Pozycja jest poświęcona tożsamości współczesnych wyznawców zaratusztrianizmu – starożytnej religii dominującej w Iranie przed ekspansją arabską – którzy w wyniku islamizacji Bliskiego Wschodu stali się społecznością zmarginalizowaną i zdziesiątkowaną. Od czasu zmian społeczno-politycznych, które nastąpiły w Iranie w początkach XX wieku, wyznawcy zaratusztrianizmu zachowują status uznanej mniejszości religijnej i teoretycznie są pełnoprawnymi obywatelami, ale w praktyce niekoniecznie chroni ich to przed dyskryminacją. U jej źródła leży między innymi ideologiczny podział irańskiego społeczeństwa na obywateli wyznających religię państwową i pozostałych, wprowadzony po rewolucji islamskiej w 1979 roku. Z uwagi na kontekst jedynego na świecie szyickiego państwa wyznaniowego, Iran – szczególnie dla socjologów religii – jest niezwykle interesującym terenem badawczym. Opisane w tej książce badania terenowe zostały przeprowadzone przez autorkę podczas jej kilkumiesięcznego pobytu w Teheranie, gdzie mieszka największa i rozwijająca się najbardziej dynamicznie, a równocześnie prawie nieznana badaczom społeczność irańskich zaratusztrian. Zastosowanie kategorii tożsamości zbiorowej, inspirowanej w dużej mierze rozważaniami Shmuela N. Eisenstadta, pozwoliło gruntownie poznać badaną grupę i uchwycić ją jako pewną społeczną całość, z odniesieniem do szerokiego kontekstu społeczno-kulturowego.

The book covers the issue of identity of the modern followers of Zoroastrianism – an ancient religion, dominating in Iran before the Arabic conquest. As a result of Islamization of the Middle East, Zoroastrian community has become marginalized and decimated. Since the socio-political changes in Iran in the early twentieth century, Zoroastrians remain a recognized religious minority and theoretically are full-fledged citizens, but in practice are not necessarily protected against discrimination. Among others, it is rooted in ideological division of Iranian society into citizens professing Iran's state religion and others, imposed after the Islamic Revolution in 1979. Given the context of the world's only Shi'a religious state, Iran is a very interesting research area, especially for sociologists of religion. Field studies described in this book have been carried out by the author during her several months stay in Tehran, where the largest and most rapidly growing, but almost unknown to researchers community of Iranian Zoroastrians lives. An application of category of collective identity, largely inspired by Shmuel N. Eisenstadt's ideas, allowed the in-depth study of the group as a social entity, with reference to the broad socio-cultural context.