W ramach niniejszej pracy doktorskiej prowadzono badania nad surfaktantami silikonowymi. Tematyka pracy została podyktowana rosnącym zainteresowaniem nowymi materiałami, których właściwości można zaprojektować na etapie ich tworzenia. Postanowiono połączyć niezwykłe właściwości silikonów ze związkami organicznymi wykazującymi samoorganizację w środowisku wodnym. Silikony wykazują dużą odporność termiczną, chemiczną oraz są biokompatybilne. Poprzez dołączenie do hydrofobowego silikonu hydrofilowych grup organicznych można otrzymać amfifilowy związek, który ulega spontanicznej samoorganizacji w środowisku wodnym. Głównym celem niniejszej pracy doktorskiej było otrzymywanie i określenie właściwości fizykochemicznych surfaktantów silikonowych. W pierwszym etapie otrzymano prekursory surfaktantów silikonowych, które następnie przekształcono w surfaktanty silikonowe (Rozdział II.2. oraz II.4.). Dodatkowo poprzez modyfikację cyklicznego monomeru silikonowego D4 H łańcuchami PEG otrzymano surfaktant silikonowy z pominięciem etapu tworzenia prekursora surfaktantu silikonowego (Rozdział II.3.). W drugiej części pracy opisano otrzymywanie oraz badanie właściwości fizykochemicznych żeli silikonowych (Rozdział II.5.). Trzecia część pracy dotyczyła otrzymywania oraz określenia właściwości układów składających się z surfaktantu silikonowego z dołączonymi łańcuchami pochodnej wyższych kwasów tłuszczowych oraz surfaktantu z podwójnym łańcuchem węglowodorowym - bromku didodecylodimetyloamoniowego (DODAB) (Rozdział II.6.).