W pierwszej części artykułu autor omówił zmiany w rozumieniu wielokulturowości, jakie zachodzą od ponad 20 lat w Polsce. Zmiany te można sprowadzić do stwierdzenia, że kultura polska zmienia się z kultury scentralizowanej, narodowej w kulturę wielocentryczną i zregionalizowaną. Wielokulturowość społeczeństwa polskiego istniała przez wiele wieków i stanowi trwały, ujawniany dziś element zbiorowej podświadomości. W rezultacie zjawisko wielokulturowości jest postrzegane jako motor procesu transformacji od pozornej jednorodności do wzmożonej różnorodności. W drugiej części artykułu zostały omówione zmiany edukacyjne w Polsce w zakresie nauczania języka polskiego dzieci mniejszości narodowych i etnicznych, imigrantów, repatriantów i uchodźców. Zmiany te zostały pokazane na tle procesu nauczania języka polskiego osób niepolskiego pochodzenia w ogóle oraz procesu certyfikacji znajomości języka polskiego, który ruszył w 2004 r., w roku wejścia Polski do Unii Europejskiej.