System partyjny Republiki Czeskiej jest wynikiem zmian jakie zaszły po 1989 r. Ukształtował się system wielopartyjny, w którym trudno wskazać obecnie jakiekolwiek ugrupowanie dominujące. Potwierdzają to wyniki wyborów do Izby Poselskiej z 2013 r. Scena polityczna państwa czeskiego jest rozdrobniona, co w przyszłości może powodować problemy związane z koalicjami rządowymi. Niezadowolenie zauważalnej części wyborców przyczynia się do wspierania przez nich nowopowstałych ugrupowań, czego przykładem jest ANO 2011 Andreja Babiša oraz ruch Úsvit. W przyszłości nie można wykluczyć zaistnienia na politycznej scenie kolejnych nowych ugrupowań. Uzasadnione jest określenie systemu partyjnego Republiki Czeskiej jako systemu posiadającego daleko idącą stabilizację lecz, równocześnie, wykazującego ciągle cechy dynamiczne. Jego cechą jest zmienność organizacyjna, uleganie rozłamom, wreszcie powstawanie nowych struktur politycznych. Cechą systemu jest również stosunkowo silna pozycja partii odwołującej się nierzadko wprost do ideologii komunistycznej.

The Czech Republic party system is the result of changes that occurred after 1989. A multi-party system has emerged without any dominant group. This is confirmed by the results of the elections to the Chamber of Deputies in 2013. One can therefore speak of the fragmentation of the political scene, which in the future will probably cause further problems associated with government coalitions. Dissatisfaction of the noticeable part of the voters contribute to their support of newly established parties, as exemplified by Andrej Babiš’s ANO 2011 and Úsvit movement. In my opinion, it is justified to define the party system of the Czech Republic as a system with a far-reaching stabilization but, at the same time, still exhibiting dynamic features. It is characterised by organizational changeability, tendency to splits, and finally, the emergence of new political structures