Książka Michaela Cronina jest ważna i potrzebna. Erudycyjna, lecz nie przytłaczająca, mądra, choć unikająca kaznodziejstwa, prezentuje poważne rozwiązanie istotnego dylematu współczesności i można ją czytać zarówno jako autorski traktat przekładoznawczy, jak i przenikliwą analizę cyfrowej współczesności. Tym cenniejszą, że abstrahuje od skrajnych ocen kultury cyfrowej i unika opisywania najnowszych fenomenów jako zjawisk bezprecedensowych, wobec których tradycyjne teorie i sposoby rozumowania o rzeczywistości pozostają bezradne. Cronin sprawnie różnicuje, ale równie skuteczne uogólnia, wznosząc nad rwącą rzeką postępu technicznego solidną kładkę dobrze przemyślanej i dostosowanej do wymogów chwili tradycji. Zespołowy przekład zachowuje dużą spójność i językową atrakcyjność charakterystyczną dla oryginału. Przyswojenie polszczyźnie tej książki to akt cenny i wartościowy: należy sądzić, że przekształci prowadzoną w naszej wiernej mowie refleksję o tłumaczeniu, o technologiach cyfrowych i o współczesności w ogóle (z recenzji dr. Tomasza Z. Majkowskiego).