Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie dokonań młodych japońskich reży-serów zajmujących się filmowym eksperymentem po 2000 roku, którzy próbują zmienić społeczny odbiór sztuki spoza głównego nurtu poprzez zainteresowanie widzów awangardą filmową w jej eksperymentalnej formie, przy jednoczesnym wykorzystaniu najnowszych osiągnięć technologicznych. Jednym z takich artystów jest Kazuhiro Goshima, koncentrujący się na opracowaniu pionierskich sposobów zastosowania najnowszych osiągnięć grafiki komputerowej w kinie eksperymentalnym. Goshima jest mistrzem rejestrowania gry świateł i cieni w przestrzeni miejskiej, a "bohaterami" jego filmów są budynki oraz przedmioty codziennego użytku. Sztuka wizualna artysty łączy w sobie wiele kierunków działalności twórców nowego japońskiego kina eksperymentalnego: wykorzystanie metod animacji komputerowej, zainteresowanie przestrzenią miejską oraz postulat potrzeby pielęgnowania związku człowieka z naturą. Przedstawienie i analiza wybranych filmów autora pozwala na zobrazowanie najważniejszych cech charakterystycznych nowego japońskiego kina eksperymentalnego, co może stanowić wprowadzenie do dalszych badań.

The purpose of this article is to present the achievements of the young generation of the Japanese experimental artists, working after the year 2000, who try to introduce a new way of perceiving avant-garde art to the global community of viewers. Among them, Kazuhiro Goshima, a director focused on searching for new ways of applying computer graphic animation into experimental projects, should be mentioned. Goshima, mainly interested in presenting the "living" urban environment on screen, has mastered the principles of displaying light and shadow, what makes him able to create a unique, uncanny atmosphere. Goshima's visual art embraces a lot of technologies and topics that can be found in the works of other Japanese experimental artists: methods of computer animation, the topic of urbanization and the discourse about the relationship between the human and nature. The presentation and analysis of Goshima’s selected films allow emphasizing the most common features of the new Japanese audiovisual experiments.