Charakterystykę stanu dostępności zbiorów teatralnych polskich instytucji kultury rozpoczęłam od rozważań na temat procesu digitalizacji w Polsce. Następnie przedstawiłam liczebność teatraliów polskich archiwów i bibliotek cyfrowych. Były to następujące biblioteki cyfrowe: Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona, Śląska Biblioteka Cyfrowa, Dolnośląska Biblioteka Cyfrowa, Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, Mazowiecka Biblioteka Cyfrowa oraz Baza Ikonografii Teatralnej Biblioteki Jagiellońskiej. Natomiast spośród archiwów cyfrowych zbadałam liczbę zbiorów teatralnych takich instytucji jak: Narodowe Archiwum Cyfrowe, Archiwum Państwowe w Poznaniu z oddziałami w Koninie, Pile i Gnieźnie, Archiwum Państwowe w Lublinie z oddziałami w Kraśniku, Radzyniu Podlaskim i Chełmie, Archiwum Państwowe w Katowicach, Archiwum Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, a także Narodowego Instytutu Audiowizualnego. Wskazałam również na występowanie wyjątkowych kolekcji i rodzajów zbiorów wymienionych polskich instytucji kultury.