Ogólna prezentacja nowego kierunku filozoficznego zainspirowanego literaturą hezychastyczną określającego siebie mianem antropologii synergijnej, który pojawił się w Rosji przełomu lat 80.-90. ubiegłego wieku. 2. Przedstawienie działalności Instytutu Antropologii Synergijnej, który występuje z propozycją ponad dyscyplinarnego systemu, bazującego na materiale wszystkich rozproszonych dziedzin twórczej działalności człowieka, zdolnego im nadać utraconą integralność. 3. Przegląd reakcji polskich uczonych na program antropologii synergicznej oraz sygnalizacja możliwości wykorzystania dokonań nowej szkoły w badaniach nad dziejami kultury prawosławnej. 4. Metoda opisu prawosławnej mistyki i ascezy według standardów współczesnego dyskursu antropologicznego, zaprezentowana w „Słowniku analitycznym antopologii hezychazmu” S. Chorużego.