej, stanowiąca zakończenie grzbietu odchodzącego od Jaworzyny na północny wschód; EG24 Jaworki – wieś nad Grajcarkiem u zbiegu Białej i Czarnej Wody, między pasmem Radziejowej a Małymi Pieninami; EG34 Jaworzyca (738 m n.p.m.) – góra w krótkim grzbiecie odchodzącym od Gronia na południe; EG33 Jaworzyna (947 m n.p.m.) – góra w bocznym grzbiecie odchodzącym od Radziejowej na północny wschód; EG34 Jaworzynka – potok wypływający spod Wielkiej Przehyby na północ i wpadający do Dunajca w okolicach Gołkowic; EG24, EG34 Jaworzynka (936 m n.p.m.) – góra nad Tylmanową w głównym grzbiecie pasma Radziejowej, między Koziarzem a Błyszczem; EG23 Jaworzyny (1068 m n.p.m.) – góra w bocznym grzbiecie odchodzącym od Radziejowej na pólnocny wschód; EG34 Jazowsko – wieś na lewym brzegu Dunajca, naprzeciw ujścia Obidzkiego Potoku do Dunajca; EG23, EG24 Kadecki Potok – niewielki potok wpływający do Dunajca między Łazami Brzyńskimi a Gaboniem; EG24 Kamienny Groń (791 m n.p.m.) – góra w grzbiecie odchodzącym od Niemcowej na wschód w kierunku Piwnicznej; EG35 Kamieńczyk – osiedle w dolinie Dunajca między Zarzeczem a Tylmanową; EG23 Kanarkówka (671 m n.p.m.) – góra nad doliną Roztoki Wielkiej w grzbiecie odchodzącym od Wielkiej Przehyby na wschód w kierunku Rytra; EG24 Karczmarska Góra (605 m n.p.m.) – wzniesienie nad doliną Popradu w granicznym grzbiecie odchodzącym od Eliaszówki na wschód, w pobliżu przejścia granicznego Piwniczna - Mniszek nad Popradem; EG35 Kąty – potok wypływający spod Koziarza na północ i wpadający do Dunajca w Brzynie; EG23 Kłodne – rezerwat krajobrazowy w zachodniej części pasma Radziejowej, nad doliną Dunajca między Tylmanową a Krościenkiem; EG33 Kiczora (988 m n.p.m.) – góra w grzbiecie odchodzącym od Niemcowej na północ; EG34 Kobylica (685 m n.p.m.) – góra nad doliną Dunajca w Brzynie, w grzbiecie odchodzącym od Cebulówki na wschód; EG23 Kordowiec (762 m n.p.m.) – góra między doliną Popradu a doliną Roztoki Wielkiej, w grzbiecie odchodzącym od Niemcowej na północny wschód; EG35 Kornytowa – polana i góra w bocznym grzbiecie odchodzącym od Radziejowej na północny wschód, nieco na zachód od Jaworzyny; EG34 Kosarzyska – zachodnia część Piwnicznej położona wzdłuż doliny Czerczy; EG35 Koszarki – polana nad doliną potoku Pod Górkami, na południowo-zachodnim stoku Czeremchy; EG34 Kotelnica (847 m n.p.m.) – góra w bocznym grzbiecie odchodzącym od Dzwonkówki na południe; EG33 Kotelniczy Potok – prawy dopływ Czarnej Wody wypływający spod Złomistego Wierchu Południowego; EG34 Kotliny (833 m n..m.) – góra nad doliną Dunajca w krótkim grzbiecie odchodzącym od Błyszcza na południe; EG23 Koziarz (943 m n.p.m.) – góra w zachodnim odcinku głównego grzbietu pasma Radziejowej, między Suchym Groniem a Jaworzynką; EG23 Kozłecki Potok – potok wypływający spod Dzwonkówki na południowy zachód i wpadający do Dunajca w Krościenku; EG33 Kretówki – przysiółek między Brzyną a Obidzą; EG23 Krościenko nad Dunajcem – miejscowość nad Dunajcem u południowo-zachodnich podnóży Pasma Radziejowej, na granicy z Gorcami i Pieninami; EG33 Królowo – niewielki przysiółek Tylmanowej na prawym brzegu Dunajca u podnóży Stajkowej Góry; EG33 Kuba (888 m n.p.m.) – góra w głównym grzbiecie pasma Radziejowej, na wschód od przełęczy Przysłop; EG33 Kuni Wierch (982 m n.p.m.) – góra w grzbiecie odchodzącym od Czeremchy na południe; EG34 Lejzówka (456 m n.p.m.) – wzniesienie między Gołkowicami a Moszczenicą, w bocznym grzbiecie odchodzącym od Wielkiej Przehyby na północny wschód w kierunku Starego Sącza; EG24 Lewa Ręka – niewielki potok wypływający spod Błyszcza na południe i wpadający do Dunajca w rezerwacie Kłodne; EG33 Lipie – południowa część Starego Sącza, na północnych stokach wzniesienia Sapieniec; EG24 Lipowiec (744 m n.p.m.) – góra nad doliną Dunajca w krótkim grzbiecie odchodzącym od Gronia na północny zachód; EG33 Łazy Brzyńskie – wieś nad doliną Dunajca na północnych stokach pasma Radziejowej, między Obidzą a Gaboniem; EG24 Łosice – osiedle w północno-zachodniej części pasma Radziejowej, na zachodnich stokach Okrąglicy Północnej; EG23 Łysiny (1052 m n.p.m.) – góra w grzbiecie odchodzącym od Czeremchy na południe; EG34 Maćkowska – polana nad doliną Roztoki Małej, na południowych stokach Jaworzyny; EG34 Magórzyca – termin stosowany przez PAWŁOWSKIEGO (1925) na określenie góry, bądź grzbietu położonego na północ od Radziejowej; obecnie nie jest możliwe dokładne sprecyzowanie jego desygnatu; EG34 Magury – osiedle na północno-wschodnich stokach Eliaszówki, w pobliżu granicy państwowej ze Słowacją; EG35 Majdański Potok – potok wypływający spod Skałki na północny zachód i wpadający w Obidzy do Obidzkiego Potoku; EG23, EG34 Mała Radziejowa (1207 m n.p.m.) – słabo wyróżniające się wzniesienie w zachodnim stoku Radziejowej; EG34 Miejska Góra (420 m n.p.m.) – zalesione wzniesienie nad centrum Starego Sącza; EG24 Międzyradziejówki (1035 m n.p.m.) – góra w grzbiecie odchodzącym od Wielkiego Rogacza na wschód, między Wielkim Rogaczem a Niemcową; EG34 Mikoszka – termin używany przez PAWŁOWSKIEGO (1925) na określenie góry w okolicach Rytra – prawdopodobnie chodzi o grzbiet biegnący od Kordowca na północ w kierunku Rytra i opadający do doliny Roztoki Wielkiej; EG25 Młodowski Potok – potok wypływający spod Niemcowej na północny wschód i wpadający do Popradu w Młodowie; EG35 Młodów – wieś nad Popradem między Rytrem a Piwniczną; EG35 Mostki – wieś w dolinie Dunajca między Gołkowicami a Starym Sączem; EG24 Moszczenica Niżna – wieś w dolnym biegu potoku Moszczenica, na południowy-zachód od Starego Sącza; EG24 Moszczenica Wyżna – wieś w górnym biegu potoku Moszczenica, na południe od Moszczenicy Dolnej; EG24 Niemcowa (1001 m n.p.m.) – góra w grzbiecie odchodzącym od Wielkiego Rogacza na wschód, między Wielkim Rogaczem a Kordowcem; EG34 Obidza – rozległa wieś z wieloma przysiółkami w dolinie Obidzkiego Potoku i na otaczających go grzbietach; EG23 Obidzki Potok – potok wypływający spod przełęczy Przysłop na północ i wpadający do Dunajca w Obidzy; EG23 Obłazy Ryterskie – wieś nad doliną Popradu na północnych stokach Kordowca, między Rytrem a Młodowem; EG35 Okrąglica Południowa (785 m n.p.m.) – góra w głównym grzbiecie pasma Radziejowej, sąsiadująca od północy z Okąglicą Północną; EG23 Okrąglica Północna (767 m n.p.m.) – góra w zachodnim odcinku głównego grzbietu pasma Radziejowej, między Cebulówką a Suchym Groniem; EG23 Okrúhla (958 m n.p.m.) – góra w grzbiecie granicznym między przełęczą Gromadzką a Eliaszówką, jej wierzchołek znajduje się na terytorium Słowacji; EG34 Opołta (646 m n.p.m.) – wzniesienie nad doliną Grajcarka w Jaworkach, stanowiące zakończenie bocznego grzbietu odchodzącego od Złomistego Wierchu Południowego na południe; EG34 Paszkowa – polana nad Przysietnicą, na północnych stokach grzbietu odchodzącego od Wielkiej Przehyby w kierunku Rytra; EG24 Piwniczna – przygraniczne miasto w dolinie Popradu i Czerczy, u południowo-wschodnich podnóży Pasma Radziejowej; EG35 Piwowarówka (697 m n.p.m.) – wzniesienie nad Piwniczną w grzbiecie granicznym odchodzącym od Eliaszówki na wschód; EG35 Podbukowiec (= Bukowiec) – osiedle nad Kosarzyskami na grzbiecie Radziejówek odchodzącym od Wielkiego Rogacza; EG34 Pod Górkami – lewy dopływ Sopotnickiego Potoku, wypływający spod Czeremchy na południowy zachód; EG33, EG34 Pod Jasielnik – niewielki potok wypływający spod Jasielnika i wpadający do Białej Wody w Jaworkach; EG34 Podlipowiec – niewielki potok wypływający spod Stajkowej Góry na północny zachód i wpadający do Dunajca koło osiedla Królowo; EG33 Podolik – osiedle nad Popradem w pobliżu przejścia granicznego Piwniczna – Mniszek nad Popradem; EG35 Pokrywisko (975 m n.p.m.) – góra w bocznym grzbiecie odchodzącym od przełęczy Obidza na południe; EG34 Popielowa – polana nad doliną Przysietnicy, na grzbiecie odchodzącym od Wielkiej Przehyby w kierunku Starego Sącza; EG24 Poprad – rzeka stanowiąca wschodnią granicę pasma Radziejowej, oddzielająca je od pasma Jaworzyny Krynickiej i wpadająca do Dunajca w okolicach Starego Sącza Przehyba (= Mała Przehyba; 1173 m n.p.m.) – góra w środkowej części głównego grzbietu Pasma Radziejowej, między Skałką a Wielką Przehybą; EG34 Przełęcz Gromadzka (931 n.p.m.) – graniczna przełęcz między Wielkim Rogaczem a Eliaszówką; EG34 Przełęcz Minkowska – obniżenie między Skałką a Jasiennikiem; EG34 Przełęcz Obidza (930 m n.p.m.) – obniżenie w głównym grzbiecie pasma Radziejowej, na południe od Wielkiego Rogacza; EG34 Przełęcz Przysłop (832 m n.p.m.) – wybitne obniżenie w głównym grzbiecie pasma Radziejowej, między Dzwokówką a Skałką; EG33 Przełęcz Złotne (782 m n.p.m.) – obniżenie w głównym grzbiecie pasma Radziejowej, między Błyszczem a Dzwonkówką, w pobliżu przysiółek o tej samej nazwie; EG33 Przełęcz Żłobki (1106 m n.p.m.) – obniżenie w głównym grzbiecie pasma Radziejowej, między Radziejową a Wielkim Rogaczem; EG34 Przysietnica – wieś w dolinie potoku Przysietnica na zachód od Barcic Górnych; EG24 Przysietnica – potok wypływający spod Wielkiej Przehyby na północny wschód i wpadający do Popradu w Barcicach; EG24 Radziejowa (1262 m n.p.m.) – najwyższa góra pasma Radziejowej, znajdująca się we wschodniej części głównego grzbietu pasma; EG34 Rohacz – potok wypływający spod Niemcowej na południe i wpadający do Czerczy w Kosarzyskach; EG34, EG35 Rokita (898 m n.p.m.) – góra w głównym grzbiecie pasma Radziejowej, między przełęczą Przysłop a Skałką, nieco na północ od Kuby; EG33 Roztoka Mała – potok wypływający spod przełęczy Żłobki na północny wschód i wpadający do Roztoki Wielkiej w Roztoce Ryterskiej; EG25, EG34, EG35 Roztoka Ryterska – wieś w dolinach Roztoki Wielkiej i Małej, na zachód od Rytra; EG25 Roztoka Wielka – potok powstający z połączenia kilku mniejszych potoków wypływających z północnych stoków Radziejowej; wpada do Popradu w Rytrze; EG24, EG25, EG34 Rusinowski Wierch (830 m n.p.m.) – góra nad Jaworkami w krótkim grzbiecie odchodzącym od Jasielnika na zachód; EG34 Ruski Wierch (935 m n.p.m.) – góra w bocznym grzbiecie odchodzącym od przełęczy Obidza na południe; EG34 Rytro – wieś w dolinie Popradu i Roztoki Wielkiej, u wschodnich podnóży pasma Radziejowej; EG25 Sielski Potok – potok wypływający spod Przehyby na południe i wpadający do Grajcarka w Szlachtowej; EG34 Skałka ( = Szczawnicka Skałka; 1163 m n.p.m.) – góra w głównym grzbiecie pasma Radziejowej, między przełęczą Przysłop a Przehybą; EG34 Skałka – polana nad doliną Roztoki Małej, na północno-wschodnich stokach Radziejowej; EG34 Skałka Gabońska (1128 m n.p.m.) – termin używany przez PAWŁOWSKIEGO (1925) i wcześniejszych badaczy prawdopodobnie na określenie góry sąsiadującej od północy ze Skałką, obecnie oznaczanej na mapach jako Jasielnik lub Spadzie; EG34 Skotnicki Potok – potok wpadający do Dunajca w Szczawnicy, powstały z połączenia Białego i Czarnego Potoku; EG33 Skrudzina – wieś w dolinie potoku Jaworzynka u północnych podnóży pasma Radziejowej; EG24 Sobel Tylmanowski (713 m n.p.m.) – góra nad Tylmanową w krótkim, bocznym grzbiecie odchodzącym od Suchego Gronia na zachód; EG23 Sobel Zarzecki (657 m n.p.m.) – góra koło Zarzecza nad doliną Dunajca, w krótkim, bocznym grzbiecie odchodzącym od Okrąglicy Południowej na zachód; EG23 Sopatowiec – osiedle Obidzy na północnych stokach Będzikówki; EG24 Sopotnicki Potok – potok wypływający spod Przehyby na południowy zachód i wpadający do Grajcarka w Szczawnicy; EG33, EG34 Spod Błyszcza – niewielki potok wypływający spod Błyszcza na zachód i wpadający do Dunajca w Tylmanowej; EG23 Stajkowa Góra (730 m n.p.m.) – góra nad doliną Dunajca koło Krościenka w bocznym grzbiecie odchodzącym od Dzwonkówki na południowy zachód; EG33 Stary Potok – potok wypływający spod Wielkiej Przehyby na południe i wpadający do Grajcarka w Jaworkach; EG34 Stary Sącz – miasto w Kotlinie Sądeckiej w widłach doliny Dunajca i Popradu, u północnych podnóży pasma Radziejowej; EG24 Stodolski (= Ścigocki) – niewielki potok wypływający spod Ciżowej Góry i wpadający do Dunajca między Krościenkiem a Szczawnicą; EG33 Sucha Dolina – część Piwnicznej na zachód od Kosarzysk, położona w pobliżu przełęczy Gromadzkiej; EG34 Suchy Groń (835 m n.p.m.) – góra w zachodnim odcinku głównego grzbietu pasma Radziejowej, między Okrąglicą Połdniową a Koziarzem; EG23 Sulorze – przysiółek Obidzy w górnym biegu Obidzkiego Potoku, w pobliżu przełęczy Przysłop; EG33 Syhla (935 m n.p.m.) – góra w grzbiecie granicznym odchodzącym od przełęczy Gromadzkiej na południe; EG34 Szczawnica – miasto nad Grajcarkiem, u południowych podnóży pasma Radziejowej na granicy z Pieninami; EG33 Szczawnica Wyżna – wschodnia część Szczawnicy, między centrum miasta a Szlachtową; EG33 Szczecina – niewielki potok wypływający spod Wielkiej Przehyby na północny wschód; wraz z potokiem Średnim i Baniska tworzy Roztokę Wielką; EG34 Szczob (935 m n.p.m.) – góra w bocznym grzbiecie odchodzącym od przełęczy Gromadzkiej na południe; EG34 Szlachtowa – wieś w dolinie Sielskiego Potoku i Grajcarka, między Szczawnicą a Jaworkami; EG34 Szlachtowski Potok – niewielki potok wypływający spod Starego Wierchu i wpadający do Grajcarka w Szlachtowej; EG34 Średni – niewielki potok wypływający spod Radziejowej na północ; wraz z potokiem Szczeciną i Baniska tworzy Roztokę Wielką; EG34 Średniak – osiedle nad Szczawnicą na grzbiecie między dolinami Białego i Czarnego Potoku; EG33 Świniarki Wyżne – polana na grzbiecie odchodzącym na południe od Złomistego Wierchu Południowego, między dolinami Kotelniczego Potoku a Czarnej Wody; EG34 Świni Groń (903 m n.p.m.) – góra w grzbiecie granicznym na wschód od Eliaszówki; EG35 Tylmanowa – rozległa wieś w dolinie Dunajca u zachodnich podnóży pasma Radziejowej; EG23 Tylowskie (=Tylowska) – polana na grzbiecie odchodzącym od Wielkiej Przehyby na wschód w stronę Rytra, nieco powyżej polany Wdżary Wyżne; EG24 Wdżary Niżne – polana nad doliną Roztoki Wielkiej, na grzbiecie odchodzącym od Wielkiej Przehyby w kierunku Rytra; EG24 Wdżary Wyżne – polana nad doliną Roztoki Wielkiej, na grzbiecie odchodzącym od Wielkiej Przehyby w kierunku Rytra; nieco powyżej poprzedniej; EG24 Wielka Przehyba (1191 m n.p.m.) – góra w środkowym odcinku głównego grzbietu pasma Radziejowej, między Przehybą a Złomistym Wierchem Północnym; EG34 Wielki Rogacz (1182 m n.p.m.) – góra w głównym grzbiecie pasma Radziejowej, między Radziejową a Niemcową; EG34 Wietrzne Dziury (1038 m n.p.m.) – rejon osuwiskowy w grzbiecie odchodzącym od Wielkiej Przehyby na północny wschód w stronę Rytra; EG34 Wisielec (870 m n.p.m.) – góra w bocznym grzbiecie odchodzącym od Dzwonkówki na południe; EG33 Wysoka Góra (527 m n.p.m.) – wzniesienie nad doliną Dunajca między Krościenkiem a Szczawnicą; EG33 Za Bachnaty – niewielki potok wypływający spod Będzikówki i uchodzący do Jaworzynki w Gaboniu; EG24 Zaczerczyk – niewielki potok wpływający do Czerczy w Kosarzyskach; EG35 Zakijowski Potok (= Podkijowski Potok, Szczawny) – potok wypływający spod Gronia na południowy zachód i wpadający do Dunajca w Krościenku; EG33 Zarzecze – wieś na prawym brzegu Dunajca u północno-zachodnich podnóży pasma Radziejowej; EG23 Zawodzie – osiedla na północno-zachodnich stokach pasma Radziejowej, między Zarzeczem a Brzyną; EG23 Złomisty Wierch Południowy (1218 m n.p.m.) – góra w środkowym odcinku głównego grzbietu pasma Radziejowej, między Złomistym Wierchem Północnym a Radziejową; EG34 Złomisty Wierch Północny (= Złamany Wierch; 1224 m n.p.m.) – góra w środkowym odcinku głównego grzbietu pasma Radziejowej, między Wielką Przehybą a Radziejową; EG34 Żabieńce – niewielki potok wypływający z okolic Kordowca i wpadający do Roztoki Małej; EG35 7. 3. Wykaz gatunków i stanowisk Ophioglossaceae 1. Ophioglossum vulgatum L. – Bardzo rzadko. Jedynie na wilgotnym miejscu porośniętym trzciną w dolinie Dunajca w Zarzeczu 360 (EG2311) i na wilgotnej łące na polanie Wdżary Wyżne 770 (EG2443). Podany również znad doliny Roztoki Wielkiej 600 (Pawł. 1925). 2. Botrychium lunaria (L.) SW. – Według Pawłowskiego (1925) „po łąkach niższej i wyższej kr. górskiej (...) częsty po szczyty”. Podany znad doliny Roztoki Wielkiej 600 (Pawł. 1925) oraz z Radziejowej i Wielkiego Rogacza (Krupa 1885). Mimo intensywnych poszukiwań, nigdzie nieodnotowany. 3. Botrychium matricariifolium (RETZ.) A. BRAUN EX W. D. J. KOCH (Botrychium ramosum (ROTH) ASCH.) – Bardzo rzadko. Podany przez Pawłowskiego (1925) z polany Wdżary Wyżne 870 (EG2443), a kilkadziesiąt lat później znaleziony przez tego samego badacza (Pawł. 1962) na Złomistym Wierchu 1210 (EG3412). Gatunek nieodnaleziony w czasie badań. 4. Botrychium multifidum (S. G. GMEL.) RUPR. (Botrychium matricariae SPRENG.) – Bardzo rzadko. Podany przez Pawłowskiego (1925) z lasu w dolinie Jaworzynki 780 (EG2441) i ze skraju zarośli na Tylowskiem 940 (EG3402). Podobnie jak gatunek poprzedni, nienotowany w trakcie badań. Woodsiaceae 5. Athyrium filix-femina (L.) ROTH – Pospolicie. W piętrze pogórza i regla dolnego w lasach i zaroślach wszelkich typów; jedna z najczęstszych paproci. 310–1180. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Loch 1986; Zarz. 2008) 78 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 630; 2324 – Brzyna 350; 2342 – Błyszcz 880; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 470; 2440 – Będzikówka 840; 2540 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3313 – Wisielec 820; 3332 – Szczawnica 420; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3433 – przeł. Gromadzka 900, 3444 – Eliaszówka 1000; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3510 – Obłazy Ryterskie 450-600 6. Athyrium distentifolium TAUSCH EX OPIZ (Athyrium alpestre (HOPPE) RYLANDS) – Rzadko. W reglu górnym w borach świerkowych (Pl-P) i na zrębach bardzo częsta, dużo rzadsza w wyższych partiach lasów regla dolnego. Gat. subalpejski. 1010-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 7 stan. : EG: 3400 – Skałka 1140; 3401 – dol. Jaworzynki 1040; 3402 – Wietrzne Dziury 1050; 3410 – Łysiny 1010; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1210; 3413 – Radziejowa 1060-1260; 3423 – Wielki Rogacz 1050-1140 7. Cystopteris fragilis (L.) BERNH. – Często. Na wychodniach skalnych w cienistych lasach i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego, rzadziej na murach. 330-1100. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 32 stan. : EG: 2323 – Brzyna 460; 2312 – Zawodzie 400; 2343 – dol. Obidzkiego Pot. 570; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2441 – dol. Jaworzynki 600; 2530 – Rytro 350; 3302 – Królowo 440; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550; 3402 – Jasiennik 1100; 3421 – dol. Starego Pot. 720; 3424 – dol. Rohacza 800; 3500 – koło Kordowca 750 (Pawł. 1925); 3522 – Piwniczna 370 8. Cystopteris sudetica A. BRAUN & MILDE – Bardzo rzadko. Podana przez Pawłowskiego (1925) z lasów jodłowych na stokach Eliaszówki 800 (EG3434), z doliny Czerczy 560-600 i „między Radziejową a Magórzycą” 800. Widnieje także w zdjęciu fitosocjologicznym z rezerwatu Baniska (Stasz. 1972). Mimo poszukiwań, nie odnaleziona. Gat. reglowy. 9. Matteucia struthiopteris (L.) TOD. – Bardzo rzadko. Stanowisko podane przez Wołoszczaka (1895) i Pawłowskiego (1925) z olszynki w dolinie Czerczy 400 (EG3521) prawdopodobnie już nie istnieje. Odnaleziony w łęgu nad Dunajcem w Brzynie 340 (EG2324), gdzie występuje dość obficie. Gat. podgórski. Dryopteridaceae 10. Gymnocarpium dryopteris (L.) NEWMAN (Phegopteris dryopteris FÉE) – Bardzo często. W lasach i zaroślach, zwłaszcza w miejscach skalistych. 360-1200. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 61 stan. : EG: 2323 – Kobylica 580; 2342 – Błyszcz 810; 2343 – Obidza 780; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2431 – Gaboń 600; 2440 – Będzikówka 840; 3302 – Królowo 460; 3313 – Dzwonkówka 830; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 490; 3401 – dol. Jaworzynki 1000; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1050; 3413 – Radziejowa 1200 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1110; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 380 11. Gymnocarpium robertianum (HOFFM.) NEWMAN (Phegopteris robertiana A. BRAUN) – Bardzo rzadko. Na słabo zacienionych skałkach w piętrze pogórza, głównie w dolinie Dunajca. Gat. reglowy. (Lit. : Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 2331 – Tylmanowa 380; 2412 – Zawodzie 400; 3302 – rez. Kłodne 400; 3434 – dol. Czerczy 560-600 (Pawł. 1925) 12. Dryopteris filix-mas (L.) SCHOTT – Pospolicie. Głównie w lasach liściastych i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego. 310-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Zarz. 2008) 76 stan. : EG: 2323 – Kobylica 590; 2333 – Obidza 610; 2342 – Błyszcz 890; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2440 – Będzikówka 940; 2500 – Stary Sącz 300; 2541 – Rytro 350; 3303 – Dzwonkówka 950-980; 3312 – Stajkowa Góra 650; 3313 – Wisielec 860; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3413 – Radziejowa 1180 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1080; 3500 – Kordowiec 720; 3512 – Piwniczna 370 13. Dryopteris affinis (LOWE) FRASER-JENK. – Często. Głównie w lasach liściastych, zwłaszcza w buczynie karpackiej (Dg-F). Gat. reglowy. 350-1080. (Lit. : Piękoś-Mirk. 1981) 49 stan. : EG: 2322 – dol. pot. Kąty 560; 2333 – Obidza 580; 2342 – Błyszcz 720; 2422 – Gołkowice Górne 350; 2432 – Przysietnica 530; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 680; 3313 – Wisielec 820; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1050; 3423 – Wielki Rogacz 1080; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600 14. Dryopteris carthusiana (VILL.) H. P. FUCHS (Dryopteris spinulosa (O. F. MÜLL.) KUNTZE) – Bardzo często. W lasach liściastych i iglastych piętra pogórza i regla dolnego, wyżej rzadko. 350-1200. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz.1967, 1972; Piękoś-Mirk. 1979) 51 stan. : EG: 2313 – Brzyna 350; 2321 – Kamieńczyk 440; 2342 – Błyszcz 880; 2422 – Gołkowice Górne 350; 2440 – Będzikówka 840; 2442 – dol. Przysietnicy 630; 3302 – Królowo 500; 3312 – dol. Zakijowskiego Pot. 520; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550-600; 3413 – Radziejowa 1200 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1070; 3443 – Szczob 850; 3511 – Borownice 380 Dryopteris dilatata (HOFFM.) A. GRAY AGG. (Dryopteris austriaca (JACQ.) WOYN.) – Często. W lasach liściastych i iglastych wszystkich pięter roślinnych. 350-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Piękoś-Mirk. 1979; Loch 1986) 49 stan. : EG: 2311 – Zarzecze (wys. nienot.); 2331 – Sobel Tylmanowski 600-710; 2403 – Miejska Góra (wys. nienot.); 2433 – Przysietnica 470; 3303 – Dzwonkówka (wys. nienot.); 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600-670; 3402 – Wietrzne Dziury 980-1050; 3420 – Gabańka 750-800; 3444 – Eliaszówka 950-1020; 3511 – Borownice 360-400 15. Dryopteris dilatata (HOFFM.) A. GRAY S. STR. – We wszystkich piętrach roślinnych w lasach liściastych i iglastych; rzadziej niż gat. następny. 350-1260. 6 stan. : EG: 2422 – Gołkowice Górne 350; 2424 – Barcice Dolne 350; 2441 – kota 948 nad dol. Jaworzynki 840; 3411 – dol. Starego Pot. 800; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1215; 3413 – Radziejowa 1260 Stanowiska podano wyłącznie na podstawie materiałów zielnikowych. 16. Dryopteris expansa (C. PRESL) FRASER-JENK. & JERMY – W lasach liściastych i iglastych wszystkich pięter roślinnych; wydaje się być częstsza niż gat. poprzedni. Gat. ogólnogórski. 430-1170. (Lit. : Piękoś-Mirk. 1979) 13 stan. : EG: 2331 – Kamieńczyk 430; 2333 – Obidza 600; 2342 – Błyszcz 810; 2431 – Gaboń 570; 2442 – dol. Przysietnicy 810; 3303 – Dzwonkówka 900; 3400 – Skałka 1140; 3401 – dol. Jaworzynki 920; 3411 – dol. Starego Pot. 800; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1170; 3413 – Jaworzyny 970; 3423 – Wielki Rogacz 1120; 3434 – dol. Czerczy 600; 3510 – dol. pot. Żabieńce 650 Stanowiska podano wyłącznie na podstawie materiałów zielnikowych. Zebrana również z pólnocnych stoków Wielkiej Przehyby i spod szczytu Skałek (Piękoś-Mirk. 1979). Dryopteris dilatata (HOFFM.) A. GRAY S. STR. × Dryopteris expansa (C. PRESL) FRASER-JENK. & JERMY – Okazy pochodzenia mieszańcowego zebrano na trzech stanowiskach w borach jodłowych i buczynie. 3 stan. : EG: 2342 – Błyszcz 880; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. (wys. nienot.); 3410 – Kuni Wierch 940 17. Polystichum aculeatum (L.) ROTH (Polystichum lobatum (HUDS.) CHEVALL.) – Często. Na stromych, kamienistych zboczach w lasach liściastych piętra pogórza i regla dolnego, głównie w buczynie karpackiej (Dg-F), rzadziej w grądach (T-C). Gat. reglowy. 330-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 44 stan. : EG: 2311 – nad Zarzeczem 480; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Sobel Tylmanowski 700; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2442 – dol. Przysietnicy 810; 3312 – Stajkowa Góra 720; 3313 – dol. Czarnego Pot. 680; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1050; 3414 – Kiczora 930; 3423 – Wielki Rogacz 920; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-700; 3511 – Borownice 380 18. Polystichum braunii (SPENN.) FÉE – Często. Podobnie jak gat. poprzedni głównie w lasach bukowych (Dg-F), rzadziej w grądach (T-C), zwykle na stromych, kamienistych stokach. Gat. reglowy. 340-1230. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Lesiń. & Różań. 1988) 36 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 590; 2441 – dol. Jaworzynki 680; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 520; 3402 – Wietrzne Dziury 1000; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3410 – Czeremcha 1110; 3413 – Radziejowa 1230 (Pawł. 1925); 3414 – Kiczora 770; 3423 – Wielki Rogacz 1080; 3511 – Borownice 380 Thelypteridaceae 19. Oreopteris limbosperma (BELLARDI EX ALL.) HOLUB (Dryopteris oreopteris (EHRH.) MAXON) – Niezbyt często. Głównie w lasach iglastych i na polankach śródleśnych regla dolnego. Gat. reglowy. 360-1150. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962;) 20 stan. : EG: 2333 – Obidza 620; 2414 – Lipie 360; 2431 – Gaboń 560; 2432 – Przysietnica 550; 3401 – Wielka Przehyba 1020; 3411 – dol. Starego Pot. 930; 3413 – Radziejowa 1150 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 950; 3424 – Podbukowiec 780; 3434 – między przeł. Gromadzką a Eliaszówką 910-930; 3530 – nad dol. Czerczy 640; 3532 – Karczmarska Góra 550 20. Phegopteris connectilis (MICHX.) WATT (Phegopteris polyodioides FÉE) – Bardzo często. W lasach liściastych, jak i iglastych piętra pogórza i regla dolnego, rzadziej w reglu górnym, zwykle na stromych, kamienistych zboczach. 350-1150. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 65 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 440; 2323 – Kobylica 580; 2333 – Obidza 500; 2422 – Gołkowice Górne 350; 2431 – Gaboń 520; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 3302 – Królowo 440; 3313 – dol. Czarnego Pot. 710; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 480; 3402 – Wielka Przehyba 1150; 3414 – Kiczora 710; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-700; 3511 – Borownice 380 Blechnaceae 21. Blechnum spicant (L.) ROTH – Niezbyt często. W borach jodłowych regla dolnego, rzadziej w reglu górnym. 500-1180. (Lit. : Krupa 1885; Berd. 1890; Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) 17 stan. : EG: 2433 – Przysietnica 500; 2441 – dol. Jaworzynki 690; 3314 – dol. Białego Pot. 580-800; 3401 – Wielka Przehyba 1000-1100; 3411 – dol. Starego Pot. 860; 3413 – Radziejowa 1180 (Pawł. 1925); 3422 – dol. Czarnej Wody 770; 3423 – Wielki Rogacz 1060; 3424 – dol. Rohacza 680; 3500 – Kordowiec 600 Aspleniaceae 22. Phyllitis scolopendrium (L.) NEWMAN – Bardzo rzadko. Podany przez Pawłowskiego (1925) z lasu bukowo-jodłowego z doliny potoku Baniska 700 (EG3403). Występuje także w buczynie na stromych, kamienistych, pólnocno-zachodnich stokach góry Gałka 600 (EG3404), skąd był podany już przez Locha (1986). Gat. reglowy. 23. Asplenium trichomanes L. – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego na zacienionych, śródleśnych wychodniach piaskowcowych, rzadziej na murach. 330-1020. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Stasz. 1972) 36 stan. : EG: 2311 – nad Zarzeczem 500; 2324 – Brzyna 340; 2343 – dol. Obidzkiego Pot. 570; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 420-520; 2530 – Rytro 350; 3302 – Królowo 440; 3304 – dol. Majdańskiego Pot. 670; 3313 – dol. Białego Pot. 670; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3432 – dol. Czarnej Wody 680; 3500 – nad dol. Roztoki Małej 600; 3511 – Borownice 400 24. Asplenium viride HUDS. – Rzadko. Na skałkach piaskowcowych w lasach regla dolnego, dużo rzadziej niż gat. poprzedni. Gat. ogólnogórski. 450-1100. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Stasz. 1967) 8 stan. : EG: 3304 – przy Hatajowskiej Polanie 870; 3400 – Jasiennik 1100; 3402 – nad dol. Szczeciny 860; 3413 – Radziejowa 1050; 3421 – dol. Starego Pot. 700; 3432 – dol. Czarnej Wody 700; 3434 – dol. Czerczy 560-600; 3521 – dol. Czerczy 450 Ponadto podana z doliny Sopotnicy (Woł. 1895) i rezerwatu Baniska (Stasz. 1967). 25. Asplenium septentrionalne (L.) HOFFM. – Bardzo rzadko. Na skałkach andezytowych wierzchołka Bryjarki 670 (EG3323), skąd podany już przez Rehmana (1868), a później potwierdzany przez kolejnych badaczy (Knapp 1872; Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957; Korn. & Medw.-Korn. 1967). Według Pawłowskiego (1925) także na skałkach piaskowcowych nad doliną Sopotnicy 750. Gat. ogólnogórski. 26. Asplenium ruta-muraria L. – Rzadko. Na skałkach i murach. 330-750. (Lit. : Pawł. 1925) 9 stan. : EG: 2311 – Zarzecze (Pawł. 1925); 2331 – między Soblem Zarzeckim a Tylmanowskim 380-520; 2434 – Barcice Górne 330; 3302 – rez. Kłodne 400; 3323 – Bryjarka (Pawł. 1925); 3430 – Szlachtowa 510; 3432 – dol. Czarnej Wody 700; 3441 – Jaworki 540; 3522 – Piwniczna 370 27. Asplenium xalternifolium WULFEN – Bardzo rzadko. Gatunek podany tylko ze skałek andezytowych Bryjarki (EG3323), razem z Asplenium septentrionale (Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957). Polypodiaceae 28. Polypodium vulgare L. – Często. W lasach liściastych i iglastych piętra pogórza i regla dolnego, zwykle na zacienionych skałkach śródleśnych. 340-1100. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Loch 1986) 41 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 700; 2324 – Brzyna 340; 2343 – Obidza 550; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2431 – Gaboń 540; 2442 – dol. Przysietnicy 610; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 760; 3313 – Dzwonkówka 920; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3410 – Czeremcha 1080; 3414 – Kiczora 900; 3500 – Kordowiec 720; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-700 Dennstaedtiaceae 29. Pteridium aquilinum (L.) KUHN – Bardzo często. Widne lasy, zarośla i ich brzegi, śródleśne polany i zręby w piętrze pogórza i regla dolnego. 340-870. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 55 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 400; 2333 – Obidza 460; 2342 – Błyszcz 870; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2423 – Moszczenica Wyżna 400; 2431 – Gaboń 440; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 860; 3312 – Stajkowa Góra 660; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 520; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3420 – dol. Sielskiego Pot. 600-700; 3421 – dol. Starego Pot. 690; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600; 3511 – Borownice 510 Equisetaceae 30. Equisetum arvense L. – Pospolicie. Brzegi lasów i zarośli, młaki, pola, przydroża, nasypy kolejowe; w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1050. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 84 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 370; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 740; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2424 – Barcice Dolne 320; 2431 – Gaboń 520; 2540 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3333 – Szczawnica 450; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 550; 3431 – dol. Starego Pot. 650; 3501 – Młodów; 3511 – Borownice 370; 3512 – Piwniczna 360 31. Equisetum telmateia EHRH. (Equisetum maximum LAM.) – Rzadko. W olszynkach (Ai), na młakach i w wilgotnych zaroślach nad potokami, głównie w piętrze pogórza. Gat. podgórski. 330-650. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 6 stan. : EG: 2333 – dol. Obidzkiego Pot. 450; 2413 – Moszczenica Niżna 330-420; 2540 – Rytro 400; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550; 3431 – dol. Starego Pot. 650; 3522 – Hanuszów 370 Podany również z okolic Szlachtowej (Woł. 1895). 32. Equisetum pratense EHRH. – Bardzo rzadko. Tylko na młace u brzegu lasu między Piwniczną a Borownicami 380 (EG3511); kilkadziesiąt pędów. Widnieje również w zdjęciu fitosocjologicznym Fabijańskiego (1957) wykonanym w zaroślach śródpolnych na Bryjarce 560 (EG3323). 33. Equisetum sylvaticum L. – Często. Wilgotne lasy i zarośla, polany i młaki śródleśne w piętrze pogórza i regla dolnego. 340-920. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 32 stan. : EG: 2323 – Brzyna 540; 2332 – dol. pot. Kąty 680; 2342 – Błyszcz 810; 2412 – Gołkowice Górne350; 2420 – Łazy Brzyńskie 440; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3313 – dol. Czarnego Pot. 640; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600-670; 3433 – przeł. Gromadzka 900; 3432 – Jasielnik 870; 3443 – Szczob 920; 3511 – Borownice 440 34. Equisetum fluviatile L. (Equisetum limosum L.) – Niezbyt często. Brzegi stawów, młaki (V-C) głównie w piętrze pogórza, rzadziej wyżej. 300-800. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Pawlik. 1965) 17 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2342 – Kotliny 730; 2402 – Mostki 320; 2412 – Gołkowice Górne 320-420; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 420-500; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 410; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600-670; 3430 – nad Szlachtową 670; 3432 – nad Jaworkami 800 (Zabokl. 1964); 3434 – dol. Czerczy 660; 3511 – nad Piwniczną 620 35. Equisetum palustre L. – Często. Wilgotne łąki (Cr), młaki (V-C), rowy w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1130. (Lit. : Pawł. 1925, 1950, 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 37 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2333 – Obidza 600; 2342 – Jaworzynka 860; 2402 – Mostki 310; 2413 – Moszczenica Niżna 340; 2424 – Przysietnica 390; 2530 – Rytro 340; 3304 – Rokita 820; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3401 – dol. Jaworzynki 830; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3443 – Szczob 810; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600 36. Equisetum ramosissimum DESF. – Bardzo rzadko. Znaleziony na brzegu potoku w Obidzy 420 (EG2334), a także przy torach kolejowych w Borownicach 370 (EG3511) i Piwnicznej 370 (EG3512). 37. Equisetum hyemale L. – Niezbyt często. Głównie w piętrze pogórza w łęgach doliny Dunajca i Popradu, rzadziej nad mniejszymi potokami w głębi pasma. 300-640. (Lit. : Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1957) 13 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2500 – Stary Sącz 300; 2540 – Roztoka Ryterska 420; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3434 – dol. Czerczy 640; 3500 – dol. Roztoki Małej 530; 3520 – Kosarzyska 500 38. Equisetum variegatum SCHLEICH. – Rzadko. Kamieńce i żwirowiska, młaki, rowy przy leśnych drogach; znaleziony także na chodniku w Mostkach. Gat. reglowy. 300-800. (Lit. : Pawł. 1925; 1962; Zabokl. 1964) 6 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 420; 2403 – Mostki 310; 2444 – dol. Wielkiej Roztoki 470 (Pawł. 1962); 3432 – dol. Czarnej Wody 670; 3442 – nad dol. pot. Pod Jasielnik 750 Podany również z doliny Sopotnicy , Starego Potoku i Czerczy (Pawł. 1925). Huperziaceae 39. Huperzia selago (L.) BERNH. EX SCHRANK & MART. (Lycopodium selago L.) – Niezbyt często. W borach świerkowych regla górnego (P-P), w reglu dolnym w buczynach i borach jodłowych. Gat. ogólnogórski. 430-1240. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 15 stan. : EG: 2443 – na północny zachód od Wdżarów Wyżnych 700; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 750; 3402 – dol. Szczeciny 850; 3403 – dol. pot. Baniska 850; 3412 – Złamany Wierch 1240 (Pawł. 1925); 3413 – Radziejowa 1080; 3421 – dol. Starego Pot. 710; 3422 – nad dol. Czarnej Wody 720; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3424 – dol. Rohacza 700; 3432 – dol. pot Pod Jasielnik 700; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 680; 3521 – dol. Czerczy 430; 3530 – Kosarzyska 560 Lycopodiaceae 40. Lycopodium annotinum L. – Niezbyt często. W borach świerkowych regla górnego (P-P), także w reglu dolnym w borach jodłowych (A-P), bardzo rzadko w piętrze pogórza. 400-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1957; Fab. 1962;) 13 stan. : EG: 2434 – między Przysietnicą a Rytrem 400; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 500; 3303 – Sulorze 640-700; 3401 – Przehyba 1150; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3413 – Radziejowa 1260; 3421 – dol. Starego Pot. 650-750; 3423 – Wielki Rogacz 1150; 3424 – dol. Rohacza 660; 3432 – Jasielnik 800; 3433 – przeł. Gromadzka 900; 3521 – dol . Czerczy 430 41. Lycopodium clavatum L. – Niezbyt często. Brzegi lasów i młodników, borówczyska, psiary; od piętra pogórza do regla dolnego. 400-1200. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) 15 stan. : EG: 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2434 – między Przysietnicą a Rytrem 400; 3303 – Dzwonkówka 830; 3411 – Złomisty Wierch Pd. 1000; 3412 – Mała Radziejowa 1200; 3413 – polana Skałka 1100; 3422 – dol. Kotelniczego Pot. 730; 3423 – Wielki Rogacz 1150; 3424 – dol. Rohacza 710; 3434 – dol. Czerczy 630; 3521 – dol. Zaczerczyka 450-550 42. Diphasiastrum complanatum (L.) HOLUB (Lycopodium complanatum L.) – Bardzo rzadko. Gatunek ten widnieje w dwóch zdjęciach fitosocjologicznych wykonanych przez Fabijańskiego (1962) na północno-zachodnich stokach Fladra 760, 765 (EG3432). W trakcie badań niepotwierdzony. Selaginellaceae 43. Selaginella selaginoides (L.) P. BEAUV. EX SCHRANK & MART. (Selaginella selaginoides (L.) LINK.) – Bardzo rzadko. Podawana przez Pawłowskiego (1925) z Eliaszówki 1000 (EG3444), doliny Czerczy 720 (EG3434) oraz „na północ od Gabońskiej Skałki 980-1000” (EG2440). Mimo poszukiwań, nie odnaleziona. Gat. alpejski. Taxaceae ? Taxus baccata L. – Pawłowski (1925) podaje, że jeden osobnik tego gatunku został znaleziony początkiem XX. wieku w lasach koło Rytra (niekoniecznie w Paśmie Radziejowej), a następnie przesadzony w pobliże kościoła w Barcicach. Pinaceae 44. Abies alba MILL. – Pospolicie. Jeden z głównych składników drzewostanu zbiorowisk leśnych regla dolnego, przede wszystkim borów jodłowych (A-P) i buczyny karpackiej (Dg-F), rzadziej w piętrze pogórza i regla górnego. Gat. reglowy. 340-1210. (Lit. : Łapcz. 1892; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Loch 1986) 76 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 460; 2342 – Błyszcz 800; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2431 – Gaboń 470; 2440 – Będzikówka 760; 2540 – Roztoka Ryterska 400-450; 3301 – Królowo 410; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3412 – Złomisty Wierch 1210; 3414 – Kiczora 930; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 380 45. Picea abies (L.) H. KARST. (Picea excelsa (LAM.) LINK) – Pospolicie. Tworzy bory świerkowe regla górnego (P-P) w najwyższej części pasma, w niższych położeniach jako znacząca domieszka w borach jodłowych (A-P) i buczynie karpackiej (Dg-F). Nad Jaworkami i doliną Białej Wody występują lasy świerkowe antropogenicznego pochodzenia. Poza tym, często sadzony. Gat. reglowy. 300-1260. (Lit. : Łapcz. 1892; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Loch 1986; Zarz. 2008) 80 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 540; 2333 – Obidza 460; 2342 – Błyszcz 840; 2422 – Gołkowice Górne 350; 2432 – Przysietnica 500; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2530 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3313 – Dzwonkówka 930; 3332 – Szczawnica 430; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3510 –dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3511 – Borownice 420 46. Larix decidua MILL. S. L. – Często. W lasach piętra pogórza i regla dolnego; zapewne sadzony. Większość stanowisk dotyczy subsp. decidua. 340-1160. (Lit. : Berd. 1890; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962) 27 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 650; 2412 – Gołkowice Górne (wys. nienot.); 2431 – Gaboń 550; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka (wys. nienot.); 3312 – Stajkowa Góra 540; 3400 – dol. Majdańskiego Pot. 820; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3410 – polana Koszarki 940; 3414 – Kiczora 800; 3422 – polana Świniarki Wyżne 940; 3423 – Wielki Rogacz 1030; 3520 – Kosarzyska (wys. nienot.) subsp. polonica (RACIB). DOMIN. (Larix polonica RACIB.) 3 stan. : EG: 3312 – Stajkowa Góra 500; 3400 – Skałka 1140; 3412 – przeł. Długa 1160 Podany także z okolic Gabonia 620 (Pawł. 1925). 47. Pinus sylvestris L. – Bardzo często. Lasy mieszane i zarośla piętra pogórza, rzadziej w reglu dolnym, w wyższych położeniach zwykle pojedynczo i w postaci siewek. 300-1100. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) 68 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2323 – Kobylica 630; 2333 – Obidza 500; 2342 – Błyszcz 850; 2420 –Łazy Brzyńskie 500; 2423 – Moszczenica Wyżna 400; 2431 – Gaboń 440; 2510 – Cyganowice 310; 3302 – Królowo 440; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550-600; 3332 – Szczawnica 420; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100 (siewka); 3421 – dol. Starego Pot. 700; 3442 – Jaworki 610; 3500 – Kordowiec 720; 3512 – Piwniczna 370 Cupressaceae 48. Juniperus communis L. subsp. communis – Często. Widne lasy i zarośla, szczególnie ich brzegi, a także polany w piętrze pogórza i regla dolnego. 330-1170. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 46 stan. : EG: 2323 – Brzyna 460; 2333 – Obidza 480; 2342 – Błyszcz 900; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2440 – Będzikówka 850; 2540 – Rytro 340; 3313 – Dzwonkówka 840; 3332 – Szczawnica 450; 3401 – Mała Prehyba 1170 (Pawł. 1925); 3431 – Jaworki 630; 3443 – Szczob 810; 3540 – między Eliaszówką a Świnim Groniem 870-960 Betulaceae 49. Betula pendula ROTH (Betula verrucosa EHRH.) – Pospolicie. W lasach i zaroślach wszystkich pięter roślinnych, zwykle jako domieszka, ale w miejscach ulegających wtórnej sukcesji może stanowić główny składnik drzewostanu; w reglu górnym rzadziej i najczęściej w postaci siewek. 290-1200. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 90 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 460; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 580; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 420; 2431 – Gaboń 460; 2510 – Cyganowice 310; 3301 – Królowo 460; 3304 – Rokita 860; 3312 – Stajkowa Góra 680; 3400 – Skałka 1150; 3412 – Złomisty Wierch 1200; 3423 – Wielki Rogacz 1120; 3500 – Kordowiec 720; 3512 – Piwniczna 370 50. Alnus incana (L.) MOENCH – Bardzo często. W lasach i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego, zwykle nad potokami w olszynce karpackiej (Ai) oraz w innych zbiorowiskach łęgowych. Gat. reglowy. 300-1020. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 68 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2321 – Kamieńczyk 400; 2323 – Brzyna 450; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 400; 2431 – Gaboń 460; 2510 – Cyganowice 310; 3302 – Królowo 400; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3402 – Hala Konieczna 1020; 3411 – dol. Starego Pot. 790; 3443 – Szczob 920; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 51. Alnus glutinosa (L.) GAERTN. – Niezbyt często. W lasach i zaroślach nad rzekami i potokami, głównie w piętrze pogórza. 300-1020. (Lit. : Pawł. 1925) 19 stan. : EG: 2311 – nad Zarzeczem 450; 2321 – Kamieńczyk 390; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2422 – Skrudzina 360-470; 2431 – Gaboń 340-500; 2500 – Stary Sącz 300; 2530 – Rytro 340; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3402 – Hala Konieczna 1020; 3431 – Jaworki 580-620; 3432 – dol. Czarnej Wody 690; 3511 – Borownice 360-400 Corylaceae 52. Carpinus betulus L. – Często. W piętrze pogórza wzdłuż doliny Dunajca i Popradu w grądach (T-C), w których jest głównym składnikiem drzewostanu. 300-690. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972) 50 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 370; 2331 – Jaworzynka 680; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2431 – Gaboń 460; 2520 – Barcice Dolne 320; 2541 – Rytro 340-350; 3302 – Królowo 440; 3312 – Stajkowa Góra 690; 3511 – Borownice 400; 3512 – Piwniczna 370 53. Corylus avellana L. – Pospolicie. W lasach i zaroślach, głównie liściastych (Q-F), wszystkich pięter roślinnych, choć w wyższych partiach rzadziej. Na terenach ulegających wtórnej sukcesji czasami tworzy jednogatunkowe zbiorowiska zaroślowe. 300-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Loch 1986; Zarz. 2008) 84 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2322 – Cebulówka 620; 2323 – Brzyna 450; 2342 – Błyszcz 800; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2423 – Moszczenica Wyżna 420; 2431 – Gaboń 470; 2530 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – Rokita 860; 3332 – Szczawnica 430; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1180; 3422 – dol. Czarnej Wody 740; 3443 – Szczob 910; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600; 3511 – Borownice 380 Fagaceae 54. Fagus sylvatica L. – Główny składnik drzewostanu dolnoreglowych zbiorowisk leśnych: buczyny karpackiej (Dg-F) i kwaśnej buczyny (Ll-F), rzadziej w grądach (T-C) piętra pogórza, a tylko pojedynczo w reglu górnym. 300-1210. (Lit. : Łapcz. 1892; Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 79 stan. : EG: 2323 – Kobylica 570; 2333 – Obidza 700; 2342 – Błyszcz 900; 2423 – Moszczenica Wyżna 420; 2430 – Sopatowiec 600; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2500 – Stary Sącz 300; 3301 – Królowo 410; 3303 – Dzwonkówka 970; 3313 – Wisielec 850; 3400 – Skałka 1160; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1210; 3423 – Wielki Rogacz 1130; 3500 – Kordowiec 720; 3532 – Podolik 380 55. Quercus robur L. – Często. W lasach i zaroślach piętra pogórza nad dolinami Dunajca i Popradu, wyżej rzadko. 300-700. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 32 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Kobylica 580; 2331 – Sobel Tylmanowski 650; 2341 – Jaworzynka 700; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 470; 2431 – Gaboń 440; 2520 – Barcice Dolne 320; 2541 – Rytro 340; 3511 – Borownice 360-400; 3522 – Piwniczna 370-480 56. Quercus petraea (MATT.) LIEBL. (Quercus sessilis EHRH.) – Rzadko. W lasach liściastych i na ich obrzeżach w piętrze pogórza. 360-610. 6 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360, 440; 2312 – Zawodzie 550; 2321 – Kamieńczyk 420; 2333 – Obidza 610; 2334 – Obidza 500; 2343 – Obidza 570 57. * Quercus rubra L. – Bardzo rzadko. W lasach i zaroślach piętra pogórza; zwykle pojedynczo, choć w dolinie Czerczy bardzo ekspansywny. Holoagriofit. 320-600. 5 stan. : EG: 2412 – Gołkowice Górne 320-420; 3511 – Borownice 360-400; 3520 – na północ od dol. Czerczy 600; 3521 – dol. Zaczerczyka 550; 3530 – nad Kosarzyskami Juglandaceae 58. * Juglans regia L. – Rzadko. Na aluwiach w zbiorowiskach łęgowych i na żwirowiskach w dolinach Dunajca i Popradu. Hemiagriofit? 350-600. 6 stan. : EG: 2333 – Obidza 600; 2540 – Rytro 350; 3501 – Młodów 350-400; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 Salicaceae 59. Populus alba L. – Niezbyt często. Łęgi (S-P) i wikliny nadrzeczne (St-v) w dolinach Dunajca i Popradu w piętrze pogórza, rzadziej nad mniejszymi potokami. 300-500. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 15 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 330; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2413 – Moszczenica Niżna 330-420; 2422 – Skrudzina 360-470; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2510 – Cyganowice 310; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Krościenko n/Dun. 500 (Pawł. 1925); 3500 – Obłazy Ryterskie 450 60. Populus tremula L. – Pospolicie. We wszystkich piętrach w lasach i zaroślach, szczególnie często na ich brzegach i zarastających polanach; w wyższych partiach rozproszona. 290-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) 78 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2322 – Cebulówka 670; 2342 – Błyszcz 860; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 560; 2420 – Łazy Brzyńskie 480; 2431 – Gaboń 440; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 920; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3511 – Borownice 450 61. Populus nigra L. – Rzadko. Łęgi (S-P) i wikliny nadrzeczne (St-v) w dolinach Dunajca i Popradu w piętrze pogórza, rzadziej nad mniejszymi potokami. 300-400. (Pawł. 1925) 6 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2403 – Stary Sącz 310; 2433 – dol. Przysietnicy 400 (Pawł. 1925); 2520 – Barcice Dolne 320 62. * Populus xberolinensis (K. KOCH) DIPPEL – Gatunek zebrany w zaroślach łęgowych w Barcicach Górnych 330 (EG2424). Hemiagriofit. 63. * Populus xcanadensis MOENCH – Gatunek zebrany w łęgu w Mostkach 310 (EG2403). Holoagriofit. 64. Salix pentandra L. – Bardzo rzadko. Jedynie pojedyncze, młode osobniki na młakach w dolinie Czerczy 620 (EG3434) i nad Piwniczną 620 (EG3511). Gatunek ten wymienia również Pawlikowa (1965) z torfowiska na zboczach Bryjarki 600 (EG3323). 65. Salix fragilis L. – Bardzo często. Łęgi (S-P) i wikliny nadrzeczne (St-v) w dolinach Dunajca i Popradu w piętrze pogórza, rzadziej i pojedynczo nad potokami w wyższych położeniach. 290-770. (Lit. : Pawł. 1925) 57 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Obidza 540; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2510 – Cyganowice 310; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3313 – Średniak 770; 3332 – Szczawnica 430; 3422 – dol. Czarnej Wody 710; 3442 – Jaworki 610; 3522 – Piwniczna 370 66. Salix triandra L. – Niezbyt często. Głównie w wilkinach nadrzecznych (St-v) dolin Dunajca i Popradu w piętrze pogórza, rzadziej nad mniejszymi potokami. 290-600. (Lit. : Pawł. 1925) 14 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 330; 2331 –Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 2540 – Rytro 400; 3312 – dol. Zakijowskiego Pot. 600; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550-600; 3522 – Piwniczna 370 67. Salix alba L. – Często. Łęgi (S-P) i wikliny nadrzeczne (St-v) w dolinach Dunajca i Popradu w piętrze pogórza, rzadziej i pojedynczo nad potokami w wyższych położeniach. 290-840. (Lit. : Pawł. 1925) 39 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2330 – Tylmanowa 390; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3411 – dol. Starego Pot. 840; 3422 – dol. Czarnej Wody 710; 3512 – Piwniczna 370 68. Salix cinerea L. – Niezbyt często. Na podmokłych łąkach i śródleśnych młakach w piętrze pogórza i regla dolnego. 310-920. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964) 12 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2342 – Kotliny 730; 2404 – Stary Sącz 310; 2414 – Barcice Dolne 330; 2443 – pol. Wdżary Wyżne 780; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 450; 2530 – Rytro 340; 3302 – Królowo 450; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3322 – dol. Stodolskiego Pot. 500; 3432 – nad Jaworkami 800 (Zabokl. 1964); 3433 – przeł. Gromadzka 920 Gat. podany także przez Pawłowskiego (1925) z okolic Starego Sącza i między Rytrem a Piwniczną. 69. Salix silesiaca WILLD. – Często. Brzegi lasów i zarośli, zręby, polany, młaki i mokradła w obu reglach, rzadziej w piętrze pogórza. Gat. ogólnogórski. 340-1200. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 35 stan. : EG: 2342 – Jaworzynka 900; 2343 – Obidza 600; 2412 – dol. Galiszowianki 340; 2431 – Gaboń 540; 2442 – dol. Przysietnicy 640; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 520; 3400 – Skałka 1160; 3410 – pol. Koszarki 940; 3413 – Radziejowa 1200 (Pawł. 1925.); 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600; 3522 – Piwniczna 470 70. Salix caprea L. – Pospolicie. W lasach i zaroślach wszystkich pięter roślinnnych, na zrębach i zarastających polanach; najpospolitsza z wierzb. 300-1260. (Lit. : Łapcz. 1892; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Pawlik. 1965; Zarz. 2008) 86 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 540; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 560; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2510 – Cyganowice 310; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Groń 800; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3501 – Młodów 350-400; 3512 – Piwniczna 370 71. Salix aurita L. – Niezbyt często. Brzegi lasów, zarośla, zręby, zarastające polany w piętrze pogórza i regla dolnego, wyżej rzadziej. 380-1195. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964) 22 stan. : EG: 2313 – Brzyna 470; 2322 – Cebulówka 680; 2331 – Sobel Tylmanowski 650; 2434 – nad Barcicami 380; 2440 – Będzikówka 750; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 450; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 630; 3400 – Skałka 1070; 3402 – Wielka Przehyba 1195 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3420 – Gabańka 800; 3431 – dol. Starego Pot. 630; 3510 – Niemcowa 910 72. Salix viminalis L. – Często. Wyłącznie w piętrze pogórza w wiklinach nadrzecznych (St-v) nad Dunajcem i Popradem, a rzadziej również nad ich mniejszymi dopływami. 290-520. (Lit. : Pawł. 1925) 28 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2313 – Brzyna 350; 2341 - Tylmanowa 390; 2403 – Stary Sącz 300-320; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2510 – Cyganowice 310; 2541 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3430 – Szlachtowa 520; 3512 – Piwniczna 370 73. Salix eleagnos SCOP. (Salix incana SCHRANK) – Często. Wikliny nadrzeczne (St-v) i kamieńce dolin Dunajca, Popradu oraz ich większych dopływów w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. Gat. reglowy. 290-840. (Lit. : Krupa 1885; Woł. 1895; Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1957; Ziel. 1979) 28 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3411 – dol. Starego Pot. 840; 3422 – dol. Czarnej Wody 710; 3443 – Szczob 770; 3511 – Borownice 360-400 74. Salix purpurea L. – Bardzo często. W wiklinach nadrzecznych (St-v) nad rzekami i potokami w piętrze pogórza, w reglu dolnym rzadziej. 290-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964) 64 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2342 – Jaworzynka 870; 2402 – Mostki 310; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3301 – Królowo 410; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3411 – dol. Starego Pot. 790; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 Salix aurita L. × Salix silesiaca WILLD. – Brzegi lasów, zarośla, śródleśne polany w piętrze pogórza i regla dolnego. 500-1020. 4 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 550; 2430 – Obidza 500; 3303 – Dzwonkówka 950; 3402 – Hala Konieczna 1020 Salix triandra L. × Salix viminalis L. – Zebrana w nadrzecznych wiklinach w Piwnicznej 370 (EG3522). Cannabaceae 75. Humulus lupulus L. – Niezbyt często. Łęgi (S-P) i zarośla łęgowe w dolinach Dunajca i Popradu w piętrze pogórza, rzadziej w zaroślach w wyższych położeniach. 290-860. (Lit. : Pawł. 1925) 25 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 340; 2331 – nad Tylmanową 550; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2440 – Będzikówka 820; 2510 – Cyganowice 310; 3301 – Tylmanowa 400; 3312 – Stajkowa Góra 660; 3332 – Szczawnica 430; 3430 – między Szczawnicą a Szlachtową (wys. nienot.); 3443 – Syhla 860 (Pawł. 1925) Urticaceae 76. * Urtica urens L. – Bardzo rzadko. Tylko na miejscach ruderalnych przy budynku stacji kolejowej Piwniczna Hanuszów 370 (EG3522). Ogólnie podawał Pawłowski z niższych położeń Pasma Radziejowej (1925). Archeofit. 77. Urtica dioica L. – Pospolicie. Wilgotne lasy liściaste, zarośla, brzegi duktów leśnych i miejsca ruderalne we wszystkich piętrach roślinnych. 290-1260. (Lit. : Łapcz. 1892; Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Loch 1986; Zarz. 2008) 94 stan. : EG: 1443 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2322 – Cebulówka 700; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2424 – Barcice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3313 – dol. Czarnego Pot. 720; 3333 – Szczawnica 450; 3400 – Skałka 1160; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3413 – Radziejowa 1260; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500; 3512 – Piwniczna Zdrój 360 Ulmaceae 78. Ulmus laevis PALL. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza w łęgach i zaroślach łęgowych dolin Dunajca i Popradu. 300-450. 15 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2312 – Zawodzie 350; 2321 – Kamieńczyk 420; 2334 – Obidza 450; 2411 – Gaboń 320; 2412 – dol. Galiszowianki 340; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2510 – Cyganowice 310; 2540 – Roztoka Ryterska 420; 3302 – Królowo 410; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3521 – dol. Czerczy 420 79. Ulmus glabra HUDS. (Ulmus scabra MILL.) – Niezbyt często. W lasach liściastych i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego. 310-860. (Lit. : Pawł. 1950) 24 stan. : EG: 2324 – Brzyna 360; 2341 – Tylmanowa 400; 2404 – Stary Sącz 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2441 – dol. Jaworzynki 730; 2541 – Rytro 340; 3304 – przeł. Przysłop 840; 3400 – dol. Sopotnickiego Pot. 860; 3412 – dol. Średniego 820; 3413 – Baniska 900 (Pawł. 1950); 3442 – Jaworki 610; 3512 – Piwniczna 370 80. Ulmus minor MILL. EMEND. RICHENS (Ulmus campestris L. EMEND. HUDS.) – Bardzo rzadko. Brzegi lasów i zarośla w piętrze pogórza. 300-600. 4 stan. : EG: 2404 – Stary Sącz 300; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 600; 3501 – Młodów 380; 3511 – Borownice 370 Pawłowski (1925) notował ten gatunek w Brzynie. Ulmus glabra HUDS. × Ulmus minor MILL. EMEND. RICHENS – Zebrany nad strumykiem nad doliną Białej Wody 730 (EG3442). Loranthaceae 81. Viscum album L. subsp. abietis (WIESB.) JANCH. (Viscum abietis BECK) – Rzadko. Na jodłach w piętrze pogórza i regla dolnego. 360-800. (Lit. : Pawł. 1925) 7 stan. : EG: 2313 – Brzyna 360; 2322 – Cebulówka 620; 2422 – Skrudzina 450; 2433 – Przysietnica 500; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 450; 3434 – Sucha Dolina 680; 3531 – nad dol. Zaczerczyka 630 Pawłowski (1925) podawał ten gatunek z lasów nad doliną Czerczy. Polygonaceae 82. Rumex conglomeratus L. – Rzadko. Brzegi stawów, rozlewiska nadrzeczne, podmokłe łąki i rowy; wyłącznie w piętrze pogórza. 290-500. (Lit. : Pawł. 1925) 9 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2324 – Obidza 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 500; 2412 – dol. Galiszowianki 340; 2414 – Stary Sącz 320; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 440; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 83. Rumex sanguineus L. – Gatunek figuruje w dwóch zdjęciach fitosocjologicznych wykonanych w dolinie Czarnej Wody 710 i Kotelniczego Potoku 750 (Mycz. & Garb. 1962). W trakcie badań nieodnotowany. 84. Rumex obtusifolius L. – Pospolicie. Wilgotne lasy, zarośla, brzegi dróg leśnych, rowy, żwirowiska i miejsca ruderalne w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 94 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 820; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2520 – Barcice Dolne 320; 3301 – Królowo 410; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3443 – Szczob 910; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 85. Rumex aquaticus L. – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na brzegach rozlewisk nadrzecznych, podmokłych łąkach, w rowach. 290-520. (Lit. : Pawł. 1925) 6 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2324 – Brzyna 340; 2412 – Gołkowice Górne 350; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 520 (Pawł. 1925); 3511 – Borownice 360; 3512 – Piwniczna 370 86. Rumex crispus L. – Często. Łąki, pola, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. 300-890. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 27 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 670; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2433 – Przysietnica 420; 2510 – Cyganowice 310; 3301 – Królowo 410; 3311 – Krościeko n/Dun.; 3312 – Stajkowa Góra 540; 3424 – Bukowiec 890 (Pawł. 1925); 3431 – Jaworki 580; 3530 – na S od dol. Czerczy 780 87. Rumex alpestris JACQ. (Rumex arifolius ALL.) – Niezbyt często. W lasach, na łąkach i śródleśnych polanach w obu piętrach reglowych. Gat. subalpejski. 585-1140. (Lit. : Łapcz. 1892; Woł. 1895; Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1957; Ziel. : Meł. 1961, LBL) 23 stan. : EG: 2342 – Kotliny 780; 2343 – Obidza 800; 2440 – Będzikówka 860; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 750; 3402 – Hala Konieczna 1000-1050; 3404 – dol. Roztoki Małej 585 (Korn. & Medw.-Korn. 1957); 3410 – Czeremcha 1100; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1120; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Kordowiec 730 88. [*] Rumex thyrsiflorus FINGERH. – Bardzo rzadko. Jedynie w pobliżu linii kolejowej na łąkach w dolinie Popradu w Rytrze 340 (EG2540) i Piwnicznej Borownicach 360 (EG3511); być może zawleczony. 89. Rumex acetosa L. – Bardzo często. W piętrze pogórza i regla dolnego na łąkach. 300-1060. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 52 stan. : EG: 2313 – Brzyna 350; 2322 – Cebulówka 700; 2342 – Jaworzynka 900; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2420 – Łazy Brzyńskie 480; 2431 – dol. Jaworzynki 430; 2510 – Cyganowice 310; 3312 – Stajkowa Góra 540; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3400 – Skałka 1060 (Pawł. 1925); 3443 – Szczob 820; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 90. Rumex acetosella L. – Bardzo często. Suche łąki, psiary, pastwiska, borówczyska, pola i ugory we wszystkich piętrach roślinnych. 310-1210. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 69 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 700; 2333 – Obidza 660; 2342 – Błyszcz 900; 2404 – Stary Sącz 310; 2413 – Moszczenica Niżna 330-420; 2424 – Przysietnica 440; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 440; 3304 – Rokita 870; 3313 – Średniak 780; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1210; 3413 – Radziejowa 1180; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 91. Polygonum amphibium L. – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na wilgotnych łąkach, polach i w rowach. 290-520. 6 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 360; 2402 – Mostki 310; 2414 – Stary Sącz 320-370; 2431 – Gaboń 520; 2510 – Barcice Dolne 310-320 92. Polygonum persicaria L. – Często. Brzegi dróg leśnych, pola, ugory, przydroża, żwirowiska w piętrze pogórza, rzadziej w reglach. 300-1170. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 44 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 590; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2432 – nad Przysietnicą 520; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 970; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3410 – polana Koszarki 940; 3413 – Radziejowa 1170 (Pawł. 1925); 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600 93. Polygonum lapathifolium L. – Niezbyt często. Pola, ugory, rowy, żwirowiska nadrzeczne i miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. 300-1050. (Lit. : Pawł. 1925) 22 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 670; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2432 – nad Przysietnicą 480; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3520 – Kosarzyska 460 Podane stanowiska dotyczą obu podgatunków tj. Polygonum lapathifolium L. subsp. lapathifolium, jak i Polygonum lapathifolium L. subsp. pallidum (WITH.) FR. Polygonum lapathifolium L. subsp. brittingeri (OPIZ) RECH. F. (Polygonum brittingeri OPIZ) – Bardzo rzadko. Znaleziony jedynie na żwirowisku nadrzecznym przy ujściu Popradu do Dunajca 290 (EG1434). 94. Polygonum hydropiper L. – Często. Brzegi dróg leśnych, rowy, kałuże, wilgotne pola w piętrze pogórza i regla dolnego. 310-1120. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 39 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2333 – Obidza 670; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 530; 2442 – dol. Przysietnicy 620; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 440; 3313 – Wisielec 860; 3410 – polana Koszarki 940; 3412 – Złamany Wierch 1120 (Pawł. 1925); 3421 – dol. Starego Pot. 690; 3500 – dol. Roztoki Małej 450; 95. Polygonum mite SCHRANK – Bardzo rzadko. Jedynie w podmokłych zaroślach łęgowych w Mostkach 310 (EG2402). 96. Polygonum minus HUDS. – Niezbyt często. Pola, ugory, brzegi dróg leśnych w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-850. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 25 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2333 – Obidza 500; 2341 – dol. pot. Spod Błyszcza 500; 2344 –dol Majdańskiego Pot. 520; 2411 – Gaboń 320; 2422 – Skrudzina 360-470; 2432 – nad Przysietnicą 500; 2540 – Rytro 480; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3420 – dol. Sielskiego Pot. 700; 3424 – Podbukowiec 850 97. Polygonum aviculare L. – Bardzo często. Pola, ugory, ścieżki, przydroża, chodniki w piętrze pogórza, dużo rzadziej w reglu dolnym. 290-1020. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Nowiń. 1965) 67 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 540; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – Rokita 870; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3402 – Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3421 – dol. Starego Pot. 690; 3424 – Podbukowiec 780; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 98. * Reynoutria sachalinensis (F. SCHMIDT) NAKAI (Polygonum sachalinense F. SCHMIDT) – Bardzo rzadko. Niewielkie kępy przy drogach. Epekofit. 310-520. 4 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 380; 2402 – Mostki 310; 2433 – Przysietnica 420; 3520 – Kosarzyska 520 99. * Reynoutria japonica HOUTT. (Polygonum cuspidatum SIEBOLD & ZUCC.) – Niezbyt często. Brzegi zarośli, przydroża i miejsca ruderalne. Epekofit. 290-550. 14 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2404 – Stary Sącz 310; 2413 – Moszczenica Niżna 330-420; 2510 – Cyganowice 310-320; 2540 – Rytro 350; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550; 3332 – Szczawnica 420; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 360-370 100. * Fallopia convolvulus (L.) Á. LÖVE (Polygonum convolvulus L.) – Bardzo często. W piętrze pogórza i regla dolnego jako chwast na polach, ugorach, w ogródkach, czasem na żwirowiskach. Archeofit. 290-1020. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957; Nowiń. 1965) 53 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 590; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 470; 2540 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 650; 3332 – Szczawnica 430; 3402 – Hala Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3421 – dol. Starego Pot. 690; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600; 3512 – Piwniczna 370 101. Fallopia dumetorum (L.) HOLUB (Polygonum dumetorum L.) – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza w zaroślach łęgowych w dolinach Dunajca i Popradu. 290-460. 12 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2321 - Kamieńczyk 380; 2324 – Brzyna 380; 2334 – Obidza 360; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2540 – Rytro 350; 3512 – Piwniczna 370; 3521 – dol. Czerczy 460 Chenopodiaceae 102. * Kochia scoparia (L.) SCHRAD. – Bardzo rzadko. Tylko na torach przy stacji kolejowej w Starym Sączu 310 (EG2404); obficie. Epekofit. 103. Chenopodium polyspermum L. – Niezbyt często. Jako chwast w uprawach, zwłaszcza okopowych, a także na przydrożach i miejscach ruderalnych w piętrze pogórza. 300-550. (Lit. : Woł. 1895) 21 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 330-410; 2343 – Obidza 530; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gaboń 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 2540 – Rytro 410; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – Szczawnica 420; 3334 – Szczawnica 550; 3511 – Borownice 360-400 104. * Chenopodium hybridum L. – Bardzo rzadko. Tylko na przydrożach i miejscach ruderalnych w Starym Sączu 300-310 (EG1444 i 2404). Archeofit. 105. Chenopodium album L. – Bardzo często. Pola, ugory, przydroża, miejsca ruderalne oraz żwirowiska nadrzeczne; głównie w piętrze pogórza, w reglu dolnym dużo rzadziej. 300-1100. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 55 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 670; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 460; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – Rokita 870; 3332 – Szczawnica 430; 3402 – Hala Konieczna 1020; 3421 – dol. Starego Pot. 690; 3512 – Piwniczna 370; 3511 – Borownice 360-400 106. * Chenopodium strictum ROTH – Rzadko. Przydroża, chodniki i inne miejsca ruderalne. 310-460. Epekofit. 6 stan. : EG: 2341 – Tylmanowa 400; 2404 – Stary Sącz 310; 2540 – Rytro 350; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3521 – dol. Czerczy 460; 3522 – Hanuszów 370 Gatunek podano wyłącznie na podstawie materiałów zielnikowych; prawdopodobnie jest dużo częstszy niż wynikałoby to z podanej liczby stanowisk. 107. * Chenopodium ficifolium SM. – Bardzo rzadko. Tylko na stercie ziemi na kamieńcu nad Popradem w Starym Sączu 300 (EG1444) i w miejscu eksploatacji piasku na kamieńcu w Piwnicznej 360 (EG3412); tutaj tylko 1 osobnik. Archeofit. 300-360. 108. Chenopodium glaucum L. – Rzadko. Żwirowiska nadrzeczne, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza. 290-580. (Lit. : Pawł. 1925) 10 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2402 – Mostki 310; 2403 – między Mostkami a Stary Sączem 320; 2404 – Stary Sącz 310; 2433 – Przysietnica 500; 2510 – Barcice Dolne 310; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3431 – dol. Starego Pot. 580; 3512 – Piwniczna Zdrój 370 109. Chenopodium rubrum L. – Bardzo rzadko. Tylko na stercie ziemi na kamieńcu nad Popradem w Starym Sączu 300 (EG1444). 110. * Chenopodium bonus-henricus L. – Bardzo rzadko. Znaleziona jedynie przy drodze w Szczawnicy Wyżnej 480 (EG3334). Kiedyś prawdopodobnie bardziej rozpowszechniona, bo podawana m.in. ze Szlachtowej, Starego Sącza, Rytra i Piwnicznej, a także z Obidzy 550 (Pawł. 1925). Archeofit. 111. * Atriplex nitens SCHKUHR – Bardzo rzadko. Tylko na gruzowiskach i śmietniskach w wilkinach nad Dunajcem w Gaboniu 320 (EG2411); dość obficie. Archeofit. 112. Atriplex patula L. (Atriplex patulum L.) – Niezbyt często. Żwirowiska nadrzeczne i miejsca ruderalne w piętrze pogórza. 290-660. (Lit. : Pawł. 1925) 22 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2331 – Tylmanowa 380-400; 2343 – Obidza 530; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2431 – Gaboń 520; 2540 – Rytro 340; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3333 – Szczawnica 450; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3521 – dol. Czerczy 380-450 Amaranthaceae 113. * Amaranthus chlorostachys WILLD. (Amaranthus hybridus L.) – Bardzo rzadko. Tylko na żwirowisku u ujścia Popradu do Dunajca 290 (EG1434) i na gruzowisku w Piwnicznej 370 (EG3512). Epekofit. 114. * Amaranthus retroflexus L. – Bardzo rzadko. Pola, przydroża, miejsca ruderalne. Epekofit. 300-410. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2403 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 3311 – Krościenko n/Dun. 410 Podany również ze Szczawnicy (Zubrz. 1894). 115. * Amaranthus lividus L. (Amaranthus ascendens LOISEL.) – Bardzo rzadko. Tylko na nagiej glebie przy torach naprzeciw stacji kolejowej w Starym Sączu 310 (EG2404) i na klombach w centrum Szczawnicy 460 (EG3333). Podawany ogólnie z okolic Sącza (Berd. 1890; Pawł. 1925). Epekofit. 116. * Amaranthus blitoides S. WATSON. – Bardzo rzadko. Tylko na nagiej glebie przy torach naprzeciwko stacji kolejowej w Starym Sączu 310 (EG2404). Epekofit. Portulacaceae 117. * Portulaca oleracea L. subsp. oleracea – Bardzo rzadko. Tylko przy nieużytkowanym torowisku na stacji kolejowej w Starym Sączu 310 (EG2404). Epekofit. Caryophyllaceae 118. * Petrorhagia saxifraga (L.) LINK (Tunica saxifraga (L.) SCOP.) – Bardzo rzadko. Na żwirowiskach i kamieńcach nadrzecznych nad Dunajcem i Popradem koło Starego Sącza 290-310 (EG1444), skąd podana już przez Kornasiów (1957) i na podobnych siedliskach nad Popradem w Barcicach Dolnych 310-320 (EG2510 i 2520). Hemiagriofit. 119. Dianthus armeria L. – Rzadko. W piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego na nasłonecznionych skarpach, skałkach, w suchych murawach i zaroślach. 380-760. (Lit. : Pawł. 1925) 7 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 720; 2413 – Moszczenica Niżna 380; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2431 – Gaboń 530; 3323 – Bryjarka 675; 3403 – Wielka Roztoka 550 (Pawł. 1925); 3521 – Bucznik 640 Ponadto podany przez Pawłowskiego (1925) znad Brzyny i Obidzy 760. ? Dianthus carthusianorum L. – Gatunek figuruje w dwóch zdjęciach fitosocjologicznych Zarzyckiego (2008), wykonanych na łąkach w reglu dolnym. W związku z tym, że Dianthus carthusianorum jest gatunkiem niżowym, daty wydają się mało prawdopodobne. Nie można wykluczyć pomyłki z gatunkiem poprzednim. 120. Diantus deltoides L. – Niezbyt często. Suche łąki, skarpy przydrożne w piętrze pogórza i regla dolnego. 370-1024. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 15 stan. : EG: 2323 – Brzyna 510; 2342 – Błyszcz 800; 3303 – Dzwonkówka 880; 3424 – dol. Rohacza 640; 3433 – przeł. Obidza 940; 3444 – Eliaszówka 1024 (Pawł. 1925); 3500 – Kordowiec 750; 3501 – Młodów 370; 3512 – Piwniczna 370; 3520 – Kosarzyska 500 121. Dianthus superbus L. S. STR. – Bardzo rzadko. Kilka osobników na polanie Wdżary Wyżne 780 (EG2443). Podawany przez Kornasiów (1957) i Nowińskiego (1962) z łąk między Kordowcem a Niemcową 600-850 (EG3510). 122. Gypsophila muralis L. – Bardzo rzadko. Gat. podawany przez Kornasiów (1957) z wilgotnych ściernisk w Starym Sączu 330 (EG2414). W trakcie badań niepotwierdzony. 123. Saponaria officinalis L. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza w wiklinach (St-v) i na kamieńcach w dolinach Dunajca i Popradu. 290-530. (Lit. : Pawł. 1925) 23 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 350 -370; 2331 – Tylmanowa 380; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2520 – Barcice Dolne 320; 2530 – Rytro 330-350; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3430 – Szlachtowa 530; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 124. Cucubalus baccifer L. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza w zbiorowiskach łęgowych nad Dunajcem i Popradem. 310-410. (Lit. : Berd. 1890; Korn. & Medw.-Korn. 1957) 12 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Obidza 330; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gaboń 320; 2510 – Cyganowice 310; 2520 – Barcice Dolne 320; 2530 – Rytro 330-350; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3512 – Piwniczna 370 125. Lychnis flos-cuculi L. – Bardzo często. Głównie na wilgotnych łąkach w piętrze pogórza i regla dolnego, wyżej prawdopodobnie tylko zawlekana. 300-1260. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 64 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – dol. Przysietnicy 820; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3304 – Rokita 820; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3410 – polana Koszarki 930; 3413 – Radziejowa 1260; 3443 – Szczob 810; 3512 – Piwniczna 360-380 126. Viscaria vulgaris RÖHL. – Często. Brzegi zarośli, suche łąki, nasłonecznione zbocza, przydrożne skarpy w piętrze pogórza i regla dolnego. 360-1200. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957) 43 stan. : EG: 2323 – Brzyna 510; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2342 – Błyszcz 860; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2424 – Barcice Dolne 370; 2440 – Będzikówka 830; 3302 – Królowo 430; 3304 – Rokita 870; 3313 – Średniak 760; 3410 – polana Koszarki 950; 3404 – polana Maćkowska 830; 3413 – Radziejowa 1140 (Pawł. 1925); 3512 – Piwniczna 360-380 ? * Melandrium noctiflorum (L.) FR. – Podany przez Berdaua (1890) z okolic Krościenka, być może poza granicami badanego terenu. 127. Melandrium rubrum (WEIGEL) GARCKE – Często. W lasach liściastych i zaroślach, szczególnie w dolinach potoków, w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1080. (Lit. : Pawł. 1925) 36 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2343 – Obidza 630; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2431 – Gaboń 590; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2530 – Dominików 330; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 810; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3400 – Skałka Gabońska 1080 (Pawł. 1925); 3410 – Kuni Wierch 980; 3422 – dol. Czarnej Wody 720; 3522 – Piwniczna 370-450 128. * Melandrium album (MILL.) GARCKE – Bardzo często. Na kamieńcach i żwirowiskach nadrzecznych, miedzach i przydrożach w piętrze pogórza, rzadziej wyżej. Archeofit. 290-740. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 65 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 670; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 510; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 440; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3421 – dol. Starego Pot. 690; 3424 – dol. Rohacza 640; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 129. Silene vulgaris (MOENCH) GARCKE (Silene inflata (SALISB.) SM.) – Niezbyt często. Głównie w piętrze pogórza na kamieńcach w dolinie Dunajca i Popradu. 300-620. 15 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2403 – Stary Sącz 300-320; 2412 – Gołkowice Górne 320-400; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3501 – Młodów 350; 3521 – nad Piwniczną 620 130. * Silene gallica L. – Bardzo rzadko. Gat. podany ogólnie z okolic Sącza i Krościenka (Berd. 1890), Szczawnicy (Woł. 1895) oraz znad doliny Czerczy 740 i z Syhli 720 (Pawł. 1925). Gatunek nienotowany w trakcie badań. Archeofit. 131. Silene nutans L. – Często. Brzegi lasów i zarośli, nasłonecznione zbocza, suche łąki w piętrze pogórza i regla dolnego. 370-1050. (Lit. : Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Zarz. 2008) 29 stan. :EG: 2321 – Kamieńczyk 370; 2323 – Kobylica 630; 2334 – Obidza 610; 2420 – Łazy Brzyńskie 510; 2443 – polany Wdżary Niżne i Wyżne 700-800; 3301 – Królowo 420; 3303 – Dzwonkówka 950-980; 3323 – Bryjarka 600-670; 3410 – polana Koszarki 950; 3443 – Szczob 850; 3522 – Hanuszów 400; 132. * Agrostemma githago L. – Rzadko. W uprawach zbożowych jako chwast, głównie w piętrze pogórza. Archeofit. 300-900. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 8 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2403 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie (wys. nienot.); 2322 – Cebulówka 700; 2510 – Barcice Dolne 310-320; 2530 – Rytro 330-350; 3424 – Bukowiec 740 (Pawł. 1925); 3443 – Syhla 900 (Pawł. 1925) Podawany także ze Szczawnicy (Woł. 1895). 133. Moehringia trinervia (L.) CLAIRV. – We wszystkich piętrach roślinnych w lasach, zaroślach i przy leśnych drogach. 300-1210. (Lit. : Pawł. 1925) 76 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 580; 2342 – Błyszcz 880; 2404 – Stary Sącz 310; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2432 – Przysietnica 530; 2530 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 960; 3312 – Stajkowa Góra 650; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3401 – dol. Jaworzynki 850; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1210; 3423 – Wielki Rogacz 940; 3511 – Borownice 410; 3532 – Podolik 380 134. Arenaria serpyllifolia L. – Często. Pospolicie. Głównie w piętrze pogórza na kamieńcach i żwirowiskach nadrzecznych, czasami w polach; w wyższych położeniach dużo rzadziej, ale jeszcze na granicy regli na wychodniach piaskowca na Skałce. 300-1160. (Lit. : Pawł. 1925) 33 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2330 – Tylmanowa 390; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 520; 2442 – dol. Przysietnicy 820; 2540 – Rytro 350; 3400 – Skałka 1160; 3421 – dol. Starego Pot. 680; 3333 – Szczawnica 450; 3510 – Kamienny Groń 770; 3512 – Piwniczna 370 135. Stellaria nemorum L. – Bardzo rzadko. W różnych typach lasów i zarośli wszystkich pięter roślinnych. 300-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 70 stan. : EG: 2313 – Brzyna 350; 2321 – Kamieńczyk 450; 2342 – Błyszcz 860; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 600; 2442 – dol. Przysietnicy 620; 2500 – Stary Sącz 300; 3303 – Dzwonkówka 970; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3313 – dol. Czarnego Pot. 720; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1160; 3423 – Wielki Rogacz 1120; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 400 136. Stellaria media (L.) VILL. (Stellaria media VILL.) – Bardzo często. Pola, ugory, przydroża, miejsca ruderalne w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Nowiń. 1965) 74 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 880; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2431 – Gaboń 470; 2510 – Cyganowice 310; 3304 – Rokita 870; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3401 – Przehyba 1140; 3402 – Hala Konieczna 1040; 3413 – Radziejowa 1180 (Pawł.. 1925); 3501 – Młodów 350-400; 3511 – Borownice 450 137. Stellaria holostea L. – Często. W lasach liściastych, głównie grądach (T-C) i zaroślach w piętrze pogórza. 300-650. (Lit. : Pawł. 1925) 26 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2343 – dol. Obidzkiego Pot. 570; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 380; 2530 – Rytro 340; 3302 – Królowo 460; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 650; 3404 – dol. Roztoki Małej 600; 3511 – Borownice 420 138. Stellaria uliginosa MURRAY – Często. W lasach i zaroślach nad potokami, na śródleśnych młakach i w źródliskach w piętrze pogórza i regla dolnego. 350-1130. (Lit. : Pawł. 1925) 30 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 450; 2332 – dol. pot. Kąty 630; 2422 – Gołkowice Górne 350; 2430 – Sopatowiec 710; 2442 – dol. Przysietnicy 610; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600-670; 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3443 – Szczob 910; 3520 – Kosarzyska 480 139. Stellaria graminea L. – Pospolicie. Brzegi zarośli, łąki i śródleśne polany w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1175. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 87 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2333 – Obidza 500; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 590; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2431 – Gaboń 460; 2441 – dol. Jaworzynki 600; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 430; 3313 – Dzwonkówka 950; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3401 – Przehyba 1175 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3442 – Jaworki 610; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 Cerastium tatrae BORBÁS – Podana przez Pelca (1973) ze stanowisk efemerycznych w dolinie Dunajca w Krościenku i Gołkowicach. Wędruje wzdłuż doliny Dunajca z Tatr. Gat. alpejski. 140. Cerastium arvense L. S. STR. – Często. Suche łąki, skarpy przydrożne, miedze w piętrze pogórza, rzadziej w wyższych położeniach. 310-910. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 26 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2331 – nad Tylmanową 500; 2404 – Stary Sącz 310; 2424 – Przysietnica 420; 2530 – Rytro 340; 3312 – Groń 670; 3404 – polana Maćkowska 780-820; 3431 – Jaworki 630; 3434 –między przeł. Gromadzką a Eliaszówką 910; 3511 – Borownice 450 141. Cerastium sylvaticum WALDST. & KIT. – Bardzo rzadko. W lasach łęgowych nad potokami w Starym Sączu Lipie 340 (EG2414) i w Barcicach Dolnych 360 (EG2424). Podany przez Pawłowskiego (1950) z zarośli nad Dunajcem między Nowym a Starym Sączem. Gat. podgórski. Figuruje także w zdjęciu fitosocjologicznym z doliny Czarnej Wody (Mycz. & Grab. 1962) – data mało prawdopodobna. 142. Cerastium holosteoides FR. EMEND. HYL. (Cerastium vulgatum L.) – Pospolicie. We wszystkich piętrach na łąkach, pastwiskach, trawnikach, przydrożach i kamieńcach nadrzecznych. 300-1195. (Lit. : Zabokl. 1964; Pawł. 1925; Zając 1975; Zarz. 2008) 78 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Jaworzynka 820; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 420; 2442 – dol. Przysietnicy 820; 2510 – Cyganowice 310; 3302 – Królowo 440; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3332 – Szczawnica 430; 3402 – Wielka Przehyba 1195 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3442 – Jaworki 610; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3511 – Borownice 450 143. Cerastium semidecandrum L. – Bardzo rzadko. Jedynie na suchych łąkach w dolinie Dunajca w Mostkach 310 (EG2402). 144. Cerastium glomeratum THUILL. (Cerastium viscosum L.) – Często. Pola, ugory, przydroża i kamieńce w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. 300-1070. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Zając 1975) 39 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 510; 2423 – Moszczenica Wyżna 420; 2510 – Cyganowice 310; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 740; 3322 – Szczawnica 420; 3422 – dol. Czarnej Wody 740; 3423 – Wielki Rogacz 1070; 3511 – Borownice 450 145. Cerastium macrocarpum SCHUR EMEND. GARTNER – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza nad potokami w łęgach i na żwirowskach. 340-460. 8 stan. : EG: 2403 – Stary Sącz 370; 2412 – Lejzówka 400; 2414 – Stary Sącz 350; 2424 – Barcice Dolne 380; 2530 – Rytro 340; 2541 – Rytro 340; 3302 – Królowo 400; 3520 – Kosarzyska 460 146. Myosoton aquaticum (L.) MOENCH (Malachium aquaticum (L.) FR.) – Bardzo często. Wilgotne lasy i zarośla, brzegi stawów, rowy i żwirowiska nadrzeczne w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. 290-900. (Lit. : Pawł. 1925) 57 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 720; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Stajkowa Góra 660; 3332 – Szczawnica 430; 3401 – dol. Jaworzynki 850; 3434 – przeł. Gromadzka 900; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 147. Sagina nodosa (L.) FENZL – Bardzo rzadko. Jedynie na wilgotnym miejscu na nieużytkowanej drodze gruntowej w Obłazach Ryterskich 550 (EG3500). Podawany także z doliny Czerczy 480 (EG3520), Rytra oraz północnych stoków Eliaszówki (Pawł. 1925). 148. Sagina saginoides (L.) H. KARST. (Sagina linnaei C. PRESL) – Bardzo rzadko. Notowany przez Pawłowskiego (1925) na polanach w piętrach reglowych. W trakcie prowadzenia badań niestwierdzony. Gat. subalpejski. 675-1175. (Lit. : Łapcz. 1892; Pawł. 1925) 5 stan. : EG: 3323 – Bryjarka (Łapcz. 1892); 3400 – Szczawnicka Skałka 1100 (Pawł. 1925); 3401 – Mała Prehyba 1130-1175 (Pawł. 1925); 3423 – między Radziejową a Wielkim Rogaczem 1120 (Pawł. 1925); 3424 – ponad Bukowcem 940 (Pawł. 1925) Podany także z Eliaszówki i znad doliny Czerczy 700 (Pawł. 1925). 149. Sagina procumbens L. – Często. Brzegi dróg leśnych, żwirowiska i kamieńce nadrzeczne, wilgotne pola, przydroża, chodniki w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1160. (Lit. : Pawł. 1925) 48 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 840; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2420 – Łazy Brzyńskie 510; 2424 – Barcice Dolne 370; 2442 – dol. Przysietnicy 820; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 460; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1050; 3521 – dol. Czerczy 450; 352 – Hanuszów 370 150. * Scleranthus annuus L. – Często. Pola i ugory w piętrze pogórza i regla dolnego. Archeofit. 300-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Nowiń. 1965) 27 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2321 – Łosice 550; 2331 – nad Tylmanową 500; 2342 – Błyszcz 800; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 520; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2422 – Skrudzina 380; 2424 – Barcice Dolne 380; 2510 –Cyganowice 310; 3410 – polana Koszarki 940; 3411 – dol. Starego Potoku 860; 3444 – Eliaszówka 1000 (Pawł. 1925); 3511 – Borownice 520 151. Scleranthus polycarpos L. – Bardzo rzadko. Jedynie na skałkach andezytowych Bryjarki 670 (EG3323), skąd podawany był już przez Kornasiów (1967). 152. * Spergula arvensis L. – Często. Pola i ugory w piętrze pogórza i regla dolnego. Archeofit. 320-1050. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 26 stan. : EG: 2323 – Kobylica 610; 2331 – dol. pot. Spod Błyszcza 500; 2333 – Obidza 670; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 530; 2424 – Barcice Dolne 380; 2540 – Rytro 340; 3303 – Sulorze 640-700; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3410 – polana Koszarki 940; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3511 – Borownice 520 153. Spergularia rubra (L.) J. PRESL & C. PRESL – Bardzo rzadko. Na ścieżkach i poboczach dróg w lasach; prawdopodobnie zawleczony. 560-1100. (Lit. : Pawł. 1925) 3 stan. : EG: 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 560; 3400 – przeł. Minkowska 1100; 3423 – Wielki Rogacz 1070 Podana także z okolic Sącza (Berd. 1890) i Rytra (Pawł. 1925). 154. Herniaria glabra L. – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na żwirowiskach i kamieńcach nadrzecznych. 290-560. (Lit. : Pawł. 1925) 10 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 290; 2324 – Brzyna 330; 2520 – Barcice Dolne 320; 2540 – Rytro 370; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 560; 3333 – Szczawnica 430; 3500 – dol. Roztoki Małej 520; 3520 – dol. Czerczy 460; 3522 – Hanuszów 370 Euphorbiaceae 155. Mercurialis perennis L. – Często. Cieniste lasy i zarośla, zwłaszcza na stromych, kamienistych stokach w piętrze pogórza i regla dolnego. 310-1100. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Loch 1986) 47 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 540; 2324 – Brzyna 340; 2343 – dol. Obidzkigo Pot. 600; 2402 – Mostki 310; 2422 – Skrudzina 420; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2530 – Rytro 340; 3302 – Królowo 460; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3323 – Bryjarka 600; 3400 – dol. Majdańskiego Pot. 900; 3402 – Wielka Prehyba 1100 (Pawł. 1925); 3431 – dol. Starego Pot. 610; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550 156. * Euphorbia exigua L. – Bardzo rzadko. Podany przez Pawłowskiego (1925) z doliny Zakijowskiego Potoku 500 (EG3322) i Berdaua (1890) z okolic Krościenka i Szczawnicy. W trakcie badań nieodnaleziony. Archeofit. 157. * Euphorbia peplus L. – Niezbyt często. Przydomowe ogródki, przydroża, chodniki w piętrze pogórza. Archeofit. 310-540. (Lit. : Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1957) 12 stan. : EG: 2404 – Stary Sącz 310; 2424 – Barcice Dolne 330; 2540 – Rytro 360; 3311 – Krościenko n/Dun.; 3322 – między Krościenkiem a Szczawnicą 420; 3333 – Szczawnica 450; 3430 – Szlachtowa 540; 3501 – Młodów 360; 3522 – Piwniczna 420 158. * Euphorbia helioscopia L. – Niezbyt często. Pola, ugory, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza, wyżej rzadko. Archeofit. 300-740. (Lit. : Pawł. 1925) 18 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2343 – Obidza 520; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gaboń 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 480; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 550; 3431 – dol. Starego Pot. 630; 3501 – Młodów 350-530 Pawłowski (1925) podaje ten gatunek z Syhli 740. 159. Euphorbia platyphyllos L. – Bardzo rzadko. Tylko na żwirowiskach nad Dunajcem na północny zachód od Starego Sącza 300 (EG1443). Wg Pawłowskiego (1925) „po wiklinach i stokach w dol. Dunajca, (…) i Popradu rozpowszechniony”. 160. Euphorbia serrulata THUILL. (Euphorbia stricta L.) – Niezbyt często. W piętrze pogórza na kamieńcach i żwirowiskach nad rzekami i potokami, w reglu dolnym wzdłuż leśnych dróg. Gat. reglowy. 290-1100. (Lit. : Pawł. 1925) 20 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2324 – Brzyna 370; 2341 – Jaworzynka 560; 2424 – Barcice Górne 330; 2441 – nad dol. Jaworzynki 760; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 500; 3324 – Gabańka 620; 3401 – Skałka 1100; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3501 – Młodów 360; 3521 – dol. Czerczy 400 161. Euphorbia dulcis L. – Niezbyt często. W lasach liściastych, głównie grądach (T-C) w piętrze pogórza, rzadziej w buczynach (Dg-F) w reglu dolnym. 300-980. (Lit. : Pawł. 1925) 23 stan. : EG: 2321 – Sobel Zarzecki 420; 2324 – Brzyna 340; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2500 – Stary Sącz 300; 3302 – rez. Kłodne 400-500; 3304 – nad dol. Sopotnickiego Pot. 800; 3313 – Wisielec 820; 3324 – Szczawnica 550; 3410 – Kuni Wierch 980 162. Euphorbia amygdaloides L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych w lasach i zaroślach, głównie liściastych, stąd w reglu górnym rzadki. 300-1230. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 74 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2322 – Cebulówka 670; 2333 – Obidza 490; 2342 – Błyszcz 890; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2431 – Gaboń 550; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2530 – Rytro 340; 3302 – Królowo 450; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3401 – dol. Jaworzynki 860; 3410 – Kuni Wierch 980; 3413 – Radziejowa 1230 (Pawł. 1925); ; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3511 – Borownice 530 163. Euphorbia cyparissias L. – Bardzo często. Brzegi lasów i zarośli, nasłonecznione zbocza, przydrożne skarpy, suche murawy i kamieńce w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-900. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 72 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 440; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 430; 3304 – Dzwonkówka 840; 3312 – Stajkowa Góra 540; 3323 – Bryjarka 670; 3404 – polana Maćkowska 820; 3443 – Szczob 880; 3500 – Kordowiec 720; 3512 – Piwniczna 370 164. Euphorbia esula L. – Niezbyt często. Brzegi zarośli, kamieńce i przydroża w piętrze pogórza, rzadziej wyżej. 310-840. (Lit. : Pawł. 1925) 16 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Kobylica 630; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2342 – Jaworzynka 840; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2520 – Barcice Dolne 320; 2541 – Rytro 340; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3430 – Szlachtowa 520-570 Callitrichaceae 165. Callitriche verna L. EMEND. LÖNNR. S. STR. – Bardzo rzadko. W piętrze regla dolnego w kałużach przy śródleśnych młakach i na leśnych drogach. 700-1080. 4 stan. : EG: 2432 – nad dol. Przysietnicy 700; 3413 – dol. pot. Baniska 900; 3423 – Wielki Rogacz 1080; 3432 – Pokrywisko 960 Stanowiska podane przez Pawłowskiego (1925) z Pasma Radziejowej dla Callitriche verna L. s. str., w późniejszym czasie zostały przez niego uznane za niepewne (Pawł. 1950, 1962), gdyż okazy zielnikowe z nich pochodzące pozbawione były owocków, umożliwiających wiarygodne oznaczenie. 166. Callitriche cophocarpa SENDTN. (Callitriche polymorpha LÖNNR.) – Bardzo rzadko. Jedynie w piętrze pogórza w niewielkim stawku przy ujściu Popradu do Dunajca 290 (EG1434) oraz w rowie w dolinie Popradu w Cyganowicach 310 (EG2510). Aristolochiaceae 167. Asarum europaeum L. – Pospolicie. W piętrze pogórza i regla dolnego w lasach liściastych i zaroślach, m. in. w buczynach (Dg-F), grądach (T-C) i zbiorowiskach łęgowych. 300-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Loch 1986; Zarz. 2008) 84 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 580; 2342 – Błyszcz 850; 2402 – Mostki 310; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2530 – Rytro 340; 3302 – Królowo 460; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3313 – Wisielec 820; 3410 – Kuni Wierch 980; 3413 – Radziejowa 1180 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1070; 3511 – Borownice 380; 3522 – Piwniczna 450 Berberidaceae 168. Berberis vulgaris L. – Bardzo rzadko. Tylko w ciepłych zaroślach w Krościenku nad Dunajcem 430 (EG3312). Widnieje także w dwóch zdjęciach fitosocjologicznych Fabijańskiego (1957) wykonanych na Byjarce 540-545 (EG3323). Podany również z okolic Szczawnicy (Herb. 1834) i Sącza (Berd. 1890). Ranunculaceae 169. Caltha palustris L. S. L. – Bardzo często. Podmokłe łąki (Cr), młaki (V-C), mokradła śródleśne i źródliska w piętrze pogórza i obu regli. 290-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Pawlik. 1965) 63 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2322 – Cebulówka 510; 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 540; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 420; 2440 – Będzikówka 820; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 410; 3313 – dol. Czarnego Pot. 720; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3400 – dol. Majdańskiego Pot. 780; 3413 – Radziejowa 1180 (Pawł. 1925); 3431 – Jaworki 610; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 Część stanowisk z wyższych położeń może dotyczyć gat. następnego. 170. Caltha laeta SCHOTT, NYMAN & KOTSCHY – Gat. zebrany na wilgotnej łące na polanie Skałka 1010 (EG3413) i na młace w borze świerkowym na północnych stokach Okrúhli 930 (EG3434). Widnieje również w zdjęciu fitosocjologicznym opublikowanym przez Zaboklicką (1964) z młaki z Primula farinosa nad Jaworkami 800 (EG3432). Podaje także Pawłowski (1925) ze Szczawnickiej Skałki 1080 (EG3400) i doliny Starego Potoku 800, jednak na podstawie bardzo szczątkowych okazów. Prawdopodobnie nierzadki w wyższych położeniach. Gat. ogólnogórski. 171. Trollius europaeus L. – Bardzo rzadko. Jedynie na wilgotnych łąkach i śródleśnych polanach nad doliną Przysietnicy 680-720 (EG2442) i Roztoki Wielkiej 570-600 (EG2443). Drugie z tych stanowisk prawdopodobnie jest tożsame ze stanowiskiem Pawłowskiego (1925). Ponadto w zielniku Uniwersytetu Lubelskiego (LBL) znajdują się okazy zebrane w okolicach Niemcowej (leg. M. Mełgieś 1961), a jedno ze zdjęć fitosocjologicznych Zarzyckiego (2008) także zawiera ten gatunek. 172. Isopyrum thalictroides L. – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego w lasach liściastych i zaroślach: grądach (T-C), olszynkach (Ai), buczynach (Dg-F). 330-1050. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 29 stan. : EG: 2323 – Brzyna 420; 2332 – dol. pot. Kąty 630; 2343 – dol. Obidzkiego Pot. 570; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2440 – Będzikówka 930; 2530 – Rytro 340; 3302 – Królowo 460; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3324 – Bereśnik 800; 3402 – Wietrzne Dziury 1050 (Pawł. 1925); 3403 – dol. pot. Baniska 660; 3423 – Wielki Rogacz (wys. nienot.); 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-700 173. Actaea spicata L. – Często. W grądach (T-C) i buczynach (Dg-F) piętra pogórza i regla dolnego, zwłaszcza w miejscach stromych i kamienistych. 330-1000. (Lit. : Pawł. 1925, 1950; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 33 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 610; 2323 – Kobylica 570; 2341 – Jaworzynka 700; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3313 – Wisielec 820; 3401 – dol. Jaworzynki 880; 3411 – dol. Starego Pot. 860; 3414 – Kiczora 770 174. Aquilegia vulgaris L. – Rzadko. Głównie w dolinie Dunajca w piętrze pogórza na brzegach lasów i zarośli. 340-620. (Lit. : Pawł. 1925) 9 stan. : EG 2311 – Zarzecze 360; 2312 – Zawodzie 350; 2324 – Brzyna 340; 3301 – Królowo 410; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 420; 3322 – dol. Stodolskiego Pot. (wys. nienot); 3420 – Szlachtowa 520; 3431 – dol. Starego Pot. 620 175. * Consolida regalis GRAY – Bardzo rzadko. Tylko w Zarzeczu 360 (EG2311) w uprawach zbożowych jako chwast. Podana ponadto przez Zubrzyckiego (1894) ze Szczawnicy Niżnej. Archeofit. ** Aconitum xcammarum L. EMEND. FR. – Gatunek zebrany nad doliną Sopotnickiego Potoku, na łące na Hatajowskiej Polanie 870 (EG3304). Ergazjofigofit. 176. Clematis alpina (L.) MILL. – Bardzo rzadko. Znaleziony w szczelinach skalnych okazałej wychodni piaskowca w dolinie potoku Szczecina 850 (EG3402); nielicznie. Ponadto podany przez Pawłowskiego (1925) ze skał przy wodospadzie w dolinie Sopotnickiego Potoku 540 (EG3324), gdzie wciąż się utrzymuje, z dolnej części tej doliny przy ujściu do Grajcarka (Woł. 1895; Pawł. 1925), a także (Grzeg. 1868; Pawł. 1925) ze szczytu Skałki Gabońskiej 1140 (EG3400). Figuruje także w zdjęciach fitosocjologicznych Myczkowskiego i Grabskiego (1962) z doliny Czarnej Wody 665, 670, 800 (EG3432). Gat. reglowy. 177. Anemone nemorosa L. – Pospolicie. W piętrze pogórza i regla dolnego w lasach liściastych i zaroślach: grądach (T-C), łęgach (S-P), olszynkach (Ai), buczynach (Dg-F), ale także na polanach. 300-1090. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967; Zarz. 2008) 80 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2322 – Cebulówka 670; 2324 – Brzyna 340; 2342 – Błyszcz 700; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2422 – Skrudzina 420; 2440 – dol. Będzikówka 960; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 680; 3400 – dol. Majdańskiego Pot. 780; 3410 – Czeremcha 1090; 3431 – dol. Starego Pot. 580; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 410 178. Anemone ranunculoides L. – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego w lasach liściastych i zaroślach: grądach (T-C), łęgach (S-P), olszynkach (Ai), buczynach (Dg-F); rzadziej od gat. poprzedniego. 300-1020. (Lit. : Pawł. 1925, 1950) 29 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2334 – Obidza 370; 2342 – Błyszcz 750; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2500 – Stary Sącz 300; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3324 – Bereśnik 800; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3404 – Jaworzyna 930; 3431 – dol. Starego Pot. 610; 3520 – nad dol. Czerczy 700 179. Myosurus minimus L. – Podany przez Berdaua (1890) z okolic Starego Sącza. W trakcie badań nieodnaleziony. 180. Batrachium circinatum (SIBTH.) FR. – Bardzo rzadko. Tylko u ujścia Popradu do Dunajca 290 (EG1434) w niewielkim stawku tuż nad rzeką; dość obficie. Podawany również przez Berdaua (1890) ze Starego Sącza i ogólnie przez Pawłowskiego (1925) z doliny Dunajca. 181. Ranunculus platanifolius L. – Niezbyt często. W reglu dolnym na brzegach lasów i zarośli, w traworoślach oraz na śródleśnych polanach. Gat. subalpejski. 660-1140. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 12 stan. : EG: 2430 – Sopatowiec 660; 2440 – Będzikówka 870; 2441 – między dol. Jaworzynki i Przysietnicy 760; 2443 – Wdżary Wyżne 780; 3303 – Dzwonkówka 960; 3312 – Groń 800; 3400 – Skałka Gabońska 1140 (Pawł. 1925); 3401 – dol. Jaworzynki 850; 3410 – Czeremcha 1100; 3411 – dol. Starego Pot. 870; 3444 – Eliaszówka 1000; 182. Ranunculus flammula L. – Bardzo rzadko. Tylko nad Moszczenicą Wyżną 430 (EG2423) na wilgotnym miejscu przy leśnej drodze. Widnieje również w zdjęciu fitosocjologicznym (Zabokl. 1964) wykonanym na młace nad Jaworkami 800 (EG3432), w miejscu występowania Primula farinosa. 183. Ranunculus sceleratus L. – Bardzo rzadko. W miejscach mulistych na kamieńcach i brzegach stawków, wyłącznie w piętrze pogórza. 290-420. 5 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2331 – Tylmanowa 380; 2444 – Rytro 420; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3522 – Hanuszów (wys. nienot). 184. Ranunculus sardous CRANTZ – Podany przez Pawłowskiego (1925) z okolic Barcic i Przysietnicy. W czasie badań gatunek nieodnaleziony. 185. Ranunculus repens L. – Pospolicie. Wilgotne lasy i zarośla (zwłaszcza nad potokami), brzegi dróg leśnych i stawów, rowy, żwirowiska i przydroża w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1130. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Nowiń. 1965; Pawlik. 1965; Zarz. 2008) 88 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2442 – dol. Przysietnicy 720; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 970; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1925); 3410 – Czeremcha 1100; 3423 – Wielki Rogacz 1070; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 186. Ranunculus cassubicus L. S. L. – Rzadko. Jedynie w piętrze pogórza w dolinach Dunajca i Popradu w grądach (T-C) i zaroślach. 300-450. (Lit. : Pawł. 1925) 8 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 450; 2312 – Zawodzie 400; 2313 – Brzyna 350; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 3522 – Piwniczna 370 187. Ranunculus auricomus L. S. L. – Rzadko. Na łąkach i polanach, zwykle w miejscach wilgotnych, w piętrze pogórza i regla dolnego. 330-920. (Lit. : Pawł. 1925) 8 stan. : EG: 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2414 – Barcice Dolne 330; 2443 – polana Paszkowa 700; 2444 – polana Jasionowa 520-600; 2530 – Rytro 340; 3312 – Stajkowa Góra 650; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3434 – dol. Czerczy 580 188. Ranunculus lanuginosus L. – Bardzo często. W grądach (T-C), łęgach (S-P), olszynkach (Ai), buczynach (Dg-F) i wilgotnych zaroślach w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1130. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 58 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 580; 2342 – Błyszcz 770; 2402 – Mostki 310; 2440 – Będzikówka 820; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2510 – Cyganowice 310; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – Bryjarka 600; 3401 – MałaPrzehyba 1130 (Pawł. 1925); 3410 – Kuni Wierch 189. Ranunculus acris L. S. L. (Ranunculus acer L.) – Pospolicie. Na łąkach, pastwiskach i polanach śródleśnych w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 90 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 970; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Wielka Przehyba 1140; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3423 – Wielki Rogacz 1120; 3500 – Kordowiec 720; 3512 – Piwniczna 370 190. Ranunculus polyanthemos L. – Często. Brzegi zarośli, łąki, polany w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1120. (Lit. : Pawł. 1950, 1962; Fab. 1957; Zarz. 2008) 45 stan. : EG: 2323 – Brzyna 450; 2332 – dol. pot. Kąty 650; 2342 – Błyszcz 860; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2440 – Będzikówka 850; 2540 – Rytro 350-400; 3302 – Królowo 430; 3303 – Dzwonkówka 960; 3313 – Średniak 760; 3401 – Mała Przehyba 1120 (Pawł. 1950); 3430 – nad Szlachtową 650; 3431 – dol. Starego Pot. 550-650; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 191. Ficaria verna HUDS. – Często. W lasach i zaroślach piętra pogórza: grądach (T-C), łęgach (S-P), olszynkach (Ai), rzadziej w dolnoreglowych buczynach (Dg-F). 300-1030. (Lit. : Pawł. 1950) 47 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2334 – Obidza 370; 2342 – Kotliny 620; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2431 – dol. Jaworzynki 450; 2530 – Rytro 340; 3323 – Bryjarka 600; 3334 – Szczawnica 510; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3413 – polana Skałka 1030; 3510 – Niemcowa 780; 3512 – Piwniczna 360 192. Thalictrum aquilegiifolium L. (Thalictrum aquilegifolium L.) – Niezbyt często. W lasach nad potokami, w ziołoroślach i na brzegach zarośli w reglu dolnym; wzdłuż potoków schodzi w piętro pogórza. 460-1000. (Lit. : Pawł. 1925) 14 stan. : EG: 2440 – Skałka Gabońska 1000 (Pawł. 1925); 2422 – Skrudzina 470; 2432 – Przysietnica 490; 2440 – Skałka Gabońska 1000 (Pawł. 1925); 2441 – dol. Jaworzynki 600; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 3313 – dol. Białego Pot. 600; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 640; 3404 – Jaworzyna 940; 3410 – dol. pot. Pod Górkami 700; 3434 – dol. Czerczy 700 ? Thalictrum simplex L. – Gat. podany przez Wołoszczaka (1895) z okolic Jaworek, być może z terenu Małych Pienin. 193. Thalictrum lucidum L. – Gat. podany przez Wołoszczaka (1895) z doliny Grajcarka w Szczawnicy (EG3333). Później już nienotowany. Ceratophyllaceae 194. Ceratophyllum demersum L. S. STR. – Bardzo rzadko. Tylko w stawach w Mostkach 310 (EG2402). Papaveraceae 195. * Papaver dubium L. – Bardzo rzadko. Jedynie w okolicach stacji kolejowej Piwniczna Hanuszów 370 (EG3522) – przy torach i chodniku; nielicznie. Archeofit. 196. * Papaver rhoeas L. – Często. Pola, ugory, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza. Archeofit. 300-660. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 32 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 540; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3430 – Szlachtowa 520; 3424 – nad dol. Czerczy 660 (Pawł. 1925); 3512 – Piwniczna 370 197. Chelidonium majus L. (Chelidonium maius L.) – Bardzo często. Wilgotne lasy i zarośla, przychacia, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadko w reglu dolnym. 300-980. (Lit. : Pawł. 1925) 57 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2321 – Kamieńczyk 370; 2334 – Obidza 430; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2431 – Gaboń 600; 2510 – Cyganowice 310; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – Bryjarka 600; 3410 – Kuni Wierch 980; 3442 – Jaworki 610; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 Fumariaceae 198. Corydalis cava SCHWEIGG. & KÖRTE (Corydalis cava (L.) SCHWEIGG. & KÖRTE) – Niezbyt często. W lasach liściastych piętra pogórza i regla dolnego: buczynach (Dg-F), grądach (T-C), rzadziej łęgach. 320-1050. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 13 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 620; 2324 – Obidza 360; 2342 – Kotliny 750; 2411 – Gaboń 320; 2441 – dol. Jaworzynki 710; 3302 – dol. pot. Lewa Ręka 470; 3304 – dol. Obidzkiego Pot. 750; 3400 – dol. Majdańskiego Pot. 780; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3413 – rez. Baniska 780-920 199. Corydalis solida (L.) CLAIRV. (Corydalis solida SM.) – Niezbyt często. Podobnie jak gat. poprzedni w lasach liściatych i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego: buczynach (Dg-F), grądach (T-C), zaroślach łęgowych. 320-1030. (Lit. : Pawł. 1925, 1950) 19 stan. : EG: 2313 – Brzyna 370; 2322 – Cebulówka 520; 2342 – dol. pot. Lewa Ręka 550; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2440 – Będzikówka 920; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 430; 3324 – Bereśnik 820; 3400 – dol. Majdańskiego Pot. 970; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3413 – rez. Baniska 800; 3511 – Borownice 450 200. * Fumaria officinalis L. – Bardzo rzadko. Pola, miejsca ruderalne. Archeofit. 320-410. (Lit. : Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 2403 – Stary Sącz – 320; 2414 – między Stary Sączem a Cyganowicami 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410 Pawłowski (1925) podaje ten gatunek ze Szczawnicy Niżnej. 201. * Fumaria schleicheri SOY.-WILL. – Bardzo rzadko. Tylko w ogródku i przy chodniku w Piwnicznej Hanuszów 370 (EG3522). Archeofit. Brassicaceae 202. Cardamine impatiens L. – Bardzo często. W cienistych lasach i zaroślach, przy drogach leśnych w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-900. (Lit. : Pawł. 1925) 52 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 580; 2343 – Obidza 560; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2441 – dol. Jaworzynki 660; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3313 – Wisielec 850; 3322 – dol. Zakijowskiego Pot. 420; 3421 – dol. Starego Pot. 710; 3433 – dol. Białej Wody 750-850; 3511 – Borownice 380; 3532 – Podolik 380 203. Cardamine hirsuta L. – Rzadko. Na łąkach i przy drogach, głównie w piętrze pogórza. 320-710. (Lit. : Pawł. 1925) 8 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 370; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2412 – Gołkowice Górne 340; 2421 – Gaboń 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 560; 3421 – dol. Starego Pot. 710; 3501 – Młodów 360 204. Cardamine flexuosa WITH. – Częśto. W cienistych lasach i zaroślach piętra pogórza i obu regli, szczególnie często na miejscach wilgotnych przy leśnych drogach. 310-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Stasz. 1972) 41 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 470; 2324 – Brzyna 370; 2440 – Będzikówka 810; 2442 – dol. Przysietnicy 610; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 420-500; 2510 – Cyganowice 310; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 760; 3313 – Dzwonkówka 860; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1060; 3423 – Wielki Rogacz 1080; 3520 – dol. Czerczy 460; 3522 – Piwniczna 380 205. Cardamine amara L. – Bardzo często. W lasach i zaroślach, zwłaszcza nad potokami, na śródleśnych młakach i źródliskach w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1080. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964) 53 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 540; 2342 – Kotliny 730; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2440 – Będzikówka 830; 2442 – dol. Przysietnicy 650; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 410; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3401 – dol. Jaworzynki 1080; 3431 – dol. Starego Pot. 610; 3511 – Borownice 380; 3522 – Piwniczna 370 206. Cardamine pratensis L. S. L. – Często. Na łąkach, zwłaszcza wilgotnych, w piętrze pogórza; w reglu dolnym rzadko. 300-920. (Lit. : Pawł. 1925) 27 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2334 – Obidza 390; 2421 – Gaboń 330; 2423 – Moszczenica Wyżna 420; 2431 – dol. Jaworzynki 430; 2540 – Roztoka Ryterska 380-450; 3301 – Królowo 410; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3334 – Szczawnica 520; 3432 – Rusinowski Wierch 820; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3511 – Borownice 450 207. Dentaria glandulosa WALDST. & KIT. – Bardzo często. W piętrze pogórza i regla dolnego, głównie w buczynie karpackiej (Dg-F), rzadziej w grądach (T-C). Gat. reglowy. 320-1050. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Loch 1986) 63 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 620; 2324 – Brzyna 340; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 540; 2411 – Gaboń 320; 2431 – dol. Jaworzynki 450; 2440 – Będzikówka 950; 3301 – Królowo 440; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3324 – Bereśnik 800; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3410 – Kuni Wierch 980; 3431 – dol. Starego Pot. 580; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 500 208. Dentaria bulbifera L. – Bardzo często. W lasach liściastych, głównie w buczynach (Dg-F), a także w zaroślach piętra pogórza i regla dolnego. 300-1100. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 68 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2312 – Zawodzie 470; 2322 – Cebulówka 620; 2343 – Obidza 750; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2431 – dol. Jaworzynki 450; 2530 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 970; 3313 – Wisielec 820; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 680; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3410 – Czeremcha 1100; 3431 – dol. Starego Pot. 610; 3500 – Kordowiec 720; 3511 - Borownice 420 209. Nasturtium officinale R. BR. – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na żwirowiskach, brzegach stawów, rozlewisk nadrzecznych, w rowach w dolinie Dunajca. 290-410. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 10 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Kamieńczyk 370; 2324 – Brzyna 330; 2341 – Tylmanowa 390; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – Szczawnica (Zubrz. 1894) 210. Rorippa palustris (L.) BESSER (Rorippa palustris (LEYSS.) BESSER) – Niezbyt często. Na żwirowiskach, mulistych brzegach naturalnych stawków i na miejscach ruderalnych, głównie w pietrze pogórza. 290-700. (Lit. : Pawł. 1925) 19 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gaboń 320; 2432 – Przysietnica 470; 2510 – Barcice Dolne 310-320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3434 – nad Suchą Doliną 700; 3511 – Borownice 360-400 211. Rorippa sylvestris (L.) BESSER – Niezbyt często. Żwirowiska nadrzeczne, rowy i przydroża w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. 290-690. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 25 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2322 – dol. pot. Kąty 580; 2324 – Obidza 330; 2331 – Tylmanowa 380; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gaboń 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2520 – Barcice Dolne 320; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3333 – Szczawnica 450; 3434 – Sucha Dolina 600; 3512 – Piwniczna 370 212. Rorippa austriaca (CRANTZ) BESSER – Bardzo rzadko. Żwirowiska, rowy, łąki, przydroża w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. 300-700. 4 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2404 – Stary Sącz 300; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3333 – Szczawnica 450 213. Rorippa amphibia (L.) BESSER – Rzadko. Jedynie w piętrze pogórza w dolinie Popradu na brzegach rzeki, rozlewisk i naturalnych stawków. 290-380. 8 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2510 – Cyganowice 310-320; 2520 – Barcice Dolne 320; 2530 – między Rytrem a Barcicami 330-350; 2540 – Rytro 350; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 370; 3532 – Podolik 380 214. Rorippa xarmoracioides (TAUSCH) FUSS – Bardzo rzadko. Przy drodze w Moszczenicy Wyżnej 380 (EG2423) oraz na łąkach w Barcicach Górnych 330 (EG2424) i przysiółku Obidzy Sulorze 670 (EG3303). 215. Barbarea vulgaris R. BR. – Często. Żwirowiska nadrzeczne, przydroża i rowy w piętrze pogórza; rzadko w reglu dolnym. 290-810. (Lit. : Berd. 1890) 46 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2324 – Brzyna 340; 2332 – Koziarz 810; 2343 – Obidza 580; 2404 – Stary Sącz 310; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2441 – dol. Jaworzynki 630; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3421 – dol. Starego Pot. 710; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3511 – Borownice 520; 3521 – dol. Czerczy 380-450 216. Barbarea stricta ANDRZ. – Bardzo rzadko. Jedynie na żwirowisku nadrzecznym w dolinie Popradu w Piwnicznej 370 (EG3522). 217. Arabis glabra (L.) BERNH. (Turritis glabra L.) – Niezbyt często. Brzegi lasów i zarośli, skarpy i przydroża w piętrze pogórza, rzadko wyżej. 340-900. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 13 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2331 – dol. pot. Ciemnego 450-600; 2420 – Łazy Brzyńskie 420; 2442 – Tylowskie 900 (Pawł. 1925); 2540 – Rytro 370; 3322 – Krościenko n/Dun. 550; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 480; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 550; 3521 – Zaczerczyk 700; 3522 – Hanuszów 370-500 218. Arabis alpina L. – Jedynie na żwirowiskach nad Dunajcem w pobliżu przysiółka Królowo 400 (EG3302). Gat. alpejski, wędrujący wzdłuż doliny Dunajca z Tatr. 219. Arabis hirsuta (L.) SCOP. – Niezbyt często. W zaroślach, na skałkach i skarpach w piętrze pogórza, nieco rzadziej w reglu dolnym. 350-900. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 18 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2330 – Tylmanowa 400; 2424 – Barcice Górne 350; 2442 – Tylowskie 900 (Pawł. 1925); 3302 – Królowo 400; 3323 – Bryjarka 600-670; 3333 – Szczawnica 450; 3421 – dol. Starego Pot. 670; 3424 – Niemcowa 800; 3501 – Młodów 350-400; 3510 – Kamienny Groń 770; 3522 – Hanuszów 400 220. Cardaminopsis halleri (L.) HAYEK (Arabis halleri L.) – Często. Na polanach i łąkach oraz w lasach, zwłaszcza w miejscach skalistych, głównie w reglu dolnym, rzadziej w piętrze pogórza. Gat. ogólnogórski. 340-1100. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Zarz. 2008) 49 stan. : EG: 2323 – Brzyna 400; 2333 – Obidza 600; 2342 – Błyszcz 880; 2432 – Skrudzina 420; 2440 – Będzikówka 760; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 400-500; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 470; 3312 – Stajkowa Góra 540; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 680; 3410 – Czeremcha 1100; 3413 – polana Skałka 1030; 3432 – dol. Czarnej Wody 680; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 221. Cardaminopsis arenosa (L.) HAYEK (Arabis arenosa (L.) SCOP.) – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza na skałkach i żwirowiskach nad Dunajcem, a w dolinie Popradu na torach kolejowych i przydrożach. 300-420. (Lit. : Pawł. 1925; Pelc 1973) 12 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 340; 2402 – Mostki (Pawł. 1925); 2404 – Stary Sącz 310; 2540 – Rytro 420; 3302 – rez. Kłodne; 3312 – Krościenko n/Dun. 410; 3501 – Młodów 360; 3522 – Piwniczna 370 Stanowiska zlokalizowane w dolinie Dunajca mogą reprezentować Cardaminopsis arenosa (L.) HAYEK subsp. borbasii ZAPAŁ. – podgatunek górski, wędrujący z Tatr wzdłuż Dunajca. 222. * Sisymbrium officinale (L.) SCOP. – Często. Przydroża, gruzowiska, śmietniska i inne miejsca ruderalne w piętrze pogórza. Archeofit. 300-620. (Lit. : Pawł. 1925) 42 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2432 – Przysietnica 500; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 450; 3432 – dol. Czarnej Wody 620; 3512 – Piwniczna 370 223. * Sisymbrium loeselii L. – Bardzo rzadko. Na torach kolejowych i przy budynku stacji kolejowej w Starym Sączu 310 (EG2404); bardzo obficie. Ponadto pojedyncze okazy na przydrożach i miejscach ruderalnych w Obidzy 340 (EG2324) i Mostkach 310 (EG2402). Epekofit. 224. * Descurainia sophia (L.) WEBB EX PRANTL (Descurainia sophia (L.) WEBB) – Rzadko. Przydroża, miejsca ruderalne. Archeofit. 300-600. (Lit. : Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1957) x stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2334 – Obidza 360; 2404 – Stary Sącz 310; 2540 – Rytro 360 (Korn. & Medw.-Korn. 1957); 3431 – Jaworki 600; 3522 – Hanuszów 370 225. Arabidopsis thaliana (L.) HEYNH. – Często. Suche zbocza, pola, ugory i przydroża w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. 300-720. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 35 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2322 – Cebulówka 720; 2341 – Tylmanowa 400; 2411 – Gaboń 320; 2422 – Skrudzina 420; 2431 – dol. Jaworzynki 430; 2530 – Rytro 340; 3322 – Krościenko n/Dun. 440; 3333 – Szczawnica 440; 3511 – Borownice 450; 3512 – Piwniczna 360 226. Alliaria petiolata (M. BIEB.) CAVARA & GRANDE (Alliaria officinalis ANDRZ.) – Często. W wilgotnych lasach i zaroślach nad rzekami i potokami oraz przy drogach w piętrze pogórza, rzadko w reglu dolnym. 300-850. 40 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2510 – Cyganowice 310; 3302 – Królowo 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – dol. Jaworzynki 850; 3511 – Borownice 370; 3532 – Podolik 380 227. Erysimum cheiranthoides L. – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na żwirowiskach i przydrożach. 300-520. (Lit. : Pawł. 1925) 7 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2424 – Barcice Górne 360; 2510 – Barcice Dolne 310; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3324 – Szczawnica 520; 3500 – Obłazy Ryterskie 460; 3532 – Podolik 420 228. Erysimum hieraciifolium L. – Niezbyt często. Jedynie w piętrze pogórza na kamieńcach, żwirowiskach, nadrzecznych skarpach, przydrożach i innych miejscach ruderalnych. 300-480. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957) 11 stan. : 1444 – Stary Sącz 300; 2402 – Mostki 310; 2414 – Lipie 350; 2424 – Barcice Górne 330; 2540 – Rytro 420; 3302 – Królowo 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3501 – Młodów 400; 3520 – dol. Czerczy 480; 3522 – Piwniczna 370 229. Erysimum wittmannii ZAW. – Bardzo rzadko. Przy ujściu Grajcarka do Dunajca w Szczawnicy 430 (EG3332) między płytami stanowiącymi obwałowanie rzeki; zawleczony z Pienin. Gat. reglowy. ** Erucastrum gallicum (WILLD.) O. E. SCHULZ – Bardzo rzadko. Tylko na gruzowisku w Piwnicznej 370 (EG3512). Efemerofit. 230. * Sinapis arvensis L. – Często. Pola, ugory i miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadko w reglu dolnym. Archeofit. 290-890. (Lit. : Pawł. 1925) 34 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 450; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 500; 3332 – Szczawnica 420; 3424 – Bukowiec 890 (Pawł. 1925); 3430 – Szlachtowa 520-570; 3512 – Piwniczna 370 231. * Sinapis alba L. – Bardzo rzadko. Pola i ugory w Przysietnicy 450 (EG2433) i Rytrze 340 (EG2530). Epekofit. 232. * Diplotaxis muralis (L.) DC. – Rzadko. Stacje kolejowe, przydroża i żwirowiska nadrzeczne. Epekofit. 290-570. (Lit. : Pawł. 1925) 7 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1444 – Stary Sącz 300; 2404 – Stary Sącz 310; 2434 – między Barcicami a Rytrem 350; 2442 – dol. Przysietnicy 570; 2540 – Rytro (Pawł. 1925); 3522 – Piwniczna (Pawł. 1925) 233. Alyssum alyssoides (L.) L. (Alyssum calycinum L.) – Bardzo rzadko. Na żwirowiskach w dolinie Dunajca na północ od Starego Sącza 290-300 (EG1443 i 1444). Podana przez Pawłowskiego (1925) z dolnej części doliny Czerczy (EG3521). 234. [*] Berteroa incana (L.) DC. – Bardzo rzadko. Przydroża i chodniki w piętrze pogórza. 310-410. (Lit. : Pawł. 1925) 3 stan. : EG: 2404 – Stary Sącz 310; 2421 – Gaboń 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410 Ponadto między Piwniczną a Rytrem (Pawł. 1925). 235. Lunaria rediviva L. – Niezbyt często. Głównie w buczynie karpackiej (Dg-F) w reglu dolnym, szczególnie w miejscach wilgotniejszych na stromych, skalistych zboczach. Wzdłuż potoków „schodzi” aż do zbiorowisk łęgowych w dolinie Dunajca. Gat. reglowy. 300-1050. (Lit. : Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1957) 17 stan. : EG: 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 530; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2422 – Skrudzina 360; 2431 – Gaboń 470; 2441 – dol. Jaworzynki 590; 2500 – Stary Sącz 300; 3302 – rez . Kłodne 400-500; 3400 – Skałka 1050 (Pawł. 1050); 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 530-760; 3414 – Kiczora 900; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 550 236. Draba nemorosa L. – Bardzo rzadko. W murawkach na stromym, nasłonecznionym zboczu w dolinie Dunajca w Tylmanowej 400 (EG2341); kilkanaście osobników. Podawana ze żwirowisk nad Dunajcem między Starym a Nowym Sączem (Pawł. 1950). 237. Erophila verna (L.) CHEVALL. (Erophila verna (L.) C. A. MEY) – Rzadko. Suche murawki na skałkach, kamieńcach, przydrożne skarpy w piętrze pogórza, rzadko wyżej. 310-750. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 8 stan. : EG: 2324 – Obidza 350; 2333 – Kretówki 730; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 3510 – Kamienny Groń 750; 3522 – Piwniczna Zdrój 370 Podana także z Rytra (Pawł. 1925) oraz okolic Krościenka, Szczawnicy, Szlachtowej i Jaworek (Woł. 1895). 238. * Armoracia rusticana P. GAERTN., B. MEY. & SCHREB. (Armoracia lapathifolia GILIB) – Bardzo często. Rowy, przydroża i siedliska ruderalne w piętrze pogórza. Archeofit. 300-650. (Lit. : Zarz. 2008) 59 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 540; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2402 – Mostki 310; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2431 – Gaboń 460; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3434 – Sucha Dolina 600; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 239. * Thlaspi arvense L. – Rzadko. Pola, ugory, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadko wyżej. Archeofit. 300-1020. (Lit. : Pawł. 1925) 9 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 410-540; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 600; 3402 – Hala Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3430 – Szlachtowa 520 240. Thlaspi perfoliatum L. – Bardzo rzadko. Na suchej łące na zachodnich stokach Stajkowej Góry nad Krościenkiem 450 (EG3312). 241. * Cardaria draba (L.) DESV. – Bardzo rzadko. Przy torach na stacji kolejowej w Starym Sączu 310 (EG2404) i przy drodze niedaleko torowiska w Barcicach 330 (EG2434). Ponadto podany przez Pawłowskiego (1925) z Rytra (EG2540) i Zarzyckiego (1981) z Krościenka (EG3311 i 3322). Epekofit. 242. * Lepidium campestre (L.) R. BR. – Bardzo rzadko. Tylko na przydrożu w Starym Sączu 300 (EG1444) i na nadrzecznym żwirowisku w Piwnicznej 370 (EG3522). Ponadto podana z Rytra (Pawł. 1925). Archeofit. 243. * Lepidium ruderale L. – Bardzo rzadko. Jedynie na przydrożach, przy chodnikach i miejscach ruderalnych w Starym Sączu 300-310 (EG: 1444 i 2404) oraz w ogródku i przy chodniku w Piwnicznej Hanuszów 370 (EG3522) Podana także przez Pawłowskiego (1925) z doliny Roztoki Wielkiej 550 (EG3403). Archeofit. 244. * Capsella bursa-pastoris (L.) MEDIK. – Bardzo często. Pola, ugory, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. Archeofit. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 68 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 500; 2402 – Mostki 310; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – Rokita 870; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Przehyba 1140; 3421 – dol. Starego Pot. 690; 3442 – Jaworki 610; 3511 – Borownice 520; 3512 – Piwniczna 370 245. * Neslia paniculata (L.) DESV. – Bardzo rzadko. Znaleziona tylko w uprawach zbożowych na Okrąglicy Pn. 740 (EG2322). Podana ponadto z Przysietnicy i Krościenka (Pawł. 1925) oraz ze Szczawnicy (Woł. 1895). Archeofit. 246. * Bunias orientalis L. – Bardzo rzadko. Zruderalizowane łąki i przydroża w piętrze pogórza. Epekoft. 340-420. (Lit. : Zarz. 1981) 4 stan. : EG: 2331 – Tylmanowa 380; 2341 – Tylmanowa 400; 2540 – Rytro 340; 3322 – Krościenko n/Dun. 420 (Zarz. 1981) ! 247. * Raphanus raphanistrum L. – Często. W uprawach zbożowych i okopowych w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. Archeofit. 300-1020. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 37 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 670; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 520; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 500; 2442 – dol. Przysietnicy 580; 2540 – Rytro 340; 3312 – Stajkowa Góra 630; 3402 – Hala Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3410 – polana Koszarki 940; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 Resedaceae 248. * Reseda luteola L. – Bardzo rzadko. Na żwirowiskach i kamieńcach w dolinie Dunajca na północ od Starego Sącza 290 (EG1444) i Obidzkiego Potoku w Obidzy 340 (EG2324). Archeofit. 249. Reseda lutea L. – Niezbyt często. Kamieńce i żwirowiska nadrzeczne oraz przydroża w piętrze pogórza. 290-600. (Lit. : Berd. 1890; Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1957) 13 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 460; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 530; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2530 – Rytro 330-350; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600; 3322 – Krościenko n/Dun. 420 Cistaceae 250. Helianthemum nummularium (L.) MILL. subsp. obscurum (ĈELAK.) HOLUB (Helianthemum ovatum (VIV.) DUNAL) – Bardzo rzadko. Tylko na łące na stokach Gabańki 800 (EG3420); nielicznie. Podany także przez Pawłowskiego (1925) z łąk między Mikoszką a Kordowcem 560 (EG2540) i z Wdżarów Wyżnych nad doliną Roztoki Wielkiej 750-800 (EG2443); na obu stanowiskach nieodnaleziony. Tamaricaceae 251. Myricaria germanica (L.) DESV. – Rzadko. W piętrze pogórza na kamieńcach i żwirowiskach w dolinie Dunajca i mniejszych potoków. Gat. reglowy. 290-680. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 1981) 8 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 290; 2324 – Obidza 340; 2334 – Obidza 400; 2422 – Skrudzina 370; 3303 – Obidzki Pot. 680; 3520 – Kosarzyska 460 Gat. podany także z dolin Zakijowskiego i Sopotnickiego Pot. (Pawł. 1925) oraz Grajcarka w Jaworkach (Zarz. 1981). Violaceae 252. [*] Viola odorata L. – Rzadko. W piętrze pogórza w zaroślach, ogródkach, na peronach kolejowych i przy płotach. 310-590. 8 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 380; 2404 – Stary Sącz 310; 2421 – Gaboń 350; 2540 – Rytro 350; 3334 – Szczawnica 500; 3431 – Jaworki 590; 3521 – dol. Czerczy 370; 3522 – Piwniczna 370 253. Viola hirta L. – Niezbyt często. Brzegi zarośli, suche murawy, nasłonecznione zbocza w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-750. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 17 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2311 – Zarzecze 370; 2324 – Brzyna 370; 2333 – Kretówki 750; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2510 – Cyganowice 310; 3312 – Stajkowa Góra 540; 3421 – dol. Starego Pot. 670; 3432 – Jaworki 650; 3512 – Piwniczna 370 254. Viola collina BESSER – Bardzo rzadko. Podana przez Berdaua (1890) z doliny Czerczy. W trakcie badań nieodnaleziona. 255. Viola palustris L. – Bardzo rzadko. Tylko na śródleśnej polanie nad Moszczenicą Wyżną 430 (EG2423). 256. Viola reichenbachiana JORD. EX BOREAU (Viola silvestris RCHB.) – Bardzo często. W lasach liściastych i zaroślach od piętra pogórza do regla górnego. 300-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 59 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 370; 2322 – Cebulówka 620; 2343 – dol. Obidzkiego Pot. 600; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2422 – Skrudzina 420; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2530 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3323 – Bryjarka 600; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3410 – Kuni Wierch 980; 3431 – dol. Starego Pot. 650; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 380; 3522 – Piwniczna 450 257. Viola riviniana RCHB. – Niezbyt często. W piętrze pogórza w lasach, na ich brzegach oraz w zaroślach. 300-630. 17 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2312 – Zawodzie 600; 2321 – Kamieńczyk 400; 2324 – Brzyna 360; 2333 – Obidza 600; 2341 – dol. pot. Spod Błyszcza 430; 2402 – Mostki 310; 2412 – Gołkowice Górne 340; 2421 – Gaboń 370; 2422 – Skrudzina 420; 2431 – dol. Jaworzynki 430; 3312 – nad Krościenkiem n/Dun. 620; 3521 – nad Piwniczną 630 258. Viola canina L. S. L. (Viola canina RCHB.) – Często. Suche łąki, psiary (H-N) i pastwiska w piętrze pogórza i regla dolnego. 370-950. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Zarz. 2008) 30 stan. : EG: 2323 – Kobylica 600; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2342 – Błyszcz 910; 2540 – Obłazy Ryterskie 440; 3303 – Dzwonkówka 800; 3312 – Groń 650; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550-600; 3404 – polana Maćkowska 780; 3410 – polana Koszarki 950; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3500 – Kordowiec 720; 3540 – Eliaszówka 950 259. Viola biflora L. – Bardzo rzadko. Znaleziona jedynie w mokrych miejscach nad strumykiem przy ścieżce w dolinie Starego Potoku 820 (EG3411), skąd podany już przez Wołoszczaka (1895) i Pawłowskiego (1925) z przedziału wysokości 770-900. Gat. alpejski. 260. Viola tricolor L. S. L. – Niezbyt często. W piętrze pogórza i regla dolnego na suchych łąkach, ugorach, polach i torach kolejowych. 330-1120. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Nowiń. 1965) 24 stan. : EG: 2540 – Rytro 520; 3304 – przełęcz Przysłop 850; 3313 – Dzwonkówka 940; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3413 – przeł. Żłobki 1120; 3421 – dol. Starego Pot. 690; 3433 – przeł. Gromadzka 920; 3500 – Kordowiec 730; 3501 – Młodów 500; 3511 – Borownice 440; 3522 – Hanuszów 370 Stanowiska podane przez Zubrzyckiego (1894), Pawłowskiego (1925) i Nowińskiego (1965) odnoszą się do Viola saxatilis F. W. SCHMIDT. 261. * Viola arvensis MURRAY – Często. Pola, ugory, ogródki przydomowe, torowiska i inne miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. Archeofit. 300-890. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 49 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 470; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3322 – Krościenko n/Dun. 420-550; 3424 – Bukowiec 890 (Pawł. 1925); 3501 – Młodów 350; 3522 – Hanuszów 370 Hypericaceae 262. Hypericum humifusum L. – Niezbyt często. Na przydrożnych skarpach, brzegach dróg leśnych i ugorach w piętrze pogórza i regla dolnego. 320-850. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 13 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 420; 2331 – Sobel Tylmanowski 570; 2341 – dol. pot. Spod Błyszcza 440; 2342 – Błyszcz 850; 2412 – Gołkowice Górne 320-420; 2420 – Łazy Brzyńskie 330-400; 2432 – Przysietnica 500; 2434 – między Barcicami a Rytrem 330-500; 3424 – Podbukowiec 850; 3431 – koło ujścia Starego Pot. 600 (Pawł. 1925); 3511 – Borownice 360-400; 263. Hypericum perforatum L. – Bardzo często. Brzegi zarośli, suche łąki i kamieńce; w piętrze pogórza często, w reglu dolnym dużo rzadziej. 290-870. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 57 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Brzyna 530; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 840; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 800; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3512 – Piwniczna 370 264. Hypericum maculatum CRANTZ – Bardzo często. Brzegi zarośli, łąki, polany i pastwiska w piętrze pogórza i regla dolnego. 320-1160. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Zarz. 2008) 74 stan. : EG: 2323 – Brzyna 450; 2333 – Obidza 510; 2342 – Błyszcz 900; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2432 – Przysietnica 530; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 970; 3332 – Szczawnica 420; 3400 – Skałka 1160; 3411 – dol. Starego Pot. 840; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 265. Hypericum tetrapterum FR. (Hypericum acutum MOENCH) – Niezbyt często. W piętrze pogórza na brzegach stawów, wilgotnych łąkach i w rowach. 290-630. (Lit. : Pawł. 1925) 16 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2331 – Tylmanowa 380-400; 2333 – Obidza 600; 2402 – Mostki 310; 2412 – Gołkowice Górne 320-420; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2441 – dol. Jaworzynki 630; 2530 – Rytro 330-350; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 420 266. Hypericum hirsutum L. – Często. Brzegi lasów i zarośli, śródleśne skałki nad potokami, brzegi dróg leśnych; w piętrze pogórza i nieco wyżej. 300-730. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 36 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – nad Tylmanową 370; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 480; 2423 – Moszczenica Wyżna 370; 2432 – Przysietnica 530; 2441 – dol. Jaworzynki 710; 2530 – Rytro 350; 3302 – Królowo 400; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550-600; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3424 – dol. Rohacza 720; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550 Crassulaceae 267. Sedum maximum (L.) HOFFM. (Sedum maximum SUTER) – Niezbyt często. Na brzegach zarośli, nasłonecznionych stokach, przydrożnych skarpach i przy miedzach, głównie w piętrze pogórza. 290-670. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Korn. & Medw.-Korn. 1967) 25 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2312 – Zawodzie 580; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2404 – Stary Sącz 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 3302 – Królowo 410; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3323 – Bryjarka 600-670; 3430 – Szlachtowa (wys. nienot.); 3501 – Młodów (wys. nienot.) 268. Sedum fabaria W. D. J. KOCH – Rzadko. W cienistych lasach obu pięter reglowych, zwykle na śródleśnych skałkach. Gat. ogólnogórski. 590-1230. (Lit. : Pawł. 1925) 9 stan. : EG: 3314 – dol. Jastrzębiego Pot. 750; 3402 – Wietrzne Dziury 1000; 3404 – Jaworzyna 720; 3410 – Czeremcha 1080; 3413 – Radziejowa 1230 (Pawł. 1925); 3414 – Kiczora 880; 3424 – Niemcowa 800-950; 3431 – dol. Starego Pot. 590; 3432 – dol. Czarnej Wody 620 269. * Sedum album L. – Bardzo rzadko. Na skałkach andezytowych Bryjarki tuż pod wierzchołkiem 660 (EG3323). Holoagriofit? 270. Sedum acre L. – Niezbyt często. Suche murawki na kamieńcach, skałki, mury i tory kolejowe w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. 290-660. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Korn. & Medw.-Korn. 1967) 11 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1443 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 430; 2341 – Tylmanowa 390; 2404 – Stary Sącz 310; 3323 – Bryjarka 660 (Korn. & Medw.-Korn.1967) !; 3430 – Szlachtowa 530; 3512 – Piwniczna 360-380; 3522 – Hanuszów 370-500 271. Sedum sexangulare L. – Rzadko. Jedynie w piętrza pogórza w murawkach na kamieńcach i na murach. 290-390. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957) 6 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2341 – Tylmanowa 390; 2402 – Mostki 310; 2520 – Barcice Dolne 320; 2541 – Rytro 340-350; 3501 – Młodów (wys. nienot.) Podany także z doliny Popradu koło Starego Sącza 315 (Korn. & Medw.-Korn. 1957). 272. Jovibarba hirta (L.) OPIZ subsp. glabrescens (SABR.) SOÓ (Sempervivum soboliferum SIMS subsp. preissianum (DOMIN) PAWŁOWSKA) – Bardzo rzadko. Na skałach i w murawkach na stromym, południowym zboczu Wysokiej Góry w Szczawnicy 450 (EG3332) oraz na kamienistej skarpie nad doliną Zaczerczyka 750 (EG3530). Gatunek ten znany jest także z Bryjarki (EG3323) (Fab. 1957; Korn. & Medw.-Korn. 1967) Parnassiaceae 273. Parnassia palustris L. – Rzadko. W piętrze pogórza i regla dolnego na młakach (V-C) i wilgotnych łąkach. 460-800. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964) 10 stan. : EG: 2333 – Obidza 600; 2342 – Kotliny 730; 2442 – nad dol. Przysietnicy 680; 3301 – Królowo 460; 3410 – dol. Sielskiego Pot. 740; 3422 – dol. Czarnej Wody 720; 3432 – Jasielnik 800; 3434 – dol. Czerczy 640 (Pawł. 1925); 3442 – na północ od dol. Białej Wody 720; 3511 – nad Piwniczną 620 Gat. podany także z doliny Roztoki Wielkiej (Pawł. 1925). Saxifragaceae 274. Chrysosplenium alternifolium L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych w lasach i zaroślach w miejscach wilgotnych: nad potokami, przy śródleśnych młakach i w źródliskach. 300-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 73 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2333 – Obidza 500; 2342 – Błyszcz 770; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 540; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2442 – dol. Przysietnicy 650; 2530 – Rytro 340; 3302 – Królowo 400; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 680; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 500; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1150; 3423 – Wielki Rogacz 1070; 3511 – Borownice 380; 3532 – Podolik 380 Grossulariaceae 275. Ribes uva-crispa L. subsp. uva-crispa (Ribes grossularia L.) – Często. W cienistych lasach i zaroślach, szczególnie w miejscach skalistych, w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1020. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972; Loch 1986) 29 stan. : EG: 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 580; 2343 – dol. Obidzkiego Pot. 600; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2441 – dol. Jaworzynki 560; 2500 – Stary Sącz 300; 3301 – Królowo 440; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 760; 3323 – Bryjarka 670; 3400 – dol. Majdańskiego Pot. 750; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3431 – dol. Starego Pot. 630; 3532 – Podolik 380 276. Ribes nigrum L. – Bardzo rzadko. Głównie w piętrze pogórza w zaroślach łęgowych nad Popradem i Dunajcem; rzadko w zaroślach w reglu dolnym. 320-740. 5 stan. : EG: 2441 – dol. Jaworzynki 740; 2520 – Barcice Dolne 320; 2530 – Rytro 330; 3301 – Królowo 410; 3512 – Piwniczna Zdrój 360 277. Ribes petraeum WULFEN IN JACQ. – Bardzo rzadko. Na skałach w buczynie karpackiej (Dg-F) w rejonie osuwiska Wietrzne Dziury 1000 (EG3402). Gat. subalpejski. 278. Ribes spicatum E. ROBSON (Ribes schlechtendalii LANGE) – Bardzo rzadko. Znaleziona w cienistych zaroślach w dolinie Zakijowskiego Potoku 520 (EG3312). 279. * Ribes rubrum L. – W olsie w Moszczenicy Niżnej 350 (EG2413) i w zaroślach łęgowych w Barcicach Dolnych 320 (EG2520). Podana także przez Berdaua (1890) z okolic Sącza i Krościenka; data ta może dotyczyć także poprzedniego gatunku. Holoagriofit. 280. Ribes alpinum L. – Niezbyt często. W lasach i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego, szczególnie w miejscach skalistych nad potokami. Gat reglowy. 440-1080. (Lit. : Łapcz. 1892; Pawł. 1925; Loch 1986) 14 stan. : EG: 3301 – Królowo 440; 3312 – Stajkowa Góra 470; 3323 – Bryjarka 670; 3400 – dol. Sopotnickiego Pot. 840; 3401 – dol. Jaworzynki 860; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3404 – Jaworzyna 930; 3410 – Czeremcha 1080; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1050; 3413 – Radziejowa 1050; 3431 – dol. Starego Pot. 580; 3500 – dol. Roztoki Małej 550 Rosaceae ** Spiraea xpseudosalicifolia SILVERSIDE – Gatunek zebrany w zaroślach łęgowych w Gaboniu 320 (EG2411). Ergazjofigofit. 281. Aruncus sylvestris KOSTEL. (Aruncus silvester KOSTEL.) – Bardzo często. W piętrze pogórza i regla dolnego w lasach i zaroślach, szczególnie na stromych, skalistych zboczach nad potokami. Gat. reglowy. 340-980. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 66 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 500; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 540; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2423 – Moszczenica Wyżna 370; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2530 – Rytro 340; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 730; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3401 – dol. Jaworzynki 850; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 520-560; 3424 – dol. Rohacza 820; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3511 – Borownice 380 282. Filipendula ulmaria (L.) MAXIM. – Często. Wilgotne łąki (Cr) i zarośla, mokradła, rowy w piętrze pogórza; rzadziej w reglu dolnym. 300-920. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 50 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2530 – Rytro 340; 3302 – Królowo 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3411 – dol. Starego Pot. 820; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3512 – Piwniczna 370 283. Filipendula vulgaris MOENCH (Filipendula hexapetala GILIB.) – Rzadko. Łąki i śródleśne polany w reglu dolnym, rzadziej w piętrze pogórza. 320-800. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 7 stan. : EG: 2403 – Mostki 320; 2332 – dol. pot. Kąty 650; 2433 – Przysietnica 420; 2442 – nad dol. Przysietnicy 710; 2443 – nad dol. Roztoki Wielkiej 580; 2444 – polana Jasionowa 520-660; 3414 – nad dol. Roztoki Małej 640 284. Rosa pendulina L. – Niezbyt często. W lasach na skałkach, brzegach potoków i śródleśnych polanach w piętrze dolnoreglowym, rzadko w piętrze pogórza. Gat. reglowy. 490-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962) 12 stan. : EG: 2331 – Sobel Zarzecki 570; 2333 – Brzyna 490; 2440 – Będzikówka 820; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600; 3400 – Skałka Gabońska 1140 (Pawł. 1925); 3402 – dol. Szczeciny 850; 3413 – Radziejowa 1050; 3420 – Gabańka 770; 3433 – dol. Białej Wody 800; 3434 – nad dol. Czerczy 620 Ponadto „między Magórzycą a Radziejową” (Pawł. 1925). ? Rosa majalis HERRM. (Rosa cinnamomea L.) – Podana przez Berdaua (1890) z okolic Sącza; może już poza granicami badanego terenu. 285. Rosa canina L. – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego na brzegach lasów, w zaroślach i przy miedzach; najpospolitszy gatunek róży. 290-910 (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962) 37 stan., w tym: var. canina 3 stan. : EG: 2342 – przeł. między Jaworzynką a Błyszczem 900; 3312 – Stajkowa Góra 540; 3443 – Szczob 910 var. dumalis BAKER 11 stan. : EG: 2323 – Kobylica 600; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 470; 2443 – Wdżary Wyżne 780; 2540 – Rytro 350; 3303 – nad przeł. Złotne 800; 3313 – Średniak 750; 3332 – Szczawnica 440; 3433 – dol. Białej Wody 860; 3522 – Hanuszów 420; 3530 – nad dol. pot. Zaczerczyk 750 var. corymbifera (BORKH.) BOULENGER 15 stan. : EG: 1444 – na północ od Starego Sącza 290; 2323 – dol. pot. Kąty 450; 2342 – przeł. między Jaworzynką a Błyszczem 900; 2343 – Obidza 510; 2403 – Stary Sącz 310; 2420 – dol. Kadeckiego Pot. 350; 2421 – Gaboń 460; 3312 – Stajkowa Góra 620; 3334 – Gabańka 590; 3431 – dol. Starego Pot. 580; 3432 – Jaworki 670; 3512 – Piwniczna 360; 3520 – Niemcowa 880; 3530 – Magury 860 286. Rosa dumalis BECHST.EMEND. BOULENGER (Rosa glauca VILL.) – Rzadko. We wszystkich piętrach roślinnych na brzegach lasów i w zaroślach. 370 -1265. (Lit. : Pawł. 1925, 1962) 10 stan. : EG: 2413 – Moszczenica Niżna 370; 2442 – Tylowskie 900-950 (Pawł. 1925); 2443 – Wdżary Wyżne 850 (Pawł. 1925); 3400 – Szczawnicka Skałka 1130 (Pawł. 1925); 3413 – Radziejowa 1265 (Pawł. 1962) Podawana także znad Obidzy i Brzyny 600, 820 (Pawł. 1925). var. dumalis 2 stan. : EG: 2322 – Okrąglica 760; 2431 – Gaboń 600 var. coriifolia (FRIES) BOULENGER 3 stan. : EG: 3324 – Gabańka 700; 3334 – Szczawnica Wyżna 500; 3420 – Gabańka 750 287. Rosa rubiginosa L. – Rzadko. Brzegi lasów, zarośla, śródleśne polany w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 310-800. 6 stan. : EG: 2402 – Mostki 310; 2403 – Mostki 320; 2420 – dol. Kadeckiego Pot. 370; 3302 – Królowo 400; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3431 – Stary Wierch 800 ? Rosa micrantha BORRER EX SM. (Rosa micrantha SM.) – Gatunek ten wymienia Fabijanowski (1957) z Bryjarki. Prawdopodobnie jest to pomyłka, zważywszy na obecnie znany zasięg tego taksonu w Polsce (Popek 2002). 288. Rosa inodora FR. (Rosa elliptica TAUSCH) – Bardzo rzadko. Zebrana jedynie w zaroślach przy miedzy nad Tylmanową 560 (EG2341), na bocznym grzbiecie Jaworzynki opadającym ku dolinie Dunajca. 289. Rosa agrestis SAVI var. gizellae (BORBÁS) R. KELLER – Niezbyt często. Brzegi lasów i zarośli na nasłonecznionych zboczach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 450-920. (Lit. : Pawł. 1925) 13 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 650; 2331 – Sobel Tylmanowski 650; 2333 – Obidza 470; 2420 – Łazy Brzyńskie 520; 2431 – Gaboń 550; 3323 – Ciżowa Góra 650; 3421 – Stary Wierch 820; 3431 – nad Jaworkami 670; 3432 – nad dol. Czarnej Wody 740; 3434 – Eliaszówka 920; 3532 – nad Piwniczną 560 290. Rosa tomentosa SM. – Bardzo rzadko. W zaroślach na polanach, przy miedzach i drogach piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 380-900. var. tomentosa 1 stan. : EG: 3521 – dol. Czerczy 450 var. cinerascens (DUMORT) CRÉPIN (Lit. : Pawł. 1925; Ziel. : Pawł. 1919, KRA) 3 stan. : EG: 3424 – Niemcowa 900; 3510 – między Kordowcem a Niemcową 810 (Pawł. 1925); 3511 – Borownice 380 291. Rosa sherardii DAVIES (Rosa omissa DÉSÉGL.) – Rzadko. Zarośla i śródleśne polany w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 330-840. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 6 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2414 – Lipie 340; 2424 – Barcice Dolne 370; 2510 – Cyganowice 310; 3312 – Stajkowa Góra 640; 3520 – nad Kosarzyskami 700 Podana także z okolic Dzwonkówki 900 (Woł. 1895), ze Starzowej koło Dzwonkówki 840 i znad Obidzy 550 (Pawł. 1925). 292. Rubus idaeus L. – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na brzegach lasów i zarośli, śródleśnych polanach, zrębach i przy leśnych drogach. 290-1260. (Lit.: Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Zarz. 2008; Npbl.: Oklej. 1998-2000). 93 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2324 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 400; 2342 – Błyszcz 870; 2431 – Gaboń 450; 2440 – Będzikówka 770; 2443 – polana Paszkowa 700; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 980; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 680. 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3400 – Skałka 1160; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3413 – Radziejowa 1260; 3501 – Młodów 400; 3512 – Piwniczna Zdrój 370 293. Rubus nessensis HALL (Rubus suberectus G. ANDERSON EX SM.) – Często. Brzegi lasów, zarośla, polany w piętrze pogórza, rzadziej w niższych położeniach regla dolnego. 340-950. (Lit.: Pawł. 1925; Npbl.: Oklej. 1998-2000) 33 stan. : EG: 2334 – dol. Majdańskiego Pot. 470; 2342 – Kotliny 760; 2343 – Obidza 590; 2420 – Łazy Brzyńskie 370; 2424 – Barcice Dolne 400; 2431 – Gaboń 440; 2540 – Rytro 340; 3301 – Tylmanowa 400; 3312 – Stajkowa Góra 640; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 460; 3410 – polana Koszarki 950; 3510 – Kamienny Groń 760; 3522 – Piwniczna 450 294. Rubus sulcatus VEST – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na brzegach lasów i w zaroślach. 380-600. (Lit.: Pawł. 1925; Ziel.: Oklej. 1999, KRA; Npbl.: Oklej. 1998-2000) 9 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 420; 2324 – Brzyna 400; 2331 – nad Tylmanową 550; 2334 – Obidza (Oklej. 1998, npbl.); 2413 – Moszczenica Niżna 380; 2433 – Przysietnica 420; 2442 – Moszczenica: U Ogorzałych (leg. Oklej. 1999, KRA); 3403 – Wielka Roztoka (Pawł. 1925); 3501 – Obłazy Ryterskie (leg. Oklej. 1999, KRA) 295. Rubus plicatus WEIHE & NEES – Niezbyt często. Brzegi lasów i zarośla w piętrze pogórza i najniższych położeniach regla dolnego. 300-720. (Ziel.: Oklej. 1992; Npbl.: Oklej. 1999-2000) 14 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 430; 2414 – Stary Sącz 350; 2421 – Gaboń 480; 2424 – Barcice Dolne 420; 2432 – Przysietnica 460; 3302 – Królowo 460; 3434 – dol. Rohacza 540; 3501 – Obłazy Ryterskie (Oklej. 1999, npbl.); 3510 – Kamienny Groń 720 296. Rubus bifrons VEST – Niezbyt często. Brzegi lasów i zarośla w piętrze pogórza i najniższych położeniach regla dolnego. 380-750. (Npbl.: Oklej. 1998) 13 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 430; 2321 – Kamieńczyk 400; 2322 – Cebulówka 670; 2331 – Sobel Tylmanowski 520; 2421 – Gaboń 400; 2430 – Obidza 450; 2431 – dol. Jaworzynki 520; 2540 – Obłazy Ryterskie 380; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 450; 3324 – Gabańka 650; 3500 – Obłazy Ryterskie 600; 3520 – nad Kosarzyskami 750 297. Rubus montanus LIB. EX LEJ. Bardzo rzadko. Jedynie przy leśnej drodze nad Zarzeczem 470 (EG2311). Zebrany również na brzegu lasu bukowego w Gaju (EG2413) – przysiółku Moszczenicy (leg. Oklej. 2000, KRA). Ponadto notowany w Obidzy (EG2334) i w dolinie Przysietnicy 610 (EG2442) (Oklej. – dane npbl. z lat 1998-2000). 298. Rubus crispomarginatus HOLUB – Bardzo rzadko. Zebrany w Rytrze (leg. Oklej. 1992) na brzegu lasu bukowego i w zaroślach (EG: 2540, 2541). 299. Rubus gracilis J. PRESL. & C. PRESL. (Rubus villicaulis KÖHLER) – Bardzo rzadko. W zaroślach w piętrze pogórza. (Npbl.: Oklej. 2000) 3 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 490; 2331 – Tylmanowa 460; 2423 – Moszczenica Wyżna (Oklej. 2000, npbl.) 300. Rubus wimmerianus (SPRIB. EX SUDRE) SPRIB. – Często. Brzegi lasów i zarośla w piętrze pogórza i najniższych położeniach regla dolnego. 330-740. (Npbl.: Oklej. 1998-2000) 28 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 450; 2334 – Obidza 400; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2424 – Barcice Dolne 400; 2433 – Przysietnica 500; 2441 – polana Kiczora 740; 2540 – Rytro 350; 3312 – Stajkowa Góra 620; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 560; 3424 – dol. Rohacza 610; 3500 – dol. Roztoki Małej 480; 3522 – Hanuszów 420 301. Rubus glivicensis (SPRIB. EX SUDRE) SPRIB. – Bardzo rzadko. Odnotowany przez Oklejewicza (mat. npbl. z roku 1998 i 2000) w Obidzy (EG2324) i Moszczenicy Wyżnej (EG2423). 302. Rubus rudis WEIHE – Bardzo rzadko. Zebrany na brzegu lasu bukowego w Gaju (EG2413) – przysiółku Moszczenicy (leg. Oklej. 2000, KRA). 303. Rubus hirtus WALDST. & KIT. AGG. – Bardzo często. W lasach i zaroślach, na ich brzegach i zrębach we wszystkich piętrach roślinnych, choć w piętrze pogórza rzadziej. 340-1260. (Lit.: Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Npbl.: Oklej. 1998-2000) 66 stan. : EG: 2313 – Brzyna 380; 2333 – Obidza 520; 2342 – Błyszcz 880; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2431 – Gabon 470; 2442 – dol. Przysietnicy 610; 2540 – Rytro 340, 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 660; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 304. Rubus orthostachys G. BRAUN – Rzadko. W zaroślach piętra pogórza. 400-640. (Npbl.: Oklej. 1998,2000) 8 stan. : EG: 2331 – Tylmanowa 520; 2333 – Obidza (Oklej. 1998, npbl.); 2334 – Obidza 400; 2341 – Tylmanowa 530; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 3312 – Stajkowa Góra 640; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 460 305. Rubus kuleszae ZIEL. – Bardzo rzadko. Zebrana jedynie w zaroślach w Zawodziu 470 (EG2312), Tylmanowej 490-530 (EG: 2331, 2341) i na brzegu lasu w Piwnicznej Hanuszów 420 (EG3522). 420-530 306. Rubus fasciculatus P. J. MÜLL. – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w zaroślach i na brzegach lasów. 360-570. (Ziel.: Oklej. 1998, 2000) 9 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 440; 2321 – Kamieńczyk (leg. Oklej. 2000, KRA); 2333 – Obidza 450; 2334 – Obidza 380; 2343 – Obidza Krupówki (leg. Oklej. 1998, KRA); 2403 – Stary Sącz (leg. Oklej. 2000; KRA); 2540 – Rytro 360; 3323 – nad dol. Sopotnickiego Pot. 570 307. Rubus caesius L. – Często. Wyłącznie w piętrze pogórza, głównie w zbiorowiskach łęgowych w dolinach Dunajca i Popradu. 290-550. (Lit.: Pawł. 1925; Npbl.: Oklej. 1999-2000) 43 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 350, 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320, 2520 – Barcice Dolne 320; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3333 – Szczawnica 450; 3431 – dol. Starego Pot. 500; 3512 – Piwniczna 370 308. Rubus ambrosius TRÁVNÍĈEK & OKLEJEWICZ – Bardzo rzadko. Zebrany jedyne w przydrożnych zaroślach w Obidzy 510 (EG2343), w zaroślach między Barcicami a Rytrem 370 (EG2434) i na śródleśnej polanie Świniarki Wyżne 940 (EG3422). 309. Fragaria vesca L. – Bardzo często. Brzegi lasów i zarośli, suche zbocza, murawki naskalne, śródleśne polany w piętrze pogórza i regla dolnego. 310-1160. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 68 stan. : EG: 2323 – Brzyna 460; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2404 – Stary Sącz 310; 2431 – Gaboń 560; 2440 – Będzikówka 840; 2510 – Cyganowice 310; 3303 – Dzwonkówka 960-980; 3323 – Bryjarka 670; 3332 – Szczawnica 420; 3400 – Skałka 1160; 3411 – dol. Starego Pot. 790; 3442 – Jaworki 610; 3501 – Młodów 350-400; 3512 – Piwniczna 360 310. Fragaria viridis DUCHESNE – Bardzo rzadko. Tylko w dolinie Dunajca koło Gołkowic Dolnych 320 (EG2411) na murawkach na kamieńcach i brzegach zarośli. 311. + Potentilla alba L. – Podana jedynie przez Wołoszczaka (1895) ze skałek andezytowych Bryjarki (EG3323); przez późniejszych badaczy już nie odnotowana. 312. Potentilla supina L. – Bardzo rzadko. W dolinie Popradu przy przejeździe kolejowym między Starym a Nowym Sączem 300 (EG1444) na stercie ziemi na kamieńcu i w miejscu ruderalnym przy stacji kolejowej w Starym Sączu 310 (EG2404). Na obu stanowiskach tylko pojedyncze osobniki. ? Potentilla inclinata VILL. (Potentilla canescens BESSER) – Podany przez Berdaua (1890) „z Beskidów koło Sącza”. Pawłowski (1925) uważa to notowanie za wątpliwe. 313. Potentilla argentea L. S. L. – Niezbyt często. Suche zbocza, przydrożne skarpy, murawki na kamieńcach w piętrze pogórza, rzadko w reglu dolnym. 310-840. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Dąbr. 1973; Zarz. 2008) 13 stan. : EG: 2323 – Kobylica 630; 2331 – nad Tylmanową 500; 2324 – Obidza 340; 2414 – Cyganowice 310; 2421 – Gaboń 500; 2520 – Barcice Dolne 320; 3322 – Krościenko n/Dun. 550; 3441 – Jaworki 540; 3522 – Hanuszów 370; 3531 – Piwowarówka 700 314. Potentilla aurea L. – Niezbyt często. Na łąkach (G-A, H-N) i polanach w obu piętrach reglowych. Gat. alpejski. 630-1160. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 23 stan. : EG: 2342 – Jaworzynka 900; 2440 – Będzikówka 770; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – Rokita 820; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 670; 3400 – Skałka 1160; 3401 – Przehyba 1140; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3410 – Czeremcha 1100; 3412 – Mała Radziejowa 1160; 3420 – Gabańka 770; 3423 – Wielki Rogacz 1070; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3434 – nad dol. Czerczy 630; 3540 – Eliaszówka 950 315. Potentilla heptaphylla L. – Według Wołoszczaka (1895) koło Piwnicznej. Podana również z okolic Łącka (Pawł. 1925), choć to stanowisko, biorąc pod uwagę komentarz Pawłowskiego (1950), może dotyczyć gatunku następnego. W trakcie badań nienotowana. 316. Potentilla pusilla HOST (Potentilla puberula KRAŃAN) – Rzadko. Najczęściej w suchych murawach na skałkach i na przydrożnych skarpach w piętrze pogórza i najniższych położeniach regla dolnego. Gat. reglowy. 290-750. (Lit. : Pawł. 1950; Zarz. 2008) 10 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2311 – Zarzecze 360; 2333 – Kretówki 730; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 3302 – Kłodne 400; 3312 – Stajkowa Góra 550; 3322 – nad Krościenkiem n/Dun. 530; 3323 – Bryjarka 660; 3510 – Kamienny Groń 750 Okazy z poszczególnych stanowisk bardzo różnią się pod względem kluczowej dla tego gatunku cechy, czyli obecności, oprócz włosków prostych, również włosków nierówno gwiazdkowatych na spodniej stronie liści. Zazwyczaj jest ich bardzo mało, rzadko zdarzają się okazy o większej ich ilości. Na kilku stanowiskach zebrano okazy bardzo przypominające Potentilla pusilla HOST, jednak zupełnie pozbawione właściwego dla tego gatunku owłosienia, w związku z czym stanowiska te nie zostały uwzględnione przy tym gatunku. 317. Potentilla reptans L. – Bardzo często. Łąki, pastwiska, kamieńce i żwirowiska, rowy, przydroża w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 300-870. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 53 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2322 – dol. pot. Kąty 580; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 510; 2402 – Mostki 310; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3432 – Rusinowski Wierch 800; 3443 – Szczob 870; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 318. Potentilla erecta (L.) RAEUSCH. (Potentilla erecta (L.) HAMPE) – Pospolicie. Brzegi zarośli, suche łąki, szczególnie psiary (H-N), śródleśne polany i pastwiska we wszystkich piętrach roślinnych. 340-1210. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 78 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 420; 2333 – Obidza 470; 2342 – Błyszcz 860; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 970; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3400 – Skałka 1160; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1210; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 360-400 319. Potentilla anserina L. – Bardzo często. Żwirowiska nadrzeczne, pastwiska i przydroża w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 300-850. (Lit. : Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 73 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 480; 2402 – Mostki 310; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3411 – dol. Starego Pot. 820; 3443 – Szczob 810; 3511 – Borownice 370; 3512 – Piwniczna 370 320. Alchemilla glaucescens WALLR. – Niezbyt często. Głównie w niższych partiach regla dolnego na ciepłolubnych łąkach (A-T), murawkach i nasłonecznionych skarpach. Gat. reglowy. 440-1130. (Lit. : Pawł. 1950, 1962; Fab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 19 stan. : EG: 2334 – nad Obidzą 620; 2341 – Tylmanowa 480; 2342 – Jaworzynka 820; 2443 – polana Wdżary Wyżne 840 (Pawł. 1962); 2444 – Wielka Roztoka 450-500 (Pawł. 1962); 3302 – Królowo 440; 3304 – dol. Sopotnicy 770 (Pawł. 1962); 3312 – Stajkowa Góra 620; 3322 – dol. Stodolskiego Pot. 500; 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1962); 3420 – Gabańka 800; 3431 – dol. Starego Pot. 620; 3443 – Szczob 870; 3530 – Magury 850 321. Alchemilla plicata BUSER – Rzadko. We wszystkich piętrach roślinnych na młakach, łąkach i murawkach. 460-1160. (Lit. : Pawł. 1962; Zarz. 2008) 8 stan. : EG: 2442 – dol. Przysietnicy 600; 2443 – polana Paszkowa 690; 2444 – polana Jasionowa 550; 3304 – dol. Sopotnicy 770 (Pawł. 1962); 3400 – Skałka 1160; 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1962); 3404 – Mała Roztoka 560 (Pawł. 1962); 3500 – Mała Roztoka 460 (Pawł. 1962) 322. Alchemilla monticola OPIZ (Alchemilla pastoralis BUSER) – Często. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach (zwłaszcza suchych), pastwiskach, młakach i przydrożach. 310-1210. (Lit. : Pawł. 1925, 1950, 1962) 41 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Kobylica 600; 2332 – Koziarz 820; 2414 – Cyganowice 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 520; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3323 – Bryjarka 660; 3404 – polana Maćkowska 780; 3410 – Czeremcha 1100; 3413 – Radziejowa 1210 (Pawł. 1962); 3434 – dol. Czerczy 580; 3510 – między Kordowcem a Niemcową 780; 3512 – Piwniczna 370 323. Alchemilla gracilis OPIZ (Achemilla micans BUSER) – Rzadko. We wszystkich piętrach roślinnych na śródleśnych młakach, polanach i przy leśnych drogach. 420-1210. (Lit. : Pawł. 1950, 1962; Fab. 1957, 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 7 stan. : EG: 2444 – Rytro 420; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3404 – Mała Roztoka 560 (Pawł. 1962); 3410 – Czeremcha 1100; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3413 – Radziejowa 1210 (Pawł. 1962); 3432 – nad Jaworkami 800 (Zabokl.1964) Podany także z grzbietu między Roztoką Małą a Wielką 900 i z Wielkiej Przehyby 1150 (Pawł. 1962). Ponadto widnieje w kilku zdjęciach fitosocjologicznych wykonanych w różnych miejscach badanego terenu (Fab. 1957, 1962; Zarz. 2008). 324. Alchemilla acutiloba OPIZ – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego na łąkach, młakach i w przydrożnych rowach. 310-1130. (Lit. : Fab. 1957; Pawł. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 26 stan. : EG: 2331 – Jaworzynka 760; 2332 – Suchy Groń 820; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2441 – dol. Jaworzynki 710; 2444 – polana Jasionowa 600, 2510 – Barcice Dolne 310; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3323 – Ciżowa Góra 650; 3410 – polana Koszarki 920; 3413 – polana Skałka 1010; 3433 – przeł. Gromadzka 910; 3511 – Borownice 370; 3531 – między Świnim Groniem a Piwowarówką 670 325. Alchemilla subcrenata BUSER – Bardzo rzadko. W zbiorowiskach łąkowych regla dolnego. 560-1120. (Lit. : Fab. 1957; Pawł. 1962; Zabokl. 1964) 4 stan. : EG: 3323 – Bryjarka 640 (Fab. 1957); 3404 – Mała Roztoka 560 (Pawł. 1962); 3420 – Gabańka 780; 3432 – nad Jaworkami 800 (Zabokl. 1964) Poza tym podana z grzbietu między Radziejową a Wielkim Rogaczem 1120 (Pawł. 1962). 326. Alchemilla crinita BUSER – Niezbyt często. Na łąkach w piętrze pogórza i regla dolnego. Gat. ogólnogórski. 450-1160. (Lit. : Pawł. 1962) 18 stan. : EG: 2322 – Okrąglica Pn. 670; 2331 – Sobel Tylmanowski 520; 2334 – Obidza 500; 2433 – Przysietnica 510; 2440 – Będzikówka 760; 3302 – Królowo 450; 3313 –Średniak 750; 3324 – Bereśnik 780; 3400 – Skałka 1160; 3402 – Hala Konieczna 1020; 3424 – Niemcowa 850; 3430 – nad Szlachtową 650 327. Alchemilla walasii PAWŁ. – Bardzo rzadko. Gat. zebrany jedynie na dwóch stanowiskach: na brzegu łąki przy ścieżce nad Tylmanową 550 (EG2331) i na łące przy leśnej drodze w dolinie Obidzkiego Potoku 600 (EG2343). Podany również z kośnej polany na grzbiecie między Roztoką Wielką a Małą 900 (Pawł. 1962). Gat. reglowy. 550-900. 328. Alchemilla xanthochlora ROTHM. – Bardzo rzadko. Na łąkach i młakach (V-C) w piętrze pogórza i regla dolnego. 370-1150. (Lit. : Pawł. 1925, 1962; Zarz. 2008) 3 stan. : EG: 2413 – Moszczenica Niżna 370; 2444 – Wielka Roztoka 470 (Pawł. 1962); 3500 – Mała Roztoka 450 (Pawł. 1962) Podana ponadto z Wielkiej Przehyby 1150 (Pawł. 1925, 1962). Widnieje również w kilku zdjęciach fitosocjologicznych Zarzyckiego (2008). 329. Alchemilla glabra NEYGENF. – Rzadko. Głównie w reglu dolnym na łąkach i brzegach dróg leśnych. Gat. ogólnogórski. 320-900. (Lit. : Pawł. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 9 stan. : EG: 2332 – Koziarz 820; 2343 – dol. Obidzkiego Pot. 600; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2440 – Będzikówka 810; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 750; 3411 – dol. Starego Pot. 850; 3421 – dol. Starego Pot. 710; 3432 – nad Jaworkami 800 (Zabokl. 1964); 3522 – Hanuszów 480 Podany również ze grzbietu między Roztoką Wielką a Małą 900 (Pawł. 1962). 330. * Aphanes arvensis L. – Rzadko. W uprawach zbożowych jako chwast. Archeofit. 300-600. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 7 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2403 – między Mostkami a Starym Sączem 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2414 – między Starym Sączem a Barcicami 350; 2432 – Przysietnica 490; 2420 – Łazy Brzyńskie 510 Gat. podany także z Mikoszki nad Rytrem 600 i okolic Szczawnicy (Pawł. 1925) oraz ze Szlachtowej (Woł. 1895). 331. Geum rivale L. – Często. Wilgotne łąki (Cr), młaki (V-C), rowy w piętrze pogórza i regla dolnego. 340-1130. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 41 stan. : 2324 – Brzyna 340; 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Błyszcz 900; 2440 – Będzikówka 820; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 410; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3410 – polana Koszarki 930; 3413 – polana Skałka 1020; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3443 – Szczob 810; 3512 – Piwniczna 360-380 332. Geum urbanum L. – Bardzo często. Lasy liściaste i zarośla, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. 300-990. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 64 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2312 – Zawodzie 470; 2324 – Brzyna 340; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2432 – Przysietnica 500; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 410; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 450; 3420 – Gabańka 750-800; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3442 – Jaworki 620; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 333. Geum montanum L. – Bardzo rzadko. Wyłącznie na łąkach i polanach w reglu górnym i wyższej części regla dolnego. Podawany dawniej z szeregu stanowisk w najwyższej części głownego grzbietu Pasma Radziejowej, obecnie stwierdzony tylko na trzech stanowiskach. Figuruje również w dwóch zdjęciach fitosocjologicznych Zarzyckiego (2008). Gat. alpejski. 950-1195. (Lit. : Krupa 1885; Łapcz. 1892; Woł. 1895; Pawł. 1925; Zarz. 2008) 5 stan. : EG: 3303 – Dzwonkówka 970-984 (Woł. 1895, Pawł. 1925) !; 3400 – Szczawnicka Skałka 1168 (Woł. 1895, Pawł. 1925) !; 3401 – Wielka Przehyba 1130; 3402 – Konieczna 1080 (Pawł. 1925); 3413 – Radziejowa (Woł. 1895) Podany także ogólnie przez Krupę (1885) i Łapczyńskiego (1892) z odcinka między Skałką Gabońską a Radziejową, a przez Pawłowskiego (1925) z okolic Gabońskiej Skałki 1030, Małej Przehyby 1030, Złamanego Wierchu 1140 oraz powyżej „Koszarek” 990 (Pawł. 1925). 334. Agrimonia eupatoria L. – Często. Brzegi ciepłych zarośli, suche zbocza i miedze w piętrze pogórza; rzadziej w reglu dolnym. 300-900. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 33 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2321 – Kamieńczyk 420; 2333 – Obidza 460; 2431 – Gaboń 480; 2434 – między Barcicami a Rytrem 350; 2540 – Rytro 340; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3333 – Szczawnica 450; 3411 – dol. Starego Pot. 780; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3512 – Piwniczna 370 335. Agrimonia procera WALLR. (Agrimonia odorata MILL.) – Bardzo rzadko. Tylko w przydrożnych zaroślach w dolinie Czerczy 460 (EG3521). 336. Sanguisorba minor SCOP. S. STR. – Niezbyt często. Skałki, nasłonecznione zbocza, suche murawy na kamieńcach w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. 290-870. (Lit. : Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Zarz. 2008) 23 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 400; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2403 – Stary Sącz 300-320; 2411 – Gołkowice Dolne; 2530 – Rytro 330-350; 3324 – Bereśnik (wys. nienot.); 3332 – Szczawnica 420; 3430 – Szlachtowa (wys. nienot.); 3443 – Szczob 870; 3511 – Borownice 360-400 337. Crataegus monogyna JACQ. – Rzadko. W zaroślach i na brzegach lasów w piętrze pogórza. 300-550. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 10 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Obidza 340; 2402 – Gołkowice Dolne 310; 2403 – Mostki 310; 2424 – Barcice 340; 2520 – Barcice Dolne 320; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 550; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 450 338. Crataegus rhipidophylla GAND. – Niezbyt często. Brzegi lasów i zarośla w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. Występuje w dwóch odmianach, z których częstszą wydaje się być var. rhipidophylla. 380-760. var. rhipidophylla 9 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 640; 2540 – Rytro 380; 3313 – Średniak 760; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 490; 3323 – Ciżowa Góra 650; 3332 – Szczawnica 430; 3334 – Gabańka 590; 3430 – Szlachtowa 550; 3530 – nad Kosarzyskami 750 var. lindmanii (HRABĔTOWÁ) K. I. CHR. 4 stan. : EG: 2334 – Obidza (wys. nienot.); 2431 – Gaboń 590; 3324 – Gabańka 700; 3431 – nad Jaworkami 650 339. Crataegus xmacrocarpa HEGETSCHW. – Rzadko. Brzegi lasów i zarośla w piętra pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 370-800. 6 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 370; 2341 – Jaworzynka 800; 2344 – dolina Majdańskiego Pot. 500; 3430 – nad Szlachtową 650; 3432 – dol. Jasielnika 650; 3521 – Piwowarówka 650 340. Crataegus laevigata (POIR.) DC. (Crataegus oxyacantha L.) – Bardzo rzadko. Zebrany jedynie w zaroślach nad potokiem w dolinie Jaworzynki 480 (EG2431). Podany ponadto z okolic Krościenka, Szczawnicy, Szlachtowej (Woł. 1895), a także Zarzecza, Gabonia, znad Piwnicznej (Pawł. 1925) i z Bryjarki (Fab. 1957). 341. Crataegus xmedia BECHST. – Bardzo rzadko. Zebrany tylko na brzegu zarośli w Zarzeczu 440 (EG2311) i w Tylmanowej 450 (EG2331). 342. Crataegus xsubsphaericea GAND. – Rzadko. Brzegi lasów i zarośla w piętrze pogórza. 300-650. 6 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2403 – Stary Sącz 300; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 3322 – nad Krościenkiem n/Dun. 500; 3323 – Ciżowa Góra 650; 3521 – dol. Czerczy 400 343. Pyrus pyraster (L.) BURGSD. – Rzadko. Głównie w piętrze pogórza w zaroślach i na brzegach lasów. 370-670. (Lit. : Pawł. 1925) 8 stan. : EG: 2324 – Brzyna 370; 2341 – Tylmanowa 400; 2424 – Barcice Dolne 370; 2431 – Gaboń 510; 2432 – Przysietnica 520; 3301 – Królowo 410; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3431 – dol. Starego Pot. 570 344. Malus sylvestris MILL. (Malus sylvestris (L.) MILL.) – Bardzo rzadko. Gatunek podany przez Pawłowskiego (1925) ogólnie z doliny Dunajca. Figuruje także w jednym zdjęciu fitosocjologicznym z południowych stoków pasma (Fabij. 1962). 345. * Malus domestica BORKH. – Bardzo rzadko. Lasy i zarośla w piętrze pogórza. Być może gatunek częstszy, ale przeoczany. Holoagriofit. 4 stan. : EG: 2530 – Rytro 340; 3312 – Stajkowa Góra 450; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 520; 3511 – Borownice 450 346. Sorbus aucuparia L. EMEND. HEDL. (Sorbus aucuparia L.) – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych w lasach i zaroślach, na ich obrzeżach, a także w borówczyskach i na śródleśnych polanach. 300-1260. (Lit. : Łapcz. 1892; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 87 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2423 – Moszczenica Wyżna 420; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3301 – Królowo 440; 3303 – Dzwonkówka 970; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3410 – Kuni Wierch 980; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 347. [*] Sorbus intermedia (EHRH.) PERS. – Bardzo rzadko. W lesie bukowym na Międzyradziejówkach 1020 (EG3424) oraz w lasach i zaroślach wokół doliny Czerczy 700 (EG3434). W pewnych miejscach gwałtownie się rozprzestrzenia. 348. Prunus spinosa L. – Często. Brzegi lasów i zarośli, szczególnie na miejscach suchych i nasłonecznionych, w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-870. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 49 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 370; 2341 – Tylmanowa 400; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2404 – Stary Sącz 310; 2431 – Gaboń 550; 2442 – Tylowskie 870 (Pawł. 1925); 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 410; 3312 – Stajkowa Góra 540; 3332 – Szczawnica 430; 3431 – dol. Starego Pot. 550-650; 3433 – Rusinowski Wierch 770-830; 3511 – Borownice 500 349. Padus avium MILL. – Często. Nad rzekami i potokami w lasach i zaroślach, a także na ich obrzeżach; głównie w piętrze pogórza, choć sięga po regiel dolny. 300-830. (Lit. : Łapcz. 1892; Pawł. 1925; Fab. 1957) 42 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2332 – Suchy Groń 830; 2334 – Obidza 370; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2422 – Skrudzina 420; 2431 – Gaboń 440; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 450; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3333 – Szczawnica 450; 3430 – dol. Szlachtowskiego Pot. 600; 3512 – Piwniczna 360; 3532 – Podolik 380 350. * Padus serotina (EHRH.) BORKH. – Bardzo rzadko. Jedynie na brzegu lasu w Gołkowicach Górnych 370 (EG2422) i w zaroślach przy leśnej drodze w dolinie Roztoki Małej 560 (EG3403). Hemiagriofit. 351. Cerasus avium (L.) MOENCH – Często. W lasach liściastych i na ich obrzeżach w piętrze pogórza; rzadziej w reglu dolnym. 310-860. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 50 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 620; 2333 – Obidza 490; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 540; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 410; 3312 – Stajkowa Góra 570; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 460; 3404 – polana Maćkowska 780; 3424 – Podbukowiec 780; 3443 – Szczob 860; 3501 – Młodów 350-400; 3511 – Borownice 450 Fabaceae 352. Genista tinctoria L. – Rzadko. Zarośla, łąki i śródleśne polany w piętrze pogórza i regla dolnego. 320-850. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 9 stan. : EG: 2413 – Moszczenica Niżna 330-420; 2414 – Stary Sącz 320-370; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2432 – nad Przysietnicą 660; 2433 – Przysietnica 430; 2441 – kota 948 na E od Jaworzynki 740; 2442 – dol. Przysietnicy 810; 2443 – Wdżary Wyżne 850 (Pawł. 1925); 2444 – polana Jasionowa 600 353. Sarothamnus scoparius (L.) W. D. J. KOCH. (Sarothamnus scoparius (L.) WIMM) – Rzadko. Brzegi lasów i zarośli, śródleśne polany w piętrze pogórza i regla dolnego. 450-940. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957) 7 stan. : EG: 2343 – dol. Obidzkiego Pot. 620; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 450; 3323 – Bryjarka 650; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3422 – polana Świniarki Wyżne 940; 3510 – pod Niemcową od strony Kordowca 805 (Korn. & Medw.-Korn. 1957) 354. * Lupinus polyphyllus LINDL. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na przydrożach i brzegach dróg leśnych. Epekofit. 290-600. 5 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 400-500; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 530; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 355. Ononis arvensis L. – Często. Brzegi zarośli, suche łąki, miedze i kamieńce w piętrze pogórza; rzadko w reglu dolnym. 300-900. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 33 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 460; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3323 – Ciżowa Góra 550-650; 3332 – Szczawnica 420; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3433 – przeł. Obidza 900; 3512 – Piwniczna 370 356. Medicago falcata L. – Często. Brzegi zarośli, suche łąki, miedze i kamieńce w piętrze pogórza; rzadko w niższej części regla dolnego. 290-770. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 50 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 580; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3421 – dol. Starego Pot. 700; 3431 – Jaworki 580-620; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 357. * Medicago sativa L. S. STR. – Często. Wyłącznie w piętrze pogórza na kamieńcach, żwirowiskach i przydrożach. Hemiagriofit. 290-480. (Lit. : Pawł. 1925) 28 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2324 – Brzyna 350-370; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2424 – Barcice Dolne 320; 2432 – nad Przysietnicą 480; 2540 – Rytro 340; 3334 – Szczawnica Wyżna 480 358. Medicago lupulina L. – Bardzo często. Łąki, przydroża, kamieńce i żwirowiska nadrzeczne w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Zarz. 2008) 70 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 470; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 760; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Przehyba 1140; 3411 – dol. Starego Pot. 790; 3422 – dol. Czarnej Wody 710; 3442 – Jaworki 610; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 359. * Medicago xvaria MARTYN – Bardzo rzadko. Jedynie w Starym Sączu 310 (EG2404) i na suchej łące na przydrożnej skarpie w Krościenku n/Dun. 430 (EG3322). Hemiagriofit. 360. Melilotus altissima THUILL. (Melilotus altissimus THUILL.) – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na żwirowiskach i przydrożach. 300-590. 5 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2334 – Obidza 370-550; 2412 – Gołkowice Górne 320-420; 2413 – Moszczenica Niżna 330-420; 2442 – dol. Przysietnicy 590 361. Melilotus alba MEDIK. (Melilotus albus MEDIK.) – Często. Kamieńce, żwirowiska, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza; wzdłuż leśnych dróg sięga w regiel dolny. 290-830. (Lit. : Berd. 1890; Pawł. 1925) 48 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 520; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 470; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 560; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – dol. Jaworzynki 830; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 362. Melilotus officinalis (L.) PALL. (Melilotus officinalis (L.) LAM. EMEND. THUILL.) – Rzadko. Kamieńce, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza. 310-600. (Lit. : Berd. 1890; Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 7 stan. : EG: 2331 – Tylmanowa 380; 2404 – Stary Sącz 310; 2441 – dol. Jaworzynki 600; 2444 – Rytro 420; 3332 – Krościenko n/Dun. 420; 3332 – Szczawnica 430; 3522 – Hanuszów 370-400 Podany również z okolic Krościenka (Berd. 1890) i ze Szczawnicy (Zubrz 1894). 363. Trifolium arvense L. – Rzadko. Jedynie w piętrze pogórza w suchych murawkach na kamieńcach i skarpach przydrożnych oraz przy torach kolejowych. 300-400. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962) 8 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2341 – Tylmanowa 400; 2403 – między Starym Sączem a Mostkami 300-320; 2404 – Stary Sącz 310; 2500 – Stary Sącz 300; 2510 – Cyganowice 310-320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3512 – Piwniczna 370 Gat. podany również z Roztoki Ryterskiej (Pawł. 1925). Widnieje także w jednym ze zdjęć fitosocjologicznych Fabijańskiego (1962) znad doliny Białej Wody. 364. Trifolium dubium SIBTH. – Często. Suche łąki, skarpy przydrożne, miedze i kamieńce w piętrze pogórza i niższej części regla dolnego. 290-860. (Lit. : Berd. 1890; Pawł. 1925; Zarz. 2008) 34 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2323 – Kobylica 630; 2331 – Tylmanowa 380; 2332 – Koziarz 860; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2430 – Sopatowiec 640; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 440; 3322 – Krościenko n/Dun. 550; 3430 – Szlachtowa 520-700; 3501 – Młodów 350-400 365. Trifolium campestre SCHREB. – Rzadko. Głównie w piętrze pogórza na kamieńcach nadrzecznych. 290-650. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 7 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 290-300; 2341 – Tylmanowa 400; 2403 – między Starym Sączem a Mostkami 300-320; 2424 – Barcice Górne 330; 3323 – Ciżowa Gótra 650; 3522 – Hanuszów 370 Gat. podany również ze Skotnicy (Woł. 1895), a także z okolic Szczawnicy, Rytra i doliny Czerczy (Pawł. 1925). 366. Trifolium aureum POLLICH (Trifolium strepens CRANTZ) – Niezbyt często. W piętrze pogórza i regla dolnego na przydrożnych skarpach, skalistych stokach i kamieńcach nadrzecznych. 310-950. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 19 stan. : EG: 2322 – Okrąglica (wys. nienot); 2331 – Tylmanowa 380; 2332 – dol. pot. Kąty 640; 2413 – Moszczenica Niżna 330-420; 2441 – dol. Jaworzynki 630; 2510 – Cyganowice 310-320; 3323 – Bryjarka 670; 3402 – Tylowskie 950 (Pawł. 1925); 3442 – nad dol. Białej Wody 700; 3520 – dol. Czerczy 460 367. Trifolium spadiceum L. – Bardzo rzadko. Na wilgotnych łąkach i młakach (V-C); głównie w reglu dolnym. Gat. reglowy. 480-960. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 3 stan. : EG: 2342 – Błyszcz 900; 2444 – Roztoka Wielka 480 (Pawł. 1925); 3314 – Kotelnica 850 Gat. podany również z okolic Skałki Gabońskiej (Krupa 1885), znad Wielkiej Roztoki 620 i między Wielką a Małą Roztoką 960 (Pawł. 1925). 368. Trifolium fragiferum L. subsp. bonannii (C. PRESL) SOJÁK – Bardzo rzadko. Gatunek odnotowany przez Dąbrowską (1973) na prawym brzegu Grajcarka przy ujściu Czarnej Wody (EG3441). W trakcie badań nienotowany. 369. Trifolium hybridum L. – Niezbyt często. Łąki, przydroża, kamieńce i żwirowiska nadrzeczne w piętrze pogórza i regla dolnego. 320-900. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 13 stan. : EG: 2322 – Okrąglica Pn. (wys. nienot.); 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 640; 2422 – Skrudzina (wys. nienot.); 2441 – dol. Jaworzynki 600; 2442 – dol. Przysietnicy 580; 2520 – Barcice Dolne 320; 3424 – Podbukowiec 880; 3432 – Jasielnik 830; 3433 – Hurcałki 900; 3522 – Piwniczna 370 370. Trifolium repens L. – Pospolicie. Łąki, polany, pastwiska, leśne ścieżki, przydroża i żwirowiska nadrzeczne we wszystkich piętrach roślinnych. 300-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 95 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3413 – Radziejowa 1260; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 371. Trifolium montanum L. – Często. Brzegi zarośli, ciepłolubne łąki (A-T) i polany śródleśne; głównie w reglu dolnym. 450-1024. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 35 stan. : EG: 2323 – Kobylica 590; 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Jaworzynka 820; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2433 – Przysietnica 450; 2440 – Będzikówka 760; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 910; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3443 – Szczob 870; 3444 – Eliaszówka 1024 (Pawł. 1925) 372. Trifolium pratense L. – Pospolicie. We wszystich piętrach roślinnych w zbiorowiskach łąkowych. 300-1175. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zabokl. 1964; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 90 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Jaworzynka 820; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3401 – Przehyba 1140; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3443 – Szczob 810; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 373. Trifolium medium L. – Bardzo często. Brzegi zarośli, ciepłolubne łąki (A-T), miedze i kamieńce w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1024. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 69 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 800; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 440; 3303 – Dzwonkówka 910; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 510; 3413 – polana Skałka 980-1020; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3443 – Szczob 910; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 374. Trifolium pannonicum L. – Bardzo rzadko. Na łąkach i śródleśnych polanach w reglu dolnym. 550-850. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 5 stan. : EG: 2342 – Suchy Groń 800; 2430 – Sopatowiec 600; 2443 – polana Paszkowa 700; 2444 – polana Jasionowa 600; 3510 – między Kordowcem a Niemcową 770 Ponadto Pawłowski (1925) podaje ten gatunek m.in. z okolic Skałki Gabońskiej 830, polany Wdżary Wyżne i ze grzbietu granicznego „między Heliaszówką a Piwowarami”. Figuruje również w kilku zdjęciach fitosocjologicznych Zarzyckiego (2008). 375. Anthyllis vulneraria L. – Często. Ciepłolubne łąki (A-T), nasłonecznione zbocza, miedze i suche murawy na kamieńcach; w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 50 stan. : 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 460; 2332 – dol. pot. Kąty 630; 2342 – Błyszcz 900; 2440 – Będzikówka 810; 2444 – polana Jasionowa 520-660; 2520 – Barcice Dolne 320; 3301 – Królowo 470; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3410 – poniżej polany Koszarki 800; 3422 – dol. Czarnej Wody 720; 3443 – Szczob 920; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 360-380 376. Lotus uliginosus SCHKUHR – Bardzo rzadko. Tylko przy ścieżce na szlaku turystycznym na Wielkim Rogaczu 1060 (EG3423); prawdopodobnie zawleczona. Widnieje również w jednym zdjęciu fitosocjologicznym Zarzyckiego (2008) z okolic Brzyny. 377. Lotus corniculatus L. – Pospolicie. W piętrze pogórza i regla dolnego na łąkach, młakach (V-C) i kamieńcach. 300-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 78 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Jaworzynka 820; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2441 – dol. Jaworzynki 610; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 800; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3401 – Przehyba 1140; 3410 – polana Koszarki 950; 3443 – Szczob 910; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 378. * Robinia pseudoacacia L. – Często. Wyłącznie w piętrze pogórza na brzegach lasów i w zaroślach, coraz bardziej się rozprzestrzenia; sadzona wzdłuż dróg. Hemiagriofit. 290-530. 31 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2313 – Brzyna 350; 2341 – Tylmanowa 400; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 510; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2422 – Skrudzina 350-400; 2540 – Rytro 340; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 450; 3332 – Szczawnica 420; 3501 – Młodów 350-400; 3512 – Piwniczna 370 379. Astragalus glycyphyllos L. – Często. Brzegi lasów i zarośli, a także kamieńce w piętrze pogórza; rzadko w reglu dolnym. 290-900. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 38 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 470; 2431 – Gaboń 440; 2442 – Tylowskie 900 (Pawł. 1925); 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 520; 3333 – Szczawnica 450; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 380. * Onobrychis viciifolia SCOP. – Bardzo rzadko. Jedynie w zaroślach nad Krościenkiem na nasłonecznionym stoku Stajkowej Góry 470 (EG3312). Ponadto podany z Gołkowic (Pawł. 1925). Hemiagriofit. 381. Coronilla varia L. – Często. Brzegi zarośli, ciepłolubne łąki (A-T), nasłonecznione zbocza, miedze i suche murawy na kamieńcach w piętrze pogórza; rzadziej w reglu dolnym. 300-890. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 38 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2334 – Obidza 600; 2404 – Stary Sącz 310; 2413 – Moszcenica Niżna 330-420; 2431 – Gaboń 440; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Stajkowa Góra 510; 3332 – Szczawnica 420; 3401 – dol. Jaworzynki 890; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3443 – Szczob 880; 3512 – Piwniczna 370 382. * Vicia hirsuta (L.) GRAY – Często. Pola i ugory w piętrze pogórza, rzadko w reglu dolnym. Archeofit. 300-1020. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 28 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Kobylica 600; 2341 – Tylmanowa 400; 2343 – Obidza 530; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 510; 2520 – Barcice Dolne 320; 3402 – Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3501 – Młodów 350-530; 3512 – Piwniczna 360-380 383. * Vicia tetrasperma (L.) SCHREB. – Bardzo rzadko. Pola w piętrze pogórza. Archeofit. 290-600. (Lit. : Berd. 1890; Pawł. 1925 4 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2424 – Barcice Górne 330-400; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. (wys. nienot.); 3500 – dol. Małej Roztoki 500 (Pawł. 1925) Podana także ze Szczawnicy (Zubrz. 1894). 384. Vicia sylvatica L. – Gatunek widnieje w jednym zdjęciu fitosocjologicznym wykonanym nad doliną Czarnej Wody (Fabij. 1962). Data dość prawdopodobna, zważywszy na pobliskie stanowiska pienińskie (Zarz. 1981). W trakcie badań nienotowany. 385. Vicia cracca L. – Pospolicie. Brzegi lasów i zarośli, łąki i polany śródleśne w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 86 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 450; 2342 – Błyszcz 820; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3401 – Przehyba 1140; 3411 – dol. Starego Pot. 790; 3443 – Szczob 920; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 386. * Vicia villosa ROTH – Bardzo rzadko. Gat. znaleziony w uprawach zbożowych jedynie na Cebulówce 700 (EG2322) i między Starym Sączem a Przysietnicą przy osiedlu Lipie 330 (EG2414). Podany również z pól między Szczawnicą a Szlachtową (Woł. 1895), a także z Mikoszki nad Rytrem 560, Syhli 860, 900 oraz okolic Barcic i Szczawnicy (Pawł. 1925). Archeofit. 387. * Vicia dasycarpa TEN. – Niezbyt często. Pola i ugory w piętrze pogórza. Epekofit. 290-630. 24 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Kobylica 630; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 3512 – Piwniczna 360-380 388. Vicia sepium L. – Bardzo często. Brzegi lasów i zarośli, łąki, przydroża w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1050. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 72 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Błyszcz 900; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2431 – Gaboń 470; 2440 – Będzikówka 830; 2510 – Cyganowice 310-320; 3302 – Królowo 460; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3410 – polana Koszarki 950; 3442 – Jaworki 610; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 389. * Vicia sativa L. – Bardzo rzadko. W polach jako chwast w piętrze pogórza; wcześniej (Pawł. 1925) notowany również w reglu dolnym. Archeofit. 330-910. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 5 stan. : EG: 2413 – Moszczenica Niżna 330-420; 2414 – Lipie 330; 2420 – Łazy Brzyńskie 550; 2530 – Rytro 330-350; 3424 – Bukowiec 890 (Pawł. 1925) Gat. podany również z Niemcowej 910 (Pawł. 1925; Nowiń. 1965) i Syhli 900 (Pawł. 1925). 390. [*] Vicia angustifolia L. – Niezbyt często. Głównie w piętrze pogórza na polach i ugorach. 300-1020. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 19 stan. : EG: 2323 – Kobylica 630; 2331 – Tylmanowa 400-550; 2333 – Obidza 670; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 300-310; 2420 – Łazy Brzyńskie 530; 2424 – Barcice Górne 330-400; 3402 – Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3511 – Borownice 360-400; 3522 – Hanuszów 370-400 Podana również z Niemcowej 910 (Pawł. 1925; Nowiń. 1965) i Syhli 910 (Pawł. 1925). 391. * Vicia grandiflora SCOP. – Bardzo rzadko. Tylko w uprawach zbożowych w Starym Sączu 330 (EG2414) i przy drodze w Barcicach Dolnych 330 (EG2424). Epekofit. 392. Lathyrus sylvestris L. – Często. Brzegi lasów i zarośli, łąki w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-950. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 42 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 540; 2342 – Błyszcz 860; 2422 – Skrudzina (wys. nienot.); 2431 – Gaboń 510; 2540 – Rytro 340; 3304 – Rokita 870; 3312 – Stajkowa Góra 510; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 560; 3404 – polana Maćkowska 770; 3420 – Gabańka 800; 3501 – Młodów (wys. nienot.); 3522 – Hanuszów 370-400 393. * Lathyrus tuberosus L. – Bardzo rzadko. Tylko przy torach kolejowych w Piwnicznej 370 (EG3512). Podany przez Berdaua (1890) z okolic Krościenka, a przez Pawłowskiego (1925) z pólnocnych stoków Eliaszówki. Archeofit. 394. Lathyrus pratensis L. – Pospolicie. Na łąkach, często wilgotnych (Cr), a także młakach (V-C) w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1140. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 79 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 450; 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Błyszcz 900; 2411 – Gaboń 320; 2432 – Przysietnica 530; 2441 – dol. Jaworzynki 620; 2540 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3332 – Szczawnica 430; 3401 – Przehyba 1140; 3410 – polana Koszarki 930; 3443 – Szczob 880; 3511 – Borownice 360-400; 3532 – Podolik 380 395. Lathyrus vernus (L.) BERNH. – Niezbyt często. W grądach (T-C) i zaroślach w piętrze pogórza, bardzo rzadko w na skalistych miejscach w buczynie w reglu dolnym. 330-980. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972) 11 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360-400; 2312 – Zawodzie 450; 2324 – Brzyna 340; 2341 – Tylmanowa (wys. nienot.); 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3302 – rez. Kodne 400-500; 3323 – Bryjarka 670; 3410 – Kuni Wierch 980 396. Lathyrus niger (L.) BERNH. – Bardzo rzadko. W grądach (T-C) nad doliną Dunajca. 350-600. (Lit. : Pawł. 1925) 3 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 420; 2312 – Zawodzie 350-400; 2321 – Sobel Zarzecki 500 Pawłowski (1925) podał ten gatunek z okolic Obidzy 600. 397. * Pisum sativum L. subsp. arvense (L.) ASCH. & GRAEBN. – Bardzo rzadko. W piętrze pogórza w uprawach zbożowych jako chwast. Archeofit. 310-640. (Lit. : Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2414 – Cyganowice 310; 2441 – dol. Jaworzynki 630; 2520 – Barcice Dolne 320 Przez Pawłowskiego (1925) odnotowany nad doliną Czerczy 640. Thymelaeaceae 398. Daphne mezereum L. – Niezbyt często. W piętrze pogórza i regla dolnego w żyznych lasach liściastych, głównie grądach (T-C) i buczynie karpackiej (Dg-F). 330-1080. (Lit. : Pawł. 1925) 25 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 410; 2324 – Brzyna 340; 2341 – dol. pot. Spod Błyszcza 460; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2440 – Będzikówka 830; 2441 – dol. Jaworzynki 680; 2530 – Rytro 350; 3301 – Królowo 440; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3400 – Jasiennik 1080; 3404 – Jaworzyna 880; 3432 – nad dol. Czarnej Wody 680; 3511 – Borownice 450 Lythraceae 399. Lythrum salicaria L. – Często. Brzegi stawów, wilgotne łąki (Cr), rowy i kamieńce nadrzeczne w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-830. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 45 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 600; 2342 – Błyszcz 740; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 440; 3303 – Dzwonkówka 800; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 630; 3422 – dol. Czarnej Wody 710; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 Onagraceae 400. Epilobium hirsutum L. – Często. Brzegi stawów i potoków, rowy i żwirowiska nadrzeczne w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. 290-640. 39 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 510; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3333 – Szczawnica 450; 3424 – dol. Rohacza 640; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3512 – Piwniczna 370 401. Epilobium parviflorum SCHREB. – Często. Żwirowiska nadrzeczne, brzegi potoków i rowy w piętrze pogórza, rzadko w reglu dolnym. 290-1130. (Lit. : Pawł. 1925) 34 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 500; 2342 – Błyszcz 880; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 400; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550-600; 3401 – pod Małą Przehybą 1130 (Pawł. 1925); 3420 – Gabańka 750-800; 3431 – Jaworki 580-620; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3511 – Bnorownice 360-400 402. Epilobium collinum C. C. GMEL. – Niezbyt często. Kamieniste skarpy przy leśnych drogach w piętrze pogórza i regla dolnego. 400-1168. (Lit. : Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1967) 16 stan. : EG: 2333 – Obidza 510; 2341 – dol. pot. Spod Błyszcza 440; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2430 – nad Łazami Brzyńskimi 560; 2442 – dol. Przysietnicy 820; 2540 – Rytro 500; 3312 – Groń 800; 3314 – dol. Jastrzębiego Pot. 750; 3400 – Skałka Szczawnicka 1168 (Pawł. 1925); 3413 – nad dol. Roztoki Małej 900; 3421 – dol. Starego Pot. 700; 3424 – Podbukowiec 910; 3522 – Piwniczna 400 403. Epilobium montanum L. – Bardzo często. W lasach liściastych i zaroślach, na ich obrzeżach, zrębach i kamieńcach w piętrze pogórza i regla dolnego. 330-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 64 stan. : EG: 2323 – Brzyna 450; 2333 – Obidza 600; 2342 – Błyszcz 880; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2432 – Przysietnica 500; 2440 – Będzikówka 820; 2530 – Rytro 330; 3302 – Królowo 400; 3303 – Dzwonkówka 870; 3313 – Wisielec 860; 3401 – Przehyba 1140; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1130; 3423 – Wielki Rogacz 1070; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 404. Epilobium alpestre (JACQ.) KROCK. – Gat. podany z Pasma Radziejowej 1000-1200 jedynie przez Wołoszczaka (1895), lecz bez precyzyjnej lokalizacji. W trakcie badań gatunek nienotowany. Gat. subalpejski. 405. Epilobium palustre L. – Niezbyt często. Na młakach (V-C) i wilgotnych łąkach w reglu dolnym; rzadko w piętrze pogórza. 450-1130. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964) 16 stan. : EG: 2342 – Kotliny 730; 3302 – Królowo 450; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 630; 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3420 – Gabańka 750; 3423 – Wielki Rogacz 1050; 3433 – przeł. Gromadzka 910; 3432 – Rusinowski Wierch 800; 3500 – Obłazy Ryterskie 600 406. * Epilobium ciliatum RAF. (Epilobium adenocaulon HAUSSKN.) – Niezbyt często. Brzegi leśnych dróg, przydrożne skarpy, żwirowiska nadrzeczne, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza i regla dolnego. Hemiagriofit. 300-1140. 22 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2322 – Okrąglica Pn. 670; 2342 – Kotliny 730; 2422 – Skrudzina 380; 2431 – Gaboń 520; 2442 – dol. Przysietnicy 820; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Lipowiec 480; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 630; 3411 – dol. Starego Pot. 850; 3412 – Złomisty Wierch Pn. 1140; 3423 – przeł. Żłobki 1110; 3522 – Piwniczna Zdrój 400 407. Epilobium roseum SCHREB. – Często. Brzegi potoków, rowy i żwirowiska nadrzeczne w piętrze pogórza; rzadko w reglu dolnym. 320-880. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Stasz. 1972) 28 stan. : EG: 2333 – Obidza 530; 2342 – Błyszcz 880; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 510; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2530 – Rytro 330; 3302 – Królowo 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3334 – Szczawnica 480; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 530; 3500 – dol. Roztoki Małej 500; 3521 – dol. Czerczy 440 408. Epilobium adnatum GRISEB. – Bardzo rzadko. W szuwarach w dolinie Dunajca na północ od Starego Sącza 290 (EG1444), przy drodze w Gołkowicach Górnych 330 (EG2412), na odłogu w Starym Sączu 350 (EG2414) i na torach kolejowych w Rytrze 350 (EG2540). 409. Epilobium alsinifolium VILL. – Bardzo rzadko. W obu piętrach reglowych na śródleśnych młakach w górnym biegu potoków. Gat. subalpejski. 770-1180. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 5 stan. : EG: 3401 – Wielka Przehyba 1100; 3402 – Wielka Przehyba 1050-1130 (Pawł. 1925); 3411 – dol. Starego Pot. 770-860 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pn. 1050; 3413 – Radziejowa 1180 (Pawł. 1925) * Epilobium ciliatum RAF. × Epilobium roseum SCHREB. – Okzay pochodzenia mieszańcowego zebrano na gruzowisku w Mostkach 320 (EG2402) i w przydrożnym rowie w dolinie Sopotnickiego Potoku 550 (EG3324). 410. Chamaenerion angustifolium (L.) SCOP. – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na brzegach lasów i zarośli, zrębach, śródleśnych polanach, wzdłuż leśnych dróg i na żwirowiskach. 290-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 78 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Brzyna 480; 2342 – Błyszcz 880; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 970; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 411. Chamaenerion palustre SCOP. – Rzadko. W piętrze pogórza na żwirowiskach nadrzecznych w dolinie Dunajca i Popradu; jedno stanowisko w dolnej części regla dolnego na kamienistym stoku nad leśną drogą. Gat. reglowy. 290-750. (Lit. : Pawł. 1925) 6 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 290-300; 2324 – Obidza 340; 2424 – Barcice Dolne 340; 3432 – Rusinowski Wierch 750 412. Oenothera biennis S. STR. – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na żwirowiskach nadrzecznych, przydrożach i miejscach ruderalnych. 300-440. (Lit. : Pawł. 1925; Ziel. : Kotula1880, KRAM) 6 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 300; 2334 – Obidza 440; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3501 – Młodów 380; 3511 – Borownice 370 Ponadto „Starzowa-Krościenko” (leg. Kotula 1880, KRAM). Podaje także Pawłowski (1925) ogólnie z dolin Dunajca i Popradu oraz Towpasz (1975) z Gołkowic 330. 413. Oenothera rubricaulis KLEB. (Oenothera muricata L.) – Bardzo rzadko. Tylko na żwirowisku nadrzecznym w Tylmanowej 380 (EG2331) oraz przy torach kolejowych w Starym Sączu 310 (EG2404) i Barcicach Górnych 330 (EG2424). 414. * Oenothera canovirens E. S. STEELE – Bardzo rzadko. Gat. zebrany jedynie na przydrożu w Krościenku nad Dunajcem 420 (EG3312). Epekofit. 415. Oenothera casimiri – Bardzo rzadko. Na łące w Mostkach 310 (EG2402), torowisku przy dworcu kolejowym w Starym Sączu 310 (EG2404) i na przydrożu w Cyganowicach 310 (EG2510). 416. * Oenothera fallax RENNER EMEND. ROSTAŃSKI – Bardzo rzadko. Zebrany tylko z nadpotokowej skarpy w dolinie Czerczy 460 (EG3520). Epekofit. 417. * Oenothera glazioviana MICHELI IN MART. – Bardzo rzadko. Jedynie w zaroślach na brzegu rzeki w Barcicach Dolnych 310 (EG2510). Epekofit. 418. * Oenothera hoelscheri RENNER EX ROSTAŃSKI – Bardzo rzadko. Zebrany na kamieńcu w Gaboniu 320 (EG2411), przydrożnej skarpie w Krościenku nad Dunajcem 480 (EG3312) i przy leśnej drodze w dolinie Roztoki Małej 520 (EG3500). Epekofit. 419. * Oenothera paradoxa HUDZIOK– Bardzo rzadko. Tylko na gruzowisku w Piwnicznej 370 (EG3512). Epekofit. 420. Circaea lutetiana L. – Często. W lasach liściastych piętra pogórza i regla dolnego, często w buczynie karpackiej (Dg-F). 360-1080. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972) 36 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 580; 2333 – Obidza 600; 2342 – Błyszcz 880; 2432 – Przysietnica 500; 2441 – dol. Jaworzynki 670; 3303 – Dzwonkówka 860; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600-670; 3400 – Skałka Gabońska 1080 (Pawł. 1925); 3404 – dol. Roztoki Małej 550; 3423 – Wielki Rogacz 1070; 3511 – Borownice 360-400 421. Circaea intermedia EHRH. – Bardzo rzadko. Nad potokami w lasach piętra pogórza i regla dolnego. 470-750. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 3 stan. : EG: 3302 – dol. pot. Podlipowiec 470; 3404 – dol. Małej Roztoki 550 (Pawł. 1925); 3421 – dol. Starego Pot. 750 (Pawł. 1925) Podana także z okolicy Skałki (Woł. 1895) i zanotowana w zdjęciu fitosocjologicznym z rezerwatu Baniska (Stasz. 1972). 422. Circaea alpina L. – Często. Na śródleśnych skałkach i nad potokami w lasach piętra pogórza i obu regli. 370-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 34 stan. : EG: 2322 – Okrąglica 560; 2331 – między Soblem Zarzeckim a Tylmanowskim 380-520; 2413 – Moszczenica Niżna 330-420; 2432 – nad Przysietnicą 600; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 450-550; 3410 – Czeremcha 1110; 3411 – dol. Starego Pot. 780; 3423 – Wielki Rogacz 900; 3443 – Szczob 900; 3521 – dol. Czerczy 430 Haloragaceae 423. Myriophyllum spicatum L. – Bardzo rzadko. Jedynie w niewielkim stawku u ujścia Popradu do Dunajca 290 (EG1434) i w stawach w Mostkach 310 (EG2402). Podany również przez Pawłowskiego (1925) z okolic Tylmanowej. Malvaceae 424. * Malva alcea L.- Bardzo rzadko. Jedynie w sadach porzeczkowych w Zarzeczu 360 (EG2311) i Moszczenicy Niżnej 370 (EG2413). Archeofit. 425. * Malva moschata L. – Bardzo rzadko. Na przydrożach w Przysietnicy 400 (EG2433) i Piwnicznej 400 (EG3521). Epekofit. 426. * Malva sylvestris L. – Bardzo rzadko. Tylko w piętrze pogórza na przydrożach i trawnikach. Archeofit. 340-450. (Lit. : Pawł. 1925) 3 stan. : EG: 2432 – Przysietnica 450; 2541 – Rytro 340; 3521 – dol. Czerczy 420 Podana również z Piwnicznej (Pawł. 1925). 427. * Malva neglecta WALLR. – Rzadko. Przydroża i przychacia w piętrze pogórza. Archeofit. 310-550. (Lit. : Pawł. 1925) 9 stan. : EG: 2334 – Obidza 400; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gaboń 320; 2424 – Barcice Dolne 330; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 430; 3334 – Szczawnica Wyżna 480; 3430 – Szlachtowa 550; 3522 – Hanuszów 370 Ponadto podana z Rytra (Pawł. 1925). 428. * Malva crispa L. – Bardzo rzadko. Jedynie przy drodze w Zarzeczu 360 (EG2311) i na śmietnisku nad Dunajcem w Krościenku 410 (EG3311). Podana także z Rytra i Piwnicznej (Pawł. 1925). Archeofit. 429. Lavatera thuringiaca L. – Bardzo rzadko. Jedynie w przydrożnych zaroślach w Jaworkach 590 (EG3431). Tiliaceae 430. Tilia cordata MILL. – Często. W lasach liściastych i mieszanych w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej; czasami sadzona. 300-740. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Stasz. 1972) 42 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2322 – Okrąglica Pn. 720; 2334 – Brzyna 600; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 400; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 740; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 431. Tilia platyphyllos SCOP. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza w lasach liściastych i na ich obrzeżach; m. in. w grądach (T-C) na stromych stokach nad doliną Dunajca. 300-600. (Lit. : Pawł. 1925) 19 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 400; 2323 – Brzyna 470; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2402 – Mostki 310; 2432 – Przysietnica 550; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej (wys. nienot.); 2500 – Stary Sącz 300; 3301 – Królowo 450; 3431 – dol. Starego Pot. (wys. nienot.); 3512 – Piwniczna 380; 3521 – dol. Czerczy 440 Linaceae 432. Radiola linoides ROTH (Radiola linoides GMEL.) – Bardzo rzadko. Podana przez Kornasiów (1957) z okolic wylotu doliny Roztoki Małej w Rytrze 435 (EG2540). Gatunek nieodnaleziony w czasie badań. 433. Linum catharticum L. – Często. Suche łąki i murawy, młaki (V-C) w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1020. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 45 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2323 – Brzyna 450; 2333 – Obidza 480; 2342 – Jaworzynka 820; 2401 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2441 – dol. Jaworzynki 610; 2500 – Stary Sącz 300; 3303 – Dzwonkówka 800; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3402 – Hala Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3411 – dol. Starego Pot. 790; 3443 – Szczob 810; 3512 – Piwniczna 360-380; 3522 – Hanuszów 370-400 ** Linum usitatissimum L. – Gatunek zebrany przy leśnej drodze w Barcicach Dolnych 400 (EG2424). Ergazjofigofit. Oxalidaceae 434. Oxalis acetosella L. – Pospolicie. W lasach liściastych i iglastych od piętra pogórza do regla górnego. 310-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Loch 1986) 86 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 500; 2342 – Błyszcz 880; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3303 – Dzwonkówka 970; 3323 – Bryjarka 600; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3410 – Kuni Wierch 980; 3413 – Radziejowa 1260; 3500 – Kordowiec 720; 3532 – Podolik 380 435. * Oxalis fontana BUNGE (Oxalis stricta L.) – Często. Pola, ugory, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza; rzadko w niższej części regla dolnego. Epekofit. 290-740. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Hantz 1979) 50 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2333 – Obidza 500; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 520; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 510; 2431 – Gaboń 470; 2540 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 650; 3424 – Bukowiec 740 (Pawł. 1925); 3511 – Borownice 360-400; 3520 – dol. Czerczy 450-520 436. * Oxalis corniculata L. – Bardzo rzadko. Przydroża, chodniki; jedynie w piętrze pogórza. Epekofit. 320-470. 3 stan. : EG: 2412 – Gołkowice Dolne 320; 3333 – Szczawnica 460; 3334 – Szczawnica Wyżna 470 Geraniaceae 437. Geranium phaeum L. – Bardzo często. Olszynki (Ai), wilgotne zarośla i łąki nad potokami w piętrze pogórza i regla dolnego. Gat. ogólnogórski. 300-1090. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 60 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 580; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2404 – Stary Sącz 310; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2441 – dol. Jaworzynki 680; 2510 – Cyganowice 310; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 760; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 420; 3402 – Hala Konieczna 1030; 3410 – Łysiny 960; 3413 – polana Skałka 1000; 3510 – między Kordowcem a Niemcową 880; 3511 – Borownice 370 438. Geranium pratense L. – Niezbyt często. Na łąkach w piętrze pogórza. 310-650. (Lit. : Zarz. 2008) 25 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gaboń 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3323 – Bryjarka 650; 3434 – dol. Czerczy 580; 3442 – Jaworki 610; 3512 – Piwniczna 370 439. Geranium palustre L. – Niezbyt często. Wilgotne zarośla i łąki nad potokami, głównie w piętrze pogórza. 300-680. (Lit. : Pawł. 1925) 19 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2312 – Zawodzie 410; 2324 – Brzyna 350-370; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2441 – dol. Jaworzynki 680; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 2540 – Roztoka Ryterska 400-450; 3512 – Piwniczna 370 440. Geranium sylvaticum L. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w reglu dolnym w ziołoroślach i na śródleśnych polanach. 820-1050. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 4 stan. : EG: 2440 – Będzikówka 820; 2443 – polana Wdżary Wyżne 760; 3304 – Przysłop 800-820 (Pawł. 1925); 3402 – Hala Konieczna 1010 Ponadto widnieje w jednym zdjęciu fitosocjologicznym Zarzyckiego (2008). 441. * Geranium pyrenaicum BURM. F. (Geranium pyrenaicum L.) – Bardzo rzadko. Tylko przy drodze gruntowej w zaroślach łęgowych w dolinie Dunajca na północ od Starego Sącza 290 (EG1444). Epekofit. ? * Geranium bohemicum L. – Podany przez Berdaua (1890) z okolic Krościenka, być może spoza badanego obszaru. 442. * Geranium pusillum BURM. F. EX L. (Geranium pusillum L.) – Niezbyt często. Pola, ugory, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. Archeofit. 300-690. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 24 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Kobylica 600; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2424 – Barcice Dolne 320; 2431 – Gaboń 470; 2530 – Rytro 330-350; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3421 – dol. Starego Pot. 690; 3430 – Szlachtowa 520; 3512 – Piwniczna 370 443. * Geranium dissectum L. – Niezbyt często. Pola i ugory w piętrze pogórza, w reglu dolnym rzadko. Archeofit. 300-1000. (Lit. : Berd. 1890; Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 11 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 300; 2331 – nad Tylmanową 500; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 330-400; 2421 – Gaboń 360; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3334 – Szczawnica 470-600; 3421 – dol. Starego Pot. 690 444. Geranium columbinum L. – Niezbyt często. Brzegi lasów i zarośli, pola, przydroża i tory kolejowe w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. 330-680. (Lit. : Berd. 1890; Woł. 1895; Pawł. 1925) 13 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360-400; 2323 – Brzyna 440; 2424 – Barcice Dolne 330-450; 2432 – Przysietnica 460; 3312 – Stajkowa Góra 680; 3323 – Bryjarka 670; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3511 – Borownice 360; 3512 – Piwniczna 370 445. Geranium robertianum L. – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych w lasach liściastych, zaroślach i na zrębach. 300-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 88 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Kobylica 570; 2324 – Brzyna 340; 2342 – Błyszcz 890; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3410 – Kuni Wierch 980; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1060; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 446. Erodium cicutarium (L.) L’HÉR. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na polach, ugorach i przy torach kolejowych. 300-340. (Lit. : Pawł. 1925) 5 stan. : EG: 2402 – Mostki 310; 2403 – między Starym Sączem a Mostkami 300; 2404 – Stary Sącz 310; 2414 – Cyganowice 310; 2530 – Rytro 340 Podana również z okolic Piwnicznej (Pawł. 1925). Rutaceae ** Ptelea trifoliata L. – Gatunek zebrany na brzegu zarośli w dolinie Dunajca na północ od Starego Sącza 300 (EG1444). Ergazjofigofit. Polygalaceae 447. Polygala comosa SCHKUHR – Niezbyt często. Suche łąki i murawy, nasłonecznione zbocza, kamieńce w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-920. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 16 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2311 – Zarzecze 360-400; 2342 – Jaworzynka 920; 2402 – Mostki 310; 3301 – Królowo 450; 3312 – Stajkowa Góra 550; 3324 – Gabańka 620; 3430 – Szlachtowa 520-700; 3431 – nad Jaworkami 660; 3522 – Hanuszów 370-500 448. Polygala vulgaris L. S. STR. – Często. Suche łąki i murawy, pastwiska w piętrze pogórza i regla dolnego. 350-970. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Zabokl. 1964; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 42 stan. : EG: 2323 – Kobylica 540; 2334 – Obidza 620; 2342 – Błyszcz 900; 2424 – Barcice Górne 350; 2440 – Będzikówka 760; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 970; 3313 – Średniak 760; 3404 – polana Maćkowska 800; 3410 – polana Koszarki 950; 3443 – Szczob 880; 3500 – Kordowiec 600-760; 3511 – Borownice 520 449. Polygala oxyptera RCHB. – Niezbyt często. W piętrze pogórza i regla dolnego na suchych łakąch i murawach. 410-920. (Lit. : Fab. 1957; Pawł. 1962) 12 stan. : EG: 2331 – nad Tylmanową 500; 2342 – Jaworzynka 920; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 450; 2540 – Rytro 410; 3323 – nad Ciżową Górą 660; 3420 – Gabańka 800; 3424 – dol. Rohacza 660; 3431 – Stary Wierch 730; 3522 – Hanuszów 480; 3531 – na W od Piwowarówki 690 450. Polygala amarella CRANTZ – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w suchych murawach na kamieńcach nadrzecznych. 290-460. 6 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2403 – Mostki 310; 2434 – Barcice Górne 330; 2540 – Rytro 410; 3501 – Młodów 450; 3520 – Kosarzyska 460 Aceraceae 451. Acer pseudoplatanus L. – Pospolicie. W lasach liściastych, głównie buczynach (Dg-F) i grądach (T-C) w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1140. (Lit. : Łapcz. 1892; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Loch 1986; Zarz. 2008) 91 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 450; 2332 – Suchy Groń 800; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 440; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 970; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Kordowiec 720; 3512 – Piwniczna 370 452. Acer platanoides L. – W lasach liściastych i zaroślach piętra pogórza, rzadziej w reglu dolnym; dużo rzadszy od gat. poprzedniego. 300-1100. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 50 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2343 – Obidza 780; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2424 – Przysietnica 390; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3303 – Dzwonkówka 970; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3434 – nad Suchą Doliną 700; 3500 – Kordowiec 720; 3512 – Piwniczna 370 453. Acer campestre L. – Rzadko. Głównie w dolinie Popradu na brzegach lasów i zarośli w piętrze pogórza. 300-420. (Lit. : Pawł. 1925) 10 stan. : EG: 2403 – między Starym Sączem a Mostkami 300-320; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2500 – Stary Sącz 300; 2530 – Rytro 340; 3501 – Młodów 400; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 370-400; 3532 – Podolik 420 454. * Acer negundo L. – Często. Zwykle w zbiorowiskach łęgowych dolin Dunajca i Popradu w piętrze pogórza. Hemiagriofit. 290-450. 26 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2413 – Moszczenica Niżna 340; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2520 – Barcice Dolne 320; 2540 – Rytro 340; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3333 – Szczawnica 450; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 Hippocastanaceae 455. * Aesculus hippocastanum L. – Odnotowany na ośmiu stanowiskach, prawdopodobnie bardziej rozpowszechniony. Młode osobniki w lasach i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego. Holoagriofit? 300-1000. 8 stan. : EG: 2420 – Łazy Brzyńskie (wys. nienot.); 2441 – dol. Jaworzynki 590; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 420-500; 2500 – Stary Sącz 300; 3312 – dol. Zakijowskiego Pot. (wys. nienot.); 3323 – Bryjarka (wys. nienot.); 3444 – Eliaszówka 1000; 3511 – Borownice 440 Balsaminaceae 456. Impatiens noli-tangere L. – Bardzo często. W lasach i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego: buczynach (Dg-F), olszynkach (Ai), grądach (T-C), wyżej rzadki; głównie nad potokami i w miejscach wilgotnych. 300-1180. (Lit. : Łapcz. 1892; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 73 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2312 – Zawodzie 470; 2324 – Brzyna 340; 2343 – Obidza 600; 2431 – Gaboń 470; 2440 – Będzikówka 810; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2510 – Cyganowice 310-320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1150; 3413 – Radziejowa 1180 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1080; 3500 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3532 – Podolik 380 457. * Impatiens parviflora DC. – Bardzo często. Cieniste lasy i zarośla, kamieńce, przypłocia, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza i dolnej części regla dolnego. Holoagriofit. 300-780. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Korn. & Medw.-Korn. 1957) 73 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3313 – Średniak 780; 3332 – Szczawnica 430; 3421 – dol. Starego Pot. 730; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 458. * Impatiens grandulifera ROYLE – Często. Głównie w piętrze pogórza w zbiorowiskach łęgowych dolin Dunajca i Popradu, na kamieńcach, przydrożach i miejscach ruderalnych. Hemiagriofit. 300-730. (Lit. : Zając E. U. & Zając A. 1973) 31 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2313 – Brzyna 350; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 570; 2540 – Rytro 350; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550-600; 3431 – Jaworki 580-620; 3432 – dol. Czarnej Wody 620-700; 3500 – Obłazy Ryterskie 500; 3530 – nad Kosarzyskami 730 Celastraceae 459. Euonymus europaea L. – Często. Jedynie w piętrze pogórza w lasach liściastych i zaroślach w dolinach Dunajca i Popradu. 300-520. (Lit. : Berd. 1890; Pawł. 1925) 29 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2431 – Gaboń 470; 2520 – Barcice Dolne 320; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3430 – Szlachtowa 520; 3512 – Piwniczna 360 Rhamnaceae 460. Rhamnus cathartica L. – Niezbyt często. Brzegi lasów i ciepłolubnych zarośli w piętrze pogórza, rzadko w reglu dolnym. 290-920. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 11 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 420; 2342 – Jaworzynka 900; 2402 – Mostki 310; 2403 – między Starym Sączem a Mostkami 310; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 610; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 500; 3323 – Bryjarka 540-560 (Fab. 1957); 3324 – Gabańka 700; 3431 – dol. Starego Pot. 550-650 Podany także ze Szczawnicy (Zubrz. 1894), Brzyny i Tylmanowej (Pawł. 1925). 461. Frangula alnus MILL. – Często. W lasach liściastych, zaroślach i na ich obrzeżach; głównie w piętrze pogórza. 300-800. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 41 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 450; 2332 – Suchy Groń 800; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2432 – Przysietnica 500; 3301 – Królowo 450; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3323 – Bryjarka 660; 3431 – dol. Starego Pot. 550-650; 3511 – Borownice 450; 3512 – Piwniczna 360-380 Vitaceae 462. * Parthenocissus inserta (A. KERN.) FRITSCH – Niezbyt często. Zdziczały w zbiorowiskach łęgowych nad Dunajcem i Popradem w piętrze pogórza. Hemiagriofit. 290-450. 12 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2324 – Brzyna 330-410; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gaboń 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 2540 – Rytro 350; 3332 – Szczawnica 420; 3512 – Piwniczna 370; 3520 – dol. Czerczy 450; 3532 – Podolik 380 Cornaceae 463. Cornus sanguinea L. – Często. W piętrze pogórza na brzegach lasów i zarośli, zwłaszcza w miejscach suchych i nasłonecznionych. 300-650. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 45 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2312 – Zawodzie 630; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3431 – dol. Starego Pot. 550-650; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 ** Cornus sericea L. EMEND. MURRAY – Gatunek zebrany na żwirowisku w Krościenku nad Dunajcem 410 (EG3311). Ergazjofigofit. Araliaceae 464. Hedera helix L. – Często. W lasach liściastych, głównie grądach (T-C), a także zaroślach piętra pogórza, rzadko nieco wyżej. 330-780. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972) 29 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 510; 2331 – Tylmanowa 380; 2334 – Obidza 580; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2432 – Przysietnica 530; 2441 – dol. Jaworzynki 560; 3301 – Królowo 430; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3323 – Bryjarka 600-670; 3414 – Kiczora 770; 3501 – Młodów 350-400; 3511 – Borownice 450 Apiaceae 465. Astrantia major L. (Astrantia maior L.) – Bardzo często. W lasach i zaroślach, szczególnie nad potokami, na wilgotnych łąkach i śródleśnych polanach w piętrze pogórza i obu reglach. 320-1230. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Pawłow 1966; Zarz. 2008) 65 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 550; 2342 – Błyszcz 900; 2423 – Moszczenica Wyżna 420; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 460; 3304 – Rokita 870; 3312 – Stajkowa Góra 660; 3402 – Hala Konieczna 1000-1050; 3413 – Radziejowa 1230 (Pawł. 1925); 3422 – dol. Czarnej Wody 740; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3511 – Borownice 360-400 466. Sanicula europaea L. – Często. Lasy liściaste i zarośla piętra pogórza i regla dolnego. 360-1100. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962) 44 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 630; 2323 – Kobylica 590; 2342 – Błyszcz 890; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2431 – Gaboń 530; 2440 – Będzikówka 860; 3312 – Stajkowa Góra 680; 3313 – Wisielec 820; 3411 – dol. Starego Pot. 780; 3414 – Kiczora 780; 3420 – Gabańka 750-800; 3511 – Borownice 510; 3512 – Piwniczna 360-380 467. Eryngium planum L. – Bardzo rzadko. Tylko na żwirowisku nad Dunajcem w Tylmanowej 380 (EG2331); być może zawleczony. 468. Carum carvi L. – Często. Suche łąki, pastwiska i śródleśne polany we wszystkich piętrach roślinnych. 300-1265. (Lit. : Pawł. 1925, 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 37 stan. : EG: 2323 – Kobylica 540; 2342 – Błyszcz 900; 2343 – Obidza 580; 2440 – Będzikówka 760; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 420-500; 2500 – Stary Sącz 300; 3301 – Królowo 410; 3313 – Średniak 760; 3323 – Ciżowa Góra 650; 3410 – polana Koszarki 940; 3413 – Radziejowa 1265 (Pawł. 1962); 3443 – Szczob 920; 3540 – między Eliaszówką a Świnim Groniem 870-960 469. Aegopodium podagraria L. – Bardzo często. Wilgotne lasy i zarośla, ogrody, przydroża i miejsca ruderalne; najobficiej w piętrze pogórza, w obu reglach dużo rzadziej. 300-1230. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 74 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 520; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 460; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Przehyba 1140; 3410 – Kuni Wierch 980; 3413 – Radziejowa 1230 (Pawł. 1925); 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 470. Pimpinella major (L.) HUDS. – Często. Na brzegach zarośli i łąkach w piętrze pogórza i regla dolnego. 410-1140. (Lit. : Pawł. 1925, 1962; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 39 stan. : EG: 2332 – dol. pot. Kąty 650; 2333 – Obidza 640; 2342 – Błyszcz 760; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 3313 – Wisielec 850; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3332 – Szczawnica 430; 3401 – Przehyba 1140; 3410 – Czeremcha 1100; 3423 – Wielki Rogacz 1000; 3540 – między Eliaszówką a Świnim Groniem 870-960 471. Pimpinella saxifraga L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych na suchych łąkach, w murawach na suchych zboczach, na pastwiskach, przydrożnych skarpach i przy miedzach. 300-1175. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Nowiń. 1965; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 74 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2333 – Obidza 510; 2342 – Błyszcz 800; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2440 – Będzikówka 840; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3332 – Szczawnica 450; 3400 – Skałka 1160; 3404 – polana Maćkowska 770; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 370-400 472. Bupleurum falcatum L. – Rzadko. W murawkach na skałach i suchych zboczach w piętrze pogórza i nieco wyżej. 430-670. (Lit. : Berd. 1890; Pawł. 1925; Fab. 1957; Pelc 1973) 7 stan. : EG: 3301 – naprzeciw Łąkcicy (Pelc 1973); 3323 – Bryjarka 670; 3324 – Gabańka 620; 3332 – Szczawnica 430; 3430 – Szlachtowa 550; 3431 – dol. Starego Pot. 550; 3434 – nad Szczawnicą Wyżną 600 Ponadto podany ze stanowisk efemerycznych w dolinie Dunajca w okolicach Krościenka, Tylmanowej i Łazów Brzyńskich (Pelc 1973). 473. Selinum carvifolia (L.) L. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza, głównie na wilgotnych łąkach. 330-550. (Lit. : Pawł. 1925) 14 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360-550; 2324 – Brzyna 350-370; 2334 – Obidza 370-550; 2412 – Gołkowice Górne 320-420; 2413 – Moszczenica Niżna 380-420; 2420 – Łazy Brzyńskie 330-400; 2422 – Skrudzina 360-470; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2424 – Barcice Górne 330-450; 2431 – Gaboń 440 474. Aethusa cynapium L. – Niezbyt często. Tylko w piętrze pogórza na brzegach zarośli łęgowych, w ogrodach i na przydrożach. 300-550. (Lit. : Pawł. 1925) 18 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2341 – Tylmanowa 390; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gaboń 320; 2424 – Barcice Górne 330; 2520 – Barcice Dolne 320; 2541 – Rytro 340-350; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3324 – Szczawnica 500; 3430 – Szlachtowa 550; 3511 – Borownice 360-400; 3532 – Podolik 380 475. Heracleum sphondylium L. S. STR. – Pospolicie. Brzegi zarośli, łąki i śródleśne polany w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1030. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 87 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Kobylica 540; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 820; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2440 – Będzikówka 840; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3313 – Wisielec 850; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3402 – Hala Konieczna 3411 – dol. Starego Pot. 780; 3442 – Jaworki 610; 3500 – Kordowiec 720; 3512 – Piwniczna 370 476. * Heracleum sosnowskyi MANDEN. S. L. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza w wiklinach i na żwirowiskach doliny Dunajca. Hemiagriofit. 300-410. 12 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2312 – Zawodzie 350; 2324 – Brzyna 340; 2341 – Tylmanowa 390; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 3301 – Królowo 410; 3311 – Krościenko n/Dun. 410 Większość danych dotyczy prawdopodobnie Heracleum sosnowskyi MANDEN. S. STR. 477. * Pastinaca sativa L. S. STR. – Niezbyt często. Głównie na przydrożach w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. Archeofit. 300-630. (Lit. : Pawł. 1925) 11 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 350-370; 2404 – Stary Sącz 310; 2422 – Skrudzina 350-400; 2441 – dol. Jaworzynki 630; 2510 – Cyganowice 310; 2520 – Barcice Dolne 320; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 ** Anethum graveolens L. – Gatunek zebrany na żwirowisku w Krościenku nad Dunajcem 410 (EG3311). Ergazjofigofit. 478. Angelica sylvestris L. – Bardzo często. W lasach i zaroślach nad potokami, na wilgotnych łąkach i śródleśnych polanach w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 53 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 450; 2332 – Suchy Groń 800; 2343 – Obidza 600; 2432 – Przysietnica 500; 2440 – Będzikówka 760; 2441 – na północ od Gabońskiej Skałki 1000 (Pawł. 1925); 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 800; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3420 – dol. Sielskiego Pot. 600-700; 3431 – Jaworki 580-620; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 479. Laserpitium latifolium L. – Bardzo rzadko. Brzegi lasów i zarośla na nasłonecznionych stokach nad doliną Dunajca w piętrze pogórza i nieco wyżej. 450-650. (Lit. : Zarz. 2008) 3 stan. : EG: 3301 – Królowo 450; 3302 – Królowo 490; 3312 – Stajkowa Góra 650 480. Laserpitium prutenicum L. – Bardzo rzadko. Podany przez Pawłowskiego (1925) z zarośli nad Obidzą 550. Podczas badań niepotwierdzony. 481. Daucus carota L. – Bardzo często. Suche łąki i murawy, kamieńce i przydroża w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1150. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 64 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Brzyna 480; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 590; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 460; 3332 – Szczawnica 430; 3401 – Mała Przehyba 1150; 3421 – dol. Starego Pot. 670; 3433 – przeł. Obidza 900-940; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 482. Anthriscus sylvestris (L.) HOFFM. – Często. Wilgotne lasy, zarośla i ich brzegi, a także łąki w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. 290-870. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Zarz. 2008) 49 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2324 – Brzyna 340; 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Błyszcz 870; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2431 – Gaboń 570; 3302 – Królowo 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 450; 3430 – Szlachtowa 520-700; 3442 – Jaworki 610; 3512 – Piwniczna 360-380 483. Pleurospermum austriacum (L.) HOFFM. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w grądach (T-C) na stromych, kamienistych stokach nad doliną Dunajca. Gat. ogólnogórski. 340-470. 5 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 400; 2321 – między Zarzeczem a Tylmanową 400; 2324 – Brzyna 340; 3301 – Królowo 440; 3302 – Królowo 470 ? Conium maculatum L. – Według Berdaua (1890) „k. Sącza”. 484. Chaerophyllum bulbosum L. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w łęgach nad Popradem koło Piwnicznej 360 (EG3512) i w okolicach przejścia granicznego koło Mniszka nad Popradem, poniżej osiedla Podolik 380 (EG3532). 485. Chaerophyllum hirsutum L. – Pospolicie. W lasach i zaroślach nad potokami, w ziołoroślach i na śródleśnych młakach w piętrze pogórza i regla dolnego. Gat. ogólnogórski. 310-1120. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 77 stan. : EG: 2313 – Brzyna 350; 2322– Cebulówka 510; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3313 – Wisielec 850; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 590; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1120; 3413 – polana Skałka 1030; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 486. Chaerophyllum aromaticum L. – Bardzo często. W lasach i zaroślach nad potokami, wzdłuż leśnych dróg, w rowach i na przydrożach piętra pogórza i regla dolnego. 300-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 75 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 720; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 440; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 460; 3312 – Stajkowa Góra 680; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Przehyba 1140; 3402 – Hala Konieczna 1030; 3442 – Jaworki 610; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3532 – Podolik 420 487. Torilis japonica (HOUTT.) DC. – Często. Brzegi lasów i zarośli, przydroża w piętrze pogórza; rzadko w reglu dolnym. 300-900. (Lit. : Pawł. 1925) 37 stan. : EG: 2333 – Obidza 460; 2341 – Tylmanowa 400; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 480; 2402 – Mostki 310; 2422 – Skrudzina 350-400; 2441 – kota 948 na E od dol. Jaworzynki 760; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Stajkowa Góra 640; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 500; 3333 – Szczawnica 450; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3433 – przeł. Obidza 900; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 Primulaceae 488. Primula farinosa L. – Bardzo rzadko. Na młace niskoturzycowej (V-C) na południowym zboczu grzbietu między Rusinowskim Wierchem i Jasielnikiem 800 (EG3432), skąd podana już przez Zaboklicką (1964); kilkaset osobników. 489. Primula elatior (L.) HILL (Primula elatior (L.) GRUFBERG ) – Pospolicie. W lasach liściastych i zaroślach oraz na łąkach i śródleśnych polanach we wszystkich piętrach roślinnych, choć w reglu górym rzadziej. 300-1175. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 85 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2322 – Cebulówka 620; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2510 – Cyganowice 310; 3301 – Królowo 440; 3313 – Wisielec 850; 3323 – Bryjarka 600; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3401 – Mała Prehyba 1175 (Pawł. 1925); 3443 – Szczob 890; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 400 490. Soldanella montana WILLD. – Bardzo rzadko. Znaleziony w borze jodłowym nad potokiem Pod Górkami 600 (EG3324); nielicznie. Podany ponadto ze grzbietu między dolinami Sielskiego i Starego Potoku 700 (Dziew. 1965), a także znad doliny Starego Potoku 800 (Dąb. 1971). Gat. reglowy. ? Soldanella carpatica VIERH. – Gatunek w trakcie badań nie odnotowany, figuruje jednak w czterech zdjęciach fitosocjologicznych Zarzyckiego (2008). Nie można wykluczyć pomyłki. 491. Centunculus minimus L. – Bardzo rzadko. Wilgotne miejsca na kamieńcu w dolinie Czerczy 450 (EG3521). Ponadto podany przez Kornasiów (1957) ze ściernisk koło Starego Sącza 330 (EG2414) i „przy wyjściu z Młodowa na Kordowiec 620” (EG3501). 492. * Anagallis arvensis L. – Niezbyt często. Pola, ugory, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadko wyżej. Archeofit. 300-890. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 19 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 2540 – Rytro 340; 3312 – Stajkowa Góra 650; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550-600; 3334 – Szczawnica 520; 3424 – Bukowiec 890 (Pawł. 1925); 3441 – Jaworki 600 493. Lysimachia nummularia L. – Bardzo często. Brzegi potoków, wilgotne łąki, rowy i żwirowiska w piętrze pogórza; rzadko nieco wyżej. 300-730. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 60 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2323 – Brzyna 450; 2342 – Błyszcz 700; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3332 – Szczawnica 430; 3424 – dol. Rohacza 730; 3434 – nad Suchą Doliną 700; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 494. Lysimachia nemorum L. – Bardzo często. W lasach i zaroślach wszystkich pięter roślinnych, szczególnie w miejscach wilgotnych: nad potokami, w źródliskach. Gat. reglowy. 320-1180. (Lit. : Zubrz. 1894; Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Pawlik. 1965; Stasz. 1972) 69 stan. : EG: 2323 – Brzyna 450; 2333 – Obidza 500; 2342 – Błyszcz 880; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2432 – Przysietnica 500; 2440 – Będzikówka 760; 3302 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 970; 3313 – Wisielec 850; 3410 – Kuni Wierch 980; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3443 – Szczob 810; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 495. * Lysimachia punctata L. – Znaleziona na żwirowisku nad Popradem w Barcicach Dolnych 320 (EG2520). Hemiagriofit. 496. Lysimachia vulgaris L. – Bardzo często. Na wilgotnych łąkach (Cr), młakach i polanach w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 61 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 870; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2440 – Będzikówka 820; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 440; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 510; 3404 – polana Maćkowska 790; 3414 – Niemcowa 1000 (Pawł. 1925) ! ; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 497. Trientalis europaea L. – Bardzo rzadko. W borówczyskach na północno-zachodnim stoku Eliaszówki 950 (EG3434); nielicznie. Pyrolaceae 498. Pyrola minor L. – Często. W lasach liściastych, mieszanych, iglastych, a także w zaroślach piętra pogórza i regla dolnego, szczególnie na brzegach lasów i w miejscach prześwietlonych; najpospolitsza z gruszyczek. 450-1120. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962) 30 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 450; 2333 – Obidza 480; 2342 – Błyszcz 880; 2430 – Sopatowiec 630; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 3303 – Dzwonkówka 880; 3312 – Stajkowa Góra 650; 3313 – Wisielec 830; 3400 – dol. Sopotnickiego Pot. 960; 3401 – Przehyba 1120; 3434 – między przeł. Gromadzką a Eliaszówką 910-930; 3540 – między Eliaszówką a Świnim Groniem 870-960 499. Pyrola rotundifolia L. – Bardzo rzadko. Kilka osobników w zaroślach na brzegu lasu nad osiedlem Królowo 460 (EG3301). Podana przez Pawłowskiego (1925) z zarośli na północ od Gabońskiej Skałki 830 (EG2440). Ponadto figuruje w kilku zdjęciach fitosocjologicznych wykonanych nad doliną Czarnej Wody (Mycz. & Grab. 1962) – wskutek skrajnie rzadkiego występowania tego gatunku w paśmie Radziejowej oraz zupełnego braku w tych zdjęciach Pyrola minor, najpospolitszej z gruszyczek na badanym terenie, nie można wykluczyć pomyłki z tym właśnie taksonem. 500. Pyrola chlorantha SW. – Bardzo rzadko. Kilka osobników w kwaśnej buczynie (Ll-F) nad doliną Dunajca w Zawodziu 400 (EG2312). 501. Orthilia secunda (L.) HOUSE (Pirola secunda L.) – Niezbyt często. W kwaśnych buczynach (Ll-F) i borach jodłowo-świerkowych (A-P) piętra pogórza i regla dolnego. 400-920. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962) 14 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 490; 2323 – Brzyna 570; 2343 – Obidza 630; 2422 – Gołkowice Górne 400; 2432 – nad Przysietnicą 600; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600-670; 3324 – dol. pot. Pod Górkami 620; 3432 – Ruski Wierch 920; 3521 – dol. Czerczy 450 502. Moneses uniflora (L.) A. GRAY (Pirola uniflora L.) – Rzadko. W borach jodłowo-świerkowych (A-P) i antropogenicznych świerczynach w reglu dolnym. Podana również z górnoreglowych borów świerkowych (Pawł. 1925). 550-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) 6 stan. : EG: 3413 – Radziejowa 1180 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1110 (Pawł. 1925); 3431 – grzbiet między dol. Starego Pot. i Czarnej Wody 750; 3432 – Rusinowski Wierch 830; 3434 – dol. Czerczy 620; 3530 – na S od dol. Czerczy 550 Ponadto gatunek znajduje się w kilku zdjęciach fitosocjologicznych wykonanych nad dolinami Białej i Czarnej Wody (Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) Monotropaceae 503. Monotropa hypophegea WALLR. – Bardzo rzadko. Tylko w lesie grądowym (T-C) nad doliną Dunajca w Zawodziu 380 (EG2312). 504. Monotropa hypopitys L. S. STR. – Często. W kwaśnych buczynach (Ll-F), borach jodłowo- świerkowych regla dolnego (A-P), rzadziej w grądach (T-C) w piętrze pogórza. 400-1050. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) 28 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 620; 2333 – Obidza 570; 2342 – Błyszcz 810; 2432 – Przysietnica 580; 2440 – Będzikówka 960; 2442 – dol. Przysietnicy 650; 3303 – Dzwonkówka 910; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 690; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3404 – Jaworzyna 850; 3410 – Łysiny 1050; 3444 – Eliaszówka 900 Ericaceae 505. Vaccinium myrtillus L. – Pospolicie. W borach świerkowych (P-P), jodłowo-świerkowych (A-P), kwaśnej buczynie (Ll-F), na zrębach, polanach i brzegach lasów we wszystkich piętrach roślinnych. 340-1260. (Lit. : Łapcz. 1892; Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 77 stan. : EG: 2323 – Kobylica 590; 2342 – Błyszcz 900; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 540; 2421 – Gaboń 350; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 450; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 506. Vaccinium vitis-idaea L. – Rzadko. W borówczyskach, na brzegach lasów i zrębach w piętrze pogórza i regla dolnego. 420-980. 6 stan. : EG: 2311 – nad Zarzeczem 450; 2331 – Jaworzynka 700; 2422 – Gołkowice Górne 420; 2430 – nad Obidzą 700; 3433 – Hurcałki 880; 3444 – Eliaszówka 980 Ponadto figuruje w dwóch zdjęciach fitosocjologicznych z rezerwatu Baniska (Stasz. 1972). 507. Calluna vulgaris (L.) HULL (Calluna vulgaris (L.) SALISB.) – Często. Brzegi lasów, borówczyska, psiary w piętrze pogórza i regla dolnego. 340-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Zarz. 2008) 45 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 700; 2333 – Obidza 510; 2342 – Jaworzynka 920; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2431 – Gaboń 540; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 460; 3303 –Dzwonkówka 970; 3411 – dol. Starego Pot. 860; 3443 – Szczob 850; 3444 – Eliaszówka 1000 (Pawł. 1925); 3511 – Borownice 440 Convolvulaceae 508. Convolvulus arvensis L. – Często. Suche łąki, pola, ugory i przydroża w piętrze pogórza; rzadko trafia się wyżej. 300-770. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 44 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 500; 2342 – Błyszcz 770; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 470; 2540 – Rytro 340; 3312 – Stajkowa Góra 520; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3332 – Szczawnica 430; 3431 – Jaworki 580-620; 3512 – Piwniczna 360-380 509. Calystegia sepium (L.) R. BR. – Często. Wyłącznie w piętrze pogórza, głównie w łęgach (S-P) i wiklinach (St-v) w dolinach Dunajca i Popradu oraz ich dopływów, a także we wsiach przy płotach. 290-580. (Lit. : Pawł. 1925) 43 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2312 – Zawodzie 580; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 470; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3333 – Szczawnica 450; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 Cuscutaceae 510. + * Cuscuta epilinum WEIHE EX BOENN. (Cuscuta epilinum WEIHE) – Gat. podany przez Kornasiów (1957) z upraw lnu w okolicach Kordowca 675 (EG3500). Gatunek wymarły na badanym terenie w związku z zaprzestaniem tego typu upraw. Archeofit. 511. Cuscuta epithymum (L.) L. S. STR. (Cuscuta epithymum (L.) MURRAY) – Niezbyt często. Suche łąki w piętrze pogórza i regla dolnego. 310-850. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 24 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 660; 2333 – Obidza 500; 2342 – Błyszcz 800; 2404 – Stary Sącz 310; 2431 – Gaboń 550; 2444 – polana Jasionowa 580; 2520 – Barcice Dolne 320; 3301 – Królowo 460; 3312 – Stajkowa Góra 530; 3323 – Ciżowa Góra 650; 3420 – Gabańka 800; 3434 – dol. Rohacza 590; 3501 – Młodów 370; 3510 – między Kordowcem a Niemcową 770 ** Cuscuta cesatiana BERTOL. (Cuscuta arvensis BEYR.) – Podana przez Kornasiów (1957) z pól w okolicach Starego Sącza. Efemerofit. Hydrophyllaceae ** Phacelia tanacetifolia Benth. – Gatunek zebrany na miejscu wysypanym żwirem w dolinie Roztoki Wielkiej 420 (EG2444). Ergazjofigofit. Boraginaceae 512. Cerinthe minor L. – Bardzo rzadko. Odnotowany jedynie w dolinie Dunajca w Zawodziu 350 (EG2312). Podany również z okolic Starego Sącza i Piwnicznej (Pawł. 1925). 513. * Anchusa officinalis L. – Rzadko. Jedynie w piętrze pogórza na suchych murawach na kamieńcach i przy torach kolejowych. Archeofit. 300-370. (Lit. : Pawł. 1925) 10 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 300; 2402 – Mostki 310; 2403 – między Starym Sączem a Mostkami 300-320; 2404 – Stary Sącz 310; 2530 – między Rytrem a Barcicami 330-350; 2540 – Rytro 350; 3511 – Borownice 360; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 370 514. Anchusa arvensis (L.) M. BIEB. (Lycopsis arvensis L.) – Bardzo rzadko. Znaleziony jedynie na polach w Mostkach 310 (EG2403), na ugorze między Krościenkiem a Szczawnicą 420 (EG3322) i na grzbiecie granicznym nad Piwniczną 650 (EG3531). Ponadto podany z Gołkowic i Starego Sącza (Pawł. 1925). 515. Symphytum officinale L. – Bardzo często. Zarośla, łąki, rowy i przydroża w piętrze pogórza, rzadko w reglu dolnym. 290-1020. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 52 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2440 – Będzikówka 840; 2520 – Barcice Dolne 320; 3301 – Królowo 410; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3402 – Hala Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3403 – dol. pot. Baniska 630; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 516. Symphytum tuberosum L. – Niezbyt często. Głównie w łęgach (S-P) i grądach (T-C) piętra pogórza, rzadko w dolnoreglowych buczynach. 300-850. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957) 19 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360-550; 2321 – Sobel Zarzecki 450-650; 2324 – Brzyna 340; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2413 – Moszczenica Niżna 340; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2500 – Stary Sącz 300; 3313 – Wisielec 850; 3334 – Szczawnica Wyżna 500-550 517. Symphytum cordatum WALDST. & KIT. EX WILLD. (Symphytum cordatum WALDST. & KIT.) – Bardzo często. W żyznych buczynach dolnoreglowych (Dg-F) i olszynkach (Ai), „schodzi” wzdłuż potoków do łęgów (S-P) w piętrze pogórza; rzadko w reglu górnym (Pawł. 1925). Gat. reglowy. 300-1190. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Loch 1986) 72 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2322 – Cebulówka 620; 2324 – Brzyna 340; 2342 – Błyszcz 810; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2510 – Cyganowice 310; 3301 – Królowo 440; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 680; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 490; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3410 – Czeremcha 1080; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1150; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3511 – Borownice 450 518. Pulmonaria obscura DUMORT. – Bardzo często. W piętrze pogórza i regla dolnego w lasach liściastych: grądach (T-C), łęgach (S-P), buczynach (Dg-F), olszynkach (Ai) i zaroślach. 300-1080. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972) 51 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 570; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 540; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3302 – rez. Kłodne 400-500; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3410 – Czeremcha 1080; 3532 – Podolik 410 519. Echium vulgare L. – Często. Nasłonecznione zbocza, przydrożne skarpy, kamieńce i żwirowiska nadrzeczne w piętrze pogórza; rzadko w reglu dolnym. 290-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 35 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Kobylica 630; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 690; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2431 – Gaboń 530; 2520 – Barcice Dolne 320; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 500; 3333 – Szczawnica 450; 3443 – Szczob 920; 3444 – Eliaszówka 1000 (Pawł. 1925); 3511 – Borownice 360-400; 3522 – Hanuszów 370-400 520. Lithospermum officinale L. – Bardzo rzadko. Jedynie na brzegu zarośli w dolinie Dunajca w Zarzeczu 360 (EG2311); nielicznie. Podany ogólnie z doliny Dunajca i Popradu (Pawł. 1925). 521. * Lithospermum arvense L. – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza jako chwast w uprawach. Archeofit. 300-530. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 9 stan. : EG: 2331 – nad Tylmanową 500; 2402 – Mostki 310; 2403 – między Starym Sączem a Mostkami 300; 2404 – Stary Sącz 310; 2424 – Barcice Dolne 330; 2434 – Barcice Górne 330; 2510 – Cyganowice 310; 2530 – Rytro 340; 3322 – nad Krościenkiem n/Dun. 530 Podany również ze Szczawnicy (Zubrz. 1894), doliny Roztoki Wielkiej (Pawł. 1925) i Piwnicznej (Nowiń. 1965). 522. Myosotis palustris (L.) L. EMEND. RCHB. (Myosotis palustris (L.) NATHH.) – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na wilgotnych łąkach (Cr), młakach (V-C) i brzegach potoków. 300-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 88 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 540; 2342 – Jaworzynka 850; 2402 – Mostki 310; 2432 – Przysietnica 500; 2440 – Będzikówka 760; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1120; 3423 – Wielki Rogacz 1050; 3443 – Szczob 810; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3532 – Podolik 380 523. Myosotis sylvatica EHRH. EX HOFFM. S. L. – Niezbyt często. W lasach liściastych piętra pogórza i regla dolnego, głównie nad potokami w buczynach (Dg-F). 360-1120. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 22 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360-400; 2332 – między Soblem Zarzeckim a Tylmanowskim (wys. nienot.); 3302 – Królowo 460; 3312 – Stajkowa Góra 720; 3313 – dol. Czarnego Pot. 720; 3323 – Bryjarka 600-670; 3401 – Mała Prehyba 1120 (Pawł. 1925); 3403 – dol. pot. Baniska 630; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3410 – Kuni Wierch 980; 3424 – dol. Rohacza 750 Część podanych tu stanowisk dotyczy prawdopodobnie Myosotis decumbens HOST, nieodróżnianej w trakcie badań od Myosotis sylvatica EHRH. EX HOFFM. 524. Myosotis stricta LINK EX ROEM. & SCHULT. (Myosotis micrantha PALL.) – Bardzo rzadko. Jedynie na stercie ziemi przy cmentarzu w Rytrze 340 (EG2530). 525. Myosotis ramosissima ROCHEL (Myosotis collina HOFFM.) – Bardzo rzadko. Podana jedynie przez Pawłowskiego (1925) ze Szczawnicy (na podstawie okazu zebranego przez Zubrzyckiego) oraz z doliny Czerczy 650. Ogólnie wymienia też Berdau (1890). Gatunek nienotowany w trakcie badań. 526. * Myosotis arvensis (L.) HILL – Często. Pola i ugory w piętrze pogórza, rzadko w reglu dolnym. Archeofit. 300-1020. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 47 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Kobylica 600; 2331 – nad Tylmanową 560; 2343 – Obidza 640; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2431 – Gaboń 470; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 450; 3402 – Hala Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3442 – Jaworki 610; 3501 – Młodów 350-400; 3522 – Hanuszów 370-400 527. Myosotis sparsiflora POHL (Myosotis sparsiflora J. C. MIKAN) – Bardzo rzadko. W łęgach (S-P) koło Starego Sącza w dolinie Dunajca 300 (EG1443) i Popradu 300 (EG2500); tu bardzo obficie. Ponadto jeden osobnik na przydrożu w Młodowie 400 (EG3501). Błędnie podana przez Zubrzyckiego (1894) ze Szczawnicy, co sprostował Pawłowski (1925). Solanaceae 528. * Lycium barbatum L. (Lycium halimifolium MILL.) – Bardzo rzadko. Odnotowany przez Kornasiów (1957) na ruderalnych miejscach na obrzeżach Starego Sącza 320. W trakcie badań niepotwierdzony. Epekofit. 529. Atropa belladonna L. – Niezbyt często. Nad potokami w buczynach (Dg-F), przy leśnych drogach i na zrębach w reglu dolnym, rzadziej w piętrze pogórza. W Brzynie znaleziony na kamieńcu nad Dunajcem. 340-800. (Lit. : Berd. 1890; Pawł. 1925; Stasz. 1972; Ziel. : Meł. 1961, LBL) 13 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 560; 2324 – Brzyna 340; 2441 – kota 948 na E od dol. Jaworzynki 790; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 400-500; 3302 – Lipowiec 480; 3313 – dol. Czarnego Pot. 700; 3403 – dol. pot. Baniska 680; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3432 – dol. pot. Pod Jasielnik 700; 3433 – nad dol. Białej Wody 800; 3510 – dol. pot. Żabieńce 700 530. Scopolia carniolica JACQ. – Bardzo rzadko. Tylko w grądzie (T-C) na stromych zboczach Stajkowej Góry nad doliną Dunajca w pobliżu przysiółka Królowo 440 (EG3301); dwie kępy. Gat reglowy. 531. Hyoscyamus niger L. – Podany przez Pawłowskiego (1925) ze Starego Sącza 310 (EG2404) i doliny Zakijowskiego Potoku w Krościenku. W trakcie badań niepotwierdzony. Archeofit. 532. Solanum dulcamara L. – Niezbyt często. Głównie w dolinach Dunajca i Popradu w wilgotnych lasach i zaroślach piętra pogórza, rzadko nieco wyżej. 290-740. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Stasz. 1972) 20 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2312 – Zawodzie 350; 2402 – Mostki 310; 2520 – Barcice Dolne 320; 2540 – Rytro 350; 3302 – Królowo 470; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 520; 3403 – dol Roztoki Wielkiej 740; 3431 – dol. Starego Pot. 630; 3512 – Piwniczna 370 533. * Solanum nigrum L. EMEND. MILL. (Solanum nigrum L.) – Bardzo rzadko. Jedynie na miejscach ruderalnych w Starym Sączu 300-310 (EG: 1444, 2404). Podany również z Rytra (Pawł. 1925). Ponadto „wsie dol. szczawnickiej” (Łapcz. 1892). Archeofit. 534. Datura stramonium L. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na polach koło Starego Sącza 300 (EG1444), na żwirowisku w Krościenku 410 (EG3311) i na gruzowisku w Szczawnicy 420 (EG3332). Epekofit. Scrophulariaceae 535. Verbascum thapsus L. – Niezbyt często. Brzegi zarośli, przydroża i żwirowiska w piętrze pogórza, rzadko w reglu dolnym. 290-900. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962) 18 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2324 – Obidza 330-370; 2442 – Tylowskie 900 (Pawł. 1925); 2520 – Barcice Dolne 320; 2530 – Rytro 330-350; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3314 – dol. Jastrzębiego Pot. 600-800; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 460; 3332 – Szczawnica 430; 3424 – Podbukowiec 880; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 370-400 536. Verbascum nigrum L. – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego na brzegach lasów i zarośli, przydrożach i żwirowiskach nadrzecznych. 290-984. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 46 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Brzyna 550; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 470; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 984 (Pawł. 1925); 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3404 – Jaworzyna 900; 3421 – dol. Starego Pot. 700; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 370-400 537. Linaria vulgaris MILL. (Linaria vulgaris (L.) MILL.) – Często. Suche i skaliste zbocza, śródleśne polany, miedze, kamieńce i żwirowiska w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-900. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 37 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 340; 2342 – Błyszcz 860; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 510; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 880; 3312 – Stajkowa Góra 570; 3323 – Ciżowa Góra 650; 3433 – przeł. Obidza 900; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 538. Chaenorhinum minus (L.) LANGE (Linaria minor (L.) DESF.) – Niezbyt często. Na kamieńcach i żwirowiskach nadrzecznych, a także przy drogach w piętrze pogórza; czasami zawlekana wzdłuż dróg w regiel dolny. 290-850. (Lit. : Pawł. 1925) 22 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 340; 2330 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 530; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2431 – Gaboń 520; 2510 – Cyganowice 310-320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3400 – dol. Sopotnickiego Pot. 850; 3520 – dol. Czerczy 460; 3522 – Hanuszów 370-400 ? Scrophularia umbrosa DUMORT. (Scrophularia alata GILIB.) – Według Herbicha (1834) między Starym a Nowym Sączem; być może już poza granicami badanego terenu. 539. Scrophularia nodosa L. – Bardzo często. W piętrze pogórza i regla dolnego w lasach liściastych, zaroślach, rowach i na żwirowiskach. 290-860. (Lit. : Pawł. 1925, 1950; Fab. 1957; Zarz. 2008) 72 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 340; 2342 – Błyszcz 700; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 470; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 620; 3401 – dol. Jaworzynki 830; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3424 – Podbukowiec 860; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3511 – Borownice 360-400 540. Scrophularia scopolii HOPPE – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego w lasach liściastych i zaroślach, szczególnie nad potokami, a także we wsiach przy zabudowaniach. Gat. reglowy. 310-1150. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 41 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2313 – Brzyna 350; 2322 – dol. pot. Kąty 590; 2402 – Mostki 310; 2440 – Będzikówka 840; 2441 – dol. Jaworzynki 710; 2541 – Rytro 350; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 730; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3402 – Wielka Przehyba 1150 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1000; 3442 – Jaworki 610; 3521 – dol. Czerczy 380-450 541. Veronica anagallis-aquatica L. (Veronica anagallis L.) – Niezbyt często. Brzegi stawów i rzek, żwirowiska nadrzeczne, rowy w piętrze pogórza; podana również z regla dolnego (Pawł. 1925). 290-1130. (Lit. : Pawł. 1925) 14 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 330; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 420; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1925); 3431 – Jaworki 600; 3522 – Hanuszów 370 542. Veronica beccabunga L. – Bardzo często. Brzegi stawów i rzek, żwirowiska oraz w lasach w źródliskach i nad potokami w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1130. (Lit. : Zubrz. 1894; Woł. 1895; Pawł. 1925; Zabokl. 1964) 72 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Jaworzynka 870; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1130; 3423 – Wielki Rogacz 1050; 3443 – Szczob 880; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3532 – Podolik 380 543. Veronica scutellata L. – Podana przez Pawłowskiego (1962) z młaki (V-C) w dolinie Roztoki Wielkiej 470 (EG2444). W trakcie badań stanowiska nie udało się potwierdzić. 544. Veronica urticifolia JACQ. (Veronica latifolia (L.) EMEND. SCOP.) – Bardzo rzadko. W grądach (T-C) na stromych stokach nad doliną Dunajca w Brzynie 340 (EG2324) i Łazach Brzyńskich 400 (EG2420); nielicznie. Prawdopodobnie stanowisko Pawłowskiego (1925) „tuż nad Dunajcem w Obidzy” można utożsamić z którymś z powyższych. 545. Veronica chamaedrys L. S. L. – Pospolicie. Łąki, polany śródleśne, zarośla i brzegi dróg leśnych we wszystkich piętrach roślinnych. 300-1230. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 91 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 540; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2510 – Cyganowice 310; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3313 – Dzwonkówka 860; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1230 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1120; 3500 – Kordowiec 720; 3512 – Piwniczna 370 546. Veronica officinalis L. – Pospolicie. Lasy i ich brzegi, psiary i pastwiska we wszystkich piętrach roślinnych. 340-1160. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 77 stan. : EG: 2323 – Kobylica 630; 2332 – Suchy Groń 800; 2343 – Obidza 600; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2432 – Przysietnica 500; 2440 – Będzikówka 840; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 960; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3400 – Skałka 1160; 3410 – Kuni Wierch 980; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3501 – Młodów 350-400; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 547. Veronica montana L. – Często. W lasach liściastych regla dolnego, głównie w buczynie karpackiej (Dg-F). Gat. reglowy. 420-1080. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 34 stan. : EG: 2332 – dol. pot. Kąty 630; 2342 – Błyszcz 810; 2403 – Miejska Góra 420; 2432 – nad Przysietnicą 550; 2440 – Będzikówka 810; 2442 – dol. Przysietnicy 660; 3303 – Dzwonkówka 960; 3313 – dol. Czarnego Pot. 720; 3401 – dol. Jaworzynki 850; 3410 – Łysiny 950; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1060; 3423 – Wielki Rogacz 1050 548. Veronica serpyllifolia L. – Często. We wszystkich piętrach roślinnych na brzegach lasów i ścieżkach, łąkach i trawnikach. 320-1175. (Lit. : Pawł. 1925) 46 stan. : EG: 2321 – Sobel Zarzecki 500; 2331 – nad Tylmanową 520; 2342 – Błyszcz 900; 2424 – Przysietnica 440; 2440 – Będzikówka 840; 2441 – dol. Jaworzynki 610; 2444 – Kanarkówka 650; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 900; 3323 – Szczawnica 460; 3401 – Mała Prehyba 1175 (Pawł. 1925); 3410 – Czeremcha 1100; 3412 – Złomisty Wierch Pn. 1140; 3511 – Borownice 510; 3521 – Piwniczna 510 549. * Veronica arvensis L. – Często. Pola, ugory, przydroża, miejsca ruderalne; głównie w piętrze pogórza. Archeofit. 300-1130 . (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 32 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Kobylica 630; 2331 – Tylmanowa 380; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 470; 2422 – Skrudzina 420; 2540 – Rytro 350; 3322 – nad Krościenkiem n/Dun. 530; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550-600; 3401 – Mała Przehyba 1130 (Pawł. 1925); 3511 – Borownice 450; 3522 – Piwniczna 370 550. * Veronica triphyllos L. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza jako chwast w uprawach zbożowych i na ugorach. Archeofit. 300-330. 4 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2414 – Cyganowice 310; 2520 – Barcice Dolne; 2530 – między Barcicami a Rytrem 330 551. Veronica verna L. – Wołoszczak (1895) podał ten gatunek z Bryjarki (EG3323), ale przez późniejszych badaczy już tam nie odnotowana. Znajduje się także w zdjęciu fitosocjologicznym z Piwnicznej (Nowiń. 1965). 552. * Veronica persica POIR. – Często. Pola, ugory, ogródki, przydroża, miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. Epekofit. 300-640. (Lit. : Pawł. 1925) 47 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Kobylica 600; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2431 – Gaboń 470; 2530 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 450; 3430 – Szlachtowa 550; 3432 – dol. Czarnej Wody 640; 3442 – Jaworki 610; 3511 – Borownice 520; 3512 – Piwniczna 370 553. * Veronica polita FR. – Rzadko. Wyłacznie w piętrze pogórza na polach, ugorach, przydrożach, torach i peronach kolejowych. Archeofit. 300-380. (Lit. : Pawł. 1925) 9 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2402 – Mostki 310; 2403 – między Starym Sączem a Mostkami 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2412 – Gołkowice Górne 330; 2420 – Gaboń 330; 2520 – Barcice Dolne 320; 2540 – Roztoka Ryterska 380; 3522 – Piwniczna 370 Veronica hederifolia L. S. L. – Często. Pola, przydroża, chodniki, zarośla w piętrze pogórza. 300-530. (Lit. : Pawł. 1925) 30 stan. : EG: 1443 - Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 340; 2331 – nad Tylmanową 500; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2414 – Cyganowice 310; 2421 – Gaboń 370; 2424 – Barcice Dolne 330; 2500 – Stary Sącz 300; 2530 – Rytro 340; 3512 – Piwniczna 360 554. Veronica hederifolia L. S. STR. – Niezbyt często. W piętrze pogórza w polach, na przydrożach, chodnikach, rzadziej w zaroślach. 300-530. 22 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2331 – nad Tylmanową 500; 2333 – Obidza 500; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2421 – Gaboń 340; 2422 – Skrudzina 400; 2431 – dol. Jaworzynki 490; 2540 – Rytro 460; 3322 – nad Krościenkiem n/Dun. 530; 3333 – Szczawnica 460; 3511 – Borownice 370; 3522 – Hanuszów 370 555. Veronica sublobata M. A. FISCH. – Bardzo rzadko. W łęgu w dolinie Dunajca na północny wschód od Starego Sącza 300 (EG1443), w zaroślach łęgowych w Gołkowicach Dolnych (EG2411) i na przydrożu w Gaboniu 470 (EG2421). 556. * Veronica filiformis SM. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na przydrożach, trawnikach i kamieńcach. Hemiagriofit. 330-570. 5 stan. : EG: 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2530 – między Barcicami a Rytrem 330; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 570; 3332 – Szczawnica 440 557. * Veronica peregrina L. – Bardzo rzadko. Tylko na klombie na pokruszonej korze w centrum Starego Sącza 310 (EG2404). Epekofit. 558. Digitalis grandiflora MILL. – Często. Brzegi lasów i zarośli, skaliste i nasłonecznione stoki, suche łąki w piętrze pogórza i regla dolnego. 380-1100. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Zarz. 2008) 42 stan. : EG: 2323 – Kobylica 590; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2342 – Kotliny 760; 2431 – Gaboń 520; 2440 – Będzikówka 800; 2444 – polana Jasionowa 520-660; 3303 – Dzwonkówka 960-980; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 730; 3323 – CiżowaGóra 630; 3404 – polana Maćkowska 770; 3410 – Łysiny 980; 3412 – Złamany Wierch 1100 (Pawł. 1925); 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550 559. Melampyrum nemorosum L. – Często. W lasach liściastych, głównie grądach (T-C), i zaroślach piętra pogórza, szczególnie często na ich brzegach; rzadko w niższych położeniach regla dolnego. 300-850. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 36 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 450; 2333 – Obidza 640; 2342 – Jaworzynka 850; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 470; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 350; 3301 – Królowo 450; 3501 – Młodów 350-530 ? Melampyrum pratense L. – Gatunek w trakcie badań nie odnotowany, widnieje jednak w trzech zdjęciach fitosocjologicznych Zarzyckiego (2008). Gatunek bardzo rzadki w Karpatach, daty mało prawdopodobne. 560. Euphrasia rostkoviana HAYNE – Często. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach i w murawkach na kamieńcach. 370-1175. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 35 stan. : EG: 2322 – przeł. między Cebulówką a Okrąglicą Pn. 670; 2333 – Obidza 500; 2341 – nad Tylmanową 500; 2422 – Skrudzina 400; 2433 –Przysietnica 520; 2444 – nad dol. Roztoki Wielkiej 580; 3301 – Królowo 450; 3312 – Stajkowa Góra 560; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 500; 3400 – Skałka 1160; 3404 – polana Maćkowska 820; 3411 – dol. Starego Pot. 830; 3501 – Młodów 370; 3520 – dol. Czerczy 520 561. Euphrasia vernalis LIST (Euphrasia brevipila BURNAT & GREMLI) – Bardzo rzadko. Zebrany na suchych łąkach przy osiedlu Średniak nad Szczawnicą 760 (EG3313) i nad Szlachtową 650 (EG3430). Nowiński (1962) podał ten gatunek z przełęczy Obidza 930 (EG3433). 562. Euphrasia coerulea HOPPE & FÜRNR. (Euphrasia coerulea TAUSCH) – Bardzo rzadko. Zebrany jedynie na suchej łące na wschodnim stoku Błyszcza 820, 900 (EG2342). Ponadto podany przez Pawłowskiego (1925) z doliny Obidzy (EG2343) i Czerczy 600 (EG3434) ? Euphrasia tatrae WETTST. – Gatunek ten podał Pawłowski (1925) z okolic Skałki Gabońskiej, co przy braku zachowanych materiałów zielnikowych Ewa Posz podaje w wątpliwość (informacja ustna). 563. Euphrasia stricta D. WOLFF EX J. F. LEHM. (Euphrasia stricta HOST) – Niezbyt często. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach, kamieńcach i przy leśnych drogach. 290-1175. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962) 20 stan. : 1444 – Stary Sącz 290; 2334 – Obidza 400; 2342 – między Jaworzynką a Błyszczem 900; 2402 – Mostki 310; 2434 – nad Przysietnicą 480; 2540 – Obłazy Ryterskie 460; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3332 – Szczawnica 450; 3401 – Mała Prehyba 1175 (Pawł. 1925); 3411 – dol. Starego Pot. 830; 3424 – dol. Rohacza 650; 3443 – Hurcałki 880; 3500 – dol. Roztoki Małej 520; 3520 – dol. Czerczy 460 564. Odontites serotina (LAM.) RCHB. S. STR. (Odontites rubra GILIB.) – Niezbyt często. Głównie w piętrze pogórza na nadpotokowych kamieńcach i żwirowiskach. 330-620. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Nowiń. 1962) 14 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2321 – Kamieńczyk 420; 2334 – Obidza 420; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2434 – między Barcicami a Rytrem 350; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 600; 3332 – Szczawnica 430; 3520 – dol. Czerczy 460; 3522 – Hanuszów 370; 3530 – nad Kosarzyskami 620 565. * Odontites verna (BELLARDI) DUMORT. (Odontites verna (BELLARDI) RCHB.) – Bardzo rzadko. Tylko w uprawach zbożowych w Gołkowicach Dolnych 320 (EG2411). Archeofit. 566. * Rhinanthus alectorolophus (SCOP.) POLLICH subsp. buccalis (WALLR.) SCHINZ & THELL. (Alectorolophus hirsutus (LAM.) ALL.) – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza jako chwast w uprawach zbożowych, rzadziej na przydrożach. Archeofit. 310-530. 4 stan. : EG: 2403 – między Starym Sączem a Mostkami 310; 2414 – Stary Sącz 320-370; 2420 – Łazy Brzyńskie 530; 2423 – Przysietnica 440 567. Rhinanthus serotinus (SCHÖRN.) OBORNÝ (Alectorolophus glaber (LAM.) BECK) – Niezbyt często. Na łąkach, śródleśnych polanach i kamieńcach, bardzo rzadko na polach, w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 300-820. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Nowiń. 1965; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 17 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 700; 2332 – Suchy Groń 820; 2342 – Jaworzynka 820; 2440 – Będzikówka 760; 2443 – polana Wdżary Wyżne 780; 2500 – Stary Sącz 300; 2530 – Rytro 340; 3302 – Królowo 450; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3430 – dol. Szlachtowskiego Pot. 670; 3414 – nad dol. Roztoki Małej 730; 3434 – Sucha Dolina 750; 3510 – między Kordowcem a Niemcową 800; 3521 – dol. Czerczy 450 568. Rhinanthus minor L. (Alectorolophus minor (L.) WIMM. & GRAB.) – Często. Na łąkach i suchych murawach piętra pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 40 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2420 – Łazy Brzyńskie 520; 2444 – polana Jasionowa 520-600; 2540 – Rytro 350-400; 3303 – Dzwonkówka 960-980; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3313 – Średniak 760; 3401 – między Małą a Wielką Przehybą 1140 (Pawł. 1962); 3410 – polana Koszarki 940; 3433 – Hurcałki 900; 3512 – Piwniczna 360-380 569. Pedicularis palustris L. – Podany przez Pawłowskiego (1925) z doliny Czerczy 640 (EG3434). Ponadto odnotowany w Szczawnicy (Herb. 1834) i Krościenku (Woł. 1895). W trakcie badań nieodnaleziony. 570. Pedicularis sylvatica L. – Bardzo rzadko. Na wilgotnych łakach przy przełęczy Gromadzkiej 910 (EG3433); nielicznie. Pawłowski (1925) podaje ten gatunek z Syhli 940-980. 571. Lathraea squamaria L. – Niezbyt często. W lasach liściastych piętra pogórza i regla dolnego: buczynach (Dg-F), grądach (T-C), olszynkach (Ai), a także w zaroślach. 320-1000. (Lit. : Pawł. 1925) 18 stan. : EG: 2324 – Brzyna 360; 2333 – Obidza 540; 2341 – Tylmanowa 400; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2422 – Skrudzina 410; 3301 – Królowo 500; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 670; 3413 – nad rez. Baniska 1000; 3431 – dol. Starego Pot. 610; 3500 – dol. Roztoki Małej 540; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 700 Lentibulariaceae 572. Pinguicula vulgaris L. subsp. vulgaris – Rzadko. Na młakach (V-C), wilgotnych łąkach i na wilgotnych skarpach przy leśnych drogach w piętrze dolnoreglowym. 580-980. (Lit. : Berd.. 1890; Woł. 1895; Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Żuk. 1966) 6 stan. : EG: 2342 – Kotliny 740; 3421 – dol. Starego Pot. 680; 3422 – dol. Kotelniczego Pot. 730; 3432 – Rusinowski Wierch 800; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3434 – dol. Czerczy 580; 3443 – Szczob 810 Podany również z doliny Sielskiego Potoku 730 i Syhli 980 (Pawł. 1925). Orobanchaceae 573. Orobanche caryophyllacea SM. (Orobanche vulgaris POIR.) – Bardzo rzadko. Znaleziona tylko na suchych łąkach porastających południowo-zachodnie stoki Stajkowej Góry nad Krościenkiem 680-700 (EG3312) – naliczono około 100 pędów. 574. Orobanche flava MART. EX F. W. SCHULTZ – Bardzo rzadko. W niższych położeniach regla dolnego w łopuszynach nad potokami i przy leśnych drogach. Pasożytuje na gatunkach z rodzaju Petasites, a na jednym stanowisku znaleziona przy Tussilago farfara. Gat. reglowy. 510-760. 5 stan. : EG: 2441 – dol. Jaworzynki 660; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 510; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 760; 3414 – dol. Roztoki Małej 630 Verbenaceae 575. * Verbena officinalis L. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na przydrożach i ścieżkach. Archeofit. 290-500. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 5 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2331 – Tylmanowa 460; 2402 – Mostki 310; 2433 – Przysietnica 400; 2520 – Barcice Dolne 320 Gat. podany również z okolic Krościenka 500, Szczawnicy (Woł. 1895, Pawł. 1925) i Piwnicznej (Pawł. 1925). Lamiaceae 576. Ajuga reptans L. – Bardzo często. W lasach i zaroślach wszystkich pięter roślinnych. 300-1230. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 70 stan. : EG: 2313 – Brzyna 360; 2332 – Suchy Groń 800; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 580; 2411 – Gaboń 320; 2423 – Moszczenica Niżna 420; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2510 – Cyganowice 310; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 640; 3313 – Wisielec 830; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3410 – Czeremcha 1080; 3413 – Radziejowa 1230 (Pawł. 1925); 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3511 – Borownice 510 577. Ajuga genevensis L. – Rzadko. Suche łąki, miedze i przydrożne skarpy w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 380-920. (Lit. : Pawł. 1925) 9 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 380-450; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2331 – nad Tylmanową 500; 2342 – Jaworzynka 920; 3322 – Krościenko n/Dun. (wys. nienot.); 3323 – Bryjarka 600-670; 3430 – Szlachtowa 520-700; 3431 – koło ujścia Starego Pot. 600 (Pawł. 1925); 3522 – Hanuszów 420 578. Teucrium montanum L. – Bardzo rzadko. W murawkach na stromym, południowym zboczu Wysokiej Góry w Szczawnicy 450 (EG3332); dość obficie. Pawłowski (1925) znalazł jeden pęd na kamieńcu w dolinie Zakijowskiego Potoku w Krościenku. Stanowisko efemeryczne odnotował w Jaworkach Pelc (1973). 579. Scutellaria galericulata L. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w szuwarach na brzegach stawów, trzcinowiskach i na podmokłych łąkach. 290-360. 4 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2311 – Zarzecze 360; 2402 – Mostki 310; 2412 – dol. Galiszowianki 340 Podana także przez Gustawicza (1894) z zarośli nad Grajcarkiem, ale nie wiadomo, czy po pienińskiej, czy beskidzkiej stronie. 580. Nepeta pannonica L. (Nepeta nuda L.) – Bardzo rzadko. Tylko jeden osobnik na przydrożnej łące w Obidzy 370 (EG2324). Poza tym podana z Brzyny (Pawł. 1925) oraz okolic Tylmanowej i Krościenka (Berdau 1890). 581. * Nepeta cataria L. – Podana przez Pawłowskiego (1925) ze Szczawnicy. Zebrana również w dolinie Dunajca, między Starym a Nowym Sączem (leg. Słowikowski 1935; KRA).W trakcie badań nieodnotowana. Archeofit. 582. Glechoma hederacea L. – Często. Zarośla, ogrody, przydroża, chodniki i inne siedliska ruderalne; głównie w piętrze pogórza, ale zawlekany nawet w wyższe położenia regla dolnego. 290-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Nowiń. 1965; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 44 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2321 – Kamieńczyk 370; 2324 – Brzyna 380; 2333 – Obidza 550; 2411 – Gaboń 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 400; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 470; 2530 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 570; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – Przehyba 1140; 3404 – polana Maćkowska 780; 3432 – dol. Czarnej Wody 650; 3511 – Borownice 370; 3512 – Piwniczna 360 583. Glechoma hirsuta WALDST. & KIT. – Niezbyt często. W lasach liściastych, głównie buczynach (Dg-F) i grądach (T-C), piętra pogórza i regla dolnego. 340-940. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972) 23 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 400; 2324 – Brzyna 370; 2342 – Błyszcz 890; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3303 – Dzwonkówka 870; 3312 – Stajkowa Góra 720; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 650; 3403 – dol. pot. Baniska 730; 3404 – Jaworzyna 940; 3423 – Wielki Rogacz (wys. nienot.); 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3511 – Borownice 410 584. Prunella vulgaris L. – Pospolicie. Na łąkach, śródleśnych polanach, młakach, pastwiskach, brzegach leśnych dróg i ścieżkach w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 85 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 560; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3401 – Przehyba 1140; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3442 – Jaworki 610; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 585. Melittis melissophyllum L. – Bardzo rzadko. W grądzie (T-C) na zboczach nad doliną Dunajca koło Zarzecza 440 (EG2311) i na brzegu grądu (T-C) u podnóża Sobla Zarzeckiego 500 (EG2321); nielicznie. Podany też przez Staszkiewicza (1968) z nasłonecznionych zarośli w dolinie Roztoki Wielkiej (EG2444) i przez Pawłowskiego (1925) z Obidzy. 586. Galeopsis ladanum L. – Pawłowski (1925) podaje ten gatunek z okolic Piwnicznej. W trakcie badań stanowiska niepotwierdzono. 587. Galeopsis tetrahit L. – Często. Brzegi lasów, zręby, polany, pola i ugory; od piętra pogórza po regiel górny. 300-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 49 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Obidza 330-370; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 520; 2404 – Stary Sącz 310; 2431 – Gaboń 470; 2442 – dol. Przysietnicy 580; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 960; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3313 – Średniak 750; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3413 – Radziejowa 1190; 3423 – Wielki Rogacz 1100; 3511– Borownice 360-400; 3540 – Eliaszówka 950 588. Galeopsis bifida BOENN. – Często. Głównie jako chwast w polach i na ugorach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 300-940. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 34 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2321 – Kamieńczyk 450; 2333 – Obidza 670; 2342 – Kotliny 760; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2432 – nad Przysietnicą 480; 2540 – Rytro 340; 3304 – Rokita 870; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3410 – polana Koszarki 940; 3421 – dol. Starego Pot. 670; 3512 – Piwniczna 370 589. Galeopsis speciosa MILL. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych w lasach, zaroślach i na ich obrzeżach, a także na zrębach. 300-1200. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 61 stan. : 1443 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 350-370; 2333 – Obidza 660; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 520; 2431 – Gaboń 470; 2432 –Przysietnica 500; 2440 – Będzikówka 840; 2540 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3313 – Wisielec 850; 3413 – Radziejowa 1200 (Pawł. 1925); 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3423 – Wielki Rogacz 1090; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3511 – Borownice 360-400 590. Galeopsis pubescens BESSER – Często. Wyłącznie w piętrze pogórza w zaroślach, przy drogach i zabudowaniach. 310-550. (Berd. 1890; Pawł. 1925) 31 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2334 – Obidza 450; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2431 – Gaboń 460; 2540 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 450; 3430 – Szlachtowa 530; 3521 – dol. Czerczy 380-450 ** Galeopsis segetum NECK. – Podany ze Szczawnicy przez Zubrzyckiego (1894). Efemerofit. 591. * Lamium album L. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza na przydrożach, przychaciach i innych miejscach ruderalnych. Archeofit. 300-500. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 25 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2422 – Skrudzina 350-400; 2431 – Gaboń 500; 2510 – Cyganowice 310; 2540 – Rytro 340; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3512 – Piwniczna 360; 3522 – Hanuszów 370-400 592. Lamium maculatum L. – Bardzo często. W żyżnych i wilgotnych lasach liściastych piętra pogórza i regla dolnego, najczęściej nad potokami w łęgach (S-P), olszynkach (Ai) i buczynach (Dg-F). 300-1120. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 75 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2431 – Gaboń 470; 2441 – dol. Jaworzynki 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 760; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3414 – Kiczora 820; 3423 – Wielki Rogacz 1060; 3431 – dol. Starego Pot. 600; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 593. * Lamium purpureum L. – Bardzo często. Pola, ugory, ogrody i miejsca ruderalne w piętrze pogórza; rzadko w reglu dolnym. Archeofit. 300-1020. (Lit. : Pawł. 1925) 52 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2322 – Cebulówka 700; 2324 – Brzyna 340; 2341 – Tylmanowa 400; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2431 – Gaboń 450; 2540 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 540; 3333 – Szczawnica 450; 3402 – Hala Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3432 – dol. Czarnej Wody 640; 3511 – Borownice 450; 3512 – Piwniczna 360 594. * Lamium amplexicaule L. – Bardzo rzadko. Gat. znaleziony wyłącznie w piętrze pogórza na polach w Cyganowicach 310 (EG2414) i na stercie ziemi koło cmentarza w Rytrze 340 (EG2540). Ponadto podany przez Pawłowskiego (1925) ze Starego Sącza i Barcic, a nawet z Hali Konieczna 1020 (EG3402). Archeofit. 595. Galeobdolon luteum HUDS. – Bardzo często. W lasach liściastych i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego, a nawet nieco wyżej; głównie w buczynach (Dg-F), olszynkach (Ai), grądach (T-C) i łęgach (S-P). 300-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 73 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2321 – Kamieńczyk 430; 2324 – Brzyna 340; 2342 – Błyszcz 810; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2442 – dol. Przysietnicy 650; 2510 – Cyganowice 310; 3301 – Królowo 440; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3323 – Bryjarka 600; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1150; 3423 – Wielki Rogacz 920; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 400 596. Stachys germanica L. – Bardzo rzadko. Jedynie przy drodze w dolinie Sopotnickiego Potoku 560 (EG3324). Pawłowski (1925) podaje go też z Bryjarki 678 (EG3323) i znad doliny Starego Potoku 620 (EG3431), a Berdau (1890) z okolic Krościenka. Widnieje w dwóch zdjęciach fitosocjologicznych Fabijańskiego (1957) wykonanych na Bryjarce 560, 640. 597. Stachys alpina L. – Często. W lasach i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego, zwłaszcza nad potokami. Gat. reglowy. 400-950. (Lit. : Pawł. 1925) 28 stan. : EG: 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Błyszcz 880; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 480; 2430 – Sopatowiec 630; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 450; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3411 – dol. Starego Pot. 790; 3424 – dol. Rohacza 720; 3522 – Hanuszów 400 598. Stachys sylvatica L. – Nad potokami w wilgotnych lasach i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego: łęgach (S-P), olszynkach (Ai) i buczynach (Dg-F). 300-1140. (Lit. : Zubrz. 1894; Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 82 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 890; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3313 – Wisielec 820; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Przehyba 1140; 3411 – dol. Starego Pot. 780; 3414 – Kiczora 940; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 599. Stachys palustris L. – Często. Zwykle jako chwast na polach i ugorach piętra pogórza i niższych położeń regla dolnego, rzadziej w rowach i zbiorowiskach łąkowych. 300-1030. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 32 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360-400; 2333 – Obidza 670; 2402 – Mostki 310; 2424 – Barcice Dolne 320; 2431 – Gaboń 470; 2540 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 690; 3402 – Hala Konieczna 1030 (Pawł. 1925); 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3511 – Borownice 360-400 600. Betonica officinalis L. – Często. Na łąkach i brzegach zarośli w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 370-900. (Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 36 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 660; 2323 – Kobylica 630; 2332 – dol. pot. Kąty 650; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2440 – Będzikówka 760; 2444 – polana Jasionowa 520-600; 3301 – Królowo 460; 3424 – dol. Rohacza 610; 3433 – przeł. Obidza 900; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3520 – dol. Czerczy 450-520 601. * Leonurus cardiaca L. – Bardzo rzadko. Tylko w Piwnicznej 390 (EG3522) w zaroślach na skarpie naprzeciw kościoła i przy moście przez Poprad w pobliżu stacji kolejowej Piwniczna Hanuszów 370 (EG3522). Podany także przez Herbicha (1834) z okolic między Starym a Nowym Sączem. Archeofit. 602. * Ballota nigra L. subsp. nigra – Rzadko. Wyłącznie w miejscowościach piętra pogórza w przydrożnych zaroślach i na miejscach ruderalnych. Archeofit. 300-330. (Lit. : Pawł. 1925) 7 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 300; 2404 – Stary Sącz 310; 2412 – Gołkowice Dolne 320; 2424 – Barcice Dolne 330; 2500 – Stary Sącz 300; 2510 – Cyganowice 310-320 603. Salvia glutinosa L. – Pospolicie. W piętrze pogórza i regla dolnego w żyznych i wilgotnych lasach liściastych i zaroślach, szczególnie nad potokami. Gat. reglowy. 290-1100. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 84 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 450; 2343 – Obidza 600; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2510 – Cyganowice 310; 3301 – Królowo 440; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3410 – Czeremcha 1080; 3423 – Wielki Rogacz 1080; 3511 – Borownice 450; 3512 – Piwniczna 370 604. Salvia pratensis L. – Bardzo rzadko. Na suchych łąkach i kamieńcach w dolinie Popradu w Piwnicznej Hanuszów 370 (EG3522); dość obficie. 605. Salvia verticillata L. – Często. Brzegi zarośli, nasłonecznione zbocza, miedze i przydrożne skarpy w piętrze pogórza, rzadziej w niższych położeniach regla dolnego. 310-1030. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Zarz. 2008) 31 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 400; 2323 – Brzyna 460; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 480; 3332 – Szczawnica 450; 3401 – dol. Starego Pot. 1030 (Pawł. 1925); 3442 – Jaworki 610; 3512 – Piwniczna 370; 3521 – dol. Czerczy 380-450 606. Clinopodium vulgare L. (Calamintha vulgaris (L.) DRUCE ) – Bardzo często. Brzegi lasów i zarośli, polany śródleśne, suche stoki w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1040. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 67 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2333 – Obidza 510; 2341 – Tylmanowa 400; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 580; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 440; 3304 – Rokita 840; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3402 – Hala Konieczna 1040; 3404 – polana Maćkowska 820; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 607. Acinos arvensis (LAM.) DANDY (Calamintha acinos (L.) CLAIRV.) – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na kamieńcach i żwirowiskach nadrzecznych, rzadko przy drogach koło betonowych obwałowań Dunajca. Fabijański (1957) podaje ten gatunek z pastwiska i zarośli olszowych. 290-640. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 7 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 290; 2324 – Obidza 330-370; 2520 – Barcice Dolne 320; 3323 – Bryjarka 545, 640 (Fab. 1957); 3333 – Szczawnica 430; 3431 – koło ujścia Starego Pot. 600 (Pawł. 1925) Gatunek widnieje również w kilku zdjęciach fitosocjologicznych Zarzyckiego (2008). 608. Origanum vulgare L. – Często. Brzegi ciepłolubnych zarośli, nasłonecznione zbocza, przydrożne skarpy, miedze i kamieńce w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 290-900. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 50 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3411 – dol. Starego Pot. 800; 3433 – przeł. Obidza 900; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 609. Thymus alpestris TAUSCH EX A. KERN. – Podany przez Pawłowskiego (1950) z Małej Przehyby 1100-1170 (EG3401) i Wielkiego Rogacza (EG3423). Gatunek nieodnaleziony w trakcie badań. Gat. alpejski. 610. Thymus pulegioides L. – Bardzo często. Suche łąki, pastwiska, przydrożne skarpy i kamieńce w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1160. (Lit. : Pawł. 1925, 1950; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Zarz. 2008) 70 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Błyszcz 800; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 440; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 440; 3313 – Dzwonkówka 950; 3332 – Szczawnica 450; 3400 – Skałka 1160; 3404 – polana Maćkowska 760; 3433 – przeł. Obidza 900; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 370-400 611. Lycopus europaeus L. – Często. W wilgotnych lasach i zaroślach nad rzekami i potokami, w rowach i na brzegach stawów w piętrze pogórza. 300-640. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 40 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2333 – Obidza 500; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2442 – dol. Przysietnicy 640; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 450; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3430 – dol. Sielskiego Pot. 500-600; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 612. Mentha longifolia (L.) L. (Mentha longifolia (L.) HUDS.) – Pospolicie. W lasach i zaroślach nad potokami, na brzegach stawów i rzek, a także w rowach piętra pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 91 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Przehyba 1140; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3443 – Szczob 810; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 613. Mentha aquatica L. – Bardzo rzadko. Brzegi stawów i rzek, przydrożne rowy w piętrze pogórza. 290-600. (Lit. : Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2324 – Obidza 330; 2402 – Mostki 310; 3430 – dol. Sielskiego Pot. 600 Pawłowski (1925) podaje ten gatunek z okolic Tylmanowej. 614. Mentha xverticillata L. – Bardzo rzadko. Brzegi rzek, rowy i wilgotne miejsca przy drogach w piętrze pogórza i nieco wyżej. 330-630. (Lit. : Pawł. 1925) 5 stan. : EG: 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2540 – Roztoka Ryterska 420; 3414 – dol. Roztoki Małej 630; 3430 – dol. Sielskiego Pot. 600; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500. Podana również z okolic Tylmanowej (Pawł. 1925). 615. Mentha arvensis L. – Często. Wilgotne łąki, pola i ugory, brzegi dróg w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1100. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Nowiń. 1965) 47 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2333 – Obidza 500; 2342 – Błyszcz 700; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2432 – Przysietnica 500; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 440; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600-670; 3410 – polana Koszarki 940; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3421 – dol. Starego Pot. 670; 3512 – Piwniczna 370 616. *Elsholtzia ciliata (THUNB.) HYL. (Elsholtzia patrini (LEPECH.) GARCKE) – Rzadko. Jedynie w piętrze pogórza w ogrodach, na przydrożach i siedliskach ruderalnych. Epekofit. 360-480. 6 stan. : EG: 2334 – Obidza 360; 3333 – Szczawnica 440; 3334 – Szczawnica Wyżna 480 (Zarz. 1981) !; 3512 – Piwniczna Zdrój 370; 3521 – dol. Czerczy 380; 3522 –Hanuszów 370 Plantaginaceae 617. Plantago major L. S. STR. (Plantago maior L.) – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na pastwiskach, ścieżkach, przydrożach, kamieńcach i żwirowiskach nadrzecznych. 290-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 95 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3500 – Kordowiec 720; 3512 – Piwniczna 370 618. Plantago intermedia GILIB. (Plantago pauciflora GILIB.) – Bardzo rzadko. Na brzegu stawu w Mostkach 310 (EG2402). Podana też przez Kornasiów (1957) ze ściernisk w Starym Sączu 330 (EG2414). 619. Plantago media L. – Bardzo często. Suche łąki, nasłonecznione zbocza, miedze i kamieńce w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1130. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 56 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Kobylica 540; 2334 – Obidza 610; 2342 – Błyszcz 900; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 510; 2440 – Będzikówka 830; 2520 – Barcice Dolne 320; 3301 – Królowo 460; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1925); 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3442 – Jaworki 610; 3511 – Borownice 450; 3512 – Piwniczna 370 620. Plantago lanceolata L. – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach, pastwiskach, przydrożach, kamieńcach i żwirowiskach. 290-1175. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Nowiń. 1965; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Zarz. 2008) 94 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Jaworzynka 820; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2510 – Cyganowice 310; 3303 – Dzwonkówka 910; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Mała Prehyba 1175 (Pawł. 1925); 3413 – polana Skałka 1020; 3443 – Szczob 810; 3500 – Kordowiec 720; 3512 – Piwniczna 370 Gentianaceae 621. Centaurium erythraea RAFN. subsp. erythraea (Centaurium umbellatum GILIB.) – Niezbyt często. W piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego na suchych łąkach, miedzach i kamieńcach. 300-870. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957) 19 stan. : EG: 2324 – Brzyna 350-370; 2333 – Obidza 540; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 590; 2414 – Stary Sącz 350; 2441 – dol. Jaworzynki 610; 2442 – Tylowskie 870 (Pawł. 1925); 2510 – Cyganowice 310-320; 3312 – Stajkowa Góra 560; 3314 – dol. pot. Pod Górkami 640; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 460; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3522 – Hanuszów 370-400 622. Centaurium pulchellum (SW.) DRUCE – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na brzegach stawów, wilgotnych skarpach i kamieńcach. 300-450. (Lit. : Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1957) 6 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2402 – Mostki 310; 2412 – Gołkowice Górne 350; 2540 – Roztoka Ryterska (Pawł. 1925); 3322 – Szczawnica 420; 3521 – dol. Czerczy 450 Podana także z doliny Popradu w Starym Sączu i Rytrze (Korn. & Medw.-Korn. 1957). 623. Gentiana cruciata L. – Bardzo rzadko. Jedynie przy miedzach i na przydrożnych skarpach na południowych zboczach Stajkowej Góry nad Krościenkiem 540-600 (EG3312) oraz nad doliną Dunajca na łąkach nad przysiółkiem Królowo 450 (EG3301). Gatunek figuruje również w jednym ze zdjęć fitosocjologicznych Zarzyckiego (2008), wykonanym nad Krościenkiem. 624. Gentiana asclepiadea L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych na brzegach lasów i zarośli, na zrębach, śródleśnych polanach i w borówczyskach. Gat. ogólnogórski. 340-1200. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Zarz. 2008) 70 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 590; 2342 – Błyszcz 900; 2423 – Moszczenica Wyżna 370; 2432 – Przysietnica 500; 2440 – Będzikówka 940; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 970; 3313 – dol. Czarnego Pot. 640; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3413 – Radziejowa 1200; 3423 – Wielki Rogacz 1130; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3511 – Borownice 450 625. Gentianella lutescens (VELEN.) HOLUB subsp. lutescens (Gentiana praecox A. KERN. & JOS. KERN.) – Podana dla Pasma Radziejowej przez Mesjasz-Przybyłowicz (1988) z Eliaszówki 1024 (EG3444) na podstawie okazów Pawłowskiego (leg. B. Pawł. 1918, KRAM). Inne stanowiska wymienione przez Pawłowskiego (1925) dotyczą Gentianella bohemica, bądź z racji braku okazów zielnikowych są niepewne. Ponadto widnieje w dwóch zdjęciach fitosocjologicznych wykonanych przez Zarzyckiego (2008). W trakcie badań nieodnaleziony. Gat. reglowy. 626. Gentianella germanica (WILLD.) BÖRNER (Gentiana wettsteinii MURB.) – Bardzo rzadko. Kilka osobników znalezionych na suchej, wypasanej łące nad doliną Szlachtowskiego Potoku 680 (EG3430). Ponadto podana przez Mesjasz-Przybyłowicz (1988) na podstawie okazów Pawłowskiego (Szczawnicka Hala, leg. B. Pawł. 1919, KRAM) i Wołoszczaka (pod Skałkami powyżej źródeł Sopotnicy, leg. E. Woł. 1894, KRAM). Gat. reglowy. 627. Gentianella bohemica SKALICKÝ – Takson podany dla Pasma Radziejowej przez Mesjasz-Przybyłowicz (1988) na podstawie okazów zebranych przez Pawłowskiego (dol. Wielkiej Roztoki 750-800, leg. B. Pawł. 1918, KRAM; Gaboń, leg. B. Pawł. 1919, KRAM; pod Dzwonkówką, leg. B. Pawł. 1919, KRAM; Wdżary Niżne, leg. B. Pawł. 1918, KRAM; Niemcowa, leg. B. Pawł. 1918, KRAM), Kornasiów (Kordowiec k. Niemcowej, leg. Kornasiowie 1954, KRA) i Mesjasz (pod Kordowcem, leg. J. Mesjasz 1978, KRAM). W trakcie badań nieodnaleziony. Gat. ogólnogórski. 628. Gentianella ciliata (L.) BORKH. (Gentiana ciliata L.) – Niezbyt często. W piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego w murawach, na suchych łąkach, miedzach i przydrożnych skarpach. 400-930. (Lit. : Pawł. 1925) 16 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 400; 2341 – nad Tylmanową 500; 2342 – Jaworzynka 880; 3312 – Stajkowa Góra 550; 3322 – Krościenko n/Dun. 450; 3323 – Bryjarka 660; 3324 – Gabańka 620; 3332 – Szczawnica 450; 3430 – Szlachtowa 600; 3431 – Stary Wierch 780; 3433 – między przeł. Obidza a przeł. Gromadzką 930 Menyanthaceae 629. Menyanthes trifoliata L. – Gatunek podany przez Wołoszczaka (1895) z Dzwonkówki 980 (EG3303); przez późniejszych badaczy już tam nie obserwowany. Według Berdaua (1890) „k. Krościenka”. Apocynaceae 630. Vinca minor L. – Rzadko. W lasach i zaroślach (szczególnie na ich brzegach i w miejscach prześwietlonych) piętra pogórza i w niższych położeniach regla dolnego. Zwykle spotyka się osobniki płone. 360-820. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957) 9 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360-550; 2313 – Brzyna 420; 2321 – Kamieńczyk 370-550; 2403 – Miejska Góra (wys. nienot.); 2423 – Moszczenica Wyżna 380; 2443 – między Wdżarami Wyżnymi a Niżnymi 820 (Korn. & Medw.-Korn. 1957); 3422 – dol. Kotelniczego Pot. 700; 3442 – Jaworki 610; 3522 – Hanuszów 370-500 Asclepiadaceae 631. Vincetoxicum hirundinaria MEDIK. (Vincetoxicum officinale MOENCH) – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w lasach i zaroślach na stromych, skalistych stokach opadających ku dolinie Dunajca. 360-500. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972) 10 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360-400; 2321 – Kamieńczyk (wys. nienot.); 2330 – Tylmanowa 380-400; 2341 – nad Tylmanową 500; 3301 – Królowo 410; 3302 – rez. Kłodne 400; 3312 – dol. Zakijowskiego Pot. (wys. nienot.); 3322 – Krościenko n/Dun. 430; 3332 – Szczawnica 430; 3333 – Szczawnica 450 Oleaceae 632. Fraxinus excelsior L. – Pospolicie. W wilgotnych lasach i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego, zwłaszcza nad rzekami i potokami w łęgach (S-P) i olszynkach (Ai). Poza tym, często sadzony wzdłuż dróg. 300-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962) 84 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 560; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2440 – Będzikówka 820; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 890; 3313 – Wisielec 850; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3410 – polana Koszarki 920; 3413 – między Magórzycą a Radziejową 1000 (Pawł. 1925); 3422 – dol. Czarnej Wody 800; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 633. * Fraxinus pennsylvanica MARSHALL – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w zbiorowiskach łęgowych doliny Popradu, rzadziej Dunajca. Holoagriofit. 310-380. 5 stan. : EG: 2403 – Mostki 310; 2424 – Barcice 330; 2500 – Stary Sącz 310; 2520 – Barcice Dolne 320; 3522 – Hanuszów 380 634. [*] Ligustrum vulgare L. – Bardzo rzadko. W zaroślach piętra pogórza. 420-570. (Lit. : Fab. 1957) 4 stan. : EG: 3312 – Stajkowa Góra 500; 3323 – Bryjarka 540, 560 (Fab. 1957); 3404 – dol. Roztoki Wielkiej 570; 3522 – Hanuszów 420 Rubiaceae 635. * Sherardia arvensis L. – Bardzo rzadko. W uprawach zbożowych jako chwast w piętrze pogórza. Archeofit. 310-890. (Lit. : Berd. 1890; Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 620; 2403 – Mostki 310; 2331 – nad Tylmanową 500; 3424 – Bukowiec 890 (Pawł. 1925) Podana także z okolic Krościenka (Berd. 1890) i Szczawnicy (Zubrz. 1894). 636. Cruciata glabra (L.) EHREND. (Galium vernum SCOP.) – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach, śródleśnych polanach, pastwiskach, brzegach lasów i zarośli. 300-1200. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 83 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 540; 2342 – Błyszcz 900; 2404 – Stary Sącz 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 570; 3323 – Bryjarka 670; 3400 – Skałka 1160; 3410 – Czeremcha 1100; 3413 – Radziejowa 1200 (Pawł. 1925); 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 637. Cruciata laevipes OPIZ (Galium cruciata (L.) SCOP.) – Gat. podany przez Pawłowskiego (1925) z torowisk w Rytrze. W trakcie badań nienotowany. 638. Galium rivale (SIBTH. & SM.) GRISEB. (Asperula rivalis SIBTH. & SM.) – Często. Najczęściej w piętrze pogórza w lasach i zaroślach łęgowych wzdłuż dolin Dunajca i Popradu, ale trafia się także na wilgotnych łąkach i w zaroślach w reglu dolnym. 290-1150. (Lit. : Pawł. 1925) 27 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2331 – Tylmanowa 380; 2412 – Gołkowice Górne 320-420; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 2540 – Rytro 350; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3332 – Szczawnica 430; 3401 – Przehyba 1150; 3423 – przeł. Obidza 940; 3424 – dol. Rohacza 630; 3510 – Kamienny Groń 720; 3532 – Podolik 380 639. Galium odoratum (L.) SCOP. (Asperula odorata L.) – Bardzo często. W lasach liściastych i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego, zwłaszcza w grądach (T-C) i żyznych buczynach (Dg-F). 340-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 57 stan. : EG: 2322 – dol. pot. Kąty 560; 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Błyszcz 850; 2431 – Gaboń 570; 2442 – dol. Przysietnicy 610; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3413 – Radziejowa 1180 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1080; 3500 – Kordowiec 720; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 640. Galium rotundifolium L. – Niezbyt często. Głównie w niższych położeniach regla dolnego w borach jodłowo-świerkowych (A-P), kwaśnych buczynach (Ll-F) i antropogenicznych świerczynach. Gat. reglowy. 450-1000. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 22 stan. : EG: 2334 – Obidza 590; 2430 – Sopatowiec 610; 2434 – między Barcicami a Rytrem 450; 2443 – poniżej polany Paszkowej 620; 3313 – Średniak 760; 3411 – nad Świniarkami 1000; 3424 – dol. Rohacza 700; 3432 – Jasielnik 830-880; 3443 – Szczob 870; 3510 – między Kordowcem a Niemcową 750-920 641. Galium boreale L. – Bardzo rzadko. Na łąkach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 460-830. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962;) 4 stan. : EG: 2342 – Jaworzynka 830; 2444 – polana Jasionowa 600; 3301 – Królowo 460; 3312 – Stajkowa Góra 680 Gat. podany także z Jaworzycy koło Dzwonkówki 670 (Pawł. 1925). Figuruje także w zdjęciach fitosocjologicznych z lasów opublikowanych przez Myczkowskiego i Grabskiego (1962) – być może błędnie. 642. Galium verum L. S. L. – Niezbyt często. Na łąkach, śródleśnych polanach i w zaroślach piętra pogórza i niższych położeń regla dolnego. 310-830. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 16 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 450; 2323 – Brzyna 560; 2332 – dol. pot. Kąty 650; 2403 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2431 – Gaboń 550; 2442 – polana Popielowa 730; 2443 – polana Wdżary Wyżne 830 (Pawł. 1925); 3322 – Krościenko n/Dun. 450; 3512 – Piwniczna 370 643. Galium schultesii VEST – Niezbyt często. W piętrze pogórza i regla dolnego w żyznych lasach liściastych: grądach (T-C) i buczynach (Dg-F); często w miejscach skalistych. 340-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 24 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360-400; 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 500; 2423 – Moszczenica Wyżna 370; 2440 – Będzikówka 820; 2441 – dol. Jaworzynki 680; 2530 – Rytro 350; 3302 – Królowo 400; 3303 – Dzwonkówka 984 (Pawł. 1925); 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600-670; 3323 – Bryjarka 600-670; 3402 – dol. Szczeciny 850 644. Galium mollugo L. S. L. – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach, śródleśnych polanach, pastwiskach, brzegach lasów i zarośli, miedzach. 290-1265. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Zarz. 2008) 84 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2432 – Przysietnica 530; 2440 – Będzikówka 820; 2520 – Barcice Dolne 320; 3301 – Królowo 410; 3312 – Stajkowa Góra 580; 3332 – Szczawnica 430; 3401 – Przehyba 1140; 3413 – Radziejowa 1265 (Pawł. 1925); 3443 – Szczob 920; 3501 – Młodów 350-400; 3512 – Piwniczna 370 645. Galium anisophyllon VILL. (Galium anisophyllum VILL.) – Pawłowski (1925) podaje ten gatunek z doliny Starego Potoku 620 (EG3431). W trakcie badań stanowiska nie udało się potwierdzić. Gat. alpejski. 646. Galium uliginosum L. – Bardzo rzadko. Na łąkach, zwłaszcza wilgotnych, w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 350-880. (Lit. : Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 2412 – Barcice Górne 350; 2432 – dol. Przysietnicy 530 (Pawł. 1925); 2442 – dol. Przysietnicy 600; 3432 – Jasielnik 880 647. Galium palustre L. – Często. Wilgotne łąki, młaki (V-C), rowy w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1070. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Pawlik. 1965) 33 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Kotliny 740; 2431 – Gaboń 500; 2442 – dol. Przysietnicy 650; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3401 – dol. Jaworzynki 890; 3424 – dol. Rogacza 730; 3443 – Szczob 810; 3512 – Piwniczna 370 648. Galium elongatum C. PRESL – Według Wołoszczaka (1895) „przy Skotnicy“. Stanowisko niepotwierdzone w trakcie badań. 649. Galium aparine L. – Bardzo często. Wilgotne lasy i zarośla, rowy, pola w piętrze pogórza, rzadziej w niższych położeniach regla dolnego 300-910. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Nowiń. 1965) 57 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 470; 2442 – dol. Przysietnicy 630; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 620; 3332 – Szczawnica 420; 3431 – Jaworki 580-620; 3443 – Szczob 910; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 Caprifoliaceae 650. Sambucus ebulus L. – Niezbyt często. W zaroślach i na brzegach lasów w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. 300-860. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1962) 11 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2414 – Stary Sącz 320-370; 2431 – Gaboń 540; 2432 – Przysietnica 520; 2433 – Przysietnica 450; 2442 – dol. Przysietnicy 680; 2443 – koło polany Wdżary Wyżne 710; 2444 – nad dol. Roztoki Wielkiej 550; 3404 – dol. Roztoki Małej 580; 3500 – Obłazy Ryterskie 500 Najwyżej odnotowany na Syhli 860 (Pawł. 1925) 651. Sambucus nigra L. – Bardzo często. W lasach, zaroślach i na zrębach w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. 300-1100. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 72 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Kobylica 540; 2342 – Błyszcz 880; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2431 – Gaboń 470; 2520 – Barcice Dolne 320; 3301 – Królowo 440; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 520-560; 3423 – między Niemcową a Wielkim Rogaczem 1100 (Pawł. 1925); 3431 – dol. Starego Pot. 600; 3511 – Borownice 380; 3532 – Podolik 420 652. Sambucus racemosa L. – Często. We wszystkich piętrach roślinnych w lasach, zaroślach i na ich obrzeżach, na zrębach i śródleśnych polanach. Gat. reglowy. 400-1265. (Lit. : Pawł. 1925, 1962; Mycz. & Grab. 1962) 48 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 670; 2333 – Obidza 600; 2342 – Błyszcz 860; 2421 – Gaboń 400; 2433 – Przysietnica 440; 2441 – dol. Jaworzynki 710; 2540 – Rytro 450; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 510; 3323 – Bryjarka 660; 3413 – Radziejowa 1265 (Pawł. 1962) !; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3432 – dol. Czarnej Wody 710; 3500 – Obłazy Ryterskie 530; 3511 – Borownice 450 653. Viburnum opulus L. – Bardzo często. W lasach i zaroślach piętra pogórza i w niższych położeniach regla dolnego. 300-960. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 62 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 340; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 600; 2442 – dol. Przysietnicy 610; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 960; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3332 – Szczawnica 430; 3430 – Szlachtowa 520-700; 3511 – Borownice 440; 3512 – Piwniczna 370 654. Lonicera xylosteum L. – Często. W lasach i zaroślach piętra pogórza, często w grądach (T-C). 300-630. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 30 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2313 – Brzyna 350; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2530 – Rytro 350; 3301 – Królowo 440; 3312 – Stajkowa Góra 630; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3431 – dol. Starego Pot. 600; 3511 – Borownice 380; 3532 – Podolik 380 655. Lonicera nigra L. – Niezbyt często. W lasach wszystkich pięter roślinnych, szczególnie w miejscach skalistych i nad potokami w lasach dolnoreglowych: buczynach (Dg-F) i borach jodłowo-świerkowych (A-P). Gat. reglowy. 370-1195. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 24 stan. : EG: 2342 – Jaworzynka 900; 2423 – Moszczenica Wyżna 370; 2440 – Będzikówka 880; 2442 – dol. Przysietnicy 610; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 780; 3324 – Bereśnik 810; 3402 – Wielka Przehyba 1195 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pn. 1050; 3420 – Gabańka 800; 3521 – dol. Czerczy 400 (Pawł. 1925); 3530 – nad dol. Zaczerczyka 700 Adoxaceae 656. Adoxa moschatellina L. – Często. W lasach liściastych: grądach (T-C), łęgach (S-P) i buczynach (Dg-F), a także zaroślach piętra pogórza i regla dolnego. 300-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 33 stan. : 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2322 – Cebulówka 600; 2333 – Obidza 500; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2440 – Będzikówka 920; 2500 – Stary Sącz 300; 3304 – dol. Obidzkiego Pot. 750; 3312 – Groń 800; 3323 – Bryjarka 600; 3402 – Wielka Przehyba 1180 (Pawł. 1925); 3410 – Czeremcha 1110; 3432 – dol. Czarnej Wody 710; 3511 – Borownice 420 Valerianaceae 657. * Valerianella dentata (L.) POLLICH – Rzadko. Pola i ugory w piętrze pogórza; rzadko wyżej. Archeofit. 310-890. (Lit. : Pawł. 1925) 8 stan. : EG: 2323 – Kobylica 600; 2331 – nad Tylmanową 500; 2403 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 510; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Krościenko n/Dun. 480; 3424 – Bukowiec 890 (Pawł. 1925) 658. Valeriana officinalis L. – Często. Głównie w piętrze pogórza w zbiorowiskach łęgowych (S-P, St-v) wzdłuż dolin Dunajca i Popradu, w przydrożnych rowach i na młakach. 300-660. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957) 27 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 360-400; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 320; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3333 – Szczawnica 450; 3430 – Szlachowa 520-570; 3431 – Jaworki 580-620; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 659. Valeriana sambucifolia J. C. MIKAN – Niezbyt często. Nad rzekami i potokami w lasach i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego. Gat. ogólnogórski. 320-1100. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Ziel. : Meł. 1961, LBL) 18 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2332 – dol. pot. Kąty 630; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2441 – dol. Jaworzynki 680; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 420; 3400 – Skałka 1050 (Pawł. 1925); 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 520-560; 3512 – Piwniczna 360 660. Valeriana simplicifolia KABATH (Valeriana simplicifolia (RCHB.) KABATH) – Niezbyt często. W piętrze pogórza i regla dolnego na wilgotnych łąkach (Cr), młakach (V-C) i w zaroślach łęgowych na podmokłych miejscach. 300-920. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925, 1962; Zabokl. 1964; Ziel. : Meł. 1961, LBL) 20 stan. : EG: 2333 – Obidza 600; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2423 – Moszczenica Wyżna 400; 2433 – Przysietnica 450; 2500 – Stary Sącz 300; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3424 – dol. Rohacza 650; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3443 – Szczob 810; 3512 – Piwniczna 370 661. Valeriana tripteris L. – Niezbyt często. W lasach piętra pogórza i obu regli, szczególnie na śródleśnych skałkach i nad potokami. Gat. ogólnogórski. 350-1195. (Lit.: Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Ziel.: Kot. 1954, KRA; Meł. 1961, LBL) 25 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 350; 2441 – dol. Jaworzynki 600; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 740; 3401 – dol. Jaworzynki 860; 3402 – Wielka Przehyba 1195 (Pawł. 1925); 3410 – dol. pot. Pod Górkami 700; 3411 – dol. Starego Pot. 820; 3420 – Gabańka 750-800; 3432 – dol. Czarnej Wody 680 Dipsacaceae 662. Dipsacus sylvestris HUDS. – Gat. podany przez Pawłowskiego (1925) z dolin potoków w okolicach Szczawnicy i Szlachtowej. W trakcie badań niepotwierdzony. ? Dipsacus laciniatus L. – Według Berdaua (1890) ,,koło drogi z Krościenka do Tylmanowej”. Notował też Wołoszczak (1895): ,,na żwirowisku powyżej Krościenka w kilku okazach”. Oba notowania prawdopodobnie już spoza granic badanego terenu. 663. Virga pilosa (L.) HILL (Dipsacus pilosus L.) – Bardzo rzadko. Jedynie w łęgach w dolinie Dunajca na północ od Starego Sącza 290 (EG1444) i w Krościenku nad Dunajcem 410 (EG3311). 664. Succisa pratensis MOENCH. – Rzadko. Na wilgotnych łąkach (Cr), młakach (V-C), a także w zaroślach piętra pogórza i niższych położeń regla dolnego. 380-730. (Lit. : Pawł. 1925, 1962; Zarz. 2008) 8 stan. : EG: 2341 – nad Tylmanową 500; 2420 – Łazy Brzyńskie (wys. nienot.); 2423 – Moszczenica Wyżna 380; 2433 – Przysietnica 450; 2442 – polana Popielowa 730; 2443 – Wdżary Niżne 620 (Pawł. 1962); 3301 – Królowo 450; 3312 – Stajkowa Góra 660 Podana również znad Obidzy 550 i z przedgórzy między Starym Sączem a Przysietnicą (Pawł. 1925). 665. Scabiosa ochroleuca L. – Bardzo rzadko. Tylko w murawach i zaroślach na kamieńcach w dolinie Dunajca na północ od Starego Sącza 290 (EG1444) i Popradu w Barcicach Dolnych 320 (EG2520). 666. Knautia arvensis (L.) J. M. COULT. – Bardzo często. Brzegi lasów i zarośli, łąki, śródleśne polany, miedze w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-960. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 72 stan. : EG: 2323 – Kobylica 630; 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Jaworzynka 820; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2431 – Gaboń 600; 2432 – Przysietnica 520; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 440; 3303 – Dzwonkówka 960; 3313 – Wisielec 820; 3404 – polana Maćkowska 770; 3410 – polana Koszarki 950; 3443 – Szczob 920; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 667. Knautia dipsacifolia KREUTZER (Knautia silvatica (L.) DUBY) – Niezbyt często. Brzegi lasów, ziołorośla i śródleśne polany w reglu dolnym, rzadziej w piętrze pogórza. Gat. ogólnogórski. 340-1030. (Lit. : Pawł. 1925) 14 stan. : EG: 2414 – Stary Sącz 340; 2440 – Będzikówka 840; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600-670; 3402 – Hala Konieczna 1030; 3420 – Gabańka 770; 3422 – dol. Czarnej Wody 710; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3444 – Eliaszówka 1024 (Pawł. 1925); 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550 Cucurbitaceae 668. * Echinocystis lobata (F. MICHX.) TORR. & A.GRAY – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza w zbiorowiskach łęgowych wzdłuż dolin Dunajca i Popradu, najczęściej w miejscach zaburzonych. Hemiagriofit. 290-450. 20 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2324 – Brzyna 340; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 450; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 Campanulaceae ? Jasione montana L. – Według Pawłowskiego (1925) dawniej podawany ze Szczawnicy, co Zarzycki (1981) uważa za pomyłkę. 669. Phyteuma spicatum L. – Bardzo często. W lasach, zaroślach i na polanach piętra pogórza i regla dolnego, zwłaszcza w żyznych buczynach (Dg-F). 340-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 64 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2332 – Suchy Groń 800; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2431 – Gaboń 580; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2530 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – Rokita 870; 3313 – Wisielec 820; 3410 – Kuni Wierch 980; 3413 – polana Skałka 1030; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Kordowiec 720 670. Phyteuma orbiculare L. – Bardzo rzadko. Zaledwie kilka osobników tego gat. znaleziono na łące na grzbiecie między doliną Białej Wody, a potokiem Pod Jasielnik 700 (EG3442). Ponadto w Zielniku Instytutu Botaniki PAN w Krakowie (KRAM) znajdują się okazy zebrane powyżej doliny Białej Wody 690-700 (leg. S. i B. Pawłowscy 1970, KRAM); być może oba stanowiska są ze sobą tożsame. Gat. reglowy. 671. Campanula cervicaria L. – Rzadko. Na łąkach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 450-850. (Lit. : Pawł. 1925) 6 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 500; 2332 – dol. pot. Kąty 650; 2440 – na pólnoc od Skałki Gabońskiej 820 (Pawł. 1925); 2443 – Wdżary Wyżne 850 (Pawł. 1925); 3434 – dol. Czerczy 640 (Pawł. 1925); 3500 – Obłazy Ryterskie 450 Ponadto podana ze grzbietu między dolinami Wielkiej i Małej Roztoki 690 (Pawł. 1925). 672. Campanula glomerata L. – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego na łąkach i brzegach zarośli. 340-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 35 stan. : EG: 2323 – Brzyna 560; 2332 – Suchy Groń 800; 2341 – nad Tylmanową 510; 2431 – Gaboń 460; 2441 – dol. Jaworzynki 620; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 440; 3304 – Rokita 820; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600-670; 3420 – Gabańka 750-800; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550 673. Campanula rapunculoides L. – Często. Brzegi lasów i zarośli, łąki, miedze w piętrze pogórza; rzadko w niższych położenich regla dolnego. 300-900. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957) 36 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 550; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2431 – Gaboń 570; 2541 – Rytro 340-350; 3333 – Szczawnica 450; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3433 – przeł. Obidza 900; 3522 – Hanuszów 370-400 674. Campanula trachelium L. – Bardzo często. W lasach liściastych i zaroślach, a także na ich obrzeżach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 300-880. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 58 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 880; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2432 – Przysietnica 500; 2520 – Barcice Dolne 320; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 450; 3333 – Szczawnica 450; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 675. Campanula patula L. S. STR. – Pospolicie. Na łąkach w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1110. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 89 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2332 – Suchy Groń 800; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 590; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 970; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3411 – Wielki Rogacz 1110; 3443 – Szczob 810; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 676. Campanula persicifolia L. – Często. Lasy liściaste, zwłaszcza grądy (T-C) i ich obrzeża, zarośla, łąki i polany śródleśne w piętrze pogórza i regla dolnego. 330-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 47 stan. : EG: 2323 – Brzyna 450; 2331 – Sobel Tylmanowski 680; 2342 – Błyszcz 860; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2440 – Będzikówka 810; 2442 – dol. Przysietnicy 650; 2541 – Rytro 340-350; 3301 – Królowo 450; 3304 – Rokita 870; 3511 – Borownice 360-400; 3522 – Hanuszów 400 677. Campanula rotundifolia L. – Bardzo rzadko. Wśród borówek na brzegu lasu szpilkowego na Jasielniku 870 (EG3432) i nad doliną potoku Pod Jasielnik 720 (EG3442). Podana również przez Pawłowskiego (1925) z doliny Starego Potoku 620 (EG3431). Widnieje także w kilku zdjęciach fitosocjologicznych z okolic dolin Białej i Czarnej Wody (Fab.1962; Mycz. & Grab. 1962). Asteraceae 678. Eupatorium cannabinum L. – Pospolicie. Wilgotne miejsca w lasach i zaroślach, brzegi stawów i potoków w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 290-850. (Lit. : Pawł. 1925) 77 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Kotliny 730; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 460; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3404 – dol. Roztoki Małej 550; 3411 – dol. Starego Pot. 790; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 679. Solidago virgaurea L. S. STR. (Solidago virga-aurea L.) – Bardzo często. W piętrze pogórza i regla dolnego na brzegach lasów, w zaroślach i na śródleśnych polanach. 310-1050. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 55 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 450; 2342 – Błyszcz 850; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2443 – polana Wdżary Wyżne 800; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 440; 3304 – Rokita 870; 3312 – Stajkowa Góra 590; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3404 – dol. Roztoki Małej 570; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600; 3522 – Hanuszów 370-400 680. Solidago alpestris WALDST. & KIT. – Gatunek podany przez Pawłowskiego (1925) ze Skałki 1160 (EG3400) oraz (Pawł. 1962) z Wdżarów Wyżnich 840 (EG2443). Wymieniany również przez Łapczyńskiego (1892). W trakcie badań nienotowany. Gat. alpejski. 681. * Solidago canadensis L. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w zaroślach, na przydrożach i miejscach ruderalnych. Epekofit. 370-430. 4 stan. : EG: 3312 – Stajkowa Góra 430; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 370 682. * Solidago gigantea AITON (Solidago serotina AITON) – Niezbyt często. W piętrze pogórza w wiklinach nadrzecznych (St-v) – często masowo, a także na przydrożach, ugorach, nasypach kolejowych i innych miejscach ruderalnych. Holoagriofit. 290-700. 24 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2422 – Skrudzina 350-400; 2431 – Gaboń 520; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – dol. Sielskiego Pot. 700; 3333 – Szczawnica 450; 3431 – dol. Starego Pot. 550; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 683. Bellis perennis L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach rośłinnych na łąkach, pastwiskach, trawnikach i przydrożach. 300-1180. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 68 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 540; 2342 – Błyszcz 880; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2510 – Cyganowice 310; 3301 – Królowo 410; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3401 – Mała Przehyba 1170 (Pawł. 1925); 3432 – dol. Czarnej Wody 640; 3443 – Szczob 810; 3501 – Młodów 360-420; 3512 – Piwniczna 360-380 684. Bellidiastrum michelii CASS. – Gatunek obserwowany przez Zarzyckiego (1981) na obrzeżu młaki z Primula farinosa, a więc na południowym zboczu grzbietu między Rusinowskim Wierchem i Jasielnikiem 800 (EG3432). Widnieje także w zdjęciu fitosocjologicznym wykonanym na tejże młace i opublikowanym przez Zaboklicką (1964). Mimo poszukiwań, nie odnaleziony. Gat. ogólnogórski.. 685. * Aster novi-belgii L. – Bardzo rzadko. Tylko w Gaboniu 320 (EG2411) w zaroślach łęgowych przy śmietniskach. Epekofit. 686. * Aster salignus WILLD. – Bardzo rzadko. Jedynie w prześwietlonych zaroślach w dolinie Roztoki Wielkiej 440 (EG2444). Epekofit. 687. * Aster lanceolatus WILLD. – Bardzo rzadko. Jedynie w zaroślach na kamieńcu w Tylmanowej 380 (EG2331). Epekofit. 688. * Conyza canadensis (L.) CRONQUIST (Erigeron canadensis L.) – Często. Przydroża, chodniki, gruzowiska i inne miejsca ruderalne, a także żwirowiska nadrzeczne w piętrze pogórza; rzadko wyżej. Epekofit. 290-810. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 46 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 520; 2402 – Mostki 310; 2424 – Barcice Dolne 320; 2441 – dol. Jaworzynki 630; 2540 – Rytro 340; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3332 – Szczawnica 430; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 370-400 689. Erigeron acris L. (Erigeron acer L.) – Niezbyt często. Suche łąki, zbocza, przydrożne skarpy i kamieńce w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1168. (Lit. : Pawł. 1925) 12 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2323 – Kobylica 630; 2331 – nad Tylmanową 500; 2343 – Obidza 640; 2402 – Mostki 310; 2424 – Barcice Dolne 370; 3322 – Krościenko n/Dun. 440; 3400 – Szczawnicka Skałka 1168 (Pawł. 1925); 3430 – Szlachtowa 500; 3512 – Piwniczna 370 690. * Erigeron annuus (L.) PERS. – Często. Kamieńce i żwirowiska nadrzeczne, przydroża, nasypy kolejowe i inne miejsca ruderalne w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. Hemiagriofit. 290-880. 45 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Brzyna 460; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 880; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 520; 2442 – dol. Przysietnicy 720; 2520 – Barcice Dolne 320; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3401 – dol Jaworzynki 850; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 691. Filago vulgaris LAM. (Filago germanica L.) – Bardzo rzadko. Pawłowski (1925) podaje ten gatunek z Roztoki Ryterskiej (EG2540), Jaworzycy koło Dzwonkówki 670 (EG3312), Bryjarki 678 (EG3323), znad doliny Sopotnicy 600 (EG3324) i Starego Potoku 600 (EG3431) oraz z doliny Obidzy. Podany także z Jaworek (Dąbr. 1973). Ogólnie odnotowany przez Wołoszczaka (1895). W trakcie badań nieodnotowany. 692. Filago minima (SM.) PERS. (Filago minima (SM.) FR.) – Bardzo rzadko. Według Pawłowskiego (1925) na pastwiskach, suchych stokach i ugorach, m. in. w Roztoce Ryterskiej (EG2540), na Jaworzycy koło Dzwonkówki 670 (EG3312) oraz w dolinie Czerczy, Skotnicy i Obidzy. Gatunek nieodnaleziony w czasie badań. 693. Filago arvensis L. – Bardzo rzadko. Gatunek podany przez Wołoszczaka (1895) i Pawłowskiego (1925) i Fabijańskiego (1957) z Bryjarki 678 (EG3323), a także z Rytra, Piwnicznej i doliny Czerczy (Pawł. 1925). Podobnie jak gatunki poprzednie, w czasie prowadzenia badań nieodnotowany. 694. Antennaria dioica (L.) GAERTN. – Niezbyt często. Murawy na skałkach, bliźniczyska i brzegi lasów w piętrze pogórza i regla dolnego. 370-1160. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 18 stan. : EG: 2311 – nad Zarzeczem 480; 2333 – Obidza 480; 2342 – Jaworzynka 920; 2431 – Gaboń 520; 2434 – między Barcicami a Rytrem 370; 2440 – Będzikówka 850; 2444 – Jastrzębska Góra 660; 3312 – Groń 780; 3304 – Rokita 870; 3400 – Skałka 1160; 3531 – grzbiet graniczny nad Piwniczną 600 695. Gnaphalium uliginosum L. – Często. Pola, ugory, wilgotne skarpy, ścieżki i miejsca ruderalne w piętrze pogórza; rzadko w niższych położeniach regla dolnego. 290-920. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 29 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 330-410; 2333 – Obidza 670; 2411 – Gaboń 320; 2432 – Przysietnica 470; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 470; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 440; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 650; 3522 – Hanuszów 370 696. Gnaphalium sylvaticum L. – Często. We wszystkich piętrach roślinnych na brzegach lasów i zarośli, zrębach, polanach i przy leśnych drogach. 340-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 43 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 400; 2333 – Obidza 510; 2342 – Błyszcz 820; 2431 – Gaboń 540; 2432 – Przysietnica 500; 2441 – dol. Jaworzynki 590; 2540 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 680; 3401 – dol. Jaworzynki 890; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600 697. Gnaphalium norvegicum GUNNERUS – Bardzo rzadko. W obu piętrach reglowych w lasach i na śródleśnych polanach. Gat. subalpejski. 890-1200. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 5 stan. : EG: 2440 – Jasiennik 1040; 3304 – Przysłop koło Dzwonkówki 890 (Woł. 1895); 3401 – Przehyba 1110; 3410 – Łysiny 990; 3412 – Złamany Wierch 1200 (Pawł. 1925) 698. Inula ensifolia L. – Bardzo rzadko. W murawkach na stromym, południowym zboczu Wysokiej Góry w Szczawnicy 450 (EG3332). Podany także z kamieniołomu w Zarzeczu (EG2311), okolic osiedla Królowo naprzeciw Łąkcicy (EG3301) i ze stanowiska efemerycznego w Kłodnem (Pelc 1973). 699. Inula salicina L. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w ciepłolubnych zaroślach, murawach i na skalistych, stromych stokach. 400-600. (Lit. : Pawł. 1925) 5 stan. : EG: 2330 – Tylmanowa 400; 3301 – Królowo 450; 3312 – Stajkowa Góra 510; 3332 – Szczawnica 450; 3430 – dol. Szlachtowskiego Pot. 600 Podany także z okolic Kłodnego (Pawł. 1925). 700. Inula britannica L. – Bardzo rzadko. Jedynie na kamieńcach w dolinie Dunajca między Tylmanową a Krościenkiem przy przysiółku Królowo 400 (EG3301). Podany ponadto ogólnie z doliny Dunajca, Popradu i Czerczy (Pawł. 1925). 701. Inula conyza DC. – Bardzo rzadko. Na skarpach u brzegu lasu w Zawodziu 580 (EG2312), w dolinie niewielkiego potoku nad osiedlem Kamieńczyk 410 (EG2321) i w Piwnicznej Hanuszów 400 (EG3522). Podany również przez Pawłowskiego (1925) z doliny Wielkiej Roztoki 550 (EG3403), doliny „Za Kijowem” 500 (EG3312) i Zarzecza. 702. * Helianthus tuberosus L. – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w zaroślach, na odłogach, kamieńcach i przydrożach. Hemiagriofit. 300-460. 10 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – Szczawnica 420; 3512 – Piwniczna 370; 3520 – Kosarzyska 460; 3521 – dol. Czerczy 380 703. * Rudbeckia laciniata L. – Bardzo rzadko. Jedynie w zaroślach w dolinie Dunajca w Brzynie 350 (EG2313). Hemiagriofit. 704. * Bidens frondosa L. (Bidens melanocarpus WIEGAND) – Niezbyt często. Jedynie w piętrze pogórza na kamieńcach i żwirowiskach nadrzecznych, a także na miejscach ruderalnych. Hemiagriofit. 290-460. 13 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1444 – Stary Sącz 290; 2324 – Brzyna 330-410; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 450; 3520 – Kosarzyska 460 705. Bidens tripartita L. (Bidens tripartitus L.) – Rzadko. Żwirowiska nadrzeczne, rowy i wilgotne pola w piętrze pogórza, rzadziej w niższych położeniach regla dolnego. 310-940. (Lit. : Pawł. 1925) 10 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 330-400; 2421 – Gaboń 340-500; 2433 – Przysietnica 400 (Pawł. 1925); 2540 – Roztoka Ryterska (Pawł. 1925); 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3410 – polana Koszarki 940; 3521 – dol. Czerczy 380-450 706. Bidens cernua L. (Bidens cernuus L.) – Bardzo rzadko. Jedynie w piętrze pogórza na brzegach stawów i naturalnych stawków wzdłuż doliny Dunajca. 290-330. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1444 – Stary Sącz 290; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2540 – Roztoka Ryterska (Pawł. 1925) Podany także ze Szczawnicy i „przy Skotnicy” (Woł. 1895) oraz z doliny Czerczy (Pawł. 1925). 707. * Ambrosia artemisiifolia L. – Bardzo rzadko. Tylko jeden osobnik na torach przy stacji kolejowej Piwniczna Hanuszów 370 (EG3522). Epekofit. 708. * Galinsoga parviflora CAV. – Niezbyt często. Pola, ogródki i miejsca ruderalne w piętrze pogórza. Epekofit. 290-500. (Lit. : Pawł. 1925) 23 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2333 – Obidza 500; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 300-310; 2431 – Gaboń 450; 2540 – Rytro 340; 3332 – Szczawnica 430; 3522 – Hanuszów 370; 3532 – Podolik 420 709. * Galinsoga ciliata (RAF.) S. F. BLAKE (Galinsoga quadriradiata RUIZ & PAV.) – Bardzo często. Na podobnych siedliskach, jak gat. poprzedni, lecz dużo częściej; sięga po regiel dolny. Epekofit. 290-1040. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957) 61 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 520; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2441 – dol. Jaworzynki 630; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3333 – Szczawnica 450; 3402 – Hala Konieczna 1040; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 710. Anthemis tinctoria L. – Bardzo rzadko. Tylko na skałkach andezytowych Bryjarki 678 (EG3323), skąd podawany już przez Wołoszczaka (1895), a później Pawłowskiego (1925) i Fabijanowskiego (1957). 711. * Anthemis arvensis L. – Niezbyt często. Pola, ugory, przydroża i żwirowiska nadrzeczne w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. Archeofit. 320-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 24 stan. : EG: 2323 – Kobylica 630; 2333 – Obidza 500; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 520; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 480; 2431 – Gaboń 570; 2540 – Rytro 340; 3303 – Sulorze 700; 3402 – Hala Konieczna 1040; 3413 – Radziejowa 1180 (Pawł. 1925); 3521 – nad Piwniczną 530; 3522 – Hanuszów 370 712. * Anthemis cotula L. – Bardzo rzadko. Podawany przez Wołoszczaka (1895) i Pawłowskiego (1925) ze Szczawnicy Wyżnej (EG3334). (Woł. 1895, Pawł. 1925). Ponadto omyłkowo wymieniony z doliny Starego Potoku – data Skórczewskiego (1911), na którą powołuje się Pawłowski (1925), dotyczy Czarnego Potoku w Paśmie Jaworzyny Krynickiej. W czasie badań nieodnotowany. Archeofit. 713. Achillea millefolium L. S. STR. – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach, pastwiskach, kamieńcach, polach i przydrożach. 290-1175. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Nowiń. 1965; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 92 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 440; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3332 – Szczawnica 430; 3400 – Skałka 1160; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3512 – Piwniczna 370; 3522 – Hanuszów 380 714. * Chamomilla recutita (L.) RAUSCHERT (Matricaria chamomilla L.) – Bardzo rzadko. Jedynie przy torach kolejowych w Starym Sączu 310 (EG2404) i w uprawach zbożowych nad Barcicami 450 (EG2424). Pawłowski (1925) notował ten gatunek na polach w Starym Sączu. Archeofit. 715. * Chamomilla suaveolens (PURSH) RYDB. (Matricaria discoidea DC.) – Bardzo często. Głównie w piętrze pogórza na przydrożach, chodnikach i miejscach ruderalnych; najwyżej przy budynku schroniska na Przechybie. Epekofit. 300-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1962) 57 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2321 – Kamieńczyk 380; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 540; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2431 – Gaboń 440; 2441 – dol. Jaworzynki 630; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – Hala Przehyba 1140; 3442 – Jaworki 610; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 716. * Matricaria maritima L. subsp. inodora (L.) DOSTÁL (Tripleurospermum inodorum (L.) SCH. BIP.) – Często. Pola, przydroża, miejsca ruderalne i żwirowiska nadrzeczne w piętrze pogórza, dużo rzadziej w niższych położeniach regla dolnego. Archeofit. 290-820. (Lit. : Pawł. 1925) 27 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2322 – dol. pot. Kąty 580; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 540; 2404 – Stary Sącz 300-310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2442 – dol. Przysietnicy 820; 2520 – Barcice Dolne 320; 2540 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3512 – Piwniczna 370 717. Leucanthemum vulgare LAM. S. L. (Chrysanthemum leucanthemum L.) – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach i śródleśnych polanach. 300-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Zarz. 2008) 83 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2323 – Kobylica 540; 2331 – Tylmanowa 380; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3400 – Skałka 1160; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3511 – Borownice 450; 3532 – Podolik 380 718. Tanacetum corymbosum (L.) SCH. BIP. subsp. clusii (FISCH.) HAND.-MAZZ. (Chrysanthemum subcorymbosum SCHUR) – Rzadko. Brzegi lasów i zarośli, a także śródleśne polany w reglu dolnym; podany także z regla górnego (Pawł. 1925). Gat. subalpejski. 660-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 7 stan. : EG: 2430 – Sopatowiec 660; 2440 – Będzikówka 840; 2442 – Tylowskie 900 (Pawł. 1925); 3400 – Skałka Gabońska 1140 (Pawł. 1925); 3401 – dol. Jaworzynki 900; 3402 – Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3413 – Radziejowa 1180 (Pawł. 1925) 719. * Tanacetum parthenium (L.) SCH. BIP. – Bardzo rzadko. Na przydrożach w piętrze pogórza w Brzynie (EG2323) i Łazach Brzyńskich 440 (EG2420). Zapewne częstszy, lecz nie zawsze notowany. Podawany także z Rytra i Piwnicznej (Pawł. 1925). Epekofit. 720. Tanacetum vulgare L. – Bardzo często. Odłogi, miedze, kamieńce i żwirowiska nadrzeczne, przydroża, nasypy kolejowe i inne miejsca ruderalne w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1140. 70 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 600; 2402 – Mostki 310; 2422 – Skrudzina 410; 2441 – dol. Jaworzynki 640; 2510 – Cyganowice 310; 3302 – Królowo 440; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Przehyba 1140; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 721. Artemisia vulgaris L. – Bardzo często. Kamieńce i żwirowiska nadrzeczne, przydroża, nasypy kolejowe i inne miejsca ruderalne w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925) 66 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 540; 2411 – Gaboń 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2441 – dol. Jaworzynki 630; 2540 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – Przehyba 1140; 3431 – Jaworki 58-620; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 722. Tussilago farfara L. – Pospolicie. W piętrze pogórza i regla dolnego na kamieńcach, żwirowiskach, przydrożach i miejscach ruderalnych. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 82 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 480; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2530 – Rytro 340; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3332 – Szczawnica 430; 3401 – Przehyba 1140; 3413 – Radziejowa 1050; 3443 – Szczob 920; 3511 – Borownice 510; 3512 – Piwniczna 370 723. Petasites hybridus (L.) P. GAERTN., B. MEY. & SCHREB. (Petasites officinalis MOENCH) – Bardzo często. Głównie w piętrze pogórza na kamieńcach nad rzekami i potokami; spotykany nawet w wyższych partiach regla dolnego wzdłuż leśnych dróg. 300-1140. (Lit. : Pawł. 1925, 1962) 60 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 630; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2441 – dol. Jaworzynki 600; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 790; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Przehyba 1140; 3413 – Radziejowa 1090; 3422 – dol. Czarnej Wody 710; 3511 – Borownice 450; 3532 – Podolik 380 724. Petasites kablikianus TAUSCH EX BERCHT. (Petasites kablikianus TAUSCH) – Niezbyt często. Na kamieńcach nad rzekami i potokami w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. Gat. reglowy. 300-720. 15 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Brzyna 340; 2341 – dol. pot. Spod Błyszcza 460; 2402 – Mostki 310; 2441 – dol. Jaworzynki 710; 2510 – Cyganowice 310; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3422 – dol. Czarnej Wody 720 725. Petasites albus (L.) GAERTN. – Bardzo często. W lasach i zaroślach nad potokami, na śródleśnych młakach i źródliskach piętra pogórza i regla dolnego; w reglu górnym rzadziej. Gat. reglowy. 330-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 65 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 620; 2342 – Błyszcz 810; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 520; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2431 – dol. Jaworzynki 450; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2530 – Rytro 350; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3313 – dol. Czarnego Pot. 720; 3323 – Bryjarka 670; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3410 – Kuni Wierch 980; 3431 – dol. Starego Pot. 610; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3511 – Borownice 380 726. Homogyne alpina (L.) CASS. – Często. W lasach obu pięter reglowych: borach świerkowych (P-P), jodłowo-świerkowych (A-P), kwaśnych buczynach (Ll-F) i borówczyskach; wzdłuż potoków „schodzi” poniżej granicy regli. Gat. ogólnogórski. 500-1260. (Lit. : Łapcz. 1892; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Zarz. 2008) 36 stan. : EG: 2332 – dol. pot. Kąty 690; 2342 – Jaworzynka 920; 2431 – dol. Jaworzynki 530; 2440 – Będzikówka 840; 2442 – dol. Przysietnicy 580; 3303 – Dzwonkówka 970; 3313 – dol. Czarnego Pot. 640; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 680; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1020; 3500 – Obłazy Ryterskie 560; 3532 – grzbiet graniczny nad Piwniczną 500 727. Doronicum austriacum JACQ. – Niezbyt często. W lasach nad potokami, rzadziej na polanach w zbiorowiskach ziołoroślowych obu pięter reglowych. Gat. subalpejski. 640-1190. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925, 1962; Ziel. : Meł. 1961, LBL) 13 stan. : EG: 2440 – Będzikówka 910; 3303 – Dzwonkówka 950; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 640; 3400 – Skałka 1040; 3401 – Wielka Przehyba 1120; 3403 – dol. pot. Baniska 680; 3412 – dol. Kotelniczego Pot. 910; 3413 – Radziejowa 1160 (Pawł. 1925); 3414 – dol. Roztoki Małej 650 (Pawł. 1962); 3422 – nad dol. Czarnej Wody 860; 3424 – dol. Rohacza 790 728. Adenostyles alliariae (GOUAN) A. KERN. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w reglu górnym i wyższych położeniach regla dolnego w zbiorowiskach ziołoroślowych nad potokami. Gat. subalpejski. 1000-1195. (Lit. : Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 3400 – Skałka 1050; 3401 – Wielka Przehyba 1070-1195 (Pawł. 1925); 3402 – Wietrzne Dziury 1050; 3413 – Radziejowa 1160 (Pawł. 1925) 729. * Senecio vulgaris L. – Często. Przydroża, chodniki, tory kolejowe i inne miejsca ruderalne; głównie w piętrze pogórza, ale zawleczony nawet na szczyt Radziejowej. Archeofit. 290-1260. (Lit. : Pawł. 1925) 36 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2324 – Obidza 330-370; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2402 – Mostki 310; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2421 – Gaboń 350; 2520 – Barcice Dolne 320; 3322 – Krościenko n/Dun. 500; 3334 – Szczawnica Wyżna 480; 3413 – Radziejowa 1260; 3501 – Młodów 350-400; 3512 – Piwniczna 370 730. Senecio sylvaticus L. – Bardzo rzadko. Znaleziony na zrębie na zachodnich stokach góry Lipowiec 480 (EG3302). Podany także przez Łapczyńskiego (1892) z Bryjarki (EG3323) i Pawłowskiego (1925) z Wielkiej Przehyby 1150-1190 (EG3402). 731. Senecio viscosus L. – Rzadko. Przydroża, tory kolejowe, śmietniska, gruzowiska w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. 340-690. (Lit. : Berd. 1890; Łapcz. 1892; Woł. 1895; Pawł. 1925) 8 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2530 – Rytro 340; 3322 – między Krościenkiem a Szczawnicą 430; 3323 – Bryjarka (Łapcz. 1892; Woł. 1895); 3332 – Szczawnica 430; 3511 – Borownice 360; 3512 – Piwniczna 360; 3521 – nad Piwniczną 550 Ponadto wg Pawłowskiego (1925) w dolinie „Za Kijowem” koło Krościenka i na grzbiecie między Małą a Wielką Roztoką 690. 732. * Senecio vernalis WALDST. & KIT. – Bardzo rzadko. Jedynie na torach przy stacji kolejowej w Starym Sączu 310 (EG2404). Epekofit. 733. Senecio subalpinus W. D. J. KOCH – Niezbyt często. Na wilgotnych łąkach, śródleśnych polanach i nad potokami – głównie w reglu dolnym. Gat. subalpejski. 580-1200. (Lit. : Krupa 1885; Woł. 1895; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Ziel. : Meł. 1961, LBL) 14 stan. : EG: 2332 – dol. pot. Kąty 680; 2342 – Błyszcz 900; 2440 – Będzikówka 760; 2443 – polana Wdżary Niżne 760; 3313 – dol. Czarnego Pot. 700; 3324 – dol. Sopotnicy 580 (Pawł. 1925); 3402 – Konieczna 1020 (Pawł. 1925); 3412 – Złamany Wierch 1200 (Pawł. 1925); 3414 – Niemcowa 930; 3421 – dol. Starego Pot. 670; 3531 – na W od Piwowarówki 680 734. Senecio fluviatilis WALLR. – Bardzo rzadko. W łęgach (S-P) w dolinie Popradu koło Rytra 350 (EG2540) i w pobliżu przejścia granicznego ze Słowacją w Piwnicznej 380 (EG3532). 735. Senecio nemorensis L. S. L. – Bardzo często. W różnych typach lasów i zarośli, w ziołoroślach i na polanach wszystkich pięter roślinnych. Gat reglowy. 340-1200. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Zarz. 2008; Ziel. : Meł. 1961, LBL) 57 stan. : EG: 2311 – Zarzecze (wys. nienot.); 2324 – Brzyna 340; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2440 – Będzikówka 830; 2442 – dol. Przysietnicy 760; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 950; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 750; 3401 – dol. Jaworzynki 870; 3412 – Mała Radziejowa 1100; 3433 - przeł. Gromadzka 900-920; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 736. Senecio jacobaea L. – Niezbyt często. Brzegi lasów, łąki, suche zbocza w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 16 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2333 – Kretówki 750; 2341 – Tylmanowa 420; 2412 – Gołkowice Górne 350; 2431 – Gaboń 530; 2434 – między Barcicami a Rytrem 350; 2443 – Wdżary Wyżne 870 (Pawł. 1925); 3312 – Stajkowa Góra 550; 3322 – Krościenko n/Dun. 440; 3424 – dol. Rohacza 600; 3512 – Piwniczna 370 737. * Echinops sphaerocephalus L. – Bardzo rzadko. Tylko w zaroślach i przy gruntowej drodze nad doliną Stodolskiego Potoku w Krościenku nad Dunajcem 480 (EG3322). Hemiagriofit. 738. Carlina acaulis L. – Bardzo często. Bliźniczyska (H-N), pastwiska, miedze i skarpy przydrożne w reglu dolnym i piętrze pogórza. 400-1030. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 51 stan. : EG: 2323 – Kobylica 630; 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Błyszcz 880; 2431 – Gaboń 520; 2440 – Będzikówka 760; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3402 – Hala Konieczna 1030; 3404 – polana Maćkowska 760; 3421 – dol. Starego Pot. 690; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600; 3522 – Hanuszów 480 739. Carlina vulgaris L. – Niezbyt często. Suche zbocza, skarpy przydrożne i miedze w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 400-950. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962) 11 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 700; 2323 – Kobylica 630; 2424 – Barcice Dolne 400; 2431 – Gaboń 520; 2540 – Rytro 450; 3312 – nad Krościenkiem 450; 3332 – Szczawnica 450; 3402 – Tylowskie 950 (Pawł. 1925); 3431 – nad dol. Czarnej Wody 700; 3520 – Kosarzyska 460-750 Wg Pawłowskiego (1925) także na górze „Języki” 800. 740. Carlina intermedia SCHUR – Gat. podany ze Starego Sącza na podstawie okazów zielnikowych Ciaciury (Dzwonko & Tołwińska 1979). W czasie badań nienotowany. 741. Arctium tomentosum MILL. – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego na kamieńcach i żwirowiskach nadrzecznych, przydrożach, gruzowiskach i innych miejscach ruderalnych. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972) 43 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 540; 2411 – Gaboń 320; 2432 – Przysietnica 460; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – Przehyba 1140; 3421 – dol. Starego Pot. 700; 3442 – Jaworki 610; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 742. Arctium lappa L. – Często. Przydroża, gruzowiska, śmietniska i inne miejsca ruderalne w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 290-780. (Lit. : Pawł. 1925) 28 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 360-400; 2324 – Brzyna 350-370; 2413 – Moszczenica Niżna 330-420; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2520 – Barcice Dolne 320; 3313 – Dzwonkówka 780; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 450; 3333 – Szczawnica 450; 3421 – dol. Starego Pot. 730; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 743. Arctium nemorosum LEJ. (Arctium nemorosum LEJ. & COURTIS) – Niezbyt często. W lasach niższych położeń regla dolnego, zwykle nad potokami i przy leśnych drogach. 520-780. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 11 stan. : EG: 2311 – nad Zarzeczem 530; 2332 – między Soblem Zarzeckim a Tylmanowskim 520-700; 2341 – na W od Jaworzynki 560; 2442 – dol. Przysietnicy 670; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 780; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3314 – dol. pot. Pod Górkami 630; 3403 – dol. pot. Baniska 650; 3404 – dol. Roztoki Małej 550 Gat. podany także z okolic Szczawnicy (Zubrz. 1894). 744. Arctium minus (HILL) BERNH. – Niezbyt często. Głównie w piętrze pogórza na przydrożach i miejscach ruderalnych. 300-710. (Lit. : Pawł. 1925) 15 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Obidza 330-370; 2404 – Stary Sącz 310; 2422 – Skrudzina 360-470; 2441 – dol. Jaworzynki 710; 2510 – Cyganowice 310-320; 2540 – Rytro 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 620; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 745. Carduus crispus L. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w zaroślach i na ich obrzeżach. 300-360. 5 stan. : EG: 2414 – między Starym Sączem a Barcicami 350; 2422 – Skrudzina 360; 2500 – Stary Sącz 300; 2510 – Cyganowice 310; 3532 – Podolik 380 746. Carduus personata (L.) JACQ. – Niezbyt często. W lasach nad potokami, przy leśnych drogach, na polanach i kamieńcach w piętrze pogórza i regla dolnego. Gat. reglowy. 300-1050. (Lit. : Pawł. 1925) 12 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2331 – Tylmanowa 380; 2332 – dol. pot. Kąty 750; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3323 – dol. Białego Pot. 530; 3402 – Hala Konieczna 1000-1050; 3403 – dol. pot. Baniska 700; 3404 – dol. Roztoki Małej 580; 3410 – dol. Sielskiego Pot. 740; 3413 – rez. Baniska 780-920; 3500 – Obłazy Ryterskie 500 747. * Carduus acanthoides L. – Niezbyt często. Głównie na przydrożach, kamieńcach i żwirowiskach nadrzecznych w piętrze pogórza, jednak podany nawet z regla górnego (Pawł. 1925). Archeofit. 300-1240. (Lit. : Pawł. 1925) 23 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2321 – Kamieńczyk 390; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 470; 3421 – dol. Starego Pot. 670; 3424 – dol. Rohacza 620; 3512 – Piwniczna 370 Pawlowski (1925) podaje go jeszcze ze Złomistego Wierch 1240. 748. Cirsium eriophorum (L.) SCOP. – Bardzo rzadko. Jedynie w dolnej części polany Wdżary Wyżne 770 (EG2443); kilkanaście osobników. Podany także przez Dąbrowską (1971) z zachodnich zboczy doliny Starego Potoku 780 (EG3421). Gat. reglowy. 749. Cirsium vulgare (SAVI) TEN. (Cirsium lanceolatum (L.) SCOP.) – Bardzo często. Pastwiska, kamieńce i przydroża w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925) 55 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380-400; 2343 – Obidza 540; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 600; 2442 – dol. Przysietnicy 720; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 860; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 450; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – Mała Przehyba 1140; 3424 – dol. Rohacza 640; 3443 – Szczob 910; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 750. Cirsium palustre (L.) SCOP. – Często. Wilgotne łąki (Cr), młaki (V-C) i zarośla nad potokami w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964) 50 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2333 – Obidza 590; 2341 – nad Tylmanową 510; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 580; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 350-400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3313 – Średniak 740; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3410 – polana Koszarki 930; 3412 – Złomisty Wierch Pn. 1050; 3443 – Szczob 920; 3512 – Piwniczna 370; 3521 – dol. Czerczy 380-450 751. Cirsium helenioides (L.) HILL (Cirsium heterophyllum (L.) ALL.) – Bardzo rzadko. Tylko na suchej łące na przełęczy Gromadzkiej 920 (EG3433) i na brzegu zarośli na zachodnim stoku Jaworzynki 800 (EG2341); na obu miejscach po kilkanaście pędów. Gat. subalpejski. 752. Cirsium rivulare (JACQ.) ALL. – Bardzo często. Wilgotne łąki (Cr), brzegi młak (V-C) w piętrze pogórza i regla dolnego. 350-980. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 52 stan. : EG: 2323 – Kobylica 580; 2342 – Jaworzynka 870; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 2540 – Rytro 350-400; 3301 – Królowo 410; 3304 – Rokita 820; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3410 – polana Koszarki 930; 3413 – polana Skałka 980; 3443 – Szczob 810; 3501 – Młodów 350-400; 3511 – Borownice 360-400 753. Cirsium erisithales (JACQ.) SCOP. – Rzadko. W lasach na stromych zboczach i nad potokami, na brzegach lasów i polanach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. Gat. reglowy. 450-720. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 7 stan. : EG: 2322 – Okrąglica Pd. 710; 2341 – Jaworzynka 720; 2441 – dol. Jaworzynki 700; 3301 – Królowo 450; 3302 – Królowo 480; 3312 – Stajkowa Góra (wys. nienot.); 3432 – dol. Czarnej Wody 670 Wg Pawłowskiego (1925) ,,nad Małą Roztoką poniżej Magórzycy i Jaworzyny”. 754. Cirsium oleraceum (L.) SCOP. – Niezbyt często. Wilgotne zarośla, brzegi potoków, rowy w piętrze pogórza, rzadziej w niższych położeniach regla dolnego. 300-920. (Lit. : Pawł. 1925) 24 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 350-370; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 520; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2530 – Rytro 330-350; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3400 – dol. Sopotnickiego Pot. 920; 3401 – dol. Jaworzynki 830; 3501 – Młodów 370; 3532 – Podolik 380 755. Cirsium arvense (L.) SCOP. – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na pastwiskach, kamieńcach, polach, ugorach, przydrożach i miejscach ruderalnych. 290-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 89 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 880; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3400 – Skałka 1160; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3443 – Szczob 810; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 756. * Onopordum acanthium L. (Onopordon acanthium L.) – Rzadko. Na przydrożach w piętrze pogórza. Archeofit. 300-420. 6 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk (wys. nienot.); 2324 – Obidza 350; 2404 – Stary Sącz 300-310; 2420 – Łazy Brzyńskie 420; 3501 – Młodów 350; 3522 – Hanuszów 400 757. Centaurea scabiosa L. – Często. Brzegi ciepłolubnych zarośli, suche łąki i miedze w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 300-900. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 39 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Kobylica 630; 2342 – Jaworzynka 820; 2404 – Stary Sącz 310; 2432 – Przysietnica 450; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3313 – Dzwonkówka 840; 3420 – Gabańka 750-800; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 360-380 758. Centaurea stoebe L. (Centaurea rhenana BOREAU) – Bardzo rzadko. Tylko w pobliżu torów kolejowych między Barcicami a Rytrem 330 (EG2434). 759. * Centaurea cyanus L. – Często. Jako chwast w uprawach zbożowych i okopowych w piętrze pogórza; rzadko w reglu dolnym. Archeofit. 300-1100. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 36 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Kobylica 600; 2322 – Okrąglica Pn. 680; 2331 – nad Tylmanową 500; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 470; 2424 – Barcice Dolne 320; 2431 – Gaboń 570; 2540 – Rytro 340; 3400 – Skałka 1100 (Pawł. 1925); 3431 – dol. Starego Pot. 550-650; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550 760. Centaurea phrygia L. – Bardzo rzadko. Na łąkach w piętrze pogórza i regla dolnego. 400-870. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 4 stan. : EG: 2442 – dol. Przysietnicy 580; 2443 – Wdżary Wyżne 870 (Pawł. 1925); 2540 – Roztoka Ryterska 400-450; 3500 – dol. Roztoki Małej 530 Gat. podany również znad doliny Przysietnickiej 760 (Pawł. 1925). 761. Centaurea oxylepis (WIMM. & GRAB.) HAYEK – Bardzo rzadko. Zebrany jedynie z łąki na grzbiecie między Kordowcem a Niemcową 790 (EG3510); kilka osobników. W Zielniku Instytutu Botaniki PAN w Krakowie (KRAM) znajdują się okazy z polany Niemcowej (leg. Pawł. 1919, KRAM). Gat. reglowy. 762. Centaurea jacea L. – Bardzo często. Na łąkach (G-A) i śródleśnych polanach w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1050. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 66 stan. : EG: 2323 – Brzyna 460; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 800; 2404 – Stary Sącz 310; 2431 – Gaboń 440; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 970; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3404 – polana Maćkowska 820; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3522 – Hanuszów 370-400 Centaurea jacea L. × Centaurea oxylepis (WIMM. & GRAB.) HAYEK – Na łąkach w Zarzeczu 360 (EG2311) i na polanie Jasionowej na stoku Jastrzębskiej Góry 670 (EG3404). 763. * Cichorium intybus L. subsp. intybus – Często. Głównie w piętrze pogórza na miedzach i przydrożach. Archeofit. 300-670. (Lit. : Pawł. 1925) 27 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 460; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 460; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2432 – nad Przysietnicą 450; 2540 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 450; 3421 – dol. Starego Pot. 670; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3521 – dol. Czerczy 380-450 764. Lapsana communis L. S. STR. – Bardzo często. W lasach liściastych, zaroślach, na polach i przydrożach w piętrze pogórza, rzadziej w niższych położeniach regla dolnego. 300-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972) 70 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2312 – Zawodzie 470; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 470; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 800; 3312 – Stajkowa Góra 630; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3400 – Skałka ±1000; 3421 – dol. Starego Pot. 670; 3422 – nad dol. Czarnej Wody 850; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 765. Arnoseris minima (L.) SCHWEIGG. & KÖRTE – Według Herbicha (1834) w dolinie Dunajca w okolicach Starego Sącza i Jazowska. 766. Aposeris foetida (L.) LESS. – Bardzo rzadko. Tylko w runie Parku Górnego w Szczawnicy 500 (EG3324); dość obficie. Według Zarzyckiego (1981) stanowisko w pełni naturalne. Gat. reglowy. 767. Hypochoeris radicata L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach, kamieńcach i przydrożach. 300-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Zarz. 2008) 53 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 500; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 410; 3303 – Dzwonkówka 960; 3313 – Średniak 760; 3401 – dol. Jaworzynki 830; 3412 – Mała Radziejowa 1180; 3443 – Szczob 770; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3511 – Borownice 360-400 768. Hypochoeris uniflora VILL. – Rzadko. W reglu dolnym na suchych łąkach i w borówczyskach. Gat. alpejski. 780-1020. (Lit. : Pawł. 1925, 1962; Zarz. 2008) 9 stan. : EG: 2332 – między Suchym Groniem a Koziarzem 820; 2342 – Błyszcz 900; 2440 – Będzikówka 820; 2443 – Wdżary Wyżne 840 (Pawł. 1962); 3303 – Dzwonkówka (Pawł. 1925); 3304 – Rokita 870; 3434 – między przeł. Gromadzką a Eliaszówką 910-930; 3444 – Eliaszówka 1020; 3510 – koło Kordowca 780 (Pawł. 1925); 3540 – między Eliaszówką a Świnim Groniem 870-960 Ponadto „nad Koszarkami” 920 i Tylowskie 930-950 (Pawł. 1925). 769. Tragopogon pratensis L. S. STR. – Bardzo rzadko. Tylko w piętrze pogórza przy drodze obok stacji kolejowej w Rytrze 350 (EG2540) i na torach przy stacji kolejowej Piwniczna Hanuszów 370 (EG3522). Stanowiska Pawłowskiego (1925) z Pasma Radziejowej podane dla Tragopogon pratensis L. prawdopodobnie odnoszą się do Tragopogon orientalis L. 770. Tragopogon orientalis L. – Niezbyt często. Na łąkach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 330-930. (Lit. : Zarz. 2008) 22 stan. : EG: 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Jaworzynka 820; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 530; 2420 – Łazy Brzyńskie 520; 2530 – Rytro 330-350; 3301 – Królowo 460; 3323 – nad Bryjarką 700; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3431 – Jaworki 580-620; 3444 – Eliaszówka 930; 3501 – Młodów 350-530 Pawdopodobnie tego taksonu dotyczą też stanowiska Pawłowskiego (1925) dla Tragopogon pratensis L. 771. Tragopogon dubius SCOP. (Tragopogon maior JACQ.) – Bardzo rzadko. Jedynie w piętrze pogórza na torach kolejowych w Starym Sączu 310 (EG2404) i Piwnicznej 370 (EG3512). Według Pawłowskiego (1925) odnotowany także przez Herbicha między Tylmanową a Krościenkiem – prawdopodobnie już poza granicami badanego terenu. 772. Scorzonera humilis L. – Bardzo rzadko. Jedynie na łące na północno-zachodnim stoku Stajkowej Góry nad przysiółkiem Królowo 470 (EG3301); kilkanaście pędów. Ponadto podany przez Pawłowskiego (1925) z łąki położonej na południe od Małej Przehyby 1030. 773. Leontodon autumnalis L. – Bardzo często. Na łąkach, pastwiskach, kamieńcach, ścieżkach, przydrożach i torach kolejowych w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 73 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2333 – Obidza 500; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 560; 3332 – Szczawnica 430; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 774. Leontodon hispidus L. – Pospolicie. Łąki (G-A), młaki (V-C), kamieńce w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1175. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 80 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 510; 2440 – Będzikówka 760; 2520 – Barcice Dolne 320; 3301 – Królowo 410; 3304 – dol. SopotnickiegoPot. 800; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3401 – Mała Prehyba 1175 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1100; 3442 – Jaworki 610; 3511 – Borownice 430; 3520 – dol. Czerczy 460 775. Picris hieracioides L. – Niezbyt często. Głównie w piętrze pogórza na brzegach zarośli, miedzach i przydrożach. 340-670. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 18 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 430; 2331 – Tylmanowa 380-400; 2334 – Obidza 370; 2412 – Gołkowice Górne 340; 2431 – Gaboń 470; 2540 – Rytro 430; 3312 – Stajkowa Góra 570; 3323 – Bryjarka 600; 3332 – Szczawnica 430; 3421 – dol. Starego Pot. 670; 3501 – Młodów 400; 3521 – nad Piwniczną 540 776. Taraxacum palustre (LYONS) SYMONS AGG. (Taraxacum palustre (LYONS) LAM. & DC.) – Bardzo rzadko. Takson ten widnieje w zdjęciu fitosocjologicznym (Zabokl. 1964) wykonanym na młace nad Jaworkami 800 (EG3432) w miejscu występowania Primula farinosa. Gatunek niepotwierdzony w trakcie badań. 777. Taraxacum officinale F. H. WIGG. AGG. (Taraxacum officinale WEBER) – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach, pastwiskach, żwirowiskach, przydrożach i miejscach ruderalnych. 290-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 91 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3332 – Szczawnica 430; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 778. Cicerbita alpina (L.) WALLR. (Mulgedium alpinum LESS.) – Niezbyt często. Głównie nad potokami i na wilgotnych miejscach w zbiorowiskach ziołoroślowych w lasach, najczęściej w buczynach (Dg-F) regla dolnego. Gat. subalpejski. 600-1190. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925, 1950) 11 stan. : EG: 2440 – Będzikówka 840; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 690; 3400 – Skałka 1040; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3403 – Wielka Roztoka 600 (Pawł. 1950); 3404 – Jaworzyna 900; 3410 – Łysiny 990; 3412 – dol. Średniego 820; 3420 – Gabańka 750-800; 3434 – nad Suchą Doliną 850 779. * Sonchus oleraceus L. – Często. Głównie w piętrze pogórza na przydrożach i miejscach ruderalnych. Archeofit. 290-700. (Lit. : Pawł. 1925) 38 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2312 – Zawodzie 410; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 520; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2540 – Rytro 350; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3532 – Podolik 420 780. * Sonchus asper (L.) HILL. – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego na przydrożach i siedliskach ruderalnych, rzadziej na polach i w ogródkach. Archeofit. 300-1050. 31 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2322 – Okrąglica Pn. 680; 2341 – Tylmanowa 400; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2422 – Skrudzina 350-400; ; 2540 – Rytro 340; 3312 – Stajkowa Góra 520; 3333 – Szczawnica 450; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3413 – Radziejowa 1050; 3522 – Hanuszów 370-400; 3532 – Podolik 420 781. Sonchus arvensis L. – Często. Pola, rowy, przydroża i miejsca ruderalne w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 300-890. (Lit. : Pawł. 1925) 29 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2331 –Tylmanowa 380-400; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 440; 2540 – Rytro 340; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 490; 3332 – Szczawnica 430; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3424 – Bukowiec 890 (Pawł. 1925); 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 782. * Lactuca serriola L. (Lactuca serriola E. TORNER) – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza na przydrożach i miejscach ruderalnych. Archeofit. 290-530. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957) 25 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2330 – Tylmanowa 380-400; 2343 – Obidza 530; 2402 – Mostki 320; 2404 – Stary Sącz 310; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2520 – Barcice Dolne 320; 2541 – Rytro 340-350; 3333 – Szczawnica 450; 3512 – Piwniczna 370 783. Mycelis muralis (L.) DUMORT. – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych w lasach, zaroślach i na zrębach. 340-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 80 stan. : EG: 2313 – Brzyna 350; 2333 – Obidza 480; 2342 – Błyszcz 850; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2432 – Przysietnica 490; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 440; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3410 – Kuni Wierch 980; 3423 – Wielki Rogacz 1080; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 784. Prenanthes purpurea L. – Bardzo często. W lasach liściastych i iglastych wszystkich pięter roślinnych, zwłaszcza w buczynach (Dg-F). Gat. reglowy. 330-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 57 stan. : EG: 2311 – nad Zarzeczem 500; 2333 – Obidza 580; 2342 – Błyszcz 740; 2403 – Miejska Góra 330; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 740; 3313 – Wisielec 830; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3410 – Czeremcha 1080; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Kordowiec 720 785. Crepis biennis L. – Bardzo często. Na łąkach i przydrożach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 290-800. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 61 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Kobylica 540; 2332 – Suchy Groń 800; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2441 – dol. Jaworzynki 660; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 750; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3442 – Jaworki 610; 3511 – Borownice 370; 3512 – Piwniczna 370 786. Crepis capillaris (L.) WALLR. – Rzadko. Łąki, ugory i przydroża w piętrze pogórza, rzadko nieco wyżej. 290-740. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 10 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2333 – Obidza 500; 2402 – Mostki 310; 2422 – Skrudzina 440; 2424 – Barcice Dolne 440; 2432 – Przysietnica 500; 2540 – Rytro 400; 3322 – Jaworzyca koło Dzwonkówki 670 (Pawł. 1925); 3424 – Bukowiec 740 (Pawł. 1925); 3522 – Piwniczna 380 787. Crepis conyzifolia (GOUAN) DALLA TORRE – Niezbyt często. Na łąkach dolnoreglowych (G-A). Gat. subalpejski. 800-1020. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 12 stan. : EG: 2332 – Suchy Groń 800-830; 2440 – Będzikówka 850; 2443 – Wdżary Wyżne 870 (Pawł. 1925); 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – Rokita 820; 3410 – polana Koszarki 950; 3434 – między przeł. Gromadzką a Eliaszówką 910-930; 3443 – Syhla 900 (Pawł. 1925); 3444 – Eliaszówka 950-1020; 3510 – między Kordowcem a Niemcową 900; 3540 – między Eliaszówką a Świnim Groniem 870-960 Podany także z działu między Starym a Sielskim Potokiem 900 (Pawł. 1925). 788. Crepis mollis (JACQ.) ASCH. S. L. – Niezbyt często. Na łąkach piętra pogórza i regla dolnego. Gat. ogólnogórski. 400-1100. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Zarz. 2008) 18 stan. : EG: 2323 – Brzyna 560; 2331 – Sobel Tylmanowski 600; 2334 – Obidza 620; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2430 – Sopatowiec 680; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – nad dol. Przysietnicy 710; 3304 – Rokita 820; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3313 – Średniak 740; 3400 – Szczawnicka Skałka 1100 (Pawł. 1925); 3410 – polana Koszarki 950; 3530 – między Świnim Groniem a Piwowarówką Zebrane materiały zielnikowe należą do Crepis succisifolia (ALL.) TAUSCH. 789. Crepis paludosa (L.) MOENCH – Często. Młaki (V-C), wilgotne łąki (Cr), olszynki (Ai) i śródleśne mokradła w piętrze pogórza i obu regli. 360-1190. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Stasz. 1972) 40 stan. : EG: 2322 – dol. pot. Kąty 590; 2342 – Kotliny 730; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2440 – Będzikówka 820; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 3302 – Królowo 420; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3313 – dol. Czarnego Pot. 640; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1120; 3443 – Szczob 810; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550 790. Hieracium pilosella L. – Często. Brzegi lasów, suche łąki (H-N), pastwiska, murawki na kamieńcach, przydrożne skarpy we wszystkich piętrach roślinnych. 310-1160. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 33 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 430; 2331 – Sobel Tylmanowski 520; 2343 – Obidza 590; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2431 –Gaboń 520; 2540 – Rytro 470; 3303 – Dzwonkówka 910; 3313 – Średniak 780; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 560; 3400 – Skałka 1160; 3404 – polana Maćkowska 830; 3443 – Szczob 880; 3520 – Niemcowa 880 791. Hieracium bracchiatum BERTOL. EX DC. (Hieracium brachiatum BERTOL. EX DC.) (pilosella > piloselloides) – Bardzo rzadko. Na łąkach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 400-760. 4 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 400; 2323 – Kobylica 630; 2440 – Będzikówka 760; 3332 – Wysoka Góra 460 792. Hieracium stoloniflorum WALDST. & KIT. (pilosella > aurantiacum) – Bardzo rzadko. Podany przez Pawłowskiego (1925) ze Szczawnickiej Hali 1120 (EG3400). W trakcie badań niepotwierdzony. 793. Hieracium caespitosum DUMORT. (Hieracium pratense TAUSCH) – Bardzo rzadko. Jedynie na łące przy granicy państwowej nad osiedlem Magury na północno-wschodnim stoku Świniego Gronia 860 (EG3430). Według Pawłowskiego (1925) także na Tylowskiem 940. 794. Hieracium ambiguum EHRH. (cymosum – caespitosum) – Bardzo rzadko. Zebrany jedynie przy drodze na skraju łąki na wschód od Koziarza 810 (EG2332). 795. Hieracium aurantiacum L. – Bardzo rzadko. Tylko na suchych łąkach i polanach dolnoreglowych. Gat. ogólnogórski. 850-1020. (Lit. : Pawł. 1925) 3 stan. : EG: 3303 – Dzwonkówka 960; 3402 – Hala Konieczna 1020; 3424 – Niemcowa 850 Podany także z okolic Małej Przehyby 980 (Pawł. 1925). 796. Hieracium blyttianum FR. (Hieracium pyrrhantes NÄGELI & A. PETER) (aurantiacum – lactucella) – Rzadko. Na suchych łąkach w reglu dolnym. 650-1130. (Lit. : Pawł. 1925) 9 stan. : EG: 2322 – przeł. między Cebulówką a Okrąglicą Pn. 670; 2442 – Tylowskie 890 (Pawł. 1925); 2443 – polana Paszkowa 720; 3400 – Szczawnicka Skałka 1100-1130 (Pawł. 1925); 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1925); 3402 – Hala Konieczna 1040; 3410 – dol. Sielskiego Pot. 710; 3414 – Niemcowa 970; 3431 – Stary Wierch 650 Podany także z Dzwonkówki 820 i znad doliny Starego Potoku 890 (Pawł. 1925). Stanowiska Pawłowskiego odnoszą się do Hieracium latibracteatum A. Peter, który jest drobnym gatunkiem w obrębie Hieracium blyttianum Fr. (por. przypis 157 w: Mirek i in. 2002) 797. Hieracium pilloselloides VILL. (Hieracium florentinum ALL.) – Rzadko. Przydrożne skarpy, suche łąki i murawki na kamieńcach, tory kolejowe w piętrze pogórza, rzadziej w reglu dolnym. 300-1000. (Lit. : Pawł. 1925) 9 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2403 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 300; 2424 – Barcice Dolne 370; 2440 – na północ od Gabońskiej Skałki 1000 (Pawł. 1925); 2443 – Wdżary Wyżne 820-870 (Pawł. 1925); 3314 – dol. pot. Pod Górami 620; 3522 – Hanuszów 420 798. Hieracium arvicola NÄGELI & A. PETER (piloselloides > caespitosum) – Bardzo rzadko. Według Pawłowskiego (1925) m.in. na Przysłopie 890 i Tylowskiem 950. W trakcie badań niepotwierdzony. 799. Hieracium bauhinii SCHULT. – Rzadko. W piętrze pogórza i regla dolnego na suchych łąkach, przydrożnych skarpach, miedzach i torach kolejowych. 370-1080. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 9 stan. : EG: 2323 – Kobylica 630; 2331 – Sobel Tylmanowski 550; 3322 – nad Krościenkiem 550; 3332 – Wysoka Góra 440-460; 3430 – grzbiet na W od dol. Sielskiego Pot. 720; 3431 – dol. Starego Pot. 620; 3443 – Szczob 880; 3521 – dol. Zaczerczyka 510; 3522 – Hanuszów 370 Podany także z okolic Małej Przehyby 1080, Tylowskiego 950 i Niemcowej 910 (Pawł. 1925). 800. Hieracium lactucella WALLR. (Hieracium auricula L.) – Bardzo rzadko. Suche łąki i murawki, rzadziej młaki. 690-1168. (Lit. : Pawł. 1925) 5 stan. : EG: 3400 – Szczawnicka Skałka 1168 (Pawł. 1925); 3430 – nad Szlachtową 720; 3431 – Stary Wierch 730; 3443 – Szczob 810; 3531 – na zachód od Piwowarówki 690 801. Hieracium schultesii F. W. SCHULTZ (lactucella – pilosella) – Bardzo rzadko. Jeden osobnik na łące na północnym stoku Będzikówki 820 (EG2440). Wołoszczak (1895) podaje z Przysłopu koło Dzwonkówki Hieracium auriculiforme Fr., który jest drobnym gatunkiem w obrębie Hiercium schultesii F. W. Schultz (por. przypis 154 w: Mirek i in. 2002). 802. Hieracium murorum L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych w kwaśnych lasach, zaroślach i na ich obrzeżach, a także na śródleśnych polanach. 340-1180. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 57 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2332 – Suchy Groń 800; 2343 – Obidza 600; 2413 – Moszczenica Niżna 360; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3313 – dol. Czarnego Pot. 630; 3413 – Radziejowa 1180; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3443 – Szczob 880; 3501 – Młodów 350-530; 3522 – Hanuszów 370 803. Hieracium lachenalii C. C. GMEL. – Często. Od piętra pogórza do regla górnego w acydofilnych lasach, zaroślach, borówczyskach i bliźniczyskach. 440-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 27 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 440; 2322 – Okrąglica Pn. 700; 2342 – Błyszcz 860; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2440 – Będzikówka 860; 2443 – polana Paszkowa 650; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – Rokita 870; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1100 804. Hieracium prenanthoides VILL. – Bardzo rzadko. Tylko na nieco wilgotnym miejscu u brzegu zarośli na północnym stoku Będzikówki 820 (EG2440); jedynie dwa osobniki, z których jeden płony. Gat. subalpejski. 805. Hieracium laevigatum WILLD. (lachenalii – umbellatum) – Rzadko. Brzegi lasów i zarośli, łąki, mury w piętrze pogórza i regla dolnego. 400-1150. (Lit. : Pawł. 1925) 8 stan. : EG: 2332 – Suchy Groń 820; 2424 – Barcice 450; 2434 – nad Barcicami 420; 2444 – polana Jasionowa 600; 3312 – Stajkowa Góra 530; 3401 – Przehyba 1150; 3422 – dol. Czarnej Wody 690; 3522 – Piwniczna 400 (Pawł. 1925) ! Podany także z doliny Dunajca w okolicach Zarzecza, Tylmanowej i Kłodnego (Pawł. 1925). 806. Hieracium umbellatum L. – Rzadko. Na łąkach i brzegach zarośli w piętrze pogórza i regla dolnego. 360-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 8 stan. : EG: 2420 – Łazy Brzyńskie 380; 2442 – polana Popielowa 740; 2443 – Wdżary Wyżne 850 (Pawł. 1925); 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 850; 3312 – Stajkowa Góra 660; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600; 3511 – Borownice 360-400 Ponadto: „ powyżej „Koszarek” 920” i „na północ od Skałki Gabońskiej 1000” (Pawł. 1925). 807. Hieracium sabaudum L. – Niezbyt często. Głównie w piętrze pogórza na brzegach lasów i zarośli, rzadziej w niższych położeniach regla dolnego. 300-830. (Lit. : Pawł. 1925) 22 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2312 – Zawodzie 580; 2333 – Obidza 460; 2342 – Jaworzynka 830; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 460; 2433 – Przysietnica 500; 2540 – Rytro 350; 3332 – Szczawnica 430; 3404 – dol. Roztoki Małej 570; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600 Alismataceae 808. Alisma plantago-aquatica L. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza na mulistych brzegach stawów i naturalnych stawków w dolinie Dunajca i Popradu. 290-600. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Pawlik. 1965) 12 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1444 – Stary Sącz 290; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 440; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – Bryjarka 600 (Pawlik. 1965); 3512 – Piwniczna Zdrój 370 Hydrocharitaceae 809. * Elodea canadensis MICHX. (Elodea canadensis RICH.) – Rzadko. Tylko w piętrze pogórza w stawach, rowach i naturalnych stawkach nad Dunajcem i Popradem. Holoagriofit. 290-380. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957) 8 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1444 – Stary Sącz 290; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2510 – Cyganowice 310; 2540 – Rytro 360 (Korn. & Medw.-Korn. 1957); 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 Juncaginaceae 810. Triglochin palustre L. – Niezbyt często. Głównie na młakach (V-C) w reglu dolnym, rzadziej w piętrze pogórza. 310-900. (Lit. : Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1957; Zabokl. 1964) 14 stan. : EG: 2341 – nad Tylmanową 510; 2342 – Błyszcz 900; 2420 – Łazy Brzyńskie (wys. nienot.); 2444 – Wielka Roztoka 440 (Pawł. 1925); 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3312 – Stajkowa Góra (wys. nienot.); 3420 – Gabańka 760; 3422 – dol. Czarnej Wody 710; 3431 – nad dol. Starego Pot. 620; 3432 – Rusinowski Wierch 800; 3443 – Szczob 810 Podany także z okolic Starego Sącza 310 (Korn. & Medw.-Korn. 1957). Potamogetonaceae 811. Potamogeton natans L. – Bardzo rzadko. Jedynie w stawach i naturalnych stawkach nad Dunajcem w piętrze pogórza. 290-320. (Lit. : Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1444 – Stary Sącz 290; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320 812. Potamogeton crispus L. – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza w stawach, naturalnych stawkach i na rozlewiskach w dolinie Dunajca i Popradu. 320-410. (Lit. : Pawł. 1925; Zalew.-Gał. 2008) 5 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2402 – Mostki (Pawł. 1925); 2411 – Gaboń 320; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410 Ponadto w krakowskich zielnikach KRA i KRAM znajdują się okazy z doliny Popradu z okolic Starego Sącza i doliny Dunajca w okolicach Krościenka (Zalew.-Gał. 2008). 813. Potamogeton berchtoldii FIEBER – Bardzo rzadko. Zebrany tylko nad rozlewiskiem Dunajca w Gaboniu 320 (EG2411). Zannichelliaceae 814. Zannichellia palustris L. subsp. pedicellata (WAHLENB. & ROSÉN) HEGI (Zannichellia pedicellata (WAHLENB. & ROSÉN) FR.) – Bardzo rzadko. Jedynie w stawkach powstałych wskutek wydobycia żwiru na żwirowiskach Dunajca w Krościenku Zawodziu 410 (EG3311); dość obficie. Najadaceae 815. Najas marina L. – Bardzo rzadko. Tylko w stawach w dolinie Dunajca w Starym Sączu 290 (EG1444) i w Mostkach 310 (EG2402). Melanthiaceae 816. Tofieldia calyculata (L.) WAHLENB. – Bardzo rzadko. Obficie na łąkach i młakach nad doliną Dunajca koło osiedla Królowo 470 (EG3301), a nieco mniej liczna na młace (V-C) na południowym zboczu grzbietu między Rusinowskim Wierchem i Jasielnikiem 800 (EG3432) – stąd podana już przez Zaboklicką (1964). Ponadto podana przez Pawłowskiego (1925) z łąk na północ od Gabońskiej Skałki 820-1000 (EG2440). Zebrana także na wilgotnej łące na Przehybce (leg. Szewczyk 1995, KRA). Gat. ogólnogórski. 817. Veratrum lobelianum BERNH. – Rzadko. W obu piętrach reglowych na polanach śródleśnych w traworoślach (P-V) i w lasach nad potokami w zbiorowiskach ziołoroślowych. Gat. ogólnogórski. 690-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 9 stan. : EG: 2430 – Sopatowiec 690; 2440 – Będzikówka 940; 3400 – Skałka 1050; 3401 – dol. Jaworzynki 930; 3402 – Wielka Przehyba 1150-1190 (Pawł. 1925); 3411 – dol. Starego Pot. 900; 3413 – Radziejowa 1020; 3432 – Jasielnik 840; 3433 – przeł. Gromadzka 920 Ponadto „między Prehybą a Sewerynówką” (Pawł. 1925). Colchicaceae 818. Colchicum autumnale L. – Bardzo rzadko. Jedynie na obrzeżach ciepłolubnych zarośli nad doliną Sopotnickiego Potoku w Szczawnicy 550 (EG3324), na łąkach i obrzeżach zarośli tarniny na grzbiecie opadającym na południowy zachód od Gabańki 560-600 (EG3334) i w Jaworkach 600 (EG3431). Ponadto podany z sadu w Szczawnicy (Zubrz. 1894) i z Rytra (Pawł. 1925). Alliaceae 819. Allium vineale L. – Bardzo rzadko. Jedynie na łące na północ od Starego Sącza 300 (EG1444). 820. Allium ursinum L. –Głównie nad potokami w buczynie karpackiej (Dg-F) w reglu dolnym, ale spotykany również w piętrze pogórza w łęgach (S-P) nad Dunajcem. Gat. ogólnogórski. 320-1100. (Lit. : Pawł. 1925) 14 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2324 – Obidza 360; 2341 – dol. pot. Spod Błyszcza 460; 2411 – Gaboń 320; 2440 – Będzikówka 820; 2442 – dol. Przysietnicy 800; 3304 – dol. Obidzkiego Pot. 780; 3400 – dol. Majdańskiego Pot. 780; 3402 – dol. pot. Szczecina 760; 3403 – dol. pot. Baniska 600 821. Allium montanum F. W. SCHMIDT – Bardzo rzadko. Gat. wędrujący wzdłuż doliny Dunajca z Pienin, odnotowany przez Pelca (1973) ze stałego stanowiska naprzeciw Łąkcicy w okolicach przysiółka Królowo (EG3301) i ze stanowiska efemerycznego w Tylmanowej. W trakcie badań nienotowany. 822. Allium oleraceum L. – Bardzo rzadko. Na śródleśnych polanach i brzegach zarośli w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 500-680. (Lit. : Woł. 1895; Nowiń. 1962) 4 stan. : EG: 2442 – nad doliną Przysietnicy 680; 2444 – polana Jasionowa 550; 3312 – Stajkowa Góra 520; 3324 – Szczawnica – park miejski 500 Ponadto w dolinie Grajcarka w Szczawnicy (Woł. 1895) i w Piwnicznej (Nowiń. 1962). Liliaceae 823. Gagea lutea (L.) KER GAWL. – Niezbyt często. W lasach liściastych i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego: łęgach (S-P), olszynkach (Ai), grądach (T-C) i buczynach (Dg-F). 300-1120. (Lit. : Pawł. 1925, 1950) 15 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2313 – Brzyna 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 620; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2530 – Rytro 340; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3400 – Szczawnicka Skałka 1120 (Pawł. 1925); 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3403 – dol. pot. Baniska 660; 3413 – rez. Baniska 800 824. Gagea pratensis (PERS.) DUMORT. – Bardzo rzadko. Tylko w zaroślach przy alei przydrożnej w Starym Sączu 310 (EG2404). 825. Gagea minima (L.) KER GAWL. (Gagea minima KER GAWL.) – Bardzo rzadko. Podana przez Staszkiewicza (1968) z grzbietu między Niemcową a Wielkim Rogaczem. Gatunek niestwierdzony w trakcie badań. 826. Lilium martagon L. – Bardzo rzadko. W grądach (T-C) nad doliną Dunajca koło przysiółka Królowo 450-480 (EG3301, 3302) i w buczynie (Dg-F) na północnym stoku Będzikówki 830 (EG2440). Ponadto podana znad Roztoki Wielkiej i na północ od Gabońskiej Skałki 820-1050 (Pawł. 1925), a także zanotowana przez Staszkiewicza (1972) w zdjęciu fitosocjologicznym w rezerwacie Baniska (EG3413). Convallariaceae 827. Maianthemum bifolium (L.) F. W. SCHMIDT – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych w acydofilnych lasach liściastych i iglastych: kwaśnych buczynach (Ll-F), borach jodłowo-świerkowych (A-P) i górnoreglowych borach świerkowych (P-P), a także w borówczyskach. 340-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 79 stan. : EG: 2323 – Kobylica 560; 2332 – Suchy Groń 800; 2343 – Obidza 600; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2431 – Gaboń 470; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3410 – Czeremcha 1100; 3413 – Radziejowa 1260; 3421 – dol. Starego Pot. 720; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 440 828. Polygonatum verticillatum (L.) ALL. – Często. We wszystkich piętrach roślinnych w grądach (T-C), buczynach (Dg-F) i lasach iglastych, a także na śródleśnych polanach. Gat. reglowy. 340-1195. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 48 stan. : EG: 2332 – Suchy Groń 800; 2341 – Tylmanowa 420; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 610; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 600; 3402 – Wielka Przehyba 1195 (Pawł. 1925); 3410 – Czeremcha 1090; 3412 – Mała Radziejowa 1070; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 829. Polygonatum multiflorum (L.) ALL. – Często. W lasach liściastych i zaroślach, zwłaszcza w grądach (T-C) w piętrze pogórza; rzadziej w niższych położeniach regla dolnego. 330-850. (Lit. : Pawł. 1925, 1950; Fab. 1957) 35 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360-400; 2324 – Brzyna 340; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2423 – Moszczenica Wyżna 370; 2431 – dol. Jaworzynki 520; 2443 – Wdżary Wyżne 850 (Pawł. 1925); 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3312 – Stajkowa Góra 650; 3511 – Borownice 450; 3522 – Piwniczna 450 830. Convallaria majalis L. (Convallaria maialis L.) – Rzadko. W grądach (T-C), borówczyskach i na śródleśnych polanach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. Najczęściej spotyka się osobniki płone. 400-880. (Lit. : Pawł. 1925) 6 stan. : EG: 2321 – podnóże Sobla Zarzeckiego 400; 2334 – nad Obidzą 580, 620; 2433 – Przysietnica 440; 2440 – Będzikówka 880; 2444 – polana Jasionowa 550; 3302 – Królowo 470 Wg Pawłowskiego (1925) także koło Rytra. Calochortaceae 831. Streptopus amplexifolius (L.) DC. – Bardzo rzadko. Jedynie w górnoreglowych borach świerkowych (P-P) na zboczach Wielkiej Przehyby 1150 (EG3402) i Radziejowej 1100-1260 (EG3413), skąd podany już przez Pawłowskiego (1925). Gat. reglowy. 1100-1265. Trilliaceae 832. Paris quadrifolia L. – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego w lasach liściastych: grądach (T-C) i buczynach (Dg-F), a także w zaroślach; podany także z regla górnego (Pawł. 1925). 330-1190. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 49 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 600; 2324 – Brzyna 360; 2332 – dol. pot. Kąty 630; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2422 – Skrudzina 410; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2530 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 950; 3312 – Stajkowa Góra 720; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3402 – Wielka Przehyba 1190 (Pawł. 1925); 3410 – Czeremcha 1100; 3431 – Jaworki 600; 3500 – dol. Młodowskiego Pot. 500-700; 3511 – Borownice 380 Amaryllidaceae 833. Galanthus nivalis L. – Niezbyt często. W dolnoreglowych buczynach (Dg-F) i na śródleśnych polanach. 660-1080. (Lit. : Krupa 1885; Berd. 1890; Pawł. 1925) 15 stan. : EG: 2322 – Okrąglica Pd. 720; 2440 – Będzikówka 820-930; 2443 – Wdżary Wyżne 820 (Pawł. 1925); 3303 – Dzwonkówka 950; 3304 – Rokita 850; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 660; 3400 – Skałka Szczawnicka (Krupa 1885); 3402 – Wietrzne Dziury 1020; 3403 – Kornytowa 870; 3404 – Jaworzyna 900; 3410 – Czeremcha 1080; 3413 – rez. Baniska 780-920; 3423 – Wielki Rogacz (wys. nienot.); 3540 – Eliaszówka 950 Iridaceae 834. Gladiolus imbricatus L. – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego na łąkach (G-A), rzadko na polach w uprawach zbożowych. 370-1050. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 43 stan. : EG: 2331 – nad Tylmanową 500; 2332 – Suchy Groń 800; 2333 – Kretówki 690; 2414 – Stary Sącz 370; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 810; 3302 – Królowo 440; 3303 – Dzwonkówka 850; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3402 – Hala Konieczna 1030; 3413 – polana Skałka 980-1020; 3443 – Szczob 880; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3511 – nad Piwniczną 620 835. Crocus scepusiensis (REHMANN & WOŁ.) BORBÁS – Bardzo rzadko. Tylko na śródleśnej polance na południowo-zachodnim stoku Czeremchy 1080 (EG3410); kilkaset osobników. Około 20% populacji to osobniki o białych kwiatach; nie można wykluczyć antropogenicznego pochodzenia tego stanowiska. Gat. reglowy. Juncaceae 836. Juncus bufonius L. – Często. Muliste brzegi stawów i potoków, wilgotne kamieńce, kałuże, leśne drogi w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1070. (Lit. : Pawł. 1925) 44 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 520; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3333 – Szczawnica 450; 3411 – dol. Starego Pot. 860; 3423 – Wielki Rogacz 1040; 3443 – Szczob 870; 3540 – Świni Groń 900 837. * Juncus tenuis WILLD. (Juncus macer A. GRAY) – Bardzo często. Brzegi leśnych dróg, ścieżki, przydroża i miejsca silnie wydeptywane w piętrze pogórza i regla dolnego. Hemiagriofit. 290-1150. (Lit. : Pawł. 1962) 62 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 600; 2342 – Błyszcz 880; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2431 – Gaboń 550; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3333 – Szczawnica 450; 3400 – Skałka 1140; 3411 – dol. Starego Pot. 860; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3511 – Borownice 360-400; 3512 – Piwniczna 370 838. Juncus compressus JACQ. – Niezbyt często. Nad rzekami i potokami na kamieńcach, przydrożach i brzegach dróg leśnych w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 320-830. (Lit. : Pawł. 1925; Pawlik. 1965; Zarz. 2008) 19 stan. : EG: 2412 – Gołkowice Górne 320-420; 2432 – Przysietnica 490; 2541 – Rytro 340-350; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – dol. Jaworzynki 830; 3422 – dol. Czarnej Wody 710; 3430 – dol. Sielskiego Pot. 600; 3434 – Sucha Dolina 750; 3521 – dol. Czerczy 420 839. Juncus effusus L. – Bardzo często. Szuwary na brzegach stawów, młaki, rowy, źródła na pastwiskach, brzegi dróg leśnych we wszystkich piętrach roślinnych. 290-1220. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Pawlik. 1965; Zarz. 2008) 66 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2323 – Brzyna 450; 2333 – Obidza 600; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 590; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 550; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 450; 3303 – Dzwonkówka 970; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 460; 3401 – dol. Jaworzynki 890; 3413 – Radziejowa 1220; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370 840. Juncus conglomeratus L. EMEND. LEERS. (Juncus conglomeratus L.) – Niezbyt często. Na młakach (V-C) i wilgotnych łąkach w piętrze pogórza i regla dolnego. 350-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964) 18 stan. : EG: 2333 – Obidza 600; 2341 – nad Tylmanową 510; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 500; 2414 – Lipie 350; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2433 – Przysietnica (wys nienot.); 3304 – Rokita 820; 3401 – Hala Konieczna 1000-1050; 3420 – Gabańka 750-800; 3433 – przeł. Gromadzka 920; 3443 – Szczob 810 Podany również ze Złamanego Wierchu 1140 (Pawł. 1925). 841. Juncus inflexus L. – Bardzo często. W szuwarach na brzegach stawów i potoków, na wilgotnych łąkach i młakach, w rowach, przy leśnych drogach w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1130. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964) 58 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 840; 2402 – Mostki 310; 2423 – Moszczenica Wyżna 380; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Przehyba 1130; 3423 – Wielki Rogacz 1050; 3443 – Szczob 810; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3512 – Piwniczna 370 842. Juncus articulatus L. EMEND. K. RICHT. (Juncus articulatus L.) – Bardzo często. Muliste brzegi stawów, kamieńce i żwirowiska nadrzeczne, młaki (V-C), rowy w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1130. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 53 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2331 – Tylmanowa 400; 2333 – Obidza 600; 2342 – Błyszcz 820; 2402 – Mostki 310; 2440 – Będzikówka 840; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1925); 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1110; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3530 – Kosarzyska 550 843. Luzula luzulina (VILL.) DALLA TORRE & SARNTH. (Luzula flavescens (HOST) GAUDIN) – Bardzo rzadko. W lasach iglastych obu pięter reglowych: świerczynach górnoreglowych (P-P) i borach jodłowo-świerkowych (A-P). Gat. reglowy. 720-1205. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) 3 stan. : EG: 3413 – Radziejowa 1205 (Korn. & Medw.-Korn. 1957); 3423 – Wielki Rogacz 1145 (Korn. & Medw.-Korn. 1957); 3434 – nad Suchą Doliną 720 i Eliaszówka 920 Gatunek znajduje się także na kilku zdjęciach fitosocjologicznych wykonanych w okolicach doliny Białej Wody (Fab. 1962) oraz Wielkiego i Małego Rogacza (Mycz. & Grab. 1962). 844. Luzula pilosa (L.) WILLD. – Często. W piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego w lasach liściastych i iglastych: grądach (T-C), borach jodłowo-świerkowych (A-P), antropogenicznych świerczynach. 340-820. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 50 stan. : EG: 2322 – Cebulówka 700; 2324 – Brzyna 340; 2343 – Obidza 600; 2422 – Skrudzina 420; 2431 – dol. Jaworzynki 480; 2442 – dol. Przysietnicy 610; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600; 3324 – dol. pot. Pod Górkami 600; 3421 – dol. Starego Pot. 710; 3432 – nad Jaworkami 800; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 845. Luzula luzuloides (LAM.) DANDY & WILMOTT (Luzula nemorosa (POLLICH ) E. MEY) – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych w acydofilnych lasach: kwaśnych buczynach (Ll-F), borach jodłowo-świerkowych (A-P), świerczynach górnoreglowych (P-P) i na śródleśnych polanach. 340-1210. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Zarz. 2008) 81 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 480; 2342 – Błyszcz 900; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 450; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 700; 3400 – Skałka 1160; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1210; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 380 846. Luzula sylvatica (HUDS.) GAUDIN – Niezbyt często.W lasach obu pięter reglowych: górnoreglowych świerczynach (P-P), borach jodłowo-świerkowych (A-P), nad potokami w buczynach (Dg-F), a także na śródleśnych polanach. Wzdłuż potoków ,,schodzi” w piętro pogórza. Gat. reglowy. 450-1250. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972) 23 stan. : EG: 2431 – dol. Jaworzynki 450; 2432 – Przysietnica 530; 2440 – Będzikówka 960; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 770; 3400 – dol. Majdańskiego Pot. 780; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 560; 3410 – Czeremcha 1100; 3413 – Radziejowa 1250; 3423 – Wielki Rogacz 1140 847. Luzula multiflora (RETZ.) LEJ. – Często. Zarośla, suche łąki, polany w piętrze pogórza i regla dolnego. 330-1160. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 50 stan. : EG: 2313 – Brzyna 470; 2330 – Tylmanowa 400; 2343 – Obidza 740; 2414 – Barcice Dolne 390; 2440 – Będzikówka 830; 2540 – Rytro 400; 3303 – Dzwonkówka 960-980; 3313 – Średniak 780; 3400 – Szczawnicka Skałka 1160 (Pawł. 1925); 3410 – polana Koszarki 950; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 848. Luzula campestris (L.) DC. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych na suchych łąkach, pastwiskach i polanach. 300-1175. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) 56 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2322 – Cebulówka 620; 2331 – nad Tylmanową 500; 2342 – Jaworzynka 820; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2423 – Moszczenica Wyżna 400; 2431 – dol. Jaworzynki 430; 2510 – Cyganowice 310; 3312 – Stajkowa Góra 540; 3322 – Krościenko n/Dun. 440; 3324 – dol. pot. Pod Górkami 600; 3401 – Mała Prehyba 1175 (Pawł. 1925); 3404 – polana Maćkowska 780; 3423 – Wielki Rogacz 1070; 3511 – Borownice 450; 3512 – Piwniczna 360 Cyperaceae 849. Cyperus fuscus L. – Bardzo rzadko. Znaleziona jedynie na mulistych brzegach stawu w Mostkach 310 (EG2402). 850. Cyperus flavescens L. – Według Wołoszczaka (1895) „przy górnym biegu Skotnicy nielicznie”. Poza tym podany przez Popielę (1996) z doliny Czerczy koło Piwnicznej na podstawie okazów Kostrakiewicza (leg. Kostrakiewicz 1947, KRAM). W trakcie badań gatunek nienotowany. 851. Eriophorum angustifolium HONCK. – Rzadko. Na młakach (V-C) w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 350-850. (Lit. : Zubrz. 1894) 8 stan. : EG: 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 420-500; 2540 – Rytro 350-400; 3304 – Rokita 820; 3312 – Stajkowa Góra (wys. nienot.); 3430 – Szlachtowa (wys. nienot.); 3432 – Rusinowski Wierch 800; 3434 – nad dol. Czerczy 600-630; 3442 – grzbiet na północ od dol. Białej Wody 740 Ponadto podana ze Szczawnicy Niżnej (Zubrz. 1894). 852. Eriophorum latifolium HOPPE – Często. Na młakach (V-C) w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 380-920. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Żuk. 1969) 26 stan. : EG: 2333 – Obidza 600; 2342 – Kotliny 730; 2423 – Moszczenica Wyżna 380; 2440 – Będzikówka 730; 3302 – Królowo 440; 3304 – Rokita 820; 3400 – dol. Sopotnickiego Pot. 890; 3431 – nad dol. Starego Pot. 620; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3443 – Szczob 810; 3511 – nad Piwniczną 620 853. Blysmus compressus (L.) PANZ. EX LINK. – Rzadko. Na młakach (V-C) i wilgotnych łąkach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 340-900. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Żuk. 1969) 10 stan. : EG: 2412 – Gołkowice Górne 340; 2540 – Roztoka Ryterska (Pawł. 1925); 3420 – Gabańka 750-800; 3421 – grzbiet między dol. Starego Pot. a dol. Kotelniczego Pot. 900; 3430 – nad dol. Sielskiego Pot. 670; 3431 – Jaworki 670; 3432 – Jasielnik 880; 3434 – Sucha Dolina (wys. nienot.); 3443 – Szczob 810; 3511 – Borownice 360-400 Podany także z Przysietnicy i Dzwonkówki 820 (Pawł. 1925). 854. Scirpus sylvaticus L. – Bardzo często. Brzegi potoków, wilgotne łąki, młaki i rowy w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1070. (Lit. : Pawł. 1925, 1950; Zabokl. 1964) 56 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2402 – Mostki 310; 2422 – Gołkowice Górne 350; 2440 – Będzikówka 760; 2540 – Rytro 350-400; 3302 – Królowo 430; 3304 – Rokita 840; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600-670; 3421 – dol. Starego Pot. 670; 3432 – Rusinowski Wierch 800; 3443 – Szczob 810; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3532 – Podolik 380 ? Schoenoplectus lacustris (L.) PALLA – Podawany z okolic Krościenka (Żuk. 1969) – być może spoza granic badanego obszaru. 855. Schoenoplectus tabernaemontani (C. C. GMEL.) PALLA – Bardzo rzadko. Jedynie w piętrze pogórza w zbiorowiskach szuwarowych na brzegach stawów i naturalnych stawków w dolinie Dunajca. 290-310. 3 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1444 – Stary Sącz 290; 2402 – Mostki 310 856. Isolepis setacea (L.) R. BR. – Niezbyt często. Muliste brzegi stawów, wilgotne kamieńce, obrzeża młak, wysięki w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 310-760. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957) 12 stan. : EG: 2330 – Tylmanowa 400; 2333 – Obidza 600; 2402 – Mostki 310; 2441 – dol. Jaworzynki 640; 2444 – Rytro 420; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 560; 3420 – Gabańka 760; 3424 – dol. Rohacza 650; 3500 – Obłazy Ryterskie 570; 3501 – przy wyjściu z Młodowa na Kordowiec 620 (Korn. & Medw.-Korn. 1957); 3521 – dol. Czerczy 450 857. Eleocharis quinqueflora (HARTMANN) O. SCHWARZ (Heleocharis pauciflora (LIGHTF.) LINK) – Rzadko. Na młakach (V-C) w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 470-810. (Lit. : Pawł. 1950, 1962; Zabokl. 1964; Żuk. 1965) 10 stan. : EG: 2333 – Obidza 600; 2444 – Wielka Roztoka 470 (Pawł. 1962); 2540 – Roztoka Ryterska (Pawł 1950 ); 3323 – Bryjarka 600 (Pawlik. 1965); 3420 – Gabańka 750; 3430 – nad dol. Sielskiego Pot. 670; 3432– nad Jaworkami 800 (Zabokl. 1964); 3434 – dol. Czerczy 580; 3442 – grzbiet na północ od dol. Białej Wody 750; 3443 – Szczob 810 Podany także z Przysietnicy (Pawł.1950) i Rytra (Żuk. 1965). Eleocharis acicularis (L.) ROEM. & SCHULT. (Heleocharis acicularis (L.) ROEM. & SCHULT.) – Podany błędnie z Przysietnicy i Roztoki Ryterskiej (Pawł. 1925). W rzeczywistości stanowiska te odnoszą się do gatunku poprzedniego (Pawł. 1950). 858. Eleocharis palustris (L.) ROEM. & SCHULT. (Heleocharis palustris (L.) ROEM. & SCHULT.) – W piętrze pogórza na brzegach stawów i naturalnych stawków w dolinie Dunajca, w reglu dolnym w rowie przy leśnej drodze. 310-650. 4 stan. : EG: 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 3432 – dol. Czarnej Wody 650 Podany również przez Pawłowskiego (1925) ze Złamanego Wierchu 1120, ale to stanowisko prawdopodobnie dotyczy Eleocharis austriaca. 859. Eleocharis uniglumis (LINK) SCHULT. (Heleocharis uniglumis (LINK) SCHULT.) – Bardzo rzadko. Podany z Rytra z doliny Popradu (Żuk. 1965 – na podstawie okazów Mądalskiego z 1933). W trakcie badań nieodnotowany. 860. Eleocharis austriaca HAYEK – Bardzo rzadko. Zebrany na brzegu stawku na żwirowisku nad Dunajcem w Krościenku 410 (EG3311). Podany również spod Złamanego Wierchu (Żuk. 1965 – na podstawie okazów Pawłowskiego z 1919). Gat. ogólnogórski. 861. Carex dioica L. – Bardzo rzadko. Jedynie na młace (V-C) nad Tylmanową 500 (EG2341). 862. Carex davalliana SM. – Bardzo rzadko. Na młakach (V-C) w reglu dolnym; podana również z piętra pogórza (Pawł. 1925). 370-920. (Lit. : Pawł. 1925) 3 stan. : EG: 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 630-650; 3433 – przeł. Gromadzka 920; 3443 – Szczob 810 i Hurcałki 880 Ponadto między Piwniczną a Młodowem 370 (Pawł. 1925). 863. Carex brizoides L. – Brzegi dróg leśnych, wilgotne łąki i polany śródleśne od piętra pogórza po regiel górny. 330-1200. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972) 9 stan. : EG: 2412 – Gołkowice Górne 350; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2414 – Barcice Dolne 330; 2421 – Gaboń 350; 2423 – Moszczenica Wyżna 380; 3302 – rez. Kłodne n/Dun. (Stasz. 1972); 3404 – nad dol. Roztoki Małej 700; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1200; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 550 864. Carex vulpina L. – Bardzo rzadko. Zebrana tylko z dwóch stanowisk: z wilgotnej niecki położonej wśród łąk na wschodnim stoku Koziarza 820 (EG2332) oraz z podmokłej łąki w Rytrze 340 (EG2530). Podana również przez Pawłowskiego (1925) z Wielkiej Roztoki 520 (EG2444). 865. Carex cuprina (I. SÀNDOR EX HEUFF.) NENDTV. EX A. KERN. (Carex nemorosa REBENT.) – Bardzo rzadko. Tylko na podmokłych łąkach w Zarzeczu 360 (EG2311) i Starym Sączu 320 (EG2414). 866. Carex pairae F. W. SCHULTZ (Carex pairaei F. W. SCHULTZ) – Nizebyt często. W piętrze pogórza i regla dolnego na brzegach lasów, zarośli, przy leśnych drogach i na łąkach. 340-1140. (Lit. : Pawł. 1925) 12 stan. : EG: 2311 – nad Zarzeczem 450; 2323 – Kobylica 560; 2412 – dol. Galiszowianki 340; 2441 – nad dol. Przysietnicy 760; 3313 – Średniak 750; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 500; 3401 – Przehyba 1140; 3404 – Jaworzyna 900; 3520 – Kosarzyska 500; 3522 – Hanuszów 450 867. Carex spicata HUDS. (Carex contigua HOPPE) – Bardzo rzadko. Tylko na suchej łące w dolinie potoku Klępów koło Tylmanowej 500 (EG2331) i w dolinie Czarnej Wody 680 (EG3432). Figuruje także w jednym ze zdjęć fitosocjologicznych Zarzyckiego (2008). 868. Carex appropinquata SCHUMACH. (Carex paradoxa WILLD.) – Bardzo rzadko. Tylko w zaroślach na wilgotnym miejscu przy strumyku nad Zarzeczem 450 (EG2311). 869. Carex paniculata L. – Niezbyt często. W szuwarach na brzegach stawów, w podmokłych zbiorowiskach łęgowych, na młakach (V-C) i podmokłych łąkach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 290-920. (Lit. : Pawł. 1925) 14 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2341 – nad Tylmanową 500; 2342 – Kotliny 730; 2414 – Barcice Dolne 330; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2442 – nad dol. Przysietnicy 690; 3323 – dol. Czarnego Pot. 530; 3400 – dol. Sopotnickiego Pot. 920; 3430 – między Szczawnicą a Szlachtową 570; 3512 – Piwniczna 360 870. Carex ovalis GOODEN. (Carex leporina L.) – Często. We wszystkich piętrach roślinnych w bliźniczyskach (H-N), przy ścieżkach i na zrębach. 350-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 45 stan. : EG: 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 850; 2422 – Gołkowice Górne 350; 2440 – Będzikówka 890; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 2540 – Rytro 350-400; 3303 – Dzwonkówka 970; 3313 – Wisielec 860; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – dol. Rotoki Małej 450-550; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 871. Carex remota L. – Często. Nad potokami i w miejscach podmokłych w lasach piętra pogórza i regla dolnego. 290-1100. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 48 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 500; 2342 – Kotliny 730; 2402 – Mostki 310; 2422 – Gołkowice Górne 350; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3423 – Wielki Rogacz 950; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 872. Carex echinata MURRAY (Carex stellulata GOODEN.) – Niezbyt często. Młaki (V-C), wilgotne łąki, śródleśne mokradła we wszystkich piętrach roślinnych. 430-1200. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 24 stan. : EG: 2333 – Obidza 600; 2342 – Kotliny 740; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 3302 – Królowo 430; 3304 – Rokita 820; 3410 – polana Koszarki 930; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1200; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3443 – Szczob 810; 3530 – dol. Czerczy 540 873. Carex elongata L. – Bardzo rzadko. Jedynie na podmokłej łące w Barcicach Dolnych 330 (EG2414); dość obficie. 874. Carex gracilis CURTIS – Bardzo rzadko. Głównie w piętrze pogórza w łęgach, szuwarach nadrzecznych i na podmokłych łąkach w dolinie Popradu. 330-820. (Lit. : Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 2332 – Koziarz 820; 2414 – Barcice Dolne 330; 3501 – Młodów 350; 3512 – Piwniczna 370 Podana także przez Pawłowskiego (1925) z przedgórzy Pasma Radziejowej bez precyzyjnej lokalizacji . 875. Carex nigra REICHARD (Carex fusca BELLARDI & ALL.) – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego na młakach (V-C) i wilgotnych łąkach. 340-1130. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Pawlik. 1965; Zarz. 2008) 37 stan. : EG: 2333 – Obidza 600; 2342 – Błyszcz 880; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2412 – dol. Galiszowianki 340; 2424 – Przysietnica 440; 2440 – Będzikówka 730; 3304 – Rokita 820; 3313 – Średniak 740; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1925); 3410 – Czeremcha 1100; 3443 – Szczob 810; 3540 – Świni Groń 870 876. Carex umbrosa HOST – Bardzo rzadko. Jedynie na suchej łące na północno-zachodnich zboczach Będzikówki 830 (EG2440). 877. Carex pilulifera L. – Często. We wszystkich piętrach roślinnych na psiarach (H-N), śródleśnych polankach i brzegach lasów. 350-1195. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 46 stan. : EG: 2323 – Kobylica 540; 2331 – nad Tylmanową 500; 2343 – Obidza 780; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2424 – Barcice Górne 350; 2440 – Będzikówka 760; 3302 – Królowo 430; 3303 – Dzwonkówka 870; 3323 – Ciżowa Góra 650; 3402 – Wielka Przehyba 1195 (Pawł. 1925); 3410 – Czeremcha 1100; 3423 – Wielki Rogacz 1100; 3522 – Hanuszów 370-500 878. Carex montana L. – Bardzo rzadko. Widne laski sosnowe i ich obrzeża, nasłonecznione stoki, łąki w piętrze pogórza i najniższych położeniach regla dolnego. 400-600. 3 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 400 i 480; 2444 – polana Jasionowa 600; 3312 – Stajkowa Góra 520 879. Carex digitata L. – Często. W lasach i zaroślach piętra pogórza i niższych położeń regla dolnego; najczęściej spotykana w grądach (T-C), ale znajdowana także w buczynach (Dg-F) i na brzegach borów jodłowych. 330-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) 39 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 490; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 520; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2432 – Przysietnica 530; 2441 – dol. Jaworzynki 600; 2530 – Rytro 350; 3301 – Królowo 440; 3312 – Stajkowa Góra 630; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 650; 3402 – dol. Szczeciny 820-850; 3421 – dol. Starego Pot. 700; 3511 – Borownice 380; 3522 – Piwniczna 450 Przez Pawłowskiego (1925) podana m.in. z Magórzycy 1000. 880. Carex ornithopoda WILLD. – Niezbyt często. Kamieniste zbocza, przydrożne skarpy i murawki na kamieńcach w piętrze pogórza i najniższych położeniach regla dolnego. Gat. ogólnogórski. 290-770. (Lit. : Pawł. 1925) 20 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2311 – Zarzecze 400; 2324 – Brzyna 340; 2402 – Mostki 310; 2434 – Barcice Górne 330; 3312 – Stajkowa Góra 550; 3324 – Gabańka 620; 2541 – Rytro 340; 3431 – dol. Starego Pot. 650; 3432 – Jasielnik 770; 3520 – Kosarzyska 460 881. Carex tomentosa L. – Bardzo rzadko. Jedynie na wilgotnej łące nad doliną Dunajca koło osiedla Królowo 460 (EG3301) oraz w zaroślach w dolinie Stodolskiego Potoku 500 (EG3322). 882. Carex caryophyllea LATOURR. – Niezbyt często. We wszystkich piętrach roślinnych na brzegach zarośli, suchych łąkach, przydrożnych skarpach i w murawkach na utrwalonych kamieńcach. 300-1175. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Zarz. 2008) 21 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 370; 2341 – Tylmanowa 480; 2342 – Jaworzynka 920; 2434 – Barcice Górne 330; 2541 – Rytro 340; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 600; 3322 – Krościenko n/Dun. 440; 3401 – Mała Prehyba 1175 (Pawł. 1925); 3431 – Opołta 620; 3501 – Młodów 450 883. Carex transsilvanica SCHUR – Bardzo rzadko. Znaleziona jedynie na brzegu lasu grabowego nad Tylmanową 500 (EG2341). Gat. ogólnogórski. 884. Carex alba SCOP. – Bardzo rzadko. Jedynie w grądzie (T-C) na stromych stokach Stajkowej Góry nad doliną Dunajca koło przysiółka Królowo 460 (EG3301); nieliczne kępy. Gat. reglowy. 885. Carex panicea L. – Często. Głównie na młakach (V-C) i wilgotnych łąkach w piętrze pogórza i regla dolnego. 330-1130. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 40 stan. : EG: 2333 – Obidza 600; 2342 – Błyszcz 900; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2414 – Barcice Dolne 330; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 2540 – Rytro 350-400; 3301 – Królowo 450; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1925); 3410 – polana Koszarki 930; 3443 – Szczob 810; 3501 – Młodów 350-400 886. Carex pilosa SCOP. – Bardzo rzadko. W grądach (T-C) na stokach opadających ku dolinie Dunajca nad Zarzeczem 550 (EG2311) i koło przysiółka Królowo 440-450 (EG3301; 3302) oraz w lesie jodłowym nad doliną Przysietnicy 610 (EG2442). Podana również z kwaśnej buczyny (Ll-F) w rezerwacie Kłodne nad Dunajcem (Stasz. 1972). 887. Carex pallescens L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach, śródleśnych polanach, brzegach lasów i zarośli. 340-1175. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 69 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 540; 2342 – Błyszcz 900; 2422 – Gołkowice Górne 410; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 350-400; 3301 – Królowo 450; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 480; 3401 – Mała Prehyba 1175 (Pawł. 1925); 3410 – Czeremcha 1100; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3520 – dol. Czerczy 450-520 888. Carex pseudocyperus L. – Bardzo rzadko. Tylko w dolinie Dunajca na północ od Starego Sącza 290-300 (EG1444) – w szuwarach na brzegach stawów i na podtopionych miejscach w łęgach. 889. Carex pendula HUDS. – Bardzo rzadko. W piętrze pogórza i najniższych położeniach regla dolnego nad potokami w lasach jodłowo-bukowych w Gaboniu (EG2421), dolinie Czerczy 640 (EG3434) i dolinie potoku Zaczerczyk 460 (EG3521). Gat. reglowy. 890. Carex sylvatica HUDS. – Bardzo często. W piętrze pogórza i regla dolnego w lasach liściastych: grądach (T-C), łęgach (S-P), olszynkach (Ai) i buczynach (Dg-F); szczególnie nad potokami i wzdłuż leśnych dróg. 300-1150. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 75 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2332 – Suchy Groń 800; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 580; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2500 – Stary Sącz 300; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3312 – Stajkowa Góra 710; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1150; 3423 – Wielki Rogacz 1070; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 891. Carex strigosa HUDS. – Bardzo rzadko. Jedynie w buczynie nad niewielkim strumykiem, prawym dopływem potoku Kąty, między Brzyną a Obidzą 540-560 (EG2333); kilkanaście kęp. 892. Carex distans L. – Bardzo rzadko. Na młace nad doliną Sielskiego Potoku 670 (EG3430) i nad potokiem w dolinie potoku Pod Jasielnik 670 (EG3432). Podana również z okolic Krościenka, Szczawnicy i Szlachtowej (Woł. 1895). 893. Carex flava L. – Często. Głównie na młakach (V-C) w piętrze pogórza i regla dolnego. 360-1140. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 39 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2333 – Obidza 600; 2342 – Błyszcz 900; 2441 – dol. Jaworzynki 610; 2443 – polana Wdżary Niżne 720; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 710; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 480; 3410 – polana Koszarki 930; 3423 – Wielki Rogacz 1050; 3443 – Szczob 810; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550 894. Carex lepidocarpa TAUSCH – Rzadko. Młaki (V-C), wilgotne łąki, wysięki w piętrze pogórza i najniższych położeniach regla dolnego. 380-730. 7 stan. : EG: 2421 – Gaboń 420; 2423 – Moszczenica Wyżna 380; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 630; 3422 – dol. Kotelniczego Pot. 730; 3430 – nad dol. Sielskiego Pot. 670; 3500 – Obłazy Ryterskie 600; 3511 – nad Piwniczną 620 895. Carex demissa HORNEM. – Rzadko. W piętrze pogórza i najniższych położeniach regla dolnego na wilgotnych miejscach przy ścieżkach, wysiękach, na kamieńcach i w rowach. 400-730. 10 stan. : EG: 2321 – Kamieńczyk 420; 2330 – Tylmanowa 400; 2333 – Obidza 600; 2441 – dol. Jaworzynki 610; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 510; 3422 – dol Kotelniczego Pot. 730; 3424 – dol. Rohacza 650; 3500 – Obłazy Ryterskie 570; 3521 – dol. Czerczy 450 Prawdopodobnie do tego taksonu należy też zaliczyć dane dotyczące Carex oederi Retz. (Woł. 1895; Pawł. 1925; Zabokl. 1964) 896. Carex flacca SCHREB. (Carex glauca MURRAY) – Często. Na młakach (V-C), w rowach, na wilgotnych łąkach i kamieńcach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 290-930. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 49 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 540; 2342 – Jaworzynka 820; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2441 – dol. Jaworzynki 600; 2510 – Cyganowice 310; 3301 – Królowo 410; 3304 – Rokita 820; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3410 – polana Koszarki 930; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3443 – Szczob 810; 3501 – Młodów 450; 3512 – Piwniczna 370 897. Carex rostrata STOKES – Bardzo rzadko. Podtopione miejsca w łęgach, podmokłe łąki, młaki w piętrze pogórza. 330-370. 3 stan. : EG: 2412 – dol. Galiszowianki 340; 2414 – Barcice Dolne 330; 3512 – Piwniczna Zdrój 370 898. Carex vesicaria L. – Bardzo rzadko. Jedynie w piętrze pogórza na podmokłych łąkach w Zarzeczu 360 (EG2311), Barcicach Dolnych 330 (EG2414) i Rytrze 340 (EG2530). Przez Wołoszczaka (1895) podana z okolic Syhli. 899. Carex riparia CURTIS – Bardzo rzadko. Jedynie w dolinie Dunajca na północ od Starego Sącza 290 (EG1444) w szuwarach na brzegu stawów i w Zarzeczu 360 (EG2311) na wilgotnej łące z dużym udziałem turzyc. 900. Carex hirta L. – Bardzo często. Łąki, kamieńce, brzegi dróg w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-980. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 56 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3413 – polana Skałka 980; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3443 – Szczob 810; 3501 – Młodów 350-400; 3512 – Piwniczna 370 Poaceae 901. * Digitaria sanguinalis (L.) SCOP. – Bardzo rzadko. Przydroża, chodniki, tory kolejowe w piętrze pogórza. Archeofit. 310-370. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957) 3 stan. : EG: 2404 – Stary Sącz 310; 2424 – Barcice Dolne 330; 3522 – Piwniczna Hanuszów 370 Podana także przez Kornasiów (1957) ze Starego Sącza 330. 902. * Digitaria ischaemum (SCHREB.) H. L. MÜHL. – Bardzo rzadko. Przydroża, chodniki, tory kolejowe w piętrze pogórza. Archeofit.310-370. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957) 3 stan. : EG: 2404 – Stary Sącz 310; 2530 – Rytro 340; 3522 – Piwniczna Hanuszów 370 Podana również przez Kornasiów (1957) znad Popradu przy Starym Sączu 315. 903. * Echinochloa crus-galli (L.) P. BEAUV. – Często. Na polach, ugorach, w ogródkach, na przydrożach i miejscach ruderalnych; głównie w piętrze pogórza, ale znaleziona także powyżej 1000 m n.p.m. na polach na Hali Koniecznej. Archeofit. 290-1050. (Lit. : Pawł. 1925) 30 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2343 – Obidza 530; 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2431 – Gaboń 450; 2540 – Rytro 340; 3322 – Szczawnica 420; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3522 – Hanuszów 370-400 904. * Setaria pumila (POIR.) ROEM. & SCHULT. (Setaria glauca (L.) P. BEAUV.) – Często. Głównie w piętrze pogórza na polach, ugorach, przydrożach i chodnikach. Archeofit. 290-1050. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965) 30 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2311 – Zarzecze 360; 2322 – Okrąglica Pn. 690; 2333 – Obidza 500; 2402 – Mostki 310; 2414 – Stary Sącz 350; 2431 – Gaboń 470; 2520 – Barcice Dolne 320; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3522 – Hanuszów 370-400 905. * Setaria viridis (L.) P. BEAUV. – Rzadko. Pola, przydroża, chodniki w piętrze pogórza. Przez Pawłowskiego (1925) notowana na skalistych stokach nad doliną Dunajca. Archeofit. 310-380. (Lit. : Pawł. 1925) 6 stan. : EG: 2311 – Zarzecze (Pawł. 1925); 2402 – Mostki 310; 2404 – Stary Sącz 310; 2423 – Moszczenica Wyżna (wys. nienot.); 2434 – między Barcicami a Rytrem 380; 3302 – Kłodne (Pawł. 1925) 906. Leersia oryzoides (L.) SW. – Bardzo rzadko. Jedynie w dolinie Dunajca w podtopionych zaroślach łęgowych na północ od Starego Sącza 290 (EG1444) i w szuwarach nad brzegami stawów w Mostkach 310 (EG2402). 907. Phalaris arundinacea L. – Bardzo często. W piętrze pogórza na brzegach stawów, kamieńcach i żwirowiskach nadrzecznych; wzdłuż leśnych dróg sięga wysoko w regiel dolny. 290-1140. 60 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 510; 2402 – Mostki 310; 2432 – Przysietnica 520; 2441 – dol. Jaworzynki 610; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 740; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3401 – Przehyba 1140; 3411 – dol. Starego Pot. 780; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 908. Anthoxanthum odoratum L. – Pospolicie. Na łąkach, pastwiskach i śródleśnych polanach w piętrze pogórza i regla dolnego. 300-1070. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 79 stan. : EG: 2313 – Brzyna 350; 2333 – Obidza 510; 2342 – Błyszcz 900; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2423 – Moszczenica Wyżna 420; 2440 – Będzikówka 830; 2500 – Stary Sącz 300; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3411 – dol. Starego Pot. 790; 3413 – polana Skałka 1020; 3443 – Szczob 920; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 909. Milium effusum L. – Często. Zwykle w dolnoreglowej buczynie karpackiej (Dg-F), rzadziej w lasach liściastych piętra pogórza. 320-1160. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925) 26 stan. : EG: 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2440 – Będzikówka 820; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 3303 – Dzwonkówka 960; 3401 – Wielka Przehyba 1120; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 530; 3410 – Czeremcha 1090; 3413 – Radziejowa 1160 (Pawł. 1925); 3521 – dol. Czerczy 380-450 910. Phleum commutatum GAUDIN (Phleum alpinum L.) – Niezbyt często. Łąki świeże (G-A), bliźniczyska (H-N), borówczyska i ścieżki w obu piętrach reglowych. Gat. alpejski. 770-1260. (Lit. : Krupa 1885; Berd. 1890; Łapcz. 1892; Woł. 1895; Pawł. 1925) 15 stan. : EG: 2440 – Będzikówka 820; 3303 – Dzwonkówka 960-980; 3401 – Przehyba 1150; 3411 – dol. Starego Pot. 770 (Pawł. 1925); 3413 – Radziejowa 1260; 3414 – Niemcowa 950-1000; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3433 – przeł. Gromadzka 910; 3443 – Szczob 920; 3540 – Eliaszówka 950 911. Phleum pratense L. – Pospolicie. Na łąkach, pastwiskach i przy drogach w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 81 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2331 – Tylmanowa 380; 2333 – Obidza 500; 2342 – Błyszcz 800; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2442 – dol. Przysietnicy 610; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 800; 3312 – Stajkowa Góra 670; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – Przehyba 1140; 3411 – dol. Starego Pot. 860; 3442 – Jaworki 610; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3512 – Piwniczna 360-380 912. Phleum hubbardii D. KOVÁTS – Bardzo rzadko. Tylko na suchej łące przy torach kolejowych w Starym Sączu 300 (EG2404). 913. Alopecurus pratensis L. – Często. Na łąkach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 310-920. (Lit. : Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 38 stan. : EG: 2323 – Kobylica 630; 2334 – Obidza 620; 2341 – Tylmanowa 400; 2404 – Stary Sącz 310; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2422 – Skrudzina 390; 2530 – Rytro 340; 3312 – Stajkowa Góra 550; 3404 – polana Maćkowska 820; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3500 – Kordowiec 720; 3511 – Borownice 450 914. Alopecurus geniculatus L. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza na żwirowiskach nadrzecznych. 300-420. (Lit. : Pawł. 1925) 17 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2411 – Gaboń 320; 2444 – Rytro 420; 2510 – Cyganowice 310-320; 3302 – Królowo 400; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3512 – Piwniczna 360-380 915. Alopecurus aequalis SOBOL. – Bardzo rzadko. Jedynie na żwirowiskach nadrzecznych w dolinie Dunajca na północ od Starego Sącza 290-300 (EG1444) i na miejscu wysypanym żwirem w dolinie Roztoki Wielkiej w Rytrze 420 (EG2444) – tu zapewne zawleczony. 916. * Apera spica-venti (L.) P. BEAUV. – Często. W piętrze pogórza jako chwast w uprawach zbożowych; znaleziona także przy leśnej ścieżce powyżej 1100 m n.p.m. Archeofit. 290-1120. (Lit. : Berd. 1890; Zubrz. 1894; Pawł. 1925) 31 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 530; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2424 – Barcice Dolne 320; 2431 – Gaboń 570; 2540 – Rytro 340; 3410 – Czeremcha 1120; 3511 – Borownice 360-400 917. Agrostis gigantea ROTH (Agrostis alba L.) – Niezbyt często. Na łąkach i przy drogach w piętrze pogórza i nieco wyżej. 290-800. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964) 24 stan. : EG: 1444 –Stary Sącz 290; 2341 – dol. pot. Spod Błyszcza 440; 2414 – Stary Sącz 350; 2431 – Gaboń 470; 2432 – Przysietnica 530; 2540 – Rytro 340; 3332 – Szczawnica 430; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 530; 3422 – dol. Czarnej Wody 710; 3431 – dol. Starego Pot. 590; 3432 – nad Jaworkami 800 (Zabokl. 1964); 3512 – Piwniczna 370 918. Agrostis stolonifera L. – Niezbyt często. Głównie nad rzekami i potokami na kamieńcach i żwirowiskach, a także przy leśnych drogach w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1030. (Lit. : Zarz. 2008) 21 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2323 – Brzyna 450; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2442 – dol. Przysietnicy 800; 2520 – Barcice Dolne 320; 3302 – Królowo 400; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3413 – Radziejowa 1030; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3500 – dol. Roztoki Małej 520 919. Agrostis capillaris L. (Agrostis vulgaris WITH.) – Bardzo często. Na łąkach, śródleśnych polanach i przy ścieżkach we wszystkich piętrach roślinnych. 310-1260. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Nowiń. 1965; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 62 stan. : EG: 2323 – Brzyna 540; 2332 – Suchy Groń 800; 2342 – Błyszcz 800; 2404 – Stary Sącz 310; 2431 – Gaboń 600; 2440 – Będzikówka 920; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 970; 3313 – Wisielec 860; 3400 – Skałka 1160; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3413 – Radziejowa 1260; 3501 – Młodów 350-530; 3512 – Piwniczna 370 920. Calamagrostis epigejos (L.) ROTH – Często. Zręby, kamieńce, przydroża, nasypy kolejowe w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1090. (Lit. : Pawł. 1925) 41 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 360; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 350; 2442 – dol. Przysietnicy 640; 2540 – Rytro 340; 3312 – Stajkowa Góra 620; 3423 – Wielki Rogacz 1090; 3431 – dol. Starego Pot. 600; 3443 – Szczob 760; 3510 – Kamienny Groń 750; 3512 – Piwniczna 370 921. Calamagrostis pseudophragmites (HALLER F.) KOELER – Rzadko. Na żwirowiskach nad rzekami i potokami w piętrze pogórza. Gat. reglowy. 310-460. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1962; Ziel. : Pawł. 1921, KRAM) 9 stan. : EG: 2331 – Tylmanowa 380; 2422 – Skrudzina 360; 2444 – Rytro 420; 2510 – Cyganowice 310-320; 2520 – Barcice Dolne 320; 2530 – Rytro 330-350; 3302 – Królowo 400; 3520 – dol. Czerczy 460; 3522 – Piwniczna 370 922. Calamagrostis villosa (CHAIX) J. F. GMEL. – Niezbyt często. W obu piętrach reglowych w borach świerkowych (P-P), rzadziej w kwaśnych buczynach (Ll-F), a także na brzegach lasów i zrębach. Gat. ogólnogórski. 700-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 11 stan. : EG: 3303 – Dzwonkówka 770; 3400 – Skałka 1140; 3401 – Przehyba 1140; 3404 – nad dol. Roztoki Malej 700; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1190; 3413 – Radziejowa 1260; 3421 – dol. Starego Pot. 710; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3443 – Szczob 910; 3530 – Świni Groń 860 923. Calamagrostis varia (SCHRAD.) HOST – Rzadko. Głównie na skalistych stokach opadających ku dolinie Dunajca; spotykany także przy leśnych drogach i na skarpach przydrożnych nad doliną Grajcarka. Gat. ogólnogórski. 360-690. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Ziel. : Pawł. 1919, 1921, KRAM; S. i B. Pawł. 1967, 1969, KRAM). 10 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360 (leg. Ociepa 1999, KRA); 2331 – Tylmanowa 380; 2341 – nad Tylmanową 500; 3301 – Królowo 450; 3302 – Kłodne (leg. Pawł. 1921, KRAM); 3312 – Stajkowa Góra 530; 3332 – Szczawnica 420; 3421 – dol. Starego Pot. 690; 3431 – dol. Starego Pot. 570; 3442 – Biała Woda 680 Podany przez Pawłowskiego (1925) z kilku miejsc nad doliną Dunajca, m. in. z Obidzy. Figuruje także w zdjęciu fitosocjologicznym z doliny Czarnej Wody (Mycz. & Grab. 1962). 924. Calamagrostis arundinacea (L.) ROTH – Często. We wszystkich piętrach roślinnych w lasach iglastych i liściastych, a także na ich obrzeżach, zrębach i śródleśnych polanach. 420-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1967, 1972; Zarz. 2008) 39 stan. : EG: 2333 – Obidza 650; 2342 – Błyszcz 820; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 560; 2431 – Gaboń 590; 2433 – Przysietnica 520; 2440 – Będzikówka 940; 3303 – Dzwonkówka 960; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550 925. Holcus mollis L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach, śródleśnych polanach i w borówczyskach. 320-1180. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1962; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 53 stan. : EG: 2324 – Obidza 330-370; 2342 – Błyszcz 850; 2411 – Gaboń 320; 2432 – Przysietnica 530; 2440 – Będzikówka 830; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – Rokita 860; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3413 – Radziejowa 1180; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3540 – między Eliaszówką a Suchym Groniem 870-960 926. Holcus lanatus L. – Bardzo często. Na łąkach i młakach (V-C) w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 290-800. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 58 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2313 – Brzyna 350; 2332 – Suchy Groń 800; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 590; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2431 – Gaboń 460; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3430 – nad Szlachtową 670; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 420 927. Deschampsia flexuosa (L.) TRIN. – Często. W borach górnoreglowych (P-P), borówczyskach i na polanach pięter reglowych, rzadziej w piętrze pogórza. 360-1260. (Lit. : Krupa 1885; Berd. 1890; Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) 43 stan. : EG: 2322 – Okrąglica 700; 2334 – Obidza 590; 2342 – Błyszcz 820; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2440 – Będzikówka 880; 3303 – Dzwonkówka 970; 3400 – Skałka 1150; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3522 – Hanuszów 430; 3540 – między Eliaszówką a Świnim Groniem 870-960 928. Deschampsia caespitosa (L.) P. BEAUV. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych na wilgotnych łąkach, śródleśnych polanach, brzegach potoków i w rowach. 310-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 59 stan. : EG: 2324 – Brzyna 330-410; 2333 – Obidza 590; 2342 – Jaworzynka 870; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 550; 2440 – Będzikówka 880; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 750; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3400 – Skałka 1150; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3512 – Piwniczna 370; 3520 – dol. Czerczy 450-520 929. Trisetum flavescens (L.) P. BEAUV. – Często. Na łąkach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 320-960. (Lit. : Woł. 1895; Zarz. 2008) 50 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 360; 2332 – Suchy Groń 800; 2343 – Obidza 640; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 960; 3312 – Stajkowa Góra 500; 3333 – Szczawnica 450; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3442 – Jaworki 610; 3501 – Młodów 350-400; 3512 – Piwniczna 370 930. * Avena strigosa SCHREB. – Bardzo rzadko. Odnotowany jako chwast w uprawach w Zarzeczu 360 (EG2311) i Łazach Brzyńskich 380 (EG2420). Archeofit. 931. * Avena fatua L. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza jako chwast w uprawach. Archeofit. 300-400. 14 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2321 – Kamieńczyk (wys. nienot.); 2330 – Tylmanowa 400; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2413 – Moszczenica Niżna (wys. nienot.); 2421 – Gaboń (wys. nienot.); 2424 – Barcice Dolne 320; 2510 – Cyganowice 310-320; 2540 – Rytro 340 932. Avenula pubescens (HUDS.) DUMORT. (Avenastrum pubescens (HUDS.) OPIZ) – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na łąkach i przydrożach w dolinie Popradu. 310-400. 8 stan. : EG: 2424 – Barcice Dolne 380; 2434 – Barcice Górne 330; 2510 – Cyganowice 310; 2530 – między Barcicami a Rytrem 330; 2541 – Rytro 340; 3512 – Piwniczna Zdrój 370; 3521 – dol. Czerczy 400; 3522 –Hanuszów 370 933. Arrhenatherum elatius (L.) P. BEAUV. EX J. PRESL. & C. PRESL. (Arrhenatherum elatius (L.) P. BEAUV.) – Bardzo często. Na łąkach piętra pogórza i niższych położeń regla dolnego. 290-820. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Zarz. 2008) 64 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Jaworzynka 820; 2402 – Mostki 310; 2422 – Gołkowice Górne 380; 2431 – Gaboń 450; 2520 – Barcice Dolne 320; 3312 – Stajkowa Góra 570; 3322 – Krościenko n/Dun 420; 3333 – Szczawnica 450; 3404 – polana Maćkowska 750; 3442 – Jaworki 610; 3501 – Młodów 350-400; 3521 – dol. Czerczy 380-450 934. Sesleria varia (JACQ.) WETTST. – Bardzo rzadko. Gatunek wędrujący z Pienin; w Paśmie Radziejowej na skałkach piaskowcowych wzdłuż doliny Dunajca. Według Pelca (1973) stanowiska te trudno w pełni uznać za stałe, gdyż znajdują się w zasięgu wód powodziowych, tylko 3-5 m powyżej średniego stanu wody. Z drugiej strony, niektóre z nich zostały potwierdzone po kilkudziesięciu latach, co zdaje się wskazywać na względnie trwały ich charakter. Gat. ogólnogórski. 330-400. (Lit. : Pelc 1973) 4 stan. : EG: 2324 – naprzeciw Jazowska (Pelc 1973); 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 3302 – rez. Kłodne 400 (Pelc 1973) !; 3312 – naprzeciw Łąkcicy (Pelc 1973) 935. Phragmites australis (CAV.) TRIN. EX STEUD. (Phragmites communis TRIN.) – Rzadko. Głównie w piętrze pogórza w szuwarach na brzegach stawów, rowach i na obrzeżach młak. 290-620. (Lit. : Pawł. 1925) 7 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1444 – Stary Sącz 290; 2311 – Zarzecze 360; 2402 – Mostki 310; 2413 – Moszczenica Niżna (wys. nienot.); 2424 – Barcice Dolne (wys. nienot.); 3511 – nad Piwniczną 620 Odnotowany także między Rytrem a Piwniczną (Pawł. 1925). 936. Danthonia decumbens DC. (Sieglingia decumbens (L.) LAM.) – Często. We wszystkich piętrach roślinnych na brzegach lasów, łąkach i bliźniczyskach (H-N). 310-1175. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 28 stan. : EG: 2323 – Brzyna 460; 2342 – Błyszcz 800; 2423 – Moszczenica Wyżna 380-440; 2440 – Będzikówka 830; 2510 – Cyganowice 310; 3304 – Rokita 850; 3313 – Dzwonkówka 950; 3401 – Mała Prehyba 1175 (Pawł. 1925); 3433 – przeł. Obidza 940; 3512 – Piwniczna 360-380 ? Molinia caerulea (L.) MOENCH (Molinia coerulea (L.) MOENCH) – Podana przez Herbicha (1834) z okolic Piwnicznej; być może już poza granicami badanego terenu. Ponadto figuruje w dwóch zdjęciach fitosocjologicznych z doliny Czarnej Wody (Mycz. & Garb. 1962) – daty mało prawdopodobne. 937. * Eragrostis minor Host – Bardzo rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na przydrożach, chodnikach, peronach kolejowych. Epekofit. 310-380. (Lit. : Pawł. 1925) 5 stan. : EG: 2404 – Stary Sącz 310 (Pawł. 1925) !; 2412 – Gołkowice Dolne 320; 2423 – Moszczenica Wyżna 380; 2530 – Rytro 340; 3522 – Hanuszów 370 938. Koeleria macrantha (LEDEB.) SCHULT. (Koeleria gracilis PERS.) – Bardzo rzadko. Jedynie na suchej łące w dolinie Popradu w Piwnicznej Hanuszów 370 (EG3522); dość obficie. 939. Catabrosa aquatica (L.) P. BEAUV. – Bardzo rzadko. Tylko nad Dunajcem w Krościenku Zawodziu 410 (EG3311), na mulistych miejscach przy stawkach powstałych wskutek eksploatacji żwiru. 940. Melica nutans L. – Bardzo często. W lasach liściastych: grądach (T-C), olszynkach (Ai), buczynach (Dg- F), a także w zaroślach piętrza pogórza i niższych położeń regla dolnego. 320-900. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957. 1962; Stasz. 1972) 55 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 600; 2342 – Jaworzynka 900; 2423 – Moszczenica Wyżna 400; 2432 – Przysietnica 500; 2441 – dol. Jaworzynki 600; 2530 – Rytro 340; 3301 – Królowo 440; 3313 – dol. Czarnego Pot. 640; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550-600; 3421 – dol. Starego Pot. 720; 3432 – dol. Czarnej Wody 620-700; 3511 – Borownice 380; 3532 – Podolik 420 941. Melica transsilvanica SCHUR – Bardzo rzadko. Na skarpie przydrożnej na południowych stokach Stajkowej Góry 550 (EG3312) i na nasłonecznionych skałkach u brzegu lasu w Piwnicznej nad Popradem 400 (EG3522). Ponadto odnotowana przez Pawłowskiego (1925) ze skalistego stoku nad Dunajcem w Zarzeczu (EG2311) i koło ujścia Starego Potoku 600 (EG3431). 400-600. 942. Cynosurus cristatus L. – Bardzo często. Na łąkach i pastwiskach w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1130. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 61 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2323 – Brzyna 450; 2342 – Błyszcz 840; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 960-980; 3304 – Rokita 820; 3313 – Średniak 760; 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1925); 3411 – dol. Starego Pot. 790; 3443 – Szczob 810; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600; 3512 – Piwniczna 370 943. Briza media L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych w zbiorowiskach łąkowych: najczęściej na łąkach świeżych (G-A) i młakach (V-C). 290-1230. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 73 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2323 – Brzyna 450; 2333 – Obidza 510; 2342 – Błyszcz 800; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2440 – Będzikówka 760; 2520 – Barcice Dolne 320; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 910; 3312 – Stajkowa Góra 550; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1230 (Pawł. 1925); 3443 – Szczob 810; 3500 – dol. Roztoki Małej 450-550; 3512 – Piwniczna 370 944. Dactylis glomerata L. – Pospolicie. Na łąkach, brzegach leśnych dróg, żwirowiskach i przydrożach w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 92 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2402 – Mostki 310; 2423 – Moszczenica Wyżna 360; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 890; 3312 – Stajkowa Góra 550; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3401 –Przehyba 1140; 3410 – Czeremcha 1100; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3511 – Borownice 450; 3512 – Piwniczna 370 945. Dactylis polygama HORV. (Dactylis aschersoniana GRAEBN.) – Bardzo rzadko. Zebrana jedynie w grądzie (T-C) nad doliną Dunajca w Zawodziu 400 (EG2322). Ponadto widnieje w dwóch zdjęciach fitosocjologicznych wykonanych w dolinie Czarnej Wody (Mycz. & Garb. 1962) – daty mało prawdopodobne. 946. Poa annua L. – Pospolicie. We wszystkich piętrach roślinnych na pastwiskach, żwirowiskach, polach, ścieżkach, przydrożach i miejscach ruderalnych. 290-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 93 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 890; 2402 – Mostki 310; 2432 – Przysietnica 500; 2440 – Będzikówka 820; 2540 – Rytro 340; 3303 – Dzwonkówka 970; 3312 – Stajkowa Góra 680; 3332 – Szczawnica 430; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3423 – Wielki Rogacz 1140; 3511 – Borownice 450; 3512 – Piwniczna 370 947. Poa nemoralis L. – Pospolicie. W lasach liściastych i na ich obrzeżach, a także w zaroślach piętra pogórza i regla dolnego. Podana również z regla górnego (Pawł. 1925). 320-1195. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 79 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2333 – Obidza 460; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2432 – Przysietnica 530; 2440 – Będzikówka 810; 2520 – Barcice Dolne 320; 3303 – Dzwonkówka 960; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3333 – Szczawnica 450; 3402 – Wielka Prehyba 1195 ( Pawł. 1925); 3410 – Czeremcha 1080; 3421 – dol. Starego Pot. 660; 3501 – Młodów 350-400; 3532 – Podolik 380 948. Poa palustris L. – Niezbyt często. W dolinie Dunajca i Popradu na kamieńcach i żwirowiskach nadrzecznych piętra pogórza. 300-630. (Lit. : Pawł. 1925) 14 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2324 – Brzyna 330; 2331 – Tylmanowa 380; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2422 – Skrudzina 380; 2540 – Rytro 340; 3302 – Królowo 400; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3522 – Hanuszów 370 Wg Pawłowskiego (1925) w „Borsudzynach” 630. 949. Poa compressa L. – Często. Na kamieńcach, żwirowiskach, murach i przydrożach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 290-810. (Lit. : Berd. 1890; Pawł. 1925; Korn. & Medw.-Korn. 1967) 45 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 2323 – Kobylica 630; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 510; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 520; 2442 – dol. Przysietnicy 810; 2540 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3431 – dol. Starego Pot. 550-650; 3512 – Piwniczna 370 950. Poa chaixii VILL. S. STR. – Często. Traworośla (P-V), łąki, śródleśne polany, borówczyska w obu piętrach reglowych. Gat. subalpejski. 500-1160. (Lit. : Krupa 1885; Berd. 1890; Woł. 1895; Pawł. 1925; Zarz. 2008; Ziel. : Pawł. 1919, KRAM; Kost. 1952, KRAM; Sych. 1954, KRAM; Zarz. 1954, KRAM; Guz. 1963, KRAM) 29 stan. : EG: 2322 – Okrąglica 700; 2334 – Obidza 570; 2342 – Błyszcz 880; 2440 – Będzikówka 940; 2443 – polana Paszkowa 710; 2444 – polana Jasionowa 620; 3303 – Dzwonkówka 970; 3304 – Rokita 830; 3400 – Skałka 1160; 3402 – Hala Konieczna 1050; 3410 – Czeremcha 1100; 3500 – Obłazy Ryterskie 500 951. Poa trivialis L. – Bardzo często. Na wilgotnych łąkach, brzegach potoków, w źródliskach i rowach w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Zarz. 2008) 56 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2322 – Okrąglica Pn. 650; 2324 – Brzyna 340; 2342 – Jaworzynka 870; 2411 – Gaboń 320; 2422 – Gołkowice Górne 350; 2440 – Będzikówka 760; 2530 – Rytro 330-350; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3332 – Szczawnica 420; 3401 – Przehyba 1140; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3442 – Jaworki 610; 3501 – Młodów 350-400; 3512 – Piwniczna 360-380 952. Poa pratensis L. S. L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych na łąkach, polanach, ścieżkach i przydrożach. 290-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 65 stan. : 1444 – Stary Sącz 290-300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 900; 2411 – Gaboń 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2440 – Będzikówka 760; 2530 – Rytro 340; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 740; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – Przehyba 1140; 3410 – Czeremcha 1100; 3413 – Radziejowa 1260; 3511 – Borownice 420; 3512 – Piwniczna 360 953. Puccinellia distans (JACQ.) PARL. – Bardzo rzadko. Tylko na przydrożach głównych dróg w Starym Sączu 310 (EG2404) i Cyganowicach 310 (EG2414). 954. Glyceria fluitans (L.) R. BR. – Rzadko. W piętrze pogórza i regla dolnego na wilgotnych miejscach i przy kałużach wzdłuż leśnych dróg. 370-1000. (Lit. : Mycz. & Grab. 1962) 6 stan. : EG: 2413 – Moszczenica Niżna 370; 2431 – Gaboń 530; 3423 – Wielki Rogacz 1000; 3433 – przeł. Gromadzka 900; 3443 – Szczob 920; 3512 – Piwniczna Zdrój 370 Poza tym, figuruje w jednym zdjęciu fitosocjologicznym (Mycz. & Grab. 1962). 955. Glyceria notata CHEVALL. (Glyceria plicata FR.) – Niezbyt często. W lasach nad potokami, na śródleśnych młakach i źródliskach, przy kałużach, w rowach i na kamieńcach we wszystkich piętrach roślinnych. 320-1140. (Lit. : Pawł. 1925) 24 stan. : EG: 2324 – Brzyna 340; 2331 – Tylmanowa 380, 2341 – Jaworzynka 560; 2420 – Łazy Brzyńskie 400; 2441 – dol. Jaworzynki 610; 2520 – Barcice Dolne 320; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3313 – dol. Białego Pot. 600; 3402 – Wielka Przehyba 1140; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1100; 3413 – polana Skałka1000; 3500 – Obłazy Ryterskie 550 956. Glyceria nemoralis (R. UECHTR.) R. UECHTR. & KÖRN. (Glyceria nemoralis R. UECHTR. & KÖRN.) – Bardzo rzadko. Jedynie w rowie przydrożnym w dolinie Przysietnicy (EG2442) i na śródleśnej młace w dolinie potoku Baniska 930 (EG3413). 957. Bromus benekenii (LANGE) TRIMEN (Bromus benekeni (LANGE) SYME) – Rzadko. Lasy liściaste: grądy (T-C), buczyny (Dg-F), a także zarośla w piętrze pogórza i niższych położenaich regla dolnego. 420-800. 7 stan. : EG: 2441 –dol. Jaworzynki 710; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 3301 – Królowo 420; 3314 – dol. Jastrzębiego Pot. 800; 3322 – dol. Stodolskiego Pot. 500; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 570; 3430 – nad dol. Szlachtowskiego Pot. 650 958. Bromus erectus HUDS. – Bardzo rzadko. W piętrze pogórza i najniższych położeniach regla dolnego na nasłonecznionych stokach w zaroślach i na łąkach. 470-650. (Lit. : Zarz. 2008) 3 stan. : EG: 3312 – Stajkowa Góra 470; 3322 – dol. Stodolskiego Pot. 500; 3430 – nad Szlachtową 650 959. [*] Bromus inermis LEYSS. – Niezbyt często. Łąki, przydroża, kamieńce w piętrze pogórza i najniższych położeniach regla dolnego. 300-670. 14 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360-400; 2330 – Tylmanowa 380; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2510 – Cyganowice 310; 3312 – Stajkowa Góra 590; 3432 – Jaworki 670; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 960. * Bromus sterilis L. – Rzadko. Przydroża i tory kolejowe w piętrze pogórza. Archeofit. 300-400. (Lit. : Pawł. 1925) 8 stan. : EG: 1443 –Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 370; 2403 – Stary Sącz 300; 2404 – Stary Sącz 300; 2424 – Barcice Górne 330; 2510 – Cyganowice 310; 2540 – Rytro 350; 3522 – Piwniczna Zdrój 400 961. * Bromus tectorum L. – Bardzo rzadko. Jedynie w piętrze pogórza na torach, zwłaszcza w pobliżu stacji kolejowych, rzadziej na przydrożach, ale tylko przy linii kolejowej. Archeofit. 310-370. (Lit. : Berd. 1890; Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 2404 – Stary Sącz 310; 2540 – Rytro 350; 3501 – Młodów 360; 3522 – Piwniczna Hanuszów 370 Podany także z okolic Krościenka (Berd. 1890). 962. * Bromus arvensis L. – Podany przez Pawłowskiego (1925) z Piwnicznej. W trakcie badań nienotowany. Archeofit. 963. * Bromus secalinus L. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza jako chwast w uprawach zbożowych. Archeofit. 300-500. (Lit. : Pawł. 1925) 14 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2330 – Tylmanowa 380; 2331 – nad Tylmanową 500; 2404 – Stary Sącz 310; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2413 – Moszczenica Niżna 330-420; 2424 – Barcice Dolne (wys. nienot.); 2530 – Rytro 330-350; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3501 – Młodów (wys. nienot.) 964. Bromus hordeaceus L. (Bromus mollis L.) – Niezbyt często. Łąki, ugory, przydroża w piętrze pogórza i nieco wyżej. 300-670. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zarz. 2008) 22 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2311 – Zarzecze 360; 2313 – Brzyna 350; 2413 – Moszczenica Niżna 350; 2424 – Barcice Dolne 320; 2530 – Rytro 340; 3323 – Ciżowa Góra 620; 3430 – nad Szlachtową 650; 3501 – Młodów 360; 3511 – Borownice 370 965. * Bromus carinatus HOOK. & ARN. – Niezbyt często. Na przydrożach w piętrze pogórza. Epekofit. 300-500. 11 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 300; 2341 – Tylmanowa 400; 2404 – Stary Sącz 310; 2413 – Moszczenica Niżna (wys. nienot.); 2432 – Przysietnica 500; 2433 – Przysietnica 380; 2434 – między Barcicami a Rytrem 370; 2520 – Barcice Dolne 320; 2541 – Rytro 340-350; 3334 – Szczawnica Wyżna 480 966. Festuca ovina L. S. STR. – Rzadko. Suche łąki, brzegi lasów w piętrze pogórza i regla dolnego. 480-1000. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Pawlus 1985; Zarz. 2008) 10 stan. : EG: 2331 – nad Tylmanową 550; 2341 – Jaworzynka 810; 2342 – Jaworzynka 920; 2440 – na północ od Gabońskiej Skałki 1000 (Pawł. 1925); 3430 – nad Szlachtową 720; 3432 – Pokrywisko 950; 3443 – Szczob 870; 3500 – nad Mikoszką koło Rytra 560 (Pawł. 1925); 3522 –Hanuszów 480; 3531 – na wschód od Piwowarówki 690 Ponadto podana z okolic Dzwonkówki i znad doliny Sopotnickiego Potoku (Pawł. 1925; Pawlus 1985). Figuruje także w kilku zdjęciach fitosocjologicznych (Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962) 967. Festuca trachyphylla (HACK.) KRAJINA – Bardzo rzadko. Zebrana jedynie na przydrożu w Starym Sączu 320 (EG2414). 968. Festuca duvalii (ST.-YVES) STOHR – Bardzo rzadko. Zebrana na nasypach kolejowych w Starym Sączu 300 (EG2404) i Barcicach Dolnych 330 (EG2424), a także na przydrożu w Piwnicznej Hanuszów 420 (EG3522). 969. Festuca pallens HOST – Bardzo rzadko. Jedynie w murawach na stromym, południowym stoku Wysokiej Góry koło Szczawnicy 450 (EG3332). Podana również z efemerycznego stanowiska w dolinie Dunajca w Krościenku (Pelc 1973). 970. Festuca rupicola HEUFF. (Festuca sulcata (HACK.) NYMAN) – Bardzo rzadko. Tylko na suchych łąkach i brzegach zarośli w dolinie Dunajca koło Gołkowic Dolnych 320 (EG2411). 971. Festuca rubra L. S. L. – Często. Łąki, pastwiska, nasypy kolejowe w piętrze pogórza i regla dolnego. 320-1175. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Korn. & Medw.-Korn. 1967; Zarz. 2008) 44 stan. : EG: 2331 – Tylmanowa 500; 2334 – Obidza 620; 2342 – Błyszcz 800; 2412 – Gołkowice Dolne 320; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2440 – Będzikówka 760; 3303 – Dzwonkówka 970; 3401 – Mała Prehyba 1175 (Pawł. 1925); 3423 – Wielki Rogacz 1030; 3443 – Szczob 810; 3511 – Borownice 370; 3520 – dol. Czerczy 450-520 972. Festuca gigantea (L.) VILL. – Bardzo często. Nad potokami w lasach liściastych i zaroślach piętra pogórza i regla dolnego. 290-1150. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972) 74 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2324 – Brzyna 340; 2342 – Błyszcz 880; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 550; 2411 – Gaboń 320; 2432 – Przysietnica 530; 2441 – dol. Jaworzynki 580; 2541 – Rytro 340-350; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3333 – Szczawnica 450; 3404 – dol. Roztoki Małej 550; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1120; 3413 – Radziejowa 1150 (Pawł. 1925); 3510 – dol. Młodowskiego Pot. 500-550; 3512 – Piwniczna 370; 973. Festuca pratensis HUDS. – Bardzo często. Na łąkach w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 60 stan. : 1444 – Stary Sącz 290-300; 2313 – Brzyna 350; 2332 – Suchy Groń 800; 2334 – Obidza 600; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2432 – Przysietnica 500; 2440 – Będzikówka 760; 2540 – Rytro 350-400; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 740; 3322 – Krościenko n/Dun. 420; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – Przehyba 1140; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3443 – Szczob 810; 3501 – Młodów 350-400; 3512 – Piwniczna 360-380 974. Festuca arundinacea SCHREB. – Niezbyt często. Głównie w piętrze pogórza na żwirowiskach nadrzecznych; spotykana także przy leśnych drogach w niższych położeniach regla dolnego, gdzie jest prawdopodobnie gat. zawleczonym. 290-760. 14 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2312 – Zawodzie 520; 2324 – Brzyna 330; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 640; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2413 – Moszczenica Niżna (wys. nienot.); 2422 – Skrudzina (wys. nienot.); 2441 – nad dol. Jaworzynki 760; 3432 – dol. Czarnej Wody 640 975. Festuca altissima ALL. (Festuca silvatica (POLLICH) VILL.) – Niezbyt często. Głównie w dolnoreglowych buczynach (Dg-F). Gat. reglowy. 620-1130. (Lit. : Zubrz. 1894; Pawł. 1925, 1950) 15 stan. : EG: 2442 – dol. Przysietnicy 630; 3314 – Czeremcha Zachodnia 950; 3400 – Skałka (wys. nienot.); 3401 – dol. Jaworzynki 1050; 3402 – Wietrzne Dziury 980-1050; 3404 – na północ od Jaworzyny 620; 3410 – Kuni Wierch 970; 3412 – Złomisty Wierch Pd. 1040; 3413 – rez. Baniska 860; 3423 – Wielki Rogacz 1070; 3530 – nad dol. Zaczerczyka 700 Ponadto podana z parku w Szczawnicy (Zubrz. 1894), co wydaje się wątpliwe. 976. Brachypodium pinnatum (L.) P. BEAUV. – Rzadko. Brzegi lasów i zarośli, śródleśne polany w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 400-700. (Lit. : Pawł. 1925) 10 stan. : EG: 2311 – nad Zarzeczem 470; 2321 – Kamieńczyk (wys. nienot.); 2332 – dol. pot. Kąty 650; 2333 – Obidza 510; 2431 – Gaboń 520; 2441 – dol. Jaworzynki 600; 2443 – polana Wdżary Niżne 700; 2444 – polana Jasionowa 550; 3301 – Tylmanowa 400; 3312 – Stajkowa Góra 470 977. Brachypodium sylvaticum (HUDS.) P. BEAUV. (Brachypodium sylvaticum (HUDS.) ROEM. & SCHULT.) – Bardzo często. W lasach liściastych, najczęściej w olszynkach (Ai), a także w zaroślach piętra pogórza i niższych położeń regla dolnego. 290-920. (Lit. : Łapcz. 1892; Pawł. 1925; Fab. 1957; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 58 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2311 – Zarzecze 360; 2323 – Brzyna 450; 2344 – dol.Majdańskiego Pot. 480; 2402 – Mostki 310; 2432 – Przysietnica 530; 2441 – dol. Jaworzynki 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 760; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3333 – Szczawnica 450; 3404 – dol. Roztoki Małej 560; 3411 – dol. Starego Pot. 780; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3511 – Borownice 360-400; 3532 – Podolik 380 978. Nardus stricta L. – Bardzo często. We wszystkich piętrach roślinnych w zbiorowiskach łąkowych; najczęściej w piętrach reglowych w bliźniczyskach (H-N). 340-1260. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957, 1962; Mycz. & Grab. 1962; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 55 stan. : EG: 2313 – Brzyna 470; 2333 – Obidza 550; 2341 – Tylmanowa 460; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – dol. Przysietnicy 600; 2540 – Rytro 340; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 970; 3400 – Skałka 1160; 3413 – Radziejowa 1260; 3433 – przeł. Gromadzka 900; 3500 – Obłazy Ryterskie 450-600; 3511 – Borownice 520 979. * Lolium temulentum L. – Gat. podany przez Pawłowskiego (1925) z Syhli 900. W czasie badań nienotowany. Archeofit. 980. + * Lolium remotum SCHRANK – Gat. odnotowany przez Kornasiów (1957) w uprawach lnu przy wyjściu z Młodowa na Kordowiec 675 (EG3500). Podał go również Berdau (1890) z okolic Krościenka. Gatunek wyginął na badanym terenie w związku z zaprzestaniem tego typu upraw. Archeofit. 981. Lolium perenne L. – Bardzo często. Na pastwiskach, miedzach, ścieżkach i przydrożach w piętrze pogórza i regla dolnego. 290-1140. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Zarz. 2008) 69 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2323 – Brzyna 460; 2331 – Tylmanowa 380; 2342 – Błyszcz 890; 2402 – Mostki 310; 2431 – Gaboń 440; 2442 – dol. Przysietnicy 590; 2520 – Barcice Dolne 320; 3304 – Rokita 870; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3333 – Szczawnica 450; 3401 – Przehyba 1140; 3411 – dol. Starego Pot. 840; 3443 – Szczob 810; 3501 – Młodów 350-400; 3512 – Piwniczna 370 982. * Lolium multiflorum LAM. – Niezbyt często. Łąki, przydroża, pola w piętrze pogórza i w najniższych położeniach regla dolnego; w wielu przypadkach prawdopodobnie wysiewana. Hemiagriofit. 300-640. 23 stan. : EG: 1443 – Stary Sącz 300; 2331 – Tylmanowa 380; 2334 – Obidza (wys. nienot.); 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2431 – Gaboń 520; 2441 – dol. Jaworzynki 640; 2540 – Roztoka Ryterska 400-450; 3332 – Szczawnica 430; 3431 – dol. Starego Pot. (wys. nienot.); 3511 – Borownice 360-400 983. Elymus repens (L.) GOULD (Agropyron repens (L.) P. BEAUV.) – Często. Kamieńce, brzegi leśnych dróg, przydroża w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 290-900. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1957; Nowiń. 1965; Zarz. 2008) 43 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2331 – Tylmanowa 380; 2343 – Obidza 540; 2411 – Gołkowice Dolne 320; 2422 – Skrudzina 360-470; 2441 – dol. Jaworzynki 600; 2541 – Rytro 340-350; 3312 – Stajkowa Góra 620; 3333 – Szczawnica 450; 3422 – dol. Czarnej Wody 700; 3430 – Szlachtowa 520-570; 3443 – Szczob 880; 3512 – Piwniczna 370 984. Elymus caninus (L.) L. (Agropyron caninum (L.) P. BEAUV.) – Często. W olszynkach (Ai), na kamieńcach i żwirowiskach w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 290-850. (Lit. : Zubrz. 1894; Woł. 1895; Pawł. 1925) 37 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290-300; 2313 – Brzyna 350; 2331 – Tylmanowa 380; 2344 – dol. Majdańskiego Pot. 510; 2402 – Mostki 310; 2422 – Gołkowice Górne 360; 2540 – Rytro 340; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3322 – dol. Kozłeckiego Pot. 440; 3332 – Szczawnica 420; 3400 – dol. Sopotnickiego Pot. 850; 3411 – dol. Starego Pot. 780; 3512 – Piwniczna 360 985. * Hordeum murinum L. – Bardzo rzadko. Jedynie na żwirowisku w dolinie Dunajca na północny zachód od Starego Sącza 300 (EG1443) i przy stacji kolejowej w Starym Sączu 310 (EG2404). Archeofit. 986. Hordelymus europaeus (L.) JESS. EX HARZ (Elymus europaeus L.) – Bardzo rzadko. Wyłącznie w reglu dolnym w buczynie karpackiej (Dg-F); nielicznie. 700-900. (Lit. : Korn. & Medw.-Korn. 1957) 3 stan. : EG: 2441 – nad dol. Jaworzynki 760; 2443 – nad dol. Roztoki Wielkiej 700; 3404 – Jaworzyna 900 Gatunek podany również z kamienistej buczyny między Wdżarami Wyżnymi a Niżnymi 820 (Korn. & Medw.-Korn. 1957). Orchidaceae 987. Ophrys insectifera L. (Ophrys muscifera HUDS.) – Bardzo rzadko. Jedynie na lekko wilgotnej, bogatej florystycznie łące nad doliną Dunajca koło przysiółka Królowo 450 (EG3301). Znaleziono cztery kwitnące osobniki przez dwa kolejne lata. 988. Traunsteinera globosa (L.) RCHB. – Rzadko. Najczęściej na dolnoreglowych łąkach (G-A). Gat. reglowy. 400-1000. (Lit. : Berd.. 1890; Pawł. 1925; Stasz. 1972) 7 stan. : EG: 2323 – Kobylica 590; 2332 – Suchy Groń 800; 2440 – Będzikówka 830; 2443 – polana Paszkowa 700; 3301 – Królowo 460; 3302 – rez. Kłodne 500 (Stasz. 1972); 3313 – Dzwonkówka 950 Według PAWŁOWSKIEGO (1925) „na północ od Gabońskiej Skały 1000, Tylowskie 950, nad „Koszarkami” 920” oraz w okolicach Obidzy 500, Gabonia 550 i Rytra 400. 989. Orchis morio L. – Podany przez Pawłowskiego (1925) ze Starzowej koło Dzwonkówki 860. W trakcie badań stanowiska nie udało się potwierdzić. 990. Orchis mascula (L.) L. – Niezbyt często. W piętrze pogórza i regla dolnego w grądach (T-C) i na ich brzegach, zaroślach i na śródleśnych polanach; nad doliną Dunajca rozpowszechniony, zaś w dolinie Popradu rzadki. 360-1020. (Lit. : Pawł. 1925) 20 stan. : EG: 2313 – Brzyna 360; 2323 – Kobylica 570; 2343 – Obidza 730; 3301 – Królowo 470; 3312 – Stajkowa Góra 650; 3323 – Bryjarka 660; 3324 – dol. Sopotnickiego Pot. 550; 3432 – dol. Czarnej Wody 660; 3442 – nad dol. Białej Wody 700; 3521 – nad Piwniczną 550 Podany ponadto z doliny Wielkiej Roztoki, Sopotnicy, Skotnicy oraz z okolic Małej Przehyby (Pawł. 1925). 991. Dactylorhiza sambucina (L). SOÓ (Orchis sambucina L.) – Rzadko. Na suchych łąkach, przeważnie z rzędu Nardetalia, w piętrze regla dolnego; w piętrze pogórza pojedyncze okazy na jednym stanowisku. Gat. reglowy. 520-1030. (Lit. : Pawł. 1925, 1950) 10 stan. : EG: 2343 – Obidza 780; 3304 – Kuba i Rokita 820-880; 3313 – Dzwonkówka 940; 3314 – dol. Sopotnickiego Pot. 650; 3424 – Niemcowa 850; 3434 – Sucha Dolina 750-780; 3510 – między Kordowcem a Niemcową 780-790; 3511 – Borownice 520; 3530 – nad osiedlem Magury 860; 3540 – Świni Groń 930 Ponadto podany z okolic Małej Przehyby 970-1030 (Pawł. 1925), znad doliny Czerczy 700 (Pawł. 1925) i z Niemcowej 830 (Pawł. 1950). 992. Dactylorhiza maculata (L.) SOÓ – Gat. podany na podstawie okazów zielnikowych przez Jagiełło (1986-1987) z Rytra (leg. Wołoszyn 1926, KRA; leg. J. Kotarba 1954, KRA) i okolic Radziejowej (leg. B. Pawłowski 1918, KRAM; leg. M. Jagiełło 1980, KRAM). 993. Dactylorhiza fuchsii (DRUCE) SOÓ – Często. Wilgotne lasy i zarośla oraz ich obrzeża, śródleśne polany i łąki w piętrze pogórza i niższych położeniach regla dolnego. 440-880. (Lit. : Jag. 1986-1987; Zarz. 2008) 33 stan. : EG: 2321 – Sobel Zarzecki 550; 2323 –Kobylica 540; 2342 – Błyszcz 880; 2440 – Będzikówka 760; 2442 – polana Popielowa 730; 3301 – Królowo 450; 3304 – dol. Sopotnickiego Pot. 700; 3421 – dol. Starego Pot. 650-750; 3432 – Jasielnik 840; 3530 – na S od dol. Czerczy 820 Stanowiska Pawłowskiego (1925) dla Orchis maculatus L. z Dzwonkówki 984, na pólnoc od Gabońskiej Skałki 1000 i inne prawdopodobnie również odnoszą się do tego taksonu, podobnie jak dane Wołoszczaka (1895). 994. Dactylorhiza majalis (RCHB.) P. F. HUNT & SUMMERH. (Orchis latifolia L.) – Często. Na młakach (V-C) i wilgotnych łąkach (Cr) w piętrze pogórza i regla dolnego. 360-1010. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Zarz. 2008) 41 stan. : EG: 2323 – Brzyna 450; 2334 – Obidza 500; 2342 – Błyszcz 900; 2424 – Przysietnica 440; 2442 – polana Popielowa 730; 2540 – Rytro 350-400; 3301 – Królowo 460; 3323 – dol. Skotnickiego Pot. 520; 3410 – polana Koszarki 930; 3413 – polana Skałka 1010; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3511 – Borownice 360-400; 3522 – Hanuszów 370 Dactylorhiza xaschersoniana (HAUSSKN.) BORSOS & SOÓ – Bardzo rzadko. Zebrana jedynie na podmokłej łące w Barcicach Dolnych 330 (EG2414). Dactylorhiza xbraunii (HALÁCSY) BORSOS & SOÓ – Bardzo rzadko. Zebrana tylko na wilgotnym miejscu nad strumykiem w dolinie Rohacza 650 (EG3424) oraz na młace w Szlachtowej 650 (EG3430). 995. Coeloglossum viride (L.) HARTM. – Rzadko. Gatunek znaleziony jedynie na łące na wschodnich stokach Błyszcza 830 (EG2342) w liczbie kilkunastu osobników. W przeszłości prawdopodobnie częstszy, odnotowany m. in. z następujących miejsc: EG: 3304 – Dzwonkówka 850 (Pawł. 1925); 3312 – Jaworzyca koło Dzwonkówki 780 (Pawł. 1925); 3323 – Bryjarka (Woł. 1895); 3400 – Skałka Szczawnicka 1050 (Pawł. 1925); 3401 – Mała Prehyba 1130 (Pawł. 1925). Gat. ogólnogórski. 780-1120. Ponadto podana z okolic Szczawnicy (Krupa 1885; Berd. 1890), między Radziejową a Prehybą 1120 (Woł. 1895), znad doliny Sopotnicy 810 (Pawł. 1925) i znad „Koszarek” 920 (Pawł. 1925). 996. Gymnadenia conopsea (L.) R. BR. – Często. Na łąkach (G-A, A-T) i młakach (V-C) w piętrze pogórza i regla dolnego. Gat. ogólnogórski. 380-1168. (Lit. : Pawł. 1925; Zabokl. 1964; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 28 stan. : EG: 2312 – Zawodzie 550; 2342 – Błyszcz 880; 2423 – Moszczenica Wyżna 380; 2440 – Będzikówka 760; 3301 – Królowo 460; 3303 – Dzwonkówka 960; 3312 – Stajkowa Góra 490; 3400 – Szczawnicka Skałka 1168 (Pawł. 1925); 3420 – Gabańka 750-800; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3443 – Szczob 810; 3540 – między Eliaszówką a Świnim Groniem 870-960 997. Pseudorchis albida (L.) Á. LÖVE (Leucorchis albida (L.) E. MEY) – Bardzo rzadko. Podawany przez Pawłowskego (1925) z wyżej położonych łąk i hal Pasma Radziejowej. Mimo poszukiwań, nieodnaleziony. Gat. subalpejski. 850-1168. (Lit. : Krupa 1885; Berd. 1890; Pawł. 1925) 4 stan. : EG: 2443 – Wdżary Wyżne 850 (Pawł. 1925); 3303 – Dzwonkówka 970 (Pawł. 1925); 3400 – Szczawnicka Skałka 1168 (Pawł. 1925) i Skałka Gabońska (Krupa 1885); 3402 – Tylowskie 940 (Pawł. 1925) Ponadto podany z okolic Małej Przehyby 1040 (Pawł. 1925), a według Berdaua (1890) „w lasach koło Szczawnicy”. 998. Platanthera bifolia (L.) RICH. – Często. W piętrze pogórza i regla dolnego na łąkach, śródleśnych polanach, brzegach lasów i zarośli. 350-1080. (Lit. : Pawł. 1925; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 46 stan. : EG: 2323 – Kobylica 540; 2334 – Obidza 620; 2342 – Błyszcz 900; 2420 – Łazy Brzyńskie 520; 2440 – Będzikówka 830; 2442 – dol. Przysietnicy 700; 3301 – Królowo 450; 3304 – Rokita 870; 3313 – dol. Czarnego Pot. 640; 3400 – Szczawnicka Skałka 1080 (Pawł. 1925); 3410 – polana Koszarki 950; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3501 – Młodów 350 999. Epipactis helleborine (L.) CRANTZ S. STR. (Epipactis latifolia (L.) ALL.) – Niezbyt często. W piętrze pogórza i regla dolnego na brzegach lasów, zarośli i na śródleśnych polanach. 290-1130. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925; Mycz. & Grab. 1962) 23 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2342 – Błyszcz 890; 2402 – Mostki 310; 2440 – Będzikówka 820; 3312 – Stajkowa Góra 650; 3314 – dol. Jastrzębiego Pot. 750; 3401 – Przehyba 1120; 3411 – dol. Starego Pot. 810; 3432 – dol. Czarnej Wody 670; 3434 – dol. Czerczy 600; 3512 – Piwniczna 370 1000. Epipactis purpurata SM. (Epipactis sessilifolia PETERM.) – Bardzo rzadko. W zaroślach leszczynowych i buczynie (Dg-F) na zachodnich stokach góry Kotliny 660-680 i Błyszcza 730 (EG2342) oraz w buczynie (Dg-F) w dolinie Roztoki Małej 600 (EG3414). 1001. Epipactis atrorubens (HOFFM.) BESSER (Epipactis atropurpurea RAF.) – Bardzo rzadko. Znaleziony jedynie w suchych murawach na południowym stoku Wysokiej Góry w Szczawnicy 460 (EG3332) – kilka osobników, a także w zaroślach na nasłonecznionej, stromej skarpie przy leśnej drodze w dolinie Czarnej Wody 680 (EG3432) – tutaj tylko jeden osobnik. 1002. Epipactis palustris (L.) CRANTZ (Epipactis palustris (MILL.) CRANTZ) – Niezbyt często. W piętrze pogórza i regla dolnego na młakach (V-C), rzadziej na obrzeżach wilgotnych zarośli. 290-1130. (Lit. : Woł. 1895; Pawł. 1925, 1962; Zabokl. 1964) 21 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2342 – Kotliny 730; 2423 – Moszczenica Wyżna 380; 2433 – Przysietnica 450; 2443 – polana Paszkowa 650; 3301 – Królowo 450; 3312 – Stajkowa Góra 490; 3401 – Przehyba 1130; 3433 – przeł. Gromadzka 920; 3434 – dol. Czerczy 580; 3512 – Piwniczna 370 1003. Epipactis greuteri H. BAUMANN & KÜNKELE – Bardzo rzadko. W borze jodłowym w dolinie potoku Za Bachnaty 650 (EG2430), przy leśnej drodze w dolinie Jaworzynki 580, 710 (EG2441) i w ziołoroślach nad potokiem w dolinie Roztoki Małej 630 (EG3414). 1004. Cephalanthera damasonium (MILL.) DRUCE (Cephalanthera alba (CRANTZ) SIMONK.) – Bardzo rzadko. Znaleziony na następujących stanowiskach: w lesie grądowym (T-C) nad doliną Dunajca w Zawodziu 380 (EG2312) – kilka owocujących pędów; w buczynie na zachodnim stoku góry Kotliny 650 (EG2342) – dwa osobniki; w zaroślach i lasku modrzewiowym na południowym stoku Stajkowej Góry 550 (EG3312) – tutaj w 2009 roku naliczono około 150 pędów kwitnących; na południowym stoku Wysokiej Góry w Szczawnicy 440 (EG3332) – kilka kwitnących pędów. 1005. Cephalanthera longifolia (L.) FRITSCH (Cephalanthera longifolia (HUDS.) FRITSCH) – Bardzo rzadko. Jedynie na brzegu zarośli przy drodze w dolinie Roztoki Wielkiej 550 (EG3403). Poza tym podany przez Pawłowskiego (1925) z Tylowskiego 900 (EG2442) i znad doliny Roztoki Wielkiej 700 oraz przez Łapczyńskiego (1892) z okolic Dzwonkówki. 1006. Listera cordata (L.) R. BR. – Podana przez Pawłowskiego (1925) z cienistych lasów w dolinie Starego Potoku 770-860 (EG3411). Mimo poszukiwań, nie odnaleziona. Gat. reglowy. 1007. Listera ovata (L.) R. BR. – Często. Łąki (G-A, Cr), młaki (V-C), zarośla w piętrze pogórza i regla dolnego. 360-1130. (Lit. : Pawł. 1925; Fab. 1962; Mycz. & Grab. 1962; Stasz. 1972; Zarz. 2008) 29 stan. : EG: 2332 – dol. pot. Kąty 650; 2342 – Jaworzynka 860; 2420 – Łazy Brzyńskie 500; 2442 – polana Popielowa 730; 2443 – polana Wdzary Wyżne 780; 3301 – Królowo 450; 3312 – Stajkowa Góra 680; 3401 – Przehyba 1130; 3433 – przeł. Gromadzka 900-920; 3443 – Szczob 920; 3512 – Piwniczna 360 1008. Neottia nidus-avis (L.) RICH. – Niezbyt często. W lasach liściastych piętra pogórza i niższych położeń regla dolnego: grądach (T-C) i buczynach (Dg-F). 370-900. (Lit. : Pawł. 1925, 1950) 21 stan. : EG: 2311 – Zarzecze 370; 2323 – Kobylica 570; 2332 – dol. pot. Kąty 640; 2420 – Łazy Brzyńskie 380; 2431 – Gaboń 530; 3301 – Królowo 450; 3313 – dol. Czarnego Pot. 720; 3314 – Kotelnica 800; 3403 – dol. Roztoki Wielkiej 670; 3431 – grzbiet między dol. Starego Pot. a dol. Czarnej Wody (wys. nienot.) Podany również znad Młodowa 650 (Pawł. 1950). 1009. Malaxis monophyllos (L.) SW. (Microstylis monophyllos (L.) LINDL.) – Bardzo rzadko. Podany z okolic Dzwonkówki (Woł. 1895) oraz wilgotnych łąk nad doliną Roztoki Wielkiej 610-650 (Pawł. 1925). Według Berdaua (1890) „koło Obidzy (góry) za Szczawnicą kąpielną”. Mimo poszukiwań, gatunku nie udało się odnaleźć. Gat reglowy. 1010. Corallorhiza trifida CHÂTEL. – Bardzo rzadko. Co najmniej kilkadziesiąt osobników w kwaśnej buczynie (Ll-F) na południowo-zachodnich stokach Wyśniej Góry w rezerwacie Kłodne nad Dunajcem 550 (EG3302). Podany ponadto przez Pawłowskiego (1925) z doliny Jaworzynki 780 (EG2441) i doliny Starego Potoku 860 (EG3411) oraz przez tego samego badacza (Pawł. 1950) z Banisk 900 (EG3413). Lemnaceae 1011. Spirodela polyrhiza (L.) SCHLEID. – Bardzo rzadko. Tylko w parkowej sadzawce Parku Dolnego w Szczawnicy 460 (EG3323). 1012. Lemna trisulca L. – Bardzo rzadko. Jedynie w niewielkim stawku w dolinie Roztoki Wielkiej w Rytrze 440 (EG2444). 1013. Lemna minor L. – Niezbyt często. Wyłącznie w piętrze pogórza w stawach i naturalnych stawkach wzdłuż doliny Dunajca i Popradu. 290-440. 11 stan. : EG: 1444 – Stary Sącz 290; 2341 – Tylmanowa (wys. nienot.); 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 440; 2500 – Stary Sącz 300; 2540 – Rytro (wys. nienot.); 3511 – Borownice 370; 3512 – Piwniczna 370; 3532 – Podolik 380 Araceae 1014. * Acorus calamus L. – Bardzo rzadko. Tylko na podmokłej łące w dolinie Dunajca w Zarzeczu 360 (EG2311). Podany również z parku w Szczawnicy (Łap. 1892). Hemiagriofit. Sparganiaceae 1015. Sparganium erectum L. EMEND. RCHB. S. STR. (Sparganium ramosum HUDS.) – Rzadko. Jedynie w piętrze pogórza na brzegach stawów i naturalnych stawków wzdłuż doliny Dunajca i Popradu. 290-450. (Lit. : Pawł. 1925) 7 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1444 – Stary Sącz 290; 2402 – Mostki 310; 2420 – Łazy Brzyńskie 330; 3311 – Krościenko n/Dun. 410; 3333 – Szczawnica – park miejski 450; 3512 – Piwniczna 370 1016. Sparganium emersum REHMANN (Sparganium simplex HUDS.) – Bardzo rzadko. Tylko na brzegu stawku w łęgu na północ od Starego Sącza 290 (EG1444) i na podobnym siedlisku w zaroślach łęgowych nad Popradem w Piwnicznej 360 (EG3512). Typhaceae 1017. Typha latifolia L. – Rzadko. Wyłącznie w piętrze pogórza na brzegach stawów i naturalnych stawków wzdłuż doliny Dunajca i Popradu. 290-440. (Lit. : Pawł. 1925; Nowiń. 1962) 10 stan. : EG: 1434 – ujście Popradu do Dunajca 290; 1444 – Stary Sącz 290; 2331 – Tylmanowa 380; 2402 – Mostki 310; 2413 – Moszczenica Niżna 340; 2414 – Stary Sącz (wys. nienot); 2444 – dol. Roztoki Wielkiej 440; 2510 – Cyganowice 310; 2530 – Rytro 330-350; 2540 – Rytro 350 Gatunek podany również z Kosarzysk (Nowiń. 1962). 1018. Typha angustifolia L. – Bardzo rzadko. Jedynie w szuwarach na brzegach stawów w dolinie Dunajca na północ od Starego Sącza 290 (EG1444). 8. STATYSTYKA FLORY Flora omawianego terenu liczy 1018 gatunków rodzimych i trwale zadomowionych antropofitów, reprezentujących 118 rodzin i 437 rodzajów. W trakcie prowadzenia badań odnotowano 192 nowe gatunki dla tego obszaru, natomiast występowania 66 gatunków wcześniej podawanych nie udało się potwierdzić. Do rodzin najbogatszych w gatunki należą: Asteraceae 130 gatunków Poaceae 86 Rosaceae 71 Cyperaceae 52 Brassicaceae 46 Fabaceae 46 Lamiaceae 41 Caryophyllaceae 37 Scrophulariaceae 37 Ranunculaceae 25 Rodzin reprezentowanych tylko przez jeden gatunek jest 43. W tabeli 1 zestawiono podstawowe dane liczbowe flory z pasma Radziejowej z danymi kilku wybranych flor beskidzkich. Tab. 1. Porównanie flory pasma Radziejowej z wybranymi florami innych pasm beskidzkich Grupa górska lub pasmo Pasmo Radziejowej Beskid Makowskia Pasmo Pilskab Pasmo Policyc Działy Orawskied Gorcee Beskid Wyspowy – część SWf Beskid Wyspowy – część Eg Przedziały wysokości (m n.p.m.) 290-1262 280-904 378-1540 382-1367 425-940 375-1311 327-1171 260-921 Powierzchnia (km2) 300 590 248 160 400 550 420 310 Gatunki górskie 127 82 144 110 87 149 96 90 Gatunki rodzime 842 793 691 639 693 778 658 819 Antropofity 171 142 103 126 108 156 136 151 Łączna liczba gat. 1018 935 794 765 801 945 794 970 a Bartoszek 2003; b Białecka 1982; c Stuchlikowa & Stuchlik 1962; d Guzikowa 1977; e Kornaś 1955, 1957, 1963, 1966, 1975, 1987; Kozak 2007f;Towpasz 1974, 1975; g Szewczyk 2000 Liczba gatunków zanotowanych w poszczególnych jednostkach kartogramu (kwadrat 2x2 km) zawierała się w przedziale 150-400, najczęściej oscylując w granicach 250 (Ryc. 4.). Najbogatsze florystycznie kwadraty znajdują się w niższych położeniach, we fragmentach terenu o znacznej różnorodności siedliskowej. Szczególne miejsce pod tym względem zajmują części pasma położone w przełomowym fragmencie doliny Dunajca. Z kolei jednostki kartogramowe w których odnotowano najmniej gatunków, zlokalizowane są w wyższych położeniach centralnej części pasma. Z reguły znaczny udział mają w nich florystycznie ubogie górnoreglowe bory świerkowe. Ryc. 4. Zróżnicowanie florystyczne pasma Radziejowej w poszczególnych jednostkach kartogramu wyrażone liczbą gatunków 9. ROZMIESZCZENIE PIONOWE GATUNKÓW W trakcie badań szczególną uwagę poświęcono rozmieszczeniu pionowemu gatunków, notując przy użyciu altimetru wysokość bezwzględną stanowisk z dokładnością do 10 m. W celu poznania rozmieszczenia pionowego wykorzystano także liczne dane literaturowe dotyczące poszczególnych gatunków, przede wszystkim PAWŁOWSKIEGO (1925). Na bazie notowań własnych i dostępnych danych z literatury ustalono zasięgi pionowe dla wszystkich odnotowanych taksonów na badanym terenie, za wyjątkiem nielicznych gatunków, dla których brak jakichkolwiek danych wysokościowych. Granice zasięgów pionowych oraz wysokości stanowisk gatunków bardzo rzadkich, występujących na pojedynczych stanowiskach, zamieszczono w liście florystycznej. Otrzymane wartości zasięgów pionowych oraz maksimów wysokościowych gatunków zaszeregowano do przedziałów 50-metrowych i poddano dalszej analizie. Na badanym obszarze istnieje ściśły związek między wysokością bezwzględną, a liczebnością flory. Wraz ze wzrostem wysokości liczba gatunków systematycznie spada, przy czym spadek ten jest w miarę jednostajny (Ryc. 5.). Jedyne gwałtowniejsze wahnięcia występują w przedziałach 700-750 m i >1200 m n. p. m. W tym drugim przypadku warunkowane jest to głównie niewielką powierzchnią obszarów położonych powyżej poziomicy 1200 m i wiążącą się z tym jednorodnością siedlisk w tym przedziale. O ile w najniżej położonych obszarach odnotowano występowanie powyżej 650 gatunków, o tyle wokół szczytowej kopuły Radziejowej, powyżej 1200 m n. p. m., liczebność gatunków była 10-krotnie niższa. Zaobserwowana zależność bardzo przypomina stosunki występujące w innych pasmach zachodniobeskidzkich (KORNAŚ 1955; STUCHLIKOWA & STUCHLIK 1962; TOWPASZ 1974). Ryc. 5. Zmiana liczby gatunków wraz z wysokością bezwzględną na obszarze pasma Radziejowej Analiza maksimów wysokościowych wykazała, że w pewnych przedziałach koncentrują się górne granice występowania gatunków. W przypadku omawianego terenu można wyróżnić 4 pasy zagęszczeń zasięgu pionowego (Ryc. 6.). Pierwszy znajduje się w przedziale 300-400 m n. p. m. i jest bardzo wyraźny. Wiąże się on z krańcami zasięgu pionowego wielu roślin wybitnie niżowych, jak gatunki wodne, niektóre szuwarowe i synantropijne, niespotykane powyżej tych granic. Drugi pas zagęszczeń występuje w przedziale 600-700 m n. p. m., a więc na granicy piętra pogórza i regla dolnego, a warunkowany jest osiąganiem maksimów zasięgowych przez liczne gatunki związane z piętrem pogórza. Trzeci usytuowany jest w środkowej części piętra dolnoreglowego, w przedziale 850-900 m n. p. m., powyżej którego gwałtownie spada liczba terenów bezleśnych. W jego granicach leżą maksima wysokościowe wielu roślin łąkowych. Najwyraźniej zarysowany pas zagęszczeń mieści się w przedziale 1100-1200 m n. p. m., na granicy pięter reglowych. W jego obrębie kończą się zasięgi pionowe licznych roślin żyznych lasów bukowo-jodłowych. Ryc. 6. Rozmieszczenie pionowe maksimów wysokościowych gatunków na terenie pasma Radziejowej Opisane wyżej usytuowanie zagęszczeń granic pionowych w zasadzie nie odbiega od obrazu uzyskanego w innych częściach Beskidów Zachodnich, jakkolwiek istnieją też niewielkie różnice. W stosunku do Beskidu Wyspowego (TOWPASZ 1974) pasmo Radziejowej wyróżnia się dodatnio obecnością pasa zagęszczeń na granicy regli. Cechą wyróżniającą w odniesieniu do Beskidu Wyspowego (TOWPASZ 1974), Gorców (KORNAŚ 1955) i pasma Policy (STUCHLIKOWA & STUCHLIK 1962) jest obecność czwartego, najniżej położonego pasa zagęszczeń w przedziale 300-400 m n. p. m. Głównej tego przyczyną jest fakt, że na badanym terenie, w zestawieniu z wcześniej wymienionymi obszarami, stosunkowo znaczną powierzchnię zajmują obszary położone w tym przedziale, a przy tym odznaczają się one znaczącą odrębnością florystyczną od terenów bardziej wyniesionych. Kwestie rozmieszczenia pionowego gatunków górskich, gatunków wybranych siedlisk i flory synantropijnej omówiono w dalszych rozdziałach. 10. GATUNKI GÓRSKIE Definicję gatunku górskiego przyjęto za PAWŁOWSKIM (1925) i KORNASIEM (1955). Przy podziale gatunków górskich na poszczególne kategorie oparto się na pracy ZAJĄC (1996) oraz wykorzystano opracowania florystyczne z innych części polskich Karpat (KORNAŚ 1955, 1957; PAWŁOWSKI 1956; GRODZIŃSKA & PANCER-KOTEJOWA 1960; JASIEWICZ 1965). W pojedynczych przypadkach, przy braku danych literaturowych, status gatunku określono na podstawie faktycznego zasięgu pionowego w obrębie polskich Karpat. Ryc. 7. Udział gatunków górskich w całości flory pasma Radziejowej W granicach badanego obszaru odnotowano 127 gatunków górskich, co stanowi 12,5% całości flory (Ryc. 7). W stosunku do innych pasm Beskidów Zachodnich jest to wartość średnia. Wyraźnie wyższy udział gatunków górskich we florze mają Gorce, gdzie wartość ta wynosi 18% (KORNAŚ 1955), natomiast dużo niższy odnotowano w Beskidzie Makowskim – jedynie 8,8% (BARTOSZEK 2003). Zarówno bezwzględna liczba gatunków górskich, jak i procentowy ich udział w całości flory dobrze korelują z wyniesieniem danego pasma lub grupy górskiej ponad poziom morza (por. Tab. 1). Na terenie pasma Radziejowej taksony górskie są rozpowszechnione na całym obszarze, jednak wyraźnie rzadsze w niższych położeniach. Koncentrują się szczególnie w centralnej części pasma, wzdłuż przebiegu głównego grzbietu (Ryc. 8). Największą różnorodność gatunkową tej grupy roślin odnotowano w przedziale wysokościowym 700-900 m n. p. m., co wiąże się niewątpliwie z wielką mozaiką naturalnych i półnaturalnych siedlisk w tych granicach, będących miejscem występowania roślin z tej grupy (Ryc. 9.). Ryc. 8. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków górskich na obszarze pasma Radziejowej Charakterystycznym rysem pasma jest zdecydowana dominacja gatunków reglowych i ogólnogórskich w jego obrębie, które łącznie stanowią ¾ flory górskiej, niski natomiast jest udział gatunków wysokogórskich – subalpejskich i alpejskich (Ryc. 10). Podobne proporcje stwierdzono w sąsiednich beskidzkich pasmach (KORNAŚ 1955; TOWPASZ 1974; SZEWCZYK 2000). Ryc. 9. Rozmieszczenie pionowe gatunków górskich na obszarze pasma Radziejowej Niektóre leśne taksony górskie spotyka się w najniższych częściach pasma na dość nietypowych dla nich siedliskach. Dotyczy to gatunków reglowych i ogólnogórskich, występujących normalnie w żyznych lasach liściastych piętra reglowego, przede wszystkim w buczynie karpackiej Dentario glandulosae-Fagetum. Zdarza się, że gatunki takie „schodzą” wzdłuż potoków w niższe położenia, wskutek czego notuje się je nawet w lasach łęgowych porastających terasy nad Dunajcem. Dotyczy to szczególnie Symphytum cordatum, w mniejszym stopniu Allium ursinum, a bardzo rzadko Lunaria rediviva. Natomiast nie stwierdzono tego typu zjawiska w przypadku niegórskiego gatunku Galanthus nivalis, który np. w Beskidzie Średnim masowo występuje w niskich położeniach piętra pogórza, „schodząc” korytami potoków spływających ze stoków pasma Lubomira i Łysiny (STAWOWCZYK 2005). Ryc. 10. Liczebności poszczególnych kategorii gatunków górskich na obszarze pasma Radziejowej Poniżej zwięźle scharakteryzowano rozmieszczenie poszczególnych grup taksonów górskich. 10. 1. Gatunki podgórskie Z tej kategorii odnotowano jedynie 3 gatunki, wymienione poniżej. Wszystkie są rzadkie, występując na pojedynczych stanowiskach na obrzeżach pasma Radziejowej. Żaden z nich w zasięgu pionowym nie przekracza piętra pogórza. Uwagę zwraca Cerastium sylvaticum, której stanowiska w okolicach Starego Sącza stanowią lokalną zachodnią granicę zasięgu w Polsce. Cerastium sylvaticum Equisetum telmateia Matteucia struthiopteris 10. 2. Gatunki reglowe Jest to najliczniejsza kategoria roślin górskich w granicach badanego terenu, do której należy ponad połowa odnotowanych taksonów (64 gatunki). Uwzględniwszy fakt, że większa część obszaru tej części Beskidu Sądeckiego znajduje się w granicach pięter reglowych, tak znaczący udział gatunków z tej grupy jest całkowicie uzasadniony. Spotykane są one na całym obszarze pasma Radziejowej i terenów przyległych, choć największe ich natężenie przypada na niższe położenia regla dolnego (Ryc. 11; 12). Kilkakrotnie mniej gatunków z tej kategorii występuje w reglu górnym, co z jednej strony warunkowane jest niewielkim udziałem powierzchni górnoreglowych w paśmie Radziejowej, z drugiej zaś jego znikomym zróżnicowaniem siedliskowym, uniemożliwiającym egzystencję wielu roślin z tej grupy. Ryc. 11. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków reglowych w pasmie Radziejowej Ryc. 12. Rozmieszczenie pionowe gatunków reglowych w pasmie Radziejowej Pod względem siedliskowym większość taksonów stanowią gatunki leśne, przede wszystkim charakterystyczne dla zbiorowisk klasy Querco-Fagetea. Najpowszechniej spotykane są one w żyznych lasach bukowych, należących do zespołu Dentario glandulosae-Fagetum, nieco rzadziej w innych leśnych zbiorowiskach. Nie brak również taksonów siedlisk otwartych, spotykanych na dolnoreglowych łąkach i śródleśnych polanach. Wszystkie gatunki reglowe wymieniono poniżej. Abies alba Alchemilla glaucescens Alchemilla walasii Alnus incana Aposeris foetida Aruncus sylvestris Calamagrostis pseudophragmites Carduus personata Carex alba Carex pendula Centaurea oxylepis Chamaenerion palustre Cirsium eriophorum Cirsium erisithales Clematis alpina Crocus scepusiensis Cystopteris sudetica Dactylorhiza sambucina Dentaria glandulosa Dryopteris affinis Equisetum variegatum Erysimum wittmannii Euphorbia serrulata Festuca altissima Galium rotundifolium Gentianella germanica Gentianella lutescens subsp. lutescens Gymnocarpium robertianum Hieracium blyttianum Listera cordata Lonicera nigra Lunaria rediviva Luzula luzulina Luzula sylvatica Lysimachia nemorum Malaxis monophyllos Myricaria germanica Oreopteris limbosperma Orobanche flava Petasites albus Petasites kablikianus Phyllitis scolopendrium Phyteuma orbiculare Picea abies Polygonatum verticillatum Polystichum aculeatum Polystichum braunii Potentilla pusilla Prenanthes purpurea Ribes alpinum Rosa pendulina Salix eleagnos Salvia glutinosa Sambucus racemosa Scopolia carniolica Scrophularia scopolii Senecio nemorensis s. l. Soldanella montana Stachys alpina Streptopus amplexifolius Symphytum cordatum Traunsteinera globosa Trifolium spadiceum Veronica montana 10. 3. Gatunki subalpejskie Grupa ta liczy 18 taksonów, w większości dość rzadkich na omawianym terenie. Gatunki z tej kategorii najliczniej występują w wyższych położeniach pasma Radziejowej, w przedziale 800-1200 m n. p. m. (Ryc. 13; 14). Wiele z nich to gatunki charakterystyczne dla klasy Betulo-Adenostyletea, jak np. Adenostyles alliariae, Cicerbita alpina, Doronicum austriacum. Spotyka się je w płatach zbiorowisk ziołoroślowych, wykształconych głównie w miejscach wilgotnych – przy źródliskach, śródleśnych młakach czy w dolinach potoków, którymi czasami „schodzą” w niższe położenia. Niektóre taksony związane są ze zbiorowiskami łąkowymi wyższych partii pasma. Należą do nich m. in. Crepis conyzifolia, Poa chaixii, czy niepotwierdzony w trakcie badań Pseudorchis alpina. Natomiast z borami górnoreglowymi ściśle związana jest paproć Athyrium distentifolium. Ryc. 13. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków subalpejskich w pasmie Radziejowej Ryc. 14. Rozmieszczenie pionowe gatunków subalpejskich w pasmie Radziejowej Pełną listę gatunków subalpejskich podano poniżej. Adenostyles alliariae Athyrium distentifolium Cicerbita alpina Cirsium helenioides Crepis conyzifolia Doronicum austriacum Epilobium alpestre Epilobium alsinifolium Gnaphalium norvegicum Hieracium prenanthoides Poa chaixii s. str. Pseudorchis albida Ranunculus platanifolius Ribes petraeum Rumex alpestris Sagina saginoides Senecio subalpinus Tanacetum corymbosum subsp. clusii 10. 4. Gatunki alpejskie Grupa ta liczy zaledwie 10 gatunków. W większości są to taksony rzadkie, znane z pojedynczych stanowisk. Występowania niektórych nie udało się potwierdzić w trakcie badań (np. Selaginella selaginoides, Thymus alpestris). Gatunki z tej grupy występują w piętrach reglowych, skupiając się wzdłuż przebiegu głównego grzbietu pasma (Ryc. 15; 16). Większość z nich związana jest ze zbiorowiskami łąkowymi, zasiedlają więc reglowe polany. Wskutek postępującej sukcesji w obrębie wielu wyżej położonych płatów polan, dość często spotyka się je także w borówczyskach. Wydaje się jednak, że zarówno liczba stanowisk, jak i liczebność na nich niektórych taksonów z tej grupy stopniowo się zmniejsza, co prawdopodobnie jest spowodowane zarastaniem nielicznych już siedlisk otwartych w wyższych położeniach pasma. Z kolei wliczona tutaj Arabis alpina występuje jedynie na kamieńcach i żwirowiskach w przełomowym odcinku doliny Dunajca. Jest gatunkiem tatrzańskim, który dotarł na teren Beskidu Sądeckiego i pasm sąsiednich wędrując wzdłuż doliny tej rzeki. Wszystkie gatunki alpejskie wymieniono poniżej. Arabis alpina Galium anisophyllon Geum montanum Hypochoeris uniflora Phleum commutatum Potentilla aurea Selaginella selaginoides Solidago alpestris Thymus alpestris Viola biflora Ryc. 15. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków alpejskich w pasmie Radziejowej Ryc. 16. Rozmieszczenie pionowe gatunków alpejskich w pasmie Radziejowej 10. 5. Gatunki ogólnogórskie Kategoria ta liczy 32 gatunki. Są one rozmieszczone na całym obszarze poddanym badaniom, jednak na terenie Kotliny Sądeckiej występują tylko pojedyncze taksony (Ryc. 18). Największą ilość gatunków z tej grupy odnotowano w przedziale wysokościowym 700-900 m n. p. m. (18-22 gatunki), natomiast w położeniach najniższych, jak i najwyższych ich liczba jest niemal dwukrotnie mniejsza (Ryc. 17). Pod względem wymagań siedliskowych przynależą tu zarówno liczne rośliny leśne, jak i łąkowe. Niektóre związane są z młakami, inne ze zbiorowiskami naskalnymi. Tak szeroki zakres preferencji siedliskowych tłumaczy ich szerokie rozprzestrzenienie w całym badanym terenie oraz koncentrację w piętrze dolnoreglowym, gdzie różnorodność siedlisk naturalnych i półnaturalnych jest najwyższa. Ryc. 17. Rozmieszczenie pionowe gatunków ogólnogórskich w pasmie Radziejowej Ryc. 18. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków ogólnogórskich w pasmie Radziejowej Pełny wykaz gatunków ogólnogórskich zamieszczono poniżej. Alchemilla crinita Alchemilla glabra Allium ursinum Asplenium septentrionale Asplenium viride Bellidiastrum michelii Calamagrostis varia Calamagrostis villosa Caltha laeta Cardaminopsis halleri Carex ornithopoda Carex transsilvanica Chaerophyllum hirsutum Coeloglossum viride Crepis mollis s. l. Dryopteris expansa Eleocharis austriaca Gentiana asclepiadea Gentianella bohemica Geranium phaeum Gymnadenia conopsea Hieracium aurantiacum Homogyne alpina Huperzia selago Knautia dipsacifolia Pleurospermum austriacum Salix silesiaca Sedum fabaria Tofieldia calyculata Valeriana sambucifolia Valeriana tripteris Veratrum lobelianum 11. GATUNKI WYBRANYCH GRUP SIEDLISKOWYCH 11. 1. Gatunki wodne Do gatunków wodnych zaliczono taksony charakterystyczne dla zbiorowisk z klasy Lemnetea, Potametea i Ruppietea maritimae (MATUSZKIEWICZ 2006). W granicach omawianego terenu stwierdzono występowanie zaledwie 14 gatunków wodnych. Tak niski udział tej grupy w całości flory badanego obszaru wynika z ubóstwa odpowiednich siedlisk. Zdecydowana większość odnotowanych taksonów występuje tylko w dolinach Dunajca i Popradu, a zaledwie jeden gatunek przekracza piętro pogórza. Miejscami o najwyższej koncentracji gatunków wodnych są dwa kompleksy stawów położone w dolinie Dunajca, w północnej części badanego terenu (Ryc. 19). Jeden z nich znajduje się w pobliżu miejscowości Mostki, drugi w odległości około 2 km na północ od centrum Starego Sącza. Każdy z nich składa się z kilku stawów o zróżnicowanej powierzchni, powstałych prawdopodobnie jako żwirownie, lecz w większości już nie eksploatowanych. Tylko w obrębie tych stawów stwierdzono występowanie Ceratophyllum demersum, Myriophlllum spicatum czy Najas marina. Gatunki wodne spotyka się także w obrębie innych, na ogół niewielkich zbiorników położonych w dolinach Dunajca i Popradu. Są to zwykle niepozorne stawki i rozlewiska naturalnego pochodzenia, rzadziej zbiorniki powstałe przy udziale człowieka. W wyższych położeniach występuje jedynie Callitriche verna, zasiedlająca kałuże i koleiny na drogach leśnych, okresowo wypełnione wodą, nawet powyżej 1000 m n. p. m. Najciekawszym taksonem z tej grupy jest niewątpliwie Najas marina. Odnotowano jej obecność zarówno w stawach w Mostkach, jak i koło Starego Sącza. Gatunek ten jest bardzo rzadki w polskich Karpatach, bo oprócz stanowisk z Kotliny Sądeckiej, stwierdzono ją tylko w stawach położonych w miejscowości Dębowiec na Pogórzu Cieszyńskim i w żwirowniach w Siedliskach Sławęcińskich, zlokalizowanych w dolinie Ropy (WRÓBEL i in. 2008). Poniżej przedstawiono pełną listę gatunków wodnych z badanego obszaru. Batrachium circinatum Callitriche cophocarpa Callitriche verna Ceratophyllum demersum * Elodea canadensis Lemna minor Lemna trisulca Myriophyllum spicatum Najas marina Potamogeton berchtoldii Potamogeton crispus Potamogeton natans Spirodela polyrhiza Zannichellia palustris subsp. pedicellata Ryc. 19. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków wodnych w pasmie Radziejowej 11. 2. Gatunki szuwarowe Rozmieszczenie gatunków szuwarowych z klasy Phragmitetea nieco przypomina rozmieszczenie gatunków wodnych (Ryc. 20). Koncentrują się one głównie w piętrze pogórza. Najbogatsze zbiorowiska szuwarowe porastają brzegi stawów w okolicach Mostek i Starego Sącza. Oprócz gatunków pospolitych, spotykanych także w innych częściach badanego obszaru, tylko w tym rejonie występują Carex pseudocyperus, Leersia oryzoides, Schoenoplectus tabernaemontani i Typha angustifolia. Uboższe florystycznie i mniejsze powierzchniowo płaty roślinności szuwarowej rozproszone są wzdłuż dolin Dunajca i Popradu, najczęściej w miejscach silnie podmokłych, okresowo zalewanych i na brzegach naturalnych stawków. Na terasach głównych rzek, w pewnym oddaleniu od nurtu rzecznego, trafiają się płaty zajęte przez zbiorowiska turzyc ze związku Magnocaricion. W dolinie Popradu dominującym gatunkiem jest w nich Carex gracilis. Jedynie w dolinie Dunajca na brzegach rozlewisk rzecznych, w miejscach o spokojnym nurcie, a nawet w rowach występuje lokalnie w wielkiej obfitości Nasturtium officinale. Gatunki szuwarowe sięgają również w piętro reglowe. Porastają one brzegi górskich potoków, miejsca podmokłe czy źródliska, sięgając nawet powyżej 1100 m n. p. m. Najczęściej spotykanymi gatunkami na tych siedliskach są Glyceria plicata i Veronica beccabunga. Pewna grupa gatunków przechodzi do zbiorowisk spoza klasy Phragmitetea, często występując na młakach niskoturzycowych Valeriano-Caricetum flavae. Trafiają się tam Equisetum fluviatile, Equisetum palustre, a czasami Phragmites australis. Łącznie na terenie badań odnotowano 29 gatunków szuwarowych z klasy Phragmitetea. Ich nazwy wymieniono poniżej. * Acorus calamus Alisma plantago-aquatica Carex appropinquata Carex gracilis Carex paniculata Carex pseudocyperus Carex riparia Carex rostrata Carex vesicaria Carex vulpina Eleocharis palustris Equisetum fluviatile Galium palustre Glyceria fluitans Glyceria notata Leersia oryzoides Nasturtium officinale Phalaris arundinacea Phragmites australis Poa palustris Rorippa amphibia Schoenoplectus tabernaemontani Scutellaria galericulata Sparganium emersum Sparganium erectum Typha angustifolia Typha latifolia Veronica anagallis-aquatica Veronica beccabunga Ryc. 20. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków szuwarowych w pasmie Radziejowej 11. 3. Gatunki torfowiskowe Gatunki torfowiskowe wyróżniono w oparciu o kryterium fitosocjologiczne – zaliczono tu taksony charakterystyczne i wyróżniające dla zbiorowisk z klasy Scheuchzerio- Caricetea nigrae (MATUSZKIEWICZ 2006). W obrębie pasma Radziejowej spotyka się je najczęściej na eutroficznych młakach reprezentujących zespół Valeriano-Caricetum flavae. Rozmieszczenie gatunków torfowiskowych na omawianym obszarze jest bardzo nierównomierne i zależne głównie od lokalizacji młak. Najczęściej występują one w niższych położeniach regla dolnego, w przedziale między 600 – 850 m n. p. m. Z kolei biorąc pod uwagę rozmieszczenie poziome, największa koncentracja gatunków z tej grupy występuje w południowej części pasma, na odlesionych grzbietach opadających ku Szlachtowej i Jaworkom (Ryc. 21). To właśnie w tym rejonie, na dawnych terenach rusińskich, spotyka się najwięcej młak. Zajmują one z reguły niewielkie powierzchnie w lokalnych zagłębieniach terenu, czy też na stokach w pobliżu wysięków wodnych. Ryc. 21. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków torfowiskowych w pasmie Radziejowej Niewątpliwie, najcenniejszym gatunkiem z omawianej grupy jest Primula farinosa. Na południowych stokach pasma Radziejowej znajduje się ostatnie zachowane stanowisko tego taksonu w Polsce. Zlokalizowane jest ono na młace z zespołu Valeriano-Caricetum flavae, położonej na południowym zboczu grzbietu biegnącego między Jasielnikiem a Rusinowskim Wierchem, na wysokości około 800 m n. p. m. Stanowisko to zostało odkryte w roku 1959, a Primula farinosa występowała tam wtedy bardzo obficie (ZABOKLICKA 1964). Jeszcze w roku 1989 notowano na tym miejscu kilka tysięcy kwitnących osobników pierwiosnki (KAŹMIERCZAKOWA 2001). Obecnie liczebność populacji znacznie spadła, co w dużej mierze wiąże się z osuszaniem młaki. Coroczne badania monitoringowe wykonywane przez pracowników Popradzkiego Parku Narodowego wykazują, że ostatnimi laty populacja nie przekracza 200-300 osobników kwitnących (TADEUSZ WIECZOREK – informacja ustna). Poniżej podano nazwy 23 gatunków torfowiskowych z pasma Radziejowej. Blysmus compressus Carex davalliana Carex dioica Carex echinata Carex flava Carex lepidocarpa Carex nigra Eleocharis quinqueflora Epipactis palustris Eriophorum angustifolium Eriophorum latifolium Juncus articulatus Menyanthes trifoliata Parnassia palustris Pedicularis palustris Pinguicula vulgaris Primula farinosa Ranunculus flammula Tofieldia calyculata Triglochin palustre Valeriana simplicifolia Veronica scutellata Viola palustris 11. 4. Gatunki grądowe Zagadnienie rozmieszczenia gatunków grądowych w polskiej części Karpat analizowały HAŁUBEK i TOWPASZ (1973). Dokonując selekcji gatunków z tej grupy, przyjęto rozwiązania zaproponowane przez te autorki, dodatkowo poszerzając listę o taksony charakterystyczne dla związku Carpinion betuli i zespołu Tilio-Carpinetum (MATUSZKIEWICZ 2006). W efekcie zaliczono do tej grupy 16 gatunków. Na badanym obszarze gatunki grądowe skupiają się w niższych położeniach. Miejscami o największej ich koncentracji są doliny Dunajca i Popradu (Ryc. 22). Szczególne znaczenie ma tutaj przełomowy odcinek Dunajca, wzdłuż którego na stromych zboczach gwałtownie opadających ku dolinie zachowały się największe i najlepiej zachowane płaty lasów grądowych. Najbogatsze florystycznie płaty zespołu Tilio-Carpinetum znajdują się w okolicach Zabrzeży. W ich obrębie spotyka się praktycznie pełny zestaw gatunków grądowych występujących na omawianym terenie. O ile niektóre taksony zaliczone do tej grupy wykazują ścisłe przywiązanie do zbiorowisk grądowych i rzadko występują poza nimi, o tyle inne charakteryzują się szerszą skalą siedliskową, przechodząc do innych typów lasów liściastych. Do pierwszej grupy należą m. in. Carex pilosa, Dactylis polygama, Lathyrus vernus i Ranunculus cassubicus. Natomiast Galium schultesii trafia się również w buczynach, a Lathraea squamaria w buczynach, olszynkach i łęgach. Z kolei gatunki krzewiaste, jak Cornus sanguinea, Euonymus europaea czy Viburnum opulus, stosunkowo często spotyka się w różnego rodzaju zbiorowiskach zaroślowych. Wskutek tych zjawisk dość liczna grupa taksonów zaliczonych do tej kategorii przekracza granicę wysokościową piętra lasów grądowych, występując powyżej 600 m n. p. m. (Ryc. 23). Pełną listę gatunków grądowych zamieszczono poniżej. Carex pilosa Carex umbrosa Carpinus betulus Cerasus avium Cornus sanguinea Dactylis polygama Euonymus europaea Galium schultesii Lathraea squamaria Lathyrus vernus Melampyrum nemorosum Quercus robur Ranunculus cassubicus Stellaria holostea Tilia cordata Viburnum opulus Ryc. 22. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków grądowych w pasmie Radziejowej Ryc. 23. Rozmieszczenie pionowe gatunków grądowych w pasmie Radziejowej 11. 5. Gatunki borowe Grupę gatunków borowych wyróżniono w oparciu o pracę PLEBAŃCZYK i ZAJĄC (1976), analizującą rozmieszczenie tych gatunków w polskiej części Karpat, a także stosując kryterium fitosocjologiczne – zaliczono tu taksony charakterystyczne dla zbiorowisk z klasy Vaccinio-Piceetea (MATUSZKIEWICZ 2006). Otrzymany w ten sposób zestaw liczy 25 gatunków. Przedstawiciele tej grupy występują niemal na całym terenie poddanym badaniom, koncentrując się jednak w najwyższych położeniach (Ryc. 24). Taki obraz rozmieszczenia gatunków borowych jest konsekwencją kilku zjawisk. Z jednej strony odzwierciedla on występowanie zbiorowisk borowych w obrębie pasma Radziejowej, z drugiej bardzo wyraźnie wpływa na niego fakt, że wiele gatunków związanych z borami występuje także w obrębie innych fitocenoz. Zbiorowiska borowe są bardzo rozpowszechnione na obszarze pasma Radziejowej, występując we wszystkich piętrach roślinności. W piętrze pogórza i regla dolnego występują płaty borów z dominacją Abies alba, natomiast regiel górny niemal w całości porasta zespół acydofilnej zachodniokarpackiej świerczyny górnoreglowej Plagiothecio-Piceetum. Właśnie w płatach tego zbiorowiska koncentruje się większość gatunków borowych, a niektóre na terenie pasma są związane wyłącznie z nim, jak np. Athyrium distentiifolium czy Streptopus amplexifolius. Ryc. 24. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków borowych w pasmie Radziejowej Z kolei inni przedstawiciele tej grupy nierzadko występują poza borami, na odrębnych, acydofilnych siedliskach. W kwaśnych buczynach Luzulo-luzuloidis Fagetum spotyka się Homogyne alpina, Monotropa hypopitys, Orthilia secunda czy Vaccinium myrtilus. W tym zbiorowisku ma także swoje jedyne znane stanowisko na obszarze pasma Pyrola chlorantha. Niektóre taksony z tej grupy zasiedlają również zbiorowiska nieleśne. Przykładowo w borówczyskach oprócz pospolitych Homogyne alpina i Vaccinium myrtillus spotyka się gatunki bardzo rzadkie na tym terenie, jak Trientalis europaea i Vaccinium vitis-idaea. Wszystkie powyższe fakty stanowią o obrazie rozmieszczenia tej grupy gatunków w pasmie Radziejowej. Pełną listę gatunków borowych zamieszczono poniżej. Athyrium distentifolium Blechnum spicant Corallorhiza trifida Diphasiastrum complanatum Dryopteris dilatata s. l. Galium rotundifolium Homogyne alpina Huperzia selago Listera cordata Luzula luzulina Luzula sylvatica Lycopodium annotinum Moneses uniflora Monotropa hypopitys Orthilia secunda Picea abies Pinus sylvestris Pyrola chlorantha Pyrola minor Pyrola rotundifolia Streptopus amplexifolius Trientalis europaea Vaccinium myrtillus Vaccinium vitis-idaea Veronica officinalis 11. 6. Gatunki kserotermiczne Do gatunków kserotermicznych włączono jedynie taksony charakterystyczne dla zbiorowisk klasy Festuco-Brometea, za wyjątkiem Euphorbia serrulata, który to gatunek na obszarze badań związany jest wyraźnie ze zbiorowiskami kamieńców i żwirowisk. Zrezygnowano z włączenia do tej grupy roślin gatunków właściwych innym zbiorowiskom ciepłolubnym, jak np. Trifolio-Geranietea sanguinei, Rhamno-Prunetea czy Quercetalia pubescentis oraz wielu taksonów uznawanych za kserotermiczne przez autorów innych opracowań florystycznych (TOWPASZ 1974; ZAJĄC 1990; SZEWCZYK 2000). Ich uwzględnienie spowodowałoby rozszerzenie listy do niemal 200 gatunków, czyli 1/5 całości flory i w znacznym stopniu utrudniłoby wskazanie lokalizacji właściwych siedlisk kserotermicznych wskutek znacznie szerszej skali ekologicznej wielu spośród ostatecznie nie włączonych do tej grupy taksonów. Łącznie na terenie objętym badaniami odnotowano 33 gatunki z klasy Festuco-Brometea. Grupują się one głównie w niższych położeniach pasma, aczkolwiek niektóre gatunki są dość rozpowszechnione także w niższych częściach regla dolnego. Wyraźne miejsca koncentracji taksonów kserotermicznych to południowe stoki pasma na granicy z Pieninami, a także przełomowa część doliny Dunajca, od Krościenka po Zarzecze (Ryc. 25). Warunkowane jest to z jednej strony podłożem, które tworzą utwory formacji szczawnickiej, stosunkowo bogate w węglan wapnia (OSZCZYPKO i in. 1990), z drugiej strony znaczną ilością powierzchni otwartych, niezalesionych i o ekspozycji w dużej mierze południowej, które umożliwiają rozwój zbiorowisk kserotermicznych. Nieco uboższa w taksony ciepłolubne jest dolina Popradu. Głównej przyczyny tego zjawiska należy upatrywać w tym, że na odcinku Popradu objętym badaniami (od Piwnicznej po Stary Sącz) od strony pasma Radziejowej przeważają stoki o ekspozycji północnej, niezbyt sprzyjające rozwojowi tego typu siedlisk. Ryc. 25. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków kserotermicznych w pasmie Radziejowej Pełny wykaz taksonów uznanych za kserotermiczne podano poniżej. Acinos arvensis Agrimonia eupatoria Ajuga genevensis Allium montanum Allium oleraceum Anthemis tinctoria Arabis hirsuta Brachypodium pinnatum Bromus erectus Campanula glomerata Carex caryophyllea Carlina vulgaris Centaurea scabiosa Centaurea stoebe Euphorbia cyparissias Festuca pallens Festuca rupicola Filipendula vulgaris Gentiana cruciata Gentianella ciliata Helianthemum nummularium subsp. obscurum Hieracium bauhini Inula ensifolia Koeleria macrantha Melica transsilvanica Myosotis ramosissima Onobrychis viciifolia Plantago media Salvia verticillata Scabiosa ochroleuca Stachys germanica Teucrium montanum Thlaspi perfoliatum 11. 7. Gatunki wapieniolubne Od czasu opracowania flory i stosunków geobotanicznych Gorców w połowie ubiegłego wieku (KORNAŚ 1955, 1957) rozumienie pojęcia „gatunku wapieniolubnego” w geobotanice jest wielce nieprecyzyjne. Autorzy poszczególnych opracowań florystycznych z polskiej części Karpat włączają w jego zakres znaczeniowy nie tylko gatunki ściśle związane z podłożem wapiennym, ale i takie, które nierzadko występują również na utworach ubogich w węglan wapnia, a na podłożu bogatym w kalcyt są jedynie bardziej rozpowszechnione (KORNAŚ 1955; TOWPASZ 1974; ZAJĄC 1990; SZEWCZYK 2000b; NIKEL 2006). Wskutek tak szerokiej interpretacji znaczenia terminu „gatunek wapieniolubny”, kolejne prace zacytowane powyżej zawierają coraz to więcej taksonów zaliczanych do grupy kalcyfilnych. Konsekwentne zastosowanie tej praktyki w niniejszej pracy spowodowałoby konieczność zaklasyfikowania do tej grupy około 120 gatunków, a więc znaczną część flory w większości ubogiego w węglan wapnia fragmentu Beskidów. Stąd też postanowiono zawęzić rozumienie tego terminu i jako „wapieniolubne” traktować tylko taksony o silnym związku z podłożem kalcyfilnym. Wyróżniono je na podstawie dwóch kryteriów: a) występowania w obrębie badanego terenu wyłącznie lub prawie wyłącznie na podłożu bogatym w węglan wapnia b) rzadkiego występowania na obszarze Karpat we fliszowej części Beskidów, a częstego na wapiennych utworach pienińskiego pasa skałkowego W trakcie badań odnotowano 41 gatunków spełniających powyższe kryteria. Zdecydowana większość z nich ograniczona jest do niższych położeń pasma Radziejowej. Skupiają się one głównie na południowych stokach pasma, graniczących z Pieninami oraz w przełomowym odcinku Dunajca między Gorcami, a Beskidem Sądeckim (Ryc. 26). Ich występowanie w tych rejonach warunkowane jest obecnością żył kalcytowych w cienkoławicowych piaskowcach formacji szczawnickiej (OSZCZYPKO i in. 1990). Ryc. 26. Sumaryczne rozmieszczenie gatunkówwapieniolubnych w pasmie Radziejowej Gatunki wliczone do wapieniolubnych reprezentują różne grupy siedliskowe. Niektóre wchodzą w obręb zbiorowisk naskalnych (Asplenium ruta-muraria, Asplenium viride, Gymnocarpium robertianum) i murawowych (Inula ensifolia, Sesleria varia, Teucrium montanum). Są wśród nich także gatunki leśne (Phyllitis skolopendrium, Pleurospermum austriacum), łąkowe (Orobanche caryophyllacea) i występujące na młakach (Carex davallina, Pinguicula vulgaris, Tofieldia calyculata). Pełną ich listę zamieszczono poniżej. Allium montanum Anthemis tinctoria Arabis alpina Asplenium ruta-muraria Asplenium viride Bellidiastrum michelii Brachypodium pinnatum Bromus erectus Bupleurum falcatum Calamagrostis varia Carex alba Carex davalliana Carex ornithopoda Carlina intermedia Cerinthe minor Cirsium eriophorum Cirsium erisithales Epipactis atrorubens Erysimum wittmannii Festuca pallens Galium anisophyllon Gentiana cruciata Gentianella ciliata Gymnocarpium robertianum Inula conyza Inula ensifolia Jovibarba hirta subsp. glabrescens Laserpitium latifolium Melica transsilvanica Ophrys insectifera Orobanche caryophyllacea Phyllitis scolopendrium Phyteuma orbiculare Pinguicula vulgaris Pleurospermum austriacum Scabiosa ochroleuca Selaginella selaginoides Sesleria varia Teucrium montanum Tofieldia calyculata Vincetoxicum hirundinaria 12. GATUNKI WĘDRUJĄCE DOLINĄ DUNAJCA Z TATR I PIENIN Dunajec, którego źródła znajdują się w tatrzańskich dolinach, w dalszym swym biegu przełamuje się przez Pieniny, a następnie tworzy kolejny przełom między Gorcami, a Beskidem Sądeckim. Dolina tej rzeki stanowi naturalny korytarz migracji dla wielu gatunków roślin. Wybitna odmienność florystyczna Tatr, Pienin i Beskidów umożliwia wskazanie gatunków biorących w niej udział, jak i określenie zakresu ich wędrówek. Analiza tego zagadnienia zapoczątkowana została przez WALASA (1938), który badał wędrówki roślin tatrzańskich wzdłuż górnego odcinka Dunajca do Czorsztyna. Pracę tę kontynuował PELC (1973), śledząc przebieg migracji taksonów tatrzańskich oraz pienińskich od Czorsztyna po okolice Starego Sącza, gdzie z Dunajcem łączy się Poprad. Podobne obserwacje na temat wędrówek roślin tatrzańskich prowadzono też wzdłuż Białki (GRODZIŃSKA & PANCER-KOTEJOWA 1960; NIKEL 2006). Fragment doliny Dunajca okalający od zachodu i północy pasmo Radziejowej wchodził w zakres badań PELCA (1973). Ustalenia tego autora, uzupełnione o obserwacje własne, pozwalają na utworzenie listy gatunków migrujących doliną Dunajca z Tatr lub Pienin, a zarazem mających swe stanowiska stałe, bądź efemeryczne w granicach pasma Radziejowej. W grupie tej dominują gatunki pienińskie, gdyż z Tatr stwierdzono jedynie 4 taksony, spośród których współcześnie odnotowano tylko Arabis alpina i to na pojedynczym stanowisku w okolicach rezerwatu Kłodne, gdzie występuje na żwirowisku. Być może, czynnikiem obecnie znacząco ograniczającym wędrówki gatunków tatrzańskich wzdłuż Dunajca jest przegrodzenie tej rzeki w latach 90. ubiegłego wieku zaporami zbiorników Czorsztyn i Sromowce Niżne (JAGUŚ & RZĘTAŁA 2002). Znacznie bardziej rozpowszechnione są gatunki pienińskie. W przeciwieństwie do roślin tatrzańskich, gdzie przeważa element górski, wśród taksonów migrujących z Pienin spotyka się głównie rośliny przywiązane do siedlisk kserotermicznych. Zasiedlają one najczęściej miejsca o korzystnych warunkach świetlnych, zlokalizowane na różnej wysokości nad doliną Dunajca, jak np. wychodnie skalne bądź strome, niezacienione stoki z płatami roślinności murawowej. Niektóre z tych stanowisk zostały potwierdzone po kilkudziesięciu latach, co wskazuje na stały ich charakter. Stanowiska efemeryczne zlokalizowane są na żwirowiskach czy betonowych obmurowaniach brzegów rzeki. Najwięcej gatunków wędrujących występuje tuż przy zakończeniu pienińskiej części przełomu, a ich liczba stopniowo maleje w miarę wzrostu odległości od Pienin. Między poszczególnymi stanowiskami istnieją nieraz wielokilometrowe przerwy. Zwraca uwagę fakt, że część gatunków pienińskich przenika na obszar pasma Radziejowej również przez dolinę Grajcarka (Ryc. 27.). Dotyczy to pospolitszych taksonów z tej grupy, jak np. Bupleurum falcatum czy Calamagrostis varia. Poniżej podano pełną listę roślin migrujących wzdłuż Dunajca, zlokalizowanych na sądeckim brzegu rzeki, wraz z oznakowaniem (p – pieniński, t – tatrzański). Allium montanum – p Arabis alpina – t Bupleurum falcatum – p Calamagrostis varia – p Cardaminopsis arenosa subsp. borbasii – t Cerastium tatrae – t Erysimum wittmannii – p Festuca pallens – p Inula ensifolia – p Sesleria varia – p Teucrium montanum – p Ryc. 27. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków pienińskich i tatrzańskich wędrujących doliną Dunajca w pasmie Radziejowej Poza wyżej wymienionymi, przełomowy odcinek Dunajca między Gorcami, a Beskidem Sądeckim jest miejscem występowania kilku innych, interesujących gatunków, których obecność prawdopodobnie jest również efektem migracji z pobliskich Pienin. Gatunki te nie były przedmiotem zainteresowania ze strony wcześniejszych badaczy. Są to rośliny leśne, występujące nierzadko w lasach liściastych pokrywających strome zbocza nad pienińskim przełomem (ZARZYCKI 1981; obserwacje własne). Na terenie pasma Radziejowej gatunki te występują wyłącznie (z jednym wyjątkiem) w grądach porastających trudno dostępne stoki nad doliną Dunajca. W grupie tej znajdują się takie taksony, jak Carex alba, Carex pilosa, Pleurospermum austriacum i Scopolia carniolica. Spośród nich jedynie Carex pilosa została stwierdzona na jednym stanowisku w innej części pasma. Pozostałe gatunki nie były dotychczas podawane z Beskidu Sądeckiego. Miejscem ich koncentracji są okolice przysiółka Królowo, między Tylmanową a Krościenkiem, gdzie w płatach grądowych odnotowano wszystkie gatunki z tej grupy. Szczególnie interesująca jest obecność na tym terenie Scopolia carniolica. Jest to takson wschodniokarpacki, na obszarze polskich Karpat występujący głównie w Bieszczadach i Beskidzie Niskim, a także na jednym izolowanym stanowisku w polskiej części Pienin (ZAJĄC & ZAJĄC 2001). Nowo odkryte stanowisko na terenie zachodniej części Beskidu Sądeckiego jest najdalej wysuniętym na zachód w Polsce (STAWOWCZYK 2009). 13. GATUNKI ZAGROŻONE I CHRONIONE Bogactwo florystyczne pasma Radziejowej i jego wartość przyrodnicza uwidacznia się między innymi liczną obecnością gatunków prawnie chronionych i zagrożonych, zarówno w skali całego kraju, jak i polskiej części Karpat. Z terenu objętego badaniami podano dotychczas stanowiska dla 8 gatunków roślin ujętych w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin (KAŹMIERCZAKOWA & ZARZYCKI 2001) jako zagrożonych wyginięciem na obszarze Polski oraz 19 gatunków roślin zagrożonych wyginięciem w polskich Karpatach, znajdujących się w Czerwonej Księdze Karpat Polskich (MIREK & PIĘKOŚ-MIRKOWA 2008). Listę wszystkich gatunków zagrożonych ujętych w niniejszych publikacjach wraz z kategoriami zagrożenia według klasyfikacji Światowej Unii Ochrony Przyrody IUCN podano poniżej. Gatunki zagrożone w Polsce (wg Polskiej Czerwonej Księgi Roślin 2001) Botrychium matricariifolium – CR Carex strigosa – LR Cyperus flavescens – VU Dactylorhiza sambucina – VU Malaxis monophyllos – LR Ophrys insectifera – VU Orchis morio – EN Primula farinosa – CR Gatunki zagrożone w Karpatach (wg Czerwonej Księgi Karpat Polskich 2008) Botrychium matricariifolium – DD Botrychium multifidum – CR Carex dioica – VU Carex strigosa – LR Cirsium eriophorum – VU Cirsium helenioides – LR Dactylorhiza sambucina – EN Dianthus superbus – VU Draba nemorosa – EN Equisetum ramosissimum – VU Erysimum wittmannii – LR Inula ensifolia – VU Malaxis monophyllos – EN Najas marina – VU Ophrys insectifera – EN Orchis morio – EN Primula farinosa – CR Trifolium pannonicum – VU Veronica urticifolia – LR Na obszarze badań stwierdzono również występowanie 93 gatunków prawnie chronionych na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną (Dz. U. Nr 168, poz. 1764), wśród których 81 gatunków zostało objętych ochroną ścisłą, natomiast 12 gatunków podlega ochronie częściowej. Liczba gatunków chronionych stanowi około 9 % całości flory. Rozmieszczenie gatunków chronionych przedstawia rycina 28, natomiast ich pełny wykaz umieszczono poniżej. Ryc. 28. Sumaryczne rozmieszczenie gatunków chronionych w pasmie Radziejowej Gatunki objęte ochroną ścisłą: Aquilegia vulgaris Aruncus sylvestris Atropa belladonna Blechnum spicant Botrychium lunaria Botrychium matricariifolium Botrychium multifidum Carex davalliana Carlina acaulis Centaurium erythraea subsp. erythraea Centaurium pulchellum Cephalanthera damasonium Cephalanthera longifolia Coeloglossum viride Colchicum autumnale Corallorhiza trifida Crocus scepusiensis Dactylorhiza fuchsii Dactylorhiza maculata Dactylorhiza majalis Dactylorhiza sambucina Daphne mezereum Dianthus armeria Dianthus superbus s. str. Digitalis grandiflora Diphasiastrum complanatum Doronicum austriacum Epipactis atrorubens Epipactis greuteri Epipactis helleborine s. str. Epipactis palustris Epipactis purpurata Equisetum telmateia Equisetum variegatum Galanthus nivalis Gentiana asclepiadea Gentiana cruciata Gentianella bohemica Gentianella ciliata Gentianella germanica Gentianella lutescens subsp. lutescens Gladiolus imbricatus Gymnadenia conopsea Huperzia selago Jovibarba hirta subsp. glabrescens Lilium martagon Listera cordata Listera ovata Lycopodium annotinum Lycopodium clavatum Malaxis monophyllos Matteucia struthiopteris Melica transsilvanica Melittis melissophyllum Nasturtium officinale Neottia nidus-avis Ophioglossum vulgatum Ophrys insectifera Orchis mascula Orchis morio Orobanche caryophyllacea Orobanche flava Pedicularis palustris Pedicularis sylvatica Phyllitis scolopendrium Phyteuma orbiculare Pinguicula vulgaris Platanthera bifolia Polypodium vulgare Polystichum aculeatum Polystichum braunii Primula farinosa Pseudorchis albida Scopolia carniolica Selaginella selaginoides Sorbus intermedia Streptopus amplexifolius Tofieldia calyculata Traunsteinera globosa Trollius europaeus s. str. Veratrum lobelianum Gatunki objęte ochroną częściową: Allium ursinum Asarum europaeum Convallaria majalis Frangula alnus Galium odoratum Hedera helix Menyanthes trifoliata Ononis arvensis Primula elatior Ribes nigrum Viburnum opulus Vinca minor 14. ZMIANY WE FLORZE RODZIMEJ W STOSUNKU DO STANU Z POCZĄTKÓW XX WIEKU Wykonane niemal przed stuleciem systematyczne badania Pawłowskiego na obszarze pasma Radziejowej pozwalają w pewnym stopniu na porównanie ówczesnego składu rodzimej flory ze stanem obecnym i zarysowanie głównych tendencji zmian na tym polu. Analiza taka napotyka jednak na poważne ograniczenia natury metodycznej, znacznie zawężające jej zakres. Przede wszystkim, badania Pawłowskiego, jak i wcześniejszych botaników, prowadzone były tradycyjną metodą patrolową, nie wymuszającą na badaczu dokładnej penetracji każdej części eksplorowanego obszaru, a tylko wybranych, potencjalnie najciekawszych i najbardziej typowych florystycznie fragmentów. Ponadto, teren opracowany w „Geobotanicznych stosunkach Sądeczyzny” (PAWŁOWSKI 1925) nie ograniczał się jedynie do pasma Radziejowej, ale obejmował również pasmo Jaworzyny Krynickiej, sporą część Kotliny Sądeckiej oraz fragmenty Beskidu Wyspowego, co przy ograniczeniach czasowych nie pozwalało na dokładną eksplorację całego obszaru. Poza tym, większość różnic florystycznych między obrazem flory rodzimej z początków XX. stulecia, a stanem obecnym dotyczy gatunków rzadkich i bardzo rzadkich, znanych z pojedynczych stanowisk, trudnych do odnalezienia. Biorąc powyższe zastrzeżenia pod uwagę, wydaje się, że znaczna część odnotowanych różnic nie wynika z faktycznych zmian we florze, jakie nastąpiły w okresie dzielącym badania Pawłowskiego od przeprowadzonych ostatnio, ale ze specyfiki metodyki badań florystycznych i jej ograniczeń – nie jest możliwe pełne poznanie flory tak znacznego obszaru, a zwłaszcza taksonów skrajnie rzadkich, w trakcie kilkuletnich badań terenowych. Jeszcze trudniejsze jest oszacowanie ewentualnych zmian liczebności poszczególnych gatunków w porównywanym okresie czasu ze względu na niedostatek danych literaturowych w tym zakresie. W trakcie ostatnich badań na omawianym obszarze odnotowano około 120 rodzimych gatunków, dotąd niestwierdzonych w paśmie Radziejowej. Prawdopodobnie tak znaczna ilość nowych gatunków dla tego obszaru jest konsekwencją zastosowania podczas badań metody kartogramowej, której efektem jest dokładniejsza eksploracja terenu badań. Równocześnie nie udało się potwierdzić występowania około 50 gatunków rodzimych, podawanych przez wcześniejszych badaczy. Część z tych taksonów prawdopodobnie wyginęła, gdyż nie była notowana nawet przez Pawłowskiego, mimo precyzyjnej lokalizacji ich stanowisk, jak w przypadku Potentilla alba na Bryjarce. Pewne gatunki z tej grupy to rośliny bardzo rzadkie, niepozorne, znane z pojedynczych stanowisk, jak np. Botrychium matricariifolium czy Botrychium multifidum. Ich nieobecność we współczesnym obrazie flory nie musi wynikać z zaniku stanowisk, a jedynie jest efektem trudności w odnalezieniu tych gatunków. Jednak mimo wyżej zasygnalizowanych problemów, utrudniających rozeznanie co do faktycznych zmian w składzie rodzimej flory w analizowanym okresie, jest pewna grupa gatunków, przy których można z większym prawdopodobieństwem określić rzeczywiste zmiany ich liczebności w stosunku do stanu z początku XX. wieku. Są to niektóre z gatunków właściwych dla wyżej położonych siedlisk otwartych, w paśmie Radziejowej związanych z łąkami i śródleśnymi polanami w piętrach reglowych. W celu obrazowego przedstawienia rozmieszczenia tych taksonów za czasów badań Pawłowskiego, posłużono się poniżej cytatami z „Geobotanicznych stosunków Sądeczyzny” (PAWŁOWSKI 1925), dotyczącymi kilku wybranych gatunków z tej grupy: Botrychium lunaria – „Po łąkach w niższej i wyższej kr. górskiej (…) częsty po szczyty” Coeloglossum viride – „Po łąkach i w lasach części połudn. rozpowszech.” Gentianella lutescens subsp. lutescens – „Jedna z najczęstszych i najbardziej charakterystycznych roślin łąkowych gór części połudn.” Pseudorchis albida – „Po łąkach i halach w wyższej części kr. górskiej. W pasmie Radziejowej rozpowsz.” Sagina saginoides – „Hale górskie, zwykle dopiero w wyższej kr. górskiej, rozpowszechniony.” Tak więc, jeszcze początkiem XX. stulecia wszystkie powyższe taksony nie były rzadko spotykane. Natomiast w trakcie ostatnich badań spośród wymienionych wyżej gatunków odnotowano jedynie Coeloglossum viride i to tylko na jednym stanowisku. Mimo intensywnych poszukiwań, pozostałych gatunków nie stwierdzono, podobnie jak kilku innych roślin łąkowych i murawowych notowanych przez Pawłowskiego, jak np. Orchis morio czy Selaginella selaginoides. Z jednym wyjątkiem, żaden z tych taksonów nie widnieje w żadnym z kilkuset zdjęć fitosocjologicznych ZARZYCKIEGO (2008), wykonanych w zbiorowiskach łąkowych pasma Radziejowej. Prawdopodobnie część z tych gatunków wyginęła w tej części Beskidów, bądź znacznie zmniejszyła swą liczebność i areał występowania. Przyczynami tak gwałtownego regresu niektórych składników flory łąkowej może być z jednej strony znaczne zmniejszenie powierzchni zajmowanej przez te zbiorowiska na omawianym terenie, a zwłaszcza w wyższych położeniach, w stosunku do stanu z początków ubiegłego stulecia, z drugiej zaś niekorzystne tendencje w użytkowaniu tych powierzchni, skutkujące niepożądanymi zmianami ich struktury gatunkowej. O zmniejszaniu się areałów użytków zielonych w obrębie pasma Radziejowej świadczy choćby fotografia wykonana w okolicach Krościenka początkiem XX. stulecia, zawarta w pracy KOPERA (2005). Przedstawia ona praktycznie bezleśne, południowo-zachodnie zbocza grzbietów nad Krościenkiem, które obecnie niemal w całości zajmują zwarte lasy bukowe. Ówczesne odlesienie tej części Beskidów wynikało z prowadzenia dość rabunkowej gospodarki leśnej, o czym świadczą następujące dane: w roku 1923 spławiono doliną Dunajca 1364 tony drewna z okolic Krościenka, 2404 tony ze Szczawnicy i aż 3084 tony z Zabrzeży (ORMICKI 1927). Jak podaje KOWALSKA-LEWICKA (1980) akcję zalesiania nieużytków i mało wartościowych pastwisk podjęto na tym terenie w latach 60. XX wieku. Pośrednim dowodem na to zjawisko są również notowania PAWŁOWSKIEGO (1925), lokalizujące stanowiska gatunków łąkowych w miejscach, które współcześnie zajmują kilkudziesięcioletnie drzewostany. Poza spadkiem udziału siedlisk otwartych w piętrach reglowych pasma, inną niekorzystną tendencją jest zaniechanie bądź ograniczenie użytkowania wciąż istniejących płatów łąk i polan. Wskutek tego wiele z nich znajduje się obecnie w różnych stadiach sukcesyjnych, co znacząco zmniejsza ich bogactwo florystyczne i eliminuje wiele rzadkich taksonów. Przykładowo Hala Skałka do I wojny światowej była wykorzystywana jako miejsce wypasu wołów, a następnie służyła jako pastwisko dla owiec (KOWALSKA-LEWICKA 1980). Od wielu lat nie spełnia już tej roli – sporą jej część zalesiono, a pozostałą zajmują borówczyska, zarastające stopniowo świerkiem. Podobna sytuacja występuje w innych miejscach. Jedyna forma zorganizowanego pasterstwa utrzymała się na południowych stokach pasma, między Szlachtową a Jaworkami, gdzie na granicy z Małymi Pieninami górale z Podhala na dawnych terenach Rusinów Szlachtowskich wypasają jeszcze kilka tysięcy owiec rocznie (JAGUŚ & RZĘTAŁA 2000). W innych fragmentach badanego obszaru wypas prowadzony jest indywidualnie i na niewielką skalę przez mieszkańców wyżej położonych osiedli. Podsumowując, trudno jednoznacznie zinterpretować obserwowane różnice między obrazem flory rodzimej pasma Radziejowej zarysowanym przez PAWŁOWSKIEGO (1925), a jej obecnym stanem. Większość z nich jest prawdopodobnie efektem niedoskonałości metodyki badań florystycznych, a tylko część wynika z faktycznych zmian składu florystycznego terenu badań. Szczególnie negatywne zmiany dotyczą flory zbiorowisk łąkowych, co wiąże się ze spadkiem udziału powierzchni tych siedlisk na omawianym obszarze oraz zaprzestaniem użytkowania wielu ich fragmentów, prowadzącym do spadku różnorodności florystycznej w ich obrębie. 15. FLORA SYNANTROPIJNA Analizę flory synantropijnej oparto na geograficzno-historycznej klasyfikacji roślin synantropijnych zawartej w pracy KORNASIÓW (2002). W trakcie badań szczególną uwagę poświęcono gatunkom synantropijnym obcego pochodzenia trwale zadomowionym, czyli metafitom. Przy klasyfikacji gatunków do poszczególnych kategorii roślin synantropijnych wykorzystano opracowania ZAJĄCA (1979, 1983, 1987a, 1987b, 1988) dotyczące archeofitów, a także ZAJĄCA i in. (1988) oraz TOKARSKIEJ-GUZIK (2005) na temat kenofitów. Ryc. 29. Udział procentowy zadomowionych antropofitów w całości flory pasma Radziejowej Łącznie w granicach obszaru poddanego badaniom odnotowano 171 gatunków metafitów, co stanowi 16,8 % całości flory (Ryc. 29). Jest to wartość bardzo zbliżona do uzyskanych w innych pasmach beskidzkich dla tej grupy roślin (KORNAŚ 1955; STUCHLIKOWA & STUCHLIK 1962; TOWPASZ 1974; SZEWCZYK 2000b; BARTOSZEK 2003). Wskaźnik stopnia synantropizacji flory w ujęciu zaproponowanym przez KORNASIA (1977), rozumiany jako suma archeofitów i kenofitów, wynosi 171, natomiast wskaźnik stopnia modernizacji flory (stosunek kenofity/archeofity) ma wartość 0,84 i jest znacznie wyższy niż w Beskidzie Wyspowym (SZEWCZYK 2000), czy na Pogórzu Strzyżowskim (TOWPASZ 1990). Jest to nieco zaskakujące i wskazuje na znaczną podatność obszaru badań na kolonizację przez nowe gatunki synantropijne. Prawdopodobnie wpływa na to stosunkowo łatwa dostępność niższych położeń badanego terenu dla gatunków z tej grupy wskutek przebiegu u jego granic rozległych dolin Dunajca i Popradu. Dodatkowym czynnikiem sprzyjającym kolonizacji jest lokalizacja u zbiegu tych dolin głównego ośrodka miejskiego – Starego Sącza z dobrze rozwiniętą infrastrukturą drogową, a w dolinie Popradu także kolejową. Ryc. 30. Sumaryczne rozmieszczenie trwale zadomowionych antropofitów w pasmie Radziejowej Sumaryczne rozmieszczenie antropofitów trwale zadomowionych na badanym terenie przedstawia rycina 30. Koncentrują się one w obrębie Kotliny Sądeckiej, skąd wzdłuż dolin Dunajca i Popradu przenikają w niższe położenia pasma Radziejowej. Liczba gatunków metafitów gwałtownie spada wraz ze wzrostem wysokości n. p. m., stąd też powyżej granicy piętra pogórza występuje około czterokrotnie mniej gatunków, niż w najniższych położeniach analizowanego obszaru (Ryc. 31). Dające się zaobserwować na wykresie pewne nieregularności w liczbie metafitów w wyższych położeniach wskazują raczej na to, że czynnikiem bezpośrednio ograniczającym ich obecność jest nie wysokość i związane z nią warunki klimatyczne, a brak odpowiednich siedlisk, zarówno ruderalnych, jak i segetalnych. Zagadnienie to bardziej szczegółowo potraktowano przy omawianiu archeofitów. Ryc. 31. Rozmieszczenie pionowe zadomowionych antropofitów w pasmie Radziejowej Wśród metafitów dominują archeofity, stanowiące ponad połowę trwale zadomowionych gatunków antropofitów. Wzajemny stosunek procentowy poszczególnych kategorii roślin synantropijnych obcego pochodzenia (za wyjątkiem diafitów) prezentuje rycina 32. Są one omówione w dalszej części pracy. Ryc. 32. Rozkład procentowy poszczególnych kategorii zadomowionych antropofitów w pasmie Radziejowej 15. 1. Charakterystyka poszczególnych grup roślin synatropijnych 15. 1. 1. Archeofity Archeofity stanowią zdecydowanie najliczniejszą grupę wśród roślin synantropijnych – łącznie w granicach analizowanego obszaru odnotowano 93 gatunki z tej kategorii. Skupiają się one głównie na terenie Kotliny Sądeckiej oraz w niższych położeniach pasma Radziejowej, zwłaszcza wzdłuż dolin Dunajca i Popradu (Ryc. 33). Dominują wśród nich taksony związane ze zbiorowiskami segetalnymi, znacznie niższy udział mają gatunki przywiązane wyłącznie do siedlisk ruderalnych. Te drugie spotyka się przede wszystkim w dolinie Popradu, co wiąże się bezpośrednio z przebiegającą tamtędy linią kolejową. Dotyczy to szczególnie takich gatunków, jak Bromus sterilis, Bromus tectorum, Digitaria ischemum, Digitaria sanguinalis i Papaver dubium, które występują głównie lub wyłącznie na stacjach kolejowych i torowiskach. Ryc. 33. Sumaryczne rozmieszczenie archeofitów w pasmie Radziejowej W miarę wzrostu wysokości n. p. m. liczba gatunków archeofitów wyraźnie maleje, toteż większość taksonów nie przekracza piętra pogórza (Ryc. 34). Zaobserwowane na wykresie nieregularności w zależności między liczbą gatunków, a wysokością n. p. m. sugerują, że dla znacznej liczby taksonów z tej grupy czynnikiem ograniczającym nie są warunki klimatyczne, związane ze wzrostem wysokości, a brak odpowiednich siedlisk w wyższych położeniach. Stąd też w przedziale wysokościowym 950-1000 m n. p. m., zupełnie pozbawionym pól uprawnych, odnotowano kilkakrotnie mniej gatunków archeofitów, niż w przedziale 1000-1050 m n. p. m., gdzie znajdują się najwyżej położone w pasmie Radziejowej uprawy polne, zlokalizowane na Hali Konieczna. Z tych samych powodów górna granica występowania pionowego w przypadku archeofitów zbiorowisk segetalnych przeciętnie jest położona dużo wyżej, niż dla taksonów z tej grupy spotykanych wyłącznie na siedliskach ruderalnych, nie sięgających tak wysoko jak uprawy polowe. Ryc. 34. Rozmieszczenie pionowe archeofitów w pasmie Radziejowej Poniższa lista zawiera wszystkie gatunki archeofitów odnotowane w granicach terenu poddanego badaniom. Agrostemma githago Anagallis arvensis Anchusa officinalis Anthemis arvensis Anthemis cotula Apera spica-venti Aphanes arvensis Armoracia rusticana Atriplex nitens Avena fatua Avena strigosa Ballota nigra Bromus arvensis Bromus secalinus Bromus sterilis Bromus tectorum Capsella bursa-pastoris Carduus acanthoides Centaurea cyanus Chamomilla recutita Chenopodium bonus-henricus Chenopodium ficifolium Chenopodium hybridum Cichorium intybus Consolida regalis Cuscuta epilinum Descurainia sophia Digitaria ischaemum Digitaria sanguinalis Echinochloa crus-galli Euphorbia exigua Euphorbia helioscopia Euphorbia peplus Fallopia convolvulus Fumaria officinalis Fumaria schleicheri Geranium dissectum Geranium pusillum Hordeum murinum Hyoscyamus niger Lactuca serriola Lamium album Lamium amplexicaule Lamium purpureum Lathyrus tuberosus Leonurus cardiaca Lepidium campestre Lepidium ruderale Lithospermum arvense Lolium remotum Lolium temulentum Malva alcea Malva crispa Malva neglecta Malva sylvestris Matricaria maritima subsp. inodora Melandrium album Myosotis arvensis Nepeta cataria Neslia paniculata Odontites verna Onopordum acanthium Papaver dubium Papaver rhoeas Pastinaca sativa s. str. Pisum sativum subsp. arvense Raphanus raphanistrum Reseda luteola Rhinanthus alectorolophus subsp. buccalis Scleranthus annuus Senecio vulgaris Setaria pumila Setaria viridis Sherardia arvensis Silene gallica Sinapis arvensis Sisymbrium officinale Solanum nigrum Sonchus asper Sonchus oleraceus Spergula arvensis Thlaspi arvense Urtica urens Valerianella dentata Verbena officinalis Veronica arvensis Veronica polita Veronica triphyllos Vicia hirsuta Vicia sativa Vicia tetrasperma Vicia villosa Viola arvensis 15. 1. 2. Kenofity W granicach badanego terenu odnotowano 78 gatunków kenofitów o różnym stopniu zadomowienia. Koncentrują się one głównie w obrębie większych miejscowości, leżących na obrzeżach analizowanego obszaru, w szczególności w okolicach Starego Sącza, Krościenka nad Dunajcem, Szczawnicy i Piwnicznej, natomiast bardzo nielicznie występują w centralnej części pasma Radziejowej (Ryc. 35). Zdecydowana większość w zasięgu pionowym nie przekracza granicy piętra pogórza, a powyżej 1000 m n. p. m. spotyka się tylko pojedyncze gatunki, skupiające się głównie przy schronisku turystycznym na Przehybie (Ryc. 36). Szczegółową charakterystykę poszczególnych grup kenofitów zamieszczono poniżej. Ryc. 35. Sumaryczne rozmieszczenie kenofitów w pasmie Radziejowej Ryc. 36. Rozmieszczenie pionowe kenofitów w pasmie Radziejowej 15. 1. 2. 1. Holoagriofity Do holoagriofitów zaliczono 10 gatunków. Przeważają wśród nich gatunki drzewiaste, występujące głównie w lasach piętra pogórza, w szczególności w zbiorowiskach łęgowych. Spośród wszystkich odnotowanych holoagriofitów piętro pogórza wyraźnie przekracza jedynie Impatiens parviflora, zdecydowanie najpospolitszy takson z tej grupy. Pełną listę holoagriofitów umieszczono poniżej. Aesculus hippocastanum Elodea canadensis Fraxinus pennsylvanica Impatiens parviflora Malus domestica Populus xcanadensis Quercus rubra Ribes rubrum Sedum album Solidago gigantea 15. 1. 2. 2. Hemiagriofity Status hemiagriofita w obrębie badanego terenu przypisano 24 gatunkom. Większość z nich w rozmieszczeniu pionowym ograniczona jest do piętra pogórza, a tylko pojedyncze taksony przekraczają wysokość 1000 m n. p. m., jak Epilobium ciliatum i Juncus tenuis. Wśród pozostałych dominują taksony związane ze zbiorowiskami łęgowymi, szczególnie z płatami silnie zaburzonymi. Niektóre gatunki wykazują tendencje do ekspansji. Dotyczy to szczególnie Acer negundo, Heracleum sosnowskyi s. l. i Impatiens grandulifera. Należy się spodziewać, że w niedalekiej przyszłości wiele taksonów z tej kategorii może osiągnąć status holoagriofita. Poniżej wymieniono wszystkie gatunki z tej grupy. Acer negundo Acorus calamus Bidens frondosa Echinocystis lobata Echinops sphaerocephalus Epilobium ciliatum Erigeron annuus Helianthus tuberosus Heracleum sosnowskyi s. l. Impatiens grandulifera Juglans regia Juncus tenuis Lolium multiflorum Lysimachia punctata Medicago sativa s. str. Medicago xvaria Onobrychis viciifolia Padus serotina Parthenocissus inserta Petrorhagia saxifraga Populus xberolinensis Robinia pseudoacacia Rudbeckia laciniata Veronica filiformis 15. 1. 2. 3. Epekofity Epekofity stanowią najliczniejszą grupę spośród kenofitów, gdyż zaliczono tutaj 44 gatunki. Większość z nich to taksony rzadkie w granicach badanego terenu, znane z pojedynczych stanowisk. Gatunki szerzej rozprzestrzenione, zarówno pod względem rozmieszczenia poziomego, jak i pionowego są nieliczne. Należy do nich niewątpliwie Galinsoga ciliata, a w mniejszym stopniu Conyza canadensis, Veronica persica i Vicia dasycarpa. Dominują taksony związane z siedliskami ruderalnymi. Miejscem o największej koncentracji epekofitów w obrębie badanego obszaru są okolice Starego Sącza, szczególnie zaś centrum tego miasta wraz z dworcem kolejowym. W pobliżu budynku dworca, na peronach i torowiskach znajdują się jedyne znane na badanym terenie stanowiska dla wielu taksonów z tej kategorii. Tylko tam odnotowano występowanie takich gatunków, jak Amaranthus blitoides, Kochia scoparia, Portulaca oleracea czy Senecio vernalis. Prawdopodobnie to z tego miejsca rozpoczyna się ekspansja wielu gatunków z tej grupy wzdłuż szlaków komunikacyjnych w głąb pasma Radziejowej i obszarów przyległych. W siedliskach segetalnych epekofity spotyka się dość często, ale zestaw występujących tam gatunków jest bardzo ubogi. Najpowszechniej towarzyszą uprawom Galinsoga ciliata, Galinsoga parviflora, Oxalis fontana, Veronica persica i Vicia dasycarpa, a bardzo rzadko Datura stramonium i Sinapis alba. W większości przypadków taksony te na omawianym terenie nie są ściśle przywiązane do siedlisk segetalnych, ale równie często występują w zbiorowiskach ruderalnych. Amaranthus blitoides Amaranthus chlorostachys Amaranthus lividus Amaranthus retroflexus Ambrosia artemisiifolia Aster lanceolatus Aster novi-belgii Aster xsalignus Bromus carinatus Bunias orientalis Cardaria draba Chamomilla suaveolens Chenopodium strictum Conyza canadensis Datura stramonium Diplotaxis muralis Elsholtzia ciliata Eragrostis minor Galinsoga ciliata Galinsoga parviflora Geranium pyrenaicum Kochia scoparia Lupinus polyphyllus Lycium barbatum Malva moschata Oenothera canovirens Oenothera fallax Oenothera glazioviana Oenothera hoelscheri Oenothera paradoxa Oxalis corniculata Oxalis fontana Portulaca oleracea subsp. oleracea Reynoutria japonica Reynoutria sachalinensis Senecio vernalis Sinapis alba Sisymbrium loeselii Solidago canadensis Tanacetum parthenium Veronica peregrina Veronica persica Vicia dasycarpa Vicia grandiflora 15. 1. 3. Diafity Tej grupie antropofitów w trakcie badań nie poświęcono większej uwagi, stąd też uzyskane dane są bardzo fragmentaryczne. Większość przedstawionych tu gatunków zlokalizowano na pojedynczych stanowiskach, rozproszonych głównie w niższych położeniach omawianego obszaru, a przeważają wśród nich ergazjofigofity. Listę odnotowanych taksonów podano poniżej. Aconitum xcammarum Anethum graveolens Cornus sericea Cuscuta cesatiana Erucastrum gallicum Galeopsis segetum Linum usitatissimum Phacelia tanacetifolia Ptelea trifoliata Spiraea xpseudosalicifolia 15. 1. 4. Apofity Definicję apofita jako gatunku rodzimego, trwale zadomowionego na siedliskach antropogenicznych, przyjęto za KORNASIEM (1977). Ograniczono jednak jej zakres, uwzględniając w poniższej liście tylko te gatunki, które na badanym terenie występują jedynie lub w większości przypadków w zbiorowiskach antropogenicznych, określane przez HOLUBA i JIRÁSKA (1967) jako makroautapofity (cyt. za ZAJĄC & ZAJĄC 1992). Listę apofitów w tym rozumieniu umieszczono poniżej. Sporządzenie pełnej listy apofitów wiązałoby się z koniecznością uwzględnienia na niej znacznej części rodzimej flory oraz uszczegółowienia obserwacji terenowych. Arctium lappa Arectium minus Centaurea stoebe Chenopodium polyspermum Cruciata laevipes Erodium cicutarium Galeopsis bifida Glechoma hederacea Gnaphalium uliginosum Mentha arvensis Plantago major Poa annua Polygonum amhibium Polygonum aviculare Polygonum lapathifolium Polygonum minus Senecio viscosus Sonchus arvensis Spergularia rubra Stachys palustris Tragopogon dubius Tragopogon pratensis 15. 2. Zmiany we florze synantropijnej pasma Radziejowej w przeciągu ostatniego stulecia Przeprowadzone w latach 1917-1921 florystyczne badania Pawłowskiego na terenie pasma Radziejowej umożliwiają choćby pobieżne porównanie ówczesnego składu flory synantropijnej obcego pochodzenia z obecnym jej obrazem. Tym samym pozwalają na przedstawienie przynajmniej w ogólnych zarysach kierunku zmian, którym ulegała w przeciągu ostatniego stulecia. Zanim jednak zaprezentowane zostaną główne cechy tego procesu, należy zdać sobie sprawę z ograniczeń, jakim podlega niniejsza analiza. Po pierwsze, badania Pawłowskiego obejmowały swoim zakresem dużo większy obszar i prowadzone były według innej metodyki, która nie wymusza na badaczu w takim zakresie, jak metoda kartogramu dokładnej penetracji każdego fragmentu terenu. Stąd też obraz flory synantropijnej wynikający z badań Pawłowskiego może być w pewnym trudnym do oszacowania stopniu niepełny. Po drugie, w przeciągu niemal stulecia, które upłynęło od systematycznych badań Pawłowskiego, aż do ostatnich lat na obszarze pasma nie przeprowadzono żadnych florystycznych badań na większą skalę. Nie jest więc możliwe stopniowe prześledzenie zmian, którym ulegała flora synantropijna pasma w kolejnych dziesięcioleciach, a jedynie zestawienie obecnego jej obrazu ze stanem zakreślonym przez Pawłowskiego. Mając na uwadze powyższe zastrzeżenia, można przedstawić w kilku punktach ogólny obraz zmian między składem gatunków synantropijnych z początku XX. wieku, a stanem współczesnym. Po pierwsze, flora synantropijna badanego terenu w przeciągu minionego stulecia uległa znacznemu wzbogaceniu. Niemal połowa obecnie występujących, zadomowionych antropofitów nie została odnotowana przez Pawłowskiego (Ryc. 37). Z kolei tylko kilka gatunków z tej grupy, zasiedlających pasmo w czasach badań Pawłowskiego, nie zostało potwierdzonych w trakcie ostatnich badań. Po drugie, wśród nowych dla obszaru gatunków antropofitów, niestwierdzonych w poprzednich badaniach, zdecydowanie dominują kenofity (Ryc. 38). Prawdopodobnie są to w dużym stopniu gatunki przybyłe na ten obszar w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Proces ten jest łatwo wytłumaczalny, gdy się uwzględni gwałtowny wzrost stopnia osadnictwa na obrzeżach i w głębi pasma, szybki rozwój sieci i infrastruktury drogowej oraz fakt, że wśród kenofitów zasiedlających omawiany obszar większość stanowią gatunki związane z siedliskami ruderalnymi. Natomiast w grupie gatunków synantropijnych, których występowania nie udało się potwierdzić w trakcie ostatnich badań, znajdują się wyłącznie archeofity. Wszystkie te taksony to rośliny rzadkie, wcześniej notowane były tylko na pojedynczych stanowiskach. Ich brak we współczesnej florze tego terenu może więc wynikać zarówno z zaniku stanowisk, jak i niedostatecznie dokładnej penetracji obszaru badań. Ryc. 37. Rozkład procentowy i liczbowy zadomowionych antropofitów w zależności od okresu notowania w pasmie Radziejowej Ryc. 38. Stosunek procentowy i liczbowy nowych gatunków zadomowionych antropofitów dla pasma Radziejowej Poza analizą składu florystycznego i jego różnic w porównywanych momentach czasowych, odrębnym zagadnieniem jest zmiana kategorii zadomowienia poszczególnych kenofitów. Jest to kwestia dużo trudniejsza do analizy ze względu na skąpą ilość przydatnych informacji. Można jedynie przestudiować pod tym kątem nieliczne przykłady i na ich podstawie wysnuć ogólniejsze wnioski. Tak więc, według PAWŁOWSKIEGO (1925) Bromus tectorum, Cardaria draba, Diplotaxis muralis i Eragrostis minor to gatunki niezadomowione, związane wyłącznie z torowiskami. Obecnie jednak należy im przyznać status gatunku w pełni zadomowionego – epekofita, gdyż mimo upływu niemal wieku wciąż są notowane na terenie badań, a niektóre nawet znacznie poszerzyły swój zakres występowania. Z kolei Impatiens parviflora wymieniany jest przez PAWŁOWSKIEGO (1925) jako roślina ruderalna. W latach 50. ubiegłego wieku pochodzą pierwsze obserwacje z obszaru Beskidu Sądeckiego na temat wnikania tego taksonu w obręb zbiorowisk leśnych, zwłaszcza w miejscach silnie zniekształconych (KORNAŚ & MEDWECKA-KORNAŚ 1957). Obecnie jest on szeroko rozpowszechniony w lasach liściastych niższych położeń pasma, przekraczając znacznie wysokość 700 m n. p. m. Gatunek ten w czasach badań Pawłowskiego funkcjonował jako epekofit, podczas gdy współcześnie osiągnął już stadium holoagriofita. Nieco odmienny jest przypadek gatunków z rodzaju Galinsoga. PAWŁOWSKI (1925) podaje z nielicznych stanowisk jedynie Galinsoga parviflora. Galinsoga ciliata po raz pierwszy odnotowana została przez KORNASIÓW (1957) w Starym Sączu i Rytrze. Obecnie oba gatunki są szeroko rozpowszechnione, zwłaszcza w niższych położeniach, a Galinsoga ciliata jest nawet bardziej pospolita. Jednak mimo tak znaczącej ekspansji terytorialnej, nie zmienił się status obu taksonów na badanym terenie. Podobnie jak za czasów badań Pawłowskiego, są one epekofitami. Reasumując, flora synantropijna omawianego terenu uległa znacznym przemianom w przeciągu ostatniego stulecia. Znacznie wzrosła liczba zadomowionych antropofitów, szczególnie zwiększyła się ilość kenofitów. Niewielka jest liczba taksonów, których występowania nie udało się potwierdzić – wśród nich są wyłącznie archeofity. Na bazie nielicznych przykładów można przypuszczać, że wśród kenofitów wiele taksonów wciąż rozszerza swój zasięg na badanym obszarze, a niektóre w ciągu ubiegłego stulecia zmieniły swą kategorię, zasiedlając siedliska półnaturalne lub naturalne. Mimo obserwowanych zmian, wciąż dominującą grupą roślin synantropijnych są archeofity (por. Ryc. 32). Jeśli jednak obserwowane trendy zostaną utrzymane, to wydaje się wielce prawdopodobne, że w przeciągu najbliższych dziesięcioleci ilość gatunków kenofitów będzie wzrastać i staną się one najliczniejszą kategorią roślin synantropijnych obcego pochodzenia, a niektóre z nich osiągną wyższy niż obecnie stopień zadomowienia. 16. MIEJSCE PASMA RADZIEJOWEJ W GEOBOTANICZNYM PODZIALE POLSKICH KARPAT 16. 1. Porównanie flory rodzimej pasma Radziejowej z obszarami sąsiednimi W celu porównania rodzimej flory badanego obszaru z sąsiadującymi pasmami beskidzkimi wykorzystano wymienione poniżej dane literaturowe oraz materiały niepublikowane. Analizą porównawczą objęto obszar Gorców (KORNAŚ 1957, 1963, 1966, 1975, 1987; SKOWROŃSKA 1965; DUBIEL 1969; KOZAK 2007), uwzględniając przy tym ich wewnętrzny podział geobotaniczny zaproponowany przez KORNASIA (1955), Beskidu Wyspowego (TOWPASZ 1974, 1975; SZEWCZYK 2000b) oraz pasma Jaworzyny Krynickiej w Beskidzie Sądeckim (PAWŁOWSKI 1925; TYC 2010 npbl). W sumie przy analizie uwzględniono 1045 rodzimych gatunków. Z uwagi na jej wybitną odmienność florystyczną, pominięto florę Pienin. Niepodobieństwa pomiędzy poszczególnymi florami obliczono na podstawie wzoru Jaccarda o postaci: D = 1 gdzie: a – liczba gatunków wspólnych dla porównywanych flor; b – liczba gatunków we florze1; c – liczba gatunków we florze 2. Do grupowania użyto metody nieważonej pary-grupy z wykorzystaniem średnich arytmetycznych (UPGMA). Obliczenia wykonano przy użyciu programu SYN-TAX 2000. W efekcie otrzymano dendrogram przedstawiony na rycinie 39. Flora pasma Radziejowej wykazuje największe podobieństwo z florą Beskidu Wyspowego, a w dalszej kolejności z pasmem Jaworzyny Krynickiej. Wyniki te dobrze korespondują z obecnym ujęciem geobotanicznym tych terenów – wszystkie, za wyjątkiem fragmentu Beskidu Wyspowego, znajdują się w granicach podokręgu Sądeckiego. Z kolei najbardziej odmienna w stosunku do obszaru objętego badaniami jest flora Gorców, których znaczna część należy do odrębnej jednostki geobotanicznej – Podokręgu Śląsko-Babiogórskiego. Głównej przyczyny tak znacznego podobieństwa między pasmem Radziejowej a Beskidem Wyspowym należy upatrywać w tym, że granica obu tych obszarów na znacznym odcinku przebiega doliną Dunajca, która charakteryzuje się znaczną specyficznością florystyczną. Z jednej strony tworzą ją gatunki górskie wędrujące tą doliną z Tatr i Pienin, a niespotykane w innych rejonach beskidzkich, z drugiej zaś taksony niżowe wnikające w Karpaty między innymi za jej pośrednictwem. Wiele z nich to gatunki związane z siedliskami wodnymi i szuwarowymi, rzadko występującymi w wyższych partiach Beskidów. Ryc. 39. Porównanie flory pasma Radziejowej z sąsiednimi pasmami beskidzkimi: JA – pasmo Jaworzyny Krynickiej; LU – pasmo Lubania; RA – pasmo Radziejowej; TU – pasmo Turbacza; WY – Beskid Wyspowy 16. 2. Przynależność geobotaniczna Według podziału geobotanicznego Polski (PAWŁOWSKI 1972) przynależność geobotaniczna badanego obszaru przedstawia się następująco: Prowincja: Środkowoeuropejska Górska Podprowincja: Karpacka Dział: Karpaty Zachodnie Okręg: Beskidy Podokręg: Sądecki Jedną z głównych cech flory pasma Radziejowej, decydującą o geobotanicznym usytuowaniu tego obszaru, jest obecność taksonów w różnym stopniu związanych z Karpatami. Podobnie jak w większości pasm beskidzkich, brak tu zupełnie właściwych mu endemitów. Spośród subendemitów ogólnokarpackich występują powszechnie Dentaria glandulosa i Symphytum cordatum, zaś nieco rzadziej Petasites kablikianus. Nieco liczniejsza jest grupa gatunków zachodniokarpackich, do których należą Bellidiastrum michelii, Centaurea oxylepis, Crocus scepusiensis, Euphorbia dulcis, Galium rotundifolium, Luzula luzulina, Potentilla pusilla. Uboższa jest flora taksonów wschodniokarpackich, z których odnotowano Aposeris foetida, Carex ornithopoda, Carex transsilvanica, Cerastium sylvaticum, Scopolia carniolica i Symphytum cordatum. Podokręg Sądecki wyróżniono między innymi ze względu na obecność licznych roślin południowych, w większości kserotermicznych, które skolonizowały ten obszar wykorzystując przełomowe doliny Dunajca i Popradu. Wykonane badania potwierdziły znaczącą obecność we florze pasma Radziejowej przedstawicieli tej grupy i pozwoliły na poznanie dokładnego rozmieszczenia tych roślin. Zaliczają się do nich następujące taksony: Anthemis tinctoria, Bupleurum falcatum, Laserpitium latifolium, Lithospermum officinale, Melica transsilvanica, Nepeta pannonica oraz niektóre rośliny górskie, jak Calamagrostis pseudophragmites, Calamagrostis varia i Cardaminopsis arenosa subsp. borbasii. Co prawda, wskutek ostatnich badań znaleziono w granicach pasma Radziejowej nieznane dotąd z tego terenu gatunki właściwe dla Podokręgu Śląsko-Babiogórskiego, jak Crocus scepusiensis, Trientalis europaea i Viola palustris, jednak występują one tylko na pojedynczych stanowiskach, a stanowisko Crocus scepusiensis może być efektem celowego nasadzenia. Innym, istotnym rysem flory tego terenu jest obecność lokalnej granicy zasięgowej niektórych taksonów górskich, wykazujących dysjunkcję śródkarpacką, które poza pojedynczymi stanowiskami w sąsiednim paśmie Jaworzyny, pojawiają się ponownie dopiero w Karpatach Wschodnich. W ten sposób wygląda rozmieszczenie Athyrium distentifolium, Calamagrostis varia, Geum montanum, Hypochoeris uniflora, Selaginella selagnoides, Senecio subalpinus, Viola bifora. Omawiany obszar jest wewnętrznie dość jednolity. Obserwowane różnice między poszczególnymi fragmentami są nieznaczne i uwarunkowane lokalnymi czynnikami środowiskowymi, jak podłoże geologiczne czy bliskie sąsiedztwo grupy górskiej o odmiennej florze (np. w przypadku południowo-zachodnich partii graniczących z Pieninami). Wyraźniejsze różnice florystyczne występują jedynie w północno-wschodniej części badanego terenu, geograficznie wchodzącej w zakres Kotliny Sądeckiej. Wyróżnia się ona negatywnie całkowitym brakiem gatunków wysokogórskich oraz znikomym udziałem pozostałych górskich taksonów. Z kolei we fragmencie tym spotyka się liczne gatunki wodne i szuwarowe, z których wiele nie występuje w innych częściach badanego terenu. Pozostałe odmienności we florze wynikają ze znacznie silniejszej antropopresji w jego obrębie, przejawiającej się dużo większym udziałem antropofitów obcego pochodzenia, szczególnie zaś kenofitów. Wymienione różnice zaznaczają się najbardziej intensywnie, gdy porównuje się z górską częścią pasma Radziejowej najniżej położone fragmenty Kotliny Sądeckiej, zlokalizowane w pobliżu ujścia Popradu do Dunajca, niedaleko Starego Sącza. Obejmują one od zachodu rejon wsi Gaboń w dolinie Dunajca, zaś doliną Popradu sięgają po Barcice. Reszta Kotliny Sądeckiej, mająca charakter połogich wzgórz o wysokości 400-500 m n. p. m., stanowiących płynne przejście między górską częścią pasma, a najniżej zlokalizowanymi obszarami kotliny, ma charakter przejściowy. Występują tu cechy właściwe obu wcześniej wymienionym obszarom, choć w dużo słabszym natężeniu niż w każdym z nich. Jednakże rozstrzygnięcie czy odnotowane różnice we florze zasługują na uwypuklenie w postaci wewnętrznego podziału omawianego terenu na odcinki geobotaniczne, wymagałoby podjęcia badań na szerszą skalę, obejmujących całość Kotliny Sądeckiej, której większa część znajduje się już na przeciwległych brzegach Dunajca i Popradu. Reasumując, przeprowadzone ostatnio badania w pełni potwierdziły obserwowane wcześniej prawidłowości geobotaniczne na tym terenie. Niewielkie, sporadyczne odstępstwa nie odgrywają większej roli w całości stosunków geobotanicznych. Zasadnym wydaje się więc utrzymanie dotychczasowej przynależności geobotanicznej omawianego obszaru. Z uwagi na niewielkie różnice florystyczne w jego obrębie, nie zaproponowano podziału na odcinki geobotaniczne. 17. PODSUMOWANIE  Flora pasma Radziejowej, zestawiona na podstawie notowań własnych i danych literaturowych, liczy 1018 gatunków rodzimych i trwale zadomowionych antropofitów. Wśród nich 192 gatunki podano z tego obszaru po raz pierwszy, natomiast nie potwierdzono występowania 66 gatunków notowanych we wcześniejszych badaniach.  Flora górska liczy 127 gatunków, co stanowi 12,5% całości flory. Najliczniejsza jest grupa gatunków reglowych (64 gatunki) i ogólnogórskich (32 gatunki), zaś roślin wysokogórskich (alpejskich i subalpejskich) jest stosunkowo niewiele – łącznie 28 gatunków.  Największe koncentracje gatunków wodnych i szuwarowych znajdują się w obrębie dwóch kompleksów stawów niedaleko Starego Sącza oraz wzdłuż dolin Dunajca i Popradu.  Gatunki torfowiskowe związane są z młakami niskoturzycowymi o bardzo nierównomiernym rozmieszczeniu. Najczęściej rozwijają się one w dolnych granicach piętra dolnoreglowego.  Gatunki leśne związane ze zbiorowiskami grądowymi koncentrują się w niskich położeniach, na stokach opadających ku dolinom Dunajca i Popradu. Z kolei gatunki borowe występują na całym obszarze pasma, najpowszechniej w wyższych położeniach.  Gatunki wapieniolubne skupiają się w niższych położeniach na południowych stokach pasma graniczących z Pieninami, a także w przełomie Dunajca na granicy z Gorcami. Bardzo podobnie wygląda rozmieszczenie gatunków kserotermicznych.  W przełomowym odcinku Dunajca stwierdzono występowanie kilkunastu gatunków roślin wędrujących wzdłuż doliny tej rzeki z innych grup górskich. Najliczniejszą grupę stanowią wśród nich rośliny pienińskie, dużo rzadziej spotyka się taksony tatrzańskie.  Liczną grupę stanowią gatunki chronione i zagrożone w Polsce i/lub w polskiej części Karpat. W granicach terenu badań odnotowano występowanie 93 gatunków prawnie chronionych, 8 gatunków zagrożonych wyginięciem w skali kraju i 19 gatunków zagrożonych wyginięciem w polskiej części Karpat.  Trudno oszacować zmiany w rodzimej florze, jakie zaszły w przeciągu ostatniego stulecia. Prawdopodobnie największe dotyczą gatunków łąkowych, spośród których wielu nie odnotowano, a wiele innych zmniejszyło swoją liczebność.  Flora synantropijna liczy 171 gatunków antropofitów obcego pochodzenia trwale zadomowionych, które stanowią 16,8% całości flory. Wśród nich najliczniejszą grupę tworzą archeofity – 93 gatunki, nieco mniej jest kenofitów – 78 gatunków.  W ciągu ostatniego stulecia udział gatunków synantropijnych we florze pasma Radziejowej systematycznie wzrastał, szczególnie zaś zwiększała się liczba kenofitów.  Przynależność geobotaniczna pasma Radziejowej przedstawia się następująco: Dział – Karpaty Zachodnie, Okręg – Beskidy, Podokręg – Sądecki. BIBLIOGRAFIA ALEXANDROWICZ Z. 2000. Ochrona przyrody nieożywionej i koncepcja jej rozwoju. W: STASZKIEWICZ J.(red.) Przyroda Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Popradzki Park Krajobrazowy, Stary Sącz, s. 309-324. BARTOSZEK W. 2003. Flora i charakterystyka fitogeograficzna Beskidu Makowskiego (polskie Karpaty Zachodnie). Praca doktorska wykonana w Instytucie Botaniki UJ, Kraków, ss. 247. Maszynopis. BERDAU F. 1890. Flora Tatr, Pienin i Beskidu Zachodniego. Kasa im. J. Mianowskiego, Warszawa, ss. IV+827+55. BIAŁECKA K. 1982. Rośliny naczyniowe grupy Pilska w Beskidzie Żywieckim. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell. Prace Bot. 10: 1-149. BRZEŹNIAK E. & CZEMERDA A. 1987. Termiczne uwarunkowania wegetacji roślin uprawnych w Beskidzie Sądeckim. Probl. Zagosp. Ziem Górskich 28: 59-74. BRZEŹNIAK E. & CZEMERDA A. 2000. Klimat. W: STASZKIEWICZ J.(red.) Przyroda Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Popradzki Park Krajobrazowy, Stary Sącz, s. 37-46. BRZEŹNIAK E. & LIMANÓWKA A. 1999. Zmiany temperatury powietrza w Beskidzie Sądeckim w latach 1961-1990. Probl. Zagosp. Ziem Górskich 45: 5-18. BRZEŹNIAK E., CZEMERDA A. & FIJAŁ J. 1984. Opady atmosferyczne w Beskidzie Sądeckim. Probl. Zagosp. Ziem Górskich 25: 7-18. BURTAN J., GOLONKA J. OSZCZYPKO N., PAUL Z., & ŚLĄCZKA A. 1981. Mapa geologiczna Polski 1:200 000, arkusz Nowy Sącz. Instytut Geologiczny, Warszawa. CABALSKA M. 1969. Pradzieje powiatu nowosądeckiego. Rocznik Sądecki 10: 103-143. CIEŚLAK E. & MIREK Z. 1996. Representatives of the Veronica hederifolia group (Scrophulariaceae) in Poland. Fragm. Flor. Geobot. 41(2): 935-952. DĄBROWSKA L. 1971. Stanowiska niektórych gatunków roślin naczyniowych na terenie Sądecczyzny. Fragm. Flor. Geobot. 17(3): 383-386. DĄBROWSKA L. 1973. Występowanie niektórych roślin naczyniowych w Małych Pieninach. Fragm. Flor. Geobot. 19(3): 309-321. DUBIEL E. 1969. Rośliny naczyniowe pasm Potoczkowej i Witowa koło Mszany Dolnej. Fragm. Flor. Geobot. 15(1): 13-47. DZIEWOLSKI W. 1965. Zapiski florystyczne z Pienin i okolicy. Fragm. Flor. Geobot. 11(1): 93-96. DZWONKO A . & TOŁWIŃSKA B. 1979. Zróżnicowanie taksonomiczne gatunków z grupy Carlina vulgaris L. s. l. i ich rozmieszczenie w Polsce. Fragm. Flor. Geobot. 25(3): 377-403. FABIJANOWSKI J. 1957. Kształtowanie krajobrazu w okolicy Szczawnicy. Ochr. Przyr. 24: 65-156. FABIJANOWSKI J. 1962. Lasy zlewni Białej Wody i ogólne wytyczne ich zagospodarowania. Roczn. Nauk Roln. Ser. D. 96: 113-148. FLORA POLSKA. ROŚLINY NACZYNIOWE POLSKI I ZIEM OŚCIENNYCH. 1919-1980. 1. (1919). RACIBORSKI M., & SZAFER W. (red.) Nakładem Akademii Umiejętności, Kraków; 2. (1921). SZAFER W. (red.) Nakładem Akademii Umiejętności, Kraków; 3. (1927). SZAFER W. (red.) Nakładem Akademii Umiejętności, Kraków; 4. (1930). SZAFER W. (red.) Nakładem Akademii Umiejętności, Kraków; 5. (1935). SZAFER W. (red.) Nakładem Akademii Umiejętności, Kraków; 6. (1947). SZAFER W. (red.) Nakładem Akademii Umiejętności, Kraków; 7. (1955). SZAFER W. & PAWŁOWSKI B. (red.) PWN, Kraków – Warszawa ; 8. (1959). SZAFER W. & PAWŁOWSKI B. (red.) PWN, Kraków – Warszawa; 9. (1960). SZAFER W. & PAWŁOWSKI B. (red.) PWN, Kraków – Warszawa; 10. (1963). PAWŁOWSKI B. (red.) PWN, Warszawa – Kraków; 11. (1967). PAWŁOWSKI B. (red.) PWN, Warszawa – Kraków; 12. (1971). PAWŁOWSKI B. & JASIEWICZ A. (red.) PWN, Warszawa – Kraków; 13. (1972). PAWŁOWSKI B. & JASIEWICZ A. (red.) PWN, Warszawa – Kraków; 14. Jasiewicz A. (red.) PWN, Warszawa – Kraków. FLORA POLSKI. ROŚLINY NACZYNIOWE. 1985-1992. 4. (1985). JASIEWICZ A. (red.) PWN, Kraków – Warszawa; 5. (1987). JASIEWICZ A. (red.) PWN, Kraków – Warszawa; 3. (1992). JASIEWICZ A. (red.) Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, Kraków. GRODZIŃSKA K. & PANCER-KOTEJOWA E. 1960. Flora wzniesienia Gubałowskiego. Monogr. Bot. 11: 1-196. GRZEGORZEK W. 1868. Spis roślin w różnych okolicach Galicji zebranych. Spraw. Kom. Fizjogr. Tow. Nauk. Krak. 2: (34)-(51). GUSTAWICZ B. 1894. Dodatek do flory pienińskiej. Spraw. Kom. Fizjogr. AU 29: 96-107. GUZIKOWA M. 1977. Rośliny naczyniowe Działów Orawskich i Bramy Sieniawskiej (południowo-wschodnia część Beskidu Żywieckiego). Monogr. Bot. 53: 1-267. HAŁUBEK A. & TOWPASZ K. 1973. Rozmieszczenie gatunków grądowych w Karpatach polskich. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell. Prace Bot. 1: 15-39. HANTZ J. 1979. Rodzaj Oxalis L. w Polsce. Fragm. Flor. Geobot. 25(1): 65-112. HERBICH F. 1834. Botanischer Ausflug in die galizisch- karpatischen Alpen des Sandezer Kreises. Flora oder allgemeine botanische Zeitung 17(2): 561-592. HESS M. 1965. Piętra klimatyczne w polskich Karpatach Zachodnich. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell. Prace Geogr. 11: 1 -262. JAGIEŁŁO M. 1986-1987. Analysis of population variability and distribution of species from the Dactylorhiza maculata group (Orchidaceae) in Poland. Fragm. Flor. Geobot. 31-32(3-4): 333-383. JAGUŚ A. & RZĘTAŁA M. 2002. Szczawnica i okolice – przyroda i człowiek. F. H. U. Karpatus, Szczawnica, ss. 116. JASIEWICZ A. 1965. Rośliny naczyniowe Bieszczadów Zachodnich. Monogr. Bot. 20: 1-340. KAŹMIERCZAKOWA R. 2001. Stan populacji pierwiosnki omączonej Primula farinosa na stanowisku w Beskidzie Sądeckim. Chrońmy Przyr. Ojcz. 56(4): 69-72. KAŹMIERCZAKOWA R. & ZARZYCKI K. (red.) 2001. Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. 2. Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, Kraków, ss. 664. KNAPP J. A. 1872. Die bisher bekannten Pflanzen Galiziens und der Bukowina. W. Braumüller Verl., Wien, ss. XXXI, 520. KOŁODZIEJSKI S., PARCZEWSKI M., RYDLEWSKI J. & VALDE-NOWAK P. 1982. Dzieje osadnictwa w Pieninach od czasów najdawniejszych do połowy XIV wieku. W: K. ZARZYCKI (red.) Przyroda Pienin w obliczu zmian. Studia Naturae. Ser. B. 30: 403-421. KONDRACKI J. Geografia regionalna Polski. PWN, Warszawa, ss. 441. KOPER K. 2005. Z dziejów Krościenka nad Dunajcem. Nakładem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Nowy Targ, ss. 432. KORNAŚ J. 1955. Charakterystyka geobotaniczna Gorców. Monogr. Bot. 3: 1-216. KORNAŚ J. 1957. Rośliny naczyniowe Gorców. Monogr. Bot. 5: 1-259. KORNAŚ J. 1963. Rośliny naczyniowe Gorców. Uzupełnienie I. Fragm. Flor. Geobot. 9(2): 189-202. KORNAŚ J. 1966. Rośliny naczyniowe Gorców. Uzupełnienie II. Fragm. Flor. Geobot. 12(2): 141-149. KORNAŚ J. 1975. Rośliny naczyniowe Gorców. Uzupełnienie III. Fragm. Flor. Geobot. 21(4): 467-490. KORNAŚ J. 1977. Analiza flor synantropijnych. Wiad. Bot. 21(2): 85-91. KORNAŚ J. 1987. Rośliny naczyniowe Gorców. Uzupełnienie IV. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell., Prace Bot. 15: 27-44. KORNAŚ J. & MEDWECKA-KORNAŚ A. 1957. Zapiski florystyczne z Sądeczyzny. Fragm. Flor. Geobot. 3(1): 3-9. KORNAŚ J. & MEDWECKA-KORNAŚ A. 1967. Zespoły roślinne Gorców. I. Naturalne i na wpół naturalne zespoły nieleśne. Fragm. Flor. Geobot. 13(2): 167-316. KORNAŚ J. & MEDWECKA-KORNAŚ A. 2002. Geografia roślin. PWN, Warszawa, ss. 636+32. KOWALSKA-LEWICKA A. 1980. Hodowla i pasterstwo w Beskidzie Sądeckim. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław, ss. 172. KOZAK M. 2007. Materiały do rozmieszczenia rzadkich, interesujących i zagrożonych gatunków roślin naczyniowych w Gorcach. Fragm. Flor. Geobot. Polonica 14(2): 249-259. KRZAN B. 1988. Klejnot zagubiony w górach. 700-lecie Krościenka nad Dunajcem. Polskie Towarzystwo Teologiczne, Kraków, ss. 336. KRUPA J. 1885. Przyczynek do florystyki roślin naczyniowych. Spraw. Kom. Fizjogr. AU 19: (168)-(170). LESIŃSKI J. & RÓŻAŃSKI W. 1986. Przyrodnicze walory zbiorowisk leśnych w dolinie Popradu. Probl. Zagosp. Ziem Górskich 27: 87-113. LOCH J. 1986. Stanowisko języcznika zwyczajnego Phyllitis scolopendrium w Paśmie Radziejowej. Chrońmy Przyr. Ojcz. 42(6): 67-70. ŁAJCZAK A. 2000. Wody. W: STASZKIEWICZ J.(red.) Przyroda Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Popradzki Park Krajobrazowy, Stary Sącz, s. 57-69. ŁAPCZYŃSKI K. 1892. Z powiatu Trockiego do Szczawnicy. Pam. Fizjogr. 12: 71-128. MACIASZEK W. 2000. Gleby. W: STASZKIEWICZ J.(red.) Przyroda Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Popradzki Park Krajobrazowy, Stary Sącz, s. 47-56. MADYDA-LEGUTKO R. & TUNIA K. 1978. Wyniki badań stanowisk okresu rzymskiego w Moszczenicy Wyżnej, woj. Nowy Sącz. Acta Archaeol. Carpath. 18: 113-149. MARGIELEWSKI W. 2000. Budowa geologiczna. W: STASZKIEWICZ J.(red.) Przyroda Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Popradzki Park Krajobrazowy, Stary Sącz, s. 27-35. MATUSZKIEWICZ W. 2006. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, Warszawa, ss. 540. MEDWECKA-KORNAŚ A. 1972. Zespoły leśne i zaroślowe. W: Szafer W. & Zarzycki K. (red.) Szata roślinna Polski. 1. PWN, Warszawa, s. 383-441. MESJASZ-PRZYBYŁOWICZ J. 1988. Taksonomia i rozmieszczenie rodzaju Gentianella L. sekcji Endotricha Froel. w Polsce. Ph. D. Thesis, Department of Vascular Plants Systematics, Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków. Maszynopis. MIREK Z. & PIĘKOŚ-MIRKOWA H. 2008. Czerwona Księga Karpat Polskich. Rośliny naczyniowe. Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, Kraków, ss. 615. MIREK Z., PIĘKOŚ-MIRKOWA H., ZAJĄC A., ZAJĄC M. 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. – Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. – Biodiversity of Poland 1, W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków, ss.442. MYCZKOWSKI S. & GRABSKI S. 1962. Zbiorowiska leśne Doliny Czarnej Wody w Beskidzie Sądeckim. Roczn. Nauk Roln. Ser. D. 96: 149-191. NIKEL A. 2006. Flora i zagadnienia geobotaniczne Pogórza Spiskiego. Fragm. Flor. Geobot. Polonica, Suppl. 8: 1-319. NOWALNICKI T. 1971. Beskidzkie jeziorka zaporowe. Wierchy 40: 274-280. NOWALNICKI T. 1976. Jeziorka osuwiskowe w Beskidzie Sądeckim . Wierchy 45: 182-198. NOWIŃSKI M. 1962. Nowe zapiski florystyczne z Sądeczyzny. Fragm. Flor. Geobot. 8(2): 105-111. NOWIŃSKI M. 1965. Chwasty segetalne Żegiestowa i okolicy w Beskidzie Sądeckim. Pr. Kom. Nauk Rol. Kom. Nauk Leśn. PTPN 19(1): 119-149. NYKA J. 2008. Pieniny. Wydanie 10. Wyd. Trawers, Latchorzew, ss. 320. ORMICKI W. 1927. Eksport drewna w górnem polskiem dorzeczu Dunajca i Popradu. Prace Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego 9: 1-56. OSZCZYPKO N. 1995. Budowa geologiczna. W: Warszyńska J. (red.) Karpaty polskie. Przyroda, człowiek i jego działalność. Wyd. UJ, Kraków, s. 15-22. OSZCZYPKO N., DUDZIAK J. & MALATA E. 1990. Stratgrafia osadów płaszczowiny magurskiej (kreda – paleogen) w Beskidzie Sądeckim, Karpaty Zewnętrzne. Studia Geol. Pol. 97: 109-181. PAWLIKOWA B. 1965. Materiały do postglacjalnej historii roślinności Karpat Zachodnich. Torfowisko na Bryjarce. Folia Quaternaria 18: 1-9. PAWLUS M. 1983. (1985). Systematyka i rozmieszczenie gatunków grupy Festuca ovina L. w Polsce. Fragm. Flor. Geobot. 29(2): 219-295. PAWŁOW M. 1966. Rozmieszczenie Astrantia maior L. w Polsce. Bad. Fizjogr. Pol. Zach. 18: 215-232. PAWŁOWSKI B. 1925. Geobotaniczne stosunki Sądeczyzny. Prace Monogr. Kom. Fizjogr. PAU 1: 1-336. PAWŁOWSKI B. 1950. Dodatki i sprostowania do flory Sądeczyzny. Acta Soc. Bot. Pol. 20(2): 501-511. PAWŁOWSKI B. 1956. Flora Tatr. Rośliny naczyniowe. 1. PWN, Warszawa, ss. 672. PAWŁOWSKI B. 1962. Dodatki do flory Sądeczyzny. Cz. II. Fragm. Flor. Geobot. 8(2): 97-104. PAWŁOWSKI B. 1972. Szata roślinna gór polskich. W: Szafer W. & Zarzycki K. (red.) Szata roślinna Polski. 2. PWN, Warszawa, s. 189-252. PELC S. 1973. Wędrówki roślin aluwiami Dunajca na odcinku Czorsztyn – Stary Sącz. Fragm. Flor. Geobot. 19(2): 175-196. PERZANOWSKA J. & GRZEGORCZYK M. 2009. Obszary Natura 2000 w Małopolsce. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków, ss. 311. PIĘKOŚ-MIRKOWA H. 1979. Paprocie z grupy Dryopteris dilatata w Polsce. Monogr. Bot. 59: 1-75. PIĘKOŚ-MIRKOWA H. 1981. Dryopteris affinis (Lowe) Fraser-Jenkins – nowy gatunek we florze Polski. Fragm. Flor. Geobot. 27(3): 359-370. PLEBAŃCZYK M. & ZAJĄC E. U. 1976. Rozmieszczenie gatunków borowych w Karpatach polskich. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell. Prace Bot. 4: 71-100. POPEK R. 2002. Róże dziko rosnące Polski. Klucz – Atlas. Wyd. Plantpress, Kraków, ss.112. POPIELA A. 1996. Rozmieszczenie Cyperus flavescens (Cyperaceae) w Polsce. Fragm. Flor. Geobot. Polonica 3: 63-72. PRZYBOŚ K. 1995. Dzieje Karpat polskich. W: Warszyńska J. (red.) Karpaty polskie. Przyroda, człowiek i jego działalność. Wyd. UJ, Kraków, s. 147-168. REHMAN A. 1868. Botanische Fragmente aus Galizien. Verh. Zool.-Bot. Gesell. 18: 479-506. REINFUSS R. 1947. Próba charakterystyki etnograficznej Rusi Szlachtowskiej na podstawie niektórych elementów kultury materialnej. Lud 37: 160-235. REINFUSS R. 1990. Śladami Łemków. Wyd. PTTK „Kraj“, Warszawa, ss. 151. ROTHMALER W. 1987. Exkursionsflora für die Gebiete der DDR und der BRD. Band 3: Atlas der Gefäßpflanzen.Volk und Wissen Volkseigener Verlag, Berlin, ss. 752. ROZPORZĄDZENIE Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną. Dziennik Ustaw nr 168, poz. 1764. RUSIN M. 2000. Pomniki przyrody ożywionej. W: STASZKIEWICZ J. (red.) Przyroda Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Popradzki Park Krajobrazowy, Stary Sącz, s. 297-307. RUTKOWSKA-PŁACHCIŃSKA A. 1961. Sądeczyzna w XIII i XIV wieku. Przemiany gospodarcze i społeczne. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław, ss. 188. RUTKOWSKI L. 2004. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. PWN, Warszawa, ss. 814. SKOWROŃSKA W. 1965. Flora synantropijna uzdrowiska Rabki. Fragm. Flor. Geobot. 11(3): 363-371. SKÓRCZEWSKI B. 1911. Flora Krynicy i jej okolic. Kraków, ss. 229. STAMIRSKI H. 1961. Zarys rozwoju miasta Piwnicznej (lata 1348-1807). Nowy Sącz, ss. 168. STAMIRSKI H. 1969. O nowożytnej akcji osadniczej w Sądeczyźnie (l. 1573-1800). Rocznik Sądecki 10: 185-219. STASZKIEWICZ J. 1967. Rezerwat leśny „Baniska” w Beskidzie Sądeckim. Chrońmy Przyr. Ojcz. 23(1): 19-25. STASZKIEWICZ J. 1968. Przyczynek do poznania flory Sądeczyzny. Fragm. Flor. Geobot. 14(2): 157-159. STASZKIEWICZ J. 1972. Dolnoreglowe rezerwaty leśne Beskidu Sądeckiego. Ochr. Przyr. 37: 233-262. STASZKIEWICZ J.2000a. Rezerwaty przyrody. W: STASZKIEWICZ J. (red.) Przyroda Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Popradzki Park Krajobrazowy, Stary Sącz, s. 273-295. STASZKIEWICZ J. 2000b. Roślinność leśna. W: STASZKIEWICZ J. (red.) Przyroda Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Popradzki Park Krajobrazowy, Stary Sącz, s. 145-154. STAWOWCZYK K. 2005. Charakterystyka flory części Pogórza Wielickiego przylegającej od południa do Zbiornika Dobczyckiego. Praca magisterska wykonana w Instytucie Botaniki UJ, Kraków, ss. 110. Maszynopis. STAWOWCZYK K. 2008. Cirsium helenioides (Asteraceae) w Paśmie Radziejowej w Beskidzie Sądeckim. Fragm. Flor. Geobot. Polonica 15(2): 325-328. STAWOWCZYK K. 2009. Nowe stanowisko Scopolia carniolica (Solanaceae) w Beskidach Zachodnich. Fragm. Flor. Geobot. Polonica 16(1): 173-176. Systematyka gleb Polski. 1989. Roczniki Gleboznawcze 40 (3/4): 1-150. STUCHLIKOWA B. & STUCHLIK L. 1962. Geobotaniczna charakterystyka pasma Policy w Karpatach Zachodnich. Fragm. Flor. Geobot. 8(3): 229-396. SZAFER W., KULCZYŃSKI S., PAWŁOWSKI B. 1988. Rośliny polskie. T. 1-2. Wydanie 6. PWN, Warszawa, ss. XXXI + 1020. SZEWCZYK M. 2000a. Zbiorowiska nieleśne. W: STASZKIEWICZ J. (red.) Przyroda Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Popradzki Park Krajobrazowy, Stary Sącz, s. 137-143. SZEWCZYK M. 2000b. Zróżnicowanie florystyczne wschodniej części Beskidu Wyspowego ze szczególnym uwzględnieniem gatunków ginących i zagrożonych. Praca doktorska wykonana w Instytucie Botaniki UJ, Kraków, ss. 307. Maszynopis. TOKARSKA-GUZIK B. 2005. The establishment and spread of alien plant species (kenophytes) in Poland. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice, ss. 192. TOWPASZ K. 1974. Rośliny naczyniowe południowo-wschodniej części Beskidu Wyspowego. Cz. I. Monogr. Bot. 46: 1-111. TOWPASZ K. 1975. Rośliny naczyniowe południowo-wschodniej części Beskidu Wyspowego. Cz. II. Monogr. Bot. 48: 1-145. TOWPASZ K. 1990. Charakterystyka geobotaniczna Pogórza Strzyżowskiego. Rozpr. Habil. Uniw. Jagiell. 178: 1-242. TUNIA K. 1977. Archeologiczne zdjęcie terenu polskiej części dorzecza Popradu. Acta Archaeol. Carpath. 17: 183-206. WIECZOREK T. 2000. Wprowadzenie. W: STASZKIEWICZ J. (red.) Przyroda Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Popradzki Park Krajobrazowy, Stary Sącz, s. 9-12. WOŁOSZCZAK E. 1895. Zapiski botaniczne z Karpat Sądeckich. Spraw. Kom. Fizjogr. AU 30: 174-205. WRÓBEL D., CHWASTEK E., STAWOWCZYK K. 2008. Jezierza morska – Najas marina L. W: Z. MIREK & H. PIĘKOŚ-MIRKOWA (red.) Czerwona Księga Karpat Polskich. Rośliny naczyniowe. Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, Kraków, s. 418-420. ZABOKLICKA L. 1964. Nowe stanowisko pierwiosnki omączonej (Primula farinosa) w Polsce. Fragm. Flor. Geobot. 10(4): 473-483. ZAHN H. 1911. Beiträge zur Kenntnis der Hieracien Ungarns, Galiziens und der Balkanländer. Magyar Bot. Lapok 10. ZAJĄC A. 1975. The genus Cerastium in Poland. Section Fugacia and Caespitosa. Monogr. Bot. 47: 1-100. ZAJĄC A. 1978. Założenia metodyczne „Atlasu rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce”. Wiad. Bot. 22(3): 145-155. ZAJĄC A. 1979. Pochodzenie archeofitów występujących w Polsce. – The origin of the archaeophytes occuring in Poland. Rozpr. Habil. Uniw. Jagiell. 29: 1-213. ZAJĄC A. 1983. Studies on the origin of archaeophytes in Poland. Part I. Methodical considerations. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell. Prace Bot. 11: 87-107. ZAJĄC A. 1987a. Studies on the origin of archaeophytes in Poland. Part II. Taxa of Mediterranean and Atlantic-Mediterranean origin. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell. Prace Bot. 14: 7-49. ZAJĄC A. 1987b. Studies on the origin of archaeophytes in Poland. Part III. Taxa of Irano-Turanian, Euro-Siberian-Irano-Turanian and Mediterranean-Irano-Turanian origin. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell., Prace Bot. 15: 93-129. ZAJĄC A. 1988. Studies on the origin of archaeophytes in Poland. Part IV. Taxa of Pontic-Pannonian, Mediterraneo-South Asiatic, South Asiatic and Middle European origin. Archaeophyta anthropogena. Archaeophyta resistentia. Archaeophytes of unknown origin. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell., Prace Bot. 17: 23-51. ZAJĄC A. & ZAJĄC M. 2001. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Nakładem Pracowni ChorologiiKomputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, ss. xii + 714. ZAJĄC A., ZAJĄC M. & TOKARSKA-GUZIK B. 1998. Kenophytes in the flora of Poland: list, status and origin. Phytocoenosis Vol. 10 (N. S.). Supplementum Cartographiae Geobotanicae 9: 107-116. ZAJĄC E. U. & ZAJĄC A. 1973. Badania nad zasięgami roślin synantropijnych. 3. Corydalis lutea DC. 4. Linaria cymbalaria (L.) MILL. 5. Impatiens Roylei WALP. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell., Pr. Bot. 1: 41-55. ZAJĄC M. 1990. Stosunki geobotaniczne południowej części Kotliny Oświęcimskiej i zachodniej części Pogórza Śląskiego. Część II. Porównanie flory Kotliny Oświęcimskiej i Pogórza Śląskiego w grupach siedliskowych. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell., Prace Bot. 21: 107-139. ZAJĄC M. 1996. Mountain vascular plants in the Polish lowlands. Polish Bot. Stud. 11: 1-92. ZAJĄC M. & ZAJĄC A. 1992. A tentative list of segetal and ruderal apophytes in Poland. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiell. Prace Bot. 24: 7-23. ZALEWSKA-GAŁOSZ J. 2008. Rodzaj Potamogeton L. w Polsce – taksonomia i rozmieszczenie. Nakładem Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, ss. 218. ZARZYCKI J. 2008. Roślinność łąkowa pasma Radziejowej (Beskid Sądecki) i czynniki wpływające na jej zróżnicowanie. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie nr 448. Rozprawy. Zeszyt 325: 1-114+6. ZARZYCKI K. 1981. Rośliny naczyniowe Pienin. Rozmieszczenie i warunki występowania. PWN, Warszawa-Kraków, ss. 259. ZAWLIŃSKA L. 1987. Pokrywa glebowa rezerwatu Baniska w pasmie Radziejowej (Beskid Sądecki). Ochr. Przyr. 45: 347-368. ZAWLIŃSKA L. & ZAWLIŃSKI M. 1987. Gleby rezerwatu Kłodne nad Dunajcem w Beskidzie Sądeckim. Ochr. Przyr. 45: 369-387. ZIELIŃSKI J. 1979. Atlas rozmieszczenia drzew i krzewów w Polsce. Zeszyt 29. Instytut Dendrologii PAN, PWN, Warszawa-Poznań, ss. 19. ZIELIŃSKI J. 2004. The genus Rubus (Rosaceae) in Poland. Polish Bot. Stud. 16: 1-300. ZIĘTARA T. 2000. Położenie i rzeźba terenu. W: STASZKIEWICZ J.(red.) Przyroda Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Popradzki Park Krajobrazowy, Stary Sącz, s. 13-26. ZUBRZYCKI J. 1894. Flora Pienin. Rośliny naczyniowe. Spraw. Kom. Fizjogr. AU 29: 70-95. ŻAKI A. 1969. A jednak Podegrodzie. Rocznik Sądecki 10: 163-167. ŻUKOWSKI W. 1965. Rodzaj Eleocharis R. Br. w Polsce. Prace Kom. Biol. PTPN 30(2): 1-113. ŻUKOWSKI W. 1966. Rozmieszczenie Pinguicula vulgaris L. i Pinguicula alpina L. w Polsce. Bad. Fizjogr. Pol. Zach. 18: 181-196. ŻUKOWSKI W. 1969. Studia systematyczne i geograficzne nad podrodziną Cyperoideae w Polsce. Prace Kom. Biol. PTPN 23(3): 1-132. INDEKS RODZAJÓW W związku z przyjęciem układu systematycznego w liście florystycznej, poniżej zamieszczono indeks do rodzajów w niej zawartych w celu ułatwienia korzystania z listy. Abies, 48 Acer, 103 - 104 Achillea, 140 Acinos, 125 Aconitum, 67 Acorus, 180 Actaea, 67 Adenostyles, 142 Adoxa, 133 Aegopodium, 107 Aesculus, 104 Aethusa, 107 Agrimonia, 88 Agrostemma, 61 Agrostis, 167 Ajuga, 121 - 122 Alchemilla, 86 - 88 Alisma, 152 Alliaria, 74 Allium, 154 Alnus, 50 Alopecurus, 167 Alyssum, 75 Amaranthus, 58 - 59 Ambrosia, 139 Anagallis, 110 Anchusa, 113 Anemone, 67 Anethum, 108 Angelica, 108 Antennaria, 138 Anthemis, 140 Anthoxanthum, 166 Anthriscus, 108 Anthyllis, 93 Apera, 167 Aphanes, 88 Aposeris, 147 Aquilegia, 67 Arabidopsis, 74 Arabis, 73 Arctium, 144 Arenaria, 61 Armoracia, 75 Arnoseris, 147 Arrhenatherum, 169 Artemisia, 141 Aruncus, 81 Asarum, 66 Asplenium, 45 - 46 Aster, 137 Astragalus, 94 Astrantia, 106 Athyrium, 42 Atriplex, 58 Atropa, 115 Avena, 169 Avenula, 169 Ballota, 125 Barbarea, 72 Batrachium, 68 Bellidiastrum, 137 Bellis, 137 Berberis, 66 Berteroa, 75 Betonica, 125 Betula, 49 Bidens, 139 Blechnum, 45 Blysmus, 159 Botrychium, 42 Brachypodium, 175 Briza, 171 Bromus, 173 - 174 Bunias, 76 Bupleurum, 107 Calamagrostis, 168 Callitriche, 65 - 66 Calluna, 112 Caltha, 66 Calystegia, 112 Campanula, 135 - 136 Capsella, 76 Cardamine, 71 Cardaminopsis, 73 Cardaria, 75 Carduus, 144 - 145 Carex, 161 - 165 Carlina, 143 - 144 Carpinus, 50 Carum, 106 Catabrosa, 170 Centaurea, 146 Centaurium, 127 - 128 Centunculus, 110 Cephalanthera, 179 Cerastium, 62 - 63 Cerasus, 90 Ceratophyllum, 70 Cerinthe, 113 Chaenorhinum, 116 Chaerophyllum, 109 Chamaenerion, 98 Chamomilla, 140 Chelidonium, 70 Chenopodium, 57 - 58 Chrysosplenium, 80 Cicerbita, 149 Cichorium, 147 Circaea, 99 Cirsium, 145 - 146 Clematis, 67 Clinopodium, 125 Coeloglossum, 177 Colchicum, 154 Conium, 109 Consolida, 67 Convallaria, 156 Convolvulus, 112 Conyza, 137 Corallorhiza, 179 Cornus, 106 Coronilla, 94 Corydalis, 70 Corylus, 50 Crataegus, 89 Crepis, 149 - 150 Crocus, 157 Cruciata, 130 Cucubalus, 60 Cuscuta, 112 - 113 Cynosurus, 171 Cyperus, 159 Cystopteris, 42 Dactylis, 171 Dactylorhiza, 177 Danthonia, 170 Daphne, 96 Datura, 116 Daucus, 108 Dentaria, 71 - 72 Deschampsia, 169 Descurainia, 73 Dianthus, 59 Digitalis, 119 Digitaria, 165 Diphasiastrum, 48 Diplotaxis, 74 Dipsacus, 134 Doronicum, 142 Draba, 75 Dryopteris, 43 - 44 Echinochloa, 165 Echinocystis, 134 Echinops, 143 Echium, 114 Eleocharis, 160 - 161 Elodea, 153 Elsholtzia, 127 Elymus, 176 Epilobium, 97 - 98 Epipactis, 178 - 179 Equisetum, 46 - 47 Eragrostis, 170 Erigeron, 137 Eriophorum, 159 Erodium, 103 Erophila, 75 Erucastrum, 74 Eryngium, 106 Erysimum, 74 Euonymus, 105 Eupatorium, 136 Euphorbia, 64 - 65 Euphrasia, 119 - 120 Fagus, 50 Fallopia, 57 Festuca, 174 - 175 Ficaria, 69 Filago, 137 - 138 Filipendula, 81 Fragaria, 85 Frangula, 105 Fraxinus, 129 Fumaria, 70 - 71 Gagea, 155 Galanthus, 156 Galeobdolon, 124 Galeopsis, 123 Galinsoga, 139 Galium, 130 - 131 Genista, 90 Gentiana, 128 Gentianella, 128 Geranium, 101 - 102 Geum, 88 Gladiolus, 156 Glechoma, 122 Glyceria, 172 - 173 Gnaphalium, 138 Gymnadenia, 178 Gymnocarpium, 43 Gypsophila, 60 Hedera, 106 Helianthemum, 77 Helianthus, 139 Heracleum, 107 - 108 Herniaria, 64 Hieracium, 150 - 152 Holcus, 168 Homogyne, 142 Hordelymus, 176 Hordeum, 176 Humulus, 53 Huperzia, 47 Hyoscyamus, 115 Hypericum, 78 - 79 Hypochoeris, 147 Impatiens, 104 - 105 Inula, 138 - 139 Isolepis, 160 Isopyrum, 67 Jasione, 135 Jovibarba, 80 Juglans, 51 Juncus, 157 - 158 Juniperus, 49 Knautia, 134 Kochia, 57 Koeleria, 170 Lactuca, 149 Lamium, 123 - 124 Lapsana, 147 Larix, 49 Laserpitium, 108 Lathraea, 121 Lathyrus, 96 Lavatera, 100 Leersia, 166 Lemna, 180 Leontodon, 148 Leonurus, 125 Lepidium, 76 Leucanthemum, 141 Ligustrum, 129 Lilium, 155 Linaria, 116 Linum, 101 Listera, 179 Lithospermum, 114 Lolium, 175 - 176 Lonicera, 132 Lotus, 94 Lunaria, 75 Lupinus, 91 Luzula, 158 - 159 Lychnis, 60 Lycium, 115 Lycopodium, 48 Lycopus, 126 Lysimachia, 110 Lythrum, 97 Maianthemum, 155 Malaxis, 179 Malus, 89 - 90 Malva, 100 Matricaria, 140 Matteucia, 42 Medicago, 91 Melampyrum, 119 Melandrium, 60 Melica, 171 Melica nutans, 170 Melilotus, 91 - 92 Melittis, 122 Mentha, 126 Menyanthes, 129 Mercurialis, 64 Milium, 166 Moehringia, 61 Molinia, 170 Moneses, 111 Monotropa, 111 Mycelis, 149 Myosotis, 114 - 115 Myosoton, 63 Myosurus, 68 Myricaria, 77 Myriophyllum, 100 Najas, 154 Nardus, 175 Nasturtium, 72 Neottia, 179 Nepeta, 122 Neslia, 76 Odontites, 120 Oenothera, 98 - 99 Onobrychis, 94 Ononis, 91 Onopordum, 146 Ophioglossum, 41 Ophrys, 176 Orchis, 177 Orchis mascula, 177 Oreopteris, 44 Origanum, 126 Orobanche, 121 Orthilia, 111 Oxalis, 101 Padus, 90 Papaver, 70 Paris, 156 Parnassia, 80 Parthenocissus, 105 Pastinaca, 108 Pedicularis, 120 Petasites, 141 - 142 Petrorhagia, 59 Phacelia, 113 Phalaris, 166 Phegopteris, 44 Phleum, 166 - 167 Phragmites, 170 Phyllitis, 45 Phyteuma, 135 Picea, 49 Picris, 148 Pimpinella, 107 Pinguicula, 121 Pinus, 49 Pisum, 96 Plantago, 127 Platanthera, 178 Pleurospermum, 108 Poa, 171 - 172 Polygala, 103 Polygonatum, 155 - 156 Polygonum, 56 - 57 Polypodium, 46 Polystichum, 44 Populus, 51 Portulaca, 59 Potamogeton, 153 Potentilla, 85 - 86 Prenanthes, 149 Primula, 109 Prunella, 122 Prunus, 90 Pseudorchis, 178 Ptelea, 103 Pteridium, 46 Puccinellia, 172 Pulmonaria, 114 Pyrola, 110, 111 Pyrus, 89 Quercus, 50 - 51 Radiola, 101 Ranunculus, 68 - 69 Raphanus, 76 Reseda, 76 Reynoutria, 57 Rhamnus, 105 Rhinanthus, 120 Ribes, 80, 81 Robinia, 94 Rorippa, 72 Rosa, 81 - 83 Rubus, 83 - 85 Rudbeckia, 139 Rumex, 55 - 56 Sagina, 63 Salix, 52 - 53 Salvia, 125 Sambucus, 132 Sanguisorba, 89 Sanicula, 106 Saponaria, 60 Sarothamnus, 91 Scabiosa, 134 Schoenoplectus, 160 Scirpus, 160 Scleranthus, 63 - 64 Scopolia, 115 Scorzonera, 148 Scrophularia, 116 - 117 Scutellaria, 122 Sedum, 79 Selaginella, 48 Selinum, 107 Senecio, 142 - 143 Sesleria, 170 Setaria, 166 Sherardia, 130 Silene, 61 Sinapis, 74 Sisymbrium, 73 Solanum, 115 Soldanella, 109 - 110 Solidago, 136 Sonchus, 149 Sorbus, 90 Sparganium, 180 Spergula, 64 Spergularia, 64 Spiraea, 81 Spirodela, 180 Stachys, 124 Stellaria, 61 - 62 Streptopus, 156 Succisa, 134 Symphytum, 113 Tanacetum, 141 Taraxacum, 148 Taxus, 48 Teucrium, 122 Thalictrum, 69 Thlaspi, 75 Thymus, 126 Tilia, 100 Tofieldia, 154 Torilis, 109 Tragopogon, 147 - 148 Traunsteinera, 176 Trientalis, 110 Trifolium, 92 - 93 Triglochin, 153 Trisetum, 169 Trollius, 66 Tussilago, 141 Typha, 180 Ulmus, 54 Urtica, 54 Vaccinium, 111 - 112 Valeriana, 133 Valerianella, 133 Veratrum, 154 Verbascum, 116 Verbena, 121 Veronica, 117 - 119 Viburnum, 132 Vicia, 94 - 95 Vinca, 129 Vincetoxicum, 129 Viola, 77 - 78 Virga, 134 Viscaria, 60 Viscum, 54 Zannichellia, 153 FOTOGRAFIE Fot. 1. Widok na najwyższy szczyt pasma – Radziejowa 1262 m n. p. m. Fot. 2. Przełom Dunajca w okolicach Kłodnego Fot. 3. Czosnkowy podzespół buczyny karpackiej (Dentario glandulosae-Fagetum allietosum) w dolinie potoku Baniska Fot. 4. Jaworzyna z języcznikiem zwyczajnym (Phyllitido-Aceretum) na stokach Gałki Fot. 5. Uboga florystycznie łąka z rzędu Nardetalia Fot. 6. Coroczny monitoring na stanowisku Primula farinosa wykonywany jest przez pracowników Popradzkiego Parku Krajobrazowego Fot. 7. Staw w Mostkach – stanowisko licznych gatunków wodnych i szuwarowych Fot. 8. Stacja kolejowa w Starym Sączu – miejsce występowania wielu gatunków kenofitów Fot. 9. Asplenium septentrionale na andezytach Bryjarki – gatunek ogólnogórski Fot. 10. Potentilla aurea – najczęstszy gatunek alpejski na obszarze pasma Radziejowej Fot. 11. Rosa pendulina – gatunek reglowy Fot. 12. Scopolia carniolica w grądzie nad doliną Dunajca – wschodniokarpacki gatunek reglowy Fot. 13. Trollius europaeus – rzadki element wilgotnych łąk dolnoreglowych Fot. 14. Gentianella ciliata – gatunek ciepłolubny Fot. 15. Matteucia struthiopteris – gatunek podgórski Fot. 16. Trifolium pannonicum – rzadki składnik runi polan reglowych Fot. 17. Primula farinosa na młace nad Jaworkami Fot. 18. Polana na stoku Czeremchy z Crocus scepusiensis i Galanthus nivalis Fot. 19. Cirsium erisithales – rzadki gatunek reglowy Fot. 20. Cicerbita alpina – gatunek subalpejski Fot. 21. Cirsium helenioides – gatunek subalpejski Fot. 22. Hypochoeris uniflora – gatunek alpejski Fot. 23. Orobanche caryophyllacea Fot. 24. Dactylorhiza sambucina – gatunek reglowy Fot. 25. Orchis mascula Fot. 26. Ophrys insectifera – bardzo rzadki gatunek z rodziny Orchidaceae